ตอนที่​หวัง​ซี​ถาม​เฉินลั​่​วอี​กค​รั้ง​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​นั้น​ ​เฉินลั​่ว​ยิ้ม​บาง​พูด​เพียง​ประโยค​เดียว​ว่า​ ​“​ไม่มี​อะไร​”

เขา​รู้สึก​เช่นนี้​จริงๆ​ ​ทว่า​ทำให้​หวัง​ซี​โกรธ​มาก​ ​คิด​ว่า​คน​ผู้​นี้​ทำเอา​นาง​อยู่ไม่สุข​แต่​ก็​ยัง​ไม่ยอม​พูดความจริง​อีก​ ​แก้ม​นาง​จึง​ป่อง​เป็น​ปลาปัก​เป้า​ ​กล่าว​ข่มขู่​เฉินลั​่​วว​่า​ ​“​โอกาส​มี​แค่​ครั้ง​เดียว​เท่านั้น​!​ ​หาก​ครั้งนี้​เจ้า​ยัง​ไม่​ใช้​อีก​ ​คราวหน้า​ต่อให้​วิ่ง​ปางตาย​มาร​บก​วน​ข้า​ที่นี่​อีก​ ​ข้า​ก็​จะ​ไม่สน​ใจ​เจ้า​แล้ว​!​”

ใน​ความทรงจำ​ของ​เฉินลั​่​วนั​้น​หวัง​ซี​เป็น​คน​เจ้าเล่ห์​ที่​แฝง​ความ​ซุกซน​อยู่​ด้วย​หลาย​ส่วน​ ​นับเป็น​ครั้งแรก​ที่​ได้​เห็น​นาง​แสดง​อารมณ์​ความรู้สึก​เช่นนี้​ออกมา​ ​เขา​บังเกิด​ความคิด​ชั่วร้าย​ขึ้น​มา​อย่าง​ห้าม​ไม่อยู่​ ​แสร้ง​พึมพำ​กล่าวว่า​ ​“​โอกาส​ที่​หา​ได้​ยาก​ขนาด​นี้​ ​ข้า​จด​เอาไว้​ก่อน​ได้​หรือไม่​ ​ค่อย​ใช้​คราวหน้า​”

เริ่ม​พูดจา​ไร้สาระ​กับ​นาง​อีกแล้ว​ ​ทั้งๆ​ ​ที่​มีเรื่อง​กลับ​ไม่ยอม​เล่า​ให้​นาง​ฟัง

หวัง​ซียิ​่ง​โมโห​มากขึ้น​ ​กล่าวว่า​ ​“​ไม่ได้​!​ ​ข้า​ไม่​รับ​จด​บัญชี​ไม่เชื่อ​สินค้า​ให้​ใคร​!​ ​รีบ​พูด​มา​!​ ​ถือโอกาส​ตอนที่​ข้า​ยัง​มี​ความอดทน​อยู่​”

ยัง​มี​ความอดทน​หลอกล่อ​เจ้า​อยู่

นาง​รู้สึก​ว่า​ประโยค​สุดท้าย​ไม่​ค่อย​เหมาะสม​กับ​เวลา​นัก​ ​ไม่​ง่าย​เลย​กว่า​จะ​กลืน​มัน​ลง​ไป​ได้

เฉินลั​่ว​ยังคง​หยอกเย้า​เล่น​กับ​นาง​ต่อว่า​ ​“​แต่​ข้า​รู้สึก​ว่า​เรื่อง​ของ​ข้า​ใน​ครั้งนี้​ไม่​สลักสำคัญ​ขนาด​นั้น​ ​ข้า​เก็บ​ไว้​ใช้​ใน​ยาม​คับขัน​ไม่ได้​หรือ​”​

หวัง​ซีคิด​ว่า​เช่นนี้​ก็ได้

นาง​ครุ่นคิด​ ​กลับ​ห้อง​ไป​หยิบ​ดอกไม้​ที่​ไป๋​จื่อ​ทำมายื​่น​ส่ง​ให้​เฉินลั​่ว​ดอก​หนึ่ง​ ​กล่าวว่า​ ​“​ให้​เจ้า​จด​ไว้​หนึ่ง​ครั้ง​ ​คราวหน้า​หาก​เจ้า​มีเรื่อง​สำคัญ​อะไร​อยาก​พูด​ ​ก็​เอา​ดอกไม้​ดอก​นี้​มาด​้วย​ ​ข้า​จะ​ช่วย​เจ้า​ครั้งหนึ่ง​”

ดอกไม้​ดอก​นั้น​ทำ​จาก​ผ้า​โปร่งบาง​ ​ใช้​ลวด​สีขาว​ยึด​เอาไว้​ ​กลีบดอก​สีแดง​ ​เกสร​ดอกไม้​สีเหลือง​ ​ความจริง​แล้ว​ควร​มี​ใบสี​เขียว​ด้วย​ทว่า​กลับ​ว่างเปล่า​ ​น่าจะเป็น​เพราะ​ยัง​ทำไม​่​เสร็จ​ดี

สายตา​ของ​เฉินลั​่​วก​ลับ​จับจ้อง​อยู่​ที่​ลวด​สีขาว​นั่น​ ​กล่าวว่า​ ​“​ลวด​ของ​เจ้า​อันนี้​เป็น​สีขาว​หรือ​”

หวัง​ซีก​ล่า​วอ​ย่าง​ภาคภูมิใจ​เล็กน้อย​ว่า​ ​“​นี่​เป็น​กรรมวิธี​จำเพาะ​ของ​ร้าน​พวก​ข้า​ ​ได้ยิน​ว่า​หลังจาก​หมัก​ใน​น้ำ​ปรุง​แล้ว​ค่อย​เอา​ไป​หลอม​ใน​เตา​หลอม​ ​ก็​จะ​ได้​ลวด​สีขาว​เช่นนี้​ออกมา​ ​เป็น​สูตร​จำ​เพราะ​ที่​พวก​ข้า​ได้มา​จาก​การ​รับ​ร้าน​เย็บ​ปัก​ร้าน​หนึ่ง​มา​ ​ต่อมา​หลง​จู๊​ผู้ใต้บังคับบัญชา​ของ​พี่ชาย​ใหญ่​ข้า​นำ​วิธี​ดังกล่าว​ไป​ใช้กับ​เส้น​ลวด​ ​ทำให้​ได้​เส้น​ลวด​ที่​อ่อน​และ​ดัด​งอ​ได้​ทว่า​ทนทาน​ ​ใช้​มัด​สิ่งของ​ได้ดี​เยี่ยม​ ​เพียงแต่ว่า​ราคาแพง​เกินไป​ ​บางครั้ง​ข้า​นำมาใช้​ทำ​ดอกไม้​”

กล่าว​จบ​ ​ยัง​ให้​คน​ไป​หยิบ​ลวด​ม้วน​หนึ่ง​ออกมา​ ​“​เจ้า​ดู​ ​หน้าตา​เป็น​เช่นนี้​”

อ่อน​กว่า​จริงๆ​ ​ด้วย​ ​ใช้​มือ​บิด​ก็​ทำเป็น​รูปทรง​ต่างๆ​ ​ได้​ ​แล้วก็​ทนทาน​อย่างที่​ว่า​มาด​้วย​เช่นกัน​ ​ทำ​อย่างไร​ก็​ไม่​ขาด​ ​ต้อง​ใช้​เรี่ยวแรง​ทั้งหมด​หมุน​จุด​ใด​จุด​หนึ่ง​วน​ไป​วน​มา​หรือไม่ก็​ใช้​กรรไกร​เหล็ก​ตัด​ถึง​จะ​ตัดขาด​ได้

เฉินลั​่ว​ชอบ​ดาบ​ชอบ​กระบี่​มาตั​้ง​แต่​เด็ก​ ​จึง​สนใจ​วิธี​หลอม​ดาบ​หลอม​กระบี่​เป็นอย่างมาก​ ​แล้วก็​รู้จัก​เหมือง​เหล็ก​ ​แร่​เหล็ก​และ​เครื่องใช้สอย​ทำ​จาก​เหล็ก​ที่​ผลิต​ออกมา​จาก​ที่​ต่างๆ​ ​ค่อนข้าง​ดีด​้วย

อย่างน้อย​ราชวงศ์​ก็​ไม่มี​กรรมวิธี​เช่นนี้​ ​เรียกว่า​เป็น​สูตร​จำเพาะ​ได้​จริงๆ

เขา​ขยับ​ไป​ขยับ​มา​อย่างสนใจ​อยู่​ครู่ใหญ่​ ​จน​ลืม​คุย​กับ​หวัง​ซี​ไป​ชั่วขณะ

หวัง​ซี​มอง​แล้ว​ดวงตา​กลอก​ไปมา​อย่าง​ใช้​ความคิด​ ​กล่าว​ออกมา​อย่าง​ปุบปับ​ว่า​ ​“​วันนี้​เจ้า​เข้า​วัง​ ​ฮ่องเต้​หลอกลวง​เจ้า​อีกแล้ว​ใช่​หรือไม่​”

“​เจ้า​รู้​ได้​อย่างไร​”​ ​ด้วย​ไม่มี​สัญญาณ​เตือน​ ​อีกทั้ง​เฉินลั​่ว​ไม่ได้​ระแวดระวัง​ตัว​ ​จึง​ลืมตัว​ไป​ชั่วขณะ​ ​ถาม​ออกมา​อย่าง​สงสัย

เพียงแต่ว่า​หลังจากที่​ประโยค​นี้​ออกจาก​ปาก​ไป​ ​เขา​ก็​รู้​ว่า​ตัวเอง​ตกหลุมพราง​ไป​แล้ว​เรียบร้อย

หวัง​ซีสุนัข​จิ้งจอก​เจ้าเล่ห์​ผู้​นี้​ ​เขา​รู้​แล้ว​ว่า​เขา​ไม่​อาจ​วาง​ความระแวดระวัง​ลง​ได้​แม้แต่​นิดเดียว

เขา​ถลึงตา​มอง​หวัง​ซี

แต่​น่าเสียดาย​ ​หวัง​ซี​เหมือน​ลูก​แมว​ตัว​หนึ่ง​ ​ที่​กระเถิบ​เข้ามา​ใกล้​ทีละ​นิดๆ​ ​ออดอ้อน​ครั้งแล้วครั้งเล่า​ ​ค่อยๆ​ ​หยั่งเชิง​ขีด​กำจัด​ต่ำสุด​ของ​เขา​ได้​นาน​แล้ว​ ​นอกจาก​ไม่​กลัว​เขา​แล้ว​ ​ยัง​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​อย่าง​ภาคภูมิใจ​ด้วยว่า​ ​“​ข้า​เป็น​ใคร​ ​ถ้าหาก​แค่นี้​ตายัง​ไม่มี​แวว​ล่ะ​ก็​ ​ยัง​จะ​เรียกว่า​เป็น​บุตรหลาน​ของ​ตระกูล​หวัง​ ​คหบดี​ผู้มั่งคั่ง​ของ​สู่​จง​ได้​อย่างไร​”

นาง​ร้อง​ ​“​ฮึ่ม​”​ ​อย่าง​ภูมิใจ​เสียง​หนึ่ง​ ​กล่าวว่า​ ​“​ข้า​ไม่​เพียง​รู้​ว่า​ฮ่องเต้​ต้อง​เอา​คำพูด​มา​หลอก​เจ้า​เท่านั้น​ ​ยัง​รู้​ว่า​เจ้า​จะ​ต้อง​ไป​พบ​จ่าง​กง​จู่​มา​แล้ว​เป็นแน่​ ​เจ้า​เล่าเรื่อง​พวก​นี้​ให้​จ่าง​กง​จู่​ฟัง​ ​โดยมาก​จ่าง​กง​จู่​น่าจะ​คิด​ว่า​เจ้า​ทำ​เรื่องเล็ก​ให้​เป็นเรื่อง​ใหญ่​ ​จึง​ให้​เจ้า​อดทน​สักหน่อย​”​ ​ขณะที่​นาง​กล่าว​นั้น​ ​ยัง​ถอนหายใจ​ยาว​ครั้งหนึ่ง​ ​กล่าว​เลียนแบบ​เสียงพูด​ของ​นักแสดง​มีชื่อ​เหล่านั้น​ ​“​ช่าง​น่าเห็นใจ​ใต้เท้า​เฉิน​ของ​พวกเรา​ ​หัวใจ​ที่​ภักดี​ถูก​ทรยศ​หักหลัง​ ​แม้แต่​คน​ให้​พูดคุย​หรือ​ครวญคร่ำ​ด้วย​สัก​คน​ก็​ไม่มี​ ​จำต้อง​มานั​่​งอย​่าง​น่าสงสาร​อยู่​บน​ต้นไม้​ที่​บ้าน​ของ​ข้า​ ​มา​ขอ​ข้าว​ที่​บ้าน​ข้า​กิน​!​”

เฉินลั​่ว​หัวเราะ​ไม่​ออก​ร้องไห้​ไม่ได้​ ​ตะโกน​ใส่​นาง​เสียง​หนึ่ง​ว่า​ ​“​นี่​”​ ​แล้ว​กล่าว​ต่อว่า​ ​“​เจ้า​อย่า​ได้​คืบ​จะ​เอา​ศอก​ ​จะ​พูด​อะไร​ก็​พูด​ ​จะ​แดกดัน​ประชดประชัน​ไป​ทำไม​”

หวัง​ซีชำ​เลือง​มอง​เขา​ ​กล่าวว่า​ ​“​เห็นได้ชัด​ว่า​เจ้า​เป็น​ลูก​รัก​ของ​สวรรค์​จริงๆ​ ​ถูก​คน​ประจบประแจง​มาตั​้ง​แต่​เด็ก​ ​ถ้า​อย่าง​ข้า​เรียกว่า​แดกดัน​ประชดประชัน​ ​เช่นนั้น​เจ้า​คง​ไม่เคย​ได้ยิน​คำพูด​ประชดประชัน​จริงๆ​ ​มาก​่อน​ ​เจ้า​น่ะ​ ​ตั้งใจ​เป็น​คนรวย​มีความสุข​ของ​เจ้า​ไป​เถอะ​ ​อย่า​ได้คิด​จะ​ไป​สถานที่​อย่าง​เหลียว​ตง​หรือไม่​อวิ​๋​นกุ​้ย​จำพวก​นั้น​เป็นอันขาด​ ​ที่นั่น​ยากลำบาก​นัก​ ​ลำบาก​กว่า​ที่​เจ้า​จินตนาการ​เอาไว้​ร้อย​เท่า​พัน​เท่า​ ​อยู่​เฉยๆ​ ​ก็​อย่า​ได้คิด​ไป​ลิ้มลอง​เชียว​”

กล่าว​จบ​ ​นาง​ถึง​ได้​สังเกตว่า​เฉินลั​่ว​มอง​นาง​อย่าง​ตกตะลึง​ ​แววตา​ลุ่มลึก​ดุจ​บ่อน้ำ​ลึก​ทว่า​ก็​มีแสง​สว่าง​จางๆ​ ​อยู่​ด้วย​ ​ทำให้​นาง​อด​ตัวสั่น​ไม่ได้​ ​หลุด​เสียง​ถาม​ไป​ว่า​ ​“​เจ้า​ ​เจ้า​ไม่เป็นไร​กระมัง​”

“​ข้า​ไม่เป็นไร​!​”​ ​เฉินลั​่​วก​ล่าว​ ​หัวใจ​ราวกับ​ถูก​คลื่น​นับ​พัน​ชั้น​ถาโถม​เข้าใส่​ ​กล่าว​ขึ้น​อย่าง​อด​ไม่อยู่​ว่า​ ​“​ข้ามา​หา​เจ้า​เพราะ​มีเรื่อง​นิดหน่อย​จริงๆ​”

เขา​เล่าเรื่อง​ที่เกิด​ขึ้น​ใน​วัง​ใน​หวัง​ซีฟัง

หวัง​ซี​ตกใจ​จน​กระโดด​ตัว​ลอย​ขึ้น​มา​ ​ลืม​แม้กระทั่ง​เรื่อง​การ​ระแวดระวัง​ตัว​ระหว่าง​ชาย​หญิง​ ​ดึง​แขน​เสื้อ​เขา​ด้วย​สีหน้า​ซีด​เล็กน้อย​ ​ลด​เสียง​ลง​ต่ำ​กล่าวว่า​ ​“​เจ้า​ ​เจ้า​สงสัย​ว่า​ฮ่องเต้​ต้องการ​เล่นงาน​เจ้า​ใช่​หรือไม่​ ​เจ้า​ต่อต้าน​เขา​เช่นนี้​ ​แต่​เขา​กลับ​ไม่​จัดการ​เจ้า​ ​นี่​ผิดปกติ​แล้ว​!​”

เฉินลั​่ว​มอง​ดวง​หน้าซีด​ของ​นาง​ ​นอกจาก​ความกังวล​และ​ความโกรธแค้น​เหล่านั้น​จะ​มลาย​หาย​ไป​อย่าง​อธิบาย​ไม่ได้​แล้ว​ ​หัวใจ​ของ​เขา​ยัง​บังเกิด​ความขบขัน​ขึ้น​มา​หลาย​ส่วน​ด้วย

เขา​ยัง​ไม่​กลัว​เลย​ ​นาง​กลับ​กลัว​จน​กลาย​สภาพ​เป็น​เช่นนี้​ไป​แล้ว

เฉินลั​่​วรู​้​สึก​ซาบซึ้งใจ

สาเหตุ​ที่​เขา​ไม่​ไป​ที่อื่น​ ​แต่กลับ​วิ่ง​มาหา​หวัง​ซีที​่​นี่​หลังจากที่​ถูก​ฮ่องเต้​ทำร้าย​ความรู้สึก​มา​ ​เป็น​เพราะ​ส่วนลึก​ใน​ใจ​ของ​เขา​ ​นอกจาก​รู้สึก​ว่า​หวัง​ซี​เชื่อใจได้​แล้ว​ ​ยัง​เป็น​เพราะ​หวัง​ซี​อาจ​เป็น​คนเดียว​ที่​เข้าใจ​ความ​เป็น​เขา​ใช่​หรือไม่​?

นัยน์ตา​ของ​เฉินลั​่ว​มี​ความ​สับสน​สาย​หนึ่ง​วาบ​ผ่าน​ ​แต่​ก็​ไม่​อาจ​ปฏิเสธ​ว่า​ ​คำพูด​และ​ท่าทาง​ของ​หวัง​ซีทำ​ให้​เขา​รู้สึก​ราวกับ​ได้​ดื่ม​น้ำร้อน​ถ้วย​หนึ่ง​ใน​เหมันตฤดู​อัน​หนาวเหน็บ​ ​หัวใจ​และ​ร่างกาย​ล้วน​อบอุ่น​ขึ้น​มา​ ​อารมณ์​ก็​เปลี่ยนเป็น​ราบเรียบ​และ​สงบ​ลงมา

เขา​ถึงขั้น​บังเกิด​ความรู้สึก​เหมือน​ได้​รู้จัก​คนที​่​เคย​ร่วมทุกข์ร่วมสุข​กับ​เขา​มาก​่อน​ ​ฉับพลัน​นั้น​ให้​ความ​สนิทสนม​กับ​หวัง​ซี​เพิ่มมากขึ้น

เฉินลั​่ว​เล่าเรื่อง​หม่า​ซาน​ให้​หวัง​ซีฟัง

หวัง​ซี​ตกใจ​มาก​ ​กล่าวว่า​ ​“​ฮ่องเต้​ต้องการ​ทำ​อะไร​ ​ต้องการ​สังหาร​เจ้า​หรือ​ ​เป็นไปได้​หรือไม่​ว่า​เจ้า​เข้าใจผิด​?​ ​ที่​หม่า​ซาน​กลับมา​อาจมี​เรื่อง​อื่น​?​ ​ยกตัวอย่างเช่น​ถาง​ทาง​เอาไว้​ให้​องค์​ชาย​เจ็ด​…​”

เฉินลั​่ว​ไม่ได้​กล่าว​สิ่งใด

หวัง​ซี​หยุด​พูด​ไป​เอง​โดยสัญชาตญาณ​ ​มอง​ไป​ที่​เฉินลั​่ว

ใน​แววตา​ของ​เฉินลั​่ว​ยัง​มี​ความตกใจ​หลงเหลือ​อยู่

หวัง​ซีลูบ​ศีรษะ

นาง​พูด​อะไร​ไป​ถึง​ทำให้​เฉินลั​่ว​ตกใจ​ขนาด​นี้

เพราะ​พูดว่า​ฮ่องเต้​ต้องการ​สังหาร​เขา​?​ ​หรือ​เพราะ​สงสัย​ว่า​เขา​อาจ​เข้าใจผิด​?

แต่​ไม่ว่า​จะ​พูด​อย่างไร​ ​ที่​หม่า​ซาน​เดินทาง​กลับ​เมืองหลวง​ ​ต้อง​เป็น​เพราะ​ฮ่องเต้​มี​วัตถุประสงค์​บางอย่าง​แน่​ ​แล้วก็​เป็นเรื่อง​ใหญ่​ด้วย

ต้อง​รู้​ว่า​ ​การศึก​ที่​หมิ่น​หนาน​ยัง​ไม่​สิ้นสุด​อย่าง​สมบูรณ์

หรือ​อาจจะ​เป็นเพราะว่า​นาง​พูด​ตรง​เกินไป​?

ระหว่าง​ที่หวัง​ซีกำ​ลัง​คาดเดา​อยู่​นั้น​ ​ก็​เห็น​เฉินลั​่ว​หันมา​ยิ้ม​ให้​นาง​อย่าง​เจ็บปวด​ ​ยัง​กล่าว​อย่างไร​้​หนทาง​เลือก​ว่า​ ​“​ข้า​ยัง​ไม่เคย​เจอ​ใคร​ที่​พูด​ได้​เยี่ยมยอด​มากกว่า​เจ้า​มาก​่อน​!​ ​เจ้า​นี่​น้า​…​”

แต่​นาง​เป็น​อย่างไร​นั้น​ ​เขา​กลับ​ไม่​พูด​ออกมา

ใน​ใจ​ของ​หวัง​ซีค​ล้า​ยกำ​ลัง​ถูก​แมว​ข่วน​อยู่​ก็​ไม่​ปาน​ ​ต้องการ​บีบบังคับ​ให้​เขา​พูด​ออกมา​ให้​กระจ่าง

ผู้ใด​จะ​รู้​ว่า​เขา​กลับ​ไม่สน​ใจ​นาง​ด้วย​เรื่อง​พวก​นี้​ ​แต่​ถาม​นาง​อย่างจริงจัง​ว่า​ ​“​เหตุใด​เจ้า​ถึง​คิด​ว่า​ฮ่องเต้​จะ​ทำร้าย​ข้า​”

เวลานี้​หวัง​ซีคิด​ๆ​ ​ดูแล​้​วก​็​รู้สึก​ว่า​ตัวเอง​พูด​เกิน​จริง​ไป​เล็กน้อย​จริงๆ​ ​เนื่องจาก​ผู้อื่น​เป็น​ลุง​หลาน​กัน​ ​นอกจากนี้​เมื่อก่อน​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​ลุง​หลาน​ยังดี​มาก​ด้วย

ถ้าหาก​มี​คน​มา​พูด​เช่นนี้​เกี่ยวกับ​นาง​กับ​ลุง​ของ​นาง​ ​อืม​ ​แต่​ลุง​ของ​นาง​คือ​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​นาง​อาจ​ไม่ได้​รู้สึก​อะไร​ก็ได้​ ​ทว่า​สำหรับ​เฉินลั​่ว​ ​บางที​อาจ​รู้สึก​ไม่​ค่อย​พอใจ​นัก​กระมัง

หวัง​ซี​รู้สึก​ว่า​เฉินลั​่ว​เจ็บปวด​มา​พอแล้ว​ ​อย่า​หลอกลวง​เขา​อีก​เลย​ดีกว่า​ ​จึง​กล่าว​ไป​ตามจริง​ว่า​ ​“​ข้า​ก็​แค่​รู้สึก​เช่นนี้​ตาม​สัญชาตญาณ​เท่านั้น​ ​ข้า​คิด​ว่า​ไม่​ควร​มี​จิตใจ​คิด​ทำร้าย​ผู้อื่น​ ​ขณะเดียวกัน​ไม่​อาจ​ขาด​ความระแวดระวัง​ตัว​จาก​ผู้อื่น​ด้วย​ ​ถ้า​คน​ผู้​นี้​ทำให้​ข้า​รู้สึก​ต้อง​ระมัดระวัง​ตัว​ ​เช่นนั้น​ข้า​ก็​ยอม​สงสัย​เขา​ในแง่​ร้าย​ที่สุด​เอาไว้​ก่อน​ ​เผื่อว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​มา​จริงๆ​ ​จะ​ได้​ไม่​โดน​เขา​ขุด​หลุม​ฝัง​แล้ว​ผู้อื่น​ยัง​คิด​ว่า​เจ้า​เป็น​คนโง่​งม​อีก​”

เฉินลั​่ว​เบิก​ดวงตา​กว้าง​ ​ครู่ใหญ่​ก็​ยัง​กล่าว​อะไร​ออกมา

หวัง​ซี​มอง​แล้ว​รู้สึก​เสียใจ​ภายหลัง​เล็กน้อย

หาก​รู้​แต่​เนิ่นๆ​ ​ว่า​เฉินลั​่​วท​นรั​บกา​รถู​กก​ระ​ทบ​กระทั่ง​ไม่ได้​ขนาด​นี้​ ​นาง​จะ​ได้​ไม่​พูด​ตรง​เกินไป

เฮ้อ​!​ ​มนุษย์​ล้วน​ชอบ​ฟัง​ความ​เท็จ​มากกว่า​ความจริง

หวัง​ซี​เอียง​ศีรษะ​มอง​เงียบๆ​ ​กลับ​ได้ยิน​เสียง​แหบแห้ง​ของ​เฉินลั​่ว​ดัง​เข้ามา​จาก​ข้าง​หู​ว่า​ ​“​ภายใต้​ผืน​ฟ้า​นี้​ ​เกรง​ว่า​คงมี​แต่​เจ้าที่​คิด​เหมือน​ข้า​แล้ว​”

“​หา​!​”​ ​ดวงตา​เมล็ด​ซิ่ง​ของ​หวัง​ซี​เบิก​กว้าง

เฉินลั​่​วจึง​หันไป​ยิ้ม​ให้​นาง​ ​เพียงแต่ว่า​รอยยิ้ม​นั่น​ไป​ไม่​ถึง​ดวงตา​ ​มอง​แล้ว​ไม่ได้​ทำให้​คน​รู้สึก​ยินดี​แต่​รู้สึก​ปวดแปลบ​ใจมา​กก​ว่า

“​ข้า​รู้​ว่า​หาก​ข้า​พูด​เช่นนี้​ทุกคน​ต้อง​คิด​ว่า​ข้า​เป็นบ้า​ไป​แล้ว​ ​แต่​ไม่รู้​เพราะเหตุใด​ ​ใน​ใจ​ลึก​ๆ​ ​ข้ามี​ลางสังหรณ์​เช่นนี้​อยู่​ตลอด​ ​ก็​แค่​รู้สึก​เช่นนี้​เท่านั้น​”​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ฟัง​ดู​หดหู่​ ​กระด้าง​ ​และ​ฟัง​ดู​ทึ่ม​ทื่อ​เล็กน้อย​ด้วย​ ​“​ตอนแรก​ข้า​ก็​แค่​อยาก​ลอง​หยั่งเชิง​ฮ่องเต้​ดู​เท่านั้น​ ​อยากรู้​ว่า​เขา​จะ​ทำ​อย่างไร​กับ​ข้า​ ​แต่​ยิ่ง​พูด​ ​ใน​ใจ​ของ​ข้า​ก็​ยิ่ง​ไม่​สงบ​ ​ตอนนั้น​คล้าย​ดวงตา​ถูก​บดบัง​ ​เริ่ม​พูดจา​เกินขอบเขต​ ​หลังจากนั้น​เจ้า​เอง​ก็​รู้เรื่อง​หมด​แล้ว​ ​ฮ่องเต้​ไม่​จัดการ​ทำ​อะไร​ข้า​ ​ต่อให้​ข้า​สัมผัส​ได้​ว่า​เขา​พิโรธ​จน​เกิน​จะ​ทาน​ทน​ได้​แล้ว​ ​แต่​ก็​เขา​ไม่​ลงโทษ​ข้า​…

…​เดิมที​ข้า​คิด​ว่า​ ​ก็​ยอมให้​ฮ่องเต้​เนรเทศ​ข้า​ไป​อยู่​เหลียว​ตง​หรือไม่ก็​อวิ​๋​นกุ​้ย​เสีย​ ​รอ​ไท่​จื่อ​ขึ้น​สืบทอด​ตำแหน่ง​ ​ฮ่องเต้​พระองค์​ใหม่​ขึ้น​ครอง​บัลลังก์​ ​ตราบใดที่​ยัง​มีมา​รดา​อยู่​ ​ช้า​เร็ว​ข้า​ก็ได้​กลับ​เมืองหลวง​สักวัน​ ​หลีกเลี่ยง​เรื่อง​หมางใจ​กับ​จักรพรรดิ​พระองค์​ใหม่​ ​ทำผิด​ต่อ​ลูกพี่ลูกน้อง​ของ​ข้า​เหล่านั้น​”

ขณะที่​กล่าว​ ​เขา​ก็​มอง​หวัง​ซี​อีกครั้ง​หนึ่ง

หวัง​ซี​ร้อง​ ​“​อืม​”​ ​เสียง​หนึ่ง​อย่างไร​้​ชีวิตชีวา​ ​ครุ่นคิด​ว่า​หรือ​ที่​เฉินลั​่ว​ใช้​สายตา​เช่นนั้น​มอง​นาง​ ​ความจริง​แล้ว​เป็น​เพราะ​สาเหตุ​นี้

เฉินลั​่​วก​ล่าว​ ​“​ตอนนี้​สิ่ง​ที่​ข้า​เป็นกังวล​มากกว่า​คือ​จะ​ระวังตัว​อย่างไร​ ​เขา​เป็น​ฮ่องเต้​ ​วิธีการ​ที่​เขา​ใช้ได้​มีมาก​มาย​ ​นอกจากนี้​ข้า​เอง​ก็​ไม่รู้​ว่า​เขา​อยาก​ใช้ประโยชน์​จาก​ข้า​เพื่อนำ​ไป​สู่​เป้าหมาย​อะไร​ ​สมอง​ของ​ข้า​สับสนวุ่นวาย​ไป​หมด​ ​แต่​ค้นพบ​ว่า​ตัวเอง​ไม่มี​คน​ให้​พูดคุย​ด้วย​ได้​แม้แต่​คนเดียว​”

จึง​เดิน​มาถึง​เรือน​ของ​นาง​โดยไม่รู้ตัว

เฉินลั​่ว​มอง​หวัง​ซี​ ​ดวงตา​กรุ่น​ไป​ด้วย​ความรู้สึก​ที่​แม้แต่​ตัว​เขา​เอง​ก็​ยัง​ไม่รู้​ตัว​ ​หวัง​ซีก​ลับ​ถูก​ดึงดูด​ด้วย​เนื้อหา​ที่ซ่อน​เร้น​อยู่​ใน​คำพูด​ของ​เขา​ ​จึง​ไม่ทัน​ได้​สังเกตเห็น​มัน​ ​ทั้งสอง​คน​จึง​มองข้าม​ความรู้สึก​ของ​อีก​ฝ่าย​ที่​แสดงออก​มา​โดยไม่รู้ตัว​ไป​ด้วยประการฉะนี้

“​เดี๋ยวก่อน​!​”​ ​หวัง​ซี​ร้อง​ขึ้น​เบา​ๆ​ ​ด้วย​ความตกใจ​กล่าว​ตัดบท​คำพูด​ของ​เฉินลั​่​วว​่า​ ​“​เจ้า​หมายความว่า​ ​ฮ่องเต้​ไม่สน​ใจคำ​พูด​ของ​เจ้า​ ​นอกจาก​ไม่​ให้​คำตอบ​ที่​ชัดเจน​แก่​เจ้า​เกี่ยวกับ​ตำแหน่ง​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ซื่อ​จื่อ​แล้ว​ ​ยัง​พยายาม​ทำ​ทุก​วิถีทาง​ให้​เจ้า​รั้ง​อยู่​ที่​จิง​เฉิง​ด้วย​?​”

เฉินลั​่ว​ฟัง​แล้ว​หยุด​หัวเราะ​ ​กล่าวว่า​ ​“​พยายาม​ทำ​ทุก​วิถีทาง​ที่ไหน​กัน​?​ ​ก็​แค่​ไม่​ตอบคำถาม​ของ​ข้า​เท่านั้น​”

เขา​ไม่มีทาง​คิด​ว่า​ตัวเอง​เป็น​คนสำคัญ​ใน​ใจ​ของ​ฮ่องเต้​อีกแล้ว

หวัง​ซีค​ร้าน​จะ​ถกเถียง​เรื่องเล็ก​น้อย​พวก​นี้​กับ​เขา​ ​จึง​พยักหน้า​ให้​อย่าง​ส่ง​ๆ​ ​กล่าวว่า​ ​“​อย่างไรก็ตาม​หมายความว่า​ฮ่องเต้​ต้องการ​รั้ง​เจ้า​ไว้​ใน​เมืองหลวง​ ​ข้า​พูด​ถูกต้อง​หรือไม่​”

เฉินลั​่ว​พยักหน้า

หวัง​ซี​เห็น​เช่นนั้น​แล้ว​ลุกขึ้น​มา​ ​เดิน​วนรอบ​ๆ​ ​เฉินลั​่ว​ไป​ด้วย​ ​พึมพำ​กล่าว​ไป​ด้วยว่า​ ​“​มี​แต่​จับ​โจร​หนึ่ง​พัน​วัน​ ​ไม่มี​เฝ้า​ระวัง​โจร​หนึ่ง​พัน​วัน​ ​และ​เนื่องจาก​อย่างไร​พวกเรา​ก็​เฝ้า​ระวัง​ไม่ไหว​อยู่​แล้ว​ ​เช่นนั้น​ไม่​สู้​พุ่งชน​ให้​ล้ม​ไป​เลย​ดีกว่า​ ​หาก​บอกว่า​ ​วัตถุประสงค์​ของ​ฮ่องเต้​คือ​ต้องการ​ให้​องค์​ชาย​ใหญ่​สืบทอด​ตำแหน่ง​ ​เช่นนั้น​การ​รั้ง​ตัว​เจ้า​ไว้​ที่​จิง​เฉิง​มีประโยชน์​อะไร​ ​แต่​ถ้า​ฮ่องเต้​ไม่ได้​หมายความ​ตาม​นี้​ ​แล้ว​การ​รั้ง​ตัว​เจ้า​ไว้​ที่​จิง​เฉิง​มีประโยชน์​อะไร​”

………………………………………………………….

ตอนต่อไป