EP 112
ในวันที่ฮายาโตะอุเอดะมาถึงโรงพยาบาลหยุนหัวเขาได้แจกนามบัตรที่เตรียมมาจากญี่ปุ่นมันคือแผ่นพับแนะนำนตัวของเขามันมีรายละเอียดว่าที่ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญจากมหาวิทยาลัยเคโดะประเทศญี่ปุ่น
ด้วยการใช้ชื่อของมหาวิทยาลัยเคโดะที่มีชื่อเสียงการลงทะเบียนสำหรับนรองผู้อำนวยการแผนกแพนและ ฮายาโตะอุเอดะมันทำให้มีผู้ป่วยจำนวนมากเข้ามาขอคำปรึกษาในการรักษาภายในสิบนาทีเท่านั้นอีกทั้งผู้ป่วยในตอนนี้ที่เขามาหาเขามันมีมากกว่าสามสิบราย และด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงต้องประกาศว่าการให้คำปรึกษาผู้ป่วยนอกจะขยายออกไปจนถึงบ่าย จากนั้นเขาก็ขึ้นค่าปรึกษาไปเป็นห้าร้อยหยวนในทันที่ซึ่งตอนนี้มีผู้ป่วยมากกว่าสามสิบหลายรอคิวอยู่
หากราคาสูงขึ้นกว่านี้ผู้ป่วยก็อยากไปปักกิ่งและไปหาหมอที่เซี่ยงไฮ้
รองผู้อำนวยการแผนกพอใจกับการเปลี่ยนแปลงนี้
ในมุมมองของแพทย์หลายคนผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับค่าจ้างสิบเอ็ดหยวนต่อการปรึกษาแต่ละครั้งซึ่งมันทำให้แพทย์อาจจะต้องรับภาระหนักถ้ามีผู้ป่วยมากกว่าสามสิบคนจนทำให้แพทย์ไม่สามารถให้คำปรึกษากับคนที่รอต่อคิวได้ทั้งหมดอีกทั้งอาจถูกเรียกเงินคืนจากผู้ป่วย ซึ่งร่วมถถึงเหตุผลที่การเก็บเงินสิบเอ็ดหยวนอาจเป็นการดูถูกความสามารถของแพทย์ในระดับพวกเขาด้วย
การกำหนดราคาห้าร้อยหยวนนั้นมันเหมือนการสร้างเงินทุนก้อนโตให้กับรองผู้อำนวยการแผนกแพนและเขาดูมีสีหน้าที่ยินดีออย่างยิง
เพราะรองผู้อำนวยการแผนกแพนเชื่อว่าค่าที่ปรึกษาทั้งหมดหนึ่งหมื่นห้าพันหยวนในตอนบ่ายเป็นค่าชดเชยสิ่งก่อตั้งขึ้นอย่างดีสำหรับการทานอาหารกลางวันที่ช้าของเขาและร่วมถึงมื้อเย็นด้วย แน่นอนว่าเขายังคงได้รับเพียง สามจุดสามหยวนสำหรับผู้ป่วยแต่ละรายที่ปรึกษาอีกทั้งเขาก็ต้องแบ่งค่าธรรมเนียมเท่า ๆ กันกับฮายาโตะอุเอดะ อย่างไรก็ตามความเคารพเป็นค่าธรรมเนียมที่ไม่สามารถถูกแทนที่ได้
ไม่มีผู้ป่วยรายใดที่ยินดีจ่ายเงิน ห้าร้อยหยวนเพื่อไปพบแพทย์เพราะมันดูไม่มีเหตุผล บางคนอาจมีอาการเจ็บป่วยเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยที่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญของรองผู้อำนวยการแผนกแพนที่สะสมมามากกว่ายี่สิปปี…
รองผู้อำนวยการแผนกแพนให้การดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี
ความจริงเขาไม่สามารถแก้ปัญหาของผู้ป่วยแต่ละรายได้ ผู้ป่วยจำนวนมากสามารถส่งไปยังแผนกเฉพาะซึ่งหมายความว่า รองผู้อำนวยการแผนกแพนไม่สามารถให้การวินิจฉัยที่มีประโยชน์ สิ่งนี้ทำให้รองผู้อำนวยการแผนกแพนซึ่งไม่เคยปรึกษาที่มีค่าตัวห้าร้อยหยวนอย่างเขาไม่เคยได้รู้สึกถึงสิ่งนี้มาก่อน
อย่างไรก็ตามผู้ป่วยเหล่านั้นยังคงพร้อมที่จะจ่ายขณะที่เขาขอบคุณผู้ป่วยอย่างล้นเหลือ ไม่มีใครขอคืนเงินให้คุณ
“นี้มันดูเป็นประโยชน์จากการเก็งกำไร ‘” รองผู้อำนวยการแผนกแพนกล่าวกับ ฮายาโตะอุเอดะ “อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่สามารถมาหาฉันเพื่อขอเงินคืนได้
ฮายาโตะอุเอดะไม่เข้าใจประเด็นของรองผู้อำนวยการแผนกแพนเขาก็พูดง่ายๆว่า “ทำไมพวกเขาถึงต้องการเงินคืน
รองผู้อำนวยการแผนกแพนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “โดยทั่วไป … พวกเขาคิดว่าแพทย์จะต้องให้คำตอบที่เป็นประโยชน์ก่อนที่พวกเขาจะจ่ายค่าธรรมเนียมในการปรึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผ่ายการเงินเรียกเก็บเงินจำนวนมากสำหรับค่าปรึกษา”
“ แพทย์ไม่ใช่พระเจ้าและนอกจากนี้แม้ว่าผู้คนจะสวดอ้อนวอนพวกเขาก็จะไม่นำส่วยกลับมาเพียงเพราะคำอธิษฐานของพวกเขาไม่ได้รับคำตอบ”
ฮายาโตะอุเอดะขอโทษอย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า “ขอโทษฉันพูดอะไรบางอย่างที่เห็นแก่ตัวออกไป”
“ไม่เป็นไรมันแค่หมายความว่าคุณก็ทำตัวสบายๆไป ” รองผู้อำนวยการแผนกแพนชมฮายาโตะเหมือนที่เขาทำเมื่อเขาอยู่ใน ประเทศญี่ปุ่นก่อนที่เขาจะดำเนินการปรึกษาต่อไป
ขอบเขตของการให้คำปรึกษาของพวกเขาไม่ได้ จำกัด อยู่ที่การบาดเจ็บของเอ็นกล้ามเนื้อแขน แต่ยังรวมถึงสาขาอื่น ๆ ภายในการผ่าตัดมือและเท้า
แพทย์ไม่สามารถคำนึงถึงความพิเศษของตัวเองเมื่อผู้ป่วยเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล พวกเขายังต้องคำนึงถึงสภาพของแผนกและกลุ่มการรักษาของพวกเขาด้วย การพิจารณาขั้นพื้นฐานที่สุดคือการที่ผู้ป้วยสามารถรักษาความเจ็บป่วยหรือการบาดเจ็บและนี่เป็นตัวแปรที่พบได้บ่อยที่สุดในโรงพยาบาลหลัก หากพวกเขาไม่สามารถตรวจพบโรคพวกเขาจะขอให้ผู้ป่วยไปที่โรงพยาบาลขนาดใหญ่เพื่อตรวจสุขภาพหรือพาพวกเขาไปก่อนที่พวกเขาจะถูกย้ายเข้ามาเป็นผู้ป่วยของโรงพยาบาลของเขา ประการที่สองพวกเขาต้องพิจารณาว่าการรักษาที่พวกเขาเสนอนั้นเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในแผนกของพวกเขาหรือไม่ รองผู้อำนวยการแผนกแพนไม่อยู่เทคนิคเอ็มถังไม่ได้เป็นขั้นตอนการผ่าตัดหลักที่ใช้ในโรงพยาบาลหยุนหัว ผู้ที่จำเป็นต้องใช้เทคนิคนี้โดยเฉพาะจะไม่ถูกนำเข้าไปในแผนกศัลยกรรมมืออีกด้วย
ในที่สุดพวกเขาต้องพิจารณาความสามารถในรักษาของแผนก นี่เป็นปัญหาการขาดแคลนทั่วไปในโรงพยาบาลชั้นนำ ผู้ป่วยธรรมดาสามารถเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลชั้นนำได้เมื่อมีโรคที่เขาเป็นถือว่าเป็นปัญหาต่อโรงพยาบาลในท้องถิ่น มิฉะนั้นโรงพยาบาลจะต้องใช้ประโยชน์จากพื้นที่ในโรงพยาบาลจนเกิดความแอดอัดแน่นอน
ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมารองผู้อำนวยการแผนกแพนไปฝึกอบรมในทีมการรักษาของเขาเกือบจะอดตาย ตอนนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะรับผู้ป่วยจำนวนมาก
ฮายาโตะอุเอดะรู้สึกผิดเล็กน้อย เขาดูที่หมายเลขซึ่งตอนนี้มากกว่ายี่สิบ หลังจากสิบสองคนที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเขากระซิบบอกกับรองผู้อำนวยการแผนกแพนเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า “มีผู้ป่วยจำนวนมากเกินไปเราไม่สามารถรักษาได้ทันแน่”
“ หากคุณไม่สามารถทำมันได้เราสามารถส่งพวกเขาไปยังทีมอื่น ๆ ได้เราสามารถปฏิบัติต่อพวกเขาได้ในขณะนี้ก็ถือเป็นการผูกความสัมพันธ์ของเรากับทีมอื่น ๆด้วย ” รองผู้อำนวยการแผนกแพนพูดด้วยวิธีที่ฮายาโตะอุเอดะเข้าใจ
ฮายาโตะอุเอดะทำเสียงดังแสดงให้เห็นว่าเขาเข้าใจและเขากล่าวว่า “และในประเทศจีนผู้ป่วยสามรถนำของขวัญมามอบให้กับแพทย์ได้ไหม”
“ตามที่คุณเข้าใจเลย… ” รองผู้อำนวยการแผนกแพนส่ายหัวแล้วพูดว่า “กลับมาที่หัวข้อนี้อีกครั้งเราทำได้เพียงทำศัลยกรรมหลังจากที่เรารับผู้ป่วยมากขึ้นในวันนี้นี่เป็นสิ่งเดียวกันที่เหมือนกันระหว่างจีนและญี่ปุ่น ”
“ดังนั้นผู้ป่วยของหมอหลิงมาจากไหนเยอะแยะด้วยเหตุผลอะไรคุณรู้ไหม ฉันพูดถึงหมอที่เราพูดถึงเมื่อวานนี้” ฮายาโตะอุเอดะยังคงกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก
รองผู้อำนวยการแผนกแพนพูดไม่แยแสว่า “ไม่ต้องห่วงเขาอีกแล้วตอนนี้หลิงรันเป็นหมากตัวเดียวแม้ว่าเขาจะทำศัลยกรรมเป็นบ้าง แต่เขายังเด็กมากเขาจะไม่สามารถเทียบกับเราได้และไม่สามารถทำการผ่าตัดทั้งหมดได้หรอก ”
“เขาเสร็จสิ้นการผ่าตัดอย่างน้อยหนึ่งหรือสองร้อยโดยใช้เทคนิคเอ็มถังมันเป็นจำนวนที่สูงมากแม้ในแต่ในญี่ปุ่นก็ไม่มีมากขนาดนี้”
“สองร้อยรายมันก็ไม่มากหรอก” รองผู้อำนวยการแผนกแพนหัวเราะ จากนั้นเขาก็พูดว่า “ฉันได้ทำการผ่าตัดหลายร้อยครั้งโดยใช้เทคนิค เอ็มถังในญี่ปุ่นในเวลาเพียงไม่กี่เดือนและฉันก็ไม่ได้เผยแพร่เท่าที่ฉันเคยอยู่ในประเทศจีนฉันก็ผ่าตัดมามากมาย ฉันทำไปหลายสิบเคสยิ่งไปกว่านั้นมันไม่ใช่ว่าฉันเชี่ยวชาญเฉพาะในเทคนิคเอ็มถัง… ”
“ แต่ถ้าเป็นเพียงการผ่าตัดอาการบาดเจ็บที่เอ็นกล้ามเนื้อล่ะก่อ … ”
“ เร็ว ๆ นี้เราจะแสดงจำนวนการผ่าตัดในอัตราที่หลิงรันจะไม่สามารถเข้าถึงได้แม้ว่าเขาจะทำงานจนตายการดำเนินการที่เราดำเนินการจะมากขึ้นยิ่งเขาต้องถูกกำจัดการผ่าตัดของเขาจะน้อยลงเพราะเขาไม่สามารถผ่าตัดในเคสอื่นๆได้ ผู้ป่วยก็จะกลายเป็นของเราทั้งหมด”รองผู้อำนวยการแผนกแพนหัวเราะและพูดว่า” ถ้าฉันต้องบอกว่าเรากำลังทำสิ่งนี้เพื่อหลิงรันเช่นกันฉันได้ยินมาว่าเขาเริ่มทำศัลยกรรมมากขึ้นหลังจากที่รู้ว่าฉันกำลังจะกลับมาดังนั้น เขาควรเข้าใจว่าเมื่อเรามาเขาจะต้องอยู่ข้าง ๆ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับการผ่าตัดที่มีจำนวนมากขึ้นเล็กน้อย ”
“เป็นอย่างนั้นเหรอ?”
รองผู้อำนวยการแผนกแพนยิ้มเบา ๆ และพูดกับฮายาโตะอุเอดะ “ศาสตราจารย์อุเอดะเป้าหมายของคุณในการมาที่ประเทศจีนคือการทำศัลยกรรมคุณต้องการทำศัลยกรรมกี่เคสสองร้อยเคส? หรือสามร้อยเคส?”
แก้มของฮายาโตะอุเอดะกลายเป็นสีดอกกุหลาบและเขาพูดช้าๆว่า “เป้าหมายของฉันคือทำศัลยกรรมหกร้อยเคสก่อนหน้าของฉันมีสี่ร้อยเคสถ้าฉันสามารถทำอีกหกร้อยเคสการผ่าตัดของฉันจะทำให้ฉันกลายเป็นหมออันดับห้า ในบรรดาแพทย์ที่ให้การรักษาอยู่ในแผนกศัลยกรรมกระดูก … ”
“คุณต้องการทำหกร้อยเคสในหนึ่งปีหรอ?”
“หือ?
รองผู้อำนวยการแผนกแพนเราะ“ ในประเทศจีนตราบใดที่คุณต้องการทำนั่นไม่ใช่ปัญหาคุณเพียงแค่ต้องทำสองเคสต่อวัน”
“เกี่ยวกับที่ … ” ฮายาโตะอุเอดะพึมพำด้วยภาษาญี่ปุ่น “มีแค่สองร้อยวันทำงานต่อปี
“ถ้าคุณลองรับดู… ”
“เราจะไม่สามารถทำการผ่าตัดในวันที่ให้คำปรึกษาได้นอกจากนี้ยังจะมีวันที่ให้คำปรึกษาผู้ป่วยในและวันประชุมหากเราคำนวณสิ่งต่าง ๆ ในลักษณะนี้วันที่เราสามารถทำการผ่าตัดได้น้อยกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบวัน .” ฮายาโตะอุเอดะคำนวณอย่างรอบคอบ “ฉันจะต้องทำงานล่วงเวลามากขึ้นถ้าฉันต้องทำศัลยกรรมหนึ่งร้อยห้าสิบวัน”
“ถ้าคุณต้องการทำอย่างนั้น … ” รองผู้อำนวยการแผนกแพนหัวเราะอีกครั้ง “การผ่าตัดโดยเฉลี่ยวันละสี่ครั้งนั้นมันดูมากเกินไปนิดหน่อย”
“ใช่ถ้าคุณทำศัลยกรรมทุกวันการผ่าตัดสองครั้งต่อวันนั้นก็เยอะมากแล้ว” ฮายาโตะอุเอดะบังคับตัวเองให้หัวเราะเบา ๆ สองสามครั้งแล้วพูดว่า “ฉันจะทำตามแผนได้ในสามปี”
หกร้อยการผ่าตัดในสามปีหมายความว่าเขาเพียงต้องการให้มีการผ่าตัดสองร้อยการผ่าตัดต่อปี
รองผู้อำนวยการแผนกแพนยิ้มในขณะที่เขาสรุปคำปรึกษาปัจจุบัน รองผู้อำนวยการแผนกแพนรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาแต่เขาจำการฝึกอบรมตอนอยู่ที่ญี่ปุ่นได้เขาคิดกับตัวเองว่า ‘พวกญี่ปุ่นดูขี้เกียจเกินไป แม้ว่าการผ่าตัดสี่ครั้งต่อวันนั้นมากเกินไป แต่ค่าเฉลี่ยสามครั้งก็ไม่เป็นปัญหา การผ่าตัดสองร้อยครั้งต่อปีนั้นมันไม่มีค่าอะไรเลย ‘
ผู้ป่วยรายอื่นนั่งลงและส่งมอบผลการตรวจของเขา
รองผู้อำนวยการแผนกแพนอ่านรายงานขณะที่เขาพูดกับฮายาโตะอุเอดะเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า “เราต้องทำศัลยกรรมมากกว่านี้นี่เป็นการแข่งขันครั้งสุดท้ายกับหลิงรันเพื่อทำศัลยกรรมหลายครั้งทุกวันมีความเป็นไปได้ที่เขาอาจะทำมันไม่ไหวอย่างไรก็ตาม แม้ว่าคุณจะพบว่ามันเป็นการสิ้นเปลืองหากคุณมอบการผ่าตัดทั้งหมดให้กับหลิงรันใช่ไหม? ”
ฮายาโตะอุเอดะรู้ว่าแพนฮัวหมายถึงอะไร ในความเป็นจริงในโรงพยาบาลของญี่ปุ่นมันเป็นเรื่องธรรมดามากสำหรับศัลยแพทย์ที่จะต่อสู้กับการผ่าตัด
นี่คือหลักสำหรับหมอหนุ่ม พวกเขาจะใช้เวลาและความพยายามเพียงมากในการฝึกฝนทักษะ ด้วยเหตุนี้ฮายาโตะอุเอดะจึงมาที่หยุนหัวเพื่อรับโอกาสในการผ่าตัด
เนื่องจากมีผู้ป่วยจำนวนจำกัดการผ่าตัดในหยุนหัวและการมาของฮายาโตะอุเอดะก็ยิ่งทำให้การผ่าตัดของหลิงรันน้อยลง
ดังนั้นไม่ว่าหลิงรันจะทำศัลยกรรมได้กี่ครั้งต่อวัน แต่มันก็ไร้ความหมาย
แต่มีความเป็นไปได้ที่หลิงรันอาจจะไม่มีงานทำเพราะทุกวันนี้เขายังต้องรอให้มีการส่งผู้ป่วยมาเพื่อผ่าตัดกับเขา
“ เราสามารถเลือกผู้ป่วยของเราได้เราสามารถทำทุกอย่างที่เราต้องการได้เพียงแค่ปล่อยให้คนไม่ชอบหลิงรันฉันเป็นหัวหน้าแพทย์ของแผนกศัลยกรรมมือของแผนกศัลยกรรมไม่มีใครจะเลือกเขาก่อนแน่นอน” รองผู้อำนวยการแผนกแพนพูดเพิ่มเติมอีกประโยคหนึ่ง
ฮายาโตะอุเอดะมีความสุขมากหลังจากที่เขาได้ยินเรื่องนี้เพราะเขาไม่ได้รับการรักษาเช่นนี้เมื่อเขาอยู่ในเคโดะ
ฮายาโตะอุเอดะคิดว่า ‘หากเป็นเช่นนั้นฉันสามารถปรับความยากของการผ่าตัดด้วยตัวเองได้ ฉันไม่เพียง แต่สามารถทำการผ่าตัดได้มากพอ ฉันยังสามารถพัฒนาฝีมือของฉันอย่างงั้นการผ่าตัดหกร้อยเคสภายในสามปีคงไม่ใช้ความฝันอีกต่อไป’