บทที่ 63 วันหยุดฤดูใบไม้ผลิ 2
วันออกล่าครั้งแรกหลังจากที่มิไฮพี่ชายของเซซิลกลับมาช่วงวันหยุดฤดูใบไม้ผลิ พอเข้าสู่เดือนมีนาคม ในที่สุดเหล่ามอนสเตอร์ก็เริ่มออกมาทำกิจกรรมกันแล้ว เป็นฤดูที่มีเหยื่อจำนวนมากให้เอาเนื้อกลับไป
ทำการล่าก็อบลินให้ครบโควตาจนถึงบ่าย 3 โมง
ตอนนี้อเลนกำลังตามหาเนื้อมอนสเตอร์ที่จะเอากลับไป บิ๊กโททที่หัวหน้าพ่อครัวขอร้องมา ทำการผูกขาของมันเข้ากับท่อนไม้แข็งๆ และเอาท่อนไม้นั้นพาดบ่าเพื่อเอากลับไป โดยท่อนไม้อีกอันแขวนกระต่ายมีเขาไว้ 5 ตัว ซึ่งตอนนี้ใช้การแขวนมอนสเตอร์เพื่อเอากลับไป
(จับกระต่ายมีเขากับบิ๊กโททได้แล้ว ฮอคมีรอยเท้าของไก่คลั่งอยู่ตรงพื้น ออกไปหาตัวที่อยู่ใกล้ๆ จะกี่ตัวก็ได้)
อเลนออกคำสั่งให้สัตว์อัญเชิญไปหามอนสเตอร์ไก่คลั่ง สัตว์อัญเชิญนก E 4 ตัวบินขึ้นท้องฟ้า ช่วงนี้ทำการลดจำนวนสัตว์อัญเชิญนก E จาก 6 ตัวเหลือแค่ 4 ตัว
(โอ๊ะ พบแล้วเหรอ)
ดูเหมือนสัตว์อัญเชิญนก E 1 ตัวจะพบไก่คลั่งแล้ว เลยทำการออกวิ่งทั้งที่ยังแบกมอนสเตอร์ที่จับได้ไว้บนบ่า
พอเคลื่อนที่ไปได้ประมาณ 1 กิโลเมตร ก็พบกับไก่คลั่งเดินอยู่ 1 ตัว มันดูเหมือนไก่ที่มีกล้ามเนื้อแน่น
(ฮึบ!!)
ใช้แรงจากแขนขว้างลูกเหล็กใส่ขมับของไก่คลั่ง ดูเหมือนจะตายทันที มันล้มลงอย่างไร้การขัดขืน เพราะเลเวลเพิ่มขึ้นทำให้จัดการกับมอนสเตอร์ระดับ D ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
(อืม สงสัยได้เวลาไปล่าให้ลึกขึ้นแล้วสินะ)
ใช้ดาบสั้นปาดคอของไก่คลั่งที่ตายทันทีเพื่อทำการรีดเลือดออก
ถ้าไปล่าใกล้เทือกเขามังกรขาว ดูเหมือนจะมีมอนสเตอร์ระดับ C เยอะขึ้น ต้องทำการตรวจสอบประสิทธิภาพของค่าประสบการณ์ว่าดีขึ้นจากการเปลี่ยนที่ล่าหรือไม่
(ถ้าทามะโดนเล่นงานบ่อยๆ ก็รู้สึกเสียดายหินเวทด้วยสิ แถวนี้มอนสเตอร์ส่วนใหญ่อยู่ระดับ D เสียด้วย)
เพราะต้องการเนื้อของเหยื่อเลยจัดการด้วยลูกเหล็ก แต่ไม่ต้องการเนื้อของก็อบลินเลยให้สัตว์อัญเชิญสัตว์ E จัดการ เพราะสามารถอัญเชิญในระยะ 50 เมตรได้ ทำให้มีประสิทธิภาพและสะดวกมากกว่าลูกเหล็ก
(เพิ่มเลเวลของเสริมความแข็งแกร่งก่อนดีกว่า ถ้ามันเพิ่มแล้วค่อยไปลองสู้กับมอนสเตอร์ระดับ C ดู)
ตอนอยู่หมู่บ้านคุเรนะ ไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปล่า เพราะอย่างนั้นเลยเก็บทั้งสร้าง, ผสม และเสริมความแข็งแกร่งอย่างเท่าๆกัน ถ้าทำอย่างนั้นจะทำให้เลเวลของอัญเชิญเพิ่มขึ้นเร็วอยู่ และได้รับพรคุ้มครองมากขึ้น
แต่ตอนนี้ค่าสเตตัสที่เพิ่มขึ้นจากการเลเวลอัพมันมีประโยชน์กว่า เลยเน้นเพิ่มเลเวลของสกิลเสริมความแข็งแกร่งเป็นหลัก เพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับสัตว์อัญเชิญ
มีบ้างที่สัตว์อัญเชิญสัตว์ E โดนจัดการโดยก็อบลิน ถ้าไปล่าในระดับ C ทั้งอย่างนี้คงสูญเสียมากกว่านี้อีกก็ได้ จะทำให้สิ้นเปลืองหินเวทระดับ E
ในระหว่างที่คิดจะไปสู้กับมอนสเตอร์ระดับ C เมื่อสกิลเสริมความแข็งแกร่งถึงเลเวล 5 ก็ทำการตรวจสอบไก่คลั่ง ดูเหมือนจะรีดเลือดออกไปได้พอสมควรแล้ว เลยเอาไปผูกกับท่อนไม้ท่อนที่ 3 แล้วฟาดบ่าสองข้างเพื่อวิ่งกลับไปที่เมือง
ทำการแบกมอนสเตอร์จำนวนมากผ่านประตูไป ถึงช่วงแรกคนเฝ้าประตูจะประหลาดใจอยู่ แต่ช่วงนี้ไม่พูดอะไรแล้ว
มุ่งหน้าไปยังย่านขุนนางเพื่อกลับคฤหาสน์ เนื่องจากประตูหลังมันไม่ได้ใหญ่มากนัก เวลาล่ามอนสเตอร์กลับมาจะผ่านเข้าประตูหน้า
(ฟู่ จับมาเท่านี้น่าจะพอแล้วมั้ง)
เซซิลสั่งมาว่าวันนี้ให้จับมอนสเตอร์มาเยอะหน่อย เพื่อพี่มิไฮที่กลับมาในวันหยุดฤดูใบไม้ผลิ เซซิลนี่รักพี่ชายเอามากเลยนะ
ตรงสวนมีกระดานไว้ให้อเลนวางมอนสเตอร์อยู่ จะไม่วางมอนสเตอร์ไว้ตรงนี้ตามที่คนสวนบอกก็ไม่ได้เสียด้วย
แกร๊ง แกร๊ง
พอวางมอนสเตอร์ ก็ได้ยินเสียงดาบสู้กันตรงสวน
พอดูก็เห็นมิไฮกับหัวหน้ากลุ่มอัศวินกำลังประลองกันอยู่ โดยมีบารอนแกรนเวล, ภรรยาของบารอน, โทมัส แล้วก็เซซิลเฝ้ามองอยู่
พอดูการประลองแล้ว เลยนึกถึงการเล่นติ๊ต่างเป็นอัศวินกับคุเรนะที่ทำมาตลอด มองเพลินจนลืมไปเรียกหัวหน้าพ่อครัวเลย
(โอ้ว! คุณมิไฮค่อนข้างเคลื่อนไหวได้ดีนะเนี่ย? จะว่าไปเพิ่งเคยเห็นหัวหน้ากลุ่มอัศวินจับดาบด้วยสิ)
“อึม พอแค่นี้แหละ คุณหนูมิไฮเก่งขึ้นมากเลยนะครับเนี่ย”
“ขอบคุณมากครับ แต่อยากให้เลิกเรียกว่าคุณหนูสักที”
ฮะๆๆ แค่คำนั้นคำเดียวทำให้เกิดเสียงหัวเราะขึ้น ดูเหมือนจะยืนยันการเติบโตของมิไฮที่ไม่ได้กลับมาเสียตั้งนานแล้ว
เนื่องจากการประลองจบลงแล้ว จึงไปรายงานหัวหน้าพ่อครัวเกี่ยวกับมอนสเตอร์ที่จับมาได้ เนื่องจากเวลา 5 โมงนิดๆ เป็นช่วงที่ยุ่งที่ โดนหัวหน้าพ่อครัวพูดบ่นอยู่ทุกทีว่าอยากจะให้กลับมาเร็วกว่านี้อีกสักหน่อย แต่เนื่องจากต้องล่าก็อบลินให้ครบโควตา ทำให้ตอบกลับไปแค่ว่าจะพยายามกลับมาให้เร็วที่สุด
“หือ? อเลนกลับมาแล้วเหรอ? ยอดไปเลยนะเนี่ย จับมาได้เยอะเลย”
มองเซซิลที่นานๆจะพูดชมสักที แล้วสายตาของทุกคนก็มองมาที่อเลน
“กลับมาแล้วครับ”
ทำการตอบพร้อมกับผงกศีรษะให้เล็กน้อย แล้วตั้งใจจะกลับไปที่คฤหาสน์
“ยอดไปเลย จับมาได้ตั้งขนาดนี้ อเลนคุงจะลองบ้างไหม?”
(หือ? ฉันเหรอ?)
มิไฮพูดราวกับอยากจะประลองกับอเลน ในระหว่างที่ลังเลว่าจะเอาอย่างไรดี หัวหน้ากลุ่มอัศวินก็ยื่นดาบของเขามาให้ ดูเหมือนอยากจะให้ทำการประลองหรือเปล่า
(โอ้ว! สมเป็นหัวหน้ากลุ่มอัศวิน ดาบมิธริลเหรอ เท่สุดๆ จะว่าไปประลองเหรอ ค่าสเตตัสตอนนี้อยู่ในโหมดสำหรับล่า น่าจะพอแล้วมั้ง?)
ทำการตรวจสอบค่าสเตตัส
[ชื่อ] อเลน
[อายุ] 8
[อาชีพ] นักอัญเชิญ
[เลเวล ] 20
[พลังกาย] 412 (515) + 130
[พลังเวท] 30 (780) + 200
[พลังโจมตี] 220 (276) + 130
[ความทนทาน] 220 (276) +20
[ความว่องไว] 415 (519) + 60
[ความฉลาด] 600 (750) + 40
[โชค] 415 (519) + 200
[สกิล] อัญเชิญ <4>, สร้าง <4>, ผสม<4>, เสริมความแข็งแกร่ง<4>, ขยาย <3>, จัดเก็บ, ลบล้าง, วิชาดาบ <3>, ขว้าง <3>
[ค่าประสบการณ์] 126,470 / 200,000
・ เลเวลสกิล
[อัญเชิญ] 4
[สร้าง] 4
[ผสม] 4
[เสริมความแข็งแกร่ง] 4
・ ค่าประสบการณ์สกิล
[สร้าง] 94,730 / 1,000,000
[ผสม] 96,610 / 1,000,000
[เสริมความแข็งแกร่ง] 310,560 / 1,000,000
・สัตว์ที่สามารถอัญเชิญได้
[แมลง] EFGH
[สัตว์] EFGH
[นก] EFG
[พืช] EF
[หิน] E
・ถือครอง
[แมลง] F 2 ใบ, E 1 ใบ
[สัตว์] E 13 ใบ
[นก] E 4 ใบ
[พืช] E 20 ใบ
ดาบสั้นมันเกะกะเลยถอดวางไว้ข้างๆ เนื่องจากเป็นนายพรานแล้ว เลยได้รับอนุญาตให้พกของมีคมในวันที่ไปล่าได้ ถ้าเก็บไว้ที่เก็บของมันจะดูไม่เป็นธรรมชาติเลยพกไปด้วยในวันที่ออกล่า
กำดาบมิธริลที่หัวหน้ากลุ่มอัศวินมอบให้ พร้อมกับเผชิญหน้าห่างจากมิไฮไปนิดหน่อย
ในระหว่างที่ทุกคนจ้องมองอยู่
“มิไฮจะบาดเจ็บไหมเนี่ย”
ภรรยาของบารอนกุมมือไว้ข้างหน้าราวกับจะแสดงความเป็นห่วงออกมา อีกฝ่ายคืออเลนที่ล่ามอนสเตอร์ระดับ C ได้ด้วยตัวคนเดียว บางทีอาจจะไม่รู้จักการออมมือก็ได้
“ถ้างั้นฉันจะให้สัญญาณเอง”
หัวหน้ากลุ่มอัศวินทำหน้าที่ตัดสินโดยไม่ตอบคำพูดที่เป็นกังวลของภรรยาบารอน
“ทั้งคู่เตรียมตัว”
อเลนกับมิไฮตั้งดาบขึ้นมา
“เริ่มได้!”
พอสัญญาณเริ่มดังขึ้น อเลนก็พุ่งเข้าใส่มิไฮด้วยความเร็วที่มากกว่า 400 เสียงของดาบที่ปะทะกัน
(หือ? เอ๊ะ? ค่อนข้างแข็งแกร่งไม่ใช่เหรอ? เอ๊ะ??)
อเลนรู้สึกถึงความผิดปกติในทันที การฟันของมิไฮค่อนข้างหนักหน่วง ความเร็วเองมิไฮก็เหนือกว่า ดูเหมือนไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะออมมือให้ได้เลย
อเลนตัดสินใจไม่ออมมือ และใช้มือทั้งสองข้างฟันดาบลงไปด้วยพลังโจมตี 370
(อึ้ก รับได้ด้วยมือข้างเดียวเหรอ)
มิไฮรับการฟันของอเลนด้วยมือข้างเดียว หลังจากนั้นอเลนก็ยังเสียเปรียบอยู่เรื่อยๆ
“นายหญิงกรุณาวางใจเถอะครับ”
หัวหน้ากลุ่มอัศวินพูดกับนายหญิงที่ดูการประลอง
“เอ๊ะ?”
“ท่านมิไฮ ผ่าน 1 ปีมาได้โดยไม่โดนไล่ออกจากเมืองหลวงแห่งการศึกษา ไม่มีทางแพ้ผู้ที่ยังไม่ได้ไปโรงเรียนหรอกครับ”
หัวหน้ากลุ่มอัศวินยืนยันว่ามิไฮจะเป็นฝ่ายชนะ
อเลนโดนปัดดาบจนกระเด็น แล้วปลายดาบของมิไฮก็จ่ออยู่ที่คอของอเลน
“แพ้แล้วครับ”
“ยอดเยี่ยมไปเลยนะเนี่ย สมแล้วที่อายุเท่านี้ได้มาเป็นคนรับใช้ฝึกหัดเนี่ย!”
(อ้า! แข็งแกร่งมาก เทียบไม่ติดเลย)
“ไม่หรอกครับ สมกับที่เป็นท่านมิไฮครับ ขอบพระคุณมากเลยนะครับที่มาประลองเช่นนี้”
ทำการพูดขอบคุณออกมา
(งั้นเหรอ บอกว่าผ่านดันเจี้ยนมาแล้วสินะ การบ้านของวันหยุดฤดูร้อน)
คิดถึงสาเหตุความแข็งแกร่งของมิไฮ คงเพิ่มเลเวลเพื่อผ่านดันเจี้ยนไม่ผิดแน่ๆ
(นี่เหรอความแข็งแกร่งของผู้มีพรสวรรค์ที่เลเวลอัพแล้ว นี่ขนาดเพิ่งอยู่ปี 1 เองด้วย ถ้าแค่เพิ่มเลเวลอย่างเดียวก็ทำให้ผ่านดันเจี้ยนตอนวันหยุดฤดูร้อนได้งั้นเหรอ)
ได้ยินมาว่าเป็นโรงเรียนที่ต้องเรียนถึง 3 ปี ไม่ถึง 1 ปียังแข็งแกร่งขนาดนี้ คงเพิ่มเลเวลเพื่อทำการผ่านดันเจี้ยนที่เป็นการบ้านของวันหยุดฤดูร้อนก็ได้
เหมือนนอร์มอลโหมด เพิ่มเลเวลได้เร็วกว่าเฮลโหมด 100 เท่าเลย ไม่มีทางเทียบได้เลย
มิไฮยื่นมือไปหาอเลน
“สมแล้วที่เป็นคนรับใช้ฝึกหัดของเซซิล ฝากน้องสาวด้วยนะ”
“คะ ครับ”
อเลนจับมือตอบรับมิไฮกลับไป แล้วการต่อสู้ครั้งแรกกับผู้มีพรสวรรค์ในนอร์มอลโหมด ก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้สมบูรณ์แบบ