เสียง​เอะอะโวยวาย​ยิ่ง​ดัง​ขึ้น​อีก​ ​ไม่นาน​มัน​ก็​ดัง​มาถึง​หู​อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน

“​เกิด​อะไร​ขึ้น​”​ ​อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน​หันไป​ถาม​ต้า​ไท่​ไท่​โหยว​ซื่อ​ที่อยู่​ไม่​ไกล​นัก

โหยว​ซื่อ​สีหน้า​เปลี่ยนไป​ตั้งแต่​ที่​ได้ยิน​เสียงร้อง​ไห้​พลาง​ตะโกนเรียก​พวก​นั้นแล​้ว​ ​นาง​ลุกขึ้น​ตรง​ไป​ที่​สาว​รับใช้​พลาง​ตะเบ็งเสียง​ออกมา​ ​“​วัน​มงคล​ของ​เหล่าฮู​หยิน​แท้ๆ​ ​เหตุใด​ถึง​ประพฤติ​ตัวไร​้​มารยาท​เช่นนี้​ ​มีเรื่อง​อะไร​ก็​พูด​ออกมา​ให้​ชัดเจน​!​”

สาว​รับใช้​ที่​วิ่ง​หน้าตั้ง​เข้ามา​สีหน้า​ถอดสี​ ​พูด​ติดๆ​ ​ขัด​ๆ​ ​“​ต้า​ไท่​ไท่​ ​คือ​คุณชาย​รอง​…​”

“​คุณชาย​รอง​เป็น​อะไร​…​”​ ​หาก​ไม่อยู่​ต่อหน้า​คน​เยอะ​เช่นนี้​ ​โหยว​ซื่อ​คง​ตบ​ฉาด​ลง​บน​หน้า​สาว​รับใช้​ไป​แล้ว​ ​โหยว​ซื่อ​เป็น​คน​โอหัง​ ​ให้กำเนิด​หลานชาย​คนโต​และ​หลานสาว​คนโต​แห่ง​จวน​โหว​ ​ทั้ง​ลูกชาย​และ​ลูกสาว​ต่าง​โดดเด่น​เป็น​สง่า​ ​มี​ก็​แต่​ลูก​คน​รอง​ซู​ชิง​อี้​ที่​สติ​ไม่​สมประกอบ​มาตั​้ง​แต่​เด็ก​ ​มัน​กลายเป็น​ปม​ใน​ใจ​ของ​โหยว​ซื่อ​ ​เมื่อ​เห็นท่า​ทาง​ลุกลี้ลุกลน​ของ​สาว​รับใช้​ ​โหยว​ซื่อ​ก็​รู้สึก​เหมือน​ถูก​บีบรัด​หัวใจ​ขึ้น​มา​ ​กลัว​ว่า​ลูก​คน​รอง​จะ​ก่อเรื่อง​อะไร​ให้​นาง​ลำบาก​อีก​ ​เพราะ​เมื่อไม่นานมานี้​ก็​เพิ่งจะ​ก่อเรื่อง​…

สายตา​นับไม่ถ้วน​จับจ้อง​ไป​ที่​สาว​รับใช้​ ​สาว​รับใช้​ตะเบ็งเสียง​ลั่น​พร้อมกับ​น้ำตา​นองหน้า​ ​“​ต้า​ไท่​ไท่​ ​คุณชาย​รอง​จมน้ำ​เจ้าค่ะ​!​”

โหยว​ซื่อ​ตัวสั่น​เทิ้ม​ ​ภาพ​ตรงหน้า​เลือนราง​ ​พลัน​ตะโกน​ดังลั่น​ ​“​คุณชาย​รอง​เป็น​อย่างไรบ้าง​”

สาว​รับใช้​คุกเข่า​ลง​กับ​พื้น​ ​พูด​อะไร​ไม่​ออก​ ​สั่น​ไป​ทั้งตัว

โหยว​ซื่อ​ใจเสีย​ ​พลัน​วิ่ง​มุ่งหน้า​ตรง​ไป​ที่​ทะเลสาบจ​วีส​ยา

ใน​ฐานะ​ที่​เป็น​คนดู​แล​จัดการ​เรือน​ ​โหยว​ซื่อ​จึง​รู้​ได้​ทันที​ว่า​ใน​จวน​โหว​จุด​ที่สามา​รถ​ทำ​คน​จมน้ำ​ได้​ก็​คือ​ทะเลสาบจ​วีส​ยา

อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน​ลุกขึ้น​ตัวสั่น​ระริก​ ​และ​เนื่องจาก​ลุก​เร็ว​เกินไป​จึง​เกือบจะ​ล้ม​ลง

“​ท่าน​ยาย​!​”​ ​เจียง​อี​พยุง​อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน​ไว้

อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน​ยกมือ​ขึ้น​ ​เอ่ย​พูดเสี​ยง​เศร้า​ ​“​อี​เอ๋อร​์​ ​พยุง​ข้า​ไป​ที​”

ผู้ชม​การแสดง​งิ้ว​ต่าง​ก็​รีบ​ตาม​อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน​ออก​ไป

พริบตาเดียว​เวที​การแสดง​งิ้ว​ที่​ครึกครื้น​ก็​ไร้​ซึ่ง​ผู้ชม​ ​เหลือ​เพียงแต่​ความ​เงียบงัน​หลังจาก​ความ​โหวกเหวก​โวยวาย

ใน​มุม​หนึ่ง​อาหมา​นริม​ฝีปาก​ขาวซีด​ ​ออกแรง​ดึง​ชาย​แขน​เสื้อ​เจียง​ซื่อ​ ​“​คุณ​ ​คุณหนู​ ​พวกเรา​ลำบาก​แล้ว​ใช่​หรือไม่​เจ้า​คะ​”

แม้​สีหน้า​เจียง​ซื่อ​จะ​ซีดเซียว​ไร้​เลือดฝาด​ ​ทว่า​ยังคง​รักษา​ความ​นิ่ง​ใน​น้ำเสียง​ไว้​ ​“​พวกเรา​ก็​ไปดู​กัน​เถอะ​ ​หนี​ความยุ่งยาก​นี้​ไม่​พ้น​หรอก​ ​อะไร​จะ​เกิด​ก็​ให้​มัน​เกิด​”

นึกไม่ถึง​เลย​ว่าน​้​อง​รอง​ซู​ชิง​อี้​จะ​จมน้ำ​!

ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​ ​ซู​ชิง​อี้​ก็​จากไป​ใน​ปีนี​้​เช่นเดียวกัน​ ​เพียงแต่​ไม่ใช่​ช่วง​วันเกิด​ท่าน​ยาย​ ​ต้อง​ห่าง​ไป​อีก​ตั้ง​หลาย​วัน​เลย

ตอนนั้น​นาง​เป็น​ลูกสะใภ้​ของ​จวน​อัน​กงกั​๋ว​แล้ว​ ​มี​ข่าว​การตาย​ไป​ถึง​นาง​ ​แจ้ง​ว่าน​้​อง​รอง​ตาย​เพราะ​ป่วย​ ​ส่วน​ป่วย​เป็น​อะไร​นั้น​ไม่ได้​เอ่ยถึง​ ​ทว่า​วันนี้​ ​ซู​ชิง​อี้​กลับมา​มา​จมน้ำ​ตาย​…

เจียง​ซื่อ​นึกถึง​ความแตกต่าง​ ​ความ​หนาวเย็น​พุ่ง​เข้ามา​ใน​ใจ

กลับมา​ที่​เวที​ที่​เงียบสงบ​ลง​ ​นาง​คิด​ไว้​แต่แรก​แล้ว​ว่า​หาก​มี​ผู้ใด​พบเห็น​ว่า​ซู​ชิง​อี้​เข้ามา​ขวาง​นาง​ที่​บริเวณ​ใกล้​ทะเลสาบจ​วีส​ยาจะ​เป็น​อย่างไร

พวกเขา​ทั้งสอง​ไม่ใช่​เด็ก​แล้ว​ ​หาก​ถูก​พบ​ว่า​มี​การ​เกี่ยวพัน​กัน​ ​ไม่แน่​อาจจะ​จับ​นาง​กับ​ซู​ชิง​อี้​มา​เป็น​คู่​กัน​ก็ได้​ ​พอ​ถึง​ตอนนั้น​ให้​ตาย​นาง​ก็​ไม่ยอม​แน่​

เวลานี้​ใน​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​นาง​ได้​แต่งงาน​ไป​แล้ว​ ​จึง​ไม่มี​เรื่อง​นี้​แทรก​ขึ้น​มา

เช่นนั้น​การ​ที่​ซู​ชิง​อี้​จมน้ำ​ตาย​เป็น​เพราะ​ชาติ​นี้​ไม่มี​เรื่อง​อะไร​แทรก​เข้ามา​เหมือนชาติ​ที่แล้ว​ ​หรือว่า​การ​ป่วย​ตาย​ใน​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​มีเหตุผล​อื่น​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​ ​มีสิ​่ง​ที่​เจียง​ซื่อ​รู้​ได้​อย่างแน่ชัด​ ​เวลา​ตาย​ของ​ซู​ชิง​อี้​ใน​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​กับ​ชาติ​นี้​ไม่​เหมือนกัน​!

ยิ่ง​คิด​ ​สีหน้า​เจียง​ซื่อ​ก็​ยิ่ง​แย่​ลง

เพิ่งจะ​ผ่าน​การตาย​ของ​คู่สามีภรรยา​หย่ง​ชังปั​๋ว​มา​ ​นาง​เริ่ม​เข้าใจ​ความ​น่ากลัว​ของ​การ​ได้​กลับมา​เกิด​ใหม่​แล้ว​ ​ขณะที่​ความคิด​กำลัง​ฟุ้งซ่าน​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​ขาอ่อน​ยวบ​ลง​ทันที

มี​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ยื่น​ออกมา​ประคอง​นาง​ไว้​อย่างมั่นคง​ ​“​คุณหนู​ ​ระวัง​เจ้าค่ะ​!​”

เจียง​ซื่อ​พยักหน้า​ ​พลัน​เร่งฝีเท้า​ ​ไม่นาน​ก็ตาม​อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน​และ​คนอื่นๆ​ ​ทัน​ ​แล้ว​เข้าไป​ยืน​อยู่​ข้าง​เจียง​อี​เงียบๆ

ภายใต้​แสงแดด​อัน​สดใส​สามารถ​มองเห็น​ทะเลสาบจ​วีส​ยาที​่​ส่อง​ประกาย​สวยงาม​ได้​ใน​ระยะไกล

ริมทะเล​สาบจ​วีส​ยา​เต็มไปด้วย​ผู้คน​ ​เสียงดัง​เจี๊ยวจ๊าว​ปน​กับ​เสียงร้อง​ห่ม​ร้องไห้​ ​เทียบ​กับ​ความคึกคัก​รื่นเริง​ก่อนหน้านี้​ใน​จวน​แล้ว​ ​ช่าง​แตกต่าง​ราวกับ​เป็น​โลก​คนละ​ใบ​ ​โหยว​ซื่อ​ที่​วิ่ง​ไป​ถึง​ด้านหน้า​เจอ​ลูกชาย​คน​รอง​นอน​นิ่ง​อยู่​ที่​พื้น​ ​ซู​ชิง​อี้​นอน​แน่นิ่ง​ไม่​ขยับ​ ​ด้าน​ข้าง​มีห​มัว​มัว​คน​หนึ่ง​คอย​กด​ส่วน​ท้อง​ไว้​ไม่​หยุด​ ​น้ำ​ไหล​ทะลัก​ออกมา​จาก​มุม​ปาก​ตาม​แรง​กด​ของห​มัว​มัว​ ​ทว่า​เขา​กลับ​ไม่มี​ปฏิกิริยา​ตอบรับ​ใดๆ

“​อี้​เอ๋อร​์​ตื่น​สิ​ ​อย่า​ทำให้​แม่​ตกใจ​!​”​ ​โหยว​ซื่อ​ตะโกน​ร้อง​ออกมา​ปาน​จะ​ขาดใจ​ ​พลาง​โผ​เข้าไป

ซู​ชิง​อี้​ตา​ปิด​สนิท​ทั้งสอง​ข้าง​ ​ใบหน้า​ที่​อ้วนท้วม​บีบ​เข้าหา​กัน​ ​ดู​น่ากลัว​เล็กน้อย

“​อี้​เอ๋อร​์​เจ้า​ฟื้น​ขึ้น​มาสิ​ ​อย่า​ทำให้​แม่​ตกใจ​!​”​ ​โหยว​ซื่อ​เขย่า​ร่าง​ซู​ชิง​อี้​ ​มือ​คลำ​ไป​โดน​ผิว​ที่​โผล่​ออกมา​มาด​้า​นน​อก​ ​มัน​เย็นเฉียบ

“​ต้า​ไท่​ไท่​ ​คุณชาย​รอง​…​เสีย​แล้ว​…​”

โหยว​ซื่อ​ร่ำไห้​ ​กอด​ร่าง​ซู​ชิง​อี้​ไว้​ไม่​ปล่อย

แม้นาง​จะ​เกลียด​ที่​ลูกชาย​คน​รอง​เป็น​เด็ก​ปัญญาอ่อน​อยู่​บ่อยครั้ง​ ​แต่​ไม่ว่า​อย่างไร​นาง​ก็​อุ้มท้อง​มาถึง​สิบ​เดือน​ ​เลี้ยงดู​มา​จน​โต​ถึง​อายุ​สิบ​สี่​ปี​ ​พอ​มี​จุดจบ​เช่นนี้​แล้ว​จะ​ไม่​เสียใจ​ได้​อย่างไร

เสียงร้อง​ไห้​ของ​โหยว​ซื่อ​ดังระงม​เข้าไป​ใน​หู​ของ​ผู้คน​ ​เสียง​สะอึกสะอื้น​จาก​ผู้คน​เริ่ม​ดัง​ขึ้น​เบา​ๆ

มือ​อี๋​หนิง​โหว​เหล่าฮู​หยิน​ที่จับ​แขน​เจียง​อี​ไว้​สั่นระรัว​ ​เหมือนกับ​จะ​ยืน​ไม่อยู่​แล้ว

เรื่อง​มงคล​กลับกลาย​เป็น​อัปมงคล​ ​ความรู้สึก​หดหู่​อัน​หนักหน่วง​ ​ทำให้​นาง​ไม่​อาจ​ความ​คุม​อารมณ์​ความรู้สึก​ได้

ข่าวคราว​แพร่กระจาย​ไป​ถึง​หู​แขก​ฝั่ง​บุรุษ​อย่างรวดเร็ว​ ​ไม่นาน​อี๋​หนิง​โหวกั​บนาย​ท่าน​ซู​ก็​มาถึง

“​นี่​มัน​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​”​ ​นายท่าน​ซู​ถาม​สีหน้า​ขึงขัง

เสียง​โหยว​ซื่อ​แหบ​พร่า​ ​“​ท่าน​พี่​ ​อี้​เอ๋อร​์​ไม่อยู่​แล้ว​ ​อี้​เอ๋อร​์​ของ​ข้า​ไม่อยู่​แล้ว​…​”

นาง​เริ่ม​เสียใจ​แล้ว​ ​เหตุใด​ตอนที่​ลูก​คน​รอง​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ถึง​ได้​รังเกียจ​เขา​ที่​สติ​ไม่​สมประกอบ​ ​กลัว​ว่า​จะ​ทำให้​นาง​อับอายขายหน้า​ ​แม้แต่​งานเลี้ยง​ฉลอง​วันเกิด​เหล่าฮู​หยิน​ก็​ไม่​ให้​เขา​โผล่​หน้า​มา

หาก​วันนี้​ลูก​คน​รอง​อยู่​กับ​ลูก​คนโต​ ​ไม่แน่​อาจจะ​ไม่​เกิดเหตุ​การณ์​นี้​ก็ได้

นายท่าน​ซูม​อง​ลูก​คน​รอง​ที่​ไร้​ซึ่ง​ลมหายใจ​ ​แม้​จะ​เสียใจ​ไม่น้อย​กว่า​โหยว​ซื่อ​ ​ทว่า​ยังคง​มีสติ​อยู่

“​แม้​อี้​เอ๋อร​์​จะ​สติ​ไม่​สมประกอบ​ ​แต่​ปกติ​ก็​ไม่​เข้าไป​ใกล้​น้ำ​ ​อีก​อย่าง​ ​สาว​รับใช้​ของ​อี้​เอ๋อร​์​ล่ะ​”

นายท่าน​ซู​ถาม​เช่นนี้​ ​สาว​รับใช้​นาง​หนึ่ง​โผ​เข้ามา​นั่งคุกเข่า​ลง​ ​“​บ่าว​เล่น​เตะ​ลูกขนไก่​กับ​คุณชาย​รอง​อยู่​ใน​สวน​ ​คุณชาย​รอง​บอกว่า​คอแห้ง​ ​บ่าว​จึง​เข้าไป​ริน​น้ำ​ ​ใคร​จะ​รู้​แค่​แวบเดียว​เท่านั้น​คุณชาย​รอง​จะ​หาย​ไป​ ​ข้า​น้อย​ออก​ตามหา​จน​ทั่ว​ ​จากนั้น​…​จากนั้น​ก็​พบ​ว่า​มี​คน​ลอย​อยู่​ใน​ทะเลสาบจ​วีส​ยา​ ​พอ​มองดู​ดี​ๆ​ ​ก็​เห็น​ว่า​เป็นคุณ​ชาย​รอง​…​”

สาว​รับใช้​ยิ่ง​พูด​ก็​ยิ่ง​ลุกลี้ลุกลน​ ​เอา​หัว​โขก​พื้น​ไม่​หยุด​ ​“​บ่าว​ผิด​ไป​แล้ว​ ​นายท่าน​ ​ไท่​ไท่​ไว้ชีวิต​บ่าว​ด้วย​เถอะ​นะ​เจ้า​คะ​!​”

“​นาง​สารเลว​ ​หุป​ปาก​เดี๋ยวนี้​!​”​ ​โหยว​ซื่อ​พุ่ง​เข้ามา​ตบ​ฉาด​ลง​บน​หน้า​สาว​รับใช้​ ​สีหน้า​ย่ำแย่​ลง​ไป​อีก​ ​จากนั้น​ก็​หันหน้า​ไป​ช้าๆ​ ​สบตา​เข้ากับ​ซู​ชิง​เสวี​่ย​ที่​หน้าซีด​เผือด

ซู​ชิง​เสวี​่ย​เบิกตา​โพลง​ด้วย​ความกลัว​ ​แล้ว​ส่ายหน้า​ออกมา​อย่างแรง

เรื่อง​นี้​ไม่เกี่ยว​กับ​นาง​ ​ท่าน​แม่​ใหญ่​เป็น​คน​สั่ง​ให้​นาง​กล่อม​พี่​รอง​ไป​ที่​ศาลา​เฉา​หยาง​เอง​ ​จากนั้น​ก็​รอ​ให้​เจียง​ซื่อ​ผ่าน​มา​แล้ว​ยุ​ให้​พี่​รอง​วิ่ง​ออก​ไป​ก่อกวน​เจียง​ซื่อ

ซู​ชิง​เสวี​่​ยพ​ยายาม​ส่งสายตา​ออก​ไป​อย่างสุดความสามารถ​ว่า​ตัวเอง​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ผิด

โหยว​ซื่อ​ค่อยๆ​ ​ใจเย็น​ลง​ ​นาง​รู้ดี​ว่า​ลูกสาว​ที่เกิด​จาก​อนุ​ไม่กล้า​ทำร้าย​ลูกชาย​คน​รอง​หรอก​ ​จู่ๆ​ ​ก็​คิด​ขึ้น​ได้​ว่า​มี​ผู้ต้องสงสัย​ ​ตอนที่​เข้าไป​ก่อกวน​เจียง​ซื่อ​ลูก​คน​รอง​ได้​เผชิญ​กับ​เหตุสุดวิสัย​อื่น​หรือไม่

พอคิด​ถึง​ตรงนี้​ ​โหยว​ซื่อ​ก็​เอ่ย​เสียงดัง​ลั่น​ต่อหน้า​ผู้คน​ ​“​คุณชาย​รอง​คง​ไม่ได้​จมน้ำ​โดย​ไม่มี​สาเหตุ​แน่​ ​หาก​ผู้ใด​พบ​ว่า​มี​อะไร​ผิดปกติ​ไม่ชอบมาพากล​ข้ามี​รางวัล​ให้​!​ ​หาก​ผู้ใด​รู้เรื่อง​แต่​ไม่​รายงาน​ ​เมื่อ​ข้า​จับได้​ ​ข้า​จะ​ไล่​ครอบครัว​พวก​เจ้า​ออก​ไป​ให้​หมด​!​”

ผู้คน​ต่าง​หันหน้า​มอง​กัน​ไปมา​ ​ไม่นาน​ก็​มีสา​วรับ​ใช้​นาง​หนึ่ง​เอ่ย​ขึ้น​อย่าง​กล้า​ๆ​ ​กลัว​ๆ​ ​“​ก่อนหน้านี้​ข้า​น้อย​เดินผ่าน​ ​ได้ยิน​คร่าวๆ​ ​เหมือนกับ​คุณชาย​รอง​กำลัง​พูดว่า​…​”