Chapter 172: หานเฟยเอาไม่อยู่
หานเฟยตะลึง พวกคุณทั้งสี่คนกําลังมาลุมฉันหรอ?! คุณไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ?
ซูเยไปยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันรู้ว่าคุณมีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งมากดังนั้นเราจึงรอให้คุณเข้ามาใกล์ยังไงล่ะ”
พวกเขาถอยกลับมาลมหานเฟยเร็วมากจนทีมตํานานอันธพาลไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเกิดอะไรขึ้นและหานเฟยก็ต้องเผชิญกับการโจมตีที่รุนแรงพร้อมๆกัน
ซินหยูเริ่มด้วยการระเบิดพลังวิญญาณ โจวหยูใช้กระดองกระแทกหยุนฉีแทงเบ็ดยาวของเขาเซียเฉินยิ่งมีดูทั้งหมดมาที่เขา
เลอเหรินกวงตะลึงและเกาหัวของเขา “พวกเขาคิดอะไรกันอยู่น่ะ”
ลู่เสี่ยวไปตัวแข็งเป็นวินาทีและตะโกนว่า “เล็งที่ซูเปไป”
เซียเสี่ยวจานพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าและดวงตาของจางซวนหยูก็เปลี่ยนเป็นสีขาวและส่งผลกระทบทางวิญญาณที่สมองของซูเย่ไป
ใบหน้าของซูเย่ไปเปลี่ยนไปอย่างมาก ทําไมทีมตํานานอันธพาลอีกสี่คนถึงไม่กังวลเกี่ยวกับหานเฟยเลย?หานเฟยมีพลังที่ฉันไม่รู้หรือหานเฟยสามารถเอาชนะพวกเราทั้งสี่คนได้ด้วยตัวคนเดียวดังนั้นพวกเขาไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเขาเลย…
ซูเย่ไปตะโกนว่า “พิษเลือดแมงมุมล้านตัว…”
ซูเย่ไปพยายามชดเชยความผิดพลาดของเขาทันที อีกฝ่ายทั้งสี่คนกําลังลุมเขาดังนั้นเขาจึงต้องใช้พละกําลังทั้งหมดที่มี
เถาวัลย์กําลังเหี่ยวเฉาไปเซียเสี่ยวจานโยนมีดในมือของเธอออกเพราะพิษแมงมุมดําได้ปกคลุมมีดของเธอจากอากาศ
พายุดาบของเลอเหรินกวงเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดสามารถบดขยี้ใยแมงมุมทั้งหมดต่อหน้าซูเย่ไปและถึงกับทําลายเกราะกระดองได้
เมื่อชัยชนะกําลังจะมาถึงก็มีสังข์สีดําขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นและป้องกันพายุดาบเอาไว้
หานเฟยยิ้มเยาะ “ในน่านน้ําของฉันคุณจะช่วยคนอื่นได้อย่างไร”
ใช่ในขณะที่คนทั้งสี่ล้อมเขาหานเฟยได้ยกกําแพงน้ําขึ้นรอบ ๆ และโบกโซ่เจ็ดดวงดาว
หานเฟยขยับไปมาระหว่างพวกเขาทั้งสี่คน มีดสองเล่มเต้นเหมือนงวิญญาณที่เคลื่อนไหวอยู่ในมือของเขาเห็นได้ชัดว่าเขาใช้มีดของเขาอย่างเชี่ยวชาญมากกว่าซินหยู
ทันใดนั้นเซียเฉินที่ปกคลุมด้วยดาบก็พุ่งเข้าใส่หานเฟยราวกับภูเขาลูกใหญ่ แต่สิ่งที่ทําให้เซียเฉินประหลาดใจคือหานเฟยคลุมร่างกายของเขาด้วยเกราะพลังวิญญาณและพุ่งใส่เขาเช่นกัน
ตูม!
กําแพงน้ําถูกระเบิดด้วยเสียงดัง นอกเหนือจากซินหยูแล้ว โจวหยูและหยุนี่ก็กระเด็นออกไป
หานเฟยรวดเร็วมากและกลายเป็นเงา และในวินาทีถัดมาเซียฉานที่เพิ่งเอาชนะจางซวนหยูก็กระเด็นไปในอากาศ
ตูม! ตูม! ตูม!
หมัดสองข้างของหานเฟยเปล่งประกายด้วยสายฟ้า เขาชกออกไปและร่างกายของเขาก็แทบจะระเบิดพลังวิญญาณออกมา หนามแหลมบนร่างของเซียฉานหักทีละชิ้น เนื่องจากเขาถูกหานเฟยจับได้เขาจึงไม่มีโอกาสที่จะหลบหนี
แกรัก…แกรัก…
หนามแหลมบางชิ้นถูกหานเฟยหักด้วยนิ้วของเขา เมื่อดาบโดนมือของหานเฟยก็ได้ยินเป็นเสียงกระทบกันดังขึ้นแน่นอนว่าการโจมตีไม่ได้ผลอย่างสมบูรณ์เซียเฉินดูเหมือนจะรู้ว่าเขาไม่สามารถหลบหนีได้และยังคงต้องโจมตีด้วยกําลังทั้งหมดของเขาและร่างกายของหานเฟยก็เต็มไปด้วยเลือด
แต่เซียฉานแย่ยิ่งกว่านั้น แขนของเขาหักโดยหานเฟยและหนามแหลมบนหน้าอกของเขาก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ตอนนี้หน้าอกของเขาเปื้อนไปด้วยเลือดและเขาก็กระอักเลือดออกมา
“เกราะเต่าคุ้มครอง
โจวหยูตอบสนองอย่างรวดเร็วโล่หลายชั้นจึงปรากฏบนร่างกายของเซียฉานได้ทัน แต่หานเฟยไม่ได้สนใจสิ่งนี้เลยเขาโจมตีเป็นชุดหลายครั้งที่ชุดเกราะ ทําให้มันซึ่งแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทีละชั้นและในที่สุดเซียฉานก็ถูกซัดขึ้นไปบนท้องฟ้าโดยหานเฟย
“ดาบจักรวาล!”
ดาบเล่มหนึ่งออกมาจากบนท้องฟ้า ในพริบตาเกราะป้องกันทั้งเจ็ดชั้นก็แตกสลายอย่างสมบูรณ์และเซียฉานถูกแทงและตกลงไปบนพื้นอย่างแรงโดยไม่ขยับเลย
หลายคนในสถาบันที่หนึ่งยืนขึ้นและดูฉากนี้ด้วยความตกใจ หานเฟยผู้เก็บเกี่ยววิญญาณผู้นี้แข็งแกร่งขนาดนี้เชียวหรือ?
หานเฟยดูหน้าซีดเล็กน้อย ท้ายที่สุดเซียฉานเป็นปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสูงซึ่งสูงกว่าหานเฟยอย่างน้อย 3 ระดับ
อย่างไรก็ตามหานเฟยพยายามอย่างเต็มที่ในการกําจัดเซียฉานเพื่อให้จางซวนหยูสามารถช่วยเหลือพวกเขาได้จากนั้นพวกเขาก็จะเป็นฝ่ายเหนือกว่า
อาจารย์ของสถาบันแรกเริ่มหน้าซีด ในความเห็นของพวกเขาหานเฟยแข็งแกร่ง แต่ขาดความเร็วและทักษะในการต่อสู้ดังนั้นพวกเขาจึงจัดอันดับให้เขาเป็นที่สี่ในทีมตํานานอันธพาล
ในความคิดของพวกเขาคนแรกคือเซียเสี่ยวจานคนที่สองคือลู่เสี่ยวไปและคนที่สามคือเลอเหรินกวงแต่ตอนนี้พวกเขาพบว่าพวกเขาคิดผิดพลาดครั้งใหญ่ หานเฟยเป็นสัตว์ประหลาดอย่างแท้จริง!
ทั้งสี่คนเข้ามารุมหานเฟย แต่กลับพ่ายแพ้และหนึ่งในนั้นถูกจัดการด้วยซ้ํา
ผู้ชมอยู่ในความโกลาหล นอะไรกัน? ปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสูงไม่สามารถทําลายการป้องกันของหานเฟยได้เลยหรอ? สิ่งที่พวกเขาทําได้คือให้เขามีบาดแผลที่ผิวหนังเท่านั้นน่ะหรอ? หานเฟยเป็นมนุษย์จริงๆหรอ?
ในช่วงเวลาต่อมาซูเย่ไปตะโกนว่า “โจวหยูป้องกันหานเฟยและคนอื่นถอย”
ในอีกด้านหนึ่งเลอเหรินกวงส่งมีดใหม่เอี่ยมสองอันให้กับเซียเสี่ยวจานและดวงตาของเธอก็เย็นชา
“อโรวาน่ายักษ์
ในขณะนี้ที่หลายคนยังคงตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของหานเฟย ปลาสีทองส่องแสงที่มีความยาวสิบเมตรไปก็ปรากฏตัวขึ้น
“ว้าว…”
นี่คือปลาอะไร?
แทบทุกคนตะลึง ฉันไม่เคยเห็นปลาตัวนี้มาก่อน! ปลาชนิดนี้คือปลาอะไร?
ทันใดนั้นอาจารย์จากสถาบันที่สองก็ร้องอุทานว่า “สัตว์วิญญาณตัวที่สอง
คนดูตกใจยิ่งกว่า สัตว์จิตวิญญาณตัวที่สอง? คุณล้อเล่นฉันรึเปล่า?
“คําราม..
แม้แต่เซียเสี่ยวจานเองก็ไม่รู้ว่านี่คือปลาชนิดใด สิ่งที่เธอรู้ก็คือมันมีพลังของมังกร
เมื่อปลาตัวใหญ่อ้าปากและคํารามก็เกิดลมกรรโชกแรงขึ้นทําให้ทุกคนในสนามประลองทะเลครามต่างตกใจ
ด้านนอกเวทีนายกเทศมนตรีและประธานของสถาบันทั้งสามต่างรีบเข้ามา พวกเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ทันทีที่อโรวาน่ายักษ์คํารามเกราะเต่าของทุกคนก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ เนื่องจากเป็นการโจมตีหมู่แม้แต่เลอเหริ นกวงและจางซวนหยูก็กระอักเลือดออกมา
เลือดไหลออกมาจากปากของลู่เสี่ยวไปและเธอใช้โอกาสนี้ในการยิงเถาวัลย์และทําลายชั้นของใยแมงมุม
“ผสาน”
ในที่สุดซูเย่ไปที่เลือดไหลออกจากจมูกและปากก็เลือกที่จะผสานรวมกับสัตว์ร้ายทางวิญญาณกรงเล็บแหลมคมแปดอันยาวประมาณสามเมตรก็งอกออกมาจากหลังของเขา เขาเคลื่อนตัวเร็วและรีบหลบไปด้านข้าง
เงาของซินหยูถูกทําลายโดยเสียงคํารามของอโรวาน่ายักษ์ เมื่อเธอกลับสู่สภาพมนุษย์เธอก็นอนอยู่บนพื้นและไอเป็นเลือด
หยุนฉีเสริมพลังวิญญาณของซูเย่ไปและใช้ทักษะการรักษา ดาบเล่มใหญ่บินมาจากด้านข้างของโจวหยูและเขาพุ่งไปที่ลู่เสี่ยวไปอย่างรวดเร็ว เขายอมแพ้ที่จะโจมตีเซียเสียวจ้านและหานเฟยเพราะเขาไม่คิดว่าจะเอาชนะทั้งสองได้ แต่ลู่เสี่ยวไปกําลังยุ่งอยู่กับการโจมตีและไม่ได้สังเกตเห็นเขา
“ผลาญและเลือด”
“หนามทะเลพิโรธ
จางซวนหยผู้ซึ่งยังคงกระอักเลือดกัดฟันของเขาและใช้การโจมตีทางวิญญาณไปที่หยุนฉีเมื่อเขาเห็นหยุนฉีหยุดเขาก็เหวี่ยงเบ็ดอย่างแรง
โครม!
จางซวนหยูสะดุดกะทันหัน ตอนนี้เขาอยู่ใกล้กับเซียเสี่ยวจ้าน มากเกินไปและเกือบจะถูกบดขยี้ด้วยการคํารามของอโรวานายักษ์
จางซวนหยูตะโกน “หานเฟยช่วยด้วย”
หานเฟยขมวดคิ้วมองไปที่โจวหยูที่ขวางเขาอยู่ “เงาสงคราม”
โจวหยูแทบจะอาเจียนเป็นเลือด ไม่! ร่างกายของฉันไม่แข็งแรงเท่าของคุณ!
ทันใดนั้นโจวหยูก็ใส่โล่เต่าหลายชั้นไว้ที่ตัวของเขาและรั้งตัวเองให้ชนกับหานเฟย
ตูม!
หานเฟยกระเด็นออกไปเล็กน้อย ทว่าโล่ของโจวหยูนั้นแตกเป็นเสี่ยง ๆ เขาคุกเข่าลงบนพื้นครึ่งหนึ่งและหอบหนัก
แต่ก่อนที่เขาจะยืนขึ้นหานเฟยตะโกนอีกครั้ง “เงาสงคราม”
โจวหยู: “???”
เขารู้สึกเสียใจมาก ผู้ชายคนนี้มีแกร่งแต่เขามีพลังวิญญาณที่ไม่มีที่สิ้นสุดหรอ? นี่กี่เขาใช้มันครั้งแล้ว? คราวนี้โจวหยูล้มเหลวในการป้องกันและโล่ของเขาก็หักทั้งหมดและหานเฟยก็วิ่งหนีไป
เมื่อเห็นฉากนี้หยุนฉีก็ขมวดคิ้ว เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าโจวหยูจะไม่สามารถรับมือกับหานเฟยได้!
ซูเย่ไปรู้ว่าตอนนี้เขาต้องพึ่งตัวเอง ไม่มีเพื่อนร่วมทีมคนไหนมาช่วยเขาได้ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาตัดสินใจ ผิดที่ให้ไปรุมหานเฟย
ใยแมงมุมจํานวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากร่างกายของซูเย่ไป ไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องกําจัดเซียเสี่ยวจานก่อนผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งเกินกว่าที่เขาจะต้านทานได้
เซียเสี่ยวจานยิ้มเยาะ เมื่อเห็นใยแมงมุมพุ่งเข้าใส่เธอเธอไม่ได้ใช้อโรวาน่ายักษ์รับมือ แต่เธอกลายเป็นเงาและรีบวิ่งไปที่ซูเย่ไป
“ระเบิดพิษ”
หานเฟยตะโกน “ถอยเร็วเข้า”
“อีก…”
เซียเสี่ยวจานล้มลงกับพื้นใบหน้าของเธอเป็นสีม่วง พิษนี้คืออะไร? มันสามารถทําให้ร่างเงาของฉันเป็นพิษได้หรอเนี่ย?
หลังจากล้มลงกับพื้นลมหายใจของเซ็นเสี่ยวจานก็ไม่มั่นคงและร่างกายของเธอก็เป็นสีแดงจาง ๆ
หานเฟยขมวดคิ้ว ไม่ดีแล้ว! เกิดอะไรขึ้นถ้าเธอเกิดคลั่งขึ้นมาที่นี่?
ตาของหานเฟยเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที “ไอ้ตัวเล็กวันนี้ฉันจะตบแก!”