221 ออราเคิลของเทพธิดาแห่งแสง
คนที่ปรากฏจากวงกลมเวทมนตร์ที่ส่องแสงคือเทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า-ซามะ
เธอมองกวาดทุกคนจากที่สูง
เธอไม่ได้ดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ดี…
มันไม่เหมือนการลงมาสถิตธรรมดาๆของไอรา-ซามะ มันเป็นแรงกดดันที่มันทำให้ยากต่อการหายใจ
เหงื่อไหลออกมาเหมือนน้ำตก แค่จากการถูกเปิดเผยกับสายตาของอัลเธน่า-ซามะ
ไม่มีใครพูดได้
ความเงียบปกคลุมโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่
“สถานการณ์…นั้นลำบาก…” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะพูดอย่างเงียบๆ
“การที่เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ที่ฟื้นคืนชีพต้องได้ตัดสินแล้ว ว่าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะเจ้าได้ด้วยพลังปัจจุบัน… เพื่อที่จะเปลี่ยนเรื่องนั้น พวกเขาได้ใช้งานเทคนิคต้องห้าม” (อัลเธน่า)
“เทคนิคต้องห้าม…? มันคืออะไร?” (โนเอล)
เจ้าหญิงโนเอลเป็นตัวแทนทุกคนโดยการถามคำถามนั้น
“{เปลี่ยนประวัติศาสตร์}…มันเป็นเวทมนตร์โชคชะตาที่แทรกแซงอดีต” (อัลเธน่า)
ผมได้ยินเสียงกลืนน้ำลาย
เขียนประวัตศาตร์ใหม่…?
แค่อะไรบนโลกนี้…
“เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่อิบลิสพยายามจะฆ่า {ฮีโร่อาเบลเมื่อ 1,000 ปีก่อน} ด้วยเวทมนตร์ของพวกเขา ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น ประวัติศาสตร์ทั้งหมดจะยุ่งเหยิง…ไม่ว่าเจ้าจะกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ปัจจุบันกี่ครั้ง มันจะเป็นเรื่องที่ไร้จุดหมาย…” (ไอรา)
ไอรา-ซามะพูดต่อด้วยสีหน้าที่มืดมน
ความเงียบปกครองที่นี่ จนทุกคนเข้าในความหมายของเรื่องนั้นได้
จากนั้น เสียงกรีดร้องดังอยู่ในโบสถ์
“ไม่มีทางที่บางอย่างแบบนั้นเป็นไปได้!”
“มันอยู่ระดับของพระเจ้าแล้ว!”
“มันเป็นไปไม่ได้!”
ผมได้ยินเกี่ยวกับมัน
เวทมนตร์ที่มีผลกับเวลา
นักเวทย์หลายคนจะต้องการมัน แต่ไม่มีใคนสามารถทำมันสำเร็จได้แม้แต่ตอนนี้ -ในดินแดนของพระเจ้า
ความเยาว์ที่ไม่มีสิ้นสุด หยุดเวลา เดินทางข้ามเวลา
ไม่มีนักเวทย์ที่สามารถจะทำมันได้
คนจะตาย เวลาจะไม่หยุด และประวัติศาสตร์จะเปลี่ยน…นั่นควรจะเป็นอย่างนั้น
“ชั้นไม่รู้ว่าพวกเค้าใช้วิธีอะไร มีโอกาสสูงที่มารช่วยพวกเขา…แต่ไม่มีที่ว่างที่จะไปสืบเรื่องนั้น การเปลี่ยนของประวัติศาสตร์ได้ดำเนินไปแล้ว…ความทรงจำเกี่ยวกับผู้ยิ่งใหญ่อาเบลนั้นจะเสียไป” (อัลเธน่า)
คนของโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่กลืนน้ำลายในความช็อก
“โซเฟีย ลูซี่?” (มาโกโตะ)
ผมพยายามจะถาม
“ไม่มีทาง…ทำไมชั้นกำลังจะลืมเกี่ยวกับผู้กอบกู้-ซามะล่ะ…?” (โซเฟีย)
“มาโกโตะ…ชั้นจำเรื่องราวของผู้กอบกู้อาเบลได้ไม่ชัดเจน… แม้ว่า ชั้นได้อ่านมันจากหนังสือภาพ ถูกบอกเกี่ยวกับมันนับครั้งไม่ถ้วย และจำมันได้หมด…” (ลูซี่)
เจ้าหญิงโซเฟียและลูซี่มีหน้าที่ซีด
“ประวัติศาสตร์…ถูกเขียนใหม่จริงๆหรือ?
“อัลเธน่า-ซามะ ได้โปรดนำทางทาง เราจะเปลี่ยนสถานการณ์นี้ยังไง…?” (โนเอล)
เจ้าหญิงโนเอลถามด้วยความสงบ
แต่เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
“อัลเธน่า-ซามะ เราใช้เวทมนตร์เดียวกันไม่ได้เหรอ? ถ้าศัตรูได้เริ่มแทรกแซง โดยเราที่ใช้เวทย์เดียวกัน…” (ซากุไร)
“นั่นจะเป็นไปไม่ได้…ฮีโร่แห่งแสง-คุง”
คนที่ปฏิเสธความคิดของซากุไร-คุงคือปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ
เธอพูดว่าเธอจะไปที่ประเทศแห่งแสง แต่มันดูเหมือนเธอได้กลับมาแล้ว
“ทำไมล่ะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?” (ซากุไร)
“ไม่มีคนใช้มันในมนุษย์ ชั้นใช้เวทย์โชคชะตาถึงจุดหนึ่งได้ แต่…ที่มากที่สุดที่ชั้นทำได้คือมองไปที่อนาคตนิดหน่อย ใช้เวทย์ที่แทรกแซงอดีตเมื่อ 1,000 ปีก่อนนั้นเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน…”
“…”
ไม่มีนักเวทย์ที่ก้าวข้ามปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะในทวีปนี้
ถ้าปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูดว่าเธอทำไม่ได้ ไม่มีใครจะทำได้
“เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ต้องใช้หลายพัน…ไม่หลายหมื่นคนเพื่อที่จะสังเวยกับเทพเจ้างูไทฟอน… มันไม่ใช่เวทย์ที่พวกเจ้าใช้ได้” (ไอรา)
คำพูดของไอรา-ซามะทำให้ทุกคนสิ้นหวัง
ผู้สังเวยหลายหมื่น
เทคนิคต้องห้าม
“งั้น…มีเวทย์อะไรอื่นมั้ย?” (โนเอล)
เสียงของเจ้าหญิงโนเอลเบาลงอย่างมั่นคง
เทพธิดาแห่งแสงไม่ตอบ
เทพธิดาแห่งโชคชะตาก็เงียบด้วย
เฮ้…ได้โปรดพูดอะไรบางอย่าง
“ไม่มีอะไรที่พวกเจ้าทำได้” (ไอรา)
ไอรา-ซามะพูด
ผมได้ยินคนพูด ‘ไม่มีทางน่า…’
“เรื่องนี้…มันต้องเป็นความผิดของเทพธิดาแห่งโชคชะตาที่ไม่ดูทั่วประวัติศาสตร์… นั้นทำไมชั้นจะยื่นมือช่วย” (ไอรา)
ไอรา-ซามะพูดอย่างเงียบๆ
ทุกคนหยุดหายใจขณะที่พวกเขารอคำพูดต่อไปของไอรา-ซามะ
“ปรกติแล้ว มันต้องห้ามที่พระเจ้าเข้าไปเกี่ยวข้องโดยตรงกับดินแดนมนุษย์ มันถูกจัดตั้งขึ้นในระเบียบของเทพเจ้า… ถ้าเป็นแบบนั้นเมื่อระเบียบของดินแดนพระเจ้าถูกทำลาย เทพเจ้าอื่นจะร่วมด้วย และในท้ายที่สุด สงครามระหว่างพระเจ้าจะเกิดขึ้น และโลกนี้…จะพินาศไป” (อัลเธน่า)
“แต่ชั้น -เทพธิดาแห่งโชคชะตา- จะทำลายเรื่องนั้น…การลงโทษของการทำลายระเบียบของดินแดนสวรรค์ ชั้นจะถูกห้ามให้ลงมาสถิตที่ดินแดนมนุษย์ ชั้นก็จะไม่สามารถมอบสกิลให้ฮีโร่และออราเคิลได้ด้วย…คาเมลอนจะเสียศรัทธาไป และจะลดลงไป…ชั้นเสียใจสำหรับประเทศชั้น แต่มันควรจะดีกว่าพ่ายแพ้กองทัพของลอร์ดปีศาจ…” (ไอรา)
ได้ยินเรื่องนี้ ขุนนางและนักรบของคาเมลอนส่งเสียงในความสลดใจ
อย่างไรก็ตาม ไม่มีคนที่ขัดค้านเทพธิดาแห่งโชคชะตาเลย
“ไอรา-ซามะ ท่านจะช่วยเรายังไง…?” (โนเอล)
เจ้าหญิงโนเอลถามอย่างลังเล
ไอรา-ซามะมองไปรอบๆโบสถ์และพูดเหมือนเธอมุ่งมั่นตั้งใจตัวเธอเองแล้ว
“ด้วยปาฏิหาริย์ของพระเจ้า ชั้นจะส่งเจ้าไปเมื่อ 1,000 ในอดีต คนจะไปช่วยฮีโร่อาเบลเพื่อที่เค้าจะไม่ตาย” (ไอรา)
เสียงได้ขึ้นมาเป็นเสียง ‘โอออ้!’
บางอย่างแบบนั้นสามารถทำได้เหรอ?
“ชั้นจะไป” (เกราลท์)
คนที่เสนอจะทำมันทันทีคือฮีโร่สายฟ้า เกราลท์-ซัง
เท่มาก
“เดี๋ยว ชั้นจะไปด้วย!” (โอลก้า)
คนที่ส่งเสียงหลังจากนั้นคือฮีโร่เปลวเพลิง โอลก้า-ซัง
คนเหล่านี้มีความมุ่งมั่นตั้งใจมากจัง!
“ชั้นชื่นชมความกล้าของพวกเจ้า อย่างไรก็ตาม {มีแค่คนเดียว} ที่ส่งไปได้…” (ไอรา)
ไอรา-ซามะพูดอย่างขอโทษขอโพย
“งั้นไม่มีใครนอกจากชั้น ไม่มีปัญหา ใช่มั้ย?” (เกราลท์)
เกราลท์พูดและก้าวไปข้างหน้ามากกว่าเดิมขณะที่เขาพูดกับไอรา-ซามะ
เขาเป็นฮีโร่ที่สูงที่สุดตามหลังซากุไร-คุง และเขามีความสามารถเดียวกับผู้กอบกู้อาเบล สกิลฮีโร่สายฟ้า
ตัดสินจากหน้าคนรอบๆ พวกเขาดูเหมือนจะเห็นด้วยกับสิ่งนี้
ผมคิดว่าไม่มีปัญหากับการเลือกแบบนี้
“ไม่…ฮีโร่สายฟ้าเกราลท์ เธอเป็นฮีโร่ที่รู้จักกันดีที่มีชื่อก้องอยู่ในทวีปทิศตะวันตกมาเป็นเวลานานแล้ว ด้วยนั่นอย่างเดียว เธอจะถูกสังเกตโดยมารทันทีถ้าเธอถูกส่งไป 1,000 ปีก่อน นั่นเหมือนกันสำหรับฮีโร่เปลวเพลิงโอลก้า เราจะได้รับเหตุการณ์นี้เป็นความผิดพลาดของเทพธิดาแห่งโชคชะตา นั่นทำไมเราจะไม่ส่งคนที่มีชื่อเสียงในโลกนี้ และคนที่เหมาะสมคือบางคนที่ไร้ชื่อจนเมื่อไม่นาน…” (อัลเธน่า)
ความผิดพลาดของไอรา-ซามะ หือห์… นั่นฟังดูเหมือนบางอย่างที่เกิดขึ้นได้…
อ้า ไอรา-ซามะจ้องผม
แม้อย่างนั้น ถ้าเกราลท์-ซังและโอลก้า-ซังใช้ไม่ได้ งั้นมันควรจะเป็นใครล่ะ?
“บางคนที่ไม่มีชื่อจนถึงไม่นานมานี้…คนต่างโลกเหรอ?”
บางคนพึมพำ
“ท-ท่านพูดถึงเรียวซูเกะ-ซัง?!” (โนเอล)
คนที่ตะโกนคือเจ้าหญิงโนเอลที่ใจเย็นจนถึงตอนนี้
มันจริงที่ว่าเราพูดเกี่ยวกับกันส่งคนเดียว ที่เป็นคนต่างโลก และแข็งแกร่ง มันจะเป็นซากุไร-คุง…
“โนเอล ฮีโร่แห่งแสงมีหน้าที่ที่จะปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ปัจจุบัน เราส่งเขาไป 1,000 ปีในอดีตไม่ได้” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะปฏิเสธมันทันที
“อ-อย่างนั้นเหรอ…” (ซากุไร)
ซากุไร-คุงต้องคิดว่าเขาจะถูกส่งไปด้วยแน่ เขาส่งเสียงที่ตกตะลึง
“ไอรา-ซามะ คนที่แข็งแกร่งในประเทศแห่งแสงและประเทศแห่งไฟที่เป็นระดับโอริคัลคุมนั้นและฮีโร่ที่เทียบได้ เราควรจะเรียกพวกเขามั้ย?” (ยูเวอิน)
นายพลยูเวอินรายงาน
มันจริงที่ว่าไม่จำเป็นที่มันจะต้องเป็นฮีโร่
“ไม่ นั่นจะไม่ได้ผล…เราควรจะพยายามอย่างมากที่สุด ทีจะไม่ให้มารสังเกตว่าเทพธิดาแห่งโชคชะตาส่งนักรบไปในอดีต…” (ไอรา)
แต่ไอรา-ซามะส่ายหัวไปข้างๆด้วยสีหน้าที่มืดมน
“ชั้นจะบอกเงื่อนไขของนักรบที่เหมาะสมที่จะส่งไป 1,000 ปีในอดีต” (ไอรา)
ไอรา-ซามะพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน
“ถ้าเราส่งคนที่มีสกิลที่ทรงพลังเหมือนฮีโร่ หรือออราเคิล มารจะสังเกตมัน มันจะเป็นเหมือนกันกับสกิลที่พวกเจ้าเรียกกันว่าระดับนักบุญ และระดับกษัตริย์” (ไอรา)
“นั่นหมายถึงปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะและแม่จะไม่มีคุณสมบัติด้วย…” (ลูซี่)
ลูซี่พึมพำ
มันจริงที่ว่าโรซาลี-ซังจะพึ่งพาได้ แต่เธอไม่ตรงกับความต้องการของไอรา-ซามะ
“งั้น มันจะต้องแข็งแกร่งแค่ไหนถ้าพูดเจาะจงที่มันจะโอเค…?” (ทาริสก้า)
นายพลทาริสก้าถามสิ่งที่ทุกคนสนใจ
“ถ้าเราวางมาตรฐานของมนุษย์…บางคนที่มีสกิลที่ต่ำกว่าระดับกลาง นั่นเป็นสิ่งที่ต้องการที่จะส่งไป 1,000 ปีในอดีต” (ไอรา)
“…นั่นค่อนข้างเป็นความต้องการที่ลำบาก” (ยูเวอิน)
นายพลยูเวอินครวญ
นั่นจริง มันเป็นความต้องการที่ลำบากเกินไปไม่ว่าจะพูดมันยังไง
“แต่ไม่มีจุดหมายในการคร่ำครวญเรื่องนั้น มารับสมัครนักรบที่ไปเมื่อ 1,000 ปีก่อนในอดีต บางคนที่มีสกิลระดับกลางหรือต่ำกว่าที่ช่วยอาเบล-ซามะได้…” (โนเอล)
เจ้าหญิงโนเอลพูดในแง่บวกในที่ที่ได้ถูกล้อมไปด้วยบรรยากาศที่มืดมน
แต่…
“นั่นไม่จำเป็น” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะพูดมันห้วนๆ
“เรามีเทพธิดาแห่งโชคชะตาที่ยืนยัน {อนาคตทั้งหมด} ได้” (อัลเธน่า)
“อ-อย่างนั้นเหรอ…?” (โนเอล)
เสียงตกใจได้ขึ้นมา
จริงเหรอ…?
ท่านเห็นอนาคตองทั้งทวีปเหรอ…ไอรา-ซามะ?
ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมท่านมีหน้าที่เหนื่อย
“เสียใจที่ต้องพูด…ไม่ว่าผู้ศรัทธาของเทพธิดาคนไหนในทั้งทวีปที่เราจะส่งไป 1,000 ปีก่อนในอดีต พวกเขาเปลี่ยนอดีตที่ฮีโร่อาเบลตายไม่ได้” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะพูดความเป็นจริงที่โหดร้ายออกมา
“ม-ไม่มีทางน่า…” (โนเอล)
เจ้าหญิงโนเอลพึมพำในความสิ้นหวัง
ไม่ มันไม่ใช่แค่เจ้าหญิงโนเอล แต่ทุกคนในโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่ได้เสียแสงในสายตาไป
ผู้ปกครองของโลกนี้และเทพธิดาแห่งแสง ทางพื้นฐานแล้วได้ยืนยันความตายของฮีโร่อาเบล
‘…เราจบเห่แล้ว’ ผมสามารถได้ยินแม้แต่คำพูดแบบนั้นออกมา
“แต่ยังมีความเป็นไปได้” (อัลเธน่า)
คนที่มีมีหัวของพวกเขาห้อยลงไปยกหัวของพวกเขาขึ้นกับคำพูดของอัลเธน่า-ซามะ
และจากนั้น ดั่งพวกเขาร้องขอ พวกเขารอคำพูดต่อไปของเทพธิดา
สายตาของอัลเธน่า-ซามะว่ายไปรอบๆซักพัก ดั่งเธอลังเล และจากนั้นหันมาทางนี้อย่างช้าๆ
ตาที่คมของท่านชี้มาทางนี้
เทพธิดาแห่งแสงพูด
เสียงที่ฟังแล้วดั่งมันเป็นธุระของคนอื่น
“{ทากัตซูกิ มาโกโตะ ชั้นมีคำขอ}” (อัลเธน่า)
ผมมีความรู้สึกที่ไม่ดี
ผมไม่อยากจะฟังคำพูดต่อไปของอัลเธน่า-ซามะ
ความเงียบปกคลุมโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่ และสายตาทุกคนชี้มาที่ผม
“นายเป็นคนเดียว…” (อัลเธน่า)
ดั่งลังเล…
อัลเธน่า-ซามะพูดต่อในน้ำเสียงที่ขอโทษขอโพยมากกว่า แม้แต่เวลาในวิหารทะเลลึกด้วยกันกับโนอาห์-ซามะ
“นายมีอนาคตที่แม้แต่เทพธิดาไอราก็ไม่สามารถเห็น… มีความเป็นไปได้ที่จะเปลี่ยนอนาคตของฮีโร่อาเบลเสียชีวิตไป” (อัลเธน่า)
เจ้าหญิงโซเฟียกลืนน้ำลายที่ข้างผม
เฮ้ย เฮ้ย อย่าอย่างนั้นน่า…
“ทากัตซูกิมาโกโตะ…นายไปที่ 1,000 ปีก่อนในอดีตและช่วยฮีโร่อาเบล…และช่วยโลกนี้ได้มั้ย?” (อัลเธน่า)
เสียงของอัลเธน่า-ซามะเหมือนผู้ตัดสินของนรก
เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 300/300
ค่าไฟ 100/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord