มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 204 ฉันซื้อบริษัทไว้แล้ว
“เจียงมู่เฉิง พรุ่งนี้ประธานกรรมการบริษัทคนใหม่จะมาแล้วนะ นายยังนั่งอยู่ตรงนี้อีกหรอ？”เวลานี้เอง มีลูกหลายของคนแซ่เจียงชื่อว่าเจียงปู๋นิ่งเดินเข้ามาในห้องทำงาน
“แกรู้ได้ยังไง？”เจียงมู่หลงขมวดคิ้วถาม
ประธานกรรมการคนใหม่จะมา นั่นหมายความว่าบริษัทนี้ เขาไม่สามารถตัดสินใจได้อีกต่อไป และเขาหวังว่าเขาจะได้นั่งเก้าอี้ประธานต่อไปอีกระยะหนึ่ง
“แน่นอนว่าเฝิงจงเหลียง”เจียงปู๋นิ่งกล่าว
“เฝิงจงเหลียง เขามีสิทธิ์อะไรมาแทรกแซงเรื่องในบริษัทของเรา？”เจียงมู่หลงรู้สึกโมโหมาก เขากระแทกกำปั้นลงกับโต๊ะของประธานกรรมการบริษัท จนแก้วน้ำบนโต๊ะตกลงพื้น แตกเป็นเสี่ยงๆ
เจียงปู๋นิ่งไม่สนใจ พูดต่อไปว่า“พรุ่งนี้เขาจะเข้ามาบริษัท เพื่อร่วมงานแถลงข่าวเปิดตัวกรรมการบริษัท ถึงเวลานั้นจะมาประกาศปัญหาเรื่องของการเลิกจ้างพนักงาน เจียงมู่หลง นี่เป็นตำแหน่งกรรมการบริษัทนะ ถ้านายทำมันพัง พรุ่งนี้เตรียมไสหัวออกไปได้แล้ว！”
ตอนนี้ ถึงแม้เจียงมู่หลงจะยังเป็นผู้นำของตระกูลเจียง แต่ในสายตาของลูกหลานตระกูลเจียงพวกนี้ เขาไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรนานแล้ว
สถานการณ์ในตอนนี้ พวกเขาอยากเอาใจเฝิงจงเหลียงประธานคนใหม่ เพื่อเป็นแมลงเม่าอยู่ในบริษัทต่อไป นี่ถือเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้
“ฉันขอเตือนนาย ยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นซะเถอะ ไม่อย่างนั้น แกจะไม่มีแม้แต่ข้าวให้กิน”หลังจากเจียงปู๋นิ่งพูดจบ ก็เดินออกจากห้องทำงานของประธานกรรมการบริษัท
“บัดซบ พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ตำแหน่งนี้ จะถูกคนอื่นมานั่งแทนที่ ตระกูลเจียงนั่น จะมีความหมายอะไรอีกล่ะ？”
เจียงมู่หลงดวงตาแดงก่ำ คำรามอยู่ในห้อง
ตระกูลเจียงเป็นตระกูลชั้นสองในเจียงหนาน อาศัยบริษัทของท่านเจียงสามทั้งหมด แต่ตอนนี้บริษัทเปลี่ยนผู้ถือหุ้นแล้ว ตระกูลเจียงของพวกเขาแทบจะเป็นที่น่าขบขันในแวดวงสังคมในเจียงหนาน！
กระทั่งคุณชายนับไม่ถ้วนที่เคยเป็นเพื่อนเมื่อก่อน ล้วนรังเกียจที่เจียงมู่หลงตกอับ เริ่มทำตัวเหินห่างกับเขา！
“บัดซบ บัดซบเอ้ย！”
เจียงมู่หลงก่นด่าหยาบคายด้วยความโกรธ และกวาดสิ่งของทั้งหมดบนโต๊ะลงบนพื้น เอกสารต่างๆเปื้อนน้ำจนเละเทะไปหมด พรมแบรนด์เนมที่อยู่ตรงพื้นเป็นวงกว้าง
เจียงปู๋นิ่งที่ฟังอยู่หน้าประตูครู่หนึ่ง จนกระทั่งเจียงมู่หลงโยนเอกสารพวกนั้นลงถังขยะไป แล้วหัวเราะอย่างเย้ยหยัน จากนั้นก็เดินออกจากห้องทำงานไป
เรื่องแบบนี้ถือเป็นหายนะสำหรับ เจียงมู่หลง แต่เขาไม่สนใจ รวมถึงคนในตระกูลเจียง เขารู้แค่ว่าสามารถอยู่ต่อไปในบริษัทได้ก็เพียงพอแล้ว
“เจียงปู๋นิ่ง เจียงมู่หลงว่ายังไง เขายอมส่งมอบตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทไหม？”
ลูกหลานตระกูลเจียงที่ยืนรออยู่หน้าประตูบริษัทตั้งนาน เมื่อไม่เห็นว่าเจียงปู๋นิ่งออกมา เขาจึงรีบเดินเข้ามาถาม
“เขาจะยอมได้ยังไง แต่ดูท่าทางขี้ขลาดปอดแหกนั้น พรุ่งนี้คงจะยอมส่งมอบอย่างว่าง่ายแหละมั้ง”เจียงปู๋นิ่งกล่าว
“ก็จริง ประธานเฝิงเป็นคนสานสัมพันธ์โดยตรงเลยนะ เขากล้าไม่ส่งมอบงั้นหรอ！”
“หวังว่าเขาจะเจียมตัวหน่อย แบบนี้เขายังพอมีตำแหน่งอยู่ในบริษัทต่อไปได้บ้าง ถ้าเจียงมู่หลงรนหาที่ตาย กล้าปะทะกับประธานคนใหม่ คงไม่รู้ว่าเขาจะตายยังไง！”
“เห้อ หวังว่าจะไม่ทำให้เราติดร่างแหไปด้วยนะ”
“เจียงไห่เชา ไปคุยกับลูกชายหน่อยสิ พรุ่งนี้ให้เขาเจียมตัวหน่อย ไม่อย่างงั้น ประธานคนใหม่จะไม่พอใจตระกูลเจียงของเราเพราะเขานะ แล้วไล่เราออกยกทั้งตระกูลจะทำยังไง？”เวลานี้เอง มีลูกหลานตระกูลเจียงคนหนึ่งกล่าว
ลูกหลานตระกูลเจียงเหล่านี้ นอกจากเป็นห่วงตัวเอง เรื่องที่เป็นห่วงอย่างเดียวก็คือ คนอื่นจะก่อเรื่องกระทบต่อตนเอง
เจียงไห่เชาถอนหายใจ แต่เขาก็รู้ดี นี่คือทางเลือกที่ฉลาดที่สุดในตอนนี้ ตราบใดที่ขุนเขาเขียวขจียังอยู่ อย่าได้กลัวไม่มีฟืนเผาเขาพยักหน้า แล้วกล่าวว่า“ฉันจะกลับไปคุยกับเจียงมู่หลง”
ทุกคนจึงพยักหน้าด้วยความพอใจ แล้วเดินแยกย้ายจากไป
หลังจากที่เจียงมู่หลงกลับมาถึงบ้าน ก็ได้ยินเสียงของเจียงไห่เชาผู้เป็นพ่อคอยเกลี้ยกล่อม เขารู้สึกโกรธมาก แต่กลับทำอะไรไม่ได้
แต่เมื่อเขานึกถึงเจียงหว่าน จึงรีบโทรศัพท์หาเจียงหว่านว่า บริษัทถูกขายไปแล้ว อีกทั้งเธอยังมีหุ้นในบริษัทยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ดังนั้นพรุ่งนี้เธอจะต้องมางานแถลงข่าว
เมื่อนึกได้ว่าพรุ่งนี้เจียงหว่านจะไม่ได้รับหุ้นของบริษัท จะต้องขายหน้าเหมือนกับเขา เจียงมู่หลงก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาเล็กน้อย
อีกด้านหนึ่ง
มู่เซิ่งกลับไปที่ตระกูลเจียง
ช่วงนี้จ้าวหลิน ภูมิใจในตัวเองมาก การแสดงออกของมู่เซิ่งทำให้เธอได้หน้าไปไม่ใช่น้อย เวลาเธอเดินตามท้องถนน มักรู้สึกว่าตัวเองมีแสงสว่างออร่าออกมา
สำหรับเจียงหว่าน ยังคงปฏิบัติกับมู่เซิ่งเหมือนเดิม ได้ปฏิบัติกับเขาเหมือนสามีที่แท้จริงของตัวเองไปแล้ว แถมยังจงใจเปลี่ยนเป็นเตียงขนาดใหญ่และผ้าห่มใหญ่หนึ่งพื้น มีแต่มู่เซิ่งที่เหมือนคนโง่ที่คิดไม่ออกสักที ทำให้เธอโมโหจนรู้สึกรำคาญหงุดหงิดใจมาก
ถึงเธอจะรุกก่อนอย่างไร ก็ไม่สามารถขึ้นคร่อมร่างของมู่เซิ่งได้？ในฐานะที่เธอเป็นผู้หญิงรักนวลสงวนตัว โดยเฉพาะครั้งแรกของเธอ เธอสามารถบอกใบ้มาถึงขั้นนี้ได้ ถือว่ากล้าหาญมากพอแล้ว
แต่บนโต๊ะอาหาร หลังจากที่เจียงหว่านได้รับสายโทรศัพท์ บรรยากาศก็แปลกไปอย่างเห็นได้ชัด
จ้าวหลินมองซ้ายทีขวาที มู่เซิ่งไม่ได้ถาม เธอก็ไม่สามารถถามเจียงหว่านได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“เจียงมู่หลงโทรมาค่ะ”เจียงหว่านเห็นดังนั้น จึงเอ่ยปากพูดด้วยตัวเอง
ได้ยินว่าเจียงมู่หลง มู่เซิ่งก็อดเลิกคิ้วสงสัยไม่ได้
“เจียงมู่หลงให้ฉันไปบริษัทพรุ่งนี้ เขาบอกว่า บริษัทของเขากับท่านเจียงสามถูกขายให้คนอื่นไปแล้ว พรุ่งนี้ผู้ถือหุ้นคนใหม่จะเข้ามา ดังนั้นให้เราไปดูหน่อย”เจียงหว่านถอนหายใจแล้วกล่าวว่า“ก่อนหน้านี้หุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์นั่นของฉัน ฉันคงไม่ได้มันมาแล้วล่ะ”
“เห้อ เสียเงินไปเปล่าๆตั้งเยอะเลยนะ！ลูก จะมาเสียเปรียบแบบนี้ไม่ได้นะ”จ้าวหลินรีบพูด เรื่องของบริษัทเธอไม่เข้าใจ แต่เรื่องเงินเธอคิดคำนวณได้อย่างดีเยี่ยม
“แม่คะ เขาขายไปแล้ว ตอนนี้หนูจะทำอะไรได้？อีกทั้งเฝิงจงเหลียงยังเป็นคนให้เจียงมู่หลงขายบริษัท เฝิงจงเหลียงเป็นคนของมู่ซื่อกรุ๊ปเลยนะคะ ถึงหนูจะกล้าแค่ไหน ก็ไม่มีทางไปสร้างความวุ่นวายให้เขาหรอกค่ะ”เจียงหว่านส่ายหัวไปมา
“งั้นก็ทำอะไรไม่ได้แล้วหรอ？”จ้าวหลินถามอย่างไม่ตายใจ
“หุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์นี้ ทำได้แค่ถือว่าหนูเสียเปรียบเอง”
“เห้อ……”
จ้าวหลินส่ายหัวไปมาแล้วถอนหายใจ
นี่มันหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์เชียวนะ ถึงจะขายไปแล้ว มันก็เป็นจำนวนเงินถึงหลายล้านเชียวนะ ต้องเสียไปทั้งๆแบบนี้ เธอรู้สึกเสียดายจริงๆ
สิ่งที่สำคัญมากกว่านั้นก็คือ เจียงมู่หลงเรียกให้เจียงหว่านไป เห็นได้ชัดว่าพรุ่งนี้อยากให้ไปทรมานใจเหมือนกับเขา！
“มู่เซิ่ง แกมีวิธีทำอะไรได้ไหม？”จ้าวหลินหันกลับมาถาม
“ที่จริง เจียงมู่หลงขายบริษัทเพราะหนี้สินของเขาเอง และไม่สามารถจ่ายคืนหนึ่งพันล้านได้ เลยต้องขายบริษัทออกไป”มู่เซิ่งกล่าว
“ถ้าอย่างงั้นก็อย่าปล่อยให้มันมีความสุข เพราะมันเป็นคนทำเอง ทำให้เราต้องเสียเงินไปเปล่าๆแบบนี้！”จ้าวหลินพูดอย่างไม่พอใจ
“แม่คะ ช่างมันเถอะ”เจียงหว่านถอนหายใจ จ้าวหลินถามมู่เซิ่งเช่นนี้ ก็เพราะอยากให้มู่เซิ่งออกโรงช่วย
ในจะไปรู้ว่า ในเวลานี้มู่เซิ่งจะกล่าว อย่างตื่นเต้นว่า“คือว่า เจียงหว่าน พูดตามตรงเลยนะ เธอไปหน่อยเถอะ เพราะตอนที่พวกเธอไปอำเภอซานเซี่ยง ฉันไปซื้อบริษัทนั้นไว้แล้ว พรุ่งนี้ประธานกรรมการบริษัทคนใหม่อย่างเธอ ไม่ไปมันจะดูไม่ดีนะ ”
แพร้ง
ตะเกียบในมือของเจียงหว่านตกลงพื้นทันที ในห้องรับแขก เงียบสงัด
“นะ นายว่าไงนะ？”