มุมมองของออสติน :
‘ใกล้จะเข้าที่เข้าทางแล้วสินะ’
ผมครุ่นคิดอยู่ในความคิดขณะเดินไปตามถนนที่มีชีวิตชีวาของสถาบัน หลังจากการต่อสู้ของเลโอนาร์โดย ผมก็มุ่งตรงไปยังสถานที่นั้นทันที
จากการคำนวณของผม เนื้อเรื่องของโอลิเวียคงจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า และการเตรียมการส่วนใหญ่ของผมก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว ผมพื้นที่ในหัวใจส่วนหนึ่งของโอลิเวียแล้ว ทั้งหมดที่ผมต้องทำคือรอโอกาสที่จะโจมตี
“ใช่ครับ ห้องหมายเลข 202 ครับ”
ผมพยักหน้ารับพนักงานต้อนรับก่อนจะเดินตามหลังเธอขณะที่เธอพาผมไปยังห้องพูดคุยส่วนตัวที่ถูกจองไว้ นี่คือที่ๆ สการ์เล็ตบอกผมว่าให้มาพบเธอ
ไม่นานผมก็มาถึงประตู พนักงานต้อนรับออกไปแล้ว ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ ประตูก่อนจะเคาะมัน
“สการ์เล็ตอยู่รึเปล่า?”
“อยู่”
เมื่อได้ยินคำตอบ ผมก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง
เมื่อเข้ามาข้างในแล้วก็พบกับห้องริมระเบียงที่ตกแต่งอย่างดี ซึ่งสร้างไว้สำหรับพูดคุยและประชุม มันเป็นห้องเดี่ยวที่มีเก้าอี้และโต๊ะซึ่งนั่งสบายหลายตัว มีแม้กระทั่งของว่างบนโต๊ะ แต่สิ่งที่ดึงความสนใจของผมคือผู้หญิง 2 คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้แต่ละตัว แต่ละคนมีออร่าที่ทรงพลังและภาคภูมิ
หนึ่งในนั้นคือสการ์เล็ต ในขณะที่อีกคนหนึ่งคือเซเลสทีเนียที่ทั้งร่างกายของเธอเปล่งประกายความงามและความภาคภูมิใจออกมา ใบหน้าของเธอถูกซ่อนไว้และมีเพียงดวงตาสีงาช้างที่เผยให้เห็นเพียงเท่านั้น
เธอแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง จากการที่เธออยู่ใน ‘การพบปะ’ ของพวกเรา ตอนนี้เธอคือมังกรเซเลสทีเนียซึ่งเป็นมังกรเพียงตนเดียวที่ได้รับตำแหน่งมกุฎราชกุมาร
“ออสติน…”
สการ์เล็ตยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินมาหาผม ผมบ็อบสีเทาขี้เถ้าของเธอเสยไปด้านข้างในขณะที่ดวงตาสีทองของเธอเงยขึ้น ท่าทางทั้งหมดของเธอเปลี่ยนไปเมื่อเธอเห็นผม ตอนนี้เหลือเพียงคนรักที่หมกมุ่นเท่านั้นที่ยังคงอยู่
“เธอยังงดงามเหมือนเดิมเลยนะ”
ผมพูดขณะดึงเธอเข้ามากอดก่อนจะจูบไปที่หน้าผากของเธอ หลังจากออกเดทกันมา 3 ครั้ง อะไรแบบนี้ก็กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเราไปแล้ว
ผมยังไม่ได้จูบเธอที่ริมฝีปากเลย อย่างอื่นเองก็ยังไม่เคยเช่นกัน ในตอนที่พวกเราทำเรื่องพวกนั้นกันแล้ว ผมถึงจะสามารถก้าวไปข้างหน้ากับสการ์เล็ตได้
เมื่อมองไปที่เธอ ผมก็เห็นสีแดงระเรื่อบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ ในขณะที่ริมฝีปากของเธอโค้งขึ้นพร้อมกับที่เธอกอดผมกลับโดยที่สายตาของเธอจดจ่อมาที่ผม
ริมฝีปากของเธอห่างจากผมเล็กน้อย มันมีสีที่แดงก่ำและสุกงอมเหมือนขอร้องให้กัดอยู่ เราทั้งคู่สบตากันอยู่ครู่หนึ่งจนกระทั่ง…
“อะแห่ม…”
เสียงไอนำเรากลับสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง สการ์เล็ตเป็นเหมือนลูกแมวที่ตกใจและกระโดดออกจากอ้อมกอดของผม
เมื่อมองไปข้างหน้าผมก็เห็นเซเลสทีเนียที่มองมาที่พวกเราอย่างสงบ แต่ผมรู้ว่าเธอหงุดหงิดเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้วส่วนหนึ่งของความสนใจของผมมักจะอยู่ที่เธอ
ผมเห็นว่าคิ้วของเธอกระตุกในตอนที่ผมกอดสการ์เล็ต มันไม่รุนแรงและสังเกตุได้ยากถ้าไม่มีใครสนใจ แต่ผมก็เห็นมัน การกระทำที่เหลือของผมกับสการ์เล็ตเองก็เช่นกัน ด้วยเหตุผลนี้เพื่อทำให้เธอมีปฏิกิริยามากขึ้น
“ผมขอแสดงความเคารพครับพี่สาวของสการ์เล็ต”
เมื่อพูดเช่นนั้นแล้วผมก็ส่งยิ้มให้เธอ โดยที่ไม่ได้กดดันหรือหลงเธอเลย สิ่งนี้จะทำให้ทั้งคู่สนใจอย่างแน่นอน
ในขณะเดียวกันสการ์เล็ตก็ยิ้มและส่งยิ้มอย่างมีเลศนัยไปให้เซเลสทีเนียที่เอาแต่มองมาที่ผม
เซเลสทีเนียพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบและน่าดึงดูดใจ
ผมยิ้มขณะจับมือสการ์เล็ตเข้ากับมือของตัวเองด้วยการเกี่ยวพันราวกับคู่รัก ทำให้ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจก่อนจะหันมาทางผม
การกระทำของผมถึงกับทำให้เซเลสทีประหลาดใจ สการ์เล็ตได้บอกผมเกี่ยวกับรายละเอียดของการประชุมครั้งนี้ว่าเพื่อให้เซเลสทีเนียยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเรา เนื่องจากสการ์เล็ตบอกว่าเซเลสทีเนียยังไม่ได้อนุมัติเรื่องความสัมพันธ์ของพวกเรา
ตอนนี้ผมจับมือของสการ์เล็ตหมายความว่าผมกำลังต่อสู้กับเซเลสทีเนียในลักษณะที่อ่อนโยน ซึ่งมันดูโง่เขลา แต่ถึงตอนนี้ผมก็สงบลงแล้ว ขณะที่ผมเดินไปที่ๆ นั่งและนั่งลงตรงข้ามกับเซเลสทีเนียโดยยังคงจับมือของสการ์เล็ตเอาไว้อยู่
“นายไม่กลัวเลยงั้นเหรอ?”
เซเลสทีเนียถามด้วยน้ำเสียงที่คุกคามมากขึ้น มันไม่ฉลาดเลยที่จะไปต่อต้านความภาคภูมิใจของมังกร แต่ตอนนี้นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะก้าวไปข้างหน้ากับเซเลสทีเนียได้
ผมยังคงจับมือของสการ์เล็ตไว้เหนือโต๊ะ โดยที่บรรยากาศเริ่มกดดันมากขึ้น แม้แต่สการ์เล็ตเองก็ยังถูกดึงกลับเพราะทำได้เพียงไปตามกระแส
“นายไม่เข้าใจสถานการณ์ของตัวเองงั้นเหรอ?”
เซเลสทีเนียพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกลาง
“ผมเข้าใจสถานการณ์ของตัวเองดีครับ”
ผมตอบขณะมองไปที่เธอ
“ผมออกเดทกับ ‘น้องสาว’ ของเธอ และผมก็ต้องการการยอมรับจากเธอด้วยใช่ไหมครับ?”
“ก็…นั่นแหละ”
เธอมองมาที่ผมด้วยสีหน้าตกตะลึง จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครเปิดเผยและเป็นทำตัวตามสบายกับเธอเท่านี้มาก่อน ซึ่งหมายถึงเฉพาะตอนที่เธอไม่ได้ปลอมตัวเท่านั้น หนทางเข้าสู่หัวใจของเซเลสทีเนียนั้นค่อนข้างซับซ้อน
“แล้วนายตั้งใจจะทำยังไงหล่ะ?”
เซเลสทีเนียถามผมด้วยสายตาที่หรี่ลง
“ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรทั้งนั้นครับ”
“ห้ะ?”
“ห้ะ?”
สการ์เล็ตและ ‘พี่สาว’ ของเธออุทานพร้อมกัน
ผมพูดต่อด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้า
“สุดท้ายแล้วความเห็นของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้นั้นก็ไม่ได้สำคัญเท่าไหร่เลยครับ”
ผมแสดงความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมา ทำให้ทั้งเซเลสทีเนียและสการ์เล็ตได้รับแรงกระแทกกลับ ผมอาจจะเป็นคนเดียวที่เผชิญกับเซเลสทีเนียได้
“ว่าไ-”
ผมขัดจังหวะเซเลสทีเนียอีกครั้ง
“ผมชอบสการ์เล็ต สิ่งที่ผมกำลังทำในตอนนี้นั้นเป็นเพียงพิธีการเท่านั้นครับ ไม่ว่าเธอจะอนุญาตหรือไม่ มันก็ไม่ได้สำคัญเลยครับ”
ผมมองไปที่สการ์เล็ต ซึ่งตอนนี้กำลังดวงตาเบิกกว้าง ดวงตาของเธอสั่นระริกในขณะที่หน้าแดงระเรื่อ
“สิ่งสำคัญคือสการ์เล็ตเต็มใจรึเปล่า ถ้าเธออยากอยู่กับผม งั้นผมก็จะทำให้มันเกิดขึ้นครับ”
“อะ-ออสติน”
สการ์เล็ตพูดด้วยใบหน้าที่แดงและรอยยิ้มที่มีความสุขเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้ต่อต้านผม
“นายนี่มันโง่จริงๆ”
เซเลสทีเนียพูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดพร้อมกับแรงกดดันรอบตัวของเธอที่หายไป
ผมไม่แม้แต่จะตอบโต้เธอในขณะที่หันไปทางสการ์เล็ต ซึ่งมองมาที่ผมด้วยดวงตาเป็นประกาย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันดุร้าย ผมจับมือที่กุมไว้อยู่ก่อนจะจูบมัันอย่างอ่อนโยน
“สการ์เล็ต ฉันกำลังตกหลุมรักเธอเข้าแล้วจริงๆ ตอนนี้เธอคือคนพิเศษสำหรับฉันจริงๆ”
พูดจบผมก็ขยับเข้าไปจูบริมฝีปากเธอเบาๆ มันเป็นจูบที่เต็มไปด้วยความรักและความสุข
สการ์เล็ตหลับตาลงขณะละลายไปกับจูบ และไม่กี่วินาทีต่อมาผมก็ผละออกมา ในขณะที่สการ์เล็ตมองมาที่ผมด้วยสายตาชวนฝัน ดวงตาของเธอสว่างขึ้นในขณะที่แก้มของเธอแดงระเรื่อ
“ออสติน…..”
เสียงที่ร้อนแรงรั่วไหลออกมาจากปากของสการ์เล็ต
ผมเห็นได้ว่าเธอต้องการมากกว่านี้ ในขณะที่สิ่งนี้เกิดขึ้น สายตาของผมก็หันไปทางเซเลทีเนีย ที่ซึ่งตอนนี้ดวงตาและคิ้วของเธอขมวดมากยิ่งขึ้น
ผมแสยะยิ้มในใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้
‘ส่วนหนึ่งสำเร็จแล้ว!’
เมื่อเห็นสิ่งนี้ผมก็รู้ว่าความสนใจที่ซ่อนอยู่ของเธอยังคงต้องถูกปลุกให้ตื่นขึ้นอย่างเต็มที่ ความชอบการแข่งขันที่รุนแรงในชีวิตของเธอจะเป็นจุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ มันคือสิ่งที่ผมจะใช้เพื่อเติมเต็มความปรารถนาของผม
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต