ตอนที่ 75
อาซาฮินะพับผ้าที่เธอถอดออกจากนั้นวางมันลงไปที่พื้น
แม้อาซาฮินะดูเหมือนว่ามีพลังกายภาพที่สูง, เธอไม่ได้เป็นสมาชิกของสมาคมไหนเลยดังนัน, ผิวของเธอไม่มีสีแทน
ผิวที่เปลือยขาวที่ละเอียดอ่อนไม่มีเสียของตรงไหนเลย
ตัวที่เปลือยที่เห็นเป็นผมได้เหมือนมองผ่านๆ สามารถคิดได้ว่าสุขภาพดีขัดกันด้วยเหตุผลบางอย่าง
มันเป็นเพราะตาเธอ อย่างที่คาด ตาปลานั้นยิงการมีอยู่ที่ข่มขู่และท่วมท้น สามารถคิดได้ว่าเธอฉากหน้าที่ดันความตั้งใจที่แข็งแกร่งของอาซาฮินะ
พลังใจ
นั่นใช่แล้ว, ใจเธอแข็ง ถึงระดับที่ผิดปรกติ
เมื่อมันเป็นเรื่องของมาโซคิสม์ที่อยากจะโดนครอบงำ, พวกเขาปรกติแล้วดูเหมือนจะมีพลังใจที่น้อย แต่เธอต่างออกไป เธอโหยหาความเจ็บปวดด้วยความตั้งใจของเธอเอง และเธอรีบทุกข์ทรมานกับมันด้วยความตั้งใจของเธอเอง
เธอจะไม่ทิ้งทุกอย่างไว้ให้ผมและผลักทุกอย่างมาให้ผม แต่เธอจะพยายามให้ได้มาซึ่งความรู้สึกดีที่เรียกว่าความเจ็บปวดด้วยความตั้งใจของเธอเอง
โดยไม่เกี่ยวกับความตั้งใจของผม, เธอจะแค่คิดที่จะเติมเต็ฒความต้องการของเธอ
ถ้าคุณคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้น, คุณอาจพูดได้ว่าเธอเป็นซาดิสม์ที่อยากจะทรมานเพียงอย่างเดียว
ชุดนักเรียน, เสื้อ, และกระโปรงและกางเกงใน, อาซาฮินะถอดมันออก แม้แต่ถุงเท้าเธอ แต่เธอเหลือเสื้อในไว้
การบวมที่บางเบาสามารถเห็นได้จากบราสีขาว
หน้าอกเธอบวมได้อย่างไรก็ไม่รู้ เพราะมันถูกยกขึ้น
ถ้าคุณเอาบราเธอออก, การบวมในหน้าอกเธอจะหายไปอย่างเป็นธรรมชาติ
นั่นทำไมอาซาฮินะไม่ถอดบราเธอออก
ถ้าว่าเธอถอดมันออก, อาวุธของเธอในฐานะผู้หญิงจะถูกลดลงไปหนึ่ง
「ช-ชั้นถอดมันออกแล้ว พอใจยัง?」
อาซาฮินะที่ถอดทุกอย่างออกยกเว้นบราของเธอ ได้ซ่อนหน้าอกเธอแม้ว่าเธอใส่บราอยู่, เธอพูดอย่างสั่นๆ พร้อมหูของเธอที่แดง และซ่อนหว่างขาของเธอ เธอหันไปทางอื่น
ーด-ได้โปรด ชั้นขอร้องนายล่ะ, เว้นบราให้ฉันนะ
อาซาฮินะขอร้องระหว่างที่เลี่ยงหน้าจากผม
มันดูเหมือนการที่เธอไม่มีหน้าอกนั้นน่าอายมากกว่าการเปลือยอยู่ข้างนอก
งั้นผมควรจะตอบโต้เกี่ยวกับว่าเธอยังใส่บรา แต่ผมแค่เมินมันตอนนี้
อาซาฮินะมีพลังใจที่ท่วมท้นแต่เธอค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับหน้าอกที่เล็กของเธอ มันอาจจะซีเรียส ถ้าผมโจมตีเธอบนส่วนนั้นมากเกินไป
นั่นทำไมผมจะไม่โจมตีมัน และเลี่ยงมันจากการกลายเป็นเรื่องซีเรียส
นั่นจะแค่ทำให้อาซาฮินะกังวลว่าเมื่อไหร่ ผมจะล้อนมที่เล็กของเธอ
「ไม่ใช่ว่าเธอค่อนข้างจริงใจเหรอ? ดีมาก งั้นเอารูหลังให้ชั้นดูได้แล้ว」
「เอ๋?」
พูดกับเธอด้วยรอยยิ้ม, อาซาฮินะเอียงหัวของเธอด้วยหน้าตาที่ตกใจ
ーท-ทำไม? ทำไมนายไม่แตะต้องบราฉัน
เธออยาให้บราที่เธอใส่ถูกแตะ, นั่นคือที่อาซาฮินะขอร้องในใจเธอแต่, อย่างที่คาด, มีส่วนหนึ่งที่เธอยอมแพ้และคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้
แต่ ผมเมินมัน
นั่นมันการพัฒนาที่น่าตกใจเกินไปจนเธอไม่สามารถซ่อนความโล่งใจและสับสนของเธอ
「มีอะไร? เอารูหลังให้ชั้นดูได้แล้ว」
ผมจะไม่แตะบราเธอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
「ข-เข้าใจแล้ว」
อาซาฮินะตอบระหว่างที่ตาที่กระสับกระส่ายของเธอสั่น
ーท-ทำไม? ทำไมเขาไม่แตะต้องบราฉัน? เป็นไปได้มั้ยว่าเขาใจเย็นเพราะเขาคิดว่ามันเล็กกว่าที่คาด? เขาคิดว่านั่นมันน่าเบื่อเหรอ? เขาคิดว่าฉันไม่มีค่าที่จะให้เล่นด้วยอีกต่อไปมั้ย?
อาซาฮินะโหยหาคำตอบในใจของเธออย่างสิ้นหวัง ขณะที่ตาของเธอสั่น, จากนั้นหั่นหลังให้ผมสั่นๆ
ーม-มันช่วยไม่ได้ มันไม่ได้เล็กเพราะฉันอยากให้มันเล็ก มันไม่โตขึ้นเลย ฉันทำเต็มที่ที่สุดแล้ว ฉันดื่มนม, ฝึกกล้ามเนื้อ, และแม้แต่นวดมัน ฉันได้ยินมาว่าฮอร์โมนผู้หญิงนั้นออกมาเมื่อหัวนมถูกกระตุ้น และผลที่ตามมาคือหน้าอกที่ใหญ่ขึ้น ฉันเลยเล่นกับหัวนมทุกวัน แต่มันไม่ไหนขึ้น ความไวของหัวนมฉันได้เพิ่มขึ้นอย่างผิดปรกติ แต่หน้าอกฉันไม่ใหญ่ขึ้นเลยซักนิด
หันหลังที่ขาวและละเอียดอ่อนให้ผม, อาซาฮินะเริ่มสร้างข้ออ้างในใจ
ผมรู้ว่าอาซาฮินะกังวลเกี่ยวกับนมเล็กๆของเธอแต่นี่มันมากกว่าที่ผมคิดไว้
ーซ-ซูซูฮาระ-คุงคิดแน่นอนว่าผู้หญิงที่ไม่มีหน้าอกไม่ใช่ผู้หญิงซักนิด เขาคิดแน่ๆ เพราะทั้งหมด, เมื่อเขาข่มขืนฉัน, แม้แต่เมื่อเขาโจมตีฉันที่นั่น, ซูซูฮาระ-คุงไม่ได้จับหน้าอกฉันเลยซักนิด
อาซาฮินะสร้างข้ออ้างในใจของเธอ แต่ความคิดเริ่มทรมานตัวเธอเองอย่างช้าๆ
ผมไม่เคยคิดว่าเธอกังวลไปถึงจุดนั้น
แล้วก็, ผมไม่ได้เมินมันเพราะผมไม่สนใจนมเล็ก ความสนใจผมมันแค่มุ่งไปที่น้องหนู
ยังไงซะ คุณบอกได้ว่าหน้าอกมันแบนซะจนมันไม่ได้รับความสนใจจากผม ดังนั้นผมตั้งสมาธิไปกับน้องหนู
「อ-อาซาฮินะ, ตูด, เอารูหลังให้ชั้นดู」
「เอ๋? อา, ช-ใช่ น-นายพูดถูก ขอโทษ」
ผมเรียกอาซาฮินะโดยคิดว่ามันจะแย่ถ้าดำเนินต่อไปแบบนี้, จากนั้นอาซาฮินะหันตามาที่ผม สั่น และพยักหน้าด้วยตาที่เปียก มากกว่านั้น, เธอขอโทษมันอย่างเชื่อฟัง
สำหรับเรื่องนั้น อาซาฮินะขอโทษอย่างเชื่อฟัง
เธอกังวลเกี่ยวกับนมเล็กของเธอมากขนาดนั้น?
ผมบอกให้อาซาฮินะเอารูหลังให้ผมดูแต่, เธอสับสนเกินไปเหรอ? เธอได้หวั่นไหว, ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร
การเมินบราของเธอดูเหมือนจะเป็นการพลาด ใครจะคิดว่าอาซาฮินะจะจนมุมขนาดนี้
อาซาฮินะที่ขอโทษจากใจ นั้นไม่ใช่อาซาฮินะ อาซาฮินะที่ร้องไหนแบบนี้ ไม่น่าสนใจเลยซักนิด
อาซาฮินะที่ไม่ปากร้ายนั้นไร้ค่า
มันช่วยไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นー
「เธอเป็นทาสที่ไร้ประโยชน์จริงๆ」
พึมพำอย่างนั้น, ผมจ้องอาซาฮินะและเดินไปข้างหน้า
อาซาฮินะที่หันหลังไปผมสั่น จากนั้นหันกลับมา
ตาของอาซาฮินะนั้นกลัว เหมือนลูกสุนัขที่ถูกทิ้ง
มันสดชื่นในบางความหมาย แต่มันไม่สนุก
ผมคิดว่าอาซาฮินะที่กลัวเหมือนลูกหมานั้นน่ารัก แต่อาซาฮินะแบบนี้มันไม่สนุก!
「ชั้นพยายามจะให้เธอทำมันอย่างอิสระ แต่ดูเหมือนว่าชั้นจะประเมินเธอสูงไป」
พูดสิ่งนั้น, ผมจับบราของอาซาฮินะจากนั้นดึงมันออก
ตะขอหลุดออกมาพร้อมด้วยเสียงฉีก จากนั้นการบวมบางๆของเธอได้ถูกเปิดเผย
「อ้า」
อาซาฮินะส่งเสียงร้องเล็กๆ, ทั้งตัวของเธอแดงทันที จากนั้นเธอซ่อนหน้าอกของเธอด้วยสองมือ
「ชั้นสั่งให้เธอเปลือย」
ซ่อนหน้าอกด้วยสองมือ, ผมมองลงไปในอาซาฮินะที่ยืนเหมือนเป็นแดงๆ จากนั่นพ่นคำพูดออกมา
คำพูดผมมันไปถึงหูของเธอมั้ยเนี่ย? อาซาฮินะไม่แม้แต่จะตอบสนอง, เธอแค่ดูเสียใจขณะที่เธอมองบราที่ผมฉีกขาด
ーอาาา, สภาพของสุดยอดบราดันทรง นั่นมัน 14,000 เยน
ผมเห็นที่เธอตะโกนในใจของเธอ
น-นั่น 14,000 เยน? มันแพงขนาดนั้น? แม้ว่ามันไม่ได้ให้เนินนมขนาดนั้นเมื่อเธอใส่มัน
ไม่, มันไม่ใช่ความผิดของบรา ผมมั่นใจว่าที่เป็นบราที่น่าทึ่ง ที่ทำให้นมเล็กธรรมดาดูเหมือนนมใหญ่ได้
แต่, อย่างไรก็ตาม, ไม่ว่ามันจะน่าทึ่งขนาดไหน, มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคูณศูนย์เป็นนมใหญ่
มันไม่ใช่ความผิดบรา มันไม่ได้ทำอะไรผิด
「ม-ไม่ใช่ว่านายโหดร้ายไปเหรอ! นั่นมันแพงนะ!」
อาซาฮินะส่งเสียงที่โกรธ พร้อมหน้าสีแดงสดของเธอ ระหว่างที่ซ่อนหน้าอกด้วยสองมือ
เธอโกรธจริงจัง
ดูบราที่ผมถืออยู่, มันดูเหมือนตะขอได้พังแล้ว
ยังไงซะ, มันเป็นความผิดผมที่ทำมันพัง ผมไม่เคยคิดว่ามันจะแพงขนาดนั้น
「ช-ชั้นจะจ่ายมัน」
「เอ๋?」
「ห-เหมือนที่ชั้นพูด, ชั้นจะจายมัน」
ไม่ว่าคุณจะมองมันแบบไหน, มันเป็นความผิดผมที่ทำมันพัง งั้น, มันมีเหตุผลที่จะจ่ายมัน
「จ-จ่ายมัน, นายจะซื้ออันใหม่ให้ชั้นเหรอ?」
อาซาฮินะมองขึ้นมาหาผม ระหว่างที่ซ่อนหน้าอกของเธอ
「ช-ใช่」
เมื่อผมพยักหน้า, อาซาฮินะที่โกรธได้หัวเราะกระทันหัน
ーเขาจะไปซื้ออันใหม่, สั่นๆคือ, พวกเราจะไปซื้อด้วยกัน ♥ อะไร อะไร ♥ งั้นการทำมันพังก็จงใจน่ะสิ ♥ มันเป็นข้ออ่างที่จะพาฉันไปเดท ♥ เห้อ, นายมันไร้เดียงสาจังเลย ♥ นายไม่จริงใจเลย ♥
ยิ้ม อาซาฮินะคิดอย่างนั้น
ไม่, อีโง่ อย่าเข้าใจมันผิด ผมแค่คิดว่ามันแย่ที่ทำของแพงพัง ผมไม่ได้คิดจะชวนเธอไปเดทแม้แต่นิดเดียว
「คุฟุ♥」
อาซาฮินะที่ซ่อนหน้าอกเธอด้วยสองมือ ดูถูกผม, ยิ้ม
อีเหี้ยนี่ อย่ายิ้ม มันผิด มันไม่ใช่ว่าผมชอบเธอ โอเคมั้ย ผมไม่ได้ชวนเธอไปเดท เหมือนที่ผมพูด, อย่าเข้าใจมันผิด
ผมอยากจะปฏิเสธมันแต่ถ้าผมทำ, เธอจะแค่คิดว่าผมซ่อนความอายของผม
แต่ยังไง, มันน่าหงุดหงิดว่ะ
รอยยิ้มนั้นมันน่าหงุดหงิด
「ใครอนุญาตให้ซ่อนมัน?」
คิดอย่างนั้น ผมควรจะโจมตีเธอถ้ามันมาถึงนี่แล้ว, ผมมองลงไปที่อาซาฮินะ และจับมือเธอ จากนั้นผมยกมือของเธออย่างบังคับ
「อ้า, อย่ามอง」
เมื่อผมยกมือเธอ, อาซาฮินะส่งเสียงร้องอย่างผู้หญิง
หน้าอกที่เปิดเผยของเธอมันบวมนิดเดียว, แต่ลานนมและหัวนมสีชมผู้ของเธอมันผู้หญิงมาก
ไม่, หัวนมที่แข็งสุดขีดมันผู้หญิงเกินจำเป็น
หน้าอกของเธอแทบไม่ปูดขึ้นมา จนคุณคิดว่ามันไร้สาระที่จะเรียกมันว่าหน้าอก สิ่งที่กอบกู้มันคือแค่หัวนมเธอที่มันผู้ใหญ่, ไม่มันได้พัฒนามากไปมากเกินพอ
มันโตด้วยการแหย่มันเหรอ? เธอพัฒนามันด้วยการเล่นกับมันเหรอ? อีหมูมาโซคิสม์บ้ากาม
「ชั้นไม่ถือนมเล็กแต่เธอพูดได้ว่านี่มันไม่ผู้หญิงเลย เธอเข้าใจมั้ย? เธอไม่ใช่ผู้หญิง ไม่ใช่หมูตัวเมียแต่เป็นแค่หมู」
「น-นั่น…เรียกชั้นว่าหมู ♥」
อาซาฮินะที่ทำท่าบันไซ ขณะที่ผมยกมือทั้งสองของเธอ, ได้บิดตัวของเธอในความอายจากการที่เปิดเผยหน้าอกที่ไม่มีอยู่จริงของเธอ
ーหมู, นั่นหมายถึงชั้นอวบ ♥ อะร่าร่า ♥ หน้าอกของฉันใหญ่กว่าที่ฉันคิดเหรอ?♥
ไม่, ไม่ใช่อย่างนั้นเว้ย ผมไม่ได้เรียกเธอหมูในความหมายแบบนั้น
ーไม่, นั่นมันผิด ♥ หน้าอกฉันแบนแน่ๆ ♥ เพราะทั้งหมด, หน้าอกฉันเอเอ ♥ นั่นคือความจริง ♥ ฉันไม่อาจลดสายตาจากความเป็นจริง ♥
นั่นใช่แล้ว, เธอพูดถูก, อย่าละสายตาเธอออกไปจากความเป็นจริง
ーนั่นความรัก ♥ นั่นใช่แล้ว, ความรัก ♥ ซูซูฮาระ-คุงรักฉันมากจนเข้าอาจเห็นหน้าอกของฉันใหญ่ โดยการแก้จากความรัก ♥ นั่นคือที่ซูซูฮาระ-คุงตาบอดกับฉันแค่ไหน ♥ ความรักทำให้ตาบอด ♥ ฟุฟุ ♥ ฉันช่างเป็นผู้หญิงที่บาปหนา
เหมือนที่ผมพูด, ไม่, นั่นไม่ใช่โว้ย ผมไม่ได้รักเธอเลยซักนิด เธอเป็นแค่ทาส เธอเป็นแค่ทาสเซ็กส์สำหรับผม ทีจะระบายความใคร่ของผม
เหี้ย, อย่าถูกลากเข้าไปในจังหวะของเธอ
เหี้ย, เพราะผมเห็นใจที่ไร้ความคิดของเธอ, มันอยากทำให้ผมตอบโต้ ที่เธอเข้าใจผิด
เมื่อมันเป็นเรื่องของอาซาฮินะ, ผมควรจะปฏิบัติกับเธอโดยไม่อ่านใจ
แต่, ถ้าผมปล่อยความสามารถของผม, มันจะยากที่จะเน้นจุดอ่อนของเธอ
ยังไงซะ, ผมรู้จุดอ่อนของเธอคร่าวๆ
แล้วก็, ผมไม่ได้เจตนาจะโจมตีจุดอ่อนของเธอ ดังนั้นมันไม่มีปัญหาแม้ว่าผมปล่อยความสามารถออกไป
ด้วยการสรุปแบบนั้น, ผมปล่อยความสามารถของผม
ในทันที, ผมอ่านใจของอาซาฮินะไม่ได้อีกแล้ว
โออ้, นั่นมันสดชื่น
โอเค, งั้นมามีสมาธิในการรังแกอาซาฮินะกัน
ผมจับมือของอาซาฮินะด้วยมือซ้าย จากนั้นผมหยิกหัวนมซ้ายของอาซาฮินะด้วยมือขวา ระหว่างที่ดูถูกและเยาะเย้ยเธอ
「อึนน ♥」
อาซาฮินะที่มือถูกยกขึ้นและจับอยู่ได้โดนเล่นหัวนมซ้ายโดยผม และเธอเล็ดเสียงหวานระหว่างที่บิดตัวของเธอ
หัวนมนี้น่าทึ่งไปเลย ความแข็งของมันไม่ใช่ครึ่งๆกลางๆ
「อ๊า ♥ ฮิ๊ ♥ ฮยยยู้ ♥ อ-อย่าเล่นแค่หัวนมชั้นーอึนน♥」
ส่งเสียงหวานระหว่างที่กระตุก, อาซาฮินะบิดตัวเธอแต่เพราะมือเธอถูกยก, เธอต่อต้านไม่ได้
ไม่, แทนที่จะเป็นการต่อต้าน, แม้ว่าเธอรู้สึกดีได้มากกว่านี้ถ้าเธอเล่นกับตัวเธอเองได้, เธอไม่สามารถใช้มือได้, ความรู้สึกนั้น
มากกว่านั้น, หัวนมที่แข็งแล้วของเธอ แข็งหนักขึ้นไปอีก, เล่นกับมันนั้นสนุกมาก
แล้วก็, ความไวของมันสูงผิดปรกติ
หัวนมเธอได้พัฒนาอย่างมากมาย, มันช่วยหน้าอกที่เด็กของเธอ, ความไวของมันก็สูงด้วย
มันลามกแต่ตลก
「ด-ได้โปรด ♥ อ๊า ♥ อ๊า ♥ อย่าเล่นแค่กับหัวนมชั้น ♥ มันจะหลุดออกมาถ้านายทำมากขนาดนั้น ♥ ฮฮฮิ้ ♥ อ๊า」
ถูหัวนมที่แข็งของเธอเหมือนถูเจ้าหนู, อาซาฮินะขอร้องด้วยตาที่เปียกให้หยุด ระหว่างที่ส่ายหัวของเธอ
เฮ้ เฮ้, ไม่มีทางน่า เธอยอมแพ้แล้วเหรอ? พยายามมากกว่านี้หน่อยซี่
ยิ้มขณะที่ผมคิดอย่างนั้น, ผมหญิงหัวนมที่ผมเล่นด้วยเล็บของผม จากนั้นดึงมันจนถึงขีดจำกัด
「อ๊าาา ♥ ดาเมะดาเมะดาเมะ ♥ นายฉีกมันแล้ว ♥ มันจะฉีก ♥ ถ้านายฉีกหัวนมชั้น ชั้นจะให้ลูกชั้นกินนมไม่ได้อีกแล้ว ♥」
อาซาฮินะโต้แย่งอย่างมีเหตุผลระหว่างที่กรีดร้องอย่างหวาน
มันจริงที่ว่าผมดึงมันแต่มันจะไม่หลุดง่ายขนาดนั้น
ตอบโต้ในใจของผม, ผมดึงหัวนมเธอมากกว่าเดิม
「อ-โอ้ย ♥ มันเจ็บ ♥ มันจะหลุด ♥ มันจะหลุดจริง ♥ อึนนน ♥ อ๊าาาาาา ♥」
หยิกหัวนมเธอด้วยเล็บที่จิกเข้าไป, ผมดึงมันจนถึงขีดจำกัด
จากนั้นอาซาฮินะส่ายหัวของเธอระหว่างที่บิดตัวเธอเพื่อต่อต้าน
แต่, เพราะทั้งสองมือของเธอถูกยก, การต่อต้านของเธอไร้ประโยชน์
ไม่, เท้าของเธอเป็นอิสระ, สำหรับอาซาฮินะที่มีพลังกาย, มันเป็นไปได้ที่จะเตะผมและปล่อยตัวเองจากการจับ
เธอไม่ได้ทำมันหมายความว่าเธอไม่ได้เกลียดมันจริงๆ
พูดสิ่งนั้น, อาซาฮินะแค่พูดอย่างเดียวว่ามันเจ็บ
ผมเดาว่าความเจ็บปวดนั้นรู้สึกดีจนทนไม่ได้ ขอพิสูจน์ของมัน, น้องหนูเรียบเนียนไร้ขนของเธอมีน้ำกามเอ่อล้นจำนวนมาก
「เฮ้, อาซาฮินะ」
ดึงหัวนมอาซาฮินะจนถึงขีดจำกัด, ผมนำปากไปใกล้ๆหูเธอจากนั้นกระซิบขณะที่ยิ้ม
「ดูสิ หน้าอกเธอบวมเมื่อชั้นดึงหัวนมเธอนะ, ใช่มั้ย? แต่ชั้นหวังให้เธออย่างน้อยมีนมเท่านี้นะ」
「！？」
อาซาฮินะลดตาของเธอลงกับการกระซิบของผม จากนั้นเห็นหน้าอกของเธอบวม ขณะที่หัวนมเธอถูกดึง
อาซาฮินะที่หน้าแดงอยู่แล้ว แดงขึ้นไปอีก
ถ้างั้นー
「คุห์ ♥ อย่าล้อชั้นเล่นนะ ♥」
อาซาฮินะพูดขึ้นมา จากนั้นโยนคำพูดในความโกรธมาให้ผม
เพราะผมอ่านใจเธอไม่ได้, ผมไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรข้างใน
เธอพอใจหรือว่าเธอโกรธ ที่นมเล็กๆของเธอถูกล้อ
อย่างที่คาด, มันสนุกเมื่อคุณอ่านใจเธอไม่ได้
「เธอเป็นทาสไม่ใช่เหรอ? ทำให้มาสเตอร์บันเทิงสิ」
พูดสิ่งนั้น, ผมปล่อยเล็บผมที่หยิกหัวนมเธอ
「อออุ ♥」
ทันทีที่ผมปล่อยหัวนมเธอ, หน้าอกที่ปวมได้กลายเป็นไม้กระดาน แต่, หัวนมเธอที่ถูกหยิกและดึงเลยขีดจำกัด, มันเลือดคั่งแดงและแข็งถึงระดับที่สุดขีด, มันยืนยันตัวมันเอง
「สมดุลย์มันแย่ถ้าหัวนมซ้ายมันแข็งผิดปรกติ ไม่คิดอย่างนั้นเหรอ, อาซาฮินะ?」
ถ้ามเธอแบบนั้น, ผมหยิกหัวนมขวาด้วยเล็บของผม
「อ๊า ♥ อ๊า ♥ อ๊า ♥」
อาซาฮินะเล็ดเสียงหว่านระหว่างที่กระตุก และหัวนมที่ถูกหยิงโดยเล็บได้แข็ง, มันแข็งอย่างลามก
「เธอชอบโดนเล่นหัวนมขนาดนั้นเลย? หือห์? มันเป็นยังไง อาซาฮินะ?」
「คุห์ ♥」
ถามเธอขณะที่ผมเกาหัวนมเธอและดึงมัน, อาซาฮินะจ้องผมและเล็ดเสียงครวญที่เสียใจ
อาซาฮินะที่ต่อต้านไม่ได้เพราะมือของเธอได้ถูกยกและจับไว้ ได้ถูต้นขาที่ปิดเข้าด้วยกัน
แม้ว่าเธอปิดต้นขา, มันเห็นได้ชัดว่าน้ำกามได้เอ่อล้น
รูหลังเหรอ? เธออยากให้รูหลังถูกเล่นด้วย? เธออยากให้ผมเล่นกับมันใช่มัน
「อาซาฮินะ ถ้าเธอพูดมาจากใจชั้นจะทำตามที่เธอต้องการ อยากให้ชั้นเล่นที่ไหน? อยากโดนแหย่ที่ไหน หืม? มันจะง่ายขึ้นถ้าเธอพูดมันนะ? มันจะรู้สึกดดีนะรู้มั้ย? โฮร่า, พูดมัน」
เกาหัวนมเธอที่แข็งถึงขีดจำกัดด้วยเล็บของผม, ผมกระซิบใส่อาซาฮินะ
「คุห์ ♥」
อาซาฮินะจ้องผม, เลี่ยงหน้าของเธอเหมือนกับวิ่งหนี จากนั้นกระตุก ยืนเหมือนเป็ด
ไม่ใช่ว่านี่มันไปได้ยอดเยี่ยมเหรอ? เธออาจจะพอใจอยู่ข้างในแต่มันไม่มีปัญหาถ้าผมไม่รู้
「ห-หืมม ♥」
เล่นกับหัวนมที่แข็งของอาซาฮินะระหว่างที่ยิ้ม, อาซาฮินะที่กระตุกและเลี่ยงหน้าของเธอ ได้หันมาทางผม จากนั้นเลี่ยงหน้าของเธอ จากนั้นเธอมองข้างและยิ้ม
「ล-เล่นกับหัวนมชั้นขนาดนั้น, นายรักหน้าอกจริงๆ ♥ อยากจะดูดมันเหมือนเด็กๆมั้ย? เอาเลย ♥ ชั้นจะกอดและเอาใจคนอย่างนาย ♥ โฮร่า โฮร่า, อย่างบังคับตัวเองแล้วโดนเอาใจซะสิ ♥」
อาซาฮินะที่พูดกับผมในเสียงหวาน เห็นชัดเจนว่าดูถูกผม
งั้นー
「นายรักหม่าม๊าใช่มั้ย ♥ เจ้าเอดิเพิส ♥」
ได้ยินคำพูดนั้น, ผมรู้สึกถึงบางอย่างพลิกข้างในผม
ผมรักหม่าม๊า? ผมเป็นเอดิเพิส?
อาซาฮิน, เธอพูดบางอย่างที่ไม่ควรพูดซะแล้ว
ใช่นั่นใช่ ผมอาจจะมีปมแม่
เพราะทั้งหมดผมไม่มีความทรงจำที่ถูกเอาใจโดยแม่ ผมมองหน้าพ่อแม่ตลอด, โดยเฉพาะหน้าแม่
ผมได้กลัวว่าผมจะถูกทิ้งซักวันหนึ่ง
ผมอิจฉา ผมอิจฉาเด็กรอบๆผม ความเอาแต่ใจของผมอยากจะโดนเอาใจ
ผมได้ลากนั่นมาตลอดชีวิตของผม, ผมอาจจะเป็นเอดิเพิสอย่างที่เธอบอก
ผมจะไม่ปฏิเสธมัน ไม่, ผมไม่ปฏิเสธมันนั่นทำไม, นั่นทำไมทางหนีได้หายไปเมื่อความรู้สึกนี้ได้เอ่อขึ้นมา
ถ้าเป็นอย่างนั้น, ผมไม่มีอะไรจะทำนอกจากระบายความโมโหที่เธอ
「บ้ากามรายใหญ่ที่ชอบทางรูหลังไม่มีสิทธิ์จะหยิ่ง」
พูดอย่างนั้น, ผมปล่อยมือซ้ายที่จับมืออาซาฮินะอยู่ และหยิกหัวนมทั้งสองด้วยนิ้ว จากนั้นดึงหัวนมเธอขึ้นจนถึงขีดจำกัด
「ฮยยยู้ ♥」
อาซาฮินะส่งเสียงร้องเล็ก และเขย่งปลายเท้าเมื่อผมดึงหัวนมเธอด้วยกำลัง
「อ-โอ้ย ♥ มันเจ็บ ♥ ซูซูฮาระ-คุง, นายทำเกินไปแล้ว ♥ นี่เป็นการ “เล่น” ใช่มั้ย ♥ และแม้อย่างนั้นถ้านายทำอย่างนั้น, หัวนมชั้นจะหลุดจริงๆ ♥」
เล่น
เมื่อผมได้ยินคำพูดนั้น, บางอย่างพลิกหนักกว่าเดิมข้างในตัวผม
เล่น? นี่มันเล่น? มึงคิดว่านี่เป็นการเล่นเหรออีเหี้ย?
มึงเอากูไปอยู่ระดับเดียวกับอุปกรณ์เซ็กส์ที่มอบความรู้สึกดีให้มึงเหรอ
กูถูกประเมินต่ำเกินไปแล้ว
นี่อาจจะเป็นบทของอาซาฮินะ นี่อาจจะเป็นการยั่วยุที่ทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้น
ไม่,ผมมั่นใจว่ามันเป็นอย่างนั้น
แต่, กูไม่ยกโทษ
เรียกกูว่าเอดิเพิส, และพูดว่ากูเป็นเพื่อนเล่น, กูจะไม่อนุญาตให้มึงทำ
แม้ว่ามันเป็นกับดักที่ถูกตั้งมาโดยอาซาฮินะ, แม้ว่ากูเต้นอยู่ในกำมืออาซาฮินะ, กูจะไม่มีวันถอย
「เอ๋?」
อาซาฮินะเอียงหัวของเธอ
เธอคิดว่าเธอสำเร็จในการยั่วยุ แต่, ผมปล่อยหัวนมของอาซาฮินะ, มันดูเหมือนผมทำบางอย่างที่ไม่คาดคิด
「มาที่นี่หลังโรงเรียนเลิก นั่นคือคำสั่ง」
พูดสิ่งนั้น, ผมถอยออกมาจากอาซาฮินะและยืนอยู่ตรงหน้าเสื้อผ้าที่พับอย่างดีของเธอ, จากนั้นยองลง
「ซ-ซูซูฮาระ-คุง?」
อาซาฮินะที่ซ่อนหน้าอกเธอถามในความสงสัย
เมินเธอ, ผมนำเสื้อของอาซาฮินะและกางเกงในที่เธอถอดออก จากนั้นยืนขึ้น
「ชั้นจะเก็บนี่ไว้จนกว่าจะเลิกเรียน」
「เอ๋!? ด-เดี๋ยว! นายจะบอกชั้นว่าให้ชั้นใจเวลาในโรงเรียนโดยไม่มีกางเกงในและเสื้อด้านในเหรอ」
「มันยอดเยี่ยมที่เธอเข้าใจมัน」
「ช-ชั้นจะถูกจ้องโดยชายคนอื่นนะ」
「งั้นก็โชว์มันซะสิ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ใช่มั้ย?」
「น-นั่น…」
หน้าของอาซาฮินะได้ซีด
ตาบใดที่ยังมีเสื้อนอกและกระโปรง เธอจะสามารถทำอะไรได้กับ โน-แพนและโน-บรา แต่, ถ้าเธอไม่มีเสื้อด้านใน, หน้าอกเธอจะถูกเปิดเผย
เธออาจจะถูกเตือนโดยครู แต่ถ้าเธอใส่เสื้อนอกและกระโปรงอย่างถูกต้อง, มันจะไม่มีปัญหามาก
แต่, มันเหมือนที่อาซาฮินะพูด, หน้าอกเธอจะออกไปเต็มตา, ไม่ต้องสงสัยว่าเธอจะถูกจ้องโดยนักเรียนชาย
แต่นั่นเป็นกับดักที่เบี่ยงเบนความกังวลของอาซาฮินะ
เป้าหมายที่แท้จริงของผมคือー
「งั้น, เจอกันหลังจากโรงเรียนเลิก」
ผมจากอาซาฮินะที่เปลื่อยเปล่าในที่นั้น ขณะที่ผมมีเสื้อและกางเกงใน, จากนั้นเริ่มเดินไปสู่อาคารโรงเรียน
อาซาฮินะ เธอทำเกินไปแล้ว
ผมเอามือใส่เข้าไปในกระเป๋าขณะที่ผมเดินจากนั้นนำมือถือผมออกมา
ーผมอยากจะหลับนอนจริงๆตอนนี้ ผมอยากใช้น้องหนูกระป๋อง
ผมพิมและส่งเมลไป
จากนั้นคำตอบมาทันที ดูเมลนั่นー
ーได้! ชั้นจะไปตอนนี้! นายอยู่ไหนโมตะ-คุง!?
ผมยิ้มเมื่อผมเห็นคำตอบนั่น
ตัวตนที่อาซาฮินะปกป้องมากกว่าอะไรทุกอย่างเป็นน้องหนูกระป๋องเนื้อของผม
ผมจะเล่นกับยูกะหลังจากนี้ ผมจะให้เธอเกือบถึงจุดสุดยอดซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ผมจะไม่ให้เธอแตก
จากนั้นผมจะนำยูกะที่เข้าไปใกล้การถึงจุดสุดยอดซ้ำแล้วซ้ำอีกไปเจออาซาฮินะ จากนั้นให้อาซาฮินะมาเจอกับยูกะที่อยากได้เจ้าหนูของผมแทบตาย
ผมคิดว่าจะใช้ยูกะก่อนจะโจมตีอาซาฮินะ แต่หยุดนั่นเถอะ
ผมจะใช้ยูกะผู้ที่เป็นจุดอ่อนที่สุดของอาซาฮินะและโจมตีจิตใจเธอ
อาซาฮินะ, เธอจะเสียใจที่ทำให้ผมทำอย่างนี้
เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ได้ทั้ง facebook และ discord