ตอนที่ 207 ซุบซิบข่าวลือ

เสน่ห์รักคุณหนูต่างสกุล

บัดนี้​นับวัน​ขนม​ของ​หวัง​ซีก​็​ยิ่ง​มีชื่อเสียง​ใน​หมู่​ตระกูล​ชั้นสูง​ใน​จิง​เฉิง​มากขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ฟาก​นาย​หญิง​เจ็ด​จวน​ชิง​ผิง​โหว​ถือ​ขนม​กลับ​จวน​ไป​อย่าง​มีความสุข​ ​ด้านฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ที่​ได้รับ​ข่าว​แล้ว​กลับ​โกรธ​เป็นฟืนเป็นไฟ​ ​ตบ​โต๊ะ​กล่าว​ด้วย​ความโมโห​ว่า​ ​“​ตกลง​แล้ว​จวน​หลัง​นี้​ใคร​เป็น​ผู้อาวุโส​กัน​แน่​ ​มา​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​แต่​ไม่​มาถาม​ไถ่​เรือน​หยก​วสันต์​และ​ไม่​ไป​เยี่ยม​โหวฮู​หยิน​ ​ได้​ขนม​แล้วก็​ถือ​กลับบ้าน​ไป​เลย​ ​เกรง​ว่า​แม้แต่​ตระกูล​ตกต่ำ​ที่​ไม่มี​กิน​ไม่มี​ใช้​ก็​ยัง​ทำ​เช่นนี้​ออกมา​ไม่ได้​!​”

คน​แวดล้อม​นาง​ได้​แต่​ทำเป็น​ไม่ได้​ยิน

ตอนนี้​ตัว​หวัง​ซี​เอง​ก็​นับได้ว่า​พอ​จะ​มีชื่อเสียง​ใน​หมู่คน​ชั้นสูง​ของ​จิง​เฉิง​ ​นาง​ไม่​เพียง​สนิทสนม​กับ​สตรี​จวน​ชิง​ผิง​โหว​เท่านั้น​ ​ยัง​เป็น​สหาย​สนิท​ของ​คุณหนู​ใหญ่​ลู่​จวน​เจียง​ชวน​ป๋อ​อีกด้วย​ ​กับ​คุณหนู​หก​ของ​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​โหว​ ​ไม่​สิ​ ​ตอนนี้​ต้อง​เรียกว่า​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ก็​เป็น​สหาย​กัน​ ​ผู้ใด​เอ่ยถึง​คุณหนู​หวัง​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​แล้ว​ไม่​ชื่นชม​บ้าง​ ​เมื่อก่อน​คน​จวน​ชิง​ผิง​โหว​ไม่​ค่อย​สุงสิง​อะไร​กับ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​นัก​ ​บัดนี้​พอ​เห็น​สตรี​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ยัง​พยักหน้า​ให้​ครั้งหนึ่ง​และ​พูดคุย​ด้วย​สอง​ประโยค​ ​นั่น​ล้วน​เป็น​เพราะ​เห็นแก่หน้า​ของ​หวัง​ซีทั​้ง

นาย​หญิง​ของ​พวกเขา​มา​เยี่ยม​หวัง​ซี​โดย​ไม่สน​ใจ​คน​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​ถือเป็น​การ​เสียมารยาท​อยู่​บ้าง​ ​แต่​ผู้ใด​ให้​จวน​ชิง​ผิง​โหว​มีอิทธิพล​และ​อำนาจ​เล่า​ ​ผู้อื่น​จึง​ไม่​กลัว​บาดหมาง​กับ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เป็น​เช่นนี้​ ​ช่าง​เป็นเรื่อง​ตัวเอง​ทำตัว​เอง​ขายหน้า​จริงๆ​ ​เลอะเลือน​เกินไป​แล้ว

ทุกคน​ล้วน​ไม่กล้า​เปล่งเสียง

แล้วก็​ไม่​อยาก​เปล่งเสียง​ด้วย

ยิ่ง​ไม่​อยาก​เอา​ตัว​ไป​เสี่ยง​กับ​โชคร้าย​ ​เนื่องจาก​หาก​มิใช่​ทำให้ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ขุ่นเคือง​ก็​ทำให้​หวัง​ซี​ไม่พอใจ​ ​ซึ่ง​ไม่ว่า​จะ​เป็น​คนใด​ ​พวก​นาง​ล้วน​ไม่​อาจ​ขัดใจ​ได้​สัก​คน

นับตั้งแต่​ที่ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เอ็ด​ซือ​จู​ไป​เมื่อคราว​ก่อน​เป็นต้นมา​ ​ก็​ไม่รู้​ว่าฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เป็น​อะไร​ ​จู่ๆ​ ​ก็​รู้สึก​ว่า​ซือ​จู​ขัดหู​ขัดตา​ขึ้น​มารา​วกับ​เปลี่ยนเป็น​คนละ​คน​ ​นอกจาก​หยิบยก​ข้อเสีย​ของ​ซือ​จู​ขึ้น​มา​พูด​แล้ว​ ​แม้แต่​หวัง​ซีก​็​ติดร่างแห​ไป​ด้วย​ ​มักจะ​ถูกฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เอา​มาต​่​อว​่า​สัก​สอง​ประโยค​อยู่​เสมอ

มี​คนว่างงาน​เอา​มาบ​อก​หวัง​ซี

หวัง​ซี​ไม่พอใจ​มาก

หวังห​มัว​มัว​กลับ​หว่านล้อม​นาง​ว่า​ ​“​เกรง​ว่า​คง​เป็น​เพราะ​เรื่อง​ของ​คุณหนู​ซือ​ ​ก็​เลย​รู้สึก​ว่า​อย่างไร​คนนอก​ก็​คือ​คนนอก​ ​ให้ท่าน​ยืม​ชื่อ​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ไป​ใช้​ข้างนอก​ ​นาง​ก็​เลย​ไม่​ค่อย​พอใจ​ ​แต่​นี่​ก็​เป็นเรื่อง​ปกติธรรมดา​ของ​มนุษย์​ ​ท่าน​เพียง​ต้อง​จำ​เอาไว้​ว่า​ศัตรู​นั้น​ผูก​ง่าย​แก้​ยาก​ก็​พอ​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ขึ้น​ตาชั่ง​ไปหา​ความทุกข์​ให้​ตัวเอง​ ​ขอ​เพียงฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไม่​พูด​อะไร​ต่อหน้า​ท่าน​ ​ท่าน​ก็​ทำเป็น​ไม่รู้​เรื่อง​เสีย​ ​ถึงอย่างไร​ตอนนี้​ก็​ยัง​มีคุณ​หนู​ซือ​รับหน้า​อยู่​ข้างหน้า​!​”

หวัง​ซี​เอง​ก็​เข้าใจ​หลักการ​ข้อนี​้​ดี​ ​แต่​นาง​ยังคง​รู้สึก​ว่าฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ทำ​เช่นนี้​ไม่​ค่อย​ถูกต้อง​นัก

นาง​กล่าว​ ​“​เช่นนั้น​หลังจาก​ซือ​จู​แต่งงาน​แล้ว​เล่า​?​ ​จะ​ให้​ข้า​รองรับ​อารมณ์​ของ​นาง​อย่างนั้น​หรือ​”

นาง​ไม่ได้​กินข้าว​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​แม้แต่​เม็ด​เดียว​ ​และฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ก็​ไม่เคย​ให้​น้ำ​นาง​ดื่ม​แม้แต่​อึก​เดียว​ด้วย​ ​เหตุใด​เวลา​ไม่พอใจ​อะไร​ถึง​ต้อง​เอา​นาง​ไประ​บาย​อารมณ์​ด้วย​!

หวังห​มัว​มัว​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​นั่น​ก็​เพราะฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เอง​ก็​ถูก​บีบ​จน​ไม่มีทาง​เลือก​ ​มี​ความขมขื่น​ที่​พูด​ออกมา​ไม่ได้​เหมือนกัน​!​”

สิน​เจ้าสาว​ของ​ซือ​จูนั​้​นน​อก​จาก​จะ​จัดเตรียม​กัน​อย่าง​ยุ่งเหยิง​แล้ว​ ​ก่อนหน้านี้​ที่ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ช่วยเหลือ​นาง​ไป​ด้วย​เงินก้อน​ใหญ่​ไป​นั้น​ ​ท่าน​โหว​ยัง​ตั้งใจ​จะ​ทำเป็น​ลืมตา​ข้าง​หนึ่ง​หลับตา​ข้าง​หนึ่ง​ปล่อย​ผ่าน​ไป​เสีย​ ​แต่​ผู้ใด​จะ​รู้​ว่า​ระยะนี้​กองพล​ส่วนพระองค์​ของ​ฮ่องเต้​กลับ​โกลาหล​อย่างยิ่งยวด​ ​คน​มากมาย​ถูก​ย้ายออก​จาก​จิง​เฉิง​ ​แล้วก็​เติม​คน​เข้ามา​แทน​เป็น​จำนวนมาก​ ​รวมถึง​มีตำ​แหน่ง​ว่าง​จำนวน​ไม่น้อย​ ​พ่อ​ภรรยา​ของ​คุณชาย​สาม​ฉัง​หาวิ​ธี​อุดหนุน​ทั้ง​เงิน​และ​สิ่งของ​เพื่อ​ช่วย​หาทาง​เดิน​ให้​เขา​ ​และ​เพื่อให้​บุตรสาว​ได้​มีหน้ามีตา​แล้ว​ ​ถึงกับ​เร่ง​ช่วย​ให้​คุณชาย​สาม​ฉัง​ได้​ดำรงตำแหน่ง​หัวหน้า​กอง​ธง​ใหญ่​ก่อนที่​บุตรสาว​จะ​ออกเรือน​อีกด้วย

โหวฮู​หยิน​ที่​อยาก​หางาน​ให้​บุตรชาย​แท้ๆ​ ​ของ​ตัวเอง​ทำ​มาโดยตลอด​ ​หลังจาก​ได้ยิน​เรื่อง​ของ​คุณชาย​สาม​ฉัง​แล้ว​ ​ก็​ร้อง​โวยวาย​ให้​หย่ง​เฉิง​โหว​ช่วย​หา​ตำแหน่งงาน​ให้​บุตรชาย​คน​รอง​กับ​บุตรชาย​คนที​่​สาม​สัก​ตำแหน่ง​หนึ่ง​ ​ต่อไป​เมื่อ​แยก​บ้าน​แล้ว​จะ​ได้​มี​รายได้​ ​ไม่ต้อง​ถึงกับ​นั่งกินนอนกิน​จน​หมด

เนื่องจาก​หย่ง​เฉิง​โหว​เป็นหนึ่ง​ใน​ผู้บังคับบัญชา​กองบัญชาการ​ทหาร​ทั้ง​ห้า​ ​อย่างไร​ก็​มีหน้ามีตา​อยู่​หลาย​ส่วน​ ​เพียงแต่ว่า​เขา​มีบุ​ตร​ชาย​มาก​ ​ตัวเอง​จัดหา​ได้​เพียง​หนึ่ง​ถึง​สอง​คน​เท่านั้น​ ​ส่วน​คนอื่นๆ​ ​ก็​ต้อง​แลกเปลี่ยน​กับ​ผู้อื่น​ ​เขา​จัดหา​ให้​ผู้อื่น​ ​แล้ว​ผู้อื่น​ก็​จัดหา​ให้​เขา​เป็นการ​แลกเปลี่ยน​กัน

เดิมที​นี้​เป็นเรื่อง​ที่​ทุกคน​ต่าง​เข้าใจ​กัน​ดี

แต่​เรื่อง​แลกเปลี่ยน​คนใน​ครั้งนี้​มี​อวี​๋​จง​อี้​ ​เสนาบดี​กรม​กลาโหม​เป็น​คนดู​แล​จัดการ​ด้วยตัวเอง​ ​คน​ของ​ฝ่าย​คัดเลือก​ทหาร​กรม​กลาโหม​ที่​เป็น​คนดู​แล​เรื่อง​พวก​นี้​ก่อนหน้านี้​ไม่กล้า​ให้​คำตอบ​ ​สายสัมพันธ์​ของ​หย่ง​เฉิง​โหว​ที่​เคย​มี​ก็​เลย​ใช้​ไม่​ค่อย​ได้​แล้ว​ ​จำเป็นต้อง​ติดสินบน​กัน​ใหม่

และ​เพราะ​ต้อง​ติดสินบน​ ​จึง​จำเป็นต้อง​ใช้​เงิน

หย่ง​เฉิง​โหว​เป็น​คน​ถี่​เหนียว​ผู้​หนึ่ง​ ​พอ​เห็น​ว่า​เงิน​ใน​จวน​หาย​ไป​กว่า​ครึ่ง​ใน​คราว​เดียว​ ​หัวใจ​ดวง​นี้​ก็​ไม่มี​ความสุข​ ​และ​เมื่อ​คิดถึง​เงิน​ที่ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​มอบให้​ซือ​จู​เหล่านั้น​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​ใน​ใจ​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ไม่ดี​มากขึ้น

วันนั้นฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​พูด​เรื่อง​ออกเรือน​ของ​ซือ​จู​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​อย่าง​ไม่​จบ​ไม่​สิ้น​ ​ฉับพลัน​นั้น​ทำให้​หย่ง​เฉิง​โหว​ฉุนเฉียว​ขึ้น​มา​ ​หันไป​พ่น​คำ​บ่น​ใส่ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ขึ้น​มาบ​้าง​ ​บอกว่า​อีกไม่นาน​เจ้า​สี่​ก็​ต้อง​คุย​เรื่อง​แต่งงาน​ ​เจ้า​ห้า​ต้อง​ไหว้​อาจารย์​ฝากตัว​เป็น​ศิษย์​ ​ทุกอย่าง​ล้วน​ต้อง​ใช้​เงิน​ทั้งสิ้น​ ​หาก​ใน​มือฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ยัง​มีเงิน​เหลือ​ ​ไม่​สู้​เอา​มา​ให้​เขา​ยืม​ใช้​บ้าง​ ​เขา​รับประกัน​ว่า​จะ​คืนให้​ในไม่ช้า​ ​ยัง​พูดถึง​สิน​เจ้าสาว​ของ​ซือ​จู​ขึ้น​มา​อีกด้วย

ความหมาย​โดยนัย​ก็​คือฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​รับผิดชอบ​แต่​ซือ​จู​ที่​เป็น​คนนอก​ผู้​นี้​ทว่า​ไม่สน​ใจ​หลานชาย​แท้ๆ​ ​ของ​ตัวเอง

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ตะลึงงัน​ ​พูด​อะไร​ไม่​ออก​ไป​กว่า​ครู่ใหญ่

ถึงแม้​หย่ง​เฉิง​โหว​จะ​ไม่ได้​บีบบังคับฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ ​แต่​ก็​สะบัด​แขน​เสื้อ​เดิน​จากไป

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จึง​รู้​ว่า​ ​นาง​ทำให้​บุตรชาย​ที่​เลี้ยงดู​นาง​มา​จน​แก่เฒ่า​ไม่พอใจ​เสีย​แล้ว

แต่​จะ​ให้​นาง​เอา​เงิน​ออกมา​ช่วยเหลือ​หย่ง​เฉิง​โหว​นั้น​ ​หนึ่ง​คือ​นาง​ไม่ได้​มีเงิน​เหลือมาก​ขนาด​นั้นแล​้​วจ​ริง​ๆ​ ​และ​สอง​คือ​นาง​ก็​ไม่​อาจ​ทวง​ของ​ที่​ให้​ซือ​จู​ไป​แล้ว​กลับมา​ได้

ระยะนี้ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จึง​เหมือน​นั่ง​อยู่​บน​เบาะ​เข็ม​อย่างที่​เขา​กล่าว​กัน​ ​มีชีวิต​อย่าง​ยากลำบาก​ยิ่ง

หวัง​ซีก​ลับ​ไม่เห็น​ใจ​สงสาร​แม้แต่​ครึ่ง​เดียว​ ​กล่าวว่า​ ​“​นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่นาง​เลือก​เอง​ ​ผู้ใด​บีบบังคับ​ให้​นาง​ทำ​กัน​!​ ​แค่​ที่นาง​เอา​ข้า​ไป​พูด​ก็​ไม่​ถูกต้อง​แล้ว​”

หวังห​มัว​มัว​เอง​ก็​ไม่​ชอบ​ที่ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ทำ​เช่นนั้น​เหมือนกัน​ ​แต่​เนื่องจากฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เป็น​ยาย​ของ​หวัง​ซี​ ​จึง​ไม่​อาจ​ปล่อย​ให้​หวัง​ซีกับฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​มีเรื่อง​พิพาท​กันได​้​ ​ถึงแม้​ปาก​จะ​ว่ากล่าว​หวัง​ซี​ ​แต่​ข้างใน​กลับ​ตัดสินใจ​แน่วแน่​ว่า​ ​หากฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ยัง​กล้า​เอา​หวัง​ซี​ไป​พูดเหลวไหล​อีก​ ​นาง​ก็​จะ​ไม่​เกรงใจ​แล้ว

นาง​เล่าเรื่อง​ที่​ค้นพบ​ใน​ช่วงนี้​ให้​หวัง​ซีฟัง

แม้น​กล่าวว่า​หวัง​ซี​เข้ามา​อยู่​ใน​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​จะ​ซื้อ​แหล่งข่าว​เอาไว้​ไม่น้อย​ ​แต่​เรื่อง​อย่าง​ความขัดแย้ง​ระหว่างฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​และ​หย่ง​เฉิง​โหว​นี้​กลับ​ไม่มีใคร​กล้า​บอก​นาง

นาง​กระดก​ลิ้น​ด้วย​ความประหลาดใจ​ ​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ทำ​เช่นนี้​ ​มิ​เท่ากับ​เป็นการ​ย้าย​หิน​มาทับ​เท้า​ตัวเอง​หรอก​หรือ​!​”

“​ผู้ใด​ว่า​ไม่ใช่​เจ้า​คะ​”​ ​หวังห​มัว​มัว​เห็น​หวัง​ซี​เบิกบานใจ​ ​ก็​มีความสุข​ตาม​ขึ้น​มาด​้วย​ ​เสียงพูด​ฟัง​ดูร​่า​เริง​ขึ้น​หลาย​ส่วน​ ​“​เพราะฉะนั้น​แล้ว​ ​ท่าน​ก็​อย่า​คิดเล็กคิดน้อย​กับฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไป​เลย​ ​เพราะ​นาง​ก็​ไม่มี​ที่​ให้​ระบาย​อารมณ์​แล้ว​นั่นเอง​!​”

หวัง​ซี​ขาน​ ​“อื​้​มมม​”​ ​พร้อมกับ​พยักหน้า​ ​จากนั้น​ก็​ไม่ได้​เคือง​โกรธ​ขนาด​นั้นแล​้​วจ​ริง​ๆ

ทว่า​เมื่อ​ซือ​จู​ทราบ​เรื่อง​แล้ว​กลับ​โกรธ​จน​ไม่​กินข้าว​เที่ยง

เหตุใด​หวัง​ซี​ถึง​โชคดี​ขนาด​นี้​ ​ผูกมิตร​กับ​คน​จวน​ชิง​ผิง​โหว​ได้​อย่างไร

ว่า​กันตา​มห​ลัก​แล้ว​ ​หวัง​ซี​เอง​ก็​ไม่ใช่​คน​ประเภท​ที่​ชอบ​เข้าสังคม​ ​ปกติ​ตระกูล​ใด​มี​งานเลี้ยง​ ​นาง​ก็​ก้มหน้าก้มตา​เดินตาม​อยู่​ด้านหลัง​ของ​สตรี​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​นาง​ไป​ผูกมิตร​กับ​สตรี​ชั้นสูง​เหล่านั้น​ได้​อย่างไร​และ​ตั้งแต่​เมื่อใด​กัน​?

ซือ​จู​ขบคิด​นับ​ร้อย​ครั้ง​แล้วก็​ยัง​คิด​ไม่​ตก​ ​ยัง​ถาม​ตานห​มัว​มัว​อย่าง​คาใจ​ว่า​ ​“​นาย​หญิง​เจ็ด​จวน​ชิง​ผิง​โหว​ไม่ได้​ส่ง​ถั่วลันเตา​ไป​ให้​โหวฮู​หยิน​เลย​หรือ​”​

“​ไม่​เจ้าค่ะ​!​”​ ​ตานห​มัว​มัว​ตอบ​อย่างระมัดระวัง

ช่วงนี้​ซือ​จู​เหมือน​คน​ถูก​ผีสิง​ร่าง​ก็​ไม่​ปาน​ ​ยัง​ไม่พูดถึง​เรื่อง​ที่นาง​เข้าไป​พัวพัน​กับ​เรื่อง​ระหว่าง​เจิ​้​นกั​๋​วก​งกับ​เฉินลั​่​วอ​ย่าง​ไร้เหตุผล​ ​แค่​เรื่อง​ที่นา​งกำ​ลัง​จะ​ออกเรือน​อยู่​รอมร่อ​แล้ว​ ​ทว่า​กลับ​ไม่สน​ใจ​อะไร​ยืน​ดู​เฉยๆ​ ​เหมือน​เป็น​คนอื่น​เรื่อง​นั้น​ ​ตานห​มัว​มัว​ก็​รู้สึก​ว่า​ต่อให้​วันข้างหน้า​จะ​มีชีวิต​ดี​ๆ​ ​รอ​ซือ​จู​อยู่​ ​แต่​นาง​ก็​ทำให้​หายวับ​ไป​ได้

“​นาย​หญิง​เจ็ด​บอกว่า​ ​นาง​เพียง​มา​เยี่ยม​คุณหนู​หวัง​สักหน่อย​เท่านั้น​”​ ​ตานห​มัว​มัว​กล่าว​อย่าง​รอบคอบ​ ​“​อาจ​เป็น​เพราะ​ไม่​อยาก​รบกวนฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​กระมัง​!​”

“​ข้าว​่า​ไม่ใช่​กระมัง​!​”​ ​ซือ​จู​แสยะ​ยิ้ม​เย็น​ ​ดวงตา​กลม​โต​ทั้งคู่​จับจ้อง​ตานห​มัว​มัว​ไม่​วาง​ ​กล่าวว่า​ ​“​เจ้า​ยัง​มีเรื่อง​อะไร​ปิดบัง​ข้า​อยู่​ใช่​หรือไม่​ ​อย่า​ให้​ข้า​รู้​ก็แล้วกัน​ ​หาไม่​เจ้า​ได้​เห็นดี​แน่​”

ตานห​มัว​มัว​ไม่กล้า​ชี้แนะ​ซือ​จู​แล้ว

เมื่อก่อน​นาง​เป็น​คน​เฒ่า​คนแก่​ของ​จวน​ตระกูล​ซือ​ ​มีฮู​หยิน​ชรา​และฮู​หยิน​เป็น​เจ้านาย​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​ซือ​จู​ก็​ต้อง​ไว้หน้า​นาง​สัก​สอง​สาม​ส่วน​ ​บัดนี้​ตระกูล​ซือ​ตกต่ำ​ ​หาก​นาง​ไม่​ติดตาม​ซือ​จู​ ​ก็​ต้อง​กลับ​ตระกูล​ซือ​ ​แต่​ตระกูล​ซือ​นั้น​ไม่ต้อง​พูดถึง​ข้า​รับใช้​เลย​ ​แม้แต่ฮู​หยิน​ชรา​กับฮู​หยิน​เอง​ล้วน​ต้องตาย​และ​ถูกขาย​ทั้งสิ้น​ ​ไหน​เลย​จะ​มีที​่​ให้​นาง​หยัดยืน​ได้

นาง​ได้​แต่​ต้องหา​วิธี​เกาะ​ซือ​จู​เอาไว้​ให้​แน่น​ ​หวัง​ให้​ซือ​จู​แต่ง​เข้า​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​โดยเร็ว​ ​นาง​เอง​ก็​จะ​ได้​นับว่า​ปลอดภัย​ไป​ด้วย​ ​ต่อให้​อนาคต​จะ​ถูก​ไล่​ไป​อยู่​บ้านสวน​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ ​ก็ดี​กว่า​อยู่​อย่าง​ไม่รู้​ชะตากรรม​ว่า​จะ​ถูกขาย​ให้​ผู้ใด​เช่นนี้

นาง​อด​ลังเล​ครู่หนึ่ง​ไม่ได้

ซือ​จู​เขวี้ยง​กระจก​ถือ​ชิ้น​หนึ่ง​เข้ามา

ตานห​มัว​มัว​ทำได้​แค่​เบี่ยง​ตัว​หลบ​เท่านั้น​ ​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​ข้า​ไหน​เลย​จะ​กล้า​ปิดบัง​ท่าน​!​ ​นาย​หญิง​เจ็ด​จวน​ชิง​ผิง​โหว​ผู้​นั้น​ไป​เยี่ยม​คุณหนู​หวัง​จริงๆ​ ​เจ้าค่ะ​”

“​เจ้า​ยัง​กล้า​หลอก​ข้า​อยู่​อีก​!​”​ ​ซือ​จูลุก​ขึ้น​มา​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็นผล​ไม้​และ​หมอนอิง​อะไร​ต่างๆ​ ​ล้วน​ถูกจับ​โยน​ใส่​ตานห​มัว​มัว

นาง​ไม่กล้า​ทำ​ถ้วย​ชา​และ​จาน​ผลไม้​แตก​เพราะ​เป็น​ของ​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​ทุกอย่าง​ถูก​จด​บัญชี​เอาไว้​ทั้งหมด​ ​หาก​ทำ​แตก​นอกจาก​ต้อง​ชดใช้​แล้ว​ ​ข่าว​ยัง​อาจ​กระพือ​ออก​ไป​อย่างรวดเร็ว​จน​เป็น​ที่​รู้กัน​ทั้งเมือง​ ​ทำให้​ชื่อเสียง​ของ​นาง​ที่​แต่เดิม​ก็​ไม่​ค่อย​ดี​อยู่​แล้ว​ยิ่ง​เลวร้าย​มากขึ้น

ตานห​มัว​มัว​มอง​แล้ว​ได้​แต่​รู้สึก​ปวดแปลบ​หัวใจ

สาวใช้​เด็ก​คนสนิท​ของ​นาง​กลับ​สงสาร​นาง​ ​อด​กล่าว​เสียงแหลม​ขึ้น​มา​ไม่ได้​ว่า​ ​“​นั่น​เป็น​เพราะ​คุณหนู​หวัง​กำลังจะ​ได้​แต่ง​เข้า​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ไป​เป็น​สะใภ้​รอง​ ​นาย​หญิง​เจ็ด​จวน​ชิง​ผิง​โหว​ถึง​ได้มา​เยี่ยม​นาง​เป็นพิเศษ​”

“​เจ้า​ว่า​อะไร​นะ​!​”​ ​ซือ​จู​ตัว​ชา​ ​ท่าทาง​ที่​มอง​สาวใช้​เด็ก​ผู้​นั้น​คล้าย​ต้องการ​เขมือบ​นาง​ก็​ไม่​ปาน

สาวใช้​เด็ก​ตกใจ​จน​ถอยร่น​ไป​หลบ​อยู่​หลัง​ตานห​มัว​มัว

เวลานี้​ซือ​จู​ไม่สน​ว่า​ผู้อื่น​จะ​รู้​หรือไม่​รู้​แล้ว​ ​คว้า​ถ้วย​ชา​ข้าง​มือขึ้น​มา​เขวี้ยง​ใส่​ตานห​มัว​มัว​ ​ปาก​ยัง​ก่น​ด่า​ด้วยว่า​ ​“​เจ้า​มัน​คน​กิน​บน​เรือน​ขี้​รด​บน​หลังคา​ ​ทั้งที่​รู้​ว่า​ข้า​ไม่​อยาก​แต่ง​เข้า​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ ​ไม่​อยาก​เห็น​หวัง​ซี​ ​เจ้า​กลับ​ไม่​พูด​อะไร​สัก​คำ​ ​สำนึก​ของ​เจ้า​ถูก​สุนัข​กิน​ไป​หมด​แล้ว​ใช่​หรือไม่​ ​เจ้า​มัน​คน​ใจดำ​อำมหิต​…​”

ตานห​มัว​มัว​ขมขื่น​แต่​พูด​อะไร​ไม่​ออก​แม้แต่​ประโยค​เดียว

***​

คนที​่​ถูก​ผู้อื่น​ซุบซิบนินทา​มักจะ​เป็น​คน​สุดท้าย​ที่​รู้เรื่อง​เสมอ

ฟาก​หวัง​ซี​หลังจาก​ส่ง​นาย​หญิง​เจ็ด​จวน​ชิง​ผิง​โหวก​ลับ​ไป​แล้วยัง​คง​หารือ​กับ​หวังห​มัว​มัว​อยู่​ตรงนั้น​ ​“ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไม่พอใจ​มิใช่​หรือ​ ​เช่นนั้น​ข้า​ก็​ไม่​ไปร​่วม​พิธี​เติม​หีบ​ของ​ซือ​จู​แล้ว​ ​แม้แต่​เข็ม​และ​ด้าย​ข้า​ก็​ไม่​อยาก​มอบให้​ซือ​จู​แม้แต่​ชิ้น​เดียว​ ​เป็น​เช่นนี้​ก็​ประจวบเหมาะ​พอดี​ ​ส่วนฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จะ​คิด​อย่างไร​นั้น​ ​ก็​ต้อง​ดู​ว่า​คน​ข้าง​กาย​นาง​จะ​หว่านล้อม​นาง​อย่างไร​แล้ว​ ​อย่างไร​ข้า​ก็​ไม่ยอม​แสร้งทำ​ว่า​ทุกอย่าง​ราบรื่น​ดี​”

หวังห​มัว​มัว​ไหน​เลย​จะ​ทำใจ​ยอมให้​นาง​ถูก​รังแก​ได้​ ​รีบ​แย้มยิ้ม​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​ไม่​อยาก​ไป​ก็​ไม่ต้อง​ไป​เจ้าค่ะ​ ​นี่​เข้า​ฤดูหนาว​แล้ว​ ​เป็นช่วง​เวลา​กิน​เนื้อ​แกะ​พอดี​ ​เนื้อ​แกะ​ของ​ทางเหนือ​อร่อย​กว่า​ที่​สู่​จง​ของ​พวกเรา​ ​วันนั้น​พวกเรา​ออกจาก​บ้าน​ไป​กิน​หม้อ​ไฟ​เนื้อ​แกะ​ที่​ร้าน​ขาย​เนื้อ​แกะ​กัน​ดีกว่า​…

…​ชุด​สำหรับ​บ่าว​ชาย​ที่​ก่อนหน้านี้​ท่าน​เคย​ให้​คน​ทำเอา​ไว้​ยัง​ใส่​ได้​อยู่​ ​ข้า​จะ​ให้​ไป๋​กั่ว​ไปหา​ออกมา​ให้ท่าน​”

หวัง​ซียิ​้​มร​่า​ขณะ​พยักหน้า​ ​กล่าวว่า​ ​“​ส่งจดหมาย​ไป​ให้​ใต้เท้า​เฉิน​ฉบับ​หนึ่ง​ ​ดู​ว่า​เขา​อยาก​กิน​หรือไม่​ ​หาก​เขา​อยาก​กิน​ ​พวกเรา​ก็​ซื้อ​กลับมา​ด้วย​เล็กน้อย​ ​อีก​สัก​สอง​สาม​วัน​พวกเรา​มาทำ​หม้อ​ไฟ​เนื้อ​แกะ​กินกัน​”

หวังห​มัว​มัว​ขานรับ​ว่า​ได้​ยิ้ม​ๆ

หมุน​กาย​จากไป​กลับ​ได้ยิน​เรื่อง​ของ​หวัง​ซีกับ​เฉินลั​่ว

นาง​ขมวดคิ้ว​มุ่น​ไม่​หยุด​ ​ตำหนิ​คนที​่​มาส​่ง​ข่าว​ว่า​ ​“​นี่​เป็นเรื่อง​ที่​ยัง​ไม่มี​การแลก​เทียบ​อักษร​แปด​ชะตา​กัน​เลย​ ​พูดเหลวไหล​อะไร​กัน​”

“​ข้า​เปล่า​พูดเหลวไหล​นะ​เจ้า​คะ​!​”​ ​คนที​่​พูด​คือ​สาวใช้​เล็ก​ผู้​หนึ่ง​ ​นาง​ห่อ​ไหล่​ด้วย​ความหวาดกลัว​พลาง​กล่าว​ ​“​เป็นข่าว​ที่​ลือ​ออกมา​จาก​สวน​หิมะ​งาม​ทาง​ด้าน​โน้น​ ​บอกว่า​เพราะ​เรื่อง​นี้​ ​คุณหนู​ซือ​ก็​เลย​อาละวาด​ใหญ่​ ​ใบหน้า​ของ​ตานห​มัว​มัว​บวม​เป็น​ก้อน​เลย​เจ้าค่ะ​”

………………………………………………….