บทที่ 5 ทำไมไส้แห้งแบบนี้

อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย

บรรยากาศรอบตัวหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

  

เฟิงหานชวนมองพินิจพิเคราะห์หญิงสาวตรงหน้า เธอยืนไหล่ลู่คอหด ดูเหมือนเธอจะกลัวจนหัวหด ท่าทางตัวลีบคอหดหมดแล้ว

ไม่รู้ว่าเสแสร้งหรือว่านิสัยเดิมของเธอเป็นแบบนี้ ดูไม่มีความกล้าเลยสักนิด

  

เฉินฮวนฮวนเห็นว่าชายหนุ่มไม่ตอบกลับ เธอจึงค่อยๆ เงยหน้าขึ้น แอบมองว่าเฟิงหานชวนกำลังทำอะไร ทว่าทันใดนั้นเธอก็สบตากับดวงตาสีดำสนิทที่ดูลึกล้ำคู่นั้น

เธอกำลังถูกเขามองอยู่ สายตาที่พินิจพิเคราะห์เช่นนั้น เหมือนว่าจะสามารถมองทะลุทะลวงผ่านตัวเธอไปได้

  

“หุ่นก็งั้นๆ” มุมปากของเฟิงหานชวนยกขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มเยาะหยันปรากฏขึ้นให้เห็น

  

เฉินฮวนฮวนเบิกตากว้าง และมองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว แม่บ้านหลี่กำลังยุ่งอยู่ในห้องครัว ไม่มีใครอยู่ตรงนี้เลยสักคน

โชคดี โชคดีแล้ว โชคดีที่ไม่มีใครได้ยิน

“อาสาม ทำไมคุณถึงไร้ยางอายแบบนี้” เฉินฮวนฮวนกดเสียงต่ำลง และจ้องชายหนุ่มตรงหน้า

  

เธอใกล้จะเป็นบ้าแล้วจริงๆ!

ชื่อเสียงของเฟิงเฉินเหยี่ยนแย่จนเป็นที่เลื่องลือกันไปทั่ว คิดไม่ถึงว่าอาของเฟิงเฉินเหยี่ยนก็เป็นเช่นเดียวกัน

  

คนของตระกูลเฟิงไร้ศีลธรรมแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า

“อาสาม ผมกลับมาแล้ว…”

  

ในตอนนี้เอง เสียงสดใสร่าเริงของชายหนุ่มดังมาแต่ไกล ร่างสูงวิ่งไปยังโต๊ะอาหาร

  

เฟิงเฉินเหยี่ยนรีบไปที่โต๊ะอาหาร เมื่อเห็นหญิงสาวแปลกหน้าคนหนึ่งนั่งอยู่ จู่ๆ คำสั่งของคุณปู่ก็ผุดขึ้นมาในหัว

  

เขาเอ่ยถามทันที “คุณคือเฉินฮวนฮวนใช่ไหม”

  

“ใช่ค่ะ ฉันเอง” เฉินฮวนฮวนลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว เธอจำได้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าเธอคือเฟิงเฉินเหยี่ยนนายน้อยของตระกูลเฟิง

  

“คุณคือภรรยาที่เพิ่งแต่งเข้ามาของผม!” เฟิงเฉินเหยี่ยนกะพริบตาปริบๆ และเหลือบมองเฟิงหานชวนแวบหนึ่ง จากนั้นเขาก็นั่งลงบนที่นั่งด้านข้างของเฉินฮวนฮวนทันที

  

“อืม ใช่ค่ะ”

  

เฟิงเฉินเหยี่ยนเอ่ยขึ้นอย่างตรงไปตรงมา แต่เขาพูดถูก ดังนั้นขณะที่เฉินฮวนฮวนเอ่ยตอบ เธอจึงพยักหน้ารับ

“ผมแนะนำตัวอีกครั้งนะ ผมชื่อเฟิงเฉินเหยี่ยน คุณเรียกผมว่าอาเหยี่ยนก็ได้ หลังจากนี้ผมก็เป็นสามีของคุณแล้ว” เฟิงเฉินเหยี่ยนยื่นมือไปตรงหน้าของเฉินฮวนฮวน และยิ้มอย่างสดใส

  

เฉินฮวนฮวนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เฟิงเฉินเหยี่ยนดูสดใสร่าเริงมาก ช่างแตกต่างกับภาพลักษณ์ในข่าวราวกับฟ้าดิน

  

“สวัสดี อาเหยี่ยน” เธอยื่นมือออกไปจับมือกับเฟิงเฉินเหยี่ยน

  

“สวัสดี ฮวนฮวน คุณน่ารักจัง!” เฟิงเฉินเหยี่ยนยิ้มหวานเผยให้เห็นฟันขาวเรียงสวย ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างหยอกล้อว่า “คุณไม่รังเกียจที่ผมมีผู้หญิงหลายคนใช่ไหม”

“หะ?” เฉินฮวนฮวนไม่คิดว่าเขาจะถามโดยไม่ทันตั้งตัว

  

เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย จากนั้นก็ส่ายหน้า และเอ่ยตอบว่า “ฉัน…ฉันไม่รังเกียจค่ะ”

“งั้นก็ดี คุณใจดีจัง” เฟิงเฉินเหยี่ยนเอื้อมมือไปลูบศีรษะของเฉินฮวนฮวนด้วยท่าท่างอ่อนโยน

  

หัวใจของเฉินฮวนฮวน เหมือนจะหล่นวูบลงไปทันที

  

เฟิงเฉินเหยี่ยนดูเหมือนจะเข้ากันได้ดี และไม่ต่อต้านเธอซึ่งเป็นผู้หญิงที่ผู้ใหญ่ของเขาจัดการให้มาเป็นภรรยา

  

ตอนนี้พิสูจน์แล้วว่า เธอสามารถอยู่ในบ้านของตระกูลเฟิงได้แล้วใช่ไหม

  

“ใจดีเหรอ อาเหยี่ยน ผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อเงิน นายเรียกว่าใจดีเหรอ” เฟิงหานชวนมองการกระทำของพวกเขาทั้งสองคน ก่อนจะเค้นเสียงหัวเราะออกมา

  

เฉินฮวนฮวนมองไปยังชายหนุ่มที่อยู่ตรงข้าม สีหน้าของเธอพลันเปลี่ยนไป มือทั้งสองข้างกำขยุ้มปลายเสื้อเอาไว้แน่น

  

เขาไม่รู้จักเธอ เขาพูดแบบนี้ออกมาได้อย่างไร

  

อีกอย่าง ความอึดอัดที่เกิดขึ้นเมื่อคืนและเมื่อเช้า ทั้งหมดเป็นเพราะเขาบุกเข้ามาในห้อง ไม่ใช่ความผิดของเธอเลยสักนิด

ทว่าตอนนี้ เฟิงหานชวนเอาอารมณ์โกรธทั้งหมดมาลงที่เธออย่างเห็นได้ชัด

  

เฉินฮวนฮวนเพียงรู้สึกกล้ำกลืนกับความไม่เป็นธรรม และรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก

  

“อาสาม ทำไมอาถึงพูดไม่น่าฟังเลยล่ะ ผมว่าฮวนฮวนใจดีมากเลยนะ!” เฟิงเฉินเหยี่ยนไม่สนใจสิ่งที่เฟิงหานชวนพูด เขายังช่วยเธอพูดอีกด้วยซ้ำ

  

เฉินฮวนฮวนรู้สึกได้ถึงกระแสความอบอุ่นที่ไหลเข้ามาในหัวใจ

  

เธอเคยมีอคติกับเฟิงเฉินเหยี่ยนมาก่อน ทว่าตอนนี้ดูเหมือนว่า แม้ว่าชีวิตของเขาจะวุ่นวาย แต่เขาก็น่าจะเป็นคนที่จิตใจดีมาก