222 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ถูกกดดันให้เลือก
“…ได้โปรดนายไปที่อดีตเมื่อ 1,000 ปีได้ ช่วยฮีโร่อาเบล…และช่วยโลกได้มั้ย?” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะประกาศเบาๆ
เมื่อผมดูดีๆแล้ว สีหน้าของท่านปวดร้าวเล็กน้อย
ทุกคนในโบสถ์มองดูผมที่อยู่ข้างหลังสุด
ทุกคนรอคำตอบจากผม
ฮ่าาา…ผมไม่มีทางเลือกนอกจากไป
ผมเกาหัวขณะที่ผมมุ่งหน้าไปที่เวทีที่อัลเธน่า-ซามะอยู่
“ฮีโร่มาโกโตะ…”
บางคนจับแขนของผม
“โซเฟีย…” (มาโกโตะ)
“นายจะ…ไปเหรอ?” (โซเฟีย)
เธอมองผมด้วยหน้าที่ดั่งเกือบจะร้องไห้ ดังนั้น ผมตอบไม่ได้ทันที
“ขึ้นอยู่กับเงื่อนไข” (มาโกโตะ)
ผมตอบด้วยรอยยิ้มที่คลุมเครือ
ผมเดินผ่านโบสถ์อย่างช้าๆ
เมื่อเวลาที่ผมสังเกต ลูซี่ ซา-ซัง และฟูเรีย-ซังตามมา
ยังไงซะ นั่นโอเค
ผมยืนอยู่ข้างหน้าเวที ตรงหน้าอัลเธน่า-ซามะ
“อัลเธน่า-ซามะ มีหลายสิ่งที่ผมอยากถาม” (มาโกโตะ)
“ชั้นจะตอบ” (อัลเธน่า)
เธอน่าจะรู้คำถามของผมแล้ว แต่อัลเธน่า-ซามะพยักหน้าอย่างหนัก
“ถ้าผมไป 1,000 ปีในอดีต ผมจะกลับมาที่ปัจจุบันได้มั้ย?” (มาโกโตะ)
นี่เป็นจุดที่สำคัญที่สุด
ถ้าผมเป็นคนเดียวที่เปลี่ยนอดีตได้ ไม่มีทางเลือกนอกจากไป
แต่ ผมอยากจะถูกเว้นจากการเดินทางไปอย่างเดียว
“ชั้น -ในฐานะเทพธิดาแห่งโชคชะตา- จะตอบคำถามนั้น…” (ไอรา)
ไอรา-ซามะประกาศเงียบๆ
“ยุคปัจจุบันคือยุคแห่งแสงที่พวกเราเหล่าเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์ปกครองโลกอยู่ นั่นทำไมมันง่ายที่จะส่งนายไป 1,000 ปีในอดีต… แต่ยุคเมื่อ 1,000 ปีก่อนในอดีตเป็นยุคมืดที่มารปกครอง อิทธิพลของพวกเราเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์สู่ดินแดนมนุษย์นั้นอ่อนแอสุดขีด…เพื่อที่จะใช้ประโยชน์พลังนั้น ที่อยู่ระดับเดียวกับการเดินทาง มันจะต้องการ 100 ปีสำหรับแสงที่จะเพิ่มขึ้นหลังจากเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ได้ถูกปราบ…” (ไอรา)
“ม-ไม่มีทางน่า!” (อายะ)
ซา-ซังร้องในเสียงที่เบาลง
“พูดอีกอย่าง…” (ลูซี่)
เสียงของลูซี่สั่น
“ทากัตซูกิ มาโกโตะ นายจะกลับมาที่ปัจจุบันไม่ได้…” (ไอรา)
คำพูดของไอรา-ซามะมีน้ำหนักมากกับผม
…เฮ้ย เฮ้ย พูดจริงอ่ะ?
“อัศวินของชั้น! ปฏิเสธ! ไม่มีความจำเป็นที่นายต้องทุกข์กับเรื่องนั้น!” (ฟูเรีย)
ฟูเรีย-ซังตะโกน
นั่นจริง…ไม่ว่าจะพูดมันยังไง มันไร้เหตุผลเกินไป
พวกเขาโดยพื้นฐานแล้วบอกผมว่า ‘เสียสละตัวเองเพื่อช่วยโลก’
ผมมองตรงไปที่เทพธิดาแห่งแสง โดยไม่พูดอะไร
อัลเธน่า-ซามะต้องเข้าใจที่อยู่ในหัวของผมแล้ว
“ชั้นจะมอบความปรารถนาให้นาย ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะพูด
“ความปรารถนาของผม…หือห์” (มาโกโตะ)
ผมไม่ต้องการทองหรือชื่อเสียง
อัลเธน่า-ซามะมีหน้าที่พูดว่าท่านรู้นั่นแล้ว ขณะที่ท่านพูดต่อ
“ชั้นจะนำ {ข้อจำกัด} เกี่ยวกับผู้ศรัทธาของเทพธิดาโนอาห์” (อัลเธน่า)
“?!” (มาโกโตะ)
จากตอนนี้ไป มันไม่สำคัญว่าโนอาห์จะมีผู้ศรัทธามากเท่าไหร่” (อัลเธน่า)
“…เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)
มันเป็นสิ่งใหญ่ที่ควรได้รับ
ผมเป็นแค่ผู้ศรัทธาคนเดียวจนถึงตอนนี้
ผมเพิ่มจำนวนของผู้ศรัทธาไม่ได้
แม้อย่างนั้น…
“หมดแล้วเหรอ?” (มาโกโตะ)
ผู้คนส่วนใหญ่ใน ทวีปทิศตะวันตกอุทิศตนให้กับโบสถ์เทพธิดา
มันยากที่จะเพิ่มจำนวนของผู้ศรัทธาด้วยตัวเอง เพราะโนอาห์-ซามะถูกปฏิบัติอย่างเทพมาร
นั่นทำไมตาของเธอตกลงมาที่ผม -คนต่างโลก
“แน่นอนว่า นั่นไม่ใช่ทั้งหมด เราจะยินดีต้อนรับโนอาห์ในฐานะ {เทพธิดาคนที่แปด} ของโบสถ์เทพธิดาในทวีปนี้ พูดอีกอย่าง เธอจะไม่เป็นเทพมาร แต่จะเป็นเป้าหมายของศาสนาอย่างเป็นทางการ” (อัลเธน่า)
“เข้าใจแล้ว…” (มาโกโตะ)
นี่มันน่าประทับใจ
มันเหมือนเปลี่ยนจากเทพมารตลอดทางไปถึงศาสนาของรัฐกระทันหัน
““อะ?!””
คนที่ตอบสนองกับคำพูดของอัลเธน่า-ซามะมากกว่าผมอีก คือคนของโบสถ์
แน่นอน
ตัวตนที่พวกเขาสอนกันเป็นเทพมาร ตอนนี้เป็นเป้าหมายของการอธิษฐาน
เมื่อผมมองดูข้างผม มีลูซี่ และฟูเรีย-ซังหมดคำพูด
เจ้าหญิงโนเอลบนเวทีดูเหมือนจะตกใจกับเรื่องนี้ด้วย
(นี่เป็นระดับที่ต่างไปเลย…) (มาโกโตะ)
นี่โดยไม่ต้องสงสัยว่าเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
แต่ถ้าท่านจะมาไกลขนาดนี้
“ท่านก็ปล่อยโนอาห์-ซามะจากวิหารทะเลลึกเลยสิ…” (มาโกโตะ)
“นั่น…เราทำไม่ได้” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะตอบคำพึมพำของผม
“อะไร? งกมาก” (มาโกโตะ)
““อะ?!””
อัลเธน่า-ซามะไม่ได้ดูเหมือนจะกวนใจกับการพูดที่หยาบคายของผม
จริงๆแล้วมันเป็นคนรอบๆ ที่ชะงัก
อัลเธน่า-ซามะเข้าหาผมและกระซิบในหูผม
“ชั้นคิดถึงเรื่องนั้นและขอการอนุญาตจากพ่อ ราชาเทพเจ้า… แต่ไอ้พ่อเวรนั่นพูดว่า: ‘เงื่อนไขที่จะปล่อยเธอก็คือแต่งงานกับชั้น ดังนั้นไม่’! โนอาห์-ซามะเป็นเพื่อนวัยเด็กของชั้น นายรู้มั้ย! แม้ว่ามันก็เจ็บปวดแล้ว ที่เขาพยายามจะลงมือกับเพื่อนวัยเด็กของชั้น เค้าไม่สำนึกสักนิดบน เรื่องลูกนอกสมรส! ไอแก่โง่นั่น!!” (อัลเธน่า)
“อัลเธน่า-ซามะ…รูปแบบการพูดของท่านยุ่งเหยิงนะ” (มาโกโตะ)
“…ชั้นขอโทษ” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะสไลด์ไปอย่างช้าๆ
…เทพธิดาองค์นี้นั้นลำบาก
“ตอนนี้ นายจะทำอะไร ทากัตซูกิมาโกโตะ?” (ไอรา)
ไอรา-ซามะถาม
“มาโกโตะ…นายจะไปเหรอ?” (ลูซี่)
“ฮีโร่มาโกโตะ…” (โซเฟีย)
เสียงที่ไม่สบายใจของลูซี่มาถึงหูผม และในเวลาที่ผมสังเกต เจ้าหญิงโซเฟียจับแขนเสื้อของผม
ตอนนี้ ผมควรทำอะไรดี
นี่มันมีปัญหา
แต่ ‘คนที่สำคัญที่สุด’ ที่จะทำการตัดสินใจสุดท้ายไม่ได้อยู่ที่นี่
ผมตัดสินใจเรื่องนี้โดยไม่ปรึกศากับท่านไม่ได้
ผมมองหน้าเทพธิดาแห่งแสง
“ได้ เราควรจะเรียกเธอ” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะวางมือขวาไว้ข้างหน้าและวงกลัมเวทมนตร์สีรุ้งขนาดยักษ์ปรากฏขึ้น
“{ลงมา เทพธิดา โนอาห์}” (อัลเธน่า)
โบสถ์ได้เสียงดังกับคำพูดของอัลเธน่า-ซามะ
“…การลงมาของเทพมารเหรอ?!’
‘แต่นี่เป็นโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่ของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนานะ’
‘หน้าตาที่น่ากลัวแบบไหนที่มันจะมี’
ผมได้ยินความคิดเห็นเหล่านั้น
แสงเอ่อล้นจากวงกลมเวทมนตร์สีรุ้ง
ผมได้ยินเสียงคลืนน้ำลาย
“ชั้นถูกเรียกและชั้นมา! ย้าน ย้าน ย้านนนน!” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะกระโดดออกมาด้วยพลังงานที่ดี คู่กับการตะโกนที่กระตือรือร้น
“““……”””
ความตึงเครียดที่เทพมารจะออกมาจากช่องว่าง ที่โนอาห์-ซามะกระโดดออกมาได้เปลี่ยนบรรยากาศในโบสถ์เทพธิดาให้แปลกประหลาด
เดี๋ยว โนอาห์-ซามะ?
อย่าทำนั่นในฉากสำคัญได้มั้ย?
ไอรา-ซามะจับหัวของท่าน แต่อัลเธน่า-ซามะไร้สีหน้า
“ท่านพลาดนั่น โนอาห์-ซามะ” (มาโกโตะ)
“โอ้ชั้น จริงเหรอ?” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะดูเหมือนจะไม่ถือมันและเหวี่ยงผมของท่านขณะที่ท่านยิ้ม
ท่านสวยเหมือนเคย
ลูซี่และซา-ซังข้างผมก็หมดคำพูดด้วย
ฮ่าาา…พวกเธอถูกทำลายภาพลวงตาถึงเทพธิดาที่ผมติดตามหรือ?
ผมมีรอยยิ้มที่เบี้ยว ขณะที่ผมหันไปหาสมาชิกปาร์ตี้ของผม
“เฮ้ ลูซี่ โนอาห์-ซามะเป็นแบบนี้ แต่ท่านปรกติแล้วจริงจัง—เอ๋?” (มาโกโตะ)
ลูซี่ทรุดตรงไปที่พื้น
“เอ๋?! ลูซี่?! เฮ้ย เป็นอะไรน่ะ!” (มาโกโตะ)
ผมรีบหยิบเธอขึ้นและยืนยันหน้าของเธอ และตาของเธอเหลือกขึ้น น้ำลายไหลจากปาก หมดสติ
เกิดอะไรขึ้น
“อ้าา…อ้าาาา…อ้าา…” (อายะ)
ซา-ซังแค่ยืนอยู่ที่นั่น ส่งเสียงครวญด้วยตาที่ว่างเปล่า
“ซา-ซัง?! เธอโอเคมั้ย?!” (มาโกโตะ)
ผมมองไปรอบๆไม่รู้ว่าจะทำอะไรระหว่างที่ยังจับลูซี่
“ฮืออออ…อุอ้าาา…”
“อ้าา…อ้าาาาาาาา!”
“…คิ้ฮิ้! คิ้ฮิ้ฮิ้ฮิ้…”
คนที่อยู่ในโบสถ์แปลกไป
น-นี่มันอะไรกัน?!
“โนอาห์!!!” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะตะโกนด้วยเสียงที่ทำให้แก้วหูแตกได้
“เธอทำอะไรที่ปรากฏในร่างจริงในดินแดนมนุษย์ล่ะ?! ซ่อนร่างจริงเดี๋ยวนี้นะ! ทุกคนที่นี่ {บ้า} ไปแล้ว!” (ไอรา)
ไอรา-ซามะส่งเสียงของท่าน
เอ๋…บ้า?
“อ้าา ตอนนี้เมื่อเธอมาพูดถึงมัน ชั้นได้ปรากฏในแบบเดียวกันเมื่อชั้นเจอกับมาโกโตะ” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะพึมพำเหมือนกับไม่สนุกกับเรื่องนี้ และรูปลักษณ์ ของท่านโปร่งใสครึ่งหนึ่ง
“เห็นยัง นี่โอเค ใช่มั้ย?” (โนอาห์)
“มันไม่ใช่ทั้งหมด! เราจะทำอะไรดีล่ะตอนนี้ คนที่นี่ได้นำคนในทวีปทิศตะวันตกนะ รู้มั้ย?!” (ไอรา)
โนอาห์-ซามะ…ทำให้สหายของผมกลับเป็นปรกติได้โปรด” (มาโกโตะ)
ผมบ่นกับเทพธิดาของผมด้วยเหมือนกัน
“ช่วยไม่ได้” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะดีดนิ้วของท่าน
“{สปิริตเวทมนตร์ ย้อนเวลา}” (โนอาห์)
รอบข้างได้ปกคลุมในแสงสีรุ้ง
ในทันใดนั้น ความรู้สึกของทิศทางจากทุกทางได้หายไป
อากาศเปลี่ยนเป็นแปลกและหนืด
ความรู้สึกแปลกหายไป แสงหายไป และกลับไปก่อนหน้านั้น
“อ-เอ๋?” (ลูซี่)
“หืม?” (อายะ)
ลูซี่และซา-ซังขยับหัวของพวกเธออย่างกระสับกระส่าย
“ลูซี่ ซา-ซัง!” (มาโกโตะ)
ช่างโล่งใจ
พวกเธอกลับมามีสติ
คนรอบๆดูเหมือนจะกลับไปเป็นปรกติด้วย
“โนอาห์ เธอ…” (ไอรา)
“อะไร มีปัญหาเรอะ?” (โนอาห์)
“เราต้องคุยกันภายหลัง โนอาห์” (อัลเธน่า)
ไอรา-ซามะและอัลเธน่า-ซามะบ่นกับโนอาห์-ซามะ
ผมอยู่ในความงงงวยระหว่างที่ฟังเรื่องนี้
ผมไม่เข้าใจว่ามันอะไร แต่ผมได้เข้าใจว่าอะไรเกิดขึ้น
ย้อนเวลากลับ —ปาฏิหาริย์ของเทพเจ้า
หนึ่งในเวทมนตร์ที่ {ชุบชีวิตคนตาย} ได้
ช่างเป็นเวทมนตร์ที่ใช้ทันทีที่ลงมาสถิต
แล้วก็ เธอผ่านมันเหมือนไม่มีอะไร แต่อะไรคือสปิรีิตแห่งเวลา
สมองของผมตามไม่ทัน
ระหว่างที่ผมยังสับสน โนอาห์-ซามะพูดกับผม
“เห็นยัง กลับไปเป็นปรกติอย่างถูกต้อง ใช่มั้ย?” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะโบกมือของท่านด้วยรอยยิ้ม แต่เธอทำเละ ไม่ใช่เหรอ?
เทพธิดาองค์นี้…
“เฮ้ เฮ้ มาโกโตะ เทพธิดาที่นายติดตาม…รู้มั้ย…” (ลูซี่)
ลูซี่กระซิบใส่หูของผม
ตอนนี้ที่เธอพูดถึงมันแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้เจอโนอาห์-ซามะ
“เห้อ อย่าพูดเกี่ยวกับท่านแบบนั้นสิ” (มาโกโตะ)
“แต่นายชื่นชมเทพธิดาตั้งมากมาย ดังนั้นชั้นจินตนาการถึงเทพธิดา-ซามะที่ดีนะ…” (อายะ)
“ชั้นเริ่มจะรู้สึกว่าอัศวินของชั้นถูกหลอกโดยเทพธิดาที่ไม่ดี…” (ฟูเรีย)
แม้แต่ซา-ซังและฟูเรีย-ซัง
ทำให้พวกเธอบ้าอย่างแรกที่พวกท่านเจอ มันทำความประทับใจแรกแย่…
คนได้ ‘เทพมารนั้น…’ และ ‘ช่างน่ากลัว…’
ตัวของโนอาห์ซามะเองทำเหมือนดั่งไม่มีอะไร
นี่มันแย่แล้ว โนอาห์-ซามะ~
ทุกคนกลัว
ท่านต้องได้ยินเสียงในใจของผม โนอาห์-ซามะเอียงหัวของท่านและวางนิ้วมือไว้ที่แก้มของท่านและได้ ‘หืมม’ ขณะที่เธอเดินหน้าไปเล็กน้อยที่เวที
“ทุกคน~ ชั้นโนอาห์☆ ยินดีที่ได้รู้จัก♥” (โนอาห์)
ท่านหลิ่วตา
ในทันทีต่อมา ลมที่สดชื่นพัดมา และกลิ่นของดอกไม้ครอบงำ
มันดั่งเราอยู่ในทุ่งดอกไม้…เดี๋ยว มีดอกไม้บานจริงๆ?!
ภ-ภาพลวงตา หือห์…
“อาา…โนอาห์-ซามะ…”
“ช่างงดงาม…”
“ผมจะเปลี่ยนศาสนาไปเป็นของท่าน…”
ตาของผู้คนในโบสถ์ได้เปลี่ยนเป็นหัวใจ
อุว้าา พวกเขาโดนเสน่ห์อย่างง่ายๆเลย
“นี่มันค่อนข้างน่าสงสัย…” (ลูซี่)
“บางอย่างกลิ่นตุๆ…” (อายะ)
“นั่นศัตรู…” (ฟูเรีย)
ลูซี่ ซา-ซังและฟูเรียไม่ได้โดนเสน่ห์นะ
“โอ้ ชั้น นั่นน่าเศร้า แม้ว่าชั้นได้ดูพวกเจ้ามาตลอดเวลานี้” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะกระโดดลงจากเวทีและมาใกล้เรา
“““?!”””
ลูซี่ ซา-ซัง และฟูเรีย-ซังสั่น
“เฮ้ ลูซี่-จัง อายะ-จัง มาสนิทกันนะ โอเคมั้ย? แล้วเปลี่ยนศาสนามาเป็นของชั้นมั้ย?” (โนอาห์)
“…อ-อืม…” (ลูซี่)
“น-นี่มันน่ากลัว…ทากัตซูกิ-คุง” (อายะ)
ลูซี่และซาซังได้ถูกโจมตีโดยความเป็นพระเจ้าของโนอาห์-ซามะ
“โนอาห์-ซามะได้โปรดหยุดทำตัวยิ่งใหญ่กับเพื่อนของผม” (มาโกโตะ)
ผมดึงเทพธิดาไป
เทพธิดาองค์นี้ทำอะไร?
“เออ๋ ชั้นเพียงแค่รับสมัครพวกเธอ…” (โนอาห์)
“ผมจะเป็นคนที่ชวนลูซี่และซา-ซัง” (มาโกโตะ)
“มันเป็นซักพักแล้วตั้งแต่ที่ชั้นมาอยู่ในดินแดนมนุษย์ ชั้นเลยตื่นเต้น~☆” (โนอาห์)
“ตื่นเต้นเกินไปแล้ว” (มาโกโตะ)
ผมดึงโนอาห์-ซามะไปที่เวที
แน่นอนว่าอัลเธน่า-ซามะก็อยู่ที่นั่นด้วย
“ตอนนี้ โนอาห์ สั่งสาวกของเธอ บอกเค้าให้ไปเมื่อ 1,000 ปีก่อนในอดีต” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะพูด
“หืม? ชั้นไม่อยากทำอ่ะ” (โนอาห์)
“เธอพูดอะไรนะ?” (อัลเธน่า)
โนอาห์-ซามะปฏิเสธอัลเธน่า-ซามะ
“โนอาห์-ซามะ?” (มาโกโตะ)
โดยการเป็นเทพธิดาองค์ที่ 8 ของโบสถ์เทพธิดา และได้โอกาศที่จะได้ผู้ศรัทธามากมาย
นั่นควรจะเป็นความต้องการที่ยาวนานของเทพเจ้าไททัน ที่ถูกปฏิบัติเป็นเทพมาร
ถ้าผู้ศรัทธาของโนอาห์-ซามะเพิ่มจำนวน เทพเจ้าไททันจะได้รับความแข็งแกร่ง
ผมคิดว่าผมจะถูกสั่งให้ทำดั่งมันเป็นธรรมชาตินะ…
“มาโกโตะ นายตัดสินใจด้วยตัวเอง” (โนอาห์)
“…” (มาโกโตะ)
“โนอาห์…เธอคิดอะไรอยู่ที่นี่น่ะ?” (อัลเธน่า)
เสียงของอัลเธน่า-ซามะเข้มงวดขึ้น
แต่โนอาห์-ซามะอยู่ในรอยยิ้มที่ชวนสั่นเหมือนครั้งแรกที่เราเจอกัน
มือขาวที่บริสุทธิ์จับแก้มของผม
“มาโกโตะ มันโอเคสำหรับนายที่จะตัดสินใจ ช่วยโลก หรือทำลายมัน…” (โนอาห์)
รอยยิ้มของท่านไม่มีเงาแม้แต่เงาเดียวของความสงสัย
โนอาห์-ซามะมอบตัวเลือกที่หนักให้ผม
เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 300/300
ค่าไฟ 100/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord