ตอนที่ 215 หวังเฉิน

เสน่ห์รักคุณหนูต่างสกุล

หวัง​เฉิน​หัวเราะ​ไม่​ออก​ร้องไห้​ไม่ได้​ ​ยื่นมือ​ออก​ไป​บีบ​ใบหน้า​เล็ก​ที่​ทั้ง​ขาว​และ​นวล​เนียน​ของ​น้องสาว​ ​กล่าวว่า​ ​“​มี​ใคร​เอาเรื่อง​แต่งงาน​ทำเป็น​เรื่อง​เล่น​อย่าง​เจ้า​หรือเปล่า​ ​บุรุษ​กลัว​เดินทาง​ผิด​ ​สตรี​กลัว​แต่ง​คน​ผิด​ ​เจ้า​ตั้งใจ​สักหน่อย​ได้​หรือไม่​”

หวัง​ซี​หน้ามุ่ย​ ​กล่าวว่า​ ​“​ผู้ใด​จะ​รู้เรื่อง​ในอนาคต​กัน​?​ ​จิตใจ​มนุษย์​เปลี่ยนแปลง​ง่าย​ที่สุด​ ​ข้ามี​ความสุข​กับ​ปัจจุบัน​ดีกว่า​”

หวัง​เฉิน​กลับ​เห็นด้วย​กับ​ข้อนี​้​ ​อด​กล่าว​ไม่ได้​ว่า​ ​“​เช่นนั้น​เจ้า​ลอง​พูด​มา​ ​ตอนนี้​เจ้า​คิด​อย่างไร​ ​เหตุใด​ถึง​ลังเล​ตัดสินใจ​ไม่ได้​”

ไม่​เสียแรง​ที่​เป็น​พี่ชาย​ใหญ่​ของ​นาง​ ​เพียง​ครู่เดียว​ก็​จับใจ​ความสำคัญ​ได้​แล้ว

หวัง​ซีล​อบ​ชูนิ​้ว​โป้ง​ให้​หวัง​เฉิน​ ​ยู่​ปาก​กล่าวว่า​ ​“​ข้า​กลัว​จะ​นำ​ปัญหา​มา​ให้​ที่​บ้าน​”

หวัง​เฉิน​จัด​เสื้อผ้า​ปรับ​ท่านั​่ง​ให้​เรียบร้อย​ ​เตรียมตัว​คุย​ความในใจ​กับ​น้องสาว​ ​ผล​ปรากฏ​ว่า​รอ​ไป​แล้ว​กว่า​ครู่ใหญ่​ ​ในที่สุด​ก็ได้​ยิน​ประโยค​นี้

เขา​อด​ประหลาดใจ​ไม่ได้​ ​“​แค่​เรื่อง​นี้​หรือ​”

หวัง​ซีพ​ยัก​หน้า​ ​กล่าวว่า​ ​“​ข้า​รู้​ว่า​ปกติ​พวก​ท่าน​ต่าง​ไม่​ค่อย​คุย​เรื่อง​ใน​บ้าน​กับ​ข้า​นัก​ ​แต่​ข้า​เดินทาง​จาก​สู่​จง​มาถึง​จิง​เฉิง​ ​ก็​นับว่า​เดินทาง​มา​หมื่น​ลี้​ ​พอ​จะ​มีประสบการณ์​มาบ​้าง​แล้ว​ ​เมื่อก่อน​ข้า​รู้สึก​ว่า​อย่างมาก​ครอบครัว​พวกเรา​ก็​มีอิทธิพล​ที่​สู่​จง​เท่านั้น​ ​กระทั่ง​ข้ามา​ถึง​จิง​เฉิง​ถึง​ได้​ค้นพบ​ว่า​ ​คนที​่​มั่งคั่ง​เหมือน​ครอบครัว​พวกเรา​นั้น​มี​ไม่​มาก​ ​แต่​ครอบครัว​พวกเรา​กลับ​มีชื่อเสียง​ไม่​เท่า​เหล่า​พ่อค้า​ที่​เจียง​หนาน​”

กล่าวถึง​ตรงนี้​ ​นาง​หยุด​ครู่หนึ่ง​ ​หันไป​ขยิบตา​ให้​พี่ชาย​อย่าง​ซุกซน​ ​กล่าวว่า​ ​“​มิใช่​เพราะ​ข้า​กลัว​ว่า​จะ​ทำให้​งาน​ของ​ที่​บ้าน​เสียหาย​หรอก​หรือ​”

หวัง​เฉิน​มอง​น้องสาว​ที่​แม้​จะ​ดื้อรั้น​ไป​บ้าง​แต่​ก็​รู้จัก​หนัก​เบา​ดี​ตรงหน้า​แล้ว​ ​อด​กล่าว​ชม​นาง​สอง​ประโยค​ไม่ได้​ว่า​ ​“​ไม่เลว​ๆ​ ​สมอง​ยัง​ใช้การได้​อยู่​”

หวัง​ซี​หัวเราะ​ฮ่า​เสียงดัง

แต่​หวัง​เฉิน​กลับ​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​นอกจาก​เรื่อง​นี้​แล้ว​ ​เจ้า​ยัง​มี​ความกังวล​อะไร​อีก​”

“​นี่​ยัง​ไม่​เพียงพอ​ให้​ข้า​กังวล​หรือ​เจ้า​คะ​”​ ​หวัง​ซี​ถาม

นาง​รัก​พี่ชาย​ใหญ่​ ​พี่ชาย​รอง​ ​รวมถึง​รัก​บิดา​มารดา​ ​และ​รัก​ท่าน​ปู่​กับ​ท่าน​ย่ามา​กก​ว่า​ใคร​ ​เมื่อ​เทียบ​กับ​ตัวนาง​เอง​แล้ว​ ​คน​เหล่านี้​สำคัญ​กว่า

ฟัง​จาก​คำพูด​และ​น้ำเสียง​นั่น​ ​หวัง​เฉิน​พอ​จะ​รู้​ปม​ใน​ใจ​ของ​หวัง​ซีค​ร่าว​ๆ​ ​แล้ว​ ​เขา​กล่าว​ ​“​ถ้า​ไม่​พิจารณา​เรื่อง​ใน​บ้าน​ ​เจ้า​รู้สึก​ว่า​เฉินลั​่ว​เหมาะสม​หรือไม่​”

“​พอได้​เจ้าค่ะ​!​”​ ​หวัง​ซี​ตรึกตรอง​อย่างละเอียด​ ​กล่าวว่า​ ​“​เขา​หน้าตา​ดี​ ​ทั้ง​เรื่อง​กิน​เรื่อง​เล่น​ก็​เข้ากับ​ข้า​ได้ดี​ ​ถึงแม้​บางครั้ง​จะ​พูดจา​ไม่น่าฟัง​ไป​บ้าง​ ​แต่​ข้า​ให้​เขา​ทำ​อะไร​ ​เขา​ก็​จัดการ​ได้​อย่างเหมาะสม​ตลอด​ ​ทำให้​คน​สบายใจ​”

นี่​ก็​ถือว่า​หา​ได้​ยาก​ยิ่ง​แล้ว

หวัง​เฉิน​กล่าว​ ​“​เช่นนั้น​เจ้า​เคย​คิดมาก​่อน​หรือไม่​ ​หาก​เจ้า​กับ​เฉินลั​่​วอ​ยู่​ด้วยกัน​ไม่ได้​จะ​ทำ​อย่างไร​”

“​นี่​มี​อะไร​ยาก​เจ้า​คะ​!​”​ ​หวัง​ซีก​ล่า​วอ​ย่าง​ไม่ใส่ใจ​นัก​ ​“​อยู่​ด้วยกัน​ไม่ได้​ก็​ต่าง​คน​ต่าง​อยู่​!​ ​อย่างมาก​ก็​กลับ​สู่​จง​ไป​เกาะ​พี่ชาย​!​”​ ​ขณะที่​กล่าว​หวัง​ซียัง​วิ่ง​ไป​อ้อน​พี่ชาย​ครู่หนึ่ง​อีกด้วย

หวัง​เฉิน​ไม่รู้​จะ​พูด​อะไร​แล้ว

แน่นอน​เขา​อยาก​ให้​น้องสาว​ได้​เจอ​คนที​่​นาง​ชอบ​สัก​คน​หนึ่ง​ ​จากนั้น​ใช้ชีวิต​ด้วยกัน​อย่าง​เป็นสุข​ไป​ตลอดชีวิต

แต่​หวัง​ซีที​่​เป็น​เช่นนี้​ ​แม้แต่​ตัวนาง​เอง​ยัง​ไม่รู้​ตัว​เลย​ด้วยซ้ำ​ ​นาง​กลัว​เฉินลั​่​วอับ​จน​หนทาง​ ​จึง​ช่วย​หา​คน​มา​จำแนก​ผง​หอม​ให้​เขา​ ​กลัว​เฉินลั​่ว​เสียเปรียบ​ ​ก็​ช่วย​หา​จอม​ยุทธ์​มา​ให้​เขา​ ​แค่นี้​ก็​ไม่ใช่​เรื่อง​ธรรมดา​ระหว่าง​ชาย​หญิง​แล้ว​ ​แต่​หวัง​ซียัง​เห็น​ว่า​เป็นเรื่อง​ปกติธรรมดา​อยู่

หวัง​เฉิน​กล่าว​ ​“​เช่นนั้น​ก็ดี​ ​รอ​ผ่านพ้น​ปีใหม่​แล้ว​ ​เจ้า​ตาม​ข้า​กลับ​สู่​จง​ก็แล้วกัน​ ​ถึง​เวลา​พวกเรา​จะ​เลือก​สัก​คน​หนึ่ง​จาก​ตระกูล​ที่​รู้จักมักคุ้น​กัน​ดี​ ​กำหนด​เรื่อง​งานแต่ง​ของ​เจ้า​ให้​แล้วเสร็จ​”

ได้​กลับ​สู่​จง​หวัง​ซีย​่​อม​ดีใจ​ ​นาง​ขานรับ​ด้วยความยินดี

แต่​เมื่อ​คิด​ว่า​ต้องหา​ใคร​สัก​คนที​่​เหมาะสม​จาก​ตระกูล​ที่​รู้จักมักคุ้น​กัน​ดี​มา​แต่งงาน​ด้วย​แล้ว​ ​นาง​ก็​อด​ขมวดคิ้ว​มุ่น​ไม่ได้

ใน​บรรดา​บุรุษ​ที่นาง​รู้จัก​ไม่มี​สัก​คนที​่​เหมาะสม​ ​หาไม่​แล้ว​มารดา​ของ​นาง​คง​ไม่​ให้​นาง​เดินทาง​มา​จิง​เฉิง

หรือ​นาง​ต้อง​เลือก​คนที​่​มี​ความสูง​ที่สุด​จาก​หมู่คน​แคระ​มาสั​กคน​จริงๆ

หวัง​ซี​มีสี​หน้าเป็น​ทุกข์​ ​ถาม​พี่ชาย​ว่า​ ​“​ข้า​เลือก​จาก​ครอบครัว​ที่​ไม่รู้​จัก​ได้​หรือไม่​เจ้า​คะ​”

หวัง​เฉิน​กล่าว​ ​“​ทำไม​หรือ​ ​เจ้า​ไม่​ถูกใจ​สัก​คนเลย​หรือ​”

หวัง​ซีก​ล่าว​ซ้ำๆ​ ​ว่า​ ​“​เจ้าค่ะ​”

หวัง​เฉิน​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​เจ้า​เคย​บอกว่า​หาก​อนาคต​ขายไม่ออก​ ​จะ​หา​สัก​คน​หนึ่ง​จาก​บรรดา​ญาติ​ผู้​พี่​มิใช่​หรือ​”

นาง​เคย​กล่าว​เช่นนี้​ด้วย​หรือ

หวัง​ซีลู​บท​้าย​ทอย​ ​อยาก​จะ​โต้แย้ง​เหลือเกิน​ ​แต่​พี่ชาย​ใหญ่​ของ​นาง​ได้ชื่อ​ว่า​เป็น​คน​ความจำ​ดี​ ​นาง​ไม่กล้า​รับประกัน​ว่า​ตัวเอง​ไม่เคย​กล่าว​ถ้อยคำ​เช่นนั้น​มาก​่อน

หวัง​เฉิน​มอง​สีหน้า​สับสน​ของ​น้องสาว​แล้ว​ไม่​กล่าว​อะไร

สุดท้าย​ก็​เปลี่ยนไป​แล้ว​จริงๆ

หวัง​ซี​ใน​อดีต​ ​ต่อให้​มีเรื่อง​กังวลใจ​ ​ก็​เป็น​แค่​ความกังวลใจ​เรื่อง​วันนี้​สวม​ชุด​สีแดง​หรือ​สวม​ชุด​สีเขียว​ดี​ ​ไปเที่ยว​สวน​หรือ​ไป​พาย​เรือดี​ ​และ​กังวล​อยู่​ไม่​ถึง​หนึ่ง​ถ้วย​ชา​เท่านั้น​ ​แต่​ไม่ใช่​กังวล​เรื่อง​ผลได้​ผลเสีย​ของ​ตัวเอง​ ​มีท​่า​ทาง​เหมือน​ไม่รู้​จะ​ทำ​อย่างไร​ดี​อย่างที่​เป็น​ใน​ตอนนี้

ช่าง​ตรง​กับ​ที่ว่า​สตรี​เติบใหญ่​ต้อง​ออกเรือน​นั่น​จริงๆ​!

หวัง​เฉิน​ถอนหายใจ​อยู่​ใน​ใจ

แน่นอน​ว่า​เขา​ฉวยโอกาส​ทำให้​หวัง​ซี​แต่งงาน​ไป​อย่าง​มึน​ๆ​ ​งง​ๆ​ ​ได้​ ​แต่​ก็​กลัว​ว่า​สักวัน​ที่หวัง​ซีคิด​ได้​ขึ้น​มา​ ​จะ​รู้สึก​ปล่อยวาง​ไม่ได้​ ​รู้สึก​ค้างคา​ใจ​ ​เช่นนั้น​น่าเป็นห่วง​กว่า​ตอนนี้​ที่​ไม่รู้​ว่า​ควรจะ​แต่ง​กับ​ผู้ใด​เสียอีก

หวัง​เฉิน​อยาก​ให้​น้องสาว​มีชีวิต​ราบรื่น​ไป​ตลอดชีวิต​ ​ไม่​อยาก​ให้​นาง​มีกินมีใช้​อย่าง​สุขสบาย​ทว่า​ใน​ใจ​กลับ​เหมือน​ตกนรก​ ​รู้สึก​ไม่​สมปรารถนา​ไป​ตลอดกาล

เขา​เอง​ก็​ไม่ได้​บีบคั้น​หวัง​ซี​ ​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​เช่นนั้น​เจ้า​ไป​ตรึกตรอง​ด้วยตัวเอง​ดี​ๆ​ ​ดูก​็​แล้วกัน​”

พิจารณา​ผลได้​ผลเสีย​กระจ่าง​แล้ว​ตัดสินใจ​เลือก​ตาม​สิ่ง​ที่​ตัวเอง​ปรารถนา​ ​ย่อม​ดีกว่า​เลือก​ไป​อย่าง​สับสน​มึนงง​แล้ว​เสียใจ​ภายหลัง​ในอนาคต

หวัง​ซี​รู้สึก​ขุ่นใจ​เล็กน้อย

เหตุใด​พี่ชาย​ถึง​โยน​เรื่อง​นี้​กลับมา​ให้​นาง​อีกแล้ว​ ​ไหน​บอกว่า​จะ​ช่วย​ตัดสินใจ​ให้​นาง​ ​พูด​ไม่​เป็น​คำพูด

นาง​อด​กล่าว​ไม่ได้​ว่า​ ​“​พี่ใหญ่​ ​เหตุใด​ท่าน​ถึง​มา​จิง​เฉิง​หรือ​เจ้า​คะ​”

หวัง​เฉิน​มอง​น้องสาว​อย่างไร​้​ทางเลือก​ครั้งหนึ่ง

หาก​มิใช่​เพราะ​เรื่อง​ของ​นาง​ ​เขา​จะ​ทิ้ง​งาน​หนึ่ง​กอง​ใหญ่​อย่าง​ไม่​คิด​แล้ว​เร่ง​เดินทาง​มา​จิง​เฉิง​ทั้งวันทั้งคืน​ได้​อย่างไร

หวัง​ซี​เห็น​เช่นนั้น​แล้ว​ยิ้ม​กระดาก​ ​ถู​จมูก​พลาง​กล่าว​ ​“​พี่ใหญ่​ไม่จำเป็น​ต้อง​ร้อนใจ​ด้วย​เรื่อง​ของ​ข้า​ ​ค่อย​มาตอ​นฤ​ดู​ใบไม้​ผลิ​ปีหน้า​ก็​เหมือนกัน​”

หวัง​เฉิน​ไม่รู้​จะ​ชม​น้องสาว​ว่า​ฉลาด​สัก​ประโยค​หนึ่ง​หรือ​ด่าน​้​อง​สาว​ว่า​เด็ก​โง่​ประโยค​หนึ่ง​ดี

การค้า​ของ​ตระกูล​หวัง​ขยับขยาย​ใหญ่โต​ ​มี​กิจการ​หลายอย่าง​ที่​ร่วม​ลงทุน​กับ​ผู้อื่น​ ​ให้​ผู้อื่น​เป็นเจ้าของ​ ​นอกจากนี้​ด้วย​กลัว​ว่า​ถ้า​ชื่อเสียง​โดดเด่น​เกินไป​จะ​ถูก​คนเล​่​นงาน​ ​จึง​ไม่​ค้า​กำไร​กับ​เงิน​แผ่นดิน​มาโดยตลอด​ ​ครั้งนี้​ได้รับ​งาน​ส่ง​เสบียง​ให้​จวน​ชิง​ผิง​โหว​มา​อย่างกะทันหัน​ ​แม้น​กล่าวว่า​อีก​ฝ่าย​จะ​สร้าง​เล่ห์​ดัก​เอาไว้​หลายอย่าง​ ​แต่​เมื่อ​เขา​สงบใจ​ลงมา​คิดดี​ๆ​ ​แล้ว​ ​พบ​ว่าการ​ค้า​ครั้งนี้​เหมือน​มี​คน​ยื่น​มา​ให้​เขา​โดยตรง​ก็​ไม่​ปาน

เขา​เข้าใจ​ว่า​หวัง​ซีทำ​อะไร​บางอย่าง​ที่​จิง​เฉิง​เสียอีก

อย่างไร​เสีย​สุดท้าย​แล้ว​หวัง​ซี​ไม่ใช่​คน​ทำการค้า​จริงๆ

เขา​กลัว​หวัง​ซี​ถูก​หลอก​ ​หรือไม่ก็​เพื่อ​ครอบครัว​แล้ว​ ​หวัง​ซีจะ​จ่าย​ค่างวด​กับ​อะไร​ไป​ด้วย​ความใจร้อน

หวัง​เฉิน​ไม่มีแก่ใจ​สนใจ​การค้านี​้​อีก​ ​เร่ง​เดินทาง​มา​จิง​เฉิง​ทั้งวันทั้งคืน

กระทั่ง​เขา​มาถึง​ทง​โจว​ ​ใกล้​จะเข้า​เมืองหลวง​แล้ว​ ​ถึง​ได้​รู้​ว่า​มีเรื่อง​ที่​จ่าง​กง​จู่​ถูกใจ​หวัง​ซี​ ​ต้องการ​ให้​หวัง​ซี​ไป​เป็น​บุตร​สะใภ้​เกิดขึ้น​ด้วย

เขา​ก็​ยิ่ง​ร้อนใจ​มากขึ้น

รู้สึก​ว่า​ไม่ว่า​จะ​มอง​อย่างไร​เรื่อง​นี้​ก็​น่าสงสัย​เป็นอย่างมาก​ ​เขา​อด​คิดมาก​ขึ้น​มา​ไม่ได้

เมื่อมา​ถึง​จิง​เฉิง​ ​ยัง​ไม่ได้​ไปร​้า​นข​อง​ตระกูล​หวัง​ที่​จิง​เฉิง​เขา​ก็​ตรง​มาที​่​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​ถึงขั้น​ไม่​ส่ง​ป้ายชื่อ​มาแจ้ง​ล่วงหน้า​และ​ไม่​ไป​คารวะ​ผู้อาวุโส​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหวก​่อน​ตาม​หลัก​ที่​สมควร​กระทำ​ ​แต่​แอบ​ตรง​มาที​่​สวน​ร่ม​หลิว​เลย

กล่าวถึง​สวน​ร่ม​หลิว​ ​เขา​ยัง​ไม่ได้​สำรวจ​ที่อยู่​ของ​น้องสาว​ดี​ๆ​ ​เลย

หวัง​เฉิน​มอง​สำรวจ​ไปร​อบ​ๆ​ ​ทั้ง​สี่​ด้าน

แม้น​เข้าหน้า​หนาว​แล้ว​ ​แต่​สถานที่อยู่​ของ​หวัง​ซียั​งค​งอบ​อุ่น​เหมือน​ฤดูใบไม้ผลิ​ ​มุม​ห้อง​วาง​ต้น​ส้ม​จี๊ด​ที่​มีผล​ส้ม​สีทอง​อร่าม​ ​บน​โต๊ะ​น้ำชา​ใช้​เชือก​สีแดง​ผูก​ดอก​ดารารัตน์​เอาไว้​ ​บน​โต๊ะ​ตัว​ยาว​วาง​ส้ม​หัตถ์​พระพุทธเจ้า​ส่งกลิ่น​หอม​สดชื่น​ประดับ​เอาไว้​ ​เบาะ​รอง​นั่ง​สีแดง​เข้ม​บน​เก้าอี้​มี​เท้าแขน​หนา​และ​นุ่ม​กว่า​เบาะ​รอง​นั่ง​ทั่วๆ​ ​ไป​ ​แค่​มอง​ก็​รู้​ว่า​เป็นความ​ชอบ​ของ​หวัง​ซี​ ​ม่าน​ผ้าไหม​ผืน​เรียบ​หนา​หนัก​ ​ตรง​ปลาย​มุม​แต่ละ​ที่​เย็บ​ราชสีห์​เล่น​ลูก​กลม​สีเขียว​เข้ม​เอาไว้​ ​นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่หวัง​ซีเรีย​นมา​จาก​อาสะใภ้​ห้า​ที่​แต่ง​เข้า​ตระกูล​พวกเขา​มาจาก​เจียง​หนา​น.​..​หาก​ไม่​มอง​ดี​ๆ​ ​เขา​ยัง​คิด​ว่า​ตัวเอง​นั่ง​อยู่​ใน​เรือน​ชั้นใน​ของ​หวัง​ซีที​่​สู่​จง​เสียอีก

ดูแล​้​วน​้​อง​สาว​มีชีวิต​ที่​ไม่เลว​นัก

หวัง​เฉิน​ลอบ​พยักหน้า​ ​กล่าว​กับ​หวัง​ซี​เสียง​อบอุ่น​ว่า​ ​“​เจ้า​ไม่ต้อง​กังวล​ ​ข้า​ส่งจดหมาย​เร็ว​ไป​ให้ท่าน​ปู่​กับ​ท่าน​ย่า​แล้ว​ ​สะพาน​ที่​พวก​ท่าน​เคย​ผ่าน​มากมาย​กว่า​ถนน​ที่​พวกเรา​เคย​เดิน​นัก​ ​เรื่อง​นี้​ไม่ว่า​เจ้า​จะ​ตัดสินใจ​เลือก​อย่างไร​ ​พวกเรา​ล้วน​มีทาง​ออก​ ​เจ้า​เพียง​ตัดสินใจ​เลือก​ตามที่​เจ้า​คิด​ก็​พอ​ ​หาไม่​แล้ว​ความ​ตรากตรำ​อัน​เหนื่อยยาก​ที่ผ่านมา​เหล่านั้น​พวกเรา​จะ​ทำ​ไป​เพื่อ​อะไร​”

มิใช่​เพื่อ​เป็น​โล่​กำบัง​ให้​คนใน​ครอบครัว​ใน​ยาม​คับขัน​หรอก​หรือ

หวัง​เฉิน​ไม่​พูด​อะไร​มากความ​อีก​ ​ตาม​ความเห็น​ของ​เขา​แล้ว​ ​ต่อให้​แต่งงาน​กับ​เฉินลั​่​วก​็​ไม่เป็นอะไร​ ​แต่​ถ้า​หวัง​ซี​ไม่​อยาก​แต่ง​ ​เขา​ก็​ไม่มีทาง​พูด​ชักนำ​หวัง​ซี​อย่างแน่นอน

ไม่นาน​เขา​ก็​ลุกขึ้น​กล่าว​อำลา​ ​“​ข้ามา​โดย​ไม่ได้​บอกกล่าว​ผู้อาวุโส​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​เป็นความ​ผิด​ของ​ข้า​เอง​ ​เช่นนั้น​ข้า​กลับ​ก่อน​แล้ว​ ​พรุ่งนี้​จะ​ให้​คน​ส่ง​ป้าย​ขอ​เยี่ยม​มา​ให้​ ​ค่อย​ไป​คารวะ​หย่ง​เฉิง​โหว​ใน​วันพรุ่งนี้​ก็​ยัง​ไม่​สาย​ ​พวกเรา​พี่น้อง​ก็​จะ​ได้​เจอกัน​ ​ได้​คุย​เรื่อง​การตัดสินใจ​ของ​เจ้า​ดี​ๆ​ ​ด้วย​”

หวัง​ซีดู​แคลน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​ไม่​อยาก​ให้​พี่ชาย​ต้อง​กลายเป็น​คน​รุ่น​เด็ก​ของ​หย่ง​เฉิง​โหว​เพราะ​นาง​ ​ที่​ยาม​เจอ​หย่ง​เฉิง​โหวต​้​อง​โค้ง​คำนับ​ให้​อย่างนอบน้อม​ ​นาง​กล่าวว่า​ ​“​อย่างไร​จวน​หย่ง​เฉิง​โหวก​็​ไม่เห็น​พวกเรา​อยู่​ใน​สายตา​อยู่​แล้ว​ ​หาก​พี่ใหญ่​ไม่​มาหา​ ​พวกเขา​ย่อม​ไม่รู้​ว่า​ท่าน​มาถึง​จิง​เฉิง​แล้ว​ ​ท่าน​อย่า​มา​เลย​ดีกว่า​ ​มีเรื่อง​อะไร​ ​เรียก​ข้า​ไปหา​ก็​พอ​”

พี่ชาย​ใหญ่​ของ​นาง​มี​ลุง​ของ​ตัวเอง

ยิ่งไปกว่านั้น​นอกจาก​ท่าน​ลุง​ของ​พี่ชาย​ใหญ่​จะ​รัก​พี่ชาย​ใหญ่​ของ​นาง​มาก​แล้ว​ ​ยัง​ให้ความสำคัญ​มาก​อีกด้วย​ ​ไม่​เหมือน​หย่ง​เฉิง​โหว​ที่​ตัวเอง​หา​ได้​มี​ความสามารถ​อะไร​ ​ทว่า​กลับ​เย่อหยิ่ง​จน​ดวงตา​ขึ้นไป​อยู่​กลาง​ศีรษะ

หวัง​เฉิน​เป็น​คน​สุภาพ​นุ่มนวล​กว่า​ ​เขา​ลูบ​ผม​ของ​น้องสาว​ยิ้ม​ๆ​ ​กล่าวว่า​ ​“​เห็นแก่หน้า​ของ​พวก​เจ้า​ ​ข้า​เอง​ก็​ต้อง​มาคา​รวะ​หย่ง​เฉิง​โหว​สักครั้ง​ถึง​จะ​ถูก​”

“​ข้า​ก็​แค่​ไม่​อยาก​ให้ท่าน​ต้อง​มาร​อง​รับ​อารมณ์​เพราะ​ข้า​!​”​ ​หวัง​ซียู​่​ปาก

หวัง​เฉิน​หัวเราะ​ไม่​เถียง​กับ​หวัง​ซี​อีก

เขา​รู้ความ​คิด​ของ​น้องสาว​ดี​ ​ก็​เลย​ยิ่ง​ไม่​อยาก​ให้​ผู้อื่น​มาตำ​หนิ​น้องสาว​เพราะ​เขา

หวัง​เฉิน​ออกจาก​ประตู​หลัง​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ไป​โดย​ไม่​พูด​อะไร​อีก​ ​เดินทาง​ไปร​้า​นค​้า​ของ​ตระกูล​หวัง

หลง​จู๊​ใหญ่​ตรวจ​รายการ​บัญชี​เสร็จ​เรียบร้อย​แล้ว​ ​หอบ​สมุดบัญชี​หนึ่ง​กอง​รอ​หวัง​เฉิน​อยู่​ใน​ห้อง​หนังสือ

หวัง​เฉิน​เห็น​แล้ว​กล่าว​เย้า​เขา​ว่า​ ​“​เจ้า​ทำหน้าที่​หลง​จู๊​ใหญ่​ได้​ไม่ได้เรื่อง​จริงๆ​!​ ​นี่​ข้า​ยัง​ไม่ทัน​ได้​พัก​หายใจ​เลย​ ​เจ้า​ก็​ให้​ข้า​ดู​บัญชี​แล้ว​ ​รีบร้อน​เกินไป​หน่อย​แล้ว​กระมัง​”

หลง​จู๊​ใหญ่​ชื่นชม​หวัง​เฉิน​เป็นอย่างมาก​ ​แล้วก็​รู้จัก​หวัง​เฉิน​มาสิ​บก​ว่า​ปี​แล้ว​ ​นอกจาก​ความสัมพันธ์​ฉัน​นาย​บ่าว​แล้ว​ ​ยัง​มี​ความเคารพ​นับถือ​ด้วย​ ​เขา​เอง​ก็​ไม่​ปิดบัง​ความคิด​ของ​ตัวเอง​ ​กล่าว​ยิ้ม​ๆ​ ​ว่า​ ​“​ข้า​คิด​ว่า​ท่าน​จะ​รีบ​ดู​บัญชี​ให้​เสร็จ​ ​จะ​ได้​มี​เรี่ยวแรง​และ​เวลา​เหลือ​ไป​จัดการ​เรื่อง​ของ​คุณหนู​ใหญ่​!​”

หวัง​เฉิน​หัวเราะ​ดังลั่น​ ​ถือเป็น​การยอ​มรั​บสิ​่ง​ที่​หลง​จู๊​ใหญ่​กล่าว​มา

หลังจาก​ผลัดเปลี่ยน​อาภรณ์​แล้ว​ ​เขา​กับ​หลง​จู๊​ใหญ่​นั่ง​ตรวจ​บัญชี​อยู่​ใน​ห้อง​บัญชี​ ​ทว่า​ใน​ใจ​กลับ​ลอย​ไป​คิด​เรื่อง​หวัง​ซี​บ่อยๆ​ ​เขา​ถาม​หลง​จู๊​ใหญ่​ว่า​ ​“​ตกลง​แล้ว​เฉินลั​่ว​ผู้​นั้น​เป็น​คน​เช่นไร​ ​แล้ว​ถ้อยคำ​ของ​จ่าง​กง​จู่​นั่น​มาจาก​ที่ใด​ ​ยัง​มีคุณ​ชาย​เจ็ด​สกุลปั​๋​วอีก​ ​เหตุใด​ข้า​ถึง​ได้ยิน​ว่า​เขา​ส่ง​ของ​ไป​ให้​อานั​่​วอ​ยู่​เนืองๆ​?​ ​บัดนี้​สถานการณ์​ของ​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​เป็น​อย่างไรบ้าง​ ​สอง​พยัคฆ์​ขับเคี่ยว​กัน​ ​พวกเรา​มีโอกาส​อะไร​หรือไม่​”

นี่​คุณชาย​ใหญ่​กลัว​ว่า​คุณหนู​ใหญ่​จะ​ไม่ยอม​แต่ง​กับ​เฉินลั​่ว​ ​เลย​หาทาง​ดึง​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​เข้ามา​ร่วม​ด้วย​ ​อยาก​ใช้ประโยชน์​จาก​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋​นมา​ต่อกร​กับ​จ่าง​กง​จู่​ ​แล้ว​ให้​ตระกูล​หวัง​ได้ประโยชน์​อยู่​ตรงกลาง​อย่างนั้น​หรือ

หลง​จู๊​ใหญ่​เล่าเรื่อง​ที่​ตัวเอง​รู้​ไม่ว่า​จะ​เป็นเรื่อง​เล็กน้อย​หรือ​เรื่องใหญ่​ให้​หวัง​เฉิน​ฟัง​ทั้งหมด

ด้าน​เฉินลั​่ว​ ​ตอนที่​หวัง​เฉิน​ให้​คน​นำ​ป้าย​ขอ​เยี่ยม​ไป​ส่ง​ที่​จวน​หย่ง​เฉิง​ใน​วันรุ่งขึ้น​เขา​ถึง​รู้​ว่า​หวัง​เฉิน​มาถึง​จิง​เฉิง​แล้ว

เขา​ถาม​หลิวจ​้​งด​้วย​ความประหลาดใจ​ว่า​ ​“​มิใช่​บอกว่า​ยื้อ​เขา​ไว้​ที่​เจิ​้น​เจียง​หรอก​หรือ​ ​เหตุใด​จู่ๆ​ ​ถึง​มา​อยู่​จิง​เฉิง​ได้​ ​คง​ไม่ใช่​ว่า​เกิด​ข้อผิดพลาด​อะไร​กับ​งาน​ที่​กรม​กลาโหม​หรอก​กระมัง​”

………………………………………………………