มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 201 อยากทำยังไง
“พูดมาเถอะ แกมาหาฉันตกลงมีเรื่องอะไรกันแน่？ถ้าปิดบังแม้แต่นิดเดียว ฉันจะให้ลูกน้องช่วยเก็บศพของแก”มู่เซิ่งพูดอย่างเย็นชา
“แก……”
เจียงหงมองมู่เซิ่งแวบหนึ่ง แล้วมองไปที่จางเสวียนหลง ตอนนี้ในสมองของเขาสับสนไปหมด ไม่เข้ารู้ว่าสองคนนี้เกี่ยวข้องกันอย่างไร ตกลงมู่เซิ่งเป็นใครกันแน่
แต่สถานการณ์ในตอนนี้ เขาไม่กล้าปิดบังอะไร จึงรีบกล่าวว่า“ฉันมาหาแกที่นี่ เพราะอยากจับแกกับเจียงหว่านกลับไป นี่เป็นแผนการของถงเสว่เหมย เธอเป็นคนจ่ายเงินให้ฉันมาทำงานให้”
ถงเสว่เหมย？
มู่เซิ่งรู้สึกตกใจเล็กน้อย ถงเสว่เหมยคนนี้ถูกสั่งสอนยังไม่เข็ดหลาบจากอำเภอซานเซี่ยง ถึงได้ให้คนมาจับตัวเขากลับไป ดูท่าประสบการณ์ที่อำเภอซานเซี่ยง จะน้อยไปสำหรับเธอ
“เจียงหว่านล่ะ？”สายตาของมู่เซิ่งอาฆาตมาก
“ไม่มี ฉันยังไม่ได้แตะต้องเจียงหว่าน ถงเสว่เหมยบอกว่าเธอมีเงิน ดังนั้นให้ฉันไปจับตัวแกกลับมา แล้วค่อยพาเจียงหว่านกลับไป เพราะฉะนั้นฉันเลยมาหาแกก่อนไง”เจียงหงเปิดปากพูด
“หลังจากที่หาฉันเจอ แล้วจะทำอะไร？”มู่เซิ่งถามต่อ
เจียงหงก้มหน้าลง ไม่กล้ามองมู่เซิ่ง เพราะต่อมาแผนการที่ต่อกรกับเขากับเจียงหว่าน จะต้องถูกมู่เซิ่งรับรู้ จุดจบของเขาจะต้องอนาถอย่างแน่นอน
“ไม่ยอมพูด？”มู่เซิ่งกล่าวอย่างเย็นชา
จางเสวียนหลงที่ยืนอยู่ข้างๆเข้าใจในทันที กำหมัดแล้วต่อยไปที่ไหล่ของเจียงหง แล้วถีบเขาล้มกับพื้น จากนั้นก็กระทืบซ้ำ
“หยุดได้แล้วๆ”
เจียงหงม้วนขดตัวอ้อนวอนขอร้อง แล้วพูดอย่างกระวนกระวาย“ถงเสว่เหมยให้ฉันจับแกไป เพื่อเอาไว้ใช้ข่มขู่เจียงหว่าน บีบให้แกบอกรหัสธนาคาร แล้วถอนเงินในนั้นออกมาให้หมด จากนั้นให้แกอยู่ต่อไปในเจียงหนานไม่ได้”
กร๊อบแกร๊บ！
มู่เซิ่งกำหมัดแน่นทั้งสองข้าง เสียงเหมือนบดขยี้ถั่วเหลืองจนแหลก
ญาติพวกนี้ ถ้ามุ่งเป้าหมายมาที่เขาเพียงคนเดียว เขาอาจจะปล่อยไปได้ แต่ใช้แผนการโหดเหี้ยมแบบนี้ลงมือกับเจียงหว่าน มันเป็นการรนหาที่ตาย！
จางเสวียนหลงไม่กล้าพูดอะไร อยู่ข้างเงียบๆ
เขารู้ว่าเจียงหว่านมีความสำคัญขนาดไหนสำหรับมู่เซิ่ง จึงอดถอนหายใจไม่ได้ คนผู้นี้มีชีวิตอยู่ต่อไปดีๆไม่ชอบหรอ ถึงได้มารนหาที่ตายแบบนี้
“พี่มู่ ผมผิดไปแล้ว ผมรู้ตัวว่าผิดแล้วครับ เรื่องนี้ถงเสว่เหมยเป็นคนให้ผมทำนะครับ มันไม่เกี่ยวอะไรกับผม”รับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่หายใจไม่ออกภายในห้องแห่งนี้ เจียงหงจึงถึงกับกระวนกระวายใจ
“พามันไป”
มู่เซิ่งโบกมือ ไม่ได้พูดอะไร
“ครับ！”
ชายฉกรรจ์ที่ยืนอยู่ด้านหลังนับไม่ถ้วนเข้ามาหิ้วตัวของเจียงหง ออกจากห้องทันที
หลังจากมู่เซิ่งเดินออกไป ก็มีคนเดินตามหลังเยอะมาก และแต่ละคนก็เป็นนักสู้แนวหน้าของสนามมวยแห่งนี้
จ้าวเหมยเหมยกับถงเสว่เหมยทั้งสองคน รออยู่ที่ห้อง หลังจากได้รับสายแล้ว ยังคงคิดว่าจะทรมานมู่เซิ่งกับเจียงหว่านอย่างไรดี จู่ๆหน้าประตูก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“พี่เจียง พี่ใช่ไหม？”ถงเสว่เหมยถามคนที่อยู่นอกประตู“จับตัวมู่เซิ่งไอ้เศษสวะนั่นกลับมา เร็วขนาดนี้เลยหรอ？”
“ฉันเอง”เจียงหงยืนอยู่หน้าประตู มองดูคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ด้านหลัง รู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก แต่เรื่องที่เขาทำในตอนนี้ ก็คือการขอร้องอ้อนวอนมู่เซิ่ง รอให้มู่เซิ่งจัดการจ้าวเหมยเหมยทั้งครอบครัวนี้ก่อน ถึงชะตาเขา
แต่ว่า เขาไม่กล้าต่อต้าน
ถ้าปล่อยให้จัดการตามอำเภอใจ เกรงว่ายังพอมีชีวิตรอต่อไปได้ แต่ถ้าเขากล้าต่อต้านขึ้นมา จุดจบของเขา คงมีต้องตายเท่านั้น！
จับตัวมู่เซิ่งกลับมาได้แล้วจริงหรอ？
ถงเสว่เหมยรีบเปิดประตูทันที ด้วยความตื่นเต้นดีใจ
เธอยังคงคิดว่ามู่เซิ่งมีความสามารถ แต่สุดท้ายก็เป็นแค่ไอ้แมงดาตัวหนึ่งที่ชอบเกาะผู้หญิงกิน ตอนนี้ถูกเจียงหงจับตัวกลับมา เธอจะต้องเยาะเย้ยมู่เซิ่งให้หนำใจ！
มู่เซิ่งเอามือไพล่หลังไว้ แล้วเดินเข้ามาจากประตู แต่ในสายตาของถงเสว่เหมย กลับเห็นเจียงหงมัดมือของมู่เซิ่งทั้งสองข้าง！
และจางเสวียนหลงกับคนอื่นๆที่ตามมา ถงเสว่เหมยคิดว่าพวกเขาไม่รู้จักแม้แต่คนเดียว จึงคิดว่าเป็นลูกน้องของเจียงหง
“ผมพาพวกคุณมาแล้ว พวกคุณจะทำอะไรต่อไป ก็ตามสบายเลย”มู่เซิ่งนั่งอยู่บนโซฟา เจียงหงกลับไม่กล้านั่ง ยืนอยู่ข้างๆอย่างระมัดระวัง
“จะทำอะไรก็ได้？”จ้าวเหมยเหมยถาม
เจียงหงกวาดตามองดู แล้วพูด“ยังไงก็ได้ คุณคิดจะทำอะไร？”
ก่อนหน้านี้จ้าวเหมยเหมยคิดไว้แล้ว จะทำให้มู่เซิ่งอับอาย แต่ตอนนี้มู่เซิ่งถูกพามาแล้ว เจียงหว่านกลับไม่ได้มาด้วย เธอจึงเกิดแผนการร้ายในใจ จึงกล่าวว่า“พี่เจียง พี่คิดมาตลอดว่าเจียงหว่านหน้าตาดีไม่ใช่หรอ ยังคิดจะไปตามหาเจียงหว่านก่อน ทำไมถึงไปจับไอ้เศษสวะนี่กลับมาก่อนล่ะ？”
เจียงหงสะดุ้ง แกอยากตาย ทำไมต้องพาฉันตายด้วย！
“พี่เจียง เจียงหว่านมันแรดกว่าฉันอีกนะ หรือพี่อยากลองดูล่ะ？”ถงเสว่เหมยหัวเราะพลางกล่าว
“เสว่เหมย แกกำลังพูดอะไรอยู่น่ะ！”ถงมู่ที่อยู่ข้างๆตำหนิเธอ พวกเธอจะสั่งสอนมู่เซิ่งยังไง เขาไม่สนใจ แต่ตอนนี้ เธอยังอยากจะใส่ร้ายป้ายสีเจียงหว่านอีกงั้นหรอ？ถึงยังไงเจียงหว่านก็เป็นญาติของเธอนะ！
จ้าวเหมยเหมยถลึงตาใส่ถงมู่ แล้วพูดว่า“ถงมู่ แกไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งนั้น แกลืมไปแล้วหรอว่ามู่เซิ่งมันเป็นไอ้คนไม่เอาถ่าน ทำให้เราเสียงบ้านหลังนั้นไป？เขายังตบตีแม่ ถึงจะฆ่ามันให้ตายก็ไม่สาสมหรอกนะ จะเล่นเมียมันตอนนี้สักหน่อย มันก็เป็นแค่อาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้นแหละ”
“แต่ว่า แกสั่งสอนมู่เซิ่งคนเดียวก็พอแล้ว เจียงหว่านเป็นหลานของแกนะ”ถงมู่กล่าว
“เหอะๆ หลานงั้นหรอ？ฉันว่ามันไม่เห็นเราเป็นญาติด้วยซ้ำ”จ้าวเหมยเหมยกัดฟันกรอด“ถ้าเห็นเราเป็นญาติจริงๆ คงไม่มีทางเอาเงินรื้อถอนของบ้านเราไปหรอก！”
มู่เซิ่งนั่งอยู่บนโซฟา ในใจรู้สึกตลก
คนที่น่าสงสารมักมีจุดที่น่ารังเกียจ จ้าวเหมยเหมยจัดการเสื้อผ้าที่เขาซื้อให้จนยับเยิน มาวันนี้เธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไร้ที่อยู่อาศัย ก็เป็นเพราะฝีมือของเธอเองทั้งนั้น คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ เธออยากจะลงมือทำร้ายเจียงหว่านอีก
“ไอ้คนไม่เอาถ่าน หัวเราะอะไรของแกย่ะ”จ้าวเหมยเหมยมองดูมู่เซิ่ง แล้วพูดอย่างเย้ยหยัน
ถึงอย่างไรไอ้เศษสวะนี่ก็ได้รับความช่วยเลย จะถูกก่นด่าอย่างไร ก็ไม่เคยโต้กลับ
“คุณรู้ไหมทำไมผมถึงนั่งอยู่ เพื่อฟังสิ่งที่คุณเล่างั้นหรอ？”มู่เซิ่งเงยหน้าพูด
“เพราะอะไร？”จ้าวเหมยเหมยถามกลับ
“เพราะว่า ทำแบบนี้ผมถึงมีเหตุผล ฆ่าคุณไง！”
จู่ๆมู่เซิ่งก็เอ่ยปาก ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วยืดตัวตรง
จ้าวเหมยเหมยตกใจกับรัศมีของมู่เซิ่งจนถอยหลังไปหลายก้าว แล้วล้มก้นจ้ำเบ้าทันที ไอ้เศษสวะนี่พูดอะไรนะ？กล้าฆ่าเธองั้นหรอ？
ถงเสว่เหมยตกใจจนสะดุ้งโหยง แต่ไม่นาน สีหน้าเธอก็กลับสู่สภาพเดิม แล้วพูดอย่างเย้ยหยันว่า“เหอะๆ ไอ้เศษสวะ แกนี่มันรู้วิธีวางท่าเก่งจริงๆ ไม่แหกตาดูหน่อยล่ะว่าตอนนี้เป็นยังไง แกถูกเจียงหงจับตัวพามาที่นี่แล้ว สถานการณ์ตอนนี้ แม้แต่โต้กลับแกยังทำไม่ได้เลย คิดอยากจะฆ่าพวกเราอีกงั้นหรอ？”
“พี่เจียง ไอ้หมอนี่มันไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี！”ถงเสว่เหมยหันกลับมาพูดกับเขา
เจียงหงได้ยินดังนั้นก็เหงื่อแตกพลั่ก ไม่กล้าพูดอะไร ในเวลาแบบนี้ เขาไม่มีสิทธิ์พูดอะไรด้วยซ้ำ
“งั้นหรอ？”
มู่เซิ่งแสยะยิ้ม อย่างไม่แยแส
เพี๊ยะ！
เสียงตบดังเสียดก้องหู ดังขึ้นมาอย่างหนักหน่วง