ตอนที่ 169 – เกลเบอร์มาแล้ว
*ก่อนจะอ่านนิยาย โปรดตรวจสอบว่าท่านได้อยู่ในสถานที่ที่มีแสงเพียงพอ หรือถ้าท่านอ่านในความมืดก็อย่าลืมเปิด Night Mode หรือจอสัม เพื่อป้องกันการปวดหัวและสายตาสั้นด้วยนะครับ*
ถึงเวลาเริ่มสร้างเขื่อนเก็บน้ําแล้ว!
ไม่กี่วันมานี้เย่เทียนยุ่งอยู่กับการคุมงานมากๆ
แผนสร้างเขื่อนเก็บน้ําในโรมยุคโบราณนั้นอาจจะดูแปลกตาหน่อย แต่ถ้าเทียบกับยุคหลังๆแล้ว คุณภาพก็เทียบกันไม่ติดเลย.
เย่เทียนไปที่ที่ดินทําไร่2,500 เอเคอร์ของเขาเพื่อสํารวจภูมิประเทศ.
งานสํารวจนี้เขาจะต้องเป็นคนทําเท่านั้น เพราะเขาอยากจะสร้างบ้านที่มีระบบกักเก็บน้ําไว้ด้วย.
หลังลงพื้นที่สํารวจไปสามสี่วัน เย่เทียนก็สามารถสํารวจพื้นที่ทั้งหมดได้สําเร็จ
เย่เทียนคาดไว้ว่าน่าจะใช้เวลาครึ่งเดือนเพื่อสร้างอ่างเก็บน้ํา, ขุดคูคลอง, บ้านพักพวกชาวไร่แล้วก็แปลงผักกับไร่ผลไม้ที่แยกต่างหากด้วย. เขาจําเป็นต้องวางแผนให้ดีก่อนเริ่มลงมือสร้าง
พอเย่เทียนวาดแบบเสร็จแล้ว เขาก็ส่งให้บาดคแล้วขอให้เขานํามันไปให้พวกช่างก่อสร้างและพวกแรงงานทาส จะได้เริ่มลงมือซักที
พวกนักรบสปาตั้น156คนจะต้องใช้ชีวิตและฝึกฝนในเขตไร่เป็นเวลาพักหนึ่ง, เย่เทียนเชื่อใจพวกเขามาก จึงฝากหน้าที่คุมพวกทาสคนอื่นๆให้
ช่วงนี้เย่เทียนได้ไปหาซื้อทาสมาเพิ่มเยอะมากๆ พร้อมกับพวกช่างตีเหล็กและช่างทําอาวุธที่ว่างงานด้วย. ตอนนี้เย่เทียนมีทาสหลายพันคนในครอบครอง
แต่ทาสส่วนใหญ่ของเขาเป็นพวกแรงงานกรรมกรที่ไม่มีความสามารถอื่นๆเลย. พวกทาสที่มีความสามารถพิเศษนั้นหายากมาก
เย่เทียนยังใช้ความพยายามหาซื้อตัวพวกช่างตัดผ้ามาอย่างยากเย็นด้วย
หลังจากจัดการกับพวกทาสจลาจลไปแล้ว เหมืองเหล็กของฟิลิปก็เริ่มขุดเจาะอีกครั้งโดยมีตระกูลทั้ง4คอยช่วย. หลังจากเหตุการณ์นั้น ตระกูลทั้ง4ได้เข้ายึดเหมืองไปแล้ว ดังนั้นเย่เทียนกับฟิลิปจึงมีหน้าที่รอรับผลปันส่วนอย่างเดียว ไม่ต้องทําอะไรเลย
แครสซัสตอนนี้ก็ไปอยู่ที่แนวหน้าในสังกัดกองทัพของแอนดรูว์แล้ว ดังนั้นเย่เทียนจึงหมดโอกาสลอบฆ่าเขา.
ครึ่งเดือนผ่านไป พายุที่ตระกูลสุละได้ก่อก็ค่อยๆสงบลง
เรื่องของปอมปีย์ก็ถูกทางสภาจัดการให้แล้ว เขากล่าวว่าสตราโบเข้าใจผิดว่าจะมีคนมารุกรานโรมจึงไปลอบโจมตีตอนกลางคืนแต่พวกเขาก็จ่ายค่าชดเชยให้เย่เทียนเป็นจํานวนทองครึ่งทาเลนตั้ม.
พายุใหญ่ทั้ง3ลูกที่เย่เทียนก่อขึ้นในโรมนั้นค่อยๆจางหายไปแล้ว แต่ชนชั้นสูงหน้าใหม่คนนี้กําลังถูกหลายคนจับตามองอยู่
หลายๆคนถึงขนาดหวาดกลัวเขาเลย.
ตอนนี้เย่เทียนมีโครงการใหญ่ๆที่กําลังดําเนินอยู่, ทั้งร้านอาหาร, เขื่อนเก็บน้ําและการบูรณะบ้านและไร่ขึ้นมาใหม่, โครงการพวกนี้ทําให้หลายๆคนสนใจอย่างมาก
ทุกๆการเคลื่อนไหวของเย่เทียนถูกชนชั้นสูงและพวกสภาจับตามองอยู่ พวกเขากําลังสงสัยว่าหมอนี่กําลังทําอะไร
เย่เทียนไม่สนใจพวกนั้นหรอก เขาก็ใช้ชีวิตหรูหราและสุขสบายต่อไป. เขาสร้างสระว่ายน้ํากลางแจ้งไว้ในบ้านแล้วก็เอาบิกินี่ให้พวกสาวๆใส่ตอนที่เล่นน้ํากัน
พวกสาวๆแทบจะกลายเป็นนางเงือกเพราะเล่นน้ํากับเย่เทียนแทบจะทุกวัน. ของแบบนี้เป็นสิ่งที่เย่เทียนต้องมีในชีวิตประจําวันมากๆ
อันย่า, ฟลินน์และดาลีน เด็กชาวไร่ทั้ง3คนที่เย่เทียนพากลับมาด้วย ได้ปรับตัวใช้ชีวิตที่นี่ได้แล้วและพวกเธอก็ชอบมาก จนค่าความภักดีพุ่งขึ้นไปถึง100%แล้ว. พวกเธอไปตั้งแก๊งเด็กกับซูซาน
“โอ่….”
ข้างๆสระนั้น โลริ, เชื้อพระวงศ์จากเคลติคนั้น ได้ยอมรับสถานะทาสของเยเทียนได้ในที่สุด เธอกําลังนอนอยู่ขอบสระกําลังเล่นกับเย่เทียนอยู่
ลูกสาวของโลริ โซเฟียและออเดรย์ก็นั่งอยู่ข้างๆเธอและพยายามช่วยเธออยู่ด้วย.
โฟบี้กําลังเรียนการว่ายน้ําจากแองเจล่าและคนอื่นๆอยู่
มีความสุขจริงโว้ย!
เย่เทียนรู้สึกว่าที่ย้อนเวลากลับมายุคนี้นั้นสุดยอดจริงๆ เหมือนของขวัญจากพระเจ้าเลย
มีเสียงดังก้องขึ้นมาและโลริก็หมดแรง ใจเธอลอยขึ้นสวรรค์ไปอีกรอบแล้ว
“เจ้านายคะ…”
โซเฟียขึ้นคร่อมเย่เทียนแทนแม่ของเธอ
ทาสหญิงงาม16คนบวกกับโฟบี้ ตอนนี้เขามีทาสหญิงงามทั้งหมด17คนแล้ว
เย่เทียนได้เพิ่มค่าแสตทของพวกนั้นจนถึง100ระหว่างนี้ด้วย ดังนั้นพวกเธอทุกคนจึงไปถึงขีดจํากัดของมนุษย์เรียบร้อยแล้ว
เย่เทียนได้ค่าแสตทฟรีพวกนี้มาเยอะเพราะพวกทาสที่เพิ่งซื้อมา เพราะเย่เทียนปฏิบัติกับพวกเขาอย่างจริงใจและเมตตา ค่าความภักดีจึงไปถึง80เร็วมาก แต่จะทําให้ถึง100นั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย.
ทาสหญิงงาม17คนนั้นแข็งแกร่งมาก ถ้าพวกนางร่วมกันทําภารกิจล่ะก็ คงจะเป็นอะไรที่น่ากลัวมากๆ
แต่มันอย่างห่างไกลกับคําว่ากองทัพนัก.
แต่ถึงอย่างนั้นเย่เทียนก็ดีใจที่ได้ครองพวกนาง พวกนางจะเป็นกองทัพที่แกร่งที่สุดให้เย่เทียนในอนาคตได้แน่!
เย่เทียนเองก็ได้เพิ่มค่าแสตททั้ง3ของเขาไปถึง102แต้มแล้วด้วยเช่นกัน จากนั้นเขาก็ไปท้าทายนาง หมาป่าดูจนเธอตะลึงขึ้นมาอีกครั้ง ค่าความภักดีของนางเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อยแต่ก็ยังติดลบอยู่ดี, -5 ค่าความภัก
“เจ้านายคะ…ไม่เอาแล้ว…”
สุดท้ายโซเฟียก็หมดแรงแล้วร้องออกมา
“แก๊ง ก่อง แก๊ง ก่อง…”
ถัดไปจากสระน้ํานั้น มีเสียงระฆังดังขึ้นมา มันถูกดึงโดยทาสหญิงข้างนอก
เย่เทียนได้ซื้อทาสหญิงจํานวนหนึ่งมาช่วยดูแลรอบๆบ้านด้วย แน่นอนว่าพวกนางเป็นแค่ทาสหญิงธรรมดาหน้าตาธรรมดาและหุ่นธรรมดา เอาไว้ใช้ทํางานและดูแลบ้านเฉยๆ
เย่เทียนให้แองเจล่ากับไดอาน่าคอยคุมทาสพวกนั้น
ระฆังเหล็กนั้นเย่เทียนเป็นคนคิดขึ้นมา เพราะช่วงนี้แต่ละวันเขาก็มาเล่นน้ํากับสาวๆ เขากลัวว่าพวกทาสจะหาเขาไม่เจอเวลามีแขกมา. เขาเลยตั้งระฆังเหล็กไว้ให้พวกทาสหญิงส่งสัญญาณบอกเขาว่ามีแขกมาหา จะได้ไม่ขัดจังหวะนัก.
“สงสัยเรามีแขกมานะ!”
เย่เทียนปล่อยออเดรย์ไป เธอเองก็ถึงขีดจํากัดด้วยเหมือนกัน. เดย์ซี่กับดินน่ารีบมาช่วยทําความสะอาดให้เขา พอเสร็จแล้วเขาก็ขึ้นจากสระน้ําแล้วไปแต่งตัว, เขาเหลียวกลับมาหมองสาวๆก่อนจะเดินออกไป.
“เจ้านายคะ มีชนชั้นสูงหนุ่มผู้หนึ่งชื่อเกลเบอร์มาขอพบท่านค่ะ!”
พอไปถึงประตูทางเข้า ทาสหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งที่กําลังรอเขาอยู่ รายงานเรื่องแขกให้เขาทราบ.
“โอเค ข้าจะไป!”
เย่เทียนพยักหน้าแล้วตอบ.
อ๋อ….เกลเบอร์, เราเกือบลืมหมอนั่นไปเลย! นี่เพิ่งผ่านไปเดือนเดียวเอง สงสัยเขาจะกลัวตายมาก สงสัยจังแหะว่าจะพาเจ้าสาวมาด้วยรึป่าว.
เย่เทียนยิ้มอย่างเย็นชา
เขาทําให้หัวใจของเกลเบอร์ติดพิษกลืนทรวงไป
แต่เย่เทียนก็เสียดายจริงๆที่ใช้พิษกลืนทรวงกับเขา เพราะกว่าระบบจะเอาอันที่สองออกมาขายได้ก็นานมากๆ แถมยังแพงมากๆอีกด้วย ใช้เวาร์เชอร์ตั้ง2หมื่นแหนะ…..