162 ปฏิบัตการกวาดล้างสิ่งมีชีวิตคริสตัลให้สิ้นซาก
12 – 15 นาที เล่ม 5
ในที่สุดปฏิบัติการกวาดล้างสิ่งมีชีวิตคริสตัลให้สิ้นซากก็เริ่ม ทั้งกองยานประจำการของกองทัพอิมพีเรียลเคลื่อนที่ออกพร้อมเราเหล่าทหารรับจ้างตามไปติดๆ
มันจะแย่ถ้ายานออกจากขบวนแถวด้วยเหตุผลอะไรสักอย่างแล้วถูกแยกออกจากกองยานที่เหลือ ดังนั้นทั้งหมดของเหล่าทหารรับจ้างถูกสั่งการให้ใช้งานโหมดซิงโครและเชื่อมต่อยาน มันเหมือนลงจอดออโตแต่ใช้กับการเคลื่อนที่กองยานแทน เมื่อเราเชื่อมต่อกับยานนำ เราจะเคลื่อนที่พร้อมกับมันกับที่เหลือของกองยานอัตโนมัติยกเว้นโหมดซิงโครถูกเลิกใช้าน ดังนั้นเราไม่ต้องขับยานด้วยตัวเราเองจริงๆสำหรับเวลานี้
แต่การเชื่อมต่อผ่อนๆมากเกินไปจนเราสามารถตัดเชื่อมต่อได้ทันทีในกรณีฉุกเฉิน
“มันน่าเบื่อจัดๆเลยหือ”
“อืม…… จริงอยู่ค่ะ เราควรเล่นเกมกันมั้ย ฮิโระซามะ?”
“เอาน่าพวกเธอนี่……”
เอลม่าจ้องมีมิกับผมเขม็งผู้ไม่ได้แสดงออกถึงเศษเสี้ยวความประหม่าแล้วบ่นว่าเราเบื่อกันมากเท่าไร
ตอนนี้ กฤษณะจอดอยู่ในบัวดำอันปัจจุบันเชื่อมต่อกับที่เหลือของกองยาน เราสมควรรอพร้อมข้างในห้องนักบินกฤษณะเพื่อพร้อมออกตัวเวลาไหนก็ได้ แต่มันยังใช้สามสิบหกชั่วโมงก่อนเราไปถึงระบบดาวเจรอมซึ่งคริสตัลแม่สร้างรังอยู่ ปัจจุบันไม่มีจุดประสงค์ที่เราต้องตื่นตัวข้างในห้องนักบินตอนนี้ แม้ว่าเราจะพบปะปะทะเหตุการณ์อันไม่ได้คาดเดาไว้กระทันหันบางอย่าง เรามีคอร์เวตอิมพีเรียลหลายสิบลำทำหน้าที่เป็นแนวหน้า ตราบใดที่พวกเขายื้อไว้ได้นิดหน่อย จะมีเวลาพอสำหรับเราเหล่าทหารรับจ้างเพื่อเคลื่อนที่
และดังนั้นเอง เรายังไม่ต้องยืนเกร็งเขย่งเท้าตอนนี้ หรือ มันจะเป็นผลเสียกับเราถ้าเราตึงเครียดกันมากเกินไปเพราะนั่นจะเพิ่มโอกาสที่เราจะทำลูกบอลหลุดมือเมื่อถึงเวลาสำคัญจริงๆ ดังนั้นนั่นทำไมปัจจุบันเราเบื่อสุดจิต ผมจำได้ว่าเธอวิตกกังวลเละๆเทะๆเมื่อเธอได้รับประสบการออกศึกกับภารกิจล่าโจรสลัดครั้งแรก และเพราะผมก็เบื่อเช่นกัน เธอเสนอว่าเล่นเกมกันเพื่อฆ่าเวลามา
แล้วก็ ทักษะกับความสงบการของเธอไม่ใช้แค่หนึ่งนั้นที่พัฒนาอย่างสวยงาม ผมค่อนข้างแน่ใจว่าสินทรัพย์หน้าอกเธอก็กำลังเพิ่มๆไปด้วย
ใช่เลย พวกมันแน่นอนว่าใหญ่กว่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้า
เพราะผมค่อนข้างคุ้นเคยกับพวกมันแล้ว ผมแค่พูดยืนยันอย่างไร้สมองได้ว่าพวกมันใหญ่โครต ดาตาอันเก็บมาจากการวินิจฉัยรายวันของพอดการแพทย์จะไม่มีวันโกหก มีมิ…… ช่างเป็นสาวผู้น่ากลัว!
“โอ๊ยย!”
“ฮึ่ม”
ขณะผมมองตาหวานเยิ้มกับหน้าอกมีมิระหว่างเธอเลือกเกมจากคลังเกม ณ ทันใดเอลม่าหยิกต้นขาผม
เอ่อ ใช่ ผมอาจหยาบไปที่นั่น ให้ผมได้สำนึก เวลานี้ ผมจะจ้อง ณ เอลม่า ผู้ผิวขาววรียบเนียบ หูแหลมๆ และทรวดทรงสุดเด่นดี
มีมิเป็นประเภทออกน่ารัก แต่เอลม่าเป็นประเภทออกสวย…
ไม่ ประเภทน่าลงไปรัก ยกตัวอย่างเช่น มีมิคล้ายกับลูกสุนัขน่ารักๆได้ เอลม่า ในทางกลับกัน เหมือนดอกไม้สวยงามกำลังเบ่งบาน
ใช่ การเทียบเธอกับดอกไม้งามเหมาะกับเธออย่างดี
“อะไร?”
“โอ้ ไม่มีอะไรน่า ฉันแค่กำลังคิดว่าเธอนั้นสวยสดงดงามเหมือนดอกไม้เลย เอลม่า”
“อะไรที่เธอกำลังพูดเนี่ย เธอนี่?”
เอลม่ากำลังจ้องผมเขม็งในความโมโหปลอมๆ แต่ปลายหูของเธอแดงเปล่งดั่งมะเขือเทศ คุณบอกความรู้สึกจริงของเอลม่าได้ง่ายดายถ้าคุณเฝ้าสังเกตหูของเธอ
ตอนนี้ผมคิดว่าผมเข้าใจแล้วว่าทำไมเอลฟ์อวกาศชอบมีนิสัยซ่อนหูพวกเธอไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเธอรู้สึกเขิน
ขณะผมจีบกับมีมิและเอลม่าซ้ายขวา เสียงมีชีวิตชีวาดังขึ้นมาจาทางเดินเชื่อมอันเชื่อมต่่ออกับโรงจอด มันดูเหมือนทีน่ากับวิสเกอร์เสร็จการบำรุงรักษากฤษณะแล้วและตอนนี้กำลังจะไปพักผ่อน
“ทำได้ดีมากพวกเธอ”
“อื้ม ขอบคุณนะ บอส การบำรุงรักษาสำเร็จโดยไร้อุปสรรค์”
“แต่เราแแค่ทำการตรวจสอบระบบกับบำรุงรักษานะ”
การฝึกต่อสู้อันผมเข้าร่วมถูกทำขึ้นโดยใช้แค่เลเซอร์พลังงานต่ำพร้อมลดเอาต์พุตไปอย่างมากกับกระสุนปลอม ดังนั้นไม่มีความเสียหายบนเกราะพวกมันจริงๆ มีแค่ตัวยานเราที่ความคล่องตัวกับความเร็วไม่ได้ถูกจำกัดไว้ ดังนั้นผมคิดว่าพลังงานกับระบบสื่อสารคือหนึ่งซึ่งจำเป็นต้องให้ความสนใจ
“เฮ้ เฮ้ เอาน่า!”
“โยชช่า!”
เมื่อผมอ้าแขนกว้างระหว่างนั่งลงบนโซฟา ทีน่ารีบวิ่งโผเข้ามาข้างใน ผมจับทีน่าแม่นๆแล้วเริ่มมอบลูบๆหัวให้เธอ
“นั่น นั่น เด็กดี เด็กดี”
“อ่ะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า บอสจะทำผมหนูเสียทรงนะ”
ผมลูบทีน่าอีกไม่กี่ทีแล้วปล่อยเธอ
หลังจากนั้นสองหัวเข้าปะทะหน้าอกของผมจากซ้ายขวา
“นั่น นั่น นั่น นั่น”
“เอ่ะเฮะเฮะ”
“เฮ้ เธอทำมันเบากว่านี้ได้ป่าว? เบากว่านี้ ที่ฉันบอก”
ผมลูบหัวมีมกับเอลม่าด้วยอย่างมีความสุข ขณะผมทำนั่น วิสเกอร์จ้องเราเขม็งพร้อมสีหน้าซับซ้อนในใจ หลังจากผมลูบหัวมีมิกับเอลม่าเต็มอิ่ม ผมหันหน้าสู่วิสเกอร์แล้วเปิดแขนผมกว้างอีกหนึ่งครั้ง
“อุ่เรี้ยยยย–”
“พ-พี่สะ– อาร้ายยย!?”
ทีน่าผลักวิสเกอร์ แล้วเธอจบในการพุ่งหัวเข้าสู่แขนผม
ผมจับเธออย่างมั่นคง
“นั่น นั่น นั่น นั่น มันต้องยากกับการโดนผลักไปทัวโดยทีน่าใช้มั้ยหึ้?”
“เฮ้ นั่นไม่งามเลยนะบอส”
“แต่มันจริงนะ เนาะ?”
“กุ่”
เมื่อผมชี้ประเด็นสู้วิสเกอร์ผู้ถูกผลักโดยทีน่าและจบในการฝังหน้าเธอเข้าบนหน้าอกผม ทีน่าทำสีหน้าขวยเขินแล้วมุ่ยริมฝีปากยื่นออกข้างหน้า ขณะผมมองทีน่าอย่างตั้งในด้วยสีหน้าผู้ทำสำเร็จบนใบหน้าระหว่างลูบวิสเกอร์ผู้ลนลาน เมย์เข้าห้องพักผ่อนมา
แล้วจากนั้น เธอหยิบวิสเกอร์ขึ้น ให้เธอนั่งข้างมีมิ จากนั้นคุกเข่าตรงหน้าผมผู้ยังนั่งอยู่บนโซฟา แล้วเสนอหัวเธอสำหรับพบลูบสักยกหนึ่ง
“นั่น นั่น นั่น นั่น”
เธอต้องเฝ้าดูว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นในห้องนักบิน และเมื่อเธอเห็นผมลูบหัวทุกคน เธออยากเข้าร่วมการกระทำนี้ด้วย ถ้ามันแค่ลูบหัวเท่านั้น ฉันจะให้เธอมากเท่าที่เธอต้องการ
—————————————
ช่วงเวลาสงบสุขและผ่อนคลายไม่ได้อยู่นาน
ไม่นาน กองยานผสมสามารถไปถึงระบบดาวเจรอม ณ กำหนดการ
ไม่นาน ยานจะกระโดดออกจากไฮเปอร์สเปซและพุ่งดิ่งตรงสู่ระบบดาว
“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ เริ่มตรวจสอบประจำให้แต่ละส่วน เมย์ ได้โปรดเตรียมเครื่องดีดยานเพื่อที่จะเราออกศึกได้ทันทีเมื่อต้องการหลังจากเข้าระบบดาว”
“ค่ะ”
“อายอาย เซอร์”
『รับทราบค่ะ』
ผมใช้งานคอนโซลระหว่างมอบคำสั่งให้กับลูกเรือแล้วเปลี่ยนเจเนอเรเตอร์พลังงานจากโหมดอยู่นิ่งสู่โหมดเดินทาง ควรมีโอกาสดีที่คริสตัลแม่ถูกตั้งอยู่ไกลจากจุดเชื่อมโยงไฮเปอร์เลนของระบบดาวเจรอม แต่ถ้านำมาพูดกัน มีความเป็นไปได้สูงว่าคริสตัลผู้คุ้มกันอยู่ใกล้พวกมันแทน
ไม่ว่าเนื่องจากสัญชาตญาณหรือสติปัญญา สิ่งเหล่านั้นตั้งตำแหน่งตัวเองใกล้กับจุดเข้าและจุดออกจุดเชื่อมโยงไฮเปอร์เลนบ่อยครั้ง ในเอสโอแอล จำนวนพวกมันสูงสุดใกล้จุดเชื่อมโยงไฮเปอร์เลนใกล้ที่สุดกับตำแหน่งของคริสตัลแม่ แต่ผมไม่แต่ใจว่ามันยังเป็นความจริงในมิตินี้
ถ้ารูปแบบพฤติกรรมของสิ่งมีชีวิตคริสตัลเหมือนในเอสโอแอล จำนวนพวกมันควรน้อยที่สุดในจุดเชื่อมโยงไฮเปอร์เลนไกลจากคริสตัลแม่… อืม เราจะไม่สามารถรู้ได้ยกเว้นเรากระโดดเข้าไปอยู่ดี
“เราจะพุ่งดิ่งเข้าระบบดาวเจรอมไม่นานนี้ 30 วินาทีก่อนวาร์ปออก!”
“มาลุยกันเถอะ”
ผมกำแท่งควบคุมการบินแล้วเปลี่ยนเจเนอเรเตอร์จากโหมดเดินทางสู่โหมดต่อสู้
จากนั้นผมจำลองการเคลื่อนที่หลบหลีกและโจมตีอันมีประสิทธิภาพที่สุดกับสิ่งมีชีวิตคริสตัลข้างในหัวผม
อย่างแรก ผมต้องรับมือกับคริสตัลผู้คุ้มกันที่จะมาสู่แถวหลังแล้วเล็งโจมตีที่เหลือ นี่คือความสำคัญแรกสุดของผ
ในกรณีนี้ งานหลักผมคือทำให้มันง่ายกว่าสำหรับยานอันมีอำนาจการยิงมากกว่ามากเพื่อเลือกเล็งเป้าศัตรูแทนทำลายพวกมันด้วยตัวผมเอง
“เราจะโดดออกไฮเปอร์สเปซไม่นาน นับถอยหลัง…… 5 4 3 2 1 0!”
เสียงแปลกประหลาดซึ่งต่างจากอะไรอันยานทำไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ยานเลิกใช้งารนเอฟทีแอลไดรฟ์ดัง มันเหมือน ‘กิ่ยู่นนนนนน’ หรือบางที ‘บิ่ยู่นนนนนน’ …… เหมือนบางคนคลั่งบนเปียโนไฟฟ้า
อย่างไรก็แค่นั่นมันอะไรกัน?
ขณะผมครุ่นคิดกับเสียงแปลกนั้น ในที่สุดบัวดำก็กระโดดออกจากไฮเปอร์สเปซพร้อมกฤษณะจอดอยู่ข้างในมัน
หลังจากไม่กี่ครู่ เสียงเตือนดังขึ้นจากข้างในทั้งสองยาน
『ยืนยันสิ่งมีชีวิตคริสตัล คอร์เวตของแนวหน้ากองกำลังอิมพีเรียลกำลังเคลื่อนที่เข้าปะทะ เหล่าทหารรับจ้างถูกสั่งให้ออกตัวด้วยเหมือนกันค่ะ』
“โอเค ส่งเราออกไป”
『ได้ค่ะ โชคดีค่ะ ทุกคน』
ภาพเมย์แสดงบนจอห้องนักบินทำการคำนับอย่างสง่างาม
ในช่วงเวลาต่อมา แรงจีแรงกล้าเขย่ายานสั่นไหว กฤษณะถูกส่งออกไปอวกาศเปิดอย่างรวดรวดเร็วโดยเครื่องดีดยานของโรงจอด และแรงจีซึ่งเป็นผลลัพธ์อันเป็นผลรับจากระบบควบคุมแรงเฉื่อยรับมือไม่ได้โจมตีร่างกายเรา
“ออุ่ ไม่สำคัญว่ากี่ครั้งที่หนูทนมัน หนูแค่ชินกว่าความรู้สึกไม่ได้เลย”
“เพราะทั้งหมดเครื่องควบคุมแรงเฉื่อยไม่มีผลกับแรงจีอันเป็นผลลัพธ์จากการเร่งเครื่องเนื่องจากแรงจากภายนอก มีมิ หารับข้อมูลสนามรบจากยานหลักแล้วหมายตำแหน่งคริสตัลผู้คุ้มกันบนแผนที่เรดาร์”
“ค่ะ”
ผมทำให้มีมิผู้บ่นสงบในใจแล้วมมุ่งหน้าไปสู่การต่อสู้ คอร์เวตกองทัพอิมพีเรียลอยู่หน้าสุดแล้วขณะพวกเขาเข้าปะทะในการต่อสู้อันเข้มข้นกับคริสตัลผู้ค้มกัน ยานทหารรับจ้างอื่นกำลังมุ่งหน้าไปด้วยเหมือนกัน
มันดูเหมือนมันปลอดภัยที่จะพยายามและกำจัดสิ่งมีชีวิตซึ่งกำลังมาสู่แนวหลัง และจากนั้น เราจำเป็นต้องเน้นความสำคัญกับการล่อให้ถูกเล็งโดยคริสตัลผู้คุ้มกันที่เหลือแล้วดึงพวกมันไป
“โยช เราจะอ้อมที่นี่แล้วโจมตีศัตรูจากด้านข้าง เราจะดึงดูความสนใจพวกมันด้วยตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองไม่กี่ลูก เริ่มใช้งานระบบอาวุธ
หัวยานกฤษณะเปลี่ยนร่างและปืนใหญ่ลูกซองยิงกระสุนสองกระบอกปรากฏในความงดงามอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดของพวกมัน แขนกลสี่แขนอันมีปืนใหญ่เลเซอร์หนักก็ถูกส่งออกไป ตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบนองต่อต้านยานพร้อมถูกส่งออกจากห้องอาวุธใต้ยาน
เตรียมการต่อสู้สำเร็จ
“โรเจอร์ ปล่อยระบบรองให้ฉันเหมือนเดิมล่ะ”
เหมือนผมประกาศทุกอย่าง ผมไม่ได้มุ่งตรงสู่สนามรบแต่อ้อมแทน
“นี่คือกฤษณะ เอากำลังจะผ่านแนวหน้าแล้วโจมตีศัตรูจากด้านข้างเราจะใช้ตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองต่อต้านยานเพื่อดึงความสนใจของพวกมัน ดังนั้นระวังอย่าให้ไปติดกับรัศมีระเบิด”
ผมใช้งานคอนโซลเพื่อส่งเส้นทางปัจจุบันของกฤษณะและพิกัดระเบิดอันคาดการณ์ไว้สู่ยานพวกเดียวกันทั้งหมด
อืม ผมคิดว่ามันจะไม่เป็นไรเพราะไม่มีใครอื่นจะกล้ากระโดดตรงสู่ท่ามกลางศัจรูแต่ผมยังส่งการเตือนออกไปเผื่อไว้
“เราจะฝ่าทะลุ”
“ค่ะ!”
“อายอาย–”
หลังจากได้ระยะดีพอแล้ว ผมเร่งเครื่อยานแล้วเริ่มโจมตีใส่ด้านข้างศัตรู หนึ่งในพวกมันสังเกตว่ากฤษณะเข้าหาแล้วและมุ่งหน้าไปสกัดกั้น แต่ผมหลบมันแล้วยิงมันด้วยอาวุธให้เป็นรูๆจากปืนใหญ่ลูกซองกับเลเซอร์หนัก หลังจากโดนเล็งโจมตีจากหนึ่งศัตรูโดยการทำร้ายมัน มันเรียกศัตรูเข้ามาสนับสนุนมากขึ้น การเล็งเป้าโจมตีเปลี่ยนจากแนวหน้าสู่กฤษณะสำเร็จ
“อ่ะนี่ลูกแรกให้อะไรๆมันมีไฟ!”
ผมยิงตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองจากห้องอาวุธแล้วเปลี่ยนเส้นทางเพื่อเลี่ยงจากการเข้าไปอยู่ในระเบิดอันเป็นผลลัพธ์ทันที ผมยิงอีกลูกทันใดก่อนตอร์ปิโดลูกแรกระเบิดแล้วเปลี่ยนเส้นทางอีกครั้ง
“ได้เลย มาเร็วๆ! มาเร็วๆแล้วรับมันไปซะเจ้าพวกบ้า! เร็วๆเล้ย!”
แน่นอน มันจะไม่ได้ยินผมที่ยั่วยุพวกมันเป็นการส่วนตัว แต่ตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองเป็นอีกเรื่องหนึ่ง พวกมันสนใจสำเร็จแล้ว ลูกแรกบินเข้าไปตกเป็นการโจมตีเต็มๆบนคริสตัลผู้คุ้มกันที่กำลังจะหันหน้าเพื่อไล่ตามแล้วระเบิดมันเป็นจุณ
คริสตัลผู้คุ้มกันจำนวนมากอื่นๆติดเข้าไปในระยะระเบิดด้วย
จากนั้นตอร์ปิโดอีกลูกระเบิด มันทำลายคริสตัลผู้คุ้มกันตรงๆ ณ เวลาเดียวกัน ผลลัพธ์คือเศษกระเด็นกระจายทั่วอย่างรุนแรงแล้วโดนคริสตัลผู้คุ้มกันมากขึ้นแล้วก่อให้เกิดความเสียหายเพิ่มเติม คริสตัลผู้คุ้มกันจำนวนมากหันความสนใจมาสู่กฤษณะ
“มาเริ่มกันเถอะ ให้ความสนใจกับความจุโล่”
“อายอาย เซอร์– ปล่อยมันให้ฉันได้เลย”
หลังจากได้ยินคำตอบพึ่งพาได้ของเอลม่า ผมเร่งทรัสเตอร์แล้วบินกฤษณะ ณ ความเร็วเต็มที่
และดังนั้นเองก็เริ่มเกมวิ่งไล่จับ (โอนิกกโกะ) ขีดกับกระสุนทำลายล้างเยอะๆกับโอนิ*เป็นพันๆตัว
<วายุ: ยักษ์>
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl