“พวกคุณบ้ารึเปล่าครับ?”

เมื่อได้ยินเสียงของผม การทะเลาะกันระหว่างพวกเขาสองคนก็หยุดลง ด้วยคอมโบที่น่ากลัว ทั้งคู่ก็หันหน้ามาทางผม 

ผมสงบสติอารมณ์ภายใต้การจ้องมองของพวกเขาขณะที่พูดต่อ

“ผมไม่แม้แต่จะยอมทำตามความประสงค์ของผู้ปกครองโลกด้วยซ้ำ อะไรทำให้พวกคุณคิดว่าผมจะฟังคำสั่งของพวกคุณเหรอครับ?”

คำพูดของผมสงบและมีเหตุผล ไม่รู้สึกถึงความโกรธเลย 

ทั้งนิกซ์และเมลวินมองมาที่ผมด้วยสายตาที่หรี่ลงก่อนที่นิกซ์จะพูดขึ้นมา

“ก็ได้ แต่ฉันอยากพูดให้แน่ใจว่านายรู้ระดับที่นายสามารถเข้าใกล้คาร์เมลได้ไว้ด้วย”

‘อย่างนี้นี่เอง นี่คงเป็นวัตถุประสงค์ของพวกเขาสินะ’

เมื่อมองดูพวกเขาทั้ง 2 คนแล้ว ผมก็เข้าใจได้ว่าความปรารถนาที่แท้จริงของพวกเขาคือการสืบหาเจตนาที่แท้จริงของผม 

ผมเข้ามาแล้วดูเหมือนจะสนิทกับคาร์เมลในทันทีเลย? สิ่งนี้จึงกระตุ้นระฆังเตือนในหัวของ 2 คนนี้อย่างแน่นอน พวกเขามาที่นี่เพื่อให้แน่ใจว่าผมรู้ถึงระดับของตัวเอง 

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีผมก็เริ่มส่ายหัวขณะมองดูทั้ง 2 คนด้วยความสมเพช

“มองอะไรของนายกัน?”

เมลวินคำรามเมื่อเขารู้สึกถึงการจ้องมองอย่างสมเพชของผม 

ผมไม่ถอยในขณะที่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

“บอกผมทีว่าพวกคุณรักคาร์เมลใช่ไหมครับ?”

“อ่า แล้วไง?”

เป็นอีกครั้งที่ทั้ง 2 คนตอบออกมาพร้อมกัน โดยไม่มีท่าทีลำบากใจหรือลังเลในน้ำเสียงของพวกเขาเลย 

ผมพยักหน้าแล้วพูดต่อ

“นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่ามันน่าสมเพชเกี่ยวกับพวกคุณ 2 คน พวกคุณพยายามเข้าใกล้เธอ พยายามเอาชนะใจเธอ แต่คุณ 2 คนเคยถามใจเธอบ้างไหมว่าแท้จริงแล้วเธอต้องการอะไรครับ?”

“พูดอะไรของนายกัน?”

เมลวินถามด้วยแววตาอันตราย 

ผมส่ายหน้าอีกครั้งขณะมองพวกเขาทั้ง 2 คนด้วย ‘ความผิดหวัง’ ก่อนจะตอบกลับ

“ใจเย็นๆ ดูคุณสิเมลวิน ขณะมองตาคุณอยู่ผมบอกได้เลยว่าคุณต้องการซัดผม ผมสามารถบอกได้เลยว่านี่ไม่ใช่ความรัก มันคือความลุ่มหลงและมันกำลังควบคุมคุณ 2 คนอยู่ ถ้าคุณรักเธอจริง ก็ลองพิจารณาดูว่าเธอต้องการอะไรกันแน่”

หลังจากพูดจบผมก็ไม่ได้รอการตอบรับจากพวกเขาและเริ่มเดินจากไป แต่ผมก็หยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

“อ๊ะ! แล้วก็ผมยังไม่มีความสนใจในเชิงความรักกับคาร์เมลหรอกนะครับ เธออาจจะสวยและดูดี แต่ความจริงแล้วเธอไม่ใช่สเป็คของผม และผมมองว่าเธอเป็นเหมือนครอบครัวมากกว่าครับ”

หลังจากนั้นผมก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง ผมรู้ว่าตัวเองได้ทำสิ่งที่ควรทำแล้ว ผมรู้ได้ยังไงงั้นเหรอ?

+10 ความชอบ

+12 ความชอบ

+15 ความชอบ

แต้มความชอบทั้งหมดนี้มาจากคาร์เมลที่แอบดูเหตุการณ์ทั้งหมดขณะซ่อนตัวอยู่ เธออยู่ห่างจากเราเพียงไม่กี่ก้าว ผมไม่รู้ว่าเธอใช้อะไร แต่มันคงเป็นอุปกรณ์ซ่อนตัวซักอย่าง แต่น่าเศร้าที่มันใช้ไม่ได้กับระบบที่แสดงให้ผมเห็นว่าเธออยู่ใกล้ๆ ตัวเอง ถ้าคุณเชื่อมโยงจุดต่างๆ เข้าด้วยกัน มันก็ค่อนข้างปกติ

คาร์เมลที่มีสติปัญญาดีจะเดาไม่ออกได้อย่างไรว่าเพื่อนที่ดีที่สุด 2 คนของเธอจะสร้างปัญหาให้ผม? ให้ตายเถอะ ผมสงสัยว่าเธอมีส่วนรู้เห็นในเรื่องนี้ด้วยซ้ำ แม้ว่าสุดท้ายแล้วผมจะคิดดูแล้วก็คงจะไร้เดียงสาเกินไปที่เชื่อว่าเธอจะเชื่อใจและเชื่อในตัวผม 100%

นี่อาจเป็นเพียงวิธีที่เธอคิดว่าจะได้เห็นด้านที่แท้จริงของผมก็เถอะ แต่ในกรณีนี้ มันดันกลายเป็นว่าเธอกำลังวิ่งเต้นอยู่บนฝ่ามือของผมแทนซะงั้น

‘วิธีการเล่นสำหรับผู้เล่นใหม่เหรอ?’

ผมขำคนเดียวอยู่ในใจพร้อมกับออกจากสถานที่นั่นโดยไม่เสียใจ 

ผมปกปิดตัวเองด้วยเวทย์ปลอมตัวก่อนจะเดินไปยังจุดเทเลพอร์ตที่ซ่อนอยู่ซึ่งจะพาผมไปพบกับโอลิเวีย สาวใช้ของผม 

หลังจากที่เธอทำให้ผมพอใจไปรอบหนึ่งแล้ว ผมก็ยื่นมือออกไปและ ‘ช่วย’ เธอ แม้จะไม่เต็มที่นัก แต่หลังจากนั้นผมก็มุ่งหน้าไปยังห้องสมุดเพื่อเถียงกับเซเลสทีเนียอย่างดุเดือด ต่อและในเวลาไม่นาน แม่อีกคนที่ไม่ใช่ผู้ให้กำเนิดก็เรียกตัวผมไป ซึ่งผมใช้เวลาอีกครั้งเพื่อใกล้ชิดกับเธอ

‘ให้ตายเถอะ….ใครว่ามีฮาเร็มแล้วสนุกกัน?’

ผมขอสาปแช่งคนที่พูดแบบนั้นก่อนจะเดินไปตามถนนยามค่ำคืนของสถาบันโดยยืดร่างกายพร้อมกับหาวออกมา สิ่งที่ผมต้องการตอนนี้คือการนอน โชคดีที่การเป็นหัวหน้าของแหวนทำให้ผมได้รับสิทธิ์มากมาย เช่น การไม่ต้องเรียนวิชาบังคับและความจริงที่ว่าผมไม่ต้องเก็บคะแนนสถาบัน ของส่วนใหญ่ฟรีสำหรับผม มันเป็นสิทธิพิเศษที่ชวนน้ำลายสอที่ผู้ถือแหวนทุกคนมี ถือเป็นสวัสดิการของผู้แข็งแกร่ง

นี่เป็นการย้ำอีกครั้งถึงกฎที่ว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดจะต้องได้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ และถ้าคุณต้องการสิ่งที่ดีที่สุด จงเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดซะ 

ผมสลัดความคิดของตัวเองออกไปขณะเดินเข้าไปในห้องโดยไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลยก่อนจะล้มตัวลงนอนที่เตียง

ขณะล้มตัวลงนอนผมก็ได้กลิ่นที่คุ้นเคยโชยมาแตะจมูกพร้อมกับเสียงที่คุ้นเคย

“พี่ชาย สบายดีไหมคะ?”

ผมพลิกตัวมานอนตัวตรงก่อนจะเหลือบไปมองเอลด้าที่นอนอยู่ข้างผมในชุดนอนสีฟ้าน่ารัก ผมของเธอแผ่กระจายไปทั่วเตียง ดวงตาสีเขียวของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความรักขณะที่เธอจ้องมองมาที่ผม 

เมื่อได้ยินคำถามของเอลด้าแล้ว ผมก็ถึงกับต้องส่ายหัว

“ไม่เลย วันนี้พี่เหนื่อยมากเลย บางอย่างพี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองควรทำอย่างไรกับมันดี”

“ไม่ต้องห่วง พี่เล่าให้หนูฟังได้นะคะ”

พูดจบเอลด้าก็จับหัวของผมไปวางไว้บนตักของเธอ ตักที่เรียบและไม่มีกระดูกของเธอนั้นนุ่มกว่าหมอนที่ดีที่สุดในโลกซะอีก แม้ว่าผมจะพูดได้ว่านี่คือหมอนหนุนตักที่ดีที่สุดอันดับ 2 ที่ผมได้รับก็เถอะ หมอนหนุนตักอันแรกเป็นของออร์เฟียส หมอนหนุนตักของเธออยู่อีกระดับหนึ่ง

ให้ตายสิผมถึงขนาดอยากจะนอนที่นั่นตลอดไปเลย ขณะที่ผมจมอยู่ในห้วงความคิด เอลด้าก็พูดพลางมองตาผมจากเบื้องบน

“แล้วนี่พี่ชายมีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ?”

น้ำเสียงของเธอสงบและห่วงใยขณะที่เธอลูบหัวผมด้วยความรัก แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสุขและพึงพอใจ

“ไม่ใช่ว่าฉันที่เป็นพี่ควรจะเป็นคนที่ปลอบใจเธองั้นเหรอ?”

“ไม่ค่ะ ในฐานะภรรยาของพี่ หน้าที่ของหนูคือต้องช่วยเหลือสามีทุกครั้งที่เขามีปัญหาค่ะ”

“ภรรยา?”

“อ-อาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่ในอนาคตต้องได้เป็นแน่นอนค่ะ!”

เอลด้าพูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบเพื่อซ่อนหน้าที่แดงของเธอ

ผมหัวเราะเบาๆ กับพฤติกรรมน่ารักๆ ของเธอ แต่มันก็ช่วยให้ผมผ่อนคลายได้ 

ผมยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าของเธอด้วยความรักพร้อมกับพูดขึ้นมา

“พี่โชคดีแค่ไหนกันนะที่มีเธออยู่ด้วย?”

“โชคดีสุดๆ เลยแหละค่ะ”

เอลด้าตอบกลับทันที

“โอ๊ะ ดูเหมือนจะมีคนหลงตัวเองอยู่แถวนี้นะ”

“ฮึ่มมม หนูพูดความจริงต่างหากค่ะ!”

เอลด้าตอบกลับด้วยท่าทางน่ารัก ไม่ช้าเราทั้งคู่ก็หัวเราะกับการกระทำตลกของตัวเอง 

1 นาทีต่อมาความเงียบก็เข้ามาในห้อง ได้ยินเพียงเสียงหายใจของเราขณะที่เอลด้าลูบหัวผมด้วยความรัก บางครั้งเธอจะปัดผมของผมและจูบที่หน้าผากของผม 

ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอทิ้งร่องรอยไว้ในใจผม แต่สิ่งที่ทำให้ใจผมเต้นแรงคือหน้าที่แดงของเธอหลังจากนั้น

ในฐานะสายเลือดนางฟ้า มันยากสำหรับเอลด้าที่จะทำสิ่งนี้ แต่ความรักของเธอก็ดูเหมือนจะมีมากกว่าขณะที่เธอจูบผม ด้วยความคืบหน้าเล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้นเช่นนี้ 10 นาทีต่อมาในที่สุดผมก็ผ่อนคลาย 

ผมถอนหายใจอย่างพึงพอใจพร้อมๆ กับที่เอลด้าพูด

“แล้วเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”

“นอร่าหน่ะ”

“พี่สาวเหรอคะ?”

“อืม”

“เกิดอะไรขึ้นคะ?”

เอลด้าถามพร้อมกับขมวดคิ้ว ชั่วครู่ที่ ‘ความลังเล’ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผม แต่แล้วทุกอย่างก็จางหายไปเมื่อผม ‘ถอนหายใจ’ และพูดออกมา

“เธอจูบพี่ที่ริมฝีปากหน่่ะ”

“!”

ดวงตาของเอลด้าเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ แต่แล้วคำถามของเธอก็ตามมา

“แค่นั้นเหรอคะ?”

“!”

คราวนี้เป็นผมที่เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ

 

 

 

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต