​หวัง​ซีค​ล้าย​ถูก​สายฟ้า​ฟาด​ก็​ไม่​ปาน

​มิใช่​ควรคิด​ว่า​หากแต่​งกับ​เฉินลั​่​วจ​ริง​ๆ​ ​ที่​บ้าน​จะ​ได้รับ​ผลกระทบ​อะไร​บ้าง​หรอก​หรือ​ ​เหตุใด​น้ำเสียง​ของ​หวังห​มัว​มัว​ถึง​ฟัง​ดูเหมือน​ต้องการ​ใช้​เฉินลั​่ว​เป็น​ทางเดิน​หิน​ ​นอกจาก​ปู​ทาง​ให้​นาง​ฟอก​ชื่อเสียง​ให้​ขาวสะอาด​ได้​อย่าง​สะดวก​แล้ว​ ​ยัง​สร้างชื่อเสียง​ใหม่​ได้​อีกด้วย

​เหตุใด​นาง​ถึง​ไม่รู้​ว่า​หวังห​มัว​มัว​เป็น​คนเก่ง​กาจ​ขนาด​นี้​กัน​นะ

​“​ไม่ใช่​อย่างนั้น​!​”​ ​หวัง​ซีก​ล่าว​แย้ง​อย่าง​อ่อนแรง​ ​“​จ่าง​กง​จู่​อยาก​สู่ขอ​ข้า​ไป​เป็น​บุตร​สะใภ้​ ​ไม่ใช่​ไป​เป็น​อนุภรรยา​อะไร​เทือก​นั้น​…​”

​เพียงแต่ว่า​นาง​ยัง​พูด​ไม่ทัน​จบ​ ​ก็​ถูก​หวังห​มัว​มัว​กล่าว​ตัดบท​อย่าง​ขมขื่น​ว่า​ ​“​คุณหนู​คนดี​ของ​ข้า​!​ ​มัน​สูง​เกิน​จะ​ปีนป่าย​!​ ​ไม่ว่า​พวกเขา​จะ​มีแผน​การ​อะไร​ ​พวกเรา​สนใจ​แต่​แผนการ​ของ​พวกเรา​ก็​พอ​ ​เรื่อง​นี้​ท่าน​อย่า​สนใจ​เลย​ ​ข้า​จะ​ไปหา​รือ​กับ​หลง​จู๊​ใหญ่​เอง​ ​ประจวบเหมาะ​พอดี​ ​ก่อนหน้านี้​ท่าน​บอกว่า​ท่าน​เจ็บ​คอ​ ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหวก​็​เคย​เชิญ​ท่าน​หมอ​มาดู​อาการ​ท่าน​แล้ว​ ​เช่นนั้น​ก็​บอกกล่าว​คนภายนอก​ว่า​ท่าน​ไม่สบาย​ก็แล้วกัน​ ​สอง​สาม​วันนี้​ท่าน​อย่า​เพิ่ง​ออก​ไป​ไหน​ ​รอ​ข้า​กับ​หลง​จู๊​ใหญ่​จัดการ​เรื่อง​นี้​เสร็จ​แล้ว​ ​ข้า​ค่อย​ดู​ว่า​มีบ​้าน​ไหน​จัดงาน​ต่อ​บทกลอน​หรือ​งาน​ชม​บุปผา​จำพวก​นั้น​บ้าง​ ​ถึง​เวลา​ท่าน​สวม​เสื้อผ้า​สวย​ๆ​ ​ออก​ไป​เดินเล่น​สักครั้ง​หนึ่ง​ ​เผย​เจตนา​นี้​ให้​คนภายนอก​รับรู้​ ​เท่านี้​ก็​ถือว่า​เรื่อง​นี้​สำเร็จ​ลง​แล้ว​!​”

​ยิ่ง​พูด​นาง​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ว่าความ​คิด​นี้​ดี​ ​ยัง​กล่าว​ด้วยว่า​ ​“​คุณหนู​ใหญ่​ ​ใต้เท้า​เฉิน​เป็น​คน​ไม่เลย​เลว​ทีเดียว​ ​แต่​เรื่อง​ของ​ครอบครัว​พวกเขา​ยุ่งเหยิง​เกินไป​ ​ท่าน​ยืน​ชม​ทิวทัศน์​อยู่​บน​ภูเขา​ได้​ ​เหตุใด​ต้อง​เอา​ตัวเอง​ไป​ลุย​โคลน​นั้น​ด้วย​ ​พวกเรา​ไม่สน​เขา​แล้ว​ ​หลัง​ปีใหม่​เดินทาง​กลับ​สู่​จง​ ​ให้​นายท่าน​ผู้เฒ่า​ช่วย​ดู​ให้ท่าน​ด้วยตัวเอง​ ​เฟ้นหา​สามี​ดี​ๆ​ ​มา​ให้ท่าน​ผู้​หนึ่ง​ ​เพียงเท่านี้​ชีวิต​ข้า​ก็​ไม่มี​อะไร​ต้อง​เป็นห่วง​อีกแล้ว​”

​นาง​เป็น​แม่นม​ของ​หวัง​ซี​ ​หวัง​ซี​เติบโต​มาจาก​ดื่ม​น้ำนม​ของ​นาง​ ​ตลอดเวลา​หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​ ​ต่อให้​ไม่ใช่​แม่​ลูก​ก็​เหมือน​แม่​ลูก​ ​ความรัก​ความปรารถนาดี​ที่นา​งมี​ต่อ​หวัง​ซีนั​้น​ ​ไม่น้อย​ไป​กว่า​มารดา​แท้ๆ​ ​ของ​หวัง​ซี​เลย

​หวัง​ซีกะ​พริบตา​ปริบๆ​ ​รู้สึก​ว่า​เหตุใด​ทิศทาง​ของ​ภาพวาด​นี้​ถึง​เปลี่ยนแปลง​ไป​อย่าง​แปลกประหลาด​ได้ขนาด​นี้

​นาง​กล่าว​ ​“​แต่​จ่าง​กง​จู่​มี​ความคิด​เช่นนี้​แล้ว​ ​ต่อให้​พวกเรา​ไม่​ตอบรับ​ ​ก็​ไม่​อาจ​ปฏิเสธ​ง่ายๆ​ ​อย่าง​ไม่​ให้เกียรติ​เช่นนี้​กระมัง​”

​“​หาก​มิใช่​เพราะเหตุนี้​ข้า​จะ​พูดว่า​ต้อง​บอก​เรื่อง​นี้​กับ​นายท่าน​ผู้เฒ่า​ ​นาย​หญิง​ผู้เฒ่า​ ​นายท่าน​ใหญ่​และ​คุณชาย​ใหญ่​ได้​อย่างไร​”​ ​หวังห​มัว​มัว​กล่าว​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​นัก​ ​“​ขอ​เพียง​ท่าน​บอกว่า​ไม่​แต่ง​ ​พวก​นายท่าน​ผู้เฒ่า​ย่อม​ไม่มีทาง​ทน​ดูท่า​นก​ระ​โดด​เข้า​กองไฟ​ไป​เฉยๆ​ ​อย่างแน่นอน​!​”

​ที่แท้​จวน​จ่าง​กง​จู่​ก็​เป็นกอง​ไฟ​ใน​สายตา​ของ​หวังห​มัว​มัว​นี่เอง​!

​หวัง​ซีชัน​ศอก​ขึ้น​ ​คิด​อะไร​ไป​เรื่อยเปื่อย

​หวังห​มัว​มัว​รีบเร่ง​กำลังจะ​ไปหา​หลง​จู๊​ใหญ่​ ​แต่​ถูก​หวัง​ซี​ห้าม​เอาไว้​ ​กล่าวว่า​ ​“​ข้า​ต้องการ​คิด​ให้​ถี่ถ้วน​ดูก่อน​”

​หวังห​มัว​มัว​กลัว​นาง​เปลี่ยนใจ​ ​ทว่า​ก็​ไม่​อาจ​ตัดสินใจ​เอง​ได้

​ที่​สำคัญ​ก็​คือ​ตอน​เดินทาง​มาที​่​นี่​ท่าน​ปู่​ของ​หวัง​ซี​เคย​สั่ง​นาง​เอาไว้​ว่า​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็นเรื่อง​อะไร​ ​พวก​นาง​ที่​เป็น​ข้า​รับใช้​ข้าง​กาย​เหล่านี้​ต้อง​ให้​หวัง​ซี​อนุญาต​ก่อน​ถึง​จะ​กระทำ​ได้

ณ​ ​ตอนนั้น​หวังห​มัว​มัว​ไม่เข้าใจ

​ท่าน​ปู่​ของ​หวัง​ซี​อธิบาย​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​ออกจาก​บ้าน​เดินทาง​ไป​จิง​เฉิง​กว่า​พัน​ลี้​ ​ก็​ให้​ถือเป็น​ประสบการณ์​ชีวิต​ครั้งหนึ่ง​ของ​นาง​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็นเรื่อง​ดี​หรือ​ร้าย​ ​ก็​ให้​นาง​ตัดสินใจ​ด้วยตัวเอง​ ​หาก​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​ ​ถือโอกาส​ตอนที่​พวก​ข้า​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ ​ยัง​มี​แรง​ช่วยเหลือ​นาง​ได้​สักครั้ง​หนึ่ง​ ​หาก​ช้า​ไป​เมื่อ​พวก​ข้า​ทั้งสอง​จากไป​แล้ว​ ​เด็ก​ผู้​นั้น​ทำผิด​พลาด​ก็​ไม่มี​คน​ช่วย​ ​เช่นนั้น​ต่างหาก​คือ​การทำร้าย​นาง​อย่างแท้จริง​”

​หวังห​มัว​มัว​ยอมรับ​ว่าที่​ท่าน​ผู้เฒ่า​ทั้งสอง​กล่าว​มา​ล้วน​มีเหตุผล​ ​แต่​การ​แต่งงาน​ของ​สตรี​ ​ก็​เหมือน​การเกิดใหม่​ ​หาก​ตอนนี้​ทำ​พลาด​ไป​ ​ก็​เท่ากับ​ผิดพลาด​ไป​ตลอดทั้ง​ชีวิต

​เรื่อง​เช่นนี้​ ​จะ​ปล่อย​ให้​หวัง​ซี​ตัดสินใจ​ตามใจชอบ​ได้​อย่างไร

​นาง​ลังเล​กว่า​ครู่ใหญ่​ ​สุดท้าย​แอบ​ให้​คน​นำ​จดหมาย​ไป​ส่ง​ให้​หลง​จู๊​ใหญ่​ ​ขอให้​หลง​จู๊​ใหญ่​ช่วย​ชี้แนะ​ว่า​ตน​ควร​ทำ​อย่างไร​ดี

​ปกติ​ยาม​หวัง​ซีพ​บกั​บส​ถาน​การณ์​เช่นนี้​ ​หาก​รู้สึก​ว่า​ตัวเอง​ยัง​ตัดสินใจ​ไม่ได้​ก็​จะ​โยน​ไป​ไว้​ข้างๆ​ ​ก่อน​ ​เชื่อ​ว่า​เวลา​ย่อม​มีคำ​ตอบ​ให้​นาง

​แต่​วันนี้​ ​นาง​นอน​อยู่​บน​เตียง​พลิกตัว​ไปมา​อย่างไร​ก็​นอนไม่หลับ

​จะ​ปฏิเสธ​จ่าง​กง​จู่​ไป​เช่นนี้​จริงๆ​ ​หรือ

​อนาคต​ผู้ใด​จะ​ได้​แต่ง​กับ​เฉินลั​่ว​?

​คนที​่​แต่ง​ให้​เฉินลั​่ว​ผู้​นั้น​จะ​แอบ​ส่อง​เขา​รำ​กระบี่​เหมือน​นาง​หรือไม่​ ​จะ​ตกตะลึง​เพียง​เพราะ​มองเสี้ยว​หน้า​ข้าง​หนึ่ง​ของ​เขา​หรือไม่​ ​จะ​พยายาม​ไป​ช่วย​เขา​อย่างสุดความสามารถ​เมื่อ​รู้​ว่า​เขา​ตกอยู่ในอันตราย​เหมือน​นาง​หรือไม่

​หวัง​ซีคิด​แล้วก็​รู้สึก​ตระหนก​จน​หายใจไม่ออก

​นาง​ส่งเสียง​ฟุดฟิด​จน​ไป๋​กั่ว​ที่อยู่​เวร​กลางคืน​นอนไม่หลับ​ไป​ด้วย

​ไป๋​กั่ว​คิด​แล้วไป​ยก​น้ำ​ดอก​หอม​หมื่น​ลี้​ต้ม​กับ​พุทรา​จีน​และ​ราก​บัว​เข้ามา​ถ้วย​หนึ่ง​ ​หยิบ​หมอนอิง​ปรนนิบัติ​ให้​หวัง​ซีลุก​ขึ้น​มานั​่ง​ ​“​ท่าน​กิน​อะไร​หวาน​ๆ​ ​สักหน่อย​ ​เช่นนี้​ช่วย​ให้​อารมณ์ดี​ขึ้น​ได้​เจ้าค่ะ​”

​หวัง​ซี​ไม่​ค่อย​อยาก​กิน​นัก​ ​กล่าวว่า​ ​“​กิน​มาก​ไป​จะ​ปวดฟัน​”

​ไป๋​กั่ว​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​เช่นนั้น​ก็​กิน​น้อยลง​หน่อย​ ​กิน​เสร็จ​แล้วไป​ล้าง​ฟัน​”

​หวัง​ซี​ใช้​ช้อน​คน​ขนมหวาน​กว่า​ครู่ใหญ่​ ​จากนั้น​ถึง​ได้​ค่อยๆ​ ​กิน​อย่าง​เชื่องช้า

​กิริยาอาการ​ของ​นาง​ไม่​ต่าง​ไป​จาก​ปกติ​ ​แต่​เมื่อ​อยู่​ใน​สายตา​ของ​ข้า​รับใช้​ที่​ปรนนิบัติ​อยู่​ข้าง​กาย​นาง​แล้ว​กลับ​สัมผัส​ได้​ว่านาง​ไม่มี​ความสุข

​หลังจาก​กิน​ไป​ไม่​กี่​คำ​หวัง​ซีก​็​วาง​ช้อน​เอ่ย​ถาม​ไป๋​กั่ว​ว่า​ ​“​ใต้เท้า​เฉิน​ไม่ใช่​คู่​ที่​เหมาะสม​จริงๆ​ ​หรือ​”

​ไป๋​กั่ว​ครุ่นคิด​แล้ว​ตอบ​ว่า​ ​“​ถ้า​ตามที่​ท่าน​เคย​พูด​เอาไว้​ใน​ยาม​ปกติ​ ​ใต้เท้า​เฉิน​ก็​ไม่เหมาะสม​จริงๆ​ ​เจ้าค่ะ​”

​หวัง​ซี​แปลกใจ​ ​ถาม​ว่า​ ​“​ปกติ​ข้า​พูด​อะไร​หรือ​ ​เหตุใด​ข้า​ถึง​ไม่รู้​”

​ไป๋​กั่ว​ได้​แต่​หัวเราะ​ ​กล่าวว่า​ ​“​เมื่อก่อน​ยาม​ท่าน​พูดถึง​เรื่อง​ออกเรือน​ของ​ตัวเอง​ ​มักจะ​พูดว่า​ต้องการ​หา​คนที​่​หน้าตา​หล่อเหลา​มี​ความมั่นใจ​ ​ครอบครัว​เรียบง่าย​ ​และ​เชื่อฟัง​ท่าน​ทุกอย่าง​ ​ข้า​ดู​คุณชาย​เฉิน​แล้ว​ ​นอกจาก​เงื่อนไข​ข้อ​ที่หนึ่ง​แล้ว​ ​คาด​ว่า​เงื่อนไข​ข้อ​อื่นๆ​ ​คง​เป็นไปได้​ยาก​เจ้าค่ะ​”

​นาง​เคย​พูด​เช่นนั้น​ด้วย​หรือ

​หวัง​ซีจำ​ไม่ได้​แล้ว

​แต่​เท่าที่​ฟัง​จาก​ปากของ​ไป๋​กั่ว​ ​ก็​เหมือน​คำพูด​ของ​นาง​จริงๆ

​นาง​อด​ถอนหายใจ​ยาว​ออกมา​ครั้งหนึ่ง​ไม่ได้

​ไป๋​กั่ว​หว่านล้อม​นาง​ว่า​ ​“​ข้า​คิด​ว่า​หวังห​มัว​มัว​กล่าว​ได้​ถูกต้อง​ ​จิง​เฉิง​อากาศ​แห้ง​ ​อาหารการกิน​ก็​น้อย​ ​ไม่ใช่​สถานที่​สำหรับ​อยู่อาศัย​ถาวร​จริงๆ​ ​เจ้าค่ะ​”

​นี่​ก็​เป็น​สิ่ง​ที่นาง​เคย​กล่าว​เอาไว้​เช่นกัน

​แต่​เหตุใด​หัวใจ​ของ​นาง​ถึง​เป็นทุกข์​ขนาด​นี้​ ​จะ​ซ้าย​หรือ​ขวาก​็​ยัง​ตัดสินใจ​ไม่ได้

​หวัง​ซีกุม​ศีรษะ​ ​ไม่​อยาก​พูด​อะไร​อีก​ ​แล้วก็​ไม่​อยาก​คิด​อะไร​แล้วด้วย​ ​อยาก​หยุด​เวลา​เอาไว้​ตรงนี้​เหลือเกิน

​เป็น​เช่นนี้​อยู่​สอง​วัน​ ​ซือ​จู​ก็​กลับมา​เยี่ยม​บ้าน

​หวัง​ซี​ถาม​อย่าง​ใคร่รู้​ว่า​ ​“​พา​เฉิน​อิง​กลับ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหวด​้วย​?​”

​นาง​ถือ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​เป็น​ตระกูล​เดิม​จริงๆ​ ​ไป​แล้ว​หรือ

​ไป๋​กั่ว​พยักหน้า​ ​กระซิบ​กล่าวว่า​ ​“​ได้ยิน​ว่า​โหวฮู​หยิน​โกรธ​มาก​ ​ไม่​อยาก​รับรอง​คุณชาย​ใหญ่​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ ​แต่​หย่ง​เฉิง​โหว​ออกคำสั่ง​มา​แล้ว​ว่า​ต้องการ​ให้​โหวฮู​หยิน​จัดงาน​เลี้ยง​ต้อนรับ​ดี​ๆ​ ​โหวฮู​หยิน​จำต้อง​ฝืนใจ​รับปาก​ ​ส่วนฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​กลับดี​ใจมาก​ ​กล่าวว่า​ไม่ว่า​อย่างไร​ ​ซือ​จู​ก็​เป็น​แขก​คนสำคัญ​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​ให้เกียรติ​นาง​ครั้งนี้​แล้ว​ ​เกรง​ว่า​ต่อไป​นาง​ก็​คง​ไม่​ค่อย​ได้​กลับมา​อีก​”

​หวัง​ซีก​ล่าว​ ​“​ไม่จำเป็น​กระมัง​!​ ​ไปมาหาสู่​กัน​เช่นนี้​ ​สุดท้าย​ก็​กลายเป็น​ญาติ​จริงๆ​ ​ขึ้น​มา​ ​ข้าว​่า​ ​หย่ง​เฉิง​โหว​อาจ​อยาก​ทำให้​คลุมเครือ​เช่นนี้​อยู่​แล้วก็​เป็นได้​”

​หาก​ซือ​จูมี​เรื่อง​อะไร​เกิดขึ้น​อีก​ ​อย่างมาก​เขา​ก็​ใช้​สมรส​พระราชทาน​เป็น​ข้ออ้าง​ ​แต่​ถ้า​ซือ​จูนั​่​งอยู​่​ใน​ตำแหน่ง​สะใภ้​ใหญ่​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ได้​อย่างสงบ​สุข​และ​มั่นคง​ ​ก็​ถือว่า​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ได้​ผูก​สัมพันธ์​กับ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​แล้ว

​หวัง​ซีก​ล่าว​ ​“ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​เชิญ​ใคร​ไป​นั่ง​เป็นเพื่อน​บ้าง​ ​คอ​ข้า​ยัง​ไม่​หาย​ดี​ ​ไม่​เข้าร่วม​ด้วยดี​กว่า​”

​ไป๋​กั่ว​พยักหน้า​ ​กำลัง​คิด​ว่า​หาก​คนที​่​เรือนฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​มา​เชิญ​จะ​ตอบฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ไป​ตามนั้น​ ​แต่​ผู้ใด​จะ​รู้​ว่า​โหวฮู​หยิน​กลับมา​หาด​้วย​ตัวเอง​ ​ยัง​หว่านล้อม​หวัง​ซี​ว่า​ ​“​ไป​นั่ง​ครู่หนึ่ง​ก็​พอ​!​ ​บัดนี้​นาง​เป็น​แขก​ ​ก็​คิด​เสียว​่า​ไป​กิน​ของ​อร่อย​สัก​มื้อ​หนึ่ง​ ​วันนี้​ข้า​ทำ​หมู​ผัด​เปรี้ยวหวาน​ที่​เจ้า​ชอบ​กินที่​สุด​ด้วย​”

​ใคร​บอกว่า​นาง​ชอบ​กิน​หมู​ผัด​เปรี้ยวหวาน​ที่สุด

​ความจริง​หวัง​ซีก​็​อยาก​ปฏิเสธ​ ​แต่​มอง​สีหน้า​เหนื่อยล้า​ของ​โหวฮู​หยิน​แล้ว​คิดถึง​คุณหนู​พาน​ขึ้น​มา​ ​สุดท้าย​ตัดสินใจ​ไปร​่ว​มงาน​เลี้ยง​ที่​เรือน​หยก​วสันต์​ด้วย

ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​จับมือ​นาง​เอาไว้​สอบถาม​สารทุกข์สุกดิบ​ ​หวัง​ซี​ไม่​อยาก​พูด​กับ​นาง​แม้แต่​ประโยค​เดียว​ ​นาง​ชี้​คอ​ของ​ตน​แล้ว​สละ​ที่นั่ง​ให้​หัน​ซื่อ​ที่​เพิ่ง​แต่ง​เข้ามา​ใหม่​ ​ส่วนตัว​เอง​ไป​หลบ​ทำตัว​เป็น​ฉากหลัง​อยู่​ตรง​มุม​ห้อง

​น่าเสียดาย​ที่​ซือ​จู​ไม่ยอม​ปล่อย​นาง​ไป

​ใน​งานเลี้ยง​ซือ​จู​อยู่​ใน​ชุด​แขน​กว้าง​สีแดง​สด​ดิ้น​ทอง​ ​สวมมงกุฎ​ทองคำ​ติด​ขนนก​กระเต็น​สีฟ้า​ที่​ประดับประดา​ด้วย​หยก​และ​อัญมณี​ ​นั่ง​ทำ​หน้า​ใจดี​มี​เมตตา​อยู่​ข้างๆ​ ฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​หันมา​กวักมือ​เรียก​นาง

​“​มานั​่ง​ข้าง​ข้า​”​ ​นาง​กล่าว​ ​“​จ่าง​กง​จู่​สั่ง​เอาไว้​ว่า​ต้องการ​ให้​พวก​ข้า​ดูแล​เจ้า​ให้​ดี​ ​เจ้า​นั่ง​ไกล​ขนาด​นั้น​ ​หาก​จ่าง​กง​จู่​รู้​เข้า​ ​จะ​ไม่​ตำหนิ​ว่า​ข้า​ไร้มารยาท​หรอก​หรือ​”

​น้ำเสียง​ของ​นาง​ฟัง​แล้ว​เหมือน​ออกคำสั่ง​ ​คล้าย​ตัวเอง​เป็น​ผู้หลักผู้ใหญ่​ของ​หวัง​ซี​ ​ทำให้​หวัง​ซี​รู้สึก​ไม่​ชอบใจ​ ​กล่าวว่า​ ​“​ไม่​รบกวน​สะใภ้​ใหญ่​เฉิน​ดีกว่า​ ​สะใภ้​ยัง​สาว​ที่​ยัง​ไม่ได้​จด​ชื่อ​ลง​ใน​ระเบียน​ตระกูล​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วก​งอย​่าง​ท่าน​ ​อย่า​เสียเวลา​มากัง​วล​เรื่อง​ของ​ข้า​เลย​ ​ไป​คิด​หาวิ​ธี​ให้​ได้​จด​ชื่อ​ลง​ใน​ระเบียน​ตระกูล​เร็ว​ขึ้น​ดีกว่า​กระมัง​”

​ตาม​หลัก​ ​สะใภ้​คน​ใหม่​เข้า​บ้าน​ครบ​สาม​เดือน​แล้ว​ถึง​จะ​จด​ชื่อ​ลง​ระเบียน​ตระกูล​ได้

​ซือ​จู​พลัน​หน้า​เปลี่ยนสี

​หวัง​ซี​ไม่มีทาง​ปล่อย​ให้​นาง​ระเบิดอารมณ์​ที่​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​ต่อหน้า​สตรี​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​จำนวนมาก​ขนาด​นี้​ ​นอกจากนี้​เพราะ​เรื่อง​ทาบทาม​ของ​เฉินลั​่​วนาง​ยัง​กักเก็บ​เพลิง​โทสะ​เอาไว้​เต็ม​ท้อง​อีกด้วย​!

​นาง​ยิ้ม​เย็น​ ​“​คุณชาย​ใหญ่​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​แต่งงาน​ ​กู​ไหน​่​ไน​ใหญ่​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วก​งก​ลับ​เมืองหลวง​หรือเปล่า​ ​เมื่อวาน​พวก​เจ้า​ได้​ทำความรู้จัก​ญาติ​หรือไม่​ ​จ่าง​กง​จู่​กับ​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ให้​อะไร​เจ้า​เป็น​ของขวัญ​พบ​หน้า​บ้าง​ ​ที่ผ่านมา​จ่าง​กง​จู่​ไม่​ยุ่ง​เรื่อง​ใน​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ ​บัดนี้​ผู้ใด​เป็น​คนดู​แล​เรื่อง​ใน​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​หรือ​ ​หาก​เจ้า​มี​แรง​มาถก​เถียง​กับ​ข้า​ที่นี่​ ​ไม่​ลอง​คิดดู​ว่า​ชีวิต​ตัวเอง​จะ​เป็น​อย่างไร​ในอนาคต​ดีกว่า​กระมัง​”

​ซือ​จู​โกรธ​จน​หน้าอก​กระเพื่อม​ ​ผุด​ลุกขึ้น​มาชี​้​หวัง​ซี​แล้วก็​พ่น​คำด่า​ ​“​เรื่อง​ของ​ข้าเจ้า​ไม่ต้อง​ยุ่ง​!​ ​นี่​เจ้า​กำลัง​รู้สึก​องุ่นเปรี้ยว​อยู่​กระมัง​ ​อยาก​แต่ง​เข้า​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ ​แต่​ไม่มีทาง​!​ ​จ่าง​กง​จู่​ก็​แค่​กล่าว​ไป​อย่างนั้น​ ​เจ้า​กลับ​คิด​เป็นจริงเป็นจัง​ ​คิด​ว่า​ตัวเอง​เป็น​สะใภ้​รอง​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​จริงๆ​…​”

​“​ข้า​เปล่า​!​”​ ​หวัง​ซี​ตัดบท​คำพูด​ของ​นาง​อย่างดูแคลน​ ​“​เช่นนั้น​ที่​เจ้า​ทำท่า​ทาง​อยาก​เป็น​พี่สาว​น้องสาว​ที่​แสนดี​กับ​ข้า​นั้น​มาจาก​ที่ใด​ ​อย่า​หาว่า​ข้า​ไม่​เตือน​เจ้า​ ​มีตา​ต้อง​หัด​ไปดู​เรือน​หลัง​เสียบ​้าง​ ​มิใช่​ว่า​ไฟ​ลุกไหม้​เรือน​หลัง​ ​ทุกคน​ต่าง​ยืน​ดู​เรื่อง​สนุก​อยู่​ข้างๆ​ ​แล้ว​ ​แต่​เจ้า​กลับ​ยัง​ไม่รู้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​”

​“​ข้าว​่า​คนที​่​คอย​จับตาดู​เรือน​หลัง​ของ​ผู้อื่น​ก็​คือ​เจ้า​แล้ว​กระมัง​!​”​ ​ซือ​จู​เดือดดาล​ ​ความโกรธ​ที่​กักเก็บ​มาจาก​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วก​งบั​ดนี​้​ถูก​ระบาย​ออกมา​โดย​ไม่สน​ใจ​อะไร​ทั้งสิ้น​ ​“​เจ้า​เป็น​ที่​สนใจ​ของ​จ่าง​กง​จู่​ได้​อย่างไร​นั้น​ผู้ใด​ไม่รู้​บ้าง​ ​บน​โลก​ใบ​นี้​ไม่มี​กำแพง​ใด​ไม่มี​หู​…​”

​พวก​นาง​โต้เถียง​กัน​อยู่​ตรงนั้น​ ​โหวฮู​หยิน​ที่​ฟัง​อยู่​ด้าน​ข้าง​กลับกลอก​ตา​ไปมา​อย่าง​ใช้​ความคิด​ ​กระซิบ​เรียก​สาวใช้​คนสนิท​ ​กล่าวว่า​ ​“​เจ้า​รีบ​ไป​บอก​ท่าน​โหว​สักครั้ง​หนึ่ง​ว่า​คุณหนู​สกุล​หวัง​กับ​สะใภ้​ใหญ่​สกุล​เฉิน​มีปากเสียง​กัน​ ​คุณหนู​สกุล​หวัง​กำลัง​ถาม​ว่า​เมื่อวาน​ใน​พิธี​ทำความรู้จัก​ญาติ​สะใภ้​ใหญ่​สกุล​เฉิน​ได้รับ​ของขวัญ​พบ​หน้า​มาก​น้อย​เพียงไร​”

​ปริมาณ​ของ​ของขวัญ​พบ​หน้า​กับ​ญาติ​ที่มา​บ่งบอก​ได้​ว่า​ตระกูล​สามี​ให้ความสำคัญ​กับ​บุตร​สะใภ้​หรือไม่

​ซือ​จู​กับ​เฉิน​อิง​กลับมา​เยี่ยม​บ้าน​ ​หย่ง​เฉิง​โหว​ย่อม​ให้การ​รับรอง​เฉิน​อิง​อยู่​ที่​เรือน​ชั้นนอก​ด้วยตัวเอง

​สาวใช้​ผู้​นั้น​วิ่ง​ฉิว​ออก​ไป​ ​ไม่นาน​ก็​วิ่ง​กลับมา​ ​กระซิบ​กล่าว​กับ​โหวฮู​หยิน​ว่า​ ​“​ท่าน​โหว​บอกว่า​ ​ไม่ต้อง​สนใจ​สะใภ้​ใหญ่​สกุล​เฉิน​ ​พิธี​ทำความรู้จัก​ญาติ​ที่​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​เมื่อวาน​นั้น​ ​ญาติ​อาวุโส​ล้วน​ไม่​มาร​่วม​ ​จ่าง​กง​จู่​เอง​ก็​มอบ​เครื่องประดับ​เงิน​และ​ทองให้​เล็กน้อย​เท่านั้น​ ​งานเลี้ยง​วันนี้​ ​หลัก​ๆ​ ​แล้ว​ทำ​เพื่อ​ต้อนรับ​คุณชาย​ใหญ่​เฉิน​ ​แต่​ก็​อย่า​ทำให้​คุณชาย​รอง​เฉิง​ไม่พอใจ​ ​จวน​พวกเรา​จะ​ไม่​เข้าไป​ยุ่ง​เรื่อง​นี้​เจ้าค่ะ​”

​โหวฮู​หยิน​มี​แนวทาง​ใน​ใจ​แล้ว​ ​จึง​ลุกขึ้น​มา​ขวาง​อยู่​ตรงกลาง​ระหว่าง​ซือ​จู​กับ​หวัง​ซี​ ​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​จะ​ว่า​ไป​แล้ว​พวก​เจ้า​ล้วน​เป็น​พี่สาว​น้องสาว​ใน​ห้อง​หอ​เหมือนกัน​ ​พี่สาว​น้องสาว​ใน​ห้อง​หอนั​้น​ไม่ต้อง​เปรียบเทียบ​กับ​อะไร​อื่น​ ​ต่อให้​ทะเลาะ​มีปากเสียง​กัน​ ​นั่น​ก็​เหมือน​อากาศ​ใน​เดือน​หก​ ​ที่​ประเดี๋ยว​ฝนตก​ประเดี๋ยว​ท้องฟ้า​แจ่มใส​ ​วันดี​ๆ​ ​เช่นนี้​พวก​เจ้า​พี่น้อง​ก็​พูด​ให้​น้อยลง​สัก​ประโยค​หนึ่ง​เถอะ​ ​ด้าน​คุณชาย​ใหญ่​เฉิน​ยัง​รอ​อาจู​กลับบ้าน​อยู่​!​ ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ไม่มี​คนดู​แลงา​นบ​้าน​ใน​จวน​ ​อาจู​ก็​เลย​ต้อง​ลำบาก​เล็กน้อย​อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้​ ​ต้อง​รีบ​มารี​บก​ลับ​”

​นี่​กำลัง​เร่ง​ซือ​จู​ให้​รีบ​กลับ​ไป​นั่นเอง

​ลำเอียง​เข้าข้าง​หวัง​ซี​!

​………………………………………………………….