ตอนที่ 237 ลูกพี่ลูกน้องลงชื่อเข้าร่วมการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ 8
ตอนที่ 237 ลูกพี่ลูกน้องลงชื่อเข้าร่วมการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ 8
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้อยู่ใกล้องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อต!
อยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็กลัวว่าจะพูดผิด กลัวจะทำให้ตัวเองมีภาพลักษณ์ที่ไม่ดี และทำให้อุตลุดกันไปใหญ่
สวี่หลิงอวิ๋นหัวเราะ และกล่าวติดตลกว่า “โอ้ พี่วินเซอร์ ทำไมพี่หน้าแดงจังล่ะ?!”
วินเซอร์ได้ยินเช่นนั้น และครุ่นคิดว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอหยอกล้ออีกแล้วใช่ไหม? น่าหงุดหงิดชะมัด “วันนี้แดดจ้าไปน่ะ”
“งั้นเหรอ?” สวี่หลิงอวิ๋นแสร้งทำเป็นประหลาดใจ และกล่าวว่า “ฉันก็นึกว่าพี่ปัดแก้มหนักไปซะอีก!”
ยัยสวี่หลิงอวิ๋น! วินเซอร์ก่นด่าในใจ
ทำไมถึงเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระอยู่นั่น?! หน้าสดของพวกผู้หญิงก็ต้องดีอยู่แล้วไหม?!
“ฉันไม่ได้แต่งหน้าบ่อยหรอก!” องค์หญิงวินเซอร์ปฏิเสธลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างอ่อนแรง และเหลือบมององค์ชายรัชทายาทอย่างเขินอาย “องค์ชายแลนเซล็อตคะ ท่านมาถึงนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอคะ?”
“ดูเหมือนว่าท่านกับลูกพี่ลูกน้องจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะคะ!”
ลูกพี่ลูกน้องทำเรื่องโง่เขลาอะไรใส่หรือเปล่า? ทำไมเธอถึงได้พูดคุยกับมีท่าทีเป็นธรรมชาติต่อหน้าแลนเซล็อตนักล่ะ? และยังเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระอีก!
แลนเซล็อตยิ้มเล็กน้อย “ผมมาถึงที่นี่ตั้งแต่เช้าแล้วครับ”
“ส่วนความสัมพันธ์ของผมกับหลิงอวิ๋น อืม จะเรียกว่าเป็นความสัมพันธ์แบบผู้ไล่ล่ากับผู้ถูกล่าได้หรือเปล่านะ?”
ขอโทษนะครับ องค์หญิงวินเซอร์ แต่ว่าผมไม่ได้รู้สึกสนใจท่านเลยจริง ๆ
องค์หญิงวินเซอร์แทบจะหยุดกลั้นเสียงหัวเราะไม่อยู่ และน้ำตาก็เกือบจะไหลออกมา!
ดวงตาคู่นั้นพุ่งตรงมาที่สวี่หลิงอวิ๋นราวกับดาบแหลมคม
สวี่หลิงอวิ๋นหาวและรู้สึกว่างานเข้าอย่างไม่ทันตั้งตัว นอกจากปริปากพูด
ถ้าเกิดลูกพี่ลูกน้องเข้าใจผิดเข้า หึหึ เธอจะต้องไปฟ้องเสด็จแม่อย่างแน่นอน
ช่างมันเถอะ!
“ฉันก็บอกแล้วไงองค์ชายแลนเซล็อต ท่านไม่มีทางเป็นไปได้มากกว่านี้หรอกค่ะ!” สวี่หลิงอวิ๋นขมวดคิ้วและจ้องมองแลนเซล็อต “ฉันกับท่านจะไม่มีความสัมพันธ์แบบนั้น และหวังว่าท่านจะไม่สร้างข่าวลือให้ฉันอีกนะคะ”
“ฉันมีแฟนแล้ว!”
‘ความปรารถนา’ ปรากฏขึ้นในใจขององค์หญิงวินเซอร์อีกครั้ง
ถูกต้อง ลูกพี่ลูกน้องมีแฟนแล้ว และต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะตามจีบสำเร็จ เธอคงไม่จำใจปล่อยไปอย่างง่ายดาย
พลเอกโอคาซีก็ดูดีเหมือนกัน ดูดียิ่งกว่าแลนเซล็อตเสียอีก!
เพราะฉะนั้น ลูกพี่ลูกน้องจะต้องยืนหยัดเอาไว้ อย่าให้องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตผู้หยิ่งผยองคนนี้หลอกลวงได้!
ถ้าอยากจะหลอก ก็มาหลอกเธอสิ!
องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตจ้องมองสวี่หลิงอวิ๋นด้วยความเสน่หา “แต่ว่าท่านยังไม่ได้แต่งงานไม่ใช่เหรอครับ?”
“ตราบใดที่ยังไม่ได้แต่งงาน ผมก็ยังมีโอกาส”
หัวใจของวินเซอร์เต้นแรงอีกครั้ง และจ้องมองไปที่สวี่หลิงอวิ๋นด้วยความตื่นตระหนก
ลูกพี่ลูกน้อง! ยืนหยัดเอาไว้! อย่าหลงใหลไปกับความรักจอมปลอมของเขา!
ฮึ่ม! อยากจะบ้าตาย!
เมื่อมองดูสายตาขององค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตที่จ้องมองมิตรภาพอย่างลึกซึ้ง หัวใจของเธอก็แทบจะแตกสลาย! อ๊ากกกก! ทำไมสายตาแบบนี้จะต้องเพ่งมองไปทางลูกพี่ลูกน้องผู้หยาบกระด้างด้วย?!
ไม่ใช่ว่าเธอจู้จี้จุกจิกสักหน่อย!
แต่ดูท่าทางลูกพี่ลูกน้องเสียก่อน เธอจะเอาขาชิดกันแบบผู้หญิงหน่อยไม่ได้หรือไง? ขาทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ประสานแขนทั้งสองข้าง และเคี้ยวเศษหญ้าอยู่ในปาก รูปลักษณ์ของหญิงสาวไปอยู่ที่ไหนหมด?!
ต้องเป็นผู้ชายที่ทำแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?
แล้วหันกลับมาดูองค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อต!
เมื่อมองจากด้านหลังที่ยืนตรงราวกับต้นสน ผมสีทองเปล่งประกายถูกหวีอย่างประณีต
เสื้อผ้าเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่มีรอยย่น นอกจากนี้ยังมีผ้าเช็ดหน้าถูกพับเป็นมุมสี่เหลี่ยมขนาดเล็กอยู่ในกระเป๋าเสื้อ
รองเท้าสะอาดหมดจด เชือกรองเท้ายาวเท่ากันทั้งสองข้าง ทำให้คนมองรู้สึกสบายตายิ่งนัก
เมื่อกล่าวถึงพฤติกรรม เขายืนนิ่งตรง ทุกอิริยาบถบ่งบอกถึงความเป็นเชื้อพระวงศ์ที่ให้อารมณ์ที่สูงส่งและสง่างาม
สวี่หลิงอวิ๋นเหลือบมององค์ชายรัชทายาทและ ‘แหวะ’ พ่นเศษหญ้าออกมาจากปากของเธอ
องค์หญิงวินเซอร์แอบปรบมือให้ลูกพี่ลูกน้องในใจเมื่อเห็นการกระทำที่หยาบกระด้างของเธอ! ดีมาก ทำแบบนั้นแหละ! ให้องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตได้เห็นด้านที่ป่าเถื่อนของเธอซะ!
หากเป็นแบบนั้น องค์ชายจะได้รู้สึกรังเกียจอีกฝ่าย และหันมาสังเกตเห็นเธอที่เพียบพร้อมเสียที!
แต่ดูเหมือนแลนเซล็อตจะไม่เห็นการกระทำที่หยาบกระด้างของสวี่หลิงอวิ๋น และยังจ้องมองเธอด้วยเสน่หา
สวี่หลิงอวิ๋นกล่าวออกมาอย่างดูถูกเหยียดหยาม “ฉันบอกแล้วไงองค์ชาย พวกเราก็เป็นตัวเองไปนั่นแหละ ทำไมจะต้องมาแกล้งทำเป็นชอบกันด้วย”
“ฉันรู้ว่าเสด็จพ่อของท่านเร่งรีบให้ท่านแต่ง แต่ว่าท่านจะมาจับตามองฉันแบบนี้ไม่ได้ เข้าใจไหม?! ยังไงซะเรื่องโกหกก็จะต้องถูกเปิดเผยขึ้นสักวันหนึ่ง ใช่ไหมล่ะ?”
“ลูกพี่ลูกน้องก็ไม่ได้แย่สักหน่อยนี่คะ เธอยินดีจะร่วมมือกับท่านแน่นอน”
สวี่หลิงอวิ๋นผลักคนตรงหน้าไปทางแลนเซล็อต “ฉันรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของฉันเป็นคนที่ยอดเยี่ยม เป็นคนสวยราวกับเทพธิดา จนคนที่ไล่ตามจีบเธอต่อแถวยาวไปถึงกาแล็กซีชั้นนอกแน่ะ!”
“ท่านพูดออกมาสิคะ ว่าผู้หญิงแบบนี้เหมาะสมที่จะเป็นคู่หมั้นของท่านที่สุดใช่ไหม?!”
องค์หญิงวินเซอร์ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าลูกพี่ลูกน้องที่ร้ายกาจของเธอจะคิดกับเธอแบบนี้?! ดูเหมือนว่าเธอจะเข้าใจลูกพี่ลูกน้องผิดไป!
ลูกพี่ลูกน้องของเธอเป็นคนที่เอาใจใส่ผู้อื่น!
และนั่นทำให้เธอรู้สึกซาบซึ้งใจเล็กน้อย!
นอกจากนี้เธอยังเข้าใจอีกหนึ่งสิ่ง นั่นคือสวี่หลิงอวิ๋นเป็นข้ออ้างที่องค์ชายแลนเซล็อตใช้ในการปฏิเสธงานแต่งงาน!
ลูกพี่ลูกน้องของเธอไม่ต้องการจะเป็นข้ออ้างของเขาอีกต่อไป ดังนั้นจึงหวังว่าเธอจะออกมาแสดงตัว
เยี่ยมไปเลย! ภารกิจนี้ยากมาก มีเพียงหญิงสาวที่ดูดีและฉลาดหลักแหลมอย่างเธอเท่านั้นที่จะทำให้ภารกิจสำเร็จได้!
องค์ชายแลนเซล็อตหุบยิ้ม และดูจริงจังมากขึ้น “ตลอดที่ผ่านมา ท่านคิดว่าผมใช้ท่านเป็นข้ออ้างเหรอครับ? แล้วสำหรับหัวใจของผมน่ะ ท่านไม่รู้เลยเหรอครับว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือแค่แกล้งทำ?!”
หัวใจของวินเซอร์แตกสลาย องค์ชายรัชทายาทมีลูกพี่ลูกน้องของเธออยู่ในหัวใจอย่างนั้นเหรอ?! ฮือ ๆๆ!
สวี่หลิงอวิ๋นหัวเราะเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เธอส่ายหัว และหัวเราะเยาะ
“ฝ่าบาท ท่านก็น่าจะรู้ผิดชอบชั่วดีนะคะ ท่านบอกว่าท่านชอบฉัน ไม่ทราบท่านชอบฉันที่ตรงไหนเหรอคะ?”
“ตรงที่ความโง่เขลา หรือว่าตรงที่ความสามารถของฉันกันแน่?!”
ดวงตาของแลนเซล็อตเฉียบคมขึ้นในทันที ราวกับเป็นภาพหลวงตา วินเซอร์รู้สึกราวกับว่าเขาคืออสุรกายกำลังจ้องมองไปที่ลูกพี่ลูกน้องของเธอ
สวี่หลิงอวิ๋นไม่รู้สึกถึงผลกระทบอะไร เพียงแต่จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้ม
แลนเซล็อตก็ยิ้มออกมาเช่นกัน
รอยยิ้มนี้มีความหมาย และทำให้บรรยากาศผ่อนคลายลงเล็กน้อย
“ทำไมท่านถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ?” องค์ชายรัชทายาทแลนเซล็อตพยักหน้า “ผมยอมรับว่าตอนแรกผมสนใจความสามารถของท่าน แต่หลังจากที่เราได้อยู่ด้วยกัน ผมคิดว่าท่านน่ารักดีและดูแตกต่างออกไป”
“เพราะงั้นจะให้โอกาสผมได้ไหมครับ?”
“ไม่!” สวี่หลิงอวิ๋นส่ายหัวอย่างแรง “ฉันพูดไปหมดแล้วว่าฉันมีแฟนแล้ว!”
แลนเซล็อตยังคงไม่หุบยิ้ม “ให้โอกาสผมหน่อยไม่ได้เหรอ?”
“ก็ใช่น่ะสิ!” สวี่หลิงอวิ๋นพยักหน้า “ฉันเป็นผู้หญิงที่เอาใจใส่! ท่านไปชอบลูกพี่ลูกน้องฉันเถอะค่ะ!”
หัวใจของวินเซอร์เหี่ยวเฉา!
ถึงแม้ว่าสวี่หลิงอวิ๋นจะแนะนำเธอให้รู้จักกับแลนเซล็อต แต่นั่นกลับไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขเลย!