ตอนที่ 115 การทดสอบครั้งแรก!
ถังลี่เสวี่ยและจิ้งจอกดํานั่งเงียบๆ พวกเขารอเป็นเวลานาน
หมอกสีขาวรอบตัวพวกเขาหนาเกินไปจนมองไม่เห็นว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าคืนหนึ่งผ่านไปหรือหนึ่งวันแล้ว เพราะพวกเขาไม่สามารถมองเห็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวหรือดวงอาทิตย์จากที่นั่นได้
ถังลี่เสวี่ยเกือบจะเผลอหลับไปเพราะความเบื่อหน่าย แต่เธอก็รีบส่ายหัวเพื่อขจัดความง่วงนอนของเธอ
จิ้งจอกดําตบบนพื้นหญ้าใกล้ๆ แล้วตบหน้าอกที่มีขนยาว
ถังสี่เสี่ยรู้ว่าจิ้งจอกดําส่งสัญญาณให้เธอนอนที่นั่น และมันจะคอยปกป้องเธอขณะที่เธอหลับเอง
อย่างไรก็ตามถังลี่เสวี่ยไม่ต้องการพึ่งพาจิ้งจอกดํา เนื่องจากเธอรู้ว่าจิ้งจอกดําได้ช่วยเหลือเธอมามากแล้ว ดังนั้นเธอจึงส่ายหัวเพื่อปฏิเสธข้อเสนอที่เย้ายวนใจของจิ้งจอกดํา
โชคดีที่พวกเขาไม่ต้องรอนานเกินไป มนุษย์สองคนนั้นก็ได้พูดอะไรขึ้นมา
“ได้เวลาแล้ว เวลากะของเราใกล้หมดลงแล้ว” มนุษย์ที่มีผมสีดํา หางสีดํา และหูจิ้งจอกดําเอียงศีรษะของเธอและพูดกับเพื่อนของเธอ
เสียงของเธอไพเราะน่าฟังจริงๆ เช่นเดียวกับถังเสวี่ยที่คาดเดาไว้ก่อนหน้านี้ มนุษย์สองคนนี้เป็นเด็กสาวจริงๆ ตามเสียงที่กลมกล่อมอ่อนเยาว์ของพวกเขา
“คุณพูดถูก ฉันจะเลือกตุวที่ดีที่สุดในหมู่พวกเขา และพาพวกเขาเข้าไป” หญิงสาวที่มีผมสีแดง หางสีแดง และหูจิ้งจอกแดงพยักหน้าอย่างเกียจคร้าน และก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวไปยังฝูงสุนัขจิ้งจอก
“เจ้านั่น ตัวที่มีสามหางและขนสีขาว จิ้งจอกขนสีน้ําเงินด้วย มาที่นี่ด้วย! อืม… ตัวขนสีดํา ตัวนั้นก็ไม่เลว มาที่นี่ด้วย!” เด็กหญิงผมแดงตะโกนเสียงดังด้วยเสียงอันไพเราะของเธอ แต่น้ําเสียงของเธอทําให้รู้สึกไม่น่าพอใจจริงๆ ราวกับว่าเธอกําลังเก็บไก่จากตลาดสด
ภายใต้การจ้องมองที่น่าอิจฉาของจิ้งจอกระดับ [ไม่ธรรมดา] ทั้งหมด จิ้งจอกระดับ (หายาก) ทั้งสามตัวยืนขึ้นและเข้าใกล้หญิงสาวผมแดงด้วยท่าทางภาคภูมิใจบนใบหน้าของพวกเขา แม้แต่จมูกของพวกมันก็เชิดขึ้นเล็กน้อย
ถังลี่เสวี่ยยังจ้องไปที่ [สุนัขจิ้งจอกผู้เรียกฟ้าร้องและฟ้าผ่า], [สุนัขจิ้งจอกน้ําแข็งสีขาว] และ [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] เมื่อพวกเขาเดินไปข้างหน้าจนถึงหญิงสาวผมแดง
เธอไม่ได้แปลกใจหรืออิจฉากับพวกเขามากนัก เพราะเธอรู้ตั้งแต่เริ่มต้นจากบี้ฟางมาก่อน เมื่อมันบอกว่าเธอต้องผ่านการทดลองที่โหดร้ายทั้งหมดก่อนเพื่อเข้าสู่บ้านสุนัขจิ้งจอก เนื่องจากเธอเป็นสัตว์ดุร้าย
“เดี๋ยวก่อน! ไม่ใช่คุณ! กลับไปที่ของคุณ!” หญิงสาวผมแดงชี้นิ้วไปที่ [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] และโบกมืออย่างไม่อดทนเพื่อขอให้กลับไป
ทุกคนรวมถึง [สุนัขจิ้งจอกเลือดปิศาจ] ตะลึงกับคําพูดที่หยาบคายของหญิงสาวผมแดง แต่ก่อนที่ (สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] จะโต้เถียงเรื่องนี้ เด็กสาวผมแดงก็ยกนิ้วขึ้นอีกครั้ง และชี้ไปที่ทิศทางของถังลี่เสวี่ย
“ฉันหมายถึงจิ้งจอกดําตรงนั้น! มานี่เร็ว!” หญิงสาวผมแดงอธิบายด้วยเสียงไพเราะของเธอ
จิ้งจอกทั้งหมดที่นั่น รวมถึงถังลี่เสวี่ยตกใจและงงงวยมาก พวกเขาใช้เวลาค่อนข้างนานในการประมวลผลทุกอย่างชัดเจน
“ดังนั้นสาวแดงคนนั้นไม่ได้เรียกหา สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] แต่เป็นจิ้งจอกดําข้างๆฉัน?! แต่ทําไม? จิ้งจอกดําเป็นเพียงสัตว์อสูรระดับ [ไม่ธรรมดา!! อย่าบอกนะว่าพวกเขาเห็นคุณสมบัติอสูรเหมือนฉันด้วย?! ถ้าไม่เช่นนั้นทําไมพวกเขาถึงเลือกจิ้งจอกระดับ [หายาก] สองตัวที่มีคุณสมบัติ [ชั้นสูง] และจิ้งจอกระดับ [ธรรมดา] ที่มีคุณสมบัติ [จ้าว] ได้?”
ถังเสวียรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ก็ถูกปลุกจากความงุนงงจากเสียงคํารามของ [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] ถังเสวี่ยไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] ถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าไปที่นั่น
ถังลี่เสวี่ยใช้อุ้งเท้าของเธอผลักจิ้งจอกดําไปข้างหน้า เธอโบกมือแล้วตบหน้าอกที่มีขนยาวของตัวเองราวกับพูดว่า “เชื่อในตัวฉัน” ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ
จิ้งจอกดําเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ราวกับว่ามันมีตะกั่วหนักติดอยู่ที่ขาของมัน และมันยังคงมองย้อนกลับไปทางถังลี่เสวี่ยด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ําตา ความลังเล ความเศร้า และความเหงา
สุนัขจิ้งจอกรอบๆ เกือบจะสําลักเลือดออกมาหลายปากด้วยความโกรธขณะคิดว่า
“คุณกําลังจะไปสวรรค์ของสุนัขจิ้งจอก สถานที่ที่สุนัขจิ้งจอกฝันถึง ไม่ใช้ไปนรกหรืออยู่ในคุก ทําไมคุณถึงแสดงออกราวกับว่ากําลังถูกโลกทอดทิ้งแบบนั้น!
โฮกกกกกกกกกกก !!!
[สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] คํารามสู่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยความโกรธ และความแค้น
ดวงตาสีแดงเลือดของมันค่อยๆเปิดออกและจ้องมองไปที่จิ้งจอกดําด้วยความโกรธและความอาฆาตพยาบาท
ถ้าเป็นจิ้งจอกตัวอื่นๆ พวกมันคงจะสลบไปแล้ว แต่จิ้งจอกดําจ้องกลับมาที่ [สุนัขจิ้งจอกเลือดปิศาจ] อย่างสงบและเดินผ่าน [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกมัน
อันที่จริงจิ้งจอกดํานั้นอารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว เพราะมันไม่สามารถช่วยให้สุนัขจิ้งจอกสีเงินขาวอันเป็นที่รักของมันให้ผ่านการสอบได้ และไม่สามารถอยู่เคียงข้างเธอได้ มันจะไม่รังเกียจที่จะใช้ [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] เป็นที่ที่เพื่อระบายความไม่พอใจหาก [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] กล้าที่จะต่อต้านมัน
[สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] ก็รู้ว่ามันไม่สามารถเคลื่อนไหวต่อหน้าผู้พิทักษ์ได้ ถ้าไม่เช่นนั้น ชีวิตอันล้ําค่าของมันจะหายไปในทันที ดังนั้นมันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากระงับความโกรธของมันในตอนนี้
ไม่สามารถเคลื่อนไหวใดๆได้ หมายถึงจะไม่สามารถทําการทดสอบใดๆได้เลยในภายหลัง
อันที่จริงสุนัขจิ้งจอกจํานวนมากจะต้องตายหรือพิการภายหลังจากการทดสอบอันโหดร้ายนี้อย่างแน่นอน!
อะไร? จิ้งจอกดําตัวเล็กนั้นไม่ได้เข้าร่วมการทดสอบ และสามารถเข้าไปในบ้านจิ้งจอกได้เลยงั้นหรอ?
ไม่ต้องห่วง จิ้งจอกดํานั่นมีคนรัก คนสําคัญที่ต้องเข้าร่วมการทดสอบที่โหดร้ายนี้ไม่ใช่หรอ?
[สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] จ้องไปที่ถังลี่เสวี่ยด้วยดวงตาสีแดงเลือดของมัน สายตาของมันเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ความบ้าคลั่ง และความกระหายเลือด
ร่างกายเล็กๆ ของถังเสวี่ยสั่น เมื่อเธอรู้สึกว่ามีคนจ้องมองมาที่เธอ เธอหยุดมองไปที่จิ้งจอกดําและมองไปรอบๆตัวเธอแทน
ดวงตาสีฟ้าบุษราคัมของเธอพบกับดวงตาสีแดงเข้มของ [สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] และเธอก็ขมวดคิ้วทันทีเมื่อรู้สึกว่าจิ้งจอกดําบ้าๆนี้มีเจตนาร้ายต่อเธอ
[สุนัขจิ้งจอกเลือดปีศาจ] เยาะเย้ยถังลี่เสวี่ย การแสดงออกที่ดุร้ายของมันเต็มไปด้วยความโหดร้าย และดุร้าย
“เฮ้อ… มีอะไรผิดปกติกับตัวสีดําน่าเกลียดตัวนั้นสินะ? ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้โกรธเคืองกัน และตอนนี้มันยังคงจ้องมองมาที่ฉันด้วยการแสดงออกว่า “ฉันจะฆ่าคุณอย่างแน่นอน! คุณควรไปใส่ความโกรธแค้นกับผู้หญิงสีแดงหรือจิ้งจอกโง่เง่าตัวนั้นสิ! ไม่ได้อยู่กับฉัน! เห้อ… นี่คือความทุกข์ของผู้อ่อนแอกว่าสินะ… ฉันยังไม่ได้ทําอะไรเลย แต่มันกําลังพุ่งเป้ามาที่ฉันตอนนี้!”
ถังลี่เสวี่ยกัดฟันด้วยความหงุดหงิดและไม่พอใจ เธอตอกย้ําความทะเยอทะยานของเธออีกครั้งเพื่อกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุด และอยู่เหนือทุกคนในโลกอมตะนี้ในอนาคต เพื่อที่จะไม่มีใครรังแกเธออีกต่อไป
หญิงสาวผมแดงพา [สุนัขจิ้งจอกผู้เรียกฟ้าร้องและฟ้าผ่า, [สุนัขจิ้งจอกน้ําแข็งสีขาว] และจิ้งจอกดําเข้าไปในพื้นที่หมอกหนาด้านหลังหญิงสาวผมดําและหายตัวไป
จิ้งจอกดํานั่งมองไปทางถังลี่เสี่ยเป็นครั้งสุดท้ายด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ําตาครู่หนึ่ง แล้ววิ่งไล่ตามหญิงสาวผมแดงไป
“โปรดทราบ! พวกคุณทุกคนที่นี่มีคุณสมบัติไม่เพียงพอที่จะเข้าร่วมกับเรา! แต่พวกคุณไม่ต้องกังวลไป! ฉันจะให้โอกาสคุณเท่าเทียมกันในการพิสูจน์ตัวเองว่ามีค่าควรที่จะเข้าบ้านของเรา!” หญิงสาวผมดําก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว และตะโกนใส่ฝูงชนด้วยเสียงอันไพเราะของเธอ
“อย่างไรก็ตาม การทดสอบเหล่านี้คงโหดร้ายและลําบากมาก! ฉันพนันได้เลยว่าคนที่ผ่านไปได้ทั้งหมดในภายหลังนั้นสามารถนับได้ด้วยมือเดียว! ส่วนที่เหลือจะพิการหรือตาย! ดังนั้นถ้าคุณกลัวหรือเปลี่ยนใจ คุณถอนตัวได้ หันหลังกลับไปเดี๋ยวนี้ และเดินออกไปจากที่นี่ ฉันจะให้เวลาคุณสิบนาทีเพื่อพิจารณา!” เด็กหญิงผมดําเตือนกลุ่มจิ้งจอกด้วยน้ําเสียงเคร่งขรึมจากนั้นก็หลับตารอสิบนาที่จึงจะผ่านไป
ถังเสวี่ยรู้เรื่องนี้มาก่อนแล้ว แต่สุนัขจิ้งจอกตัวอื่นๆไม่รู้ ดังนั้นพวกมันเกือบทั้งหมดจึงเริ่มหวั่นไหว
เนื่องจากหากพวกเขาเข้าร่วมการทดสอบนี้ และเสียชีวิตหรือพิการในภายหลัง พวกเขาจะเสียโอกาสตลอดไป!
และยังมีทางเลือกอื่นอีก…
พวกเขาสามารถรอสักสองสามร้อยปี แล้วค่อยพัฒนาเป็นระดับ [หายาก] เช่น จิ้งจอกสีน้ําเงินและจิ้งจอกขาวก่อน และเข้ามาโดยไม่จําเป็นต้องผ่านการทดสอบที่โหดร้ายเช่นนี้
ในท้ายที่สุด จิ้งจอกหลายตัวตัดสินใจถอยออกมาก่อน แล้วลองอีกครั้งในภายหลังหลังจากที่พวกมันพัฒนาเป็นสัตว์อสูรระดับ [หายาก] ในอนาคต
จากสุนัขจิ้งจอกห้าสิบตัวในตอนต้น ตอนนี้เหลือเพียงแค่สามสิบตัวเท่านั้น
สิบนาที่ผ่านไปโดยไม่มีใครรู้ สาวผมดําลืมตาขึ้นอีกครั้ง
“โอเค พวกคุณล้วนมีความกล้าหาญกันทั้งนั้น! แต่ใครก็ตามที่เปี่ยมไปด้วยความกล้าหาญ แต่ไม่มีความสามารถก็เป็นเพียงแค่คนงี่เง่าคนหนึ่งเท่านั้น! และในฐานะคนงี่เง่านั้น คุณก็จะตายในไม่ช้าก็เร็ว ตอนนี้การทดสอบแรกจะเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว!” เสียงหวานของสาวผมดําดังขึ้นอีกครั้ง
หลังจากพูดจบแล้ว สาวผมดําก็หันหลังของเธอ และวิ่งพุ่งเข้าไปในพื้นที่หมอกหนาด้านหลังเธอ!
ในขณะที่สุนัขจิ้งจอกตัวอื่นยังคงไม่รู้ และสับสนว่าต้องทําอย่างไรต่อไป ถังลี่เสวี่ยก็รีบออกตัวอย่างรวดเร็ว และวิ่งไปที่ที่สาวผมดําวิ่งไป