218 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ช่วยหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์
“““อิทาดากิมาสุ”””
เราได้กินอาหารที่ซา-ซังทำ
ลูซี่และผมตื่นเต้นหลังจากที่เห็นโซลบุค และซา-ซังได้ดุเราพูดว่า ‘มาได้แล้ว!’
มาตรวจสอบเรื่องของความเชี่ยวชาญน้ำ 999 ทีหลังเถอะ
อาหารเช้าวันนี้ ขนมปังปิ้ง ซุปผัก แฮม ไข่ และสลัด
มันเป็นสไตล์ตะวันตก แต่มันเป็นประเภทที่คุณหาได้ปรกติในญี่ปุ่นด้วย
ผมแซนวิชสลัด แฮม และไข่ ในขนมปัง และใส่มายองเนส
ผมซื้อมายองเนสมาจากร้านของฟูจิ-ยัง
คุณต้องมีมายองเนสในอิเซไกจริงๆ! (อคติ)
ผมกินแซนวิชที่ถูกทำเฉพาะหน้าขณะที่ผมแบ่งเรื่องราวของฝันที่ผมมีเมื่อวันก่อน
“และดังนั้น อัลเธน่า-ซามะเป็นเทพธิดาที่ดิ แต่ไอรา-ซามะน่าผิดหวังนะ” (มาโกโตะ)
“เออ๋…ไอรา-ซามะเป็นเทพธิดาแบบนั้นเหรอ…นั่นช็อกเลย” (ลูซี่)
ลูซี่ตกใจกับสิ่งที่ผมพูด
“มันโอเคที่จะปฏิเสธการมีฮีโร่แห่งพระอาทิตย์มาเป็นลูกน้องนายเหรอ ทากัตซูกิ-คุง?” (อายะ)
“เธอจะไม่ชอบเรื่องนั้น ใช่มั้ย ซา-ซัง?” (มาโกโตะ)
“มันจริงที่ว่ามันจะน่ากลัว แต่มันจะดีกว่าที่จะมีเค้าเป็นพวก ชั้นเดาว่า” (อายะ)
จริงหรือ? ซา-ซังใจแข็งดีจัง
ฟูเรีย-ซังได้ฟังการสนทนาของเราอย่างเหม่อลอย
“เจ้าหญิง” (มาโกโตะ)
“ม-มีอะไร?” (ฟูเรีย)
“เธอรู้สึกไม่สบายเหรอ?” (มาโกโตะ)
“ชั้นสบายดีจริงๆ!” (ฟูเรีย)
จริงเหรอ?
เธอแทบจะไม่ได้กินซักคำ
เรากินเสร็จ และระหว่างที่เราดื่มชาหลังจากนั้น เราได้ยินเสียงฝีเท้า
หลายฝีเท้า
หืม? เรามีแผนจะรับแขกวันนี้หรือ?
“ฮีโร่มาโกโตะ! ฟูเรีย! อยู่ที่นี่มั้ย?!”
มันคือเจ้าหญิงโซเฟีย
ข้างหลังเธอมีคนคุ้มกันของเธอ ฟูจิ-ยัง และ…ออราเคิลเอสเธอร์-ซัง?
“สวัสดียามเช้า เจ้าหญิงโซเฟีย มีบางอย่างที่เธอต้องการเหรอ?” (มาโกโตะ)
“สวัสดียามเช้า ฮีโร่มาโกโตะ ดูเหมือนฟูเรียก็อยู่ที่นี่ด้วย” (โซเฟีย)
“ม-มีอะไร?” (ฟูเรีย)
เจ้าหญิงโซเฟียเข้าหาเราด้วยสีหน้าน่ากลัว
ฟูเรีย-ซังยืนป้องกัน
“กึ่งปีศาจของประเทศแห่งแสง…ไม่ กึ่งปีศาจของทั้งทวีปได้พุ่งเข้ามาที่นี่และอยากจะเห็นหญิงสาวศักดิ์สิทธ์ฟูเรีย” (โซเฟีย)
“““เอ๋?”””
ไม่เพียงแต่ฟูเรีย-ซัง แม้แต่ลูซี่ ซา-ซัง และผมก็ส่งเสียงในความตกใจของเราออกไป
กึ่งปีศาจของทั้งทวีป…?
“อ-อะไรพาเรื่องนี้มา…?” (ฟูเรีย)
เสียงของฟูเรีย-ซังสั่น
“ดูเหมือน {เทพธิดาแห่งโชคลาภ} ไอรา-ซามะปรากฏตัวในฝันของกึ่งปีศาจ และพูดว่าหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ฟูเรียจะค้นพบประเทศเพื่อกึ่งปีศาจ! เพราะเรื่องนี้ กึ่งปีศาจได้รวมกันภายใต้ฟูเรีย-โดโนะ…” (ฟูจิ)
“ไอรา-ซามะทำเหรอ…?” (มาโกโตะ)
ผมชี้การมองที่สงสัยไปยังออราเคิลเอสเธอร์-ซังที่อยู่ข้างหลังของทุกคน หลังจากที่ได้ยินอะไรที่ฟูจิ-ยังพูด
เอสเธอร์-ซังเลี่ยงสายตาเธอ
“ไอรา-ซามะ…? ท่านทำอะไรครั้งนี้?” (มาโกโตะ)
เมื่อผมพูดอย่างนี้ ทุกคนได้ทำหน้าตกใจ
“ฮีโร่มาโกโตะ นั่นหมายถึงอะไร? คนที่อยู่ที่นี่คือเอสเธอร์-ซามะ—” (โซเฟีย)
“ไอรา-ซามะ~? มองตาผม ผมจะบอกอัลเธน่า-ซามะ” (มาโกโตะ)
“หยุด!!”
เอสเธอร์-ซังกระโดดมาทางนี้เมื่อผมพูดอย่างนั้น
งั้นมันเป็นท่านจริงๆ ไอรา-ซามะ!
“งั้น? อะไรที่ท่านทำเละครั้งนี้ละ?” (มาโกโตะ)
“ชั้นไม่ได้ทำเละ! ฟูเรียได้เป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเธอต้องการคนเพื่อสร้างประเทศ ใช่มั้ย? นั่นทำไมชั้นบอกกึ่งปีศาจในฝันของพวกเขา! ขอบคุณเรื่องนั้น กึ่งปีศาจหลายคนได้รวมกัน ใช่มั้ยล่ะ?” (ไอรา)
“ไอรา-ซามะได้ลงมาสถิตเหรอ?!” (โซเฟีย)
เจ้าหญิงโซเฟียและคนคุ้มกันได้หน้าแข็ง
เพราะทั้งหมดเทพธิดาองค์นี้สถิตอยู่ตลอด
“แม้อย่างนั้น ไม่ใช่ว่ามันเร็วไปเหรอ? ควรจะมีการเตรียมการก่อน…” (มาโกโตะ)
“นายพูดถึงเรื่องอะไรเหมือนเรามีเวลาทั้งหมดบนโลกนี้น่ะ ทากัตซูกิ มาโกโตะ? เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ฟื้นคืนชีพ {พรุ่งนี้} นะรู้มั้ย? เมื่อเรื่องนั้นเกิดขึ้น เนื่องจากสภาวะฉุกเฉินของชาติถูกใช้งาน การเคลื่อนไหวของคนจะยาก นี่เป็นเวลาที่ดีที่สุด” (ไอรา)
““พรุ่งนี้?!””
ความวุ่นวายดีดขึ้นมากับคำพูดของไอรา-ซามะ
ทำไมท่านไม่บอกเราถึงสิ่งสำคัญแบบนี้…?
“อ-เอ๋? ชั้นไม่ได้บอกเธอเหรอ?” (ไอรา)
เทพธิดาสมองลมนั้นพึ่งพาไม่ได้แล้ว
ยังไงซะ ทุกคนรู้ว่าเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่จะฟื้นคืนชีพในไม่กี่วัน และการเตรียมการสำหรับสงครามควรจะเสร็จไปแล้ว
“เจ้าหญิง เธอโอเคมั้ย?” (มาโกโตะ)
“เอ๋?! อ้า…ใช่ ชั้นโอเค…” (ฟูเรีย)
ผมแอบมองหน้าของฟูเรีย-ซังที่ความร้อนเกินจากการท่วมของข้อมูล
“แต่หน้าเธอแดงนะ?” (มาโกโตะ)
“ชั้นโอเค! นั่นทำไม…หน้านายใกล้เกินไปแล้ว” (ฟูเรีย)
“ไม่มีไข้เหรอ?” (มาโกโตะ)
“ฮฮิ้ห์!” (ฟูเรีย)
ผมวางมือของผมลงบนหน้าผากของฟูเรีย-ซัง
หืม ผมคิดว่ามันร้อนนิดหน่อย
“โอเค~ ฟู-จัง ใจเย็น” (อายะ)
“มาโกโตะ นายถอยห่างออกมาจากฟูรินะ” (ลูซี่)
ซา-ซังสะกิดไหล่ของฟูเรีย-ซัง และลูซี่ดึงผมออกจากฟูเรีย-ซัง
เฮ้ย ผมกังวลเกี่ยวกับสภาพร่างการของเจ้าหญิงที่นี่นะ
“ปล่อยกึ่งปีศาจที่มาที่คาเมลอน! เราต้องทำที่อยู่อาศัยชั่วคราวสำหรับพวกเค้านอกซิมโฟเนีย คาเมลอนก็ได้จัดเตรียมอาหารไว้แล้วด้วย” (ไอรา)
“โออ้ อย่างที่คาดกับไอรา-ซามะ” (มาโกโตะ)
ไอรา-ซามะที่มีกายของเอสเธอร์-ซังดันหน้าอกเล็กๆของเธอและ ‘ฮึ่ม’
“ฟูเรีย ดูว่าใครจำเป็นกับการค้นพบรากฐานของประเทศของเธอในหมู่กึ่งปีศาจ ชั้นจะเตรียมที่ที่เธอสัมภาษณ์พวกเค้าเรียงกัน” (ไอรา)
“ห-หนู…?” (ฟูเรีย)
“เธอสร้างประเทศด้วยตัวเธอเองไม่ได้ ใช่มั้ยล่ะ? คาเมลอนจะสนับสนุนเธอ” (ไอรา)
“ข-เข้าใจแล้วค่ะ หนูจะพยายาม” (ฟูเรีย)
ฟูเรีย-ซังรู้สึกไม่ปลอดภัยเล็กน้อย แต่ยังพยักหน้าด้วยกำลัง
นี่…ดูเหมือนผมจะต้องช่วยด้วย
“ฟูจิ-ยัง ช่วยเจ้าหญิงได้มั้ย?!” (มาโกโตะ)
“หืม เข้าใจแล้ว ได้เลย-เดสุ โซ” (ฟูจิ)
ฟูจิ-ยังเข้าใจคำพูดผมทันที
หลายคนที่มีเจตนาแฝงจะรวมกันภายใต้ฟูเรีย-ซัง ดังนั้น ด้วยความสามารถอ่านใจของฟูจิ-ยัง ผมจะให้เขาตัดสินว่าใครเป็นคนที่ไว้ใจได้
“เจ้าหญิง มันโอเคที่ฟูจิ-ยังจะช่วยมั้ย?” (มาโกโตะ)
“ชั้นโอเคกับเรื่องนั้น…แล้วนายล่ะ?” (ฟูเรีย)
“แน่นอนชั้นจะช่วยด้วย” (มาโกโตะ)
“เข้าใจแล้ว โอเคถ้างั้น” (ฟูเรีย)
สีหน้าของเจ้าหญิงได้ความใจเย็นกลับมาอย่างช้าๆ
“ดูเหมือนการคุยจะเดินหน้าเองเลยนะ แต่…ชั้นจะช่วยด้วยเหมือน ฟูเรีย” (โซเฟีย)
“มีอะไรที่เราทำได้มั้ย…?” (ลูซี่)
“มันต้องมีอะไรแน่ๆ ฟู-จัง ถ้ามีอะไรที่กวนใจเธอ พูดมันนะ โอเคมั้ย?!” (อายะ)
ดูเหมือนเจ้าหญิงโซเฟีย ลูซี่ และซา-ซังจะร่วมมือด้วยเหมือนกัน
เรามุ่งหน้าไปที่นั่นที่เห็นว่ากึ่งปีศาจรวมตัวกันอยู่
◇◇
“ชั้นเหนื่อย อัศวินของชั้น…” (ฟูเรีย)
“ให้อาหารมาส่งสำหรับวันนี้เถอะ…” (มาโกโตะ)
“ไม่ใช่ว่านั่นดีเหรอ ฟูริ? เธอเป็นที่นิยมสุดยอดไปเลย…” (อายะ)
ประมาณตอนเย็น ซา-ซัง และลูซี่แผ่แขนขาในห้องนั่งเล่นของโรงแรม
“ทุกคนเหนื่อย” (โซเฟีย)
เพราะทั้งหมดมันยุ่งไง…” (มาโกโตะ)
เจ้าหญิงโซเฟียพูดกับผมอย่างกังวล
เราเสร็จการสัมภาษณ์กึ่งปีศาจมากกว่าร้อยแค่วันนี้วันเดียว
เราให้ลูซี่เช็คความสามารถของนักเวทย์
ซา-ซังทดสอบทักษะที่ใช้ได้จริงของนักรบ
สำหรับนิสัย เราให้ฟูจิยังเช็คด้วยอ่านใจ
ฟูเรีย-ซังทำการสัมภาษณ์สุดท้าย
ฟูเรีย-ซังสัมภาษณ์แค่คนที่เชี่ยวชาญเป็นพิเศษหลังจากที่ผ่านการทดสอบแล้วเท่านั้น
มีกึ่งปีศาจเกือบจะ 1,000 รวมกันอยู่ ดังนั้นเจ้าหญิงโซเฟียและลูกน้องของเอสเธอร์-ซังแบ่งงาน เพื่อจดทะเบียนชื่อของกึ่งปีศาจที่มาประจำ
ดูเหมือนตอนนี้ พวกเธอรีบหาคนที่มีประสบการณ์ในงานสาธารณและการเกษตร
ซากปรักหักพังมีมอนสเตอร์อยู่มาก ดังนั้นมีความจำเป็นต้องอหาคนที่มีทักษะการต่อสู้
แต่ยังไงซะ มันมีนักเวทย์อยู่เยอะภายในหมู่กึ่งปีศาจ ดังนั้นเห็นว่าไม่มีปัญหาเมื่อเป็นเรื่องของการสู้
เจ้าหญิงโซเฟีย ฟูจิยัง และคนอื่นพูดเรื่องแบบนั้นทั้งหมดและแบ่งประเภทพวกเขาทันที
ผม?
ผมเพี่ยงแต่มองข้างฟูเรีย-ซัง
ผมไม่มีอะไรจะทำ
“ยังไงซะถ้างั้น ชั้นจะต้องไปเจอเจ้าหญิงโนเอลตอนนี้ ดังนั้นชั้นจะมุ่งหน้าไปที่ปราสาทไฮแลนด์” (โซเฟีย)
เจ้าหญิงโซเฟียจับมือผมเหมือนลังเลที่จะปล่อย
ผมจับมือเธอด้วย
“ขอบคุณ โซเฟีย” (มาโกโตะ)
“ถ้านายคิดอย่างนั้นจริงๆ ได้โปรดสนใจชั้นมากกว่านี้” (โซเฟีย)
เธอดึงแก้มผมด้วยหน้าตาที่บูดบึ้ง
อืม ผมควรทำอะไรดี?
โอเค! เมื่อมีปัญหา มอบการกอด!
“คย้า!” (โซเฟีย)
เมื่อผมกอดเธอ ทำเสียงร้องที่น่ารักและพูด ‘ช่างเป็นชายที่กลับกลอก’
สีหน้าของเธออ่อนโยนลง ดังนั้นนี่ควรจะเป็นทางที่ถูกต้อง
(สวย ดีมาก มาโกะ-คุง) (เออร์)
เออร์-ซามะดูอยู่
“““…”””
ลูซี่ ซา-ซัง และฟูเรีย-ซังก็ดูอยู่ด้วย
ผมพยายามจะหันสายตาไปทางนั้น แต่มันเป็นไปไม่ได้
◇◇
แม้ว่ามันจะเป็นตอนกลางคืน ผมฝึกอยู่ในห้องที่โรงแรม
ในท้ายที่สุด เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่จะฟื้นคืนชีพพรุ่งนี้…
นีเป็ฯเหตุการณ์ที่ใหญ่ที่สุดที่ถูกบอกอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่มาที่โลกนี้
ผมตื่นเต้น
ตอนนี้ผมควรจะฝึกเวทมนตร์ของผมใสการเตรียมการสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่!
(นั่นเหมือนเคยถ้าอย่างนั้น) (โนอาห์)
เหมือนเคยนั้นจำเป็น โนอาห์-ซามะ
เมื่อเราสนทนาอย่างนั้นกันอยู่…
*ก๊อก ก๊อก*
บางคนเคาะประตู
ลูซี่จะมาชวนผมไปฝึกเหรอ? หรือบางทีซา-ซังมาเพื่อคุย?
ผมคาดว่ามันเป็นสองคนนี้
“เข้ามา” (มาโกโตะ)
“ชั้นจะเข้าไป…”
ผมผิด คนที่มาคือหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ฟูเรีย-ซังที่ใส่ชุดนอน
เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 300/300
ค่าไฟ 100/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord