256 ทากัตซูกิ มาโตะ ถูกปรึกษาโดนแอนนา
“มาโกโตะ-ซัง…ได้โปรดฟังชั้น” (แอนนา)
แอนนาเข้าใกล้ผมถึงระยะที่ลมหายใจมาถึงผม
ผมรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ปรกตินั้น จากหน้าเธอที่หมดความคิดแล้ว
“มีอะไรเหรอ แอนนา-ซัง?” (มาโกโตะ)
ภารกิจที่สำคัญที่สุดของผมคือฮีโร่อาเบล
ผมไม่ได้กังวลเพราะเราฝึกอย่างปลอดภัยในวิหารแห่งสง แต่บางทีมันอาจจะมีปัญหาจริงๆเกิดขึ้น?
ผมจับสร้อยคอเบาๆ
(…ไอรา-ซามะ ได้ยินผมมั้ย?) (มาโกโตะ)
(ชั้นได้ยิน ดูเหมือนมีปัญหาเกิดขึ้นกับฮีโร่อาเบล) (ไอรา)
(ผมแค่จะฟังปัญหา ได้โปรดให้ผมปรึกษากับท่าน) (มาโกโตะ)
(ปล่อยมันให้ชั้น) (ไอรา)
อย่างที่คาดกับเทพธิดา
พึ่งพาได้มาก
“นายจะไม่กลับมาซักพักหลังจากที่ไปที่วิหารทะเลลึก ใช่มั้ย?” (แอนนา)
แอนนา-ซัง พูด
“ชั้นจะกลับมาบางครั้งบางคราว เพราะทั้งหมดมันดูเหมือนโมโมะทำงานได้ดีกว่าจากการดื่มเลือดของชั้น” (มาโกโตะ)
“…เพื่อโมโมะ-จังเหรอ?” (แอนนา)
“?”
พูดอย่างนั้นเธอหมายความว่าอย่างไร?
“นาย…ไม่กังวลเกี่ยวกับชั้นเลยเหรอ?” (แอนนา)
“อืม…” (มาโกโตะ)
“นายจะออกจากที่นี่ ระหว่างที่นายอยู่ในวิหารทะเลลึก นายจะไม่กังวลเกี่ยวกับชั้นเลยเหรอ…?” (แอนนา)
“น-แน่นอน อาเบล-ซังก็ด้วย” (มาโกโตะ)
“แอนนา”
“ชั้นก็จะกังวลเกี่ยวกับแอนนา-ซังด้วย” (มาโกโตะ)
“งั้น พาชั้นไปกับนาย!” (แอนนา)
“น-นั่น…ชั้นทำไม่ได้” (มาโกโตะ)
เพราะทั้งหมดผมจะไปกับลอร์ดปีศาจเคน
ผมพาเธอไปด้วยกันกับผมไม่ได้อย่างแน่นอน
“ทำไม…? นายไม่สนใจชั้นเลย?” (แอนนา)
“…”
ช่วยด้วย! เอสโอเอส! เอสโอเอส!
ไอรา-ซามะ!
(เฮ้ ทากัตซูกิ มาโกโตะ…) (ไอรา)
ครับไอรา-ซามะ
ผมควรทำอย่างไรดี?!
(กอดเธอและอาจจะจูบเธอด้วยเลย) (ไอรา)
…หือห์?
(มันดูเหมือนสภาพจิตใจของแอนนาไม่มั่นคงนิดหน่อย ดังนั้นปลอบโยนเธอ) (ไอรา)
ฮีโร่อาเบลเป็นผู้ชายนะ รู้มั้ย?
(เธอเป็นผู้หญิงตอนนี้ อย่ากังวลเกี่ยวกับรายละเอียดเล็กๆน่า) (ไอรา)
ม-มันเป็นรายละเอียดเล็กๆจริงๆเหรอ…?
แล้วก็ แอนนา-ซังดูเหมือนเจ้าหญิงโนเอลเลย ดังนั้นผมรู้สึกต่อต้านความคิดนั้นเพราะเรื่องนี้ด้วย…
แต่ถ้าฮีโร่อาเบลสภาพจิตใจไม่มั่นคงจริงๆ ผมต้องทำบางอย่าง
“แอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)
“ค-คะ…?” (แอนนา)
ผมจับมือเธอด้วยทั้งสองมือ
“มาพักให้ดีวันนี้และฝึกพรุ่งนี้ด้วยกัน ถ้าเราฝึกสกิลฮีโร่แห่งแสง บางอย่างอย่างลอร์ดปีศาจจะเป็นเรื่องกล้วยๆ” (มาโกโตะ)
“จ-จริงๆเหรอ…?” (แอนนา)
เพราะทั้งหมด ซากุไร-คุงกำจัดราชาสัตวด้วยการโจมตีทีเดียว
(ทากัตซูกิ มาโกโตะ…สกิลฮีโร่แห่งแสงของ 1,000 ปีในอนาคตได้ถูกพัฒนาโดยอัลเธน่า-ซามะ อย่าคิดถึงมันว่าเป็นแบบเดียวกัน
เอ๋?
ที่ซากุไร-คุงใช้แข็งแกร่งกว่าหรือ?
(แน่นอนเวอร์ชันล่าสุดดีกว่า) (ไอรา)
ม-ไม่มีทางน่า…
สกิลฮีโร่แห่งแสงของอาเบลเป็นเวอร์ชันเก่า…
“มีอะไรเหรอ มาโกโตะ-ซัง?” (แอนนา)
หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์โหม่ดูหน้าผมเพราะผมแข็งไป
“มันไม่มีอะไร ตอนนี้ มาพักสำหรับวันนี้เถอะ” (มาโกโตะ)
“แต่ชั้นเพิ่งตื่นเมื่อกี้นี้เองนะ” (แอนนา)
“มันโอเค มันโอเค” (มาโกโตะ)
“เอ๋ ว้า มาโกโตะ-ซัง? อืม…ไม่มีความจำเป็นต้องผลักชั้นมากเลยนะ…” (แอนนา)
ผมผลักแอนนาไปที่เตียงของเธอ และนอนลงข้างมัน
ผมมองดูเพดานระหว่างที่คิดเกี่ยวกับการฝึกพรุ่งนี้
ผมไม่มีความคิดดีๆเลย
◇◇
วันต่อมา มันถูกตัดสินใจแล้วว่าผมจะฝึกกับฮีโร่อาเบล
ผมพูดอย่างนั้น แต่ผมไม่รู้เกี่ยวกับสกิลฮีโร่ ดังนั้นผมไปทั้งบอดๆอย่างนี้
จุดอ้างอิงของผม คือซากุไร เรียวซูเกะ-คุง ที่มีสกิลฮีโร่แห่งแสงด้วยในอนาคต
เพื่อนสมัยเด็กของผม
แต่ผมเคยสู้ด้วยกับกับเขาแค่ 2 ครั้งเพียงเท่านั้น
ครั้งหนึ่งมันในลาเบรินทอส กับมังกรต้องห้าม
ครั้งที่สองกับราชาสัตว์ซากัน
ผมนึกถึงความทรงจำในเวลาเหล่านั้น
(แต่แม้อย่างนั้น ทั้งสองครั้งมันเป็นฟันทีเดียวนะ…) (มาโกโตะ)
มันไม่ใช่ความทรงจำที่ทำหน้าที่เป็นแหล่งอ้างอิงได้มาก
ที่ผมบอกได้คือแสงอาทิตย์นั้นสำคัญ
มันควรจะเป็นสกิลที่ไม่แสดงพลังจากในถ้ำหรือเมฆดำสนิท
“อาเบล-ซะ—” (มาโกโตะ)
“แอนนา”
“แอนนา-ซัง” (มาโกโตะ)
“คะ!”
ผมมองดูหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนาที่ตั้งท่ายืนพร้อมดาบของเธอ
“เธอเปลี่ยนแสงของพระอาทิตย์เป็นมานาได้มั้ย?” (มาโกโตะ)
“อืมม…ชั้นจะลองดู” (แอนนา)
แอนนา-ซังจับดาบอย่างแน่นด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนและพูด ‘มมมมุ~’
*ซุซุซุ* …มานาจำนวนมหาศาลเริ่มจะรวมตัวกัน และใบมีดของดาบเริ่มปล่อยแสง
“เกิดอะไรขึ้น?” (เมล)
“ศัตรูโจมตีเหรอ?!” (โมโมะ)
มังกรขาว-ซังแลปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะมาที่นี่
“มันเป็นยังไง มาโกโตะ-ซัง?!” (แอนนา)
“หืมมม…” (มาดกโตะ)
ผมตรวจดูแอนนา-ซัง ที่เอาดาบที่ปล่อยแสงอย่างสว่างให้ผมดู โดยที่มีมืออยู่ที่คางและคิด
“นั่นเป็นมานาที่โดดเด่น มังกรโบราณจะล้มในการฟันทีเดียว ถามันถูกฟันด้วยดาบเวทมนตร์นี้” (เมล)
“ดาบของแอนนา-ซังน่ากลัว…” (โมโมะ)
ตัดสินจากหน้าของเมล-ซังและโมโมะ ดาบเวทมนตร์ในมือของแอนนาซังมันยอดเยี่ยม
แต่…
“มันไม่ได้ส่องแสงสีรุ้ง…” (มาโกโตะ)
ในเวลาที่ฮีโร่อาเบลฟันลอร์ดปีศาจเคน มันส่องแสงเป็นสีรุ้ง
ถ้าผมจำไม่ผิด มันเหมือนกันกับที่ซากุไร-คุงกำจัดลอร์ดปีศาจซากัน
“ผู้ใช้สปิริต-คุง เวทมนตร์ที่ส่องแสงเป็นสีรุ้ง…เวทมนตร์ทุกธาตุเป็นขอบเขตของพระเจ้านะ รู้มั้ย?” (เมล)
“ใช่ ชั้นรู้… สกิลฮีโร่แห่งแสงอย่างเดียวสามารถทำอย่างนั้นได้” (มาโกโตะ)
“อืม…ชั้นไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนั้น ทำไมนายรู้ว่ากว่าชั้นเกี่ยวกับมัน มาโกโตะ-ซัง?” (แอนนา)
‘เพราะอัลเธน่า-ซามะบอกชั้น’ คือสิ่งที่ผมตอบอย่างครึ่งๆกลางๆ และตกอยู่ในความคิด
ในเวลานั้น ซากุไร-คุงได้…
“แอนนา-ซัง เธออัญเชิญนางฟ้าได้มั้ย?” (มาโกโตะ)
เมื่อซากุไร-คุงกำจัดลอร์ดปีศาจซากัน เขายืมพลังจากนางฟ้า
ไม่ใช่ว่าเราควรจะเริ่มจากที่นั่นหรือ?
“””หือห์?”””
แต่ทั้ง 3 คนเปิดตาของพวกเธอกว้างกับข้อเสนอของผม
แต่ผมไม่คิดว่าผมพูดอะไรแปลกๆที่นี่นะ
มันควรจะง่ายกว่าการยืมพลังจากเทพธิดา ใช่มมั้ย?
มากว่านั้น เมื่อ
“ชั้นเรียกนางฟ้าได้โดยการขอกับเทพธิดาแห่งน้ำนะ รู้มั้ย?” (มาโกโตะ)
ในเวลาที่ผมนำสมบัติศักดิ์สิทธิ์ออกมา และกำลังจะใช้งานเทคนิคเสียสละ
“ไอ้โง่ หยุดมัน ผู้ใช้สปิริต-คุง อย่าใช้เวทมนตร์หมิ่นศาสนาอย่างสบายๆ! นายจะทำยังไงถ้าเราถูกโจมตี?!” (เมล)
“เออ๋…ชั้นจะเสนอแกะแถวๆนี้ ดังนั้นมันปลอดภัย” (มาโกโตะ)
“ช่างหมิ่นศาสนา!” (เมล)
เธอดุผม
แต่ผมอยากจะแสดงให้อาเบ—แอนนา-ซังดูของจริงนะ
“นายอัญเชิญนางฟ้าได้เหรอ มาโกโตะ-ซัง?!” (แอนนา)
“ไม่ใช่อย่างนั้น ฮีโร่-คุง ที่เขากำลังจะทำคือเทคนิคเสียสละ เทคนิตนอกรีตที่นำชีวิตของคนอื่นเพื่อเติมเต็มความต้องการของตน แต่ปรกติแล้วเธอต้องมีสมบัตร์ศักดิ์สิทธิ์และวงกลมเวทมนตร์ระดับพระเจ้า ไม่งั้นมันจะเอาชีวิตของเธอไปเองนะ” (เมล)
“เทพธิดา (โนอาห์-ซามะ) ส้รางมีดนี้และเทพธิดา (เออร์-ซามะ) เพิ่มความแข็งแกร่งของมันด้วยวงกลมเวทมนตร์” (มาโกโตะ)
“ทำไมนายมีสมบัติของตำนานในความครอบครอง ผู้ใช้สปิริต-คุง?!” (เมล)
มังกรขาว-ซังทึ่งกับเรื่องนี้
ดูเหมือนใช้เทคนิคเสียสละอย่างไม่คิดมันไม่ปรกติ
ยังไงซะ มันเป็นเทคนิคที่เออร์-ซามะบอกผมให้ใช้เป็นไพ่ตาย
ผมควรจะหยุดใช้มันอย่างเมินเฉย
แต่จะทำอะไรดีล่ะถ้างั้น…?
(อธิษฐาน แอนนาเป็นออราเคิล ดังนั้นมันจะถึงอัลเธน่า-โอเน่ซามะอย่างแน่นอน) (ไอรา)
เสียงของไอรา-ซามะมาถึงหูผม
(แต่มันดูเหมือนไม่มีการตอบแม้วาเธอจะอธิษฐานนะ?) (มาโกโตะ)
(นี่มีปัญหา… เธอน่าจะมีงานเรื่องอื่นๆเต็มมือ… เพราะทั้งหมดเธอปกครองทั้งระบบสุริยะ…) (ไอรา)
(ม-ไม่ใช่ระยะของหน้าที่ท่านมันกว้างไปนิดหน่อยเหรอ? พูดถึงแล้ว แล้วท่านล่ะ ไอรา-ซามะ?) (มาโกโตะ)
(ชั้นควบคุม…แค่ทวีปนี้เท่านั้น) (ไอรา)
มันต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
ผมบอกได้เลยว่า แม้ว่าพวกท่านเป็นเทพธิดา มีความต่างในพลังของพวกท่าน
…โนอาห์-ซามะสมควรจะอยู่ระดับเดียวกับอัลเธน่า-ซามะ?
ไม่ใช่ว่าท่านค่อนข้างเป็นเทพธิดาที่อันตรายสิถ้างั้น?
(นั่นคือสิ่งที่ชั้นบอกนาย; ชั้นรับมือกับโนอาห์ไม่ได้ แล้วก็ คอยดูแอนนา-จังดีๆ ล่ะ ที่เป็นตัวหลักของสิ่งต่างๆ โอเคมั้ย?) (ไอรา)
(เข้าใจแล้วครับ ไอรา-ซามะ) (มาโกโตะ)
ผมพยักหน้ากับไอรา-ซามะ
“แอนนา-ซังฝึกกับดาบเวทมนตร์ที่ทำจากแสงอาทิตย์ต่อ และอธิษฐานกับอัลเธน่า-ซามะต่อ เสียงของเธอควรจะไปถึง” (มาโกโตะ)
“มาโกโตะ-ซัง…เข้าใจแล้ว” (แอนน)
แอนนา-ซังพยักหน้ากับที่ผมพูดอย่างเชื่อฟัง
ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันดูแล้ว เมื่อผมฝึกเวทมนตร์กับลูซี่ที่มักกาเรนมันเป็นบางอย่างแบบนี้
พวกเธอมีสกิลที่แข็งแกร่ง แต่ใช้ให้เชี่ยวชาญไม่ได้
ลูซี่จะใช้เวทมนตร์เธอพลาดบ่อยครั้ง แต่มันไม่เกิดขึ้นกับแอนนา-ซัง ซั่งมันทำให้สิ่งต่างๆง่ายขึ้น
(มาทำมันช้าๆเถอะ…) (มาโกโตะ)
ไม่มีจุดหมายในความรีบ
ไม่กี่วันหลังจากนั้น…
ผมจะฝึกกับแอนนา-ซัง และตรวจความก้าวหน้าของเวทมนตร์โมโมะ
แล้วก็…ในที่สุดมันก็เป็นตอนนี้แล้ว วันก่อนวันที่สัญญากับลอร์ดปีศาจเคน
ผมขอมังกรขาว-ซังให้ไปส่งผมทั้งขาไปและขากลับ
“งั้นชั้นจะไปล่ะนะ” (มาโกโตะ))
“มาสเตอร์~ กลับมาเร็วๆนะ โอเคมั้ย?” (โมโมะ)
“ดูแลตัวเองด้วย มาโกโตะ-ซัง” (แอนนา)
ผมถูกส่งโดยปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะและแอนนา-ซัง…และมุ่งหน้าไปเคลียร์วิหารทะเลลึก
เป้าหมายเดือน 6/66
ค่าเน็ต 200/200
คีย์บอร์ดมือถือ 100/100
พาวเวอร์ซัพพลาย 400/500
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord