“เฮร่างั้นเหรอ?…เป็นชื่อที่ไพเราะดีนะ”
ผมพูดด้วยรอยยิ้ม ทำให้เฮร่าผงกศีรษะ ใบหน้าของเธอที่ปิดตาอยู่มองมาที่ผมด้วยแก้มแดงๆ ที่ยังคงอยู่
ขณะที่ผมมองเธอนั้นเหมือนมีบางอย่างกำลังบอกว่านี่ไม่ใช่ตัวจริงของเธอและด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอกำลังซ่อนปฏิกิริยาของเธอจริงๆ อยู่ แผนการก่อตัวขึ้นในใจทำให้ผมยิ้มเยาะก่อนจะพูดขึ้นอย่างผ่อนคลาย
“ว่าแต่เฮร่า คุณคงไม่ใช่คนที่ 2 ในโลกนี้นอกจากน้องสาวของผมที่สามารถใช้เวทมนตร์แห่งชีวิตได้หรอกนะครับ?”
“ใช่แล้วเจ้าค่ะ และตอนนี้ท่านคือคนที่ 3 เจ้าค่ะ”
เฮร่าตอบด้วยน้ำเสียงสงบ แต่ผมยังคงรู้สึกถึงความสั่นไหวจากมันได้
“แล้วตอนนี้ผมควรทำอย่างไรดีครับ? ผมควรไปที่โบสถ์ของคุณไหมครับ? พบกับผู้อาวุโสระดับสูงเพื่อที่พวกเขาจะได้รู้เรื่องของผม?”
“เจ้าค่ะ นั่นคงจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ตั้งแต่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับการมีอยู่ของท่าน พวกเขาก็อยากพบท่านจนแทบขาดใจเลยเจ้าค่ะ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นผมก็มองอย่างครุ่นคิด ทั้งที่จริงๆ ผมได้เลือกคำตอบเอาไว้แล้ว
ผมเงียบไป 1 หนึ่งก่อนที่ในที่สุดจะตอบออกไป
“แน่นอนครับ แต่ผมมาที่นี่เป็นครั้งแรกและผมต้องการสร้างความทรงจำที่ดี ดังนั้นผมอยากให้คุณไปกับผมในช่วงเวลานี้หน่อยนะครับ”
พูดอย่างนั้นแล้วผมก็มองเฮร่าด้วยสายตาผ่อนคลาย ปกติถ้าถามคำถามแบบนี้กับพวกเธอ ผู้หญิงคนนี้คงจะตอบปฏิเสธอย่างแน่นอน ยิ่งเราพึ่งพบกันเป็นครั้งแรกด้วย แถมเฮร่าก็ไม่ใช่คนที่มีตำแหน่งต่ำ แม้แต่จักรพรรดิก็ยังต้องระวังในตอนที่รับมือกับเธอ
“ได้เจ้าค่ะ”
+2,500 ความชอบ
แต่ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะแตกต่างออกไปเล็กน้อยที่นี่
ผมยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มในใจ
“ดีหล่ะ…ถ้างั้นเรามาเริ่มเดทกันเถอะครับ”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก แต่ดูเหมือนว่าตรรกะนั้นจะหลุดลอยออกไปนอกหน้าต่างที่นี่อีกครั้ง….
+3,000 ความชอบ
“เจ้าค่ะ”
เฮร่าพยักหน้าอีกครั้งโดยแสดงท่าทางสงบนิ่งที่สมบูรณ์แบบ ตามจริงแล้วผมไม่ค่อยสนใจเธอเท่าไหร่ แน่นอนว่าเธอสวยและเพรียบพร้อม แต่ตอนนี้ผมมีสาวๆ เยอะเกินจะรับมือไหวแล้ว การเพิ่มอีกคนลงในกระทะไม่ใช่สิ่งที่ผมปรารถนา ตอนนี้ผมแค่ทำสิ่งนี้เพื่อความสนุก การได้เห็นหนึ่งในผู้ทรงอำนาจและมีอิทธิพลมากที่สุดในโลกอยู่ไม่สุขและรู้สึกกระอักกระอ่วนนั้นมันค่อนข้างน่าสนุก
นอกจากนี้ผมก็อยากเที่ยวที่นี่ด้วยและมันคงสนุกกว่าที่มีสาวงามอยูข้างๆ ในตอนที่เที่ยวอยู่
ในไม่ช้าเราก็ออกจากบูธส่วนตัวในขณะที่เราเริ่มเดินไปรอบๆ เมืองที่หรูหราและสร้างมาอย่างดีซึ่งมีขนาดเท่ากับประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่ง
คราวนี้ผมไม่จำเป็นต้องปลอมตัวเพราะเฮร่ามีของบางอย่างที่สามารถทำให้คนอื่นๆ ไม่สามารถรับรู้ถึงการมีอยู่ของพวกเขาได้
“ว่าแต่เฮร่า คุณตาบอดจริงๆ หรือนี่คืออาการตื่นขึ้นเหรอครับ?”
ผมถามขณะเดินผ่านถนนที่พลุกพล่านโดยมีเฮร่าอยู่ข้างๆ
“เจ้าค่ะ ดิฉันตาบอด แต่ดิฉันสามารถ ‘มองเห็น’ ได้ด้วยอีกวิธี ท่านสามารถเรียกมันว่าปาฏิหาริย์ที่ท่านเทพธิดามอบให้ดิฉันก็ได้เจ้าค่ะ”
“โอ้ นั่นต้องเป็นชีวิตที่โดดเดี่ยวและลำบากแน่ๆ เลยสินะครับ”
ฉันตอบอย่างผ่อนคลายทำให้เฮร่าหยุดเดิน สีหน้าเธอดูประหลาดใจ? ความจริงมันค่อนข้างยากที่จะพูด
“เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”
“คนส่วนใหญ่มักอิจฉาเมื่อได้ยินเกี่ยวกับ ‘ของขวัญ’ ของดิฉันเจ้าค่ะ”
เฮร่าพูดพร้อมมองหน้าผม
ผมผงกศีรษะขณะที่เริ่มเดินอีกครั้งโดยมีเฮร่าอยู่เคียงข้างอีกครั้ง
“ผมไม่รู้เกี่ยวกับความคิดของคนอื่นหรอกนะครับ แต่ผมรู้สึกว่าการไม่ได้เห็นโลกในสิ่งที่มันเป็นนั้นถือว่าน่าเสียดายอย่างแท้จริง เพราะคุณจะพลาดสิ่งต่างๆ ที่คนอื่นมอบให้ครับ”
+5,000 ความชอบ
ผมไม่ได้รับการตอบกลับ แต่แค่การแจ้งเตือนของระบบก็มากเกินพอให้ผมรู้ว่าสิ่งต่างๆ กำลังดีขึ้น ก็ไม่เลวที่จะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับนักบุญแห่งชีวิต
“เฮร่าช่วยเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟังหน่อยสิครับ พอดีผมค่อนข้างสงสัยหน่ะครับ”
“ได้เจ้าค่ะ”
คราวนี้เฮร่าพูดด้วยเสียงที่แหบแห้ง และไม่นานเธอก็เริ่มเล่าถึงเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่เกี่ยวกับชีวิตของเธอขณะที่เราเดินไปตามท้องถนน บางครั้งเราจะหยุดที่ร้านในตอนที่ผมซื้ออาหารมาให้เราทั้งคู่ เป็นเช่นนี้ 1 ชั่วโมงผ่านไปในขณะที่ผมเข้าใจเมืองพอสมควร
“คุณมีชีวิตที่ลำบากจริงๆ เลยนะครับ”
ผมพูดพร้อมกับกินครีมชิ้นเล็กๆ ในมือขณะที่นั่งอยู่บนม้านั่งในสวนสาธารณะและเพลิดเพลินไปกับสายลมที่กระทบร่างกาย ส่วนเฮร่านั้นก็นั่งอยู่ข้างๆ ผมขณะที่เธอกินครีมของตัวเองเช่นกัน
“ดิฉันทราบค่ะ แต่เพราะอย่างนั้นมันเลยทำให้ดิฉันเป็นตัวดิฉันเองในตอนนี้ไงเจ้าคะ”
“ถ้าคุณพูดอย่างนั้นหล่ะก็นะ”
ผมยักไหล่ขณะที่จดจ่อกับทิวทัศน์ที่สวยงามตรงหน้า มีความเงียบระหว่างเรา 1 นาทีก่อนที่เฮร่าจะพูด
“ท่านแตกต่างจากที่ดิฉันคิดไว้มากเลยนะคะ”
“โอ้?~ คุณคิดว่าผมจะเป็นคนยังไงงั้นเหรอครับ?”
“ก็…ฉันจะไม่ขอพูดแล้วกันนะ แต่ฉันชอบเธอในตอนนี้ที่สุดเลยแหละจ่ะ~~”
เฮร่าพูดกลับด้วยน้ำเสียงหยอกล้อจนผมแปลกใจ ความรู้สึกของผมคงจะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผมแน่ๆ ขณะที่เฮร่าซึ่งปิดหน้าอยู่นั้นหัวเราะคิกคัก
“ฮิฮิฮิ..…แปลกใจงั้นเหรอจ๊ะ~~?”
ผมฟื้นตัวเองอย่างรวดเร็วในขณะที่ผงกศีรษะ
“สุดๆ เลยครับ”
ผมพูดขณะที่มองไปที่เฮร่าคนปัจจุบันที่มีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า ในขณะที่ผมสีเขียวของเธอร่วงลงมาที่ไหล่ของเธออย่างแผ่วเบา
‘ในที่สุดเธอก็เปิดเผยตัวตนซะที’
“นี่คุณทดสอบผมเหรอครับ?”
ผมถามด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็ผงกศีรษะก่อนจะบอกความจริงบางส่วนแก่ผม
“ถูกต้องแล้วจ่ะ และฉันต้องบอกเลยว่าฉันมีความสุขมากกับสิ่งที่ได้เห็น”
“คุณนี่แสดงเก่งจริงๆ เลยนะครับ”
ผมพูดด้วยสายตาที่จับผิดซึ่งเฮร่าก็หัวเราะเบาๆ เพียงครั้งเดียว ร่างกายของเธอผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อเธอโน้มตัวเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น
เมื่อมองไปที่ใบหน้าของเธอ ผมก็เห็นว่าสีแดงบนใบหน้าของเธอชัดเจนขึ้นแล้วในตอนนี้ แต่เธอก็ไม่ได้ทำอะไร เธอเพียงแค่วางถ้วยในมือของเธอไว้ข้างๆ ก่อนที่ผมจะทันได้โต้ตอบ เธอก็เอาผ้าปิดตาที่อยู่บนใบหน้าออก
ผมนั่งเหม่อมองใบหน้าที่สวยงามไร้ที่ติที่อยู่ตรงหน้า สักพักผมก็นึกถึงเอลด้าเมื่อมองเธอ ดวงตาสีขาวของเฮร่าที่ไม่ได้โฟกัสที่ไหนจับจ้องมาที่ผม แต่ผมบอกได้เลยว่ามีสายตาที่ทรงพลังยิ่งกว่าใครกำลังมองมาที่ตัวเองอยู่ มือของเธอขยับขณะที่เธอวางมันไว้ที่หัวใจของผม ผมไม่หลบในขณะที่ยังคงมองหน้าเฮร่าที่กำลังรินเบียร์ด้วยท่าทางที่ผมคุ้นเคยมานาน
“ก็จริง ฉันแสดงเก่ง แต่ตัวตนที่แท้จริงของฉันสงวนไว้ให้คนที่ฉันไว้ใจเท่านั้น และตอนนี้เธอก็เป็นหนึ่งในน้องชายของฉันแล้วด้วย”
“น้องชายเหรอครับ?”
ผมถามเธอพร้อมกับเลิกคิ้ว เธอยิ้มอย่างมีความสุขมากขึ้นในขณะที่มือของเธอยังคงอยู่บนหน้าอกของผม ร่างกายของเธอขยับมาข้างหน้าเล็กน้อย จนทำเอาผมได้กลิ่นธรรมชาติออกมาจากตัวเธอ หน้าของเธอตอนนี้ยิ่งแดงยิ่งกว่าเดิม
“ใช่จ่ะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันเป็นพี่สาวของเธอแล้ว ฉันจะคอยสอนและดูแลเธอเองนะจ๊ะ”
ในที่สุดตัวตนของเธอก็ค่อนข้างเจ้าเล่ห์ไปหน่อย ทำให้ปีศาจในใจของผมอยากจะทำให้เธอแปดเปื้อน แต่ผมก็รั้งตัวเองเอาไว้ ผมไม่มีเวลาสำหรับมัน แถมดูเหมือนเธอจะไม่ได้อยู่แค่เรื่องเซ็กส์ด้วย
‘ดูเหมือนเราจะมีพี่สาวเพิ่มอีกคนแล้วสิ’
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต