เห็นท่าทางที่เขินอายของผู้หญิง เฟิงหานชวนกลับไม่รู้สึกสนใจเลยสักนิด
เป็นเขาเองที่เลือกคนผิด
คิดไปเองว่า เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น
“เธอแต่งตัวถึงขนาดนี้แล้ว คงไม่ใช่จะมาอ่อยฉันหรอกนะ” เฟิงหานชวนยื่นนิ้วมือออกไปยกคางของผู้หญิงขึ้นมา
เฉินฮวนฮวนพยายามจะก้มหน้าลงไปดู แต่ว่าเธอก้มหน้าลงไปไม่ได้แล้ว ทำได้แต่สบตาเฟิงหานชวนด้วยความฝืนใจ
จากสายตาของเฟิงหานชวน เธอเหมือนจะเห็นแววตาแห่งการดูถูกเหยียดหยามสายหนึ่ง
เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าลำบากใจเล็กน้อย แต่เธอก็พยักหน้าด้วยความหน้าด้านแล้วตอบเบาๆว่า ” อืม คุณเป็นคนบอกเองนะว่าให้ฉันเป็นผู้หญิงของคุณ……”
ในเมื่อเฟิงหานชวนเลิกกับแฟนแล้วก็แสดงว่าเขายังโสดอยู่ ตัวเองก็ไม่ถือว่าเป็นกิ๊กหรอก เฉินฮวนฮวนได้แต่ปลอบใจตัวเองด้วยความคิดเหล่านี้ในใจ
“ปฏิเสธไปแล้วไม่ใช่หรอ”เฟิงหานชวนจ้องเธอด้วยสายตาที่เย็นเฉียบ ทั้งเสียงและสีหน้าก็เย็นชาไปด้วย
“ฉัน……ฉันรู้สึกเสียใจที่ได้ทำไป คุณยัง……ยังรับฉันไว้ได้ไหม”เฉินฮวนฮวนเม้มปากแน่น ทั้งๆที่รู้สึกอับอายขายหน้าแต่ก็รวบรวมความกล้าแล้วก็พูดออกมา
“เมื่อกี้ฉันบอกไปแล้วไงว่า ขอแค่ทำให้ฉันพอใจ” เฟิงหานชวนคลายมือลง ปล่อยคางของเฉินฮวนฮวนลง
เขามองดูใบหน้าเล็กๆที่น่าเห็นใจอย่างมาก แล้วก็กวาดสายตาลงไปดู เห็นร่างที่มีทั้งปกปิดไว้และที่เผยออกมาให้เห็น มันมีความเป็นไปได้ที่จะมาอ่อยเขาอยู่หลายส่วนเหมือนกัน
“ถ้าอย่างนั้น……ฉัน ฉันอยู่ค้างคืนก้วยก็ได้”เฉินฮวนฮวนตอบอย่างติดๆขาดๆ
นัยต์ตาของเฟิงหานชวนมีแสงสีดำที่แฝงด้วยความเจ้าเล่ห์ฉายผ่านไป เขาหรี่ตาเล็กน้อย พูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าอย่างนั้น เธอต้องออกแรงหน่อยแล้วล่ะ”
” ฉัน ออกแรงหรอ” เฉินฮวนฮวนตะลึงอ้าปากค้าง แล้วทำตาโต
“ไม่เต็มใจหรอ”เฟิงหานชวนยิ้มหัวเราะทีหนึ่ง แล้วก็พูดเหมือนดูถูกว่า “ในเมื่อจะเป็นผู้หญิงของฉัน ความสามารถในการทำให้ฉันมีความสุขก็ไม่มีสักนิด เป็นแจกันประดับกายฉันหรือไง”
คำพูดอย่างนี้ออกจากปากของเขา มือทั้งสองข้างของเฉินฮวนฮวนกำชายชุดนอนไว้แน่น มีความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้สายหนึ่งบนหน้า ท่าทางเหมือนกับลำบากใจมาก
ในด้านนี้ เธอไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แม้ว่าเธอจะมีประสบการณ์ครั้งหนึ่งคือตอนที่เกิดเรื่องในคืนนั้น แต่ว่าทุกขั้นตอนเธอเป็นคนที่ถูกกระทำ มันก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ไม่ได้หรอก
เพราะฉะนั้น สมองของเธอเต็มด้วยความว่างเปล่าทันที เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีจริงๆ
“เออ อาสาม” เธอเหมือนกับว่าจะคิดอะไรได้ รีบพูดต่อ”เรื่องของเราสองคน ขออย่าเพิ่งบอกให้คนบ้านตระกูลเฟิงรู้ได้ไหม”
สีหน้าของเฟิงหานชวนยิ่งเคร่งขรึมเข้าไปใหญ่ บนใบหน้าเหมือนจะมีการแซวเล่นเผยออกมาด้วย คิ้วของเขายกขึ้นมาเล็กน้อย ถามว่า “ทำไม ยังคิดถึงการเป็นนายหญิงของตระกูลเฟิงหรอ”
“ไม่ ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน “เฉินฮวนฮวนรีบส่ายหัวอย่างแรง พูดว่า “ฉันรู้ว่าคุณก็แค่อยากเล่นๆกับฉันเท่านั้น ฉันก็มีเรื่องจะขอร้องคุณเหมือนกัน เพราะอย่างนี้ฉัน……ฉันถึงได้มาหาคุณ……”
“ในตอนนี้ฉันยังมีสถานะเป็นนายหญิงของตระกูลเฟิงอยู่ เรื่องของเราสองคนเก็บไว้เป็นความลับ ทั้งต่อคุณและต่อฉัน ต่อชื่อเสียงของเราสองคน ถือว่าเป็นการป้องกันอย่างหนึ่งก็แล้วกัน”
“อีกอย่าง รอให้นายท่านของตระกูลเฟิงกลับมาก่อน ฉันก็จะได้ออกจากบ้านตระกูลเฟิงแล้ว ถึงตอนนั้น เราสองคนก็อาจจะ……จากกันแต่โดยดี”
เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย เสียงของเฉินฮวนฮวนก็เบาลงเรื่อยๆ เหมือนกับเสียงกระพือปีกของยุง
แต่สีหน้าของเฟิงหานชวนยิ่งดูก็ยิ่งน่ากลัว
เขาแค่เล่นๆกับเธอหรอ
เขารู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าขำขึ้นมา ตกลงเขาเป็นคนที่ดูเหมือนเล่นๆกับเธอ หรือว่าหล่อนต่างหากที่กำลังล้อเล่นเขาอยู่
ตอนนี้เฟิงหานชวนรู้สึกว่า ตัวเองถึงจะเป็นคนที่ถูกเฉินฮวนฮวนแกล้งแล้วก็ต้องวิ่งวนไปวนมา
ผู้หญิงคนนี้ มีวิธีการที่โหดมาก ตอนนี้หยิบคำพูดที่น่าสงสารพวกนี้ออกมาอีกแล้ว ยังบอกว่ามีอะไรต้องการให้เขาช่วยอีก ล้วนแล้วแต่เป็นวิธีการของเธอทั้งนั้น
“มีเรื่องจะขอให้ฉันช่วยหรอ”เฟิงหานชวนถามเธอด้วยแววตาที่เย็นชา
เฉินฮวนฮวนพยักหน้า อ้าปากกำลังจะพูด ตอนที่เธอกำลังลังเลอยู่นั้นเฟิงหานชวนก็พูดขึ้นมาขัดเธอ
“ทำให้ฉันมีความสุขก่อน ฉันถึงจะเอาไปคิดดูอีกที ” เฟิงหานชวนรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่น่าขำสิ้นดี ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าผู้หญิงคนนี้กำลังหาข้อแก้ตัวซึ่งเป็นวิธีการของเธอ แต่เขาก็ยังถูกวิธีการของเธอทำให้ใจอ่อน
เขาหลงกลเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ครั้งนี้เขาจะต้องไม่หลงกลเพราะความน่าสงสารของเธอเด็ดขาด
“ฉัน ฉันจะพยายามเต็มที่ ” เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าเฟิงหานชวนยืนกรานอย่างนี้ ทำเหมือนกับว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัวอย่างนั้นเลย
แต่จะว่าไปแล้ว สภาพของเธอในตอนนี้มันก็ไม่ได้ต่างกับผู้หญิงขายตัวไม่ใช่หรอ
เป็นผู้หญิงที่กำลังเอาใจผู้ชายเหมือนกัน
แต่ว่า เธอยอมมาเอาใจเฟิงหานชวน ก็ยังดีกว่าไปหาหลิวตงรุ่ย เพราะเธอกลัวผู้ชายคนนั้นถึงขั้นสุดขีดแล้ว
อีกอย่างตอนนี้ผู้ชายคนนั้นก็กำลังตามหาเธออยู่ เธอไม่กล้าคิดเลยว่าถ้าเธอถูกหลิวตงรุ่ยจับได้ เขาจะทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายกับเธออีกหรือเปล่า
ตัวอย่างจากคนที่ชื่อซูเสวี่ย ฝังปมความกลัวไว้ในใจลึกๆของเธอ
เพราะฉะนั้น เธอจึงต้องขอความช่วยเหลือจากเฟิงหานชวนเท่านั้น เขาเป็นความหวังเดียวของเธอ
เฉินฮวนฮวนเขย่งปลายเท้าทั้งสองข้าง มือทั้งสองข้างคล้องคอของเฟิงหานชวนไว้ ใบหน้าที่แดงก่ำอยู่ต่อหน้าต่อตาผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้า
การเคลื่อนไหวของเธออย่างนี้ ทำให้ความกังวลต่างๆของ
เฟิงหานชวน มลายหายไปในพริบตา สิ่งที่ขึ้นมาแทนนั้นเป็นความรู้สึกเร่าร้อนที่เกิดขึ้นเองตามสัญชาตญาณ
เขาเห็นผู้หญิงตรงหน้า กัดริมฝีปากไว้แน่น ริมฝีปากที่แดงก่ำอยู่แล้วถูกเธอกัดจนแดงก่ำยิ่งกว่าเดิม บนริมฝีปากยังมีแสงที่สดใสเปล่งประกายอยู่
เขารู้สึกเพียงว่าลูกกระเดือกไหลไปมาหลายครั้ง เป็นความรู้สึกอึดอัดใจ
แม้ว่าเฉินฮวนฮวนจะรวบรวมความกล้าแล้วทำถึงขั้นนี้ แต่ต่อจากนี้ เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ รู้สึกตื่นเต้นจนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
สายตาก็ไม่กล้าจ้องมองผู้ชายตรงหน้าตลอด สายตาวอกแวกไปมา
เฟิงหานชวนรอต่อไปพักหนึ่ง แต่ผู้หญิงที่คล้องคอของเขาไว้ก็ไม่ยอมทำขั้นตอนต่อไป
เขารู้สึกร้อนรน พูดตรงๆไปว่า “จูบฉันต่อสิ”
“อ๋อ”เฉินฮวนฮวนดึงสติกลับมาได้ ทำตาโต
“ทำไม ไม่ยินยอมหรอ”เฟิงหานชวนเห็นท่าทางของเฉินฮวนฮวนอย่างนี้ ในใจรู้สึกไม่พอใจทันที
ในเมื่อคิดจะเป็นคนเลว แล้วทำไมต้องสร้างวัดด้วยล่ะ
“ไม่ ไม่ใช่นะ คือฉัน……”เฉินฮวนฮวนส่ายหัวเบาๆ แก้มยิ่งแดงกว่าเดิม เธอเขย่งเท้าอีกครั้ง ยื่นริมฝีปากไปข้างหน้า
แต่ว่า เรื่องเคอะเขินเกิดขึ้นอีกแล้ว
เฟิงหานชวนยืนยืดตัวตรง เธอเขย่งเท้าจนสุดปลายเท้า แต่ว่า กลับจูบไม่ถึงริมฝีปากของเขาสักที
เห็นการเคลื่อนไหวของผู้หญิงหยุดอยู่กลางทาง เฟิงหานชวนยิ้มอย่างเย็นชาพูดออกมาคำหนึ่ง “อ่อยแล้วจะให้ฉันลงมือเองหรอ”
“ไม่ใช่นะ อาสาม คุณ……คุณโค้งตัวลงหน่อยไม่ได้หรอ ฉัน ฉันเอื้อมไม่ถึง….. คุณ”เฉินฮวนฮวนหนีสายตา ไม่กล้าสบตากับเฟิงหานชวนโดยตรง
สถานการณ์แบบนี้ เฉินฮวนฮวนรู้สึกละอายใจเป็นพิเศษ อยากจะหาหลุมซักหลุมหนึ่งแล้วก็มุดตัวเข้าไปหลบในนั้น
ในตอนนี้เฟิงหานชวนก็อึ้งไปสักพัก ถึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้วเป็นตัวเขาเองที่มีปัญหา
ความร้อนรนที่ไม่มีอะไรจะเทียบได้ของเขาตอนนี้ ขี้เกียจรอให้ผู้หญิงลงมือเองแล้ว ก้มหน้าลงไปแล้วก็จูบลงไปบนปากของผู้หญิงทันที
“อืม”
เฉินฮวนฮวนยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกผู้ชายจูบเข้าแล้ว
จะให้เธอเป็นคนลงมือเองไม่ใช่หรอ
ทำไม……
เธอยังไม่ทันได้รู้สึกตัว จูบของผู้ชายที่มาอย่างหาดฝนตกระหน่ำ มาเป็นระลอกๆ
ตอนที่เธอถูกจูบอย่างดูดดื่มนั้น ทุกอย่างกำลังวุ่นวาย จู่ๆเฟิงหานชวนก็ปล่อยเธอออก
เฉินฮวนฮวนลืมตาสองข้างที่เลือนราง มองผู้ชายข้างหน้าด้วยความว่างเปล่า เวลานั้น เฟิงหานชวนกลับเอามือจับไหล่ของเธอไว้ แล้วหมุนเธอหันไปอีกทางหนึ่ง
แล้ว เธอก็ถูกกดลงบนผนังข้างประตูห้อง หันหลังให้กับเขา
ต่อด้วยชุดนอนของเธอก็ถูกเฟิงหานชวนเปิดออก……