ตอนที่ 164 คลื่นพายุ

เสน่ห์รักคุณหนูต่างสกุล

คืน​นั้นฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​อยู่​รอ​ซือ​จู​กับ​ฉัง​เหยี​ยน​จนถึง​ยาม​สาม​ของกลาง​ดึก​ ​แต่​พวก​นาง​ก็​ยัง​ไม่​กลับมา

นาย​หญิง​รอง​ร้อนใจ​เหลือ​จะ​กล่าว​ ​นาง​กับ​นายท่า​นร​อง​แยกกัน​ไป​ขอร้อง​หย่ง​เฉิง​โหวกับ​โหวฮู​หยิน​ให้​ช่วย​ไป​สืบ​ข่าว​ ​ส่วน​พี่ชาย​และ​น้องชาย​ของ​ฉัง​เหยี​ยน​แยกกัน​ไป​สืบ​ข่าว​จาก​สหาย​สนิท

จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​พลัน​อลหม่าน​ขึ้น​มา​ ​คนที​่​หลับ​ไป​แล้วก็​ถูก​ปลุก​ให้​ตื่น​ ​ใน​จำนวน​นั้น​มีหวัง​ซีกับ​คุณหนู​พานรว​มอยู​่​ด้วย

น่าเสียดาย​ที่​วัง​หลวง​ปิดประตู​วัง​ไป​แล้ว​ ​เนื่องจาก​หย่ง​เฉิง​โหว​เป็นหนึ่ง​ใน​ผู้บัญชาการ​ทั้ง​ห้า​ของกอง​บัญชาการ​ทหาร​ทั้ง​ห้า​ ​จำต้อง​หลีกเลี่ยง​เรื่อง​ที่​อาจ​ก่อให้เกิด​ความระแวง​สงสัย​ ​จึง​ไม่กล้า​ติดสินบน​ใคร​ตามใจชอบ​ ​กระทำ​ตาม​กฎระเบียบ​ทุกอย่าง​ ​แน่นอน​ว่าด้วย​เหตุนี้​ทำให้​สืบ​ข่าวคราว​อะไร​มา​ไม่ได้​ ​ส่วน​พี่ชาย​และ​น้องชาย​ของ​ฉัง​เหยี​ยน​นั้น​ ​แม้น​สืบ​ข่าวคราว​ได้​บ้าง​เล็กน้อย​ ​แต่​ข่าว​เช่นนี้​สู้​ไม่รู้​จะ​ดีกว่า​ ​กล่าวคือ​ ​ว่า​กัน​ถึง​คนที​่​เข้า​วัง​ไปร​่วม​พิธี​ปักปิ่น​ของ​องค์​หญิง​ฟู่​หยาง​จะ​มี​ไม่​มาก​ ​แต่​ทุกคน​ล้วน​ถูก​รั้ง​ตัว​ไว้​ใน​วัง​หลวง​ทั้งหมด

นี่​น่าจะเป็น​เพราะ​เกิดเรื่อง​ใหญ่​ขึ้น​กระมัง​?

หวัง​ซีนึก​ถึง​ถ้อยคำ​ที่​เฉินลั​่ว​ฝาก​มา​ ​อยาก​ไป​ถาม​เฉินลั​่ว​เหลือเกิน​ ​ดู​ว่า​เขา​ได้​เข้า​วัง​หรือเปล่า​ ​รู้​หรือไม่​ว่า​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​ ​แต่​บัดนี้​อย่า​พูดถึง​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ที่​ทุกคน​ต่าง​เจ้า​มอง​ข้า​ข้าม​อง​เจ้า​เลย​ ​หาก​ใน​วัง​เกิดเรื่อง​ใหญ่​ขึ้น​จริงๆ​ ​หวัง​ซี​เชื่อ​ว่า​เฉินลั​่ว​มีเรื่อง​ให้​ต้อง​จัดการ​มาก​พอแล้ว​ ​นาง​จึง​ไม่​ควร​ไปร​บก​วน​เฉินลั​่ว​ด้วย​เรื่องเล็ก​น้อย​เหล่านี้

นาง​รอ​ข่าวคราว​จาก​เฉินลั​่ว​เงียบๆ

ส่วนฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​และ​คนอื่นๆ​ ​ไม่ได้​นอน​ทั้งคืน​ ​ต่าง​คาดเดา​ไป​ต่างๆ​ ​นานา​ ​จน​พวก​นาง​หวาดกลัว​ไป​หมด​ ​ไม่​ง่าย​เลย​กว่า​จะ​รอ​จน​ฟ้าสาง​ได้​ ​ฮ่องเต้​ยังคง​ว่าราชการ​ตามปกติ​ ​แต่​วังหลัง​กลับ​ปิดประตู​แน่น​ดังเดิม​ ​กระทั่ง​บ่าย​ถึง​เปิด​ประตู​ซุ่น​เจิน​ ​เหล่า​สตรี​จาก​แต่ละ​ตระกูล​ที่​ไปร​่วม​พิธี​ปักปิ่น​ของ​องค์​หญิง​ฟู่​หยาง​ถึง​ได้​ทยอย​กัน​ออกมา​จาก​หก​ตำหนัก​

นาย​หญิง​รอง​ร้องไห้​จน​ดวงตา​แดง​ช้ำ​ ​โหวฮู​หยิน​เอง​ก็​ต้อง​ลาก​ ​‘​สังขาร​ป่วย​’​ ​อยู่​เป็นเพื่อนฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไป​หนึ่ง​คืน​ ​เวลานี้​ได้รับ​จดหมาย​แล้ว​ ​นาย​หญิง​รอง​รีบ​ขอร้อง​ให้​โหวฮู​หยิน​ไป​สืบ​ข่าว​ที่​จวน​จ่าง​กง​จู่​ ​“​จ่าง​กง​จู่​พูด​ง่าย​ที่สุด​แล้ว​ ​หาก​เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​อา​เหยี​ยน​จริง​ ​ข้า​เอง​ก็​ไม่​อยาก​มีชีวิต​อยู่​ต่อ​แล้ว​”

มุม​ปากของ​โหวฮู​หยิน​กระตุก​ ​เมื่อก่อน​นาง​ชื่นชม​นาย​หญิง​รอง​เป็นอย่างมาก​ ​คิดไม่ถึง​ว่า​ใน​ยาม​คับขัน​จะ​สู้​นาย​หญิง​สาม​ไม่ได้​ ​กล่าว​เช่นนี้​หมายความว่า​อย่างไร​ ​นาง​ติดหนี้​บ้าน​รอง​ของ​พวกเขา​อย่างนั้น​หรือ​ ​จ่าง​กง​จู่​กับ​จวน​ของ​พวกเขา​มี​ความสัมพันธ์​พิเศษ​อัน​ใด​ที่นาง​ต้อง​ช่วยเหลือ​พวกเขา​กัน​?​ ​ตอน​ฉัง​เหยี​ยน​ตาม​ซือ​จู​เข้า​วัง​ ​ท่าทาง​ของ​นาย​หญิง​รอง​ดู​ได้รับ​เกียรติ​ใหญ่หลวง​ ​บัดนี้​เกิดเรื่อง​ขึ้น​ก็​เริ่ม​กล่าวโทษฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​แล้ว​?

ความจริง​นาง​ไม่​อยาก​ไป​วิ่งเต้น​ให้​บ้าน​รอง​ ​แต่ว่า​เพราะ​หน้าที่​ของ​โหวฮู​หยิน​ค้ำคอ​อยู่​ ​ไม่​ออกหน้า​ช่วยเหลือ​ไม่ได้​ ​ได้ยิน​ถ้อยคำ​ดังกล่าว​แล้ว​ ​หันไป​มอง​นาย​หญิง​สาม​ที่​ก้มหน้าก้มตา​ปรนนิบัติฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​มาต​ลอด​ครั้งหนึ่ง​ก่อน​เป็นอัน​ดับ​แรก​ ​หัวใจ​ของ​นาง​ยิ่ง​เยียบ​เย็น​มากขึ้น​ ​คำพูดคำจา​จึง​เจือ​ความ​สุกเอาเผากิน​เอาไว้​หลาย​ส่วน​ ​กล่าวว่า​ ​“​ข้า​จะ​พยายาม​ให้​ถึงที่สุด​ ​เจ้า​เอง​ก็​ไม่ต้อง​กังวล​มากเกินไป​ ​รอ​ข้า​กลับ​จาก​จวน​จ่าง​กง​จู่​แล้ว​ค่อย​ว่า​กัน​อีกที​”

แต่​ถ้า​จ่าง​กง​จู่​ไม่ยอม​เปิด​ประตู​ให้​นาง​พบ​ ​นั่น​ก็​มิใช่​เรื่อง​ของ​นาง​แล้ว

โหวฮู​หยิน​เดินทาง​ไป​จวน​จ่าง​กง​จู่

จ่าง​กง​จู่​ไม่อยู่​บ้าน​ ​และ​ภรรยา​ของ​พ่อบ้าน​ยัง​บอก​นาง​ด้วยว่า​ ​“​เข้า​วัง​ไป​ตั้งแต่​เมื่อวาน​ยัง​ไม่​กลับมา​เลย​เจ้าค่ะ​”

โหวฮู​หยิน​ตะลึงงัน

นี่​หมายความว่า​จ่าง​กง​จู่​ถูก​รั้ง​ตัว​ไว้​ใน​วัง​หลวง​อย่างนั้น​หรือ

นาง​ตรึกตรอง​ ​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​แล้ว​ใต้เท้า​เฉิน​คนเล​็ก​เล่า​?​”

เฉินลั​่ว​สาม​พ่อ​ลูก​ล้วน​รับราชการ​อยู่​ใน​ราชสำนัก​ ​เฉิน​อวี​๋​ถูก​เรียกขาน​ว่า​ท่านกั​๋​วกง​ ​เฉิน​อิง​ถูก​เรียกขาน​ว่า​ใต้เท้า​เฉิน​ ​เฉินลั​่​วจึง​ถูก​เรียกขาน​ว่า​ใต้เท้า​เฉิน​คนเล​็ก

ภรรยา​ของ​พ่อบ้าน​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​ใต้เท้า​เฉิน​คนเล​็ก​เอง​ก็​ยัง​ไม่​กลับมา​เจ้าค่ะ​”​ ​กล่าว​จบ​ ​น้ำเสียง​หยุด​ลง​เล็กน้อย​แล้ว​กล่าว​ต่อว่า​ ​“​ใต้เท้า​เฉิน​กับ​ท่านกั​๋​วกง​เอง​ก็​ยัง​ไม่​กลับมา​เหมือนกัน​”

โหวฮู​หยิน​ได้ยิน​แล้ว​สีหน้า​มืดครึ้ม​ขึ้น​มา​เล็กน้อย​ ​ออกมา​จาก​จวน​จ่าง​กง​จู่​ก็​สั่งการ​คน​หาม​เกี้ยว​ว่า​ ​“​ไป​จวน​เจียง​ชวน​ป๋อ​”

แม้น​กล่าวว่า​จวน​เซียง​หยาง​โหว​อยู่​ใกล้​จวน​พวก​นาง​มากกว่า​ ​และ​เซียง​หยาง​โหวฮู​หยิน​เอง​ก็​เข้า​วัง​ไปร​่วม​พิธี​ปักปิ่น​ของ​องค์​หญิง​ฟู่​หยาง​เหมือนกัน​ ​แต่​เมื่อ​เทียบ​กับ​จวน​เจียง​ชวน​ป๋อ​แล้ว​ ​นาง​เชื่อถือ​เด็กสาว​อย่าง​ลู่​หลิง​มากกว่า​ ​เนื่องจาก​เหล่าฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ทั้งหลาย​เป็น​สตรี​ม่าย​ ​ไม่​เหมาะ​ที่จะ​ออก​ไปร​่ว​มงาน​ยินดี​เช่นนี้​สัก​เท่าไร​นัก

เกี้ยว​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​มุ่งหน้า​ไป​จวน​เจียง​ชวน​ป๋อ​อย่าง​รีบร้อน

ลู่​หลิง​เพิ่ง​กลับมา​จาก​วัง​หลวง​ ​พอได้​ยิน​ว่า​หย่ง​เฉิง​โหวฮู​หยิน​ต้องการ​พบ​นาง​ ​ก็​รีบ​ให้​สาวใช้​ไปรา​ยงาน​เจียง​ชวน​ป๋อฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ ​ถาม​ว่า​ ​“​ข้า​ควร​พบ​หรือไม่​ ​หาก​พบ​แล้ว​ควร​พูด​อย่างไร​ดี​?​”

เจียง​ชวน​ป๋อฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไม่​ค่อย​พอใจ​นัก​ ​รู้สึก​ว่า​จวน​หย่ง​เฉิง​โหวกำ​ลัง​เอาเปรียบ​ลู่​หลิง​เพราะ​เห็น​นางอายุ​น้อย​ ​แต่​เห็นแก่หน้า​ของ​หวัง​ซีกับ​ฉัง​เคอ​ ​สุดท้าย​เจียง​ชวน​ป๋อฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ยังคง​ไว้หน้า​หย่ง​เฉิง​โหวฮู​หยิน​อยู่​บ้าง​ ​ให้ห​มัว​มัว​คนสนิท​ไป​พบ​หย่ง​เฉิง​โหวฮู​หยิน​ ​กล่าว​กับ​นาง​อย่างตรงไปตรงมา​ว่า​ ​“​คนที​่​รั้ง​อยู่​ใน​วัง​ล้วน​ไม่เป็นอะไร​ ​คนที​่​กลับมา​แล้วก็​ไม่​อาจ​พูดเหลวไหล​ได้​ ​ความหมาย​ของฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ของ​พวก​ข้า​ก็​คือ​ ​อย่า​สร้าง​ความลำบาก​ใจ​ให้​คุณหนู​ใหญ่​ของ​พวก​ข้า​เลย​ ​โหวฮู​หยิน​กลับ​ไปรอ​ข่าว​ที่​จวน​ดีกว่า​ ​สุดท้าย​มิใช่​เรื่อง​นำ​หายนะ​มาสู่​ตระกูล​ก็​พอแล้ว​”​

โหวฮู​หยิน​ได้ยิน​แล้ว​ยิ่ง​รู้สึก​กระสับกระส่าย​มากขึ้น​ ​กลับ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ไป​ด้วย​ความไม่สบายใจ​ ​ตรง​ไป​ที่​เรือนฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ ​เล่าเรื่อง​ที่​ตน​ไป​จวน​เจียง​ชวน​ป๋อ​ให้ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ฟัง

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ตกใจ​จน​หน้าซีด​ ​พึมพำ​กล่าว​ไม่​หยุด​ว่า​ ​“​นี่​ตกลง​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​กัน​แน่​ ​ไม่รู้​ว่า​อาจู​กับ​อา​เหยี​ยน​เป็น​อย่างไรบ้าง​ ​นี่​มิใช่​ว่า​ต้องการ​พราก​ชีวิต​ของ​ข้า​ไป​หรอก​หรือ​?​”

นาย​หญิง​รอง​ที่​สืบ​ข่าวคราว​อะไร​ไม่ได้​จึง​เฝ้า​อยู่​ที่​เรือน​ของฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ตลอด​ร้องไห้​โฮ​ออกมา​

โหวฮู​หยิน​มีสี​หน้า​เย็นชา​ ​อยาก​สลัด​เรื่อง​นี้​ทิ้ง​แล้ว​แสร้ง​ล้ม​ป่วย​จน​ลุก​ไม่​ขึ้น​ ​แต่​นาง​ยัง​ต้อง​กลับ​ไปรา​ยงาน​ท่าน​โหว​ ​ยัง​ต้อง​รับผิด​การงาน​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​หาก​นาง​ล้ม​ลง​ไป​ ​บุตรชาย​บุตร​สะใภ้​ของ​นาง​จะ​ทำ​อย่างไร

คน​ทั้ง​บ้าน​ต่าง​เฝ้ารอ​ด้วย​ความหวาดกลัว​จนถึง​บ่าย​ ​คน​จาก​วัง​หลวง​ก็​ส่ง​ซือ​จู​กับ​ฉัง​เหยี​ยน​กลับมา​อย่างกะทันหัน

เพียงแต่ว่า​คนที​่​มาส​่​งคน​ทั้งสอง​นั้น​มี​ขันที​ใหญ่​คนสนิท​ของ​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​ท่าน​หนึ่ง​มาด​้วย​ ​นอกจาก​มาส​่ง​ทั้งสอง​คน​แล้ว​ ​เขา​ยัง​นำพระ​ราชโองการ​มาด​้วย​หนึ่ง​ฉบับ​ ​บอกว่า​เป็น​พระราช​โองการ​ของ​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​ ​ให้​ซือ​จู​หมั้น​หมาย​กับ​คุณชาย​ใหญ่​เฉิน​อิง​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ ​จัด​พิธีแต่งงาน​วันที่​สิบ​เดือน​สาม​ปีหน้า

จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​เป็น​ญาติ​ของ​ตระกูล​ซือ​ ​เรื่อง​แต่งงาน​ของ​ซือ​จู​ ​จึง​ให้​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ช่วยดูแล

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ได้ยิน​แล้ว​ฟุบ​ตัว​ล้ม​ลง​บน​พื้น​ทันที​ ​จับมือ​โหวฮู​หยิน​เอาไว้​ ​เอ่ย​ถาม​ขันที​ใหญ่​ผู้ประกาศ​พระราช​โองการ​ผู้​นั้น​ด้วย​ดวงตา​แดง​ช้ำ​ว่า​ ​“​ฝ่า​บาท​ทรง​ทราบ​เรื่อง​นี้​หรือไม่​”

ซือ​จู​คือ​คนที​่​ตระกูล​ซือ​หมายมั่นปั้นมือ​ให้​แต่ง​เข้า​วัง​หลวง​!

บัดนี้​เกิดเรื่อง​ขึ้นกับ​ซือ​จู​ขณะที่​อาศัย​อยู่​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​รู้สึก​ว่า​ตน​ไม่รู้​จะ​อธิบาย​กับ​คนบ้าน​เดิม​อย่างไร​ดี

ขันที​ใหญ่​ผู้​นั้น​ได้ยิน​แล้ว​มีแวว​ชิงชัง​สาย​หนึ่ง​วาบ​ผ่าน​ดวงตา

บัดนี้​คนภายนอก​ต่าง​กำลัง​เล่าลือ​กัน​ว่า​ฮ่องเต้​ประสงค์​แต่งตั้ง​องค์​ชาย​ใหญ่​เป็นไท​่​จื่อ​ ​คน​วิสัยทัศน์​คับแคบ​บางคน​ไม่​อาจ​รักษา​อาการ​ ​ไม่​เคารพ​ยำเกรง​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​เหมือน​เมื่อก่อน​ ​ก่อนหน้านี้​เขา​เคย​ได้ยิน​มา​ว่าที่​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ได้​ครอบครอง​หนึ่ง​ตำแหน่ง​ของกอง​บัญชาการ​ทหาร​ทั้ง​ห้า​นั้น​เป็น​เพราะ​ฮ่องเต้​ต้องการ​ทำให้​ตำแหน่ง​ครบ​เท่านั้น​ ​คิดไม่ถึง​ว่า​จะ​เป็น​แค่​คน​ปัญญา​ทึบ​ผู้​หนึ่ง​เท่านั้น​จริงๆ

เฉิน​อิง​ ​บุตรชายคนโต​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​เป็น​บุตร​เลี้ยง​ของ​จ่าง​กง​จู่​ ​งานแต่ง​ของ​เขา​เป็นเรื่อง​ที่​กระทำ​ลวกๆ​ ​ได้​หรือ

กล่าว​ไป​กล่าว​มา​ ​มิใช่​เพราะ​รู้สึก​ว่า​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​ของ​พวกเขา​จัดการ​อะไร​ไม่ได้​?

“​หากฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​รู้สึก​ว่า​ไม่เหมาะสม​ ​มิสู​้​เข้า​วัง​ไป​ขอ​เข้าเฝ้า​ฝ่า​บาท​”​ ​ขันที​ใหญ่​ผู้​นั้น​กล่าว​อย่าง​เป็น​ปริศนา​ ​“​ท่าน​เอง​ก็​เป็นฮู​หยิน​ตราตั้ง​ ​ฝ่า​บาท​ย่อม​ให้​เข้าเฝ้า​อยู่​แล้ว​ ​ถึง​เวลา​มิสู​้​ท่าน​ไป​ถาม​ด้วยตัวเอง​ ​ถาม​ชัดเจน​แล้ว​ ​ค่อย​ตัดสินใจ​ว่า​จะ​รับ​หรือไม่​รับพระ​ราชโองการ​ฉบับ​นี้​ก็แล้วกัน​”

“​หามิได้​!​ ​หามิได้​!​”​ ​โหวฮู​หยิน​รีบ​ยัด​ซอง​แดง​ให้​ขันที​ใหญ่​ผู้​นั้น​ไป​ด้วย​ ​รีบ​กล่าว​อธิบาย​ไป​ด้วยว่า​ ​“​ข่าว​นี้​มาถึง​อย่างกะทันหัน​เกินไป​ ​พวก​ข้า​กลัว​จะ​ฟัง​ผิด​ ​ก็​เลย​อยาก​สอบถาม​ให้​แน่ใจ​เท่านั้น​ ​กง​กง​อย่า​ได้​เก็บ​ไป​ใส่ใจ​ ​เรื่อง​เข้า​วัง​ย่อม​ต้อง​ไป​อยู่​แล้ว​ ​พวก​ข้า​ยัง​ต้อง​ไป​กล่าว​ขอบคุณ​ใน​พระ​เมตตา​ของ​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​อีก​!​”​

ขันที​ใหญ่​ผู้​นั้น​ฟัง​แล้ว​สีหน้า​ยังคง​ย่ำแย่​ดังเดิม​ ​แสยะ​ยิ้ม​เย็น​พลาง​กล่าว​ ​“​เช่นนั้น​ข้าพเจ้า​จะ​รอ​โหวฮู​หยิน​อยู่​ใน​วัง​ ​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​ยัง​มีธุระ​อีก​มาก​ ​ข้าพเจ้า​ขอตัว​ลาก่อน​”

กล่าว​จบ​ก็​พา​ขันที​เด็ก​สอง​สาม​คน​เดิน​จากไป​โดย​ไม่​รับเงิน​ของ​โหวฮู​หยิน

หย่ง​เฉิง​โหว​วิ่ง​ตาม​ออก​ไป

โหวฮู​หยิน​กระทืบเท้า​ไม่​หยุด​ ​กล่าว​กับฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​อย่าง​ตำหนิ​ว่า​ ​“​ท่าน​เอง​ก็​เหลือเกิน​ ​ทั้งๆ​ ​ที่​รู้​ว่า​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​โหว​เป็น​อย่างไร​ ​ท่าน​ยัง​จะ​กล่าว​เช่นนั้น​ออกมา​อีก​ ​นี่​ช่าง​ดียิ่ง​ ​ทำให้​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​ขุ่นเคือง​พระทัย​ไป​แล้ว​ ​หาก​ท่าน​มีเรื่อง​อยาก​สอบถาม​จริงๆ​ ​คุณหนู​ซือ​กับ​คุณหนู​สาม​ต่าง​กลับมา​แล้ว​ ​ท่าน​ตรง​ไป​ถาม​พวก​นาง​ก็ได้​แล้ว​ ​เหตุใด​ต้อง​ไป​สอบถาม​คน​ไกล​ด้วย​!​”

เพราะ​เมื่อ​ครู่​หัว​ร้อน​เกินไปฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จึง​พลั้งปาก​ถาม​ออก​ไป​เช่นนั้น​ ​พอได้​ยิน​โหวฮู​หยิน​กล่าว​เช่นนี้​ ​นาง​ก็​พลัน​นั่ง​ไม่​ติด​ที่​ขึ้น​มา​ ​จับมือ​สาวใช้​เอาไว้​เดิน​ไปหา​ซือ​จู

ซือ​จู​สีหน้า​ซีดเผือด​ ​ยังคง​สวม​เสื้อผ้า​และ​เครื่องประดับ​ของ​เมื่อวาน​ ​นอน​อยู่​บน​เตียง​ประหนึ่ง​ร่าง​ไร้​ชีวิต​ ​หาก​มิใช่​เพราะ​น้ำตา​ริน​ไหล​ออกมา​ไม่​หยุด​ ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​คง​คิด​ว่านา​งอา​การ​แย่​แล้ว

“​หลาน​รัก​ของ​ข้า​ ​นี่​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​กัน​แน่​”​ ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​มอง​แล้ว​น้ำตาไหล​ไม่​หยุด​ ​จับมือ​ของ​ซือ​จู​เอาไว้​ร้องไห้​โฮ​ออกมา​ ​“​พ่อ​เจ้า​ฝากฝัง​เจ้า​ไว้​กับ​ข้า​ ​ดีร้าย​เจ้า​ก็​ต้อง​บอกอะ​ไร​ข้า​สัก​ประโยค​หนึ่ง​ ​ต่อให้​ข้า​ต้อง​เสี่ยงชีวิต​เพื่อ​เจ้า​ ​เจ้า​ก็​ต้อง​บอก​ให้​ข้า​รู้​ด้วยว่า​ต้อง​ไปหา​ผู้ใด​!​”​

ไม่รู้​ว่า​ประโยค​ไหน​ของฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไป​สะกิดใจ​นาง​ ​จู่ๆ​ ​ซือ​จู​ที่​แน่นิ่ง​เป็น​ขอนไม้​มาต​ลอด​ตั้งแต่​กลับมา​ก็​ร้องไห้​ ​โฮ​ ​ออกมา

ตอน​เข้า​วัง​ยัง​ดูป​ระ​หนึ่ง​บุปผา​งาม​สูง​เด่น​เป็น​สง่า​ใน​เดือน​สาม​ ​ทว่า​ตอน​กลับมา​กลับ​เสมือน​ไม้​แก่​สลัด​ก้านใบ​ใน​ฤดูหนาว​อัน​เย็นยะเยือก​ ​ไม่​เพียงไร​้​ซึ่ง​ชีวิตชีวา​เท่านั้น​ ​ยัง​ดู​แข็ง​ค้าง​และ​เซื่องซึม​ราวกับ​ถูก​โจมตี​มา​อย่างหนัก​อีกด้วย

คนใน​ห้อง​มอง​สภาพ​ของ​นาง​แล้ว​ต่าง​รู้สึก​ปวดแปลบ​หัวใจ​เล็กน้อย

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ยิ่งกว่า​ใคร​กอด​นาง​เอาไว้​ร่ำไห้​ไม่​หยุด

ด้าน​สวน​กล้วยไม้​ ​สีหน้า​ของ​ฉัง​เหยี​ยน​มิได้​ดี​ไป​กว่า​ของ​ซือ​จู​สัก​เท่าไร​นัก​ ​แต่​สุดท้าย​แล้ว​เรื่อง​ก็​ไม่เกี่ยว​กับ​นาง​ ​หลังจากที่​นาง​กลับมา​ถึง​จวน​ด้วย​สีหน้า​หวาดกลัว​ก็​ยัง​ไป​ล้างหน้าล้างตา​ใหม่​ได้​อยู่​ครั้งหนึ่ง​ ​จากนั้น​ถูก​นาย​หญิง​รอง​โอบกอด​อย่าง​ปลอบขวัญ​ขณะ​พูดคุย​เรื่องส่วนตัว​กัน​ ​“​…​ไม่รู้​ว่า​เพราะเหตุใด​ ​พอทุ​กคน​ผลัก​ประตู​เปิด​ออก​ก็​เห็น​เฉิน​อิง​กับ​ซือ​จู​กอด​กัน​อยู่​ ​ท่าทาง​นั่น​ดู​คล้าย​กับ​นก​เป็ด​น้ำ​ยวน​ยาง​ที่​กำลังจะ​ถูก​ใคร​จับ​แยก​ออกจาก​กัน​ก็​ไม่​ปาน​ ​ทำเอา​พวก​ข้า​ต่าง​ตกตะลึง​พรึง​เพริด​กัน​หมด​”

“​เป็นไปไม่ได้​!​”​ ​นาย​หญิง​รอง​ฟัง​แล้วก็​รู้​ว่า​ใน​เรื่อง​นี้​มี​อะไร​แปลก​ๆ​ ​ซ่อน​อยู่​ด้วย​ ​กล่าว​ค้าน​โดย​ไม่ต้อง​คิด​ว่า​ ​“​ซือ​จู​หยิ่งยโส​ปาน​นั้น​ ​ต่อให้​นาง​ชอบ​เฉินลั​่​วก​็​ไม่มีทาง​ไป​ชอบ​เฉิน​อิง​ได้​ ​นอกจากนี้​นาง​มุ่งมั่น​อยาก​แต่ง​เข้า​วัง​หลวง​มาต​ลอด​ ​ปกติ​ก็​หา​ได้​มี​ปฏิสัมพันธ์​อะไร​กับ​เฉิน​อิง​ ​จู่ๆ​ ​จะ​มี​ความสัมพันธ์​ลับ​กับ​เฉิน​อิง​ได้​อย่างไร​ ​คง​มิใช่​แผนการ​ร้าย​ของ​เฉินลั​่ว​หรอก​กระมัง​?​”

ใครๆ​ ​ก็​รู้​ว่า​เฉินลั​่​วกับ​เฉิน​อิง​ไม่​ถูกกัน​ ​หาก​เฉิน​อิง​ขายหน้า​ ​เฉินลั​่ว​ย่อม​ยินดี​เป็น​ที่สุด

“​พวก​ข้า​ก็​คิด​เช่นนี้​เหมือนกัน​”​ ​ฉัง​เหยี​ยน​หวนคิด​ถึง​เรื่อง​นี้​แล้วยัง​รู้สึก​เหลือเชื่อ​และ​รู้สึก​หวาดกลัว​อยู่​ ​กล่าวว่า​ ​“​แต่​เฉิน​อิง​คุกเข่า​ต่อ​เบื้อง​พระพักตร์​ฝ่า​บาท​ ​ปฏิญาณ​ด้วย​ความจริงใจ​อะไร​ทำนอง​ว่า​เขา​มีใจ​ปฏิพัทธ์​ต่อ​ซือ​จูมา​ตั้งแต่​เด็ก​ ​พอได้​ยิน​ว่า​ซือ​จู​กำลังจะ​แต่ง​ให้​กับ​องค์​ชาย​ห้า​ ​เขา​ถึง​ได้​ยั้ง​ตัวเอง​ไม่อยู่​ ​อยาก​ช่วงชิง​โอกาส​ให้​ตัวเอง​สักครั้ง​ก่อนที่​งานแต่ง​ระหว่าง​ซือ​จู​กับ​องค์​ชาย​ห้า​จะ​ถูก​กำหนด​ลงมา​”​

ต่อให้​เป็น​เช่นนั้น​ ​ก็​ไม่​ถึงกับ​ต้อง​ใช้​วิธี​ประเภท​นี้​กระมัง​?

เห็น​ๆ​ ​อยู่​ว่านี​่​เป็นการ​บีบบังคับ​ให้​ซือ​จู​แต่งงาน​ด้วย​?

ซือ​จู​จะ​ไม่​เกลียดชัง​เขา​เข้าไส้​หรอก​หรือ

นี่​เขา​กำลัง​สร้างศัตรู​หรือ​กำลังจะ​แต่งงาน​กัน​แน่​?

นาย​หญิง​รอง​รู้สึก​สมอง​ของ​ตัวเอง​ตื้อ​ไป​หมด​แล้ว​ ​นาง​ถาม​ ​“​เช่นนั้น​ ​ฝ่า​บาท​ทรง​เห็นด้วย​แล้ว​?​”

หาไม่​ก็​คง​ไม่มี​พระราช​โองการ​ฉบับ​นั้น​มา​ให้​พวกเขา

พอนึก​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ใน​ตอนนี้​ฉัง​เหยี​ยน​ก็​ยังคง​รู้สึก​หวาดกลัว​อยู่​ ​นี่​อาจจะ​เป็น​เพราะ​เมื่อก่อน​นาง​ไม่เคย​เจอ​พยัคฆ์​จริงๆ​ ​มาก​่อน​ ​บัดนี้​ถึง​รู้ซึ้ง​ว่ายาม​เผชิญหน้า​กับ​พยัคฆ์​ผู้คน​หวาดกลัว​มาก​เพียงใด

ช่าง​คล้อง​กับ​ประโยค​ที่ว่า​ ​‘​ไม่มี​เพชร​เจาะ​ ​อย่า​ได้คิด​รับ​งาน​ซ่อม​เครื่อง​สังค​โลก​’​ ​ประโยค​นั้น​จริงๆ​ ​นาง​รู้สึก​ว่านับ​จากนี้ไป​ตน​คง​ไม่มีความคิด​อยาก​ช่วงชิง​อำนาจ​อะไร​นั่น​อีกแล้ว

“​ไม่​อนุญาต​แล้ว​จะ​ทำ​อะไร​ได้​?​ ​องค์​ชาย​ห้า​กระโดด​พรวด​ออกมา​บอกว่า​ไม่​อยาก​ทำลาย​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​พี่น้อง​เพียง​เพราะ​สตรี​คน​หนึ่ง​ ​ฮ่องเต้​พิโรธ​จน​พักตร์​เขียว​ครึ้ม​ ​แต่​ข้างๆ​ ​มี​ชิ่ง​อวิ​๋น​โหว​และ​ใต้เท้า​อวี​๋​ยืน​อยู่​ด้วย​ ​จะ​ทำ​เสมือน​ว่า​ไม่มี​เรื่อง​นี้​เกิดขึ้น​ได้​หรือ​”

……………………………………………………………………..

ตอนต่อไป