ตอนที่ 193 โอกาสในการแสวงหาโลลิ และเรื่องหมีที่พังทลาย

คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน

193 โอกาสในการแสวงหาประโยชน์ และเรื่องใหญ่ที่พังทลาย

 

“――ซิลซามะ มีข่าวดีล่ะค๊า”

 

เมื่อออกจากประตูของโรงเรียนทหารจักรกลไปขึ้นรถม้าที่รออยู่ และทันทีที่เริ่มเคลื่อนตัว อาคาชิก็พุ่งเข้ามาโผล่ข้าง ๆ ซิลเลน

 

“มีอะไร?”

 

เธอมีบางอย่างที่เข้าใจยากอยู่เสมอ แต่ซิลเลนก็คุ้นเคยกับเรื่องเหล่านั้นแล้ว หลังจากที่พวกเธอรู้จักกันมายาวนานมากกว่าสิบปี

การรับมืออาคาชิไม่ได้ต่างหากที่น่าประหลาด

 

“ฉ๊านพบโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากเนียจ๊างแล้ววววว”

 

“โห๊ว?”

 

นั่นเป็นข่าวดีอย่างแน่นอน

 

ตอนนี้ทั้งภาควิชาทหารจักรกล ทั้งโรงเรียนต่างก็หมกมุ่นอยู่กับเนีย・ลิสตัน

ซิลเลนคิดว่าหากสิ่งต่าง ๆ ยังคงดำเนินไปเช่นนี้ เธอกับเนีย・ลิสตันคงได้เกิดความขัดแย้งขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้แน่ ๆ

 

ไม่มีช่องว่างให้ซิลเลนสามารถเคลื่อนไหวได้

เพราะหากประพฤติตัวไม่เหมาะสม ก็อาจลงเอยด้วยการบีบคอตัวเองด้วยมือของตัวเองได้ ผู้คนรอบตัวกำลังจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของเธอ และหากทำตัวแปลก ๆ เธอจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ และต้อนจนมุม

 

เว้นแต่ว่าเธอจะสามารถคิดหาวิธีจำกัดการเคลื่อนไหวของเนีย・ลิสตันเอาไว้ได้ สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดคือรอให้เวลาไปจนถึงขีดจำกัด ซึ่งก็ใกล้เข้ามาอย่างช้า ๆ แล้ว

 

ในที่สุดวิธีการนั่นก็มาถึง …….ยังแค่อาจจะ

 

“ขอบอกเอาไว้ก่อน เราไม่สามารถเลียนความรุนแรงได้หรอกนะ”

 

“เรื่องนั้นรู้อยู่แล้วล่ะค๊า เรื่องนี้แค่ยื่นมือออกไปก็จบแล้วล๊า”

 

ไม่เป็นไรตราบใดที่เธอยังเข้าใจ

 

ตัวอย่างเช่น ควรหลีกเลี่ยงการเลียนแบบความรุนแรง หรือการจับคนรอบตัวเป็นตัวประกัน อะไรแบบนั้นอย่างเคร่งครัด

 

ยื่นมือออกไป

นั่น กล่าวอีกนัยคือ เธอจะต้องขึ้นไปอยู่บนเวทีเดียวกันกับเนีย・ลิสตันที่สามารถเอาชนะทหารจักรกลได้ด้วยนิ้วเดียว

 

หากเป็นการต่อสู้ ประการแรกเลยคือไม่มีโอกาสชนะ

ท้ายที่สุดเราก็ยังไม่ทราบแน่ชัดถึงความแข็งแกร่งของเธอ หรือกลอุบายที่ใช้เอาชนะทหารจักรกลได้ทั้งหมด

 

ทว่า หากมองเพียงแค่ความแข็งแกร่งที่อาคาชิเคยพูดเอาไว้ ก็มีความเป็นไปได้ที่มาเวเลียจะถูกทำลายโดยเธอเพียงลำพัง และนั่นก็ดูเหมือนไม่ใช่การประเมินที่ต่ำไปเลย

 

นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม หากมีหนทางที่จะหยุดเธอได้ ก็ต้องทำอย่างแน่นอน……หรืออย่างน้อยก็ฟังข้อเรียกร้องของเธออย่างแน่นอน

 

เนีย・ลิสตัน ไม่ควรเป็นศัตรูด้วย เป็นเรื่องแย่อย่างแน่นอน โอกาสชนะมีน้อยเกินไป

 

สิ่งที่ถูกต้องที่ต้องทำคือหลีกเลี่ยงการรบกวนให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ หรือหากเป็นไปไม่ได้ ก็ให้เป็นมิตรและเอาใจ

นั่นคือสิ่งที่อาคาชิกำลังทำอยู่ตอนนี้

 

“โฮร่า จำที่เคยเห็นที่ตระกูลคอร์คูลิสก่อนหน้านี้ได้ไหมค๊า งานแต่งงานของฟิเลเดียซามะที่จัดขึ้นที่แว็ง เดอ ครุชนะค๊า”

 

“คอร์คู………อ้า กำลังพูดถึงแผ่นคริสตัลนั่นสินะ? หากจำไม่ผิดน่าจะเรียกว่าเมจิกวิชั่นสินะ”

 

ในฐานะสมาชิกของราชวงศ์ เธอเคยได้เห็นทั้งอัญมณีและไพรอกซีนจำนวนไม่น้อย ทั้งดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบเวทมนตร์ที่ได้รับการสืบทอดในอาณาจักรมาเวเลีย และของหายากที่ดูเหมือนขยะอีกด้วย

 

แม้แต่ซิลเลนเอง นั่นก็เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นแผ่นคริสตัลเวทมนตร์

 

“นั่นเป็นนวัตกรรมที่เกินขึ้นในอาร์ตัวร์ เราเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นครั้งคราว แต่นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นของจริง

เราก็อยากฟังรายละเอียดให้มากกว่านั้น แต่ผู้ที่นำมามอบให้อย่าง ซัคเฟิร์ดโดโนะกัลฟิเลเดียโดโนะต่างก็บอกว่าพวกเขาไม่เข้าใจหลักการจริง ๆ นั่นคือทั้งหมด……..อ้า งั้นรึ”

 

เนีย・ลิสตันมาจากอาร์ตัวร์ ก่อนที่จะมาศึกษาต่อที่ต่างประเทศ เธออาศัยอยู่ที่อาร์ตัวร์ และได้รับการศึกษาจากโรงเรียนที่คล้ายกับโรงเรียนทหารจักรกลของที่นี่ น่าจะอย่างงั้น

 

“มีความเชื่อมโยงระหว่างเมจิกวิชั่นกับเนีย・ลิสตันอย่างงั้นหรือ?”

 

“ค๊า”

 

อาคาชิพยักหน้าและกอดอกด้วยรอยยิ้ม

 

“นี่ยังการคาดเดาของฉ๊านนะค๊า แต่ดูเหมือนว่าเธอจะมาที่มาเวเลียเพื่อเผยแพร่เมจิกวิชั่นล่ะค๊า”

 

「งั้นรึ」 แล้วซิลเลยก็กอดอกเช่นกัน

 

“มาเวเลียเคยได้รับข้อเสนอการขายจากอาร์ตัวร์หลายครั้ง แต่ก็ปฏิเสธซะทุกครั้ง แต่ก็เป็นเพราะราคาที่สูงมากเกินไป”

 

“สูงเกินไปเหรอค๊า…….”

 

“เราไม่ได้สนใจว่าเกี่ยวกับเรื่องการเมืองใด ๆ ดังนั้นจึงไม่มีหลักฐาน ทว่า ได้ยินมาว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ ที่แว็ง เดอ ครุชกำลังกำลังพิจารณาซื้อเทคโนโลยีดังกล่าว”

 

“นั่นสิเน๊”

 

อาคาชิพยักหน้าตั้งใจ

 

“อาจจะคุ้มค่ามากกว่าที่คิดแหละ ถึงแม้ต้องจ่าย『ราคาที่สูงเกินไป』แต่แน่ใจว่าจะกลายเป็นข้อดีในที่สุดล่ะค๊า แน่ใจว่าต้องมีคนที่คิดแบบเดียวกันนี้ที่แว็ง เดอ ครุชอย่างแน่นอน ถึงได้กำลังพิจารณาซื้ออยู่เช่นนั้นเน๊”

 

――แล้ว อะไร

 

“นี่ไม่ใช่เรื่องที่ไม่เกี่ยวกันไม่ใช่รึไง? หัวข้อหลักคือโอกาสในการใช้ประโยชน์จากเนีย・ลิสตันที่จะพูดอยู่ที่ไหนแล้วล่ะ? อย่าเสียเวลานอกเรื่อง”

 

“ไม่ม๊าย นั่นเป็นเรื่องสำคัญนะค๊า นั่นคือเหตุผลที่เนียจังต้องมาเรียนต่อต่างประเทศล่ะค๊า”

 

เหตุผลที่ต้องมาเรียนต่อต่างประเทศๆ 

 

“เป็นการเรียนรู้วัฒนธรรมของมาเวเลียหรือเปล่า? หรือเฉพาะทหารจักรกล”

 

พูดไปแล้วก็มีหลายประเทศเช่นกัน

 

ท้ายที่สุดแล้ว ด้วยทหารจักรกล แม้แต่พลเรือนที่ไม่มีความแข็งแกร่งในการต่อสู้ก็สามารถใช้พลังมากกว่าอัศวินได้หากพวกเขามีพรสวรรค์ในการขับ

 

และ สถานะปัจจุบันของมาเวเลียก็คือ เริ่มมีการเข้มงวดกับชาวต่างชาติมากยิ่งขึ้น เพื่อไม่ให้ข้อมูลของทหารจักรกลรั่วไหลไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม

ความตั้งใจของประเทศดังกล่าวถูกถ่ายทอดไปในทางที่แปลกประหลาด ประชาชนที่ไม่ทราบสถานการณ์ ก็ได้พัฒนาความรู้สึกแปลก ๆ ของการเป็นพลเมืองที่ได้รับเลือกจนนำไปสู่การเลือกปฏิบัติ

 

เทคโนโลยีเรือเหาะของมาเวเลียอยู่ในระดับต่ำ

หากความลับของทหารจักรกลรั่วไหลออกไป และถูกค้นพบจุดอ่อนของพวกมัน ก็น่ากลัวเหลือเกินว่าจะเกิดการรุกรานจากประเทศอื่นโดยเรือเหาะ

 

ทว่าก็มีศัตรูที่แข็งแกร่งในประเทศแล้ว

ถ้ามีศัตรูมากกว่านี้ มาเวเลียจะต้องล่มสลาย

 

“ต่างออกไปเน๊ ดูเหมือนว่าเนียจังจะมีส่วนร่วมอย่างลึกซึ้งกับเมจิกวิชั่น…….ม๊า ถ้าให้เล่าทุกอย่างก็คงจะยากเกินป๊าย ดังนั้นจะตัดออกเล็กน้อยเพื่อประโยชน์ของซิลซามะที่ใจร้อน”

 

“อุมุ”

 

“เหตุผลที่แท้จริงในการมาเรียนต่อประเทศก็คือ เธอถูกเนรเทศออกจากประเทศ เพราะไปทำให้ราชาองค์ปัจจุบันต้องตกลงในหลุม นั่นเป็นเรื่องจริงล่ะเน๊”

 

“……..ห๊ะ?”

 

“โฮร่า~ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจะไม่มีทางสามารถเข้าใจได้เว้น แต่จะพูดถึงตั้งแต่เริ่มต้นล๊า แต่หากรีบคุยเกินไปก็จะไม่เข้าในน๊ว”

 

สีหน้าของอาคาชิดูน่ารำคาญ แต่ก็เป็นความจริงที่ว่ายากที่จะเข้าใจ เว้นแต่จะฟังตั้งแต่ต้น

 

ราชาและหลุม เรื่องบ้าจากที่ไหนกัน ราชาตกหลุม และถูกเนรเทศออกจากประเทศงั้นเหรอ

ชักอยากรู้แล้วสิ แม้ไม่รู้ว่าจะเชื่อมโยงกับเรื่องราวประเภทไหน

 

“ช่วยไม่ได้ ถึงจะยาว แต่ก็ช่วยบอกรายละเอียดมาหน่อยสิ”

 

 

 

ซิลเลนกับอาคาชิพูดคุยกันอย่างยาวนานเกี่ยวกับโอกาสในการใช้ประโยชน์จากเนีย・ลิสตัน

 

อ้า แต่หลังจากนั้น หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก ในที่สุดก็ได้แนวคิดบางอย่างขึ้นมา

สิ่งที่ต้องทำคือ การติดต่อกับเธอคนนั้น และค่อย ๆ  อธิบายเรื่องที่ต้องการทีละน้อย ท้ายที่สุดเนีย・ลิสตันอาจจะยอมหยุดสูงกับอาณาจักรมาเวเลีย

 

ตามที่อาคาชิว่าไว้ เนีย・ลิสตันอ่อนโยนมากกว่าที่คาดเอาไว้

เธอโกรธเมื่อสิ่งต่าง ๆ ไม่สมเหตุสมผล แต่จะไม่โกรธอย่างไร้เหตุผล และเดาว่าเป็นคนที่มีอุปนิสัยที่ให้ความสำคัญกับกฎเกณฑ์ของตัวเองมากกว่ากฎหมาย

 

ยังไงก็ตาม ดูเหมือนว่าเวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว ยิ่งมีความรุนแรงมากเท่าไรก็ยิ่งยึดติดกับเหตุผลและตรรกะ

หากตัดสินใจที่จะทำอะไรสักอย่างก็จงทำทันที อย่าลังเล อย่าสับสน แต่จงก้าวข้ามเส้นไปสู่ความรุนแรงอย่างรวดเร็วหากจำเป็น”

 

ดูเหมือนว่าจะมีความเสี่ยงอยู่บ้าง แต่ ――ก่อนอื่นเลย มาคุยเรื่องที่สามารถพูดคุยกันได้กัน

ถ้าเป็นอย่างงั้นทุกวันนี้บีบให้เจรจาได้

 

การเติบโตของเนีย・ลิสตัน สำหรับปัญหาที่ทำให้เครียดที่สุดตอนนี้คือ ในที่สุดก็มีสัญญาณของการแก้ปัญหา

 

ในคืนนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

ทหารจักรกลหลายเครืองได้เข้าโจมตีคฤหาสน์ของเนีย・ลิสตันจนถูกทำลายลงครึ่งหนึ่ง