บทที่ 182 มหกรรมจัดหางาน

สูตรโกงฉบับเด็กเรียน

บทที่ 182 มหกรรมจัดหางาน

เดิมทีพ่างจื่อมีความคิดที่จะเปิดห้องจัดเลี้ยงหรือร้านอาหารใกล้ๆ ย่านมหาวิทยาลัย

นักศึกษาคือกำลังหลักในการบริโภค ไป๋เยี่ยเคยได้ยินมาว่าร้านอาหารหม้อไฟขนาดใหญ่ใกล้ย่านมหาวิทยาลัยถึงกับสร้างรายได้ได้ถึงเจ็ดหรือแปดแสนหยวนต่อปีเลยทีเดียว

ในช่วงรับปริญญาของทุกปี จะมีการบริโภคอย่างบ้าคลั่ง เพราะมีการจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำขึ้นแทบทุกวัน

สถานที่จัดงานเลี้ยงอาหารค่ำในวันนี้คือร้านอาหารบุฟเฟ่ต์แห่งหนึ่งที่มีทั้งบาร์บีคิวและหม้อไฟ รวมถึงผักสดมากมายตามที่ทุกคนต้องการ

สำคัญที่สุดคือมีเบียร์ฟรีด้วย งานเลี้ยงทั้งทีจะขาดเบียร์ไปได้อย่างไร อีกอย่างเบียร์ฟรีก็ช่วยประหยัดเงินลงไปได้มากเช่นกัน

โดยเฉพาะเหล่าเด็กหนุ่มผู้รักการกินเนื้อสัตว์ การจัดงานเลี้ยงอาหารบุฟเฟ่ต์แบบนี้จึงไม่ทำให้พวกเขาขาดทุนแต่อย่างใด

ความรู้สึกว่าช่วงใกล้จะเรียนจบนั้นแฝงไปด้วยความอาลัยอาวรณ์และความผ่อนคลาย

ทุกคนต่างพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมาอย่างเต็มที่ในช่วงสุดท้ายของชีวิตการเรียน

เพราะสำหรับบางอย่างแล้ว ถ้าไม่พูดออกไปก็อาจจะไม่มีโอกาสได้พูดแล้ว

เหมือนกับบางคนที่อาจจะไม่ได้เจอหน้ากันอีกต่อไปแล้ว

ทุกคนทั้งหยอกล้อและพูดความในใจของตนออกมา แม้แต่เพื่อนร่วมชั้นที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าสักเท่าไหร่ยังชูแก้วเบียร์ขึ้นมาแล้วพูดว่า “ดูแลตัวเองด้วยล่ะ”

ชีวิตในมหาวิทยาลัยตลอดห้าปีนี้จะมีได้สักกี่ครั้ง ทั้งชีวิตจะมีเพื่อนๆ รายล้อมแบบนี้อยู่สักกี่คนกัน

แม้แต่หลิวจื้อที่ตอนนี้ดูจะเมานิดหน่อยก็ยังเดินไปกอดคอไป๋เยี่ยพร้อมกับแก้วเบียร์ในมือ “มา ชนแก้วกัน”

ไป๋เยี่ยพยักหน้าแล้วจึงดื่มเบียร์ในแก้วหมดในรวดเดียว

ตอนนี้เขาไม่ต้องการอะไรอีกต่อไปแล้ว…

หลังจากที่ดื่มเบียร์กันมาสักพัก ต่างคนก็เริ่มเมาจนไม่รู้ว่าตัวว่าพูดมากแค่ไหน

ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้เราจะอยู่ที่ไหน ไม่มีใครบอกได้ว่าพรุ่งนี้เราจะทำอะไร ไม่ใช่ทุกคนจะกลายเป็นนักศึกษาดีเด่นและเข้าเรียนต่อในระดับปริญญาโทได้ แล้วก็ไม่ใช่ทุกคนที่โชคดีพอที่จะหางานที่เหมาะสมได้

“เยี่ยจื่อ นายเก่งมาก ต่อไปอย่าลืมพวกเราล่ะ โดยเฉพาะซัพพอร์ตประจำตัวนายคนนี้” ต้วนเย่ว์เดินมากอดเอวไป๋เยี่ยด้วยท่าทางมึนเมาเล็กน้อย

“ชิ่วๆ ต้วนเย่ว์ นายน่ะโชคดีที่ตอบติดแล้ว ฉันเนี่ยดิ เกิดสอบไม่ติดหางานไม่ได้จะทำยังไงดี”

วันรุ่งขึ้น ฉินเจิ้ง พ่างจื่อ และไป๋เยี่ยก็มาที่มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเพื่อตามหาคนที่จะเข้ามาทำงานด้วย หลักๆ คือรับเข้ามาเป็นผู้ดูแลระบบ ซึ่งต้องอาศัยคนที่พอมีทักษะพื้นฐานบ้าง

มณฑลจิ้นซีเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างล้าหลัง โดยเฉพาะในด้านของวิทยาการคอมพิวเตอร์ นักศึกษาส่วนใหญ่มักจะเลือกไปทำงานที่เมืองหลวง ไห่ซื่อ หรือเมืองใหญ่ๆ เพราะมีโอกาสได้พัฒนามากกว่า ส่วนเรื่องเงินเดือนนั้น ถ้ายังเป็นนักศึกษาจบใหม่ก็คงได้ไม่เยอะเท่าไหร่ ตามปกติแล้วก็ต้องทำงานต่อไปหลายปีจึงจะได้ขึ้นเงินเดือน

แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่อยากไปที่อื่นเพื่อพัฒนา ยังมีหลายคนที่เต็มใจหางานทำในจิ้นซี

แม้ว่าบูธของบริษัทเย่ว์เถิงเทคจะมีเพียงเต้นท์เดียวเท่านั้น แต่ก็มีผู้คนหลั่งไหลมาลงทะเบียนมากมาย

ตอนนี้บริษัทกำลังรับสมัครเฉพาะบุคลากรด้านเทคนิคและการตลาดเท่านั้น

ฉินเจิ้งต้องการรับสมัครโปรแกรมเมอร์จากมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และฝ่ายการตลาดจากมหาวิทยาลัยอื่นๆ

เช้าวันนั้น ทั้งสามคนได้รับเรซูเม่กว่าร้อยฉบับพร้อมกับข้อมูลการติดต่ออีกจำนวนมาก

ตอนแรกพวกเขาวางแผนไว้ว่าตอนบ่ายจะเดินทางไปตั้งบูธที่มหาวิทยาลัยอื่นๆ เช่น มหาวิทยาลัยจิ้นซีและวิทยาลัยจิ้นจงเพื่อตามหาบุคคลที่จะเข้ามาเป็นฝ่ายการตลาดของบริษัท ซึ่งเป็นฝ่ายที่ตลาดแรงงานต้องการมากที่สุด แต่กลับได้เงินเดือนไม่สูงนัก

จากการหารือกันของทั้งห้าคน ก็ได้ผลสรุปว่าบริษัทจำเป็นต้องมีคนอย่างน้อยยี่สิบคนถึงจะพอขยับขยายอะไรได้บ้าง

ช่วงบ่ายวันนั้น ไป๋เยี่ยได้รับสายจากจางฮั่นหลิน โดยเขาคาดหวังว่าบริษัทเย่ว์เถิงเทคจะมาจัดบูธที่มหาวิทยาลัยบ้าง

มีนักศึกษาแพทย์จำนวนไม่น้อยที่ต้องการเปลี่ยนเส้นทางอาชีพ ในขณะที่มีนักศึกษาแพทย์จำนวนไม่มากนักที่ยังคงยืนหยัดอยู่ในเส้นทางแห่งการแพทย์จริงๆ บ้างก็ผันตัวมาเป็นตัวแทนจำหน่ายยา หรือตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์การแพทย์แทน

บ่ายวันนั้นพ่างจื่อและไป๋เยี่ยจึงช่วยกันจัดบูธรับสมัครงานเล็กๆ ขึ้นที่สนาม

แม้ว่าพ่างจื่อจะเป็นคนมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี คุยง่าย แต่เขาก็วางตัวต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นไปตามปกติ แม้ว่าทุกคนจะแปลกใจตั้งแต่เห็นพ่างจื่อตั้งบูธรับสมัครงาน แต่ก็ต้องแปลกใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อเห็นท่าทีเคร่งเครียดของพ่างจื่อ

หลังจากที่ทุกคนได้อ่านเนื้อหาและคำแนะนำบนโปรชัวร์ของบริษัทเย่ว์เถิงก็พากันแปลกใจไปตามๆ กัน เพราะว่าโครงการที่ทางบริษัทกำลังทำอยู่นั้นได้รับการสนับสนุนเงินทุนและความช่วยเหลือจากสำนักงานคณะกรรมการวางแผนสุขภาพและครอบครัว เพื่อให้โครงการนี้แพร่หลายไปทั่วทั้งมณฑล

ทุกคนเริ่มมองเห็นความหวังและอนาคตอันสดใสของบริษัทเย่ว์เถิงเทค

มีคนเข้ามาสมัครเยอะมาก ถึงแม้เงินเดือนจะน้อย แต่ใครๆ ก็เห็นว่าบริษัทนี้มีศักยภาพในการพัฒนา

แค่ครึ่งบ่าย พวกเขาก็ได้รับเรซูเม่มามากกว่าสองร้อยฉบับ หลังจากที่ลองอ่านดูแล้ว ไป๋เยี่ยและพ่างจื่อก็คัดเลือกเรซูเม่ออกมาห้าสิบฉบับ เรียกรสัมภาษณ์เล็กน้อย และในที่สุดก็ประกาศรายชื่อออกมา

หลังจากยืนยันรายชื่อของทั้งยี่สิบคนแล้ว พวกเขาก็ต้องรีบดำเนินการกับทางมหาวิทยาลัยให้เสร็จสิ้น จากนั้นพ่างจื่อก็จะพาทั้งยี่สิบคนไปอบรบตามพื้นที่ต่างๆ เพื่อหารือกับโรงพยาบาล

ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น ทั้งนี้คณะกรรมการวางแผนสุขภาพและครอบครัวก็ได้ติดต่อโรงพยาบาล เรื่องเอกสารและขั้นตอนต่างๆ ไว้แล้วดฮณ๊ฯดฯฌซ,

นอกจากนี้บริษัทยังได้รับความร่วมมือจากโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนจิ้นซีในเรื่องของการประชาสัมพันธ์ ซึ่งเป็นเรื่องที่ส่งผลดีต่อขั้นตอนการรับผู้ป่วยของโรงพยาบาล ทั้งยังส่งผลดีต่อตัวผู้ป่วยด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนก็ล้วนพบว่าแอปนี้สามารถลดภาระงานของเจ้าหน้าที่ห้องทะเบียนได้ด้วย!

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ทุกคนก็จะเข้ามารับบัตรคิวอย่างรวดเร็วและเป็นระเบียบ ทำให้แอปนี้กลายเป็นที่นิยมในวงการแพทย์

เมื่อแอปเฮลท์ตี้จิ้นซีได้รับการโปรโมทอย่างจริงจัง ก็เริ่มมีคนเข้ามาเสนอความร่วมมือกับบริษัทเย่ว์เถิงเทคมากขึ้น

โดยอีกฝ่ายเป็นบริษัทยาที่ต้องการร่วมมือกับเย่ว์เถิงเทคในการโปรโมทโฆษณานั่นเอง

แอปเฮลท์ตี้จิ้นซีอาจไม่ใช่แอปที่ทุกคนจะดาวน์โหลด แต่ทุกคนที่ดาวน์โหลดแอปอาจจะมีผู้ป่วยที่ต้องดูแลอยู่ก็ได้

ตราบใดที่ยังมีผู้ป่วย แอปนี้ก็ยังมีความจำเป็นอยู่ ดังนั้นบริษัทยาเหล่านั้นจึงค่อยๆ แทรกแซงเข้ามา ด้วยความหวังว่าจะได้รับการโปรโมท ถึงขั้นที่มีบริษัทบางรายเข้ามาเสนอความร่วมมือด้วยตนเอง

ทว่าพ่างจื่อก็ปฏิเสธไปทั้งหมด เขาไม่ได้วางแผนที่จะลงทุนกับโฆษณาโปรโมทยาเพื่อชักจูงผู้ใช้งานแอปพลิเคชั่นเสียหน่อย

การนำข้อมูลส่วนผสมของยา ผลข้างเคียงและสรรพคุณของยาที่ไม่ชัดเจนมาใส่ในแอปประเภทนี้อาจก่อให้เกิดความเสียหายกับชื่อบริษัทได้ ถ้าเกิดปัญหาใดๆ ขึ้นกับผู้ป่วย

แอปเฮลท์ตี้จิ้นซีตั้งเป้าชัดเจนว่าจะเป็นแอปพลิเคชั่นที่ใช้สำหรับการลงทะเบียนเข้ารับการรักษา ยังพอมีวิธีทำกำไรในอนาคตอยู่บ้าง จึงไม่จำเป็นต้องรีบร้อนแสวงหาความสำเร็จ

หลังจากที่ดำเนินธุรกิจมาได้ช่วงหนึ่งแล้ว พ่างจื่อก็พบว่าเขาเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินทุน จึงต้อง ‘ขอเบิก’ ทุนบางส่วนมาจากบริษัทโฆษณาจื่อเหิง และค่อยๆ นำมาสร้างต้นแบบแอปพลิเคชั่นที่สมบูรณ์

วันนี้จ้าวเลี่ยงโทรมาบอกพวกเขาว่ามีคนอยากพบ

เมื่อมาถึงที่นัดหมาย จ้าวเลี่ยงก็ขอให้ไป๋เยี่ยและพ่างจื่อนั่งลงก่อน

“มีการพูดคุยถึงเรื่องแอปเฮลท์ตี้จิ้นซีมากขึ้น ผมคิดว่าคุณน่าจะโปรโมทมันได้มากกว่านี้ จึงเชิญใครบางคนมาพบคุณในวันนี้”

ไป๋เยี่ยและพ่างจื่อมองหน้ากัน หรือว่าเราจะถูกจับได้แล้ว

จ้าวเลี่ยงมองทั้งสองคนด้วยรอยยิ้ม “แอปนี้มีบทบาทเชิงบวกในการปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางการแพทย์และการเข้าพบแพทย์ คณะกรรมการสุขภาพและการวางแผนครอบครัวจึงได้ตัดสินใจที่จะริเริ่มส่งเสริมแอปนี้ไปตามมณฑลอื่นๆ ด้วย”