ตอนที่เฉินซินโหรวพุ่งเข้าไปในห้องรับแขก เฉินฮวนฮวนก็เดินตามเข้าไปด้วย
จึงเห็นบอดี้การ์ดร่างใหญ่ เตะเข่าของเฉินเหม่ยเจวียน เฉินเหม่ยเจวียนเจ็บจนหน้าบิดเบี้ยว แล้วคุกเข่าลงพื้น
พอเห็นแบบนี้ เฉินฮวนฮวนยิ่งสะใจกว่าเดิม
“พวกแกทำอะไร! ปล่อยแม่ฉันนะ! โอ๊ย……” เฉินซินโหรวพุ่งไปหาบอดี้การ์ดคนนั้น ง้างมือจะตบเขา
แต่หลังจากนั้น บอดี้การ์ดกลับจับมือเธอไว้ แล้วหักล็อกแขนของเฉินซินโหรว
บอดี้การ์ดไม่ทะนุถนอมเลย แล้วใช้เข่ายันเอวของเฉินซินโหรวไว้ จนเธอคุกเข่าโอดครวญกับพื้น
เยี่ยจิ่งเฉินอึ้งไปเลย เขาเข้าใจแล้ว เฉินฮวนฮวนพาเฟิงหานชวนมาแก้แค้นตระกูลเฉิน
เวลาต่อมา เฉินเจี้ยนหมินก็กลิ้งลงมาจากบันไดอย่างทุลักทุเล แล้วข้างหลังเขาก็มีบอดี้การ์ดสองคน เหมือนโดนพวกเขาจับตัวออกมาอย่างนั้น
ตอนที่เขาเห็นเฉินฮวนฮวน เหมือนมีแสงสว่างปลายอุโมงค์ แล้วรีบพุ่งไปหาเธอ คุกเข่าต่อหน้าเธอ พร้อมจับมือข้างหนึ่งของเธอไว้
“ฮวนฮวน หนูปล่อยพ่อไปเถอะ! พ่อไม่ได้จงใจจะไม่เจอหนู หลายวันมานี้บริษัทยุ่งมาก ยุ่งจนไม่มีเวลารับโทรศัพท์หนู หนูรีบให้พวกเขาปล่อยเหม่นเจวียนกับซินโหรวเถอะ” เฉินเจี้ยนหมินจับมือเธอไว้แน่น ตอนที่ขอร้อง ยังแอบเหลือบมองเฟิงหานชวนด้วย
เฟิงหานชวนส่งสายตาเยือกเย็นให้ จนเฉินเจี้ยนหมินสะดุ้งกลัว
เขารู้จักเฟิงหานชวน เคยเจอเขาที่งานเลี้ยง ตอนนั้นเขาได้ยินข่าวว่า คุณชายสามตระกูลเฟิงนิสัยเหี้ยมโหดมาก ไม่มีจุดอ่อนหรือช่องโหว่เลย
ไม่สนใจใครเลย ไม่สนใจผู้หญิงด้วย คนที่อยากรู้จักเฟิงหานชวน ไม่มีโอกาสไปตีสนิทเลย
หลายวันมานี้ ไม่ได้รับเงินทุนจากเฟิงซื่อกรุ๊ปสักที ทีแรกคิดไว้ว่าจะให้ฮวนฮวนไปคุยด้วย ให้เธอไปเร่งตระกูลเฟิง แต่เขายังไม่ทันลงมือ เฉินฮวนฮวนกลับพาคุณชายสามมาถึงที่ก่อน
เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ลูกสาวตัวเองที่ดูหัวอ่อน แต่ความจริงไม่เป็นอย่างนั้น เพิ่งแต่งเข้าตระกูลเฟิงไม่นาน แต่กลับเชิญคุณชายสามมาได้
“เจี้ยนหมิน! เฉินเจี้ยนหมิน! คุณจะขอร้องมันทำไม? มันอยากจะให้เราตาย ยังพาพวกมาเฟียมาเยอะแยะ คุณรีบแจ้งตำรวจสิ!” เฉินเหม่ยเจวียนตะโกนใส่เฉินเจี้ยนหมิน
“อาเฉิน คุณรีบหนีไป รีบไปแจ้งตำรวจ! ให้ตำรวจมาช่วยเราเร็ว!” เฉินซินโหรวลนลานมาก เห็นเยี่ยจิ่งเฉินยืนบื้ออยู่หน้าประตู จึงตะโกนเสียงดัง
“พวกเธอบ้าไปแล้วเหรอ!”
เฉินเจี้ยนหมินหันไปตะคอกใส่สองแม่ลูก แล้วพูดว่า “นี่เป็นคุณชายสามตระกูลเฟิง เฟิงหานชวน ไม่ใช่มาเฟีย!”
“อะไรนะ!!!”
เฉินเหม่ยเจวียนกับเฉินซินโหรวอุทานพร้อมกัน แล้วทำหน้าอึ้ง
ถึงพวกเธอจะไม่เคยเจอตัวจริง แต่ก็เคยได้ข่าวเฟิงหานชวนมาบ้าง พวกเธอจึงรู้จักเขาดี
พวกเธอคิดไม่ถึงจริงๆ ผู้ชายที่เฉินฮวนฮวนพามาด้วย จะเป็นเฟิงหานชวน–อาสามของเฟิงเฉิเหยี่ยน
“พวกแกอยากทำอะไรกันแน่? อยากทำอะไรกันแน่!” เฉินซินโหรวเริ่มร้องไห้ ท่าทางเธอแบบนี้ น่าขายหน้าชะมัด
ทีแรกเธอคิดว่าผู้ชายที่เฉินฮวนฮวนพามาดูดี แต่ไม่คิดเลยว่าเขาไม่ใช่หัวหน้ามาเฟีย แต่กลับเป็นเฟิงหานชวน
เฟิงหานชวน หล่อขนาดนี้เลยเหรอ!
แต่ว่า เฉินซินโหรวโกรธมาก เฟิงหานชวนช่วยนังเฉินฮวนฮวน เขายืนอยู่ข้างมัน
“คุณชาย คุณชายสาม ฉันต่างหากที่ควรเป็นหลานสะใภ้ของคุณ!” เฉินซินโหรวกัดฟันแน่น เห็นท่าทางที่ได้ใจของเฉินฮวนฮวน แต่ตัวเองกลับคุกเข่าอยู่ที่พื้น เธอจึงมีความคิดบางอย่าง
เธอจะให้เฟิงหานชวนเกลียดเฉินฮวนฮวน
เฟิงหานชวนเลิกคิ้ว ยิ้มอย่างเย็นชา “ทีแรกคุณควรเป็นหลานสะใภ้ของผม? คุณหนูเฉิน พูดให้เคลียร์หน่อยดีกว่า”
เฉินซินโหรวสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดต่อหน้าทุกคนว่า “เรื่องที่ตระกูลเฟิงมาสู่ขอ คุณก็น่าจะรู้ดี ความจริงฉันเป็นลูกสาวคนโต ฉันควรจะแต่งงานกับเฟิงเฉินเหยี่ยน แล้วพ่อของฉันก็จะให้ฉันแต่งด้วย”
“แต่เฉินฮวนฮวน! เฉินฮวนฮวนมันแย่งไป!” เฉินซินโหรวชี้หน้าเฉินฮวนฮวน แล้วจ้องเธอไว้ “เฉินฮวนฮวนเอาแต่ร้องไห้จะฆ่าตัวตาย แล้วขอร้องให้พ่อแต่งมันเข้าตระกูลเฟิง ถ้ามันไม่ทำแบบนั้น คนที่จะเป็นหลานสะใภ้คุณ ควรจะเป็นฉัน”
ถึงเยี่ยจิ่งเฉินจะอยู่ด้วย แต่ถ้าเรื่องนี้ผ่านไปเธอจะอธิบายกับเขาเอง ตอนนี้ต้องให้เฟิงหานชวนเกลียดเฉินฮวนฮวน นี่เป็นเรื่องหลัก
“เหรอ? ฮวนฮวน? เรื่องเป็นอย่างนี้เหรอ?” เฟิงหานชวนหันไปหาเธอ แล้วถามอย่างมีเลศนัย
พอได้ยินเขาถามตัวเองแบบนี้ เฉินฮวนฮวนเลยอึ้ง หรือว่าเขาเชื่อเฉินซินโหรว?
เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อแต่งเข้าตระกูลเฟิง?
ตอนที่เฉินฮวนฮวนกำลังใจหาย เฟิงหานชวนกลับยิ้ม แล้วยื่นมือไปขยี้หัวเธอ “ผมไม่เชื่อว่าคุณเป็นคนแบบนั้น”
ทันใดนั้น ใจของเฉินฮวนฮวนเหมือนหยุดเต้น แล้วมองผู้ชายตรงหน้า เหมือนมีความอบอุ่นมาโอบล้อมตัวเองไว้
นี่เป็นความสบายใจที่ห่างหายไปนาน
“อะไรนะคะ? คุณไม่เชื่อเหรอคะ? คุณชายสามคะ มันเป็นคนแบบนั้น ไม่เชื่อคุณถามอาเฉินสิคะ!” เฉินซินโหรวลนลานจนชี้ไปหาเยี่ยจิ่งเฉิน
เมื่อกี้เยี่ยจิ่งเฉินเห็นเฟิงหานชวนขยี้หัวเฉินฮวนฮวนแบบนั้น ในแววตามีแต่ความเอ็นดู เขาเป็นผู้ชาย เขาต้องเข้าใจผู้ชายอยู่แล้ว
เขาไม่คิดเลยว่า ที่แท้เฟิงหานชวนเอ็นดูเฉินฮวนฮวน แถมยังชอบเธอด้วย
คืนนั้น เขาแค่เห็นว่าทั้งสองจูบกัน แต่เกิดเรื่องอะไรกันแน่ เขาก็ไม่ค่อยรู้เหมือนกัน
แล้วตอนนี้……เยี่ยจิ่งเฉิยสงสัยว่า เฟิงหานชวนลงมือกับเฉินฮวนฮวนก่อน
เพราะในความทรงจำเขา เฉินฮวนฮวนไม่ใช่ผู้หญิงที่จะไปยั่วยวนผู้ชาย เพราะฉะนั้น เฟิงหานชวนต้องเป็นฝ่ายรุกก่อน
“อาเฉิน! ทำไมคุณไม่พูดล่ะ? คุณรีบพูดสิ!” เฉินซินโหรวคิดแค่จะให้เยี่ยจิ่งเฉินช่วยเธอ แล้วรีบให้เฟิงหานชวนเกลียดเฉินฮวนฮวน
เธอยังใส่ร้ายว่า “อาเฉินเป็นแฟนเก่าเฉินฮวนฮวน เฉินฮวนฮวนไม่สนใจความรู้สึกอาเฉิน แล้วจะแต่งเข้าตระกูลเฟิง อยากจะเป็นหนูตกถังข้าวสาร”
เฉินฮวนฮวนฟังที่เฉินซินโหรวพูด เธอรู้สึกขำมาก
เฉินซินโหรวเพื่อใส่ร้ายเธอ ถึงขั้นยอมสร้างเรื่องเลย!
“เฉินซินโหรว นานขนาดนี้แล้ว เธอยังไม่เปลี่ยนวิธีการโกหกอีกเหรอ” เฉินฮวนฮวนยิ้มเอ่ย “เธอคิดว่าเฟิงหานชวนจะเชื่อง่ายๆเหมือนคุณครูของเธอเหรอ?”