ตอนที่ 189 ไม่คาดคิด

เสน่ห์รักคุณหนูต่างสกุล

เฉินลั​่ว​มอง​หวัง​ซี​โดย​ไม่​พูด​อะไร​ ​แต่​สายตา​ดู​จริงจัง​ยิ่งนัก​ ​นอกจากนี้​ยัง​เจือ​ความ​เคร่งขรึม​เอาไว้​หลาย​ส่วน​ด้วย​ ​ชั่วขณะ​นั้น​ทำให้​หวัง​ซี​รู้สึก​อึดอัด​ขึ้น​มา​เล็กน้อย

นาง​พึมพำ​กล่าว​ ​“​ข้า​รู้​ว่า​เจ้า​รู้สึก​ไม่​ยินยอม​ ​หาก​เปลี่ยนเป็น​ข้า​ ​ข้า​เอง​ก็​ไม่​ยินยอม​เช่นกัน​ ​แต่​อย่างไรก็ตาม​ ​ลูกผู้ชาย​สิบ​ปี​ล้างแค้น​ก็​ยัง​ไม่​สาย​ ​เจ้า​เอง​ไม่จำเป็น​ต้อง​รีบร้อน​ในเวลานี้​ ​บาง​เรื่อง​ ​มี​เพียง​ยัง​มีชีวิต​อยู่​เท่านั้น​ถึง​จะ​มีความหมาย​”

ทันใดนั้น​เฉินลั​่ว​หัวเราะ​ คิก​ ออกมา​เสียง​หนึ่ง

นี่​ดูแคลน​ว่านาง​พูดมาก​เกินไป​อย่างนั้น​หรือ

หวัง​ซี​ไม่​ค่อย​พอใจ​นัก​ ​ทำ​หน้าตึง​พลาง​กล่าว​ ​“​เจ้า​ไม่​ชอบ​ข้า​ก็​จะ​ไม่​พูด​แล้ว​ ​ทำคุณบูชาโทษ​จริงๆ​”

“​เปล่า​ ​เปล่า​”​ ​เฉินลั​่​วรี​บอ​ธิ​บาย​ ​กล่าวว่า​ ​“​ข้า​รู้สึก​ว่า​เจ้า​กล่าว​ได้​มีเหตุผล​ยิ่ง​”

มัน​ทำให้​เขา​นึกถึง​มารดา​ของ​บ่าว​ชาย​เด็ก​ผู้​นั้น​ ​ทุกครั้งที่​ได้​เจอ​บ่าว​ชาย​เด็ก​คน​นั้น​ ​นาง​จะ​พูด​โดย​ไม่สน​ใจ​ผู้อื่น​เช่นนี้​อย่าง​ไม่หยุดหย่อน

บางที​ ​สตรีที​่​พกพา​ความรัก​ความอบอุ่น​ติดตัว​มาด​้ว​ยล​้​วน​ชอบ​จ้อ​ไม่​หยุด​?

เฉินลั​่ว​คิด​ว่า​ไม่มี​มนุษย์​คน​ไหน​สมบูรณ์แบบ​ ​ข้อเสีย​เล็ก​ๆ​ ​ของ​หวัง​ซี​ข้อนี​้​ ​เขา​ควรจะ​ยอม​ทน​ได้​ถึง​จะ​ถูก

เขา​กล่าว​ ​“​จริง​ด้วย​ ​ข้า​นึก​เรื่อง​หนึ่ง​ขึ้น​มา​ได้​ ​หลังจากที่​ตระกูล​ซือ​เดินทาง​เข้า​เมืองหลวง​แล้ว​ ​ต้อง​มี​คน​จำนวนมาก​ขยับตัว​หลังจาก​ได้ยิน​ข่าว​อย่างแน่นอน​ ​ส่วน​จะ​เป็นเรื่อง​ดี​หรือ​ร้าย​ ​อยาก​เข้าร่วม​กับ​ตระกูล​ซือ​หรือ​อยาก​เหยียบ​ตระกูล​ซือ​ซ้ำ​นั้น​ ​บัดนี้​ยัง​ไม่มีใคร​รู้​ ​เพราะฉะนั้น​เจ้า​ควร​อยู่​แต่​ใน​บ้าน​ ​อย่า​ออก​ไป​ไหน​เป็น​ดีที​่​สุด​ ​หากฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​มีเรื่อง​ขอร้อง​อะไร​ที่​ไม่​สมเหตุสมผล​ ​เจ้า​ย้าย​ไป​อยู่​ที่​ร้านขายยา​เพื่อม​วล​ชน​สัก​สอง​สาม​วัน​หรือไม่ก็​ไป​ขอความช่วยเหลือ​จาก​หลง​จู๊​ใหญ่​ชั่วคราว​ก่อน​”

ใช่​ว่า​เขา​ไม่​อยาก​ช่วย​นาง​ ​แต่​เขา​กำลัง​ตก​อยู่​ใน​ใจกลาง​มรสุม​ร้าย​ ​หาก​หวัง​ซี​มา​ขอความช่วยเหลือ​จาก​เขา​ ​ไม่แน่​ว่า​อาจ​กลายเป็น​ผลร้าย​ที่​ไม่​พึงปรารถนา​ได้

สิ่ง​ที่​สำคัญ​ที่สุด​คือ​เขา​กลัว​ว่า​มารดา​ของ​เขา​จะ​สร้าง​ความวุ่นวาย​ ​อยู่​ว่าง​ๆ​ ​ไม่มี​อะไร​ทำ​แล้วไป​หา​หวัง​ซี​ ​ไป​เปิดเผย​ความคิด​จะ​รับ​อนุ​อะไร​ออกมา

แม้น​ตระกูล​หวัง​มิได้​มีส​ถานะ​สูงส่ง​ ​ทว่า​ไม่มีทาง​ใช้​เรื่อง​งานแต่ง​ของ​บุตรสาว​มา​เป็น​เบี้ย​อย่างแน่นอน

และ​เขา​เอง​ก็​ไม่​อนุญาต​ให้​ตระกูล​หวัง​ใช้​หวัง​ซี​เป็น​เบี้ย​ด้วย

เพียงแต่ว่า​เขา​ไม่​อาจ​พูด​ถ้อยคำ​ดังกล่าว​กับ​หวัง​ซี​ได้​ ​และ​เป็นความ​รู้สึก​จางๆ​ ​ที่​เขา​ไม่​อยาก​ให้​หวัง​ซีกับ​จ่าง​กง​จู่​มีปัญหา​ขัดแย้ง​กัน

หวัง​ซีก​ลับ​ไม่ได้​คิด​อะไร​มาก​ ​กล่าวว่า​ ​“​นี่​ต้อง​ให้​เจ้า​บอก​ด้วย​หรือ​ ​ตอนนี้​ข้า​ไม่​ค่อย​ไปหาฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​สัก​เท่าไร​แล้ว​ ​อ้างว่า​ต้อง​ช่วย​พี่สาว​สี่​เตรียม​พวก​งาน​เย็บ​ปัก​สำหรับ​ออกเรือน​ ​วัน​ๆ​ ​หลบ​อยู่​แต่​ใน​ห้อง​หนังสือ​!​”

เฉินลั​่ว​ฟัง​แล้ว​จดจำ​เอาไว้​ใน​ใจ​ ​เมื่อ​กลับ​ไป​ก็​ซื้อ​หนังสือ​ภาพ​ส่ง​ไป​ให้​หวัง​ซี​หนึ่ง​กอง​ใหญ่

หวัง​ซี​เลือก​เล่ม​ที่​น่าสนใจ​ออกมา​หลาย​เล่ม​ ​ซ่อนตัว​อ่านหนังสือ​ภาพ​อยู่​แต่​ใน​บ้าน​ทุกวัน

ไม่นาน​ ​ตระกูล​ซือ​ก็​เดินทาง​มาถึง​เมืองหลวง

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ตื่นเต้น​จน​พูด​ไม่​เป็น​ภาษา​ ​เรียก​หวัง​ซี​ไปหา​ ​หมาย​จะ​ขอยืม​คน​ข้าง​กาย​ของ​นาง​ไป​ใช้งาน​สักหน่อย​ ​“​จะ​ส่ง​ของ​ไป​ให้​ตระกูล​ซือ​สักหน่อย​ ​ตอนนี้​พวกเขา​ถูก​ขัง​อยู่​ที่​ศาล​ต้า​หลี​่​ ​ต้อง​มีชีวิต​อย่าง​ยากลำบาก​มาก​เป็นแน่​ ​นับวัน​อากาศ​ก็​ยิ่ง​หนาวเย็น​ขึ้น​ ​ข้า​ได้ยิน​ว่า​ห้องขัง​ที่​ศาล​ต้า​หลี​่​ไม่มี​ผ้าห่ม​ผืน​หนา​เลย​แม้แต่น้อย​ ​หนึ่ง​วัน​ได้​กินข้าว​เพียง​สอง​มื้อ​ ​ล้วนแล้วแต่​เป็น​โจ๊ก​ที่​ใส​จน​ส่อง​เห็น​เงา​คน​ได้​ ​คง​ไม่​อาจ​ปล่อย​ให้​พวกเขา​ต้อง​ทน​หิว​ทน​หนาว​ได้​ ​หาไม่​แล้ว​หัวใจ​ดวง​นี้​ของ​ข้า​จะ​ทน​ได้​อย่างไร​!​”

หวัง​ซี​ไม่​แสดง​ความรู้สึก​ทาง​สีหน้า​ ​คิด​อยู่​ใน​หัว​ว่า​หัวใจ​ของ​ท่าน​ทน​ไม่ได้​ก็​เลย​มาก​่​อก​วน​ข้า​อย่างนั้น​หรือ

เหตุใด​โหวฮู​หยิน​ไม่​ไป​ ​ย่อม​เป็น​เพราะ​หย่ง​เฉิง​โหว​ได้​ทำการ​ย้ำ​เตือน​เอาไว้​แต่​เนิ่นๆ​ ​แล้ว​ว่า​ไม่​ให้​โหวฮู​หยิน​ติดต่อ​กับ​ตระกูล​ซือ​ ​ทำไม​นาย​หญิง​รอง​ไม่​ไป​ ​ย่อม​เป็น​เพราะ​กลัว​จะ​นำ​ปัญหา​มาสู่​ตัว​ ​และ​เหตุใด​นาย​หญิง​สาม​ไม่​ไป​ ​หาก​มิใช่​เพราะฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ลำเอียง​ ​ด้วย​นิสัย​ของ​นาย​หญิง​สาม​แล้ว​ ​จะ​เอาใจ​ออก​หาง​มีเรื่อง​บาดหมาง​กับฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ได้​อย่างไร

“​นี่​ท่าน​ไป​ฟัง​ใคร​พูด​มา​เจ้า​คะ​”​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​มุ่น​ขณะที่​กล่าว​ ​“​บัดนี้​บ้านเมือง​สุขสงบ​ ​ไม่ต้อง​พูดถึง​สถานที่​ที่​เชี่ยวชาญ​การ​รับมือ​กับ​คดีความ​ใหญ่​ๆ​ ​อย่าง​ศาล​ต้า​หลี​่​เลย​ ​แม้แต่​ห้องขัง​ธรรมดา​ใน​ตัว​อำเภอ​ทั่วไป​ ​ก็​ไม่มีทาง​บกพร่อง​เรื่อง​อาหาร​เครื่องนุ่งห่ม​ของ​นักโทษ​ ​นี่​คงมี​ใคร​คิด​จะ​ใช้​ชื่อเสียง​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ให้การ​สนับสนุน​ตระกูล​ซือ​กระมัง​”

แน่นอน​ว่า​สิ่ง​ที่นาง​พูด​ไม่​เป็นความ​จริง​ ​นาง​กำลัง​ล่อหลอกฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​อยู่​ก็​เท่านั้น

ด้วย​ประสบการณ์​และ​ชาติกำเนิด​ของ​คน​อย่างฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ ​เป็นไปไม่ได้​ที่นาง​จะ​รู้​ว่า​จริงๆ​ ​แล้ว​ใน​ห้องขัง​มีหน้า​ตา​เป็น​อย่างไร

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ได้ยิน​เช่นนั้น​แล้วก็​ตะลึงงัน​ไป​จริงๆ​ ​ตาม​คาด

หวัง​ซี​แสยะ​ยิ้ม​เย็น​อยู่​ใน​ใจ​ ​ทว่า​ไม่​แสดงออก​ทาง​สีหน้า​ ​กล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​ที่​อบอุ่น​มากยิ่งขึ้น​ว่า​ ​“ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ ​มิใช่​ว่า​ข้า​ไม่​อยาก​ช่วย​ท่าน​ ​แต่​เรื่อง​ที่​ท่าน​กล่าว​มานี​้​มัน​เป็นไปไม่ได้​ ​ท่าน​ให้​คน​ของ​ข้า​นำ​สิ่งของ​ไป​เยี่ยม​ตระกูล​ซือ​ ​นั่น​ย่อม​ไม่​เป็นปัญหา​ ​แต่​ปัญหา​อยู่​ที่​พวก​ข้า​จะ​เอา​ของ​อะไร​ไป​ ​จะ​ให้​นำ​ผ้าห่ม​กับ​อาหาร​ไป​ให้​จริงๆ​ ​อย่างนั้น​หรือ​ ​ตอน​พวก​ข้า​ไป​ต้อง​นำ​ป้ายชื่อ​ของ​ท่าน​โหว​ไป​ด้วย​หรือไม่​ ​ถ้าหาก​ไม่เอา​ไป​ด้วย​ ​ท่าน​ตั้งใจ​จะ​ใช้​นาม​ของ​ตัวเอง​ไป​เยี่ยม​พวกเขา​หรือ​”

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​อึก​ๆ​ ​อัก​ๆ​ ​ตอบ​ไม่ได้​ ​หันไป​มอง​ทาง​ฉาก​กั้น​หลาย​ต่อ​หลายครั้ง

หวัง​ซี​ไม่มี​แม้แต่​อารมณ์​จะ​มองตาม​ไป​ด้วยซ้ำ

นาง​กล่าว​ ​“​อย่างไรก็ตาม​ ​หาก​ท่าน​รู้สึก​ว่า​อย่างไร​ก็​ควรจะ​ไปดู​สักครั้ง​ถึง​จะ​วางใจ​ละ​ก็​ ​เช่นนั้น​ข้า​ก็​จะ​ให้​คน​ข้าง​กาย​ไปดู​ให้ท่าน​สักครั้ง​หนึ่ง​ ​ท่าน​ลองดู​ว่า​ท่าน​จะ​ให้​นำ​ของ​อะไร​ไป​ให้​บ้าง​ ​หรือไม่ก็​เขียน​ใบ​รายการ​มาสัก​ใบ​หนึ่ง​ข้า​จะ​ช่วย​ท่าน​ซื้อ​ ​หรือไม่​ถึง​เวลา​ข้า​จะ​ให้​คน​มารับ​ของ​จาก​ท่าน​”

ไม่ว่าฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​วางแผน​เอาไว้​อย่างไร​ ​นาง​ก็​ตั้งใจ​จะ​เปิดเผย​เรื่อง​นี้​ให้​หย่ง​เฉิง​โหว​ทราบ​อยู่ดี

เวลานี้​ ​ไม่มีใคร​รู้​ว่า​ฮ่องเต้​มีพ​ระ​ประสงค์​อะไร​ ​การ​ไป​เยี่ยม​นักโทษ​ก็​ไม่​ต่าง​อะไร​กับ​การ​เลือก​ข้าง​ ​นาง​เชื่อ​ว่าด้วย​ความขี้ขลาด​และ​ระแวดระวัง​ตัว​ของ​หย่ง​เฉิง​โหว​แล้ว​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​เขา​ก็​ไม่มีทาง​อนุญาต​ให้ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไป​เยี่ยม​นักโทษ​ในเวลานี้​อย่างแน่นอน

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​กลับ​ไม่รู้​เรื่อง​ ​ได้ยิน​แล้ว​ยินดี​ปรีดา​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​รู้สึก​ว่า​ไม่ว่า​จะ​มอง​อย่างไร​หวัง​ซีก​็​เป็น​เด็ก​เชื่อฟัง​กตัญญูรู้คุณ​ ​จึง​รีบ​ให้​ซือห​มัว​มัว​ไป​เขียน​ใบ​รายการ​มา​ใบ​หนึ่ง​ ​ยัง​กล่าว​ด้วยว่า​ ​“​ข้า​รู้​ว่า​เจ้า​ทำ​สิ่งใด​ก็​จัดการ​ได้​อย่างเหมาะสม​ ​มอบหมาย​เรื่อง​นี้​ให้​เจ้า​จัดการ​ ​ข้าวาง​ใจ​เป็น​ที่สุด​แล้ว​”

หวัง​ซี​ขานรับ​คำ​อย่าง​ยิ้มแย้ม​ ​ถือ​ใบ​รายการ​ออกมา​จาก​เรือน​หยก​วสันต์​ ​ดำเนินการ​เตรียม​ข้าวของ​เยี่ยม​นักโทษ​ตาม​ใบ​รายการ​อย่าง​เอิกเกริก

โหวฮู​หยิน​เป็น​นาย​หญิง​ของ​บ้าน​ ​หาก​เป็นเรื่อง​อื่น​ ​นาง​อาจ​ทำเป็น​ลืมตา​ข้าง​หนึ่ง​หลับตา​ข้าง​หนึ่ง​ไม่สน​ใจ​ได้​ ​แต่​เรื่อง​ไป​เยี่ยม​ตระกูล​ซือ​นั้น​…​ดีร้าย​หวัง​ซีก​็​เป็นคุณ​หนู​ต่าง​สกุล​ที่มา​อาศัย​อยู่​ใต้​ชายคา​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว

นาง​ไป​พบ​หย่ง​เฉิง​โหวด​้วย​เหงื่อ​ท่วม​ศีรษะ

หย่ง​เฉิง​โหว​โมโห​จน​แทบจะ​กระอัก​เลือด​ ​มอบหมาย​ให้​โหวฮู​หยิน​ไป​ห้าม​หวัง​ซี​เสร็จ​แล้วก็​ตรง​ไปหาฮู​หยิน​ผู้เฒ่า

สอง​แม่​ลูก​คุย​อะไร​กัน​บ้าง​นั้น​ไม่มีใคร​ใน​บ้าน​รู้​ ​แต่​ทุกคน​ต่าง​รู้ดี​ว่า​สอง​แม่​ลูก​แยกย้าย​จากกัน​ด้วย​ไม่ดี​ ​และ​เพราะเหตุนี้​หวัง​ซียัง​ถูก​หย่ง​เฉิง​โหว​เรียก​ไป​อบรม​อย่าง​อ้อม​ๆ​ ​ครั้งหนึ่ง​ด้วยว่า​ต่อไปนี้​ให้​นาง​อยู่​ใน​กฎระเบียบ​ ​เรื่อง​ใน​เรือน​หลัง​ต้อง​ให้​โหวฮู​หยิน​อนุญาต​ก่อน​ถึง​จะ​กระทำ​ได้

เบื้องหน้า​หวัง​ซี​เชื่อฟัง​เป็น​อย่างดี​ ​แต่​เมื่อ​ออกจาก​ห้อง​หนังสือ​ของ​หย่ง​เฉิง​โหวก​็​เบ้​ปาก​อย่างดูแคลน

ตอนนี้​รู้จัก​ควบคุม​คนใน​บ้าน​แล้ว​หรือ​ ​เช่นนั้น​ก่อนหน้านี้​มัว​ทำ​อะไร​อยู่

ซือ​จู​โกรธ​จน​กัดฟัน​กรอด​ ​รู้สึก​ว่า​หวัง​ซีจง​ใจ​ทำ​เช่นนี้​ ​ดูแคลน​ตระกูล​ซือ​ของ​พวก​นาง

หาก​ตระกูล​ซือ​รอดพ้น​จาก​เคราะห์ร้าย​ครั้งนี้​ได้​ ​คอย​ดู​ว่านาง​จะ​จัดการ​หวัง​ซี​อย่างไร

ซือ​จู​คิด​อย่าง​เคียดแค้น

นาง​หา​ได้​เห็นใจ​สงสาร​ต่อ​ชะตากรรม​ของ​คน​ตระกูล​ซือ​ ​นาง​ก็​แค่​อยาก​ทำให้​คนอื่น​รู้​ว่า​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ยัง​สนใจไยดี​ญาติ​ตระกูล​นี้​อยู่​ ​ยาม​นาง​ออกเรือน​จะ​ได้​มีหน้ามีตา​เหลืออยู่​บ้าง​ ​และ​หวัง​ซีก​็​มีเงิน​อยู่​ใน​มือ​มากมาย​ ​หาก​คิด​จะ​ช่วย​ตระกูล​ซือ​จริง​ ​ก็​จัดการ​ทุกอย่าง​อย่าง​เงียบๆ​ ​ได้​ ​ทว่า​หวัง​ซีก​ลับ​ป่าวประกาศ​ไป​ทั่วทุก​ที่​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​ไม่ยอม​ส่ง​ถ่าน​ให้​ใน​วัน​หิมะ​ตก​ ​ไม่​อยาก​ช่วยเหลือ​ตระกูล​ซือ​นั่นเอง

ซือ​จูนั​่​งอยู​่​หน้า​กระจก​ ​มอง​คน​งาม​ที่​มีสี​หน้า​ชั่วร้าย​ใน​กระจก​ผู้​นั้นแล​้ว​หัวใจ​บีบ​แน่น

บัดนี้​นาง​ไม่​เหลือ​อะไร​เลย​สัก​อย่าง​ ​สิ่ง​ที่​พอ​จะ​หยิบ​ออกมา​ใช้ได้​ก็​มี​แค่​ใบหน้า​นี้​เท่านั้น​แล้ว​ ​เฉิน​อิง​มีแผน​การ​อะไร​นั้น​นาง​กระจ่างแจ้ง​แก่​ใจดี​ ​แต่​บุรุษ​ก็​รัก​ของ​สวยงาม​ ​เช่นเดียวกับ​บิดา​ของ​นาง​ ​นาง​ไม่เชื่อ​ว่าด้วย​ใบหน้า​ที่​งดงาม​ของ​ตัวเอง​นี้​ ​เฉิน​อิง​จะ​หนี​พ้น​เงื้อมมือ​ของ​นาง​ไป​ได้

แน่นอน​ว่าความ​งาม​มี​วัน​ร่วงโรย​ ​ซึ่ง​นาง​ก็​ไม่ได้​คิด​ว่า​เฉิน​อิง​จะ​เชื่อฟัง​นาง​ไป​ตลอดทั้ง​ชีวิต​ ​ขอ​เพียง​สาม​ถึง​ห้า​ปี​ ​นาง​ให้กำเนิด​บุตรชาย​สัก​สอง​สาม​คน​ได้​ก็​พอแล้ว

ซือ​จู​วางแผน​อยู่​ใน​ใจ​ ​ผู้ใด​จะ​รู้​ว่า​ไม่​ถึง​สอง​วัน​ ​ฮ่องเต้​ก็​ประกาศ​พระราช​โองการ​ลงมา​โดย​ไม่​ผ่าน​กรม​อาญา​และ​ศาล​ต้า​หลี​่​ ​บอกว่า​ตระกูล​ซือ​พูดจา​เลื่อนเปื้อน​ ​กล่าวหา​องค์​ชาย​ ​มีโทษ​ร้ายแรง​ไม่​อาจ​ละเว้น​ ​ให้​ประหารชีวิต​ใต้เท้า​ซือ​ทันที​ ​สตรีทั​้ง​หมด​ของ​ตระกูล​ซือ​ให้​ขาย​ไป​ยัง​กอง​สังคีต​ ​ส่วน​บุรุษ​ถูก​เนรเทศ​ไป​อยู่​ค่าย​ซี​หนิง​ ​และ​ยึดทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ของ​ตระกูล​ซือ​กลับคืน​หลวง

มี​เพียง​ซือ​จู​เท่านั้น​ที่อยู่​รอด​ปลอดภัย​เนื่องจาก​มีส​มร​สพ​ระ​ราช​ทาน

ราวกับ​สายฟ้า​ที่​ฟาด​ลงมา​อย่างกะทันหัน​โดย​ไม่มี​เค้า​ลาง​อะไร​เตือน​มาก​่อน​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​ฮ่องเต้​เคลื่อน​หมาก​เช่นนี้​ ​ทำให้​คนที​่​ยัง​ลังเลใจ​ว่า​ควร​ปฏิบัติ​ต่อตระกูล​ซือ​อย่างไร​ถึง​จะ​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​ฮ่องเต้​เหล่านั้น​เหมือน​ถูก​กระหน่ำ​ฟาด​ลงมา​อย่างแรง​ครั้งหนึ่ง

“​นี่​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​อีก​อย่างนั้น​หรือ​”

ทุกคน​ต่าง​พากัน​ไป​สืบ​ข่าว

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​กลับ​หน้ามืด​ ​เป็นลม​ล้มพับ​ลง​ไป

หย่ง​เฉิง​โหว​รู้สึก​โล่งอก​ไป​เปลาะ​หนึ่ง​ ​ดีร้าย​ก็​ไม่ได้​ดึง​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​เข้าไป​เกี่ยว​ด้วย

บุตรหลาน​ผู้​กตัญญู​นั้น​ใครๆ​ ​ก็​แสร้ง​เป็น​กันได​้

หย่ง​เฉิง​โหว​เชิญ​หมอ​หลวง​จาก​สำนัก​หมอ​หลวง​มาดู​อาการฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ ​เฝ้า​อยู่​หน้า​เตียงฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​โดย​ไม่ได้​กลับ​ไป​ผลัดเปลี่ยน​อาภรณ์​ ​บุตร​สะใภ้​ทั้งหลาย​ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​ ​เฝ้า​อยู่​ใน​ห้อง​ของฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ทั้งวัน​ ​แม้แต่​งานแต่ง​ของ​คุณชาย​สาม​ฉั​งก​็​ยัง​ระงับ​เอาไว้​ก่อน​เป็นการชั่วคราว

นาย​หญิง​รอง​ไม่​ชอบใจ​เป็นอย่างมาก

ทว่า​โหวฮู​หยิน​กลับ​ยินดี​ปรีดา​ยิ่ง​ ​ยัง​ลอบ​กล่าว​กับ​พานห​มัว​มัว​เป็นการ​ส่วนตัว​ว่า​ ​“​สมน้ำหน้า​!​ ​นาง​บอกว่า​คุณหนู​หัน​กับ​บุตรชาย​ของ​นาง​ดวง​สมพงศ์​กัน​ ​เป็น​คู่​ที่​เหมาะสม​ดั่ง​สวรรค์​สร้าง​มิใช่​หรือ​ ​เหตุใด​ทั้งที่​กำลังจะ​ได้​แต่ง​เข้ามา​อยู่​แล้ว​ ​กลับ​เกิดเรื่อง​เช่นนี้​ขึ้น​ได้​?​”​ ​ยัง​ปลอบ​หย่ง​เฉิง​โหว​ว่า​ไม่ต้อง​เป็นห่วง​อย่าง​มีนัย​แฝง​ว่า​ ​“​เนื่องจาก​คุณหนู​หัน​กับ​บุตรชายคนโต​ของ​บ้าน​รอง​เป็น​คู่​บุพเพ​ที่​เหมาะสม​และ​นำ​ความรุ่งโรจน์​มา​ให้​ตระกูล​ ​หลัง​ผ่านพ้น​เคราะห์ร้าย​แล้วฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จะ​พานพบ​กับ​ความยินดี​ปรีดา​แน่นอน​”

หย่ง​เฉิง​โหว​คร้าน​จะ​สนใจ​เรื่อง​เล่ห์เหลี่ยม​ของ​เรือน​หลัง​เหล่านี้​ ​จึง​ไม่ได้​กล่าว​รับคำ​พูด​ของ​โหวฮู​หยิน​ ​แต่​ต้องการ​ให้​โหวฮู​หยิน​จับตาดู​ซือ​จู​เอาไว้​ให้​ดี​ ​อย่า​ให้​เกิดเรื่อง​ไม่​คาดคิด​อะไร​ที่​ยากจะแก้ไข​ได้

โหวฮู​หยิน​เตรียมการ​เอาไว้​แต่​เนิ่นๆ​ ​แล้ว​ ​นาง​กลัว​ว่า​ทาง​ด้าน​ซือ​จู​จะ​เกิดเรื่อง​ไม่คาดฝัน​ขึ้น​ ​จึง​จัดการ​ให้​ซือ​จู​อยู่​ใน​สายตา​ตลอด​ ​นอกจาก​ให้​นาง​ปรนนิบัติ​อยู่​ข้าง​กายฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ทั้ง​กลางวัน​กลางคืน​แล้ว​ ​ยัง​ให้​ซือ​จู​คัด​พระธรรม​สวด​ขอพร​ให้ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​อีกด้วย​ ​บอกว่า​ ที่ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เป็น​เช่นนี้​ ​ล้วน​เป็น​เพราะ​ตระกูล​ซือ​ของ​พวก​เจ้า​ทั้งสิ้น​ บอกเป็นนัย​ว่า​หาก​เจ้า​ไม่​ดูแล​คนป่วย​ ​ก็​อกตัญญู​ต่อฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​แล้ว

ใน​ใจ​ของ​ซือ​จู​เต็มไปด้วย​ความชิงชัง​ ​รู้สึก​ว่า​พอต​ระ​กูล​ซือ​ตกต่ำ​ ​ทุกคน​ก็​รังแก​นาง​ ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​หา​ได้​เป็น​อะไร​มาก​ ​ทว่า​จวน​หย่ง​เฉิง​โหวก​ลับ​ทำเป็น​เรื่องใหญ่​ให้​ทุกคน​ได้รับ​รู้​ ​ทำให้​คน​คิด​ว่า​ได้รับ​ความลำบาก​จาก​ตระกูล​ซือ​ไป​ด้วย

นาย​หญิง​รอง​เอง​ก็​เปี่ยม​ไป​ด้วย​ความ​เดือดดาล​เช่นกัน

ต่อให้​ตระกูล​ซือ​ดี​เพียงใด​ ​แต่​จะ​สำคัญ​ไป​กว่า​บุตรชาย​บุตรสาว​ของ​ตัวเอง​เชียว​หรือ​?

ล้ม​ป่วย​ให้​เร็ว​หรือไม่ก็​ช้า​กว่านี​้​ก็​ไม่ได้​ ​ดัน​ป่วย​ในเวลานี้​พอดี​ ​เช่นนี้​ผู้อื่น​จะ​วิจารณ์​งานแต่ง​ของ​บุตรชาย​นาง​ว่า​อย่างไร

โชคดี​ที่​ไม่​ถึง​สอง​วันฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ก็​ฟื้น​ขึ้น​มา​ ​เพียงแต่​ร่างกาย​ยัง​ไร้​เรี่ยวแรง​ ​ไม่​อยาก​ลุก​จาก​เตียง​ ​ยังคง​นอน​อยู่​บน​เตียง​ปล่อย​ให้​บุตรชาย​บุตร​สะใภ้​คอย​ปรนนิบัติ​ดูแล

เป็น​เช่นนี้​ต่อไป​อีก​สอง​วัน​ ​นาง​ก็​จับ​ซือ​จูมา​สอบถาม​ ​“​พ่อ​เจ้า​จะ​ถูก​ประหาร​เวลา​ใด​ ​เจ้า​เคย​ไป​เยี่ยม​เขา​หรือไม่​ ​ยัง​มีย​่า​และ​มารดา​ของ​เจ้า​อีก​ ​พวก​นาง​เป็น​เช่นไร​บ้าง​”

ซือ​จู​ออกจาก​ห้องนอน​ของฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไม่ได้​ ​ไหน​เลย​จะ​รู้​ว่า​ด้านนอก​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​บ้าง

สายตา​ที่ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​มอง​ซือ​จู​ยาก​จะ​ปกปิด​ความผิดหวัง​เอาไว้​ได้​ ​มอง​บุตรชาย​กับ​บุตร​สะใภ้​ของ​ตัวเอง​อีกครั้ง​ ​ทุกคน​ต่าง​ทำ​เหมือน​ไม่ได้​ยิน​ ​ชั่วพริบตา​นั้น​นาง​ไร้​ชีวิตชีวา​ประหนึ่ง​ต้อง​น้ำค้างแข็ง​ ​กว่า​ครู่ใหญ่​ถึง​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​เหตุใด​ถึง​ไม่เห็น​อา​ซี​”

ฉัง​เคอ​และ​หลานสาว​คนอื่นๆ​ ​เฝ้า​อยู่​นอก​ห้องนอน​ ​พอนาง​ได้ยิน​ก็​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​ลำดับ​ผู้อาวุโส​อีก​ ​รีบ​ตะโกน​ตอบ​ไป​ว่า​ ​“​เมื่อ​ครู่​ยังอยู่​ตรงนี้​ ​แต่​เพราะ​ทนไม่ไหว​แล้ว​จริงๆ​ ​หวังห​มัว​มัว​จึง​พานา​งก​ลับ​ไป​ล้างหน้าล้างตา​เจ้าค่ะ​”

ซือ​จู​ได้ยิน​แล้ว​ลูกตา​แทบจะ​ถลน​ออกมา

ตั้งแต่​ต้น​จน​จบ​หวัง​ซี​ตาม​นาย​หญิง​สาม​โผล่​หน้า​มา​ให้​เห็น​เพียง​ไม่​กี่​ครั้ง​ ​ทุกครั้ง​นาย​หญิง​สาม​ล้วน​มีท​่า​ที​เหมือน​กลัว​นาง​จะ​ได้รับ​ความลำบาก​ไป​ด้วย​ ​อยู่​ใน​ห้องฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไม่​ถึง​หนึ่ง​เค​่​อก​็​บอกว่า​หวัง​ซี​เหนื่อย​แล้ว​ ​ให้​นาง​ไป​ดื่ม​ชา​หรือไม่ก็​ไป​กิน​ขนม​อะไร​ต่างๆ​ ​และ​วันหนึ่ง​ๆ​ ​ก็​ผ่านพ้น​ไป​เช่นนั้น

แต่​คนอื่นๆ​ ​กลับ​ทำ​ราวกับ​ไม่ได้​ยิน​ก็​ไม่​ปาน

นาง​ไม่ได้​ช่วย​เฝ้า​คนป่วย​เลย​เข้าใจ​บ้าง​หรือไม่

ซือ​จู​กำลังจะ​กล่าว​แย้ง​ฉัง​เคอ​ ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​กลับ​กล่าว​ขึ้น​ก่อน​ว่า​ ​“​พวก​เจ้า​ไป​เรียก​นาง​มา​ ​ข้ามี​เรื่อง​ต้องการ​คุย​กับ​นาง​”

คนที​่​ปรนนิบัติ​อยู่​เต็ม​ห้อง​ต่าง​มองหน้า​กัน​ ​ไม่รู้​ว่าฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จะ​ทำ​อะไร​อีก​ ​ทว่า​ก็​ไม่​อาจ​คล้อยตาม​ได้​ ​โน้มน้าว​ไป​หลาย​ประโยคฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ก็​ไม่​ฟัง​ ​จำต้อง​ให้​สาวใช้​เด็ก​ไป​เรียก​หวัง​ซี​มา

…………………………………………………………………….