บทที่ 136 ผมอยากได้
ถวนจื่อกะพริบตารัวๆ พูดด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า“หม่ามี้กำลังยุ่งอะไรอยู่เหรอครับ？”
“ใกล้จะถึงวันเกิดคุณยายแล้ว หม่ามี้กำลังคิดอยู่ว่าจะจัดงานเลี้ยงให้คุณยายยังไงดี”เจียงหยุนเอ๋อพูดอย่างยิ้มแย้ม
ถวนจื่อได้ยินก็เกิดความสนใจขึ้นมาทันที จ้องมองเจียงหยุนเอ๋อตากลมโต ราวกับกลัวว่าเธอจะปฏิเสธ “หม่ามี้ ผมช่วยคิดด้วยคนได้ไหมครับ？”
เห็นความกล้าหาญของถวนจื่อแล้ว เจียงหยุนเอ๋อก็ต้องไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว พยักหน้าพูดว่า“ได้สิครับ ถ้าคุณยายรู้ว่าถวนจื่อตั้งใจขนาดนี้ คงจะดีใจน่าดู”
“ฮ่าๆ”ถวนจื่อเกาหัวอย่างเขินอาย แต่ยังคงช่วยเจียงหยุนเอ๋อคิดหาวิธีอย่างตั้งใจ
พอถึงเวลาลี่จุนถิงเลิกงานกลับบ้าน เห็นแผ่นหลังสองแม่ลูกที่กำลังยุ่งอยู่
เขายักคิ้วอย่างรู้สึกประหลาดใจ เดินเข้าไปถาม“พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่เหรอ？”
“แด๊ดดี้กลับมาแล้วเหรอครับ！”ถวนจื่อเงยหน้าโบกมือให้กับลี่จุนถิง“ผมกับหม่ามี้กำลังคิดอยู่ว่าควรจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดคุณยายยังไงดี！ไม่รู้ว่าถวนจื่อมอบของขวัญวันเกิดอะไรให้คุณยายถึงจะดี？”
พูดถึงตรงนี้ ถวนจื่อรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย
เมื่อสักครู่เขาได้ถามความคิดของเจียงหยุนเอ๋อตลอด แต่คิดไปคิดมาก็ยังได้ไอเดียที่ไม่พอดีอยู่ดี
คุณยายชอบอะไรกันนะ？
ลี่จุนถิงหัวเราะเบาๆ วางกระเป๋าทำงานไว้ จากนั้นก็เดินเข้าไปหาทั้งสองคน
“มา พ่อช่วยพวกลูกคิดด้วยกัน”
ทั้งสามคนนั่งล้อมกันอยู่ ทั้งครอบครัวจึงรู้สึกมีความสุขเหลือเกิน
ในเมื่อคิดไว้แล้วว่าจะมอบของขวัญอะไรให้ซูม่านลีดี เจียงหยุนเอ๋อรู้สึกเบาใจในเรื่องนี้แล้ว
เห็นลี่จุนถิงยังต้องเคลียร์งานของบริษัทต่อ เจียงหยุนเอ๋อจึงได้กลับเข้าไปที่ห้องนอนก่อน แล้วไปอาบน้ำอาบท่า
วันนี้ไปเดินมาเล็กน้อย จึงรู้สึกเหนื่อยล้าหน่อยแล้ว ไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุการตั้งท้องหรือเปล่า ช่วงนี้เจียงหยุนเอ๋ออยากจะนอนอยู่ตลอดเวลาเลย
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เจียงหยุนเอ๋อก็นั่งดูรายงานการทำงานที่ผู้ช่วยได้เขียนสรุปมาให้ดู
เวลานี้ลี่จุนถิงก็เดินเข้ามาแล้ว“ยังยุ่งอยู่เหรอ？”
“อืม”เจียงหยุนเอ๋อแค่เงยหน้าขึ้นมองลี่จุนถิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็ละสายตากลับไปดูงานต่อ
ลี่จุนถิงเอาหน้าไปใกล้เธอ“เป็นเรื่องของบริษัทเหรอ？”
เจียงหยุนเอ๋อตอบเบาๆอีกครั้งว่า“อืม” ยื่นมือออกไปหนึ่งข้าง แล้วจับแก้มลี่จุนถิง“ไปอาบน้ำเร็ว”
ลี่จุนถิงเพลิดเพลินไปกับการสัมผัสระหว่างนิ้วของเธอกับผิวหน้าของตน แต่เจียงหยุนเอ๋อเอ่ยปากพูดแล้ว ตนจึงได้แต่เชื่อฟัง
“รอผมนะ”ก่อนที่ลี่จุนถิงจะเข้าห้องน้ำ ยังยิ้มอย่างเจียงหยุนเอ๋ออย่างมีเลศนัย
เพียงแต่ว่าเจียงหยุนเอ๋อสนใจแต่เรื่องงาน จึงไม่ได้สังเกตความหมายที่แฝงอยู่ในแววตาของลี่จุนถิง
ลี่จุนถิงอาบน้ำออกมาอย่างรวดเร็ว เอาผ้าเช็ดหน้าแล้วนั่งเช็ดผมอยู่บนเตียง เช็ดไปพลางถามว่า “วันนี้คุณตรวจเป็นยังไงบ้าง？เป็นอะไรไหม？”
เจียงหยุนเอ๋อเห็นงานในมือเคลียร์ได้พอสมควรแล้ว จึงได้เอาผ้าเช็ดหน้าจากมือของลี่จุนถิงมา แล้วเริ่มเช็ดผมให้ลี่จุนถิง“ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แค่กระเพาะไม่ดีเฉยๆ หมอบอกให้ฉันบำรุงดีๆ”
เจียงหยุนเอ๋อแอบถอนหายใจ สำหรับเรื่องเด็กในท้อง เธอไม่รู้ว่าควรเอ่ยปากพูดยังไงดี จึงได้แต่ไม่บอกชั่วคราวก่อน
รอให้เจอโอกาสที่เหมาะสมแล้ว เพราะยังไงสักกว่าท้องของตนจะโตก็ยังอีกหลายเดือน
“ควรบำรุงดีๆแล้วจริงๆแหละ คุณดูคุณสิ ผอมอย่างกับอะไรดี？”แกล้งทำเป็นมองอย่างรังเกียจเจียงหยุนเอ๋อ
เจียงหยุนเอ๋อพูดอย่างไม่พอใจคัดค้านว่า“อย่างนี้เขาเรียกว่าหุ่นเพรียว ตรงไหนที่ไม่ควรมีเนื้อก็ไม่มีเลย”
เจียงหยุนเอ๋อพูดพลางนั่งตัวตรง ดึงเสื้อหลวมบริเวณเอวไปด้านหลัง ทำให้เผยเอวที่เรียวเล็กออกมา
แววตาลี่จุนถิงมองไปยังหน้าอกของเจียงหยุนเอ๋อสองแวบ“ใช่ ตรงที่ควรมีเนื้อก็มีมากเลย”
เจียงหยุนเอ๋อรับรู้ได้ถึงสายตาลี่จุนถิงที่มีอารมณ์คลั่งไคล้อยู่ จึงจ้องกลับด้วยสายตาที่ดุดัน แล้วเอาหมอนที่อยู่ข้างกายโยนใส่ตัวของลี่จุนถิง“ตาคุณมองตรงไหนเนี่ย คุณมันไอ้คนลามกชัดๆ”
ลี่จุนถิงยกสองมือข้างขึ้นมาแล้วรีบร้องขอวิงวอนกันยกใหญ่“ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้ว อย่าตีอีกเลย”
เห็นลี่จุนถิงร้องขอความปรานี เจียงหยุนเอ๋อจึงได้หยุดแล้วเอาหมอนโยนไปไว้ด้านข้าง แกล้งทำเป็นโมโหแล้วเอามือกอดอกไว้
ลี่จุนถิงคลี่ยิ้ม กลับไปนั่งข้างๆเจียงหยุนเอ๋อ จากนั้นก็ทุบขาเบาๆให้เจียงหยุนเอ๋ออย่างขยันขันแข็ง “เมียจ๋าเป็นยังไงบ้าง สบายไหม？”
เจียงหยุนเอ๋อยังคงหันหน้าไปอีกทางหนึ่ง ความหมายก็คือฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ คุณรีบออกไป
ลี่จุนถิงก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร ยังยิ้มอย่างหน้าด้านหน้าทน และยื่นมือไปแตะแก้มของเจียงหยุนเอ๋อ เพื่อบิดหน้าเธอให้หันมามองตน จากนั้นก็จูบเข้าตรงริมฝีปากเธออย่างรวดเร็ว
“ดังนั้น วันหลังไม่ต้องทำงานให้หนักเกินไป ต้องรู้จักดูแลสุขภาพตัวเองด้วย”ลี่จุนถิงจับผมของเจียงหยุนเอ๋อไปมา จึงได้กลิ่นกายอันหอมหวานเป็นพิเศษของเจียงหยุนเอ๋อลอยเข้าจมูก ทำให้ลี่จุนถิงเริ่มรู้สึกร้อนวูบขึ้นมา
เจียงหยุนเอ๋อก้มหน้าพูดอย่างมีเสน่ห์ “ฉันรู้แล้วค่ะ”
ลี่จุนถิงเอาแขนยาวของตนโอบเอวบางของเจียงหยุนเอ๋อไว้ อุณหภูมิอุ่นๆของเสียงพูดแผ่เข้าใส่ใบหน้าของเจียงหยุนเอ๋อ “หยุนเอ๋อผมอยากจะ……”
เจียงหยุนเอ๋อเอาสองมือผลักที่หน้าอกของลี่จุนถิง“จุนถิง วันนี้ร่างกายฉันไม่ได้สบายสักเท่าไหร่ อีกสองสามวันค่อยว่ากันนะ”
ตอนนี้ตนกำลังตั้งครรภ์อยู่ จึงต้องระมัดระวังในด้านนี้ให้มากหน่อย
เห็นเจียงหยุนเอ๋อไม่เต็มใจ ลี่จุนถิงจึงได้แต่ปล่อยมืออย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ “ถ้าอย่างนั้นคุณพักผ่อนเร็วๆนะ”
หลังจากลี่จุนถิงได้กินแห้ว จึงเดินเข้าห้องอาบน้ำไป
ในเมื่อไม่ได้กอดนังสาวงามดั่งใจหมาย จึงได้แต่ไปอาบน้ำให้ร่างกายผ่อนคลายขึ้น
ลี่จุนถิงรอให้อารมณ์ได้หายวาบไปแล้วถึงจะออกมาจากห้องอาบน้ำ แล้วมุกเข้าไปใต้ผ้านวมของเจียงหยุนเอ๋อ จากนั้นก็กอดเธอนอน
บ้านเซียวอี้เฟิง
เจียงหนิงเอ๋อมาที่บ้านของเซียวอี้เฟิง
วันนี้ที่เธอมาเพราะมีเป้าหมายบางอย่าง ดังนั้นเจียงหนิงเอ๋อจึงงัดทีเด็ดสุดความสามารถในการปรนนิบัติเซียวอี้เฟิง
“วันนี้สุดยอดไปเลย”เซียวอี้เฟิงตบเบาๆเจียงหนิงเอ๋อพลางพูดขึ้นมา
วันนี้แต่ละท่าของเจียงหนิงเอ๋อ สามารถพูดได้ว่าปรนนิบัติเซียวอี้เฟิงได้ดีมากๆ
หลังจากเสร็จภารกิจแล้วอารมณ์ของเซียวอี้เฟิงก็ดีมากเหลือเกิน“พูดสิ มีเรื่องอะไร？”
เซียวอี้เฟิงจุดบุหรี่อย่างคุ้นชิน
เขารู้ว่าเจียงหนิงเอ๋อคนนี้ ถ้ามีเรื่องต้องการอะไรจะพยายามสุดเหวี่ยงเพื่อเอาใจตน
ว่ากันว่าถ้าไร้เรื่องร้อนใจไม่ถ่อไปวัด
“อี้เฟิงช่างฉลาดเหลือเกิน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็หนีสายตาคุณไปไม่พ้นจริงๆ”เจียงหนิงเอ๋อเอาหัวไปพิงอยู่กลางอกของเซียวอี้เฟิง
นิ้วของเซียวอี้เฟิงเขี่ยขี้เถ้าบุหรี่ทิ้ง จากนั้นหัวเราะเสียงเบา
เจียงหนิงเอ๋อพูดว่า“อี้เฟิง คุณให้ฉันยืมเงินห้าล้านหยวนได้ไหม？”
“ห้าล้าน？”เซียวอี้เฟิงขมวดคิ้ว“เงินห้าล้านไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลยนะ”
ถึงแม้สำหรับเซียวอี้เฟิงอย่างเขา เงินจำนวนห้าล้านหยวนไม่ใช่ตัวเลขที่มากเป็นพิเศษ แต่สำหรับเจียงหนิงเอ๋อแล้ว มันไม่เหมือนกัน