ตอนที่ 276 อยากฝึกแบบปล่อยพลัง
เช้ามืดตีสี่กว่า ตอนที่มู่เถาเยาตื่นนอนออกมา พ่อบ้านจงก็รอเธออยู่ที่หน้าบันไดแล้ว
เนื่องจากสถานที่มีความพิเศษ พ่อบ้านจงจึงไม่กล้าเดินเพ่นพ่านคนเดียว กลัวจะเกิดความเข้าใจผิด
อย่างไรเสียก็เป็นคนละประเทศกัน
มู่เถาเยาพูดอรุณสวัสดิ์ทักทายพ่อบ้านจง
พ่อบ้านจงก็ยิ้มตอบเธอ “อรุณสวัสดิ์เสี่ยวเยาเยา”
มู่เถาเยายังไม่ทันพูดต่อ เย่ว์เลี่ยง ลู่จือฉิน และเหลียงจีก็ออกมา ตามมาด้วยเย่ว์หลั่ง เย่ว์จือเหิง เย่ว์จือกวง
“พ่อกับพี่ใหญ่พี่รองทำไมตื่นเช้าจังคะ”
เย่ว์หลั่งลูบหัวของลูกสาว “ลูกรักตื่นแล้ว พ่อกับพี่ชายเรายังจะนอนหลับกันอีกเหรอ”
“…”
เย่ว์เลี่ยงยิ้มพูด “งั้นทุกคนไปออกกำลังด้วยกันเถอะ”
เย่ว์จือกวงมองลู่จือฉินแล้วยิ้มพูดอย่างอ่อนโยน “อาจารย์ลู่อยู่ในเขตป่าชั้นในของป่าเซียนโหยวได้นานขนาดนั้น ฝีมือจะต้องเก่งกาจแน่นอน ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ”
ลู่จือฉินยิ้มตอบ “เสี่ยวเยาเยาก็เล่าให้ฟังว่าพี่รองพรสวรรค์สูงมาก ฉันก็อยากลองทดสอบดูเหมือนกัน”
นี่เป็นลูกศิษย์ที่เย่ว์เลี่ยงสอนมาเองเลยนะ
เย่ว์จือกวงมองน้องสาวสุดที่รัก
มู่เถาเยายิ้มกว้างให้พี่ชาย
หัวใจดวงน้อยๆ ของเย่ว์จือกวงอ่อนยวบละลายเป็นน้ำ
เย่ว์หลั่งแอบอิจฉา เมื่อครู่ลูกสาวสุดที่รักยังไม่ยิ้มหวานขนาดนี้ให้เขา!
เขาจึงขัดจังหวะทันที “ลงกันเถอะ พวกเราแลกเปลี่ยนวิชากัน”
เขากับลูกชายคนโตเย่ว์จือเหิงเหมือนกัน ถนัดการต่อสู้แบบประชิดตัวของยุคปัจจุบัน
ต่อให้กำลังภายในอ่อน วิชาตัวเบาไม่ได้เรื่อง แต่สู้กับเย่ว์เลี่ยงก็ไม่ด้อยไปกว่ากัน
เย่ว์จือกวงฝีมือดีสุดในตระกูลเย่ว์ เก่งกว่าเย่ว์เลี่ยง
ทุกคนขานตอบแล้วลงชั้นล่าง
มู่เถาเยาสอนพ่อบ้านจง
ลู่จือฉินประลองกับเย่ว์จือกวง
เย่ว์เลี่ยงสู้กับเหลียงจี
เย่ว์หลั่งกับเย่ว์จือเหิงแลกเปลี่ยนวิชาความรู้
หนึ่งชั่วโมงต่อมาทุกคนก็หยุด
เย่ว์จือกวงกำมือคารวะลู่จือฉิน “อาจารย์สมกับเป็นอาจารย์ครับ! ผมขอนับถือ!”
“ฉันก็เอาชนะได้อย่างหืดขึ้นคอเหมือนกัน สมกับที่เสี่ยวเยาเยาชม พรสวรรค์ด้านต่อสู้ของเธอสูงมาก! เชื่อว่าอีกไม่นานก็เก่งเกินฉันได้!”
มู่เถาเยายิ้มถาม “พี่รองว่าอาจารย์สามเก่งหรืออาจารย์รองเก่งกว่า”
หลังจากฝากตัวเป็นศิษย์กับลู่จือฉิน อาจารย์เล็กซย่าโหวโซ่วก็กลายเป็นอาจารย์รอง
เย่ว์จือกวงครุ่นคิด “พี่ว่าอาจารย์รองเก่งกว่า”
มู่เถาเยามองลู่จือฉิน เลิกคิ้วเล็กน้อยพลางพยักหน้า
ตอนอาจารย์สามมาอยู่โลกนี้ก็อายุสามสิบกว่าแล้ว เลยวัยที่ดีที่สุดหรือวัยรองลงมาที่เหมาะแก่การเรียนวรยุทธต่อสู้แล้ว อีกทั้งเดิมทีร่างกายก็ไม่ค่อยดีนักเพราะความลำบากในวัยเด็ก
สิบกว่าปีที่ผ่านมานี้ ต่อให้อาจารย์สามจะพยายามแค่ไหนก็ฟื้นความสามารถเดิมในชาติที่แล้วมาได้แค่เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์
ส่วนอาจารย์รอง ฝึกวรยุทธมาทั้งชีวิต กำลังภายในล้ำลึกยากจะคาดเดา
ต่อให้อาจารย์สามมีกำลังภายในเต็มร้อยแบบชาติที่แล้ว หากสู้กับอาจารย์รอง ก็ต้องตกเป็นรองอยู่ดี อย่างไรเสียอาจารย์รองก็แก่กว่าอาจารย์สามตั้งสามสิบกว่าปี แค่คิดก็รู้ได้ถึงความแตกต่าง
ส่วนเธอ ไม่เพียงแต่จะมีประสบการณ์ของเมื่อชาติก่อน ยังได้ประโยชน์ความแข็งแรงแต่กำเนิดของชาวหมาป่าพระจันทร์ ไหนจะความเร็วและพลังที่แตกต่างจากคนปกติอีก กอปรกับกินยาบำรุงมากมายตั้งแต่เด็ก รวมกับพรสวรรค์ ทำให้เธอพัฒนาไปได้เร็ว
ลู่จือฉินยิ้มพูด “ฉันไม่เคยสู้กับผู้อาวุโสซย่าโหว แต่สิ่งที่เสี่ยวเยาเยาพูดย่อมเป็นจริงแน่นอน”
เวลานี้ผู้อาวุโสทั้งสี่ของตระกูลเป่ยและตระกูลเย่ว์ออกมาพร้อมตี้อู๋เปียนแล้ว
สถานะของบรรดาผู้อาวุโสมีความพิเศษ ฝีมือก็ย่อมไม่ธรรมดา แต่สุขภาพของพวกเขากลับสู้อาจารย์ทั้งสองของมู่เถาเยาไม่ได้
พวกเขาจึงทำได้แค่ออกกำลังกายเบาๆ
ตี้อู๋เปียนมองแล้วก็ตาร้อนผ่าว
คิดๆ ดูเขาเพิ่งอายุยี่สิบต้นๆ วัยกำลังดี แต่กลับนี่ก็ทำไม่ได้นั่นก็ห้ามทำ รู้สึกขายหน้าตัวเองต่อหน้าคนตระกูลเย่ว์!
พอมู่เถาเยาเห็นสายตาของตี้อู๋เปียนก็รู้ว่าเขาอยากออกกำลังกายตาม จึงพูดขึ้น “ตี้อู๋เปียน ไม่งั้นคุณฝึกโยคะก่อนดีไหม”
ตี้อู๋เปียนจุก
ไม่ใช่ว่าเขาดูถูกการฝึกโยคะหรอกนะ แต่เขาอยากฝึกอะไรที่มันดูเป็นลูกผู้ชายหน่อย!
เขาอยากฝึกแบบได้ปล่อยพลัง ไม่ใช่นุ่มนิ่มอะไรแบบนั้น
ต่อให้ดูไม่ผู้หญิงแม้แต่น้อยเขาก็ยังไม่พอใจอยู่ดี
ซาลาเปาน้อยเก่งขนาดนี้ เขาก็อยากเอาให้เก่งที่สุด!
มู่เถาเยาเห็นเขาเงียบไปจึงพูดต่อ “ตี้อู๋เปียน โยคะช่วยให้จิตใจสงบ ช่วยปรับอารมณ์ที่ขุ่นมัว ทั้งยังช่วยให้จิตใจแข็งแกร่ง ทำให้เรายิ่งมีความแน่วแน่…” บลาๆๆ
ทุกคนรวมถึงบรรดาผู้อาวุโสต่างกลั้นหัวเราะ
ตี้อู๋เปียนทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว “ซาลาเปาน้อย ฉันแค่ต้องการออกกำลังกาย ไม่ได้ต้องการเสริมสร้างหัวใจให้แข็งแกร่ง”
นี่หัวใจของเขายังแข็งแกร่งไม่พอหรือไง
ทำไมซาลาเปาน้อยไม่เข้าใจเขาเลยสักนิด!
เขาขอหักคะแนน!
“แต่ฝึกโยคะก็ช่วยให้ร่างกายแข็งแรงเหมือนกัน เพราะขณะฝึกจะมีการปรับการหมุนเวียนของเลือดลมทั่วทั้งร่างกายอย่างมีประสิทธิภาพ…ยังจะช่วยให้กล้ามเนื้อและข้อต่อของร่างกายได้รับการออกกำลังไปด้วย…เมื่อร่างกายมีความสมดุล การทำงานของอวัยวะต่างๆ ในร่างกายก็จะดีขึ้น…ตี้อู๋เปียน อย่าดูถูกโยคะเชียวนะ…”
มู่เถาเยาพรีเซ็นเตอร์โยคะทำการร่ายสรรพคุณบลาๆๆ อย่างไม่รู้จักเมื่อยปาก
ตี้อู๋เปียน “…”
ทุกคนทนไม่ไหว หลุดหัวเราะทีละคน
โอ๊ย เด็กน้อยสุดที่รักของพวกเขาทำหน้าจริงจังพูดแบบนี้มันน่ารักไม่ไหวแล้ว!
ตี้อู๋เปียนหน้าแดง “ซาลาเปาน้อย ฉันว่าฉันรักษาสุขภาพให้แข็งแรงก่อนค่อยออกกำลังกายดีกว่า ก่อนหน้านี้เธอพูดไม่ใช่เหรอว่าพอฉันดีขึ้นก็เริ่มฝึกพวกลมปราณได้ก่อน”
“อืม ได้ จะฝึกลมปราณหรือฝึกกำลังกายก็ทำไปพร้อมกันได้นะ”
ตี้อู๋เปียน “…”
นี่สรุปว่าเขาต้องฝึกโยคะเหรอ