บทที่ 210 การเปลี่ยนแปลงของตระกูล
บทที่ 210 การเปลี่ยนแปลงของตระกูล
เซี่ยงไฮ้
บ้านบรรพบุรุษของตระกูลฮวงฟู่
ขณะที่รถแล่นเข้าไปในคฤหาสน์ สมาชิกอาวุโสหลักหลายสิบคนของตระกูลฮวงฟู่ก็มาที่ห้องจัดเลี้ยง
นัดกินอาหารค่ำตระกูล
คนทั้งหมดอยู่ที่นี่?
พวกเขาไม่เคยถูกเชิญมาพร้อมกันแบบนี้มาก่อน
“คุณลุงสอง พ่อของฉันตามตัวพวกเรากลับมาอย่างเร่งด่วนกันหมด เกิดอะไรขึ้น?” แม้ว่าฮวงฟู่หลานจะแต่งงานแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ทิ้งตระกูล เธอยังคงเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล
ถัดจากเธอคือฮวงฟู่จินซุน ชายชราในเสื้อผ้าแบบจีนโบราณที่ถือไม้เท้าในมือ
“ฉันก็ไม่รู้ แต่ผู้นำตระกูลอยู่ตรงนั้น เธอไปถามเขาได้” ฮวงฟู่จินซุนชี้ไปที่ฮวงฟู่ไห่โจว ซึ่งกำลังเดินออกมาไม่ไกล
ฮวงฟู่หลานขมวดคิ้วเล็กน้อย
เธอไม่ชอบพี่ชายคนโตฮวงฟู่ไห่โจว เธอมักคิดว่าพี่ชายคนโตขี้ขลาดเกินไป แม้ว่าเขาจะกลายเป็นผู้นำตระกูลฮวงฟู่และมีอำนาจมาก แต่นิสัยขี้ขลาดของเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก
แต่เหตุการณ์วันนี้ก็แปลกมาก
ฮวงฟู่จินซุนมองไปที่ด้านหลังของหลานสาวด้วยประกายวาบผ่านในดวงตา
ห้องจัดเลี้ยง
ฮวงฟู่โม่ซานยังคงนั่งอยู่ที่ด้านบน เฝ้าดูสมาชิกอาวุโสหลักของตระกูลที่มาถึง ใบหน้าที่แก่ชราของเขามักจะยิ้มบาง ๆ ตอบรับคำทักทายจากสมาชิกอาวุโสของตระกูลทีละคน
อันที่จริงเขาก็รู้สึกแปลกใจมากเช่นกัน
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมฮวงฟู่ไห่โจวถึงเรียกทุกคนมาที่นี่?
สามทุ่ม
สมาชิกอาวุโสเกือบทั้งหมดของตระกูลฮวงฟู่เข้ามาในห้องจัดเลี้ยง
ฮวงฟู่หลานไม่ได้รับคำตอบที่เธอต้องการจากพี่ชายของเธอ ทำให้เธอยิ่งสับสนมากขึ้น
หลังจากที่เธอนั่งลง เธอก็เหลือบไปเห็นสมาชิกในตระกูล ทันใดนั้นเธอก็มองไปที่ฮวงฟู่จินซุนที่อยู่ข้าง ๆ และถามว่า “ลุงสอง คุณเห็นเหวินเยว่ไหม”
“ไม่ น่าจะติดธุระบางอย่างจึงล่าช้า” ฮวงฟู่จินซุนกล่าวอย่างใจเย็น
“ไม่น่าเลย! ปกติเธอเป็นคนแรกที่มาถึงงานรวมญาติที่สำคัญ ๆ เสมอ ทำไมวันนี้มันถึงดูไม่ปกตินัก” ฮวงฟู่หลานสงสัย
“บางทีเธออาจจะมีปัญหาเกี่ยวกับท้องของเธอและเธออยู่ในห้องน้ำตอนนี้ก็ได้” ฮวงฟู่จินซุนพูดอย่างไม่ใส่ใจ แต่เจตนาสังหารในดวงตาของเขานั้นยิ่งเข้มข้นขึ้น
ฮวงฟู่หลานไม่ได้สังเกตเห็นดวงตาของฮวงฟู่จินซุน เธอแค่พยักหน้าและมองไปที่ฮวงฟู่ไห่โจวพี่ชายคนโตที่นั่งลงก่อน “พี่ใหญ่ ตอนนี้พี่ควรบอกทุกคนว่าทำไมถึงเรียกเรามาดึกขนาดนี้?”
“ไม่เป็นไร กินข้าวก่อน”
ฮวงฟู่ไห่โจวไม่ได้มองไปที่ฮวงฟู่หลาน แต่โบกมือให้ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังเขา จู่ ๆ ชายหนุ่มคนนั้นก็ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว
จานอาหารเลิศหรูที่มีทั้งสี กลิ่น และรสชาติที่ยอดเยี่ยม ซึ่งถูกจัดวางบนโต๊ะยาวที่มีคนหลายสิบคน รวมทั้งยังมีไวน์รสเลิศอีกด้วย
เมื่อเห็นว่าฮวงฟู่ไห่โจวไม่รีบบอกเหตุผลกับทุกคน พวกเขาก็หยุดถาม แต่พูดคุยกันและชิมอาหารรสเลิศแทน
ฮวงฟู่หลานไม่ได้กินอะไรมาก แต่ดื่มไวน์ชั้นดีไปสองแก้ว
เธอรู้สึกอยู่ตลอดว่าวันนี้มันแปลก
มีบางอย่างผิดปกติ แต่เธอไม่สามารถบอกได้ว่าอะไร
สามทุ่มสี่สิบ
ฮวงฟู่เหวินเยว่เข้ามาพร้อมกับเจิ้งเทียนเหอสามีของเธอและคนสนิทของเธออีกสี่คน
ท่ามกลางสายตาของทุกคน ฮวงฟู่เหวินเยว่เดินเข้าไปหาฮวงฟู่โม่ซาน คุกเข่าและโขกหัวที่พื้นอย่างแรง ก่อนจะลุกขึ้นและพูดว่า “ท่านปู่! คุณแก่แล้ว นับจากนี้คุณควรพักผ่อน!”
“เหวินเยว่ เธอหมายความว่ายังไง ฉันดื่มไวน์ไปไม่ถึงครึ่ง ทำไมฉันต้องรีบไปพัก?” ฮวงฟู่โม่ซานถามด้วยความประหลาดใจ
“คุณควรพักผ่อนได้แล้ว!” คราวนี้ฮวงฟู่เหวินเยว่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ไร้สาระ เธอนี่มัน…”
ตุบ!
แสงดาบส่องประกาย และศีรษะของฮวงฟู่โม่ซานก็ลอยขึ้นสู่กลางอากาศก่อนจะตกลงบนพื้น เลือดที่คอสาดกระเซ็นราวกับน้ำพุ!
ดวงตาของฮวงฟู่โม่ซานจ้องมองไปรอบ ๆ เขารู้สึกเหมือนกับโลกหมุนเร็วขึ้น และเขาแน่ใจได้ว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกของการเมา
ดาบเปื้อนเลือด
โดนบั่นคอ? หัวของฉันกำลังปลิว?
หลานสาวคนโปรดของฉันลงมือสังหารฉันงั้นเหรอ?
ทำไมเธอ…
สติของฮวงฟู่โม่ซานค่อย ๆ จางหายไป ในขณะที่หัวของเขาตกลงสู่พื้น และมันก็ถูกจับขึ้นมาโดยฮวงฟู่เหวินเยว่ที่นำมันมาวางบนโต๊ะ
“…!!”
ในชั่วพริบตา เจ้าหน้าที่อาวุโสหลายสิบคนของตระกูลฮวงฟู่ทั้งหมดทุกคนพลันเปลี่ยนสีหน้า ทันใดนั้นก็ยืนขึ้นจ้องมองฮวงฟู่เหวินเยว่และคำราม
“ฮวงฟู่เหวินเยว่ นี่เธอบ้าไปแล้วรึไง?!”
“ให้ตายเถอะ แกฆ่าปู่ นังสารเลว!”
“สัตว์นรก แกมันชั่วยิ่งกว่าเดรัจฉาน!”
เสียงตะโกนด่าทอดังขึ้น
ฮวงฟู่ไห่โจวไม่ได้เคลื่อนไหว เขายังคงนั่งอยู่ที่นั่นกับแก้วไวน์ของเขา ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจที่ลูกสาวของตัวเองฆ่าพ่อของเขา และดูเหมือนเขาจะไม่ได้ยินเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวของสมาชิกในตระกูลเลย
จู่ ๆ ฮวงฟู่เหวินเยว่ก็ยิ้มออกมา และสายตาของเธอก็กวาดมองผู้คนที่ดุด่า
เธอจับร่างที่เหลือของโม่ซานด้วยสองมือก่อนจะโยนออกไปจากที่นั่ง แล้วเธอก็นั่งลงบนที่นั่งของโม่ซานแทน
“แก่แล้ว ได้เวลาพักผ่อนแล้ว ฉันทำเพื่อเขา” หลังจากที่ฮวงฟู่เหวินเยว่ พูดอย่างนั้น เธอก็มองไปที่พ่อของเธอฮวงฟู่ไห่โจว ก่อนจะยิ้มและถามว่า “พ่อ ฉันพูดถูกไหม”
“ใช่!” ฮวงฟู่ไห่โจวสูดหายใจเข้าลึกและพยักหน้า
ทันใดนั้น ผู้คนอย่างน้อยหนึ่งโหลก็แสดงสีหน้าเหลือเชื่อ พวกเขาโกรธและคำรามออกมา ไม่อยากจะเชื่อกับฉากที่เพิ่งเห็น
“พี่ใหญ่! ลูกสาวของพี่บ้าไปคนหนึ่งแล้ว พี่ก็บ้าเหมือนกันด้วยเหรอ? หญิงสารเลวนี้ฆ่าพ่อของเรา แต่พี่…” ฮวงฟู่หลานตะโกนด้วยความโกรธ
“ฉันขอตอบแทนให้ว่าใช่” จู่ ๆ ฮวงฟู่จินซุนที่อยู่ด้านข้างก็ทำหน้าตาโหดเหี้ยม และมีดเล่มหนึ่งก็แทงเข้าที่คอของฮวงฟู่หลานทันที
เมื่อฮวงฟู่หลานหันศีรษะของเธอมามองอย่างยากลำบาก อีกฝ่ายก็กล่าวว่า “แก่มากแล้วก็ถึงเวลาต้องลงจากบัลลังก์ พี่ชายของฉัน หรือพ่อของเธอแก่มากแล้ว แม้แต่พี่ชายของเธอก็แก่แล้วด้วย ถึงเวลาที่คนหนุ่มสาวจะนั่งเป็นผู้นำตระกูล ฉันคิดว่าเหวินเยว่มีบุคลิกที่ดี และเหมาะสมกับตำแหน่งผู้นำตระกูล!”
“ลุงสอง คุณ คุณ……” รูม่านตาของฮวงฟู่หลานหดตัว และใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ช่วงเวลานี้
ห้องจัดเลี้ยงมีแต่ความเงียบงัน
คนสองคนถูกฆ่าตาย
ทุกคนรู้สึกหนาวไปถึงสันหลัง
พวกเขาเพิ่งตระหนักได้ว่าขณะนี้ฮวงฟู่เหวินเยว่กำลังยึดอำนาจ!
ไม่ใช่แค่พวกเขา แต่เจิ้งเทียนเหอที่มาด้วยก็ดูตกใจเช่นกัน เขาไม่รู้เลยว่าภรรยาของเขาวางแผนทำอะไรแบบนี้
แววตาเย็นชาของฮวงฟู่เหวินเยว่ กวาดมองไปทั่วผู้คน ทันใดนั้น สีหน้าของเธอก็บิดเบี้ยวและตะโกนว่า “จากวันนี้ไป ฉันจะสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล ใครกล้าแย้งก็มาเลย!”
“ฉันขอค้าน!”
“ฝันไปเถอะ!”
“อย่างแกเนี่ยนะ!?”
คนสามคนลุกขึ้นติด ๆ กัน พวกเขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่ทรงพลังของตระกูลฮวงฟู่
ทว่าทันทีที่พวกเขาพูดเช่นนี้ พวกเขาก็ถูกแทงเข้าที่ส่วนสำคัญของร่างกายทันที เมื่อหันไปดูก็พบว่าเป็นญาติที่สนิทที่สุดที่ลงมือ
ผู้อาวุโสอีกหลายสิบคนของตระกูลฮวงฟู่ที่ต้องการจะพูดต่อต้านก็เปลี่ยนสีหน้าทันที พวกเขาถอยหนีด้วยความสยดสยอง พลางมองดูผู้คนที่อยู่ใกล้ที่สุดที่อยู่รอบตัวด้วยความหวาดหวั่น
“ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้าใครต่อต้าน ก็ลงนรกไปซะ!” ฮวงฟู่เหวินเยว่เลียเลือดที่กระเซ็นมาโดนริมฝีปากของเธอ และถามอย่างโหดเหี้ยมว่า “มีใครอีกบ้าง? บอกฉันทีว่าใครกล้าที่จะต่อต้านอีกบ้าง?”
แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าคัดค้านอีก
ฮวงฟู่จินซุนค่อย ๆ แสดงท่าทางที่สุภาพ พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและยิ้ม “ในเมื่อไม่มีการคัดค้าน ฮวงฟู่เหวินเยว่จะเป็นผู้นำของตระกูลฮวงฟู่ของเรา ถ้าใครกล้าทรยศเธอและไม่เชื่อฟังคำสั่งของเธอ ก็จะถูกไล่ล่าจากสมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูล ทุกคนได้ยินชัดเจนไหม?”
“ได้ยินชัดแล้ว!” สมาชิกอาวุโสมากกว่าครึ่งหนึ่งของตระกูลฮวงฟู่ตะโกนพร้อมกัน
คนที่เหลืออีกหลายสิบคนมองหน้ากัน และในที่สุดก็ตระหนักได้ว่าพวกเขาไม่มีทางขวางฮวงฟู่เหวินเยว่ได้แน่
“พวกเราได้ยินชัดเจน”
แม้จะไม่เต็มใจนักแต่ก็ยังไม่กล้าทำอะไร เพราะกลัวว่าจะตายเป็นรายต่อไปนั่นเอง
ฮวงฟู่เหวินเยว่นั่งลงอีกครั้ง มองทุกคนด้วยความพึงพอใจ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะประกาศ เรื่องแรก ฮวงฟู่จินซุนจะเป็นผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลเรา เมื่อฉันไม่ได้อยู่ในเซียงไฮ้ ทุกคนในตระกูลต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขา”
“รับทราบ” ทุกคนพยักหน้า
ฮวงฟู่เหวินเยว่มองไปที่ฮวงฟู่จินซุนและพูดด้วยรอยยิ้ม “ลุง พาใครสักคนไปที่จินหลิง! แล้วฆ่าไอ้นั่นซะ ฉันจะรอฟังข่าวดี!”
“ได้!”