บทที่ 139 ไม่ใช่ความผิดของข้า มันคือความผิดของไอเทม!

มนุษย์นั้นประหลาดมาก

หลังจากใช้ชีวิตอยู่ที่หมู่บ้านมนุษย์กบ ไอรอนเฟลก็พบว่าพฤติกรรมของผู้คนรอบข้างค่อนข้างเข้าใจยาก

ประการแรก พวกเขาทําการซื้อขายกันด้วยสิ่งที่เรียกว่า “เหรียญเกม…ไม่ใช่ว่ามนุษย์บนผิวดินใช้เหรียญทองแดง เหรียญเงินริออน และเหรียญทองคําแอบบี้ ที่ออกโดยโบสถ์ของเทพธิดาแห่งความมั่งคั่งหรือ ทําไมถึงเป็นเหรียญเกม?

เพื่อที่จะมีชีวิตที่สะดวกสบายบนผิวดิน ไอรอนเฟลจึงได้ขายสว่านตัวโปรดของเขาแลกกับเหรียญริออนจํานวนมากจากกิลด์ช่างตีเหล็ก

แต่มันไม่สําคัญจริง ๆ ว่าจะเป็นสกุลเงินแบบไหน เพราะเขาวางแผนที่จะเริ่มงานตีเหล็กบนผิวดิน เขาสบายดีตราบเท่าที่เขามีเงินเพียงพอให้ใช้

แต่ถึงอย่างนั้น พฤติกรรมของผู้ศรัทธาพวกนี้ก็ทําให้เขาต้องตกตะลึง

พวกเขาหมกมุ่นอยู่กับการเข่นฆ่าพวกมนุษย์เงือกที่กําลังโจมตีชายหาด แม้กระทั่งเถียงเกี่ยวกับจํานวนมนุษย์เงือกที่ถูกฆ่าไป

ยิ่งไปกว่านั้นทัศนคติของผู้ศรัทธาเหล่านี้ต่อความตายก็ยังทําให้ไอรอนเฟลประหลาดใจมาก พวกเขาไม่กลัวความตายและยังถือว่าความตายเป็น…เอ่อ จะพูดยังไงดี

เขาเคยเห็นผู้ศรัทธาคนหนึ่งลอยอยู่ในน้ําตื้นโดยที่แขนขาบิดหัก แต่เขาก็แทงมนุษย์เงือกด้วยแขนที่ยังพิการของเขา เพื่อที่เขาจะได้รีบฆ่ามนุษย์เงือกอีก 2-3 ตัว ก่อนที่เขาจะจมน้ําตาย

เขาตายต่อหน้าต่อตาไอรอนเฟล

แต่เพื่อนร่วมทีมของผู้ศรัทธาคนนั้นกลับไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย ความจริงพวกเขากําลังพูดบางอย่างเช่น “เราต้องนําเครลิคมาด้วยในครั้งหน้า” พวกเขาหันหลังให้ผู้ศรัทธาคนนั้นและหัวเราะ ขณะที่พวกเขาพากันเดินกลับไปที่หมู่บ้านมนุษย์กบ

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ทําให้ไอรอนเฟลรู้สึกหนาวสั่น เขาขนลุกไปทั้งตัว

ไม่ว่าจะหมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้เพียงใด คนแคระดําที่ถือว่าความตายเป็นเกียรติก็ไม่ได้อาการหนักเท่านี้

ถ้าไม่ใช่เพราะวิวรณ์ของเทพเจ้านําทางเขามาที่นี่ เขาคงจะคิดว่าที่นี่เป็นสถานที่รว มตัวของพวกลัทธิจิตไม่ปกติ

แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ทําให้ไอรอนเฟลรู้สึกแปลกใจมากที่สุดก็คือ ผู้ศรัทธาในเทพเจ้าแห่งเกมไม่ได้ชอบการสร้างอาวุธ ทั้งที่พวกเขาเกือบทั้งหมดมีอาวุธของตัวเอง แม้ว่าอาวุธของพวกเขาจะรูปร่างแปลก ๆ ก็เถอะ

ตัวอย่างเช่น มีดาบยาวบาง ๆ หนึ่งเล่มที่ดูเหมือนดาบธรรมดา แต่ด้ามจับจะมีขอบแหลมขึ้นมาทั้ง 2 ด้านทําให้มันดูคล้ายตรีศูลนิด ๆ มันดูเท่ แต่มันใช้งานไม่ได้จริง!

หากแทงด้วยใบมีดดังกล่าว หมายความว่าด้ามจับที่ใช้ประดับจะทําให้พลังที่ใช้ในการแทงกระจายออก และหากด้ามจับไม่แข็งแรงและคมพอ มันจะไม่บาดลึกเข้าไปในร่างกายของศัตรู และขอบทั้งสองด้านจะติด ทําให้แทงได้ไม่ลึงพอ

จุดศูนย์ถ่วงของอาวุธก็ไม่เสถียร ทําให้มันถือได้ยากกว่าอาวุธปกติ และมันไร้ประโยชน์ยิ่งกว่าดาบประดับที่พวกขุนนางใช้อีก

แต่ผู้ศรัทธาที่ถืออาวุธไร้ประโยชน์นั้นกลับพูดอย่างมั่นใจว่า “ในที่สุดข้าก็ได้อาวุธชั้นยอด มาแล้ว วันนี้ข้าฟาดฟันมนุษย์เงือก 10 ตัวตายพร้อมกันเลย!” โดยมีผู้ศรัทธาคนอื่น ๆ มองเขาด้วยความอิจฉา

“มันต้องใช้ความแข็งแกร่งอย่างมากในการเหวี่ยงสิ่งนั้นไปที่มนุษย์เงือกเพียงตัวเดียวให้ตาย” ไอรอนเฟลอดไม่ได้ที่จะประท้วงในใจ และดาบของพวกเจ้ามีประโยชน์มาก แม้ว่ามันจะไม่เท่เท่าของเขาก็ตาม

นอกจากนั้น ผู้ศรัทธาบางคนยังมีอาวุธส่องแสงลึกลับ มันไม่ใช่แสงที่ทําให้ศัตรูตาบอด แต่เป็นแสงอ่อน ๆ ที่ไร้ประโยชน์อีกอย่าง มันไม่มีผลอะไรเลยนอกจากความเท่ พวกเขาไม่กลัวว่าศัตรูจะเห็นชัดเหรอ ว่าพวกเขาแกว่งดาบไปที่ไหน หรือพวกเขาวางแผนที่จะทําให้ศัตรูหัวเราะจนตายด้วยอาวุธโง่ ๆ ของพวกเขา

แน่นอนว่านี่มันเป็นเรื่องของผู้ศรัทธาเหล่านั้น พวกเขาจะทําอะไรก็ได้ตามที่พวกเขาพอใจ แม้ว่าพวกเขาจะใช้แตงกวาหรือมะเขือเทศฆ่าศัตรู มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับไอรอนเฟล แต่เขาก็ยังหวังว่างานของเขาจะง่าย

ปัญหาคือภาระงานของเขาไม่เคยลดลงเลย

นับตั้งแต่ที่ไอรอนเฟลมาถึง ผู้เล่นหลายคนก็มาหาเขาพร้อมกับอาวุธที่พวกเขาต้องการจะเสริมแกร่ง

และเมื่อพูดถึงการเสริมแกร่งอาวุธ ไอรอนเฟลก็ได้รับ ‘ทักษะ’ หลังจากที่เขาได้รับ การเลื่อนขั้นจากระดับทองเป็นมาสเตอร์ นั่นคือความสามารถในการตรวจสอบว่าวิธีตีเหล็กของใครคนหนึ่งมีปัญหาหรือไม่ โดยขอให้สตอฟฟ์ เทพเจ้าแห่งงานฝีมือและไวน์ชั้นดีอวยพรก่อนทํางาน

ปกติแล้วมันจะเป็นแบบนี้

คําถาม: ‘โอ้เทพเจ้าที่รัก มันจะออกมาดีไหมถ้าข้าใส่คริสตัลสีเข้มหลังจากเติมกรดหลอมเหลวลงไปแบบนี้’

คําตอบ: ‘มันจะระเบิด’

อะไรแบบนั้น

แต่มันไม่ใช่การสื่อสารกับเทพโดยตรง เนื่องจากการได้รับคําทํานายของเทพเจ้าเป็นเรื่องใหญ่สําหรับกิลด์ช่างตีเหล็ก ทักษะนี้ก็เหมือนกับความสามารถในการได้รับคําตอบโดยตรง โดยไม่ต้องไปเปิดหาในหนังสือ และต้องมีสถานะเป็นมาสเตอร์ก่อนถึงจะใช้ความสามารถนี้ได้

พูดง่าย ๆ มันก็คือ Baidu

แต่การเสริมแกร่งอาวุธเมื่อเทียบกับในเมืองแมกมาแล้ว มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง สําหรับผู้ศรัทธาที่นี่ แม้ว่าทั้งสองวิธีจะต้องใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ใส่เข้าไปในอาวุธเหมือนกันเพื่อปรับปรุงคุณภาพของอาวุธในทุก ๆ ด้าน แต่พลังศักดิ์สิทธิ์ของสตอฟฟ์จะถูกใช้เป็นส่วนใหญ่ และมันก็เป็นเหมือนกันแม้กระทั่งกับศาสนจักรอื่น ๆ ที่เชิญช่างตีเหล็กคนแคระมาเสริมแกร่งให้อาวุธของพวกเขา

แต่ที่หมู่บ้านมนุษย์กบ พวกเขากําลังใช้พลังงานศักดิ์สิทธิ์ของเทพเจ้าแห่งเกม แม้ว่าจะไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจน แต่ผู้ศรัทธาเหล่านั้นก็ทิ้งอาวุธของพวกเขาไว้เพื่อให้เขาเสริมแกร่ง และเขาก็รู้สึกได้ถึงพลังแบบเดียวกันในหินเสริมแกร่ง ที่มีพลังงานคล้ายกับพลังศักดิ์สิทธิ์ของสตอฟฟ์

แต่พลังงานนั้นไม่สามารถใช้เพื่อสิ่งอื่นใดได้นอกจากการเสริมแกร่ง

และสิ่งที่ทําให้เขากังวลมากกว่านั้นก็คือ การเสริมแกร่งไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับผู้ศรัทธาในเทพเจ้าแห่งเกม

ไม่ใช่เพราะเทคนิคนี้ไม่ธรรมดา จริง ๆ แล้วเขาประสบความสําเร็จในการเสริมแกร่ง แต่เพียงเขาใช้ค้อนทุบไอเทมของผู้ศรัทธาเหล่านั้นเพียงครั้งเดียว มันก็ระเบิดทันที

ตอนแรกเขารู้สึกกลัวแทบตาย เขาคิดว่าเขาก่อปัญหาใหญ่โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่หลังจากที่ทุบไอเทมหลาย 10 ชิ้นแตก ผู้ศรัทธาเหล่านั้นก็คิดเพียงแค่ว่าพวกเขาโชคร้าย และไม่ได้ขอค่าชดเชยจากเขา

ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าเขาไม่ได้ผิด มันเป็นความผิดของไอเทม!