ตอนที่ 147 ความพ่ายแพ้
อาจารย์เหมยหลานให้ใบหยกแก่พวกเขาแต่ละคน และบอกให้พวกเขาหลับตาแล้วแตะใบหยกนั้นบนหน้าผากของพวกเขา
ข้อมูลในใบหยกปรากฏขึ้นในใจพวกเขาทันทีเมื่อสัมผัสหน้าผากของพวกเขา
“นี่ นี่คือเทคนิค [กระแสจิต! ฉันคิดว่า [กระแสจิต] เป็นทักษะบางอย่างที่คุณได้รับโดยธรรมชาติแต่จริงๆ แล้วมันเป็นเทคนิคที่ทุกคนสามารถเรียนรู้ได้! แต่ทําไมมังกรปลอมตัวนั้นไม่สอนฉันล่ะ”ถังลี่เสวี่ยบ่นที่มังกรปลอมในใจของเธอ
อย่างไรก็ตาม เธอจําคําสาบานของหรงเจี้ยได้ในทันทีว่า “พวกเขาไม่สามารถสอนทุกอย่างที่เรียนรู้ที่สถาบันสถาบันจิ้งจอกนับหมื่นได้โดยไม่ได้รับอนุญาต” และคิดว่ามังกรปลอมควรอยู่ภายใต้การสาบานแบบนี้ด้วย
นั่นคือเหตุผลที่ไม่กล้าสอนเทคนิคนี้ให้กับถังลี่เสวี่ย และทําได้เพียงแนะนําให้ถังลี่เสวี่ยเข้าสู่สถาบันจิ้งจอกนับหมื่นด้วยตัวเองและเรียนรู้ทั้งหมดที่นี่
“ยังไงเราก็ยังเป็นจิ้งจอกอยู่ดี การแปลงร่างทําให้เราดูเหมือนคน แต่ไม่ได้หมายความว่าเรากลายเป็นมนุษย์ เราไม่มีเส้นเสียงเหมือนพวกเขา เลยพูดไม่ได้เหมือนมนุษย์ แต่เราใช้ [กระแสจิต]ได้เพื่อปกปิดตัวตน อย่าลืมขยับริมฝีปากทุกครั้งที่ใช้ [กระแสจิต และประสานการเคลื่อนไหวของริมฝีปากเพื่อให้ดูเหมือนกับว่าคุณกําลังพูดด้วยปากจริงๆ”อาจารย์เหมยหลานเตือนพวกเขา
“หึ ก็แค่แกล้งทําเป็นคุย! แต่การใช้ [กระแสจิต] นี้แทนเสียงของเรานั้นยอดเยี่ยมมาก! ช่างเป็นวิธีที่ชาญฉลาด!” ถังลี่เสวี่ยพยักหน้าด้วยความประหลาดใจ
ตามปกติถึงลี่เสวี่ยไม่เข้าใจวิธีการพูดพล่อยๆ แบบนี้ เช่น หมุนเวียนพลังงานของสวรรค์และโลกในร่างกายของเราแล้วเชื่อมต่อเข้ากับจิตใจของเราโดยตรง” ดังนั้นเธอเพียงแค่ส่งความคิด ของเธอไปยังระบบของเธอและ…
ทิ้ง!
โคุณต้องการเข้าใจ กระแสจิต ด้วยราคา 10 เหรียญเทพหรือไม่? ใช่/ไม่ใช่]
“ว้าว ราคาถูกมาก! เหรียญเทพ 10 เหรียญเท่านั้นเอง! ฮิฮิฮิ… ใช่! ถังลี่เสวี่ยปิดริมฝีปากสีชมพูของเธอ และหัวเราะคิกคัก
ราวกับว่าหมอกในจิตใจของเธอปลอดโปร่ง ถังลี่เสวี่ยสามารถเข้าใจทุกคําในหยก [กระแสจิต]ตั้งแต่ต้นจนจบได้อย่างง่ายดาย
ดิง!
โคุณได้รับทักษะ (กระแสจิต)]
[กระแสจิต (Lv1) และ การรับรสที่เพิ่มมากขึ้น (Lv5) สามารถรวมกันเป็นความสามารถขั้นเทพ [การสนทนา] ได้โดยใช้แต้มทักษะ 6 แต้ม คุณต้องการที่จะรวมมันตอนนี้?]
โอ้? สามารถใช้ร่วมกับ [การรับรสที่เพิ่มมากขึ้น] ได้งั้นหรอ? แต่ [การสนทนา] ฟังดูไร้ประโยชน์… ดูเหมือนว่าความสามารถขั้นเทพในการสื่อสารกับผู้อื่นหรือสิ่งมีชีวิตอื่นๆ โอเคฟังดูมีป ระโยชน์แต่ฉันชอบความสามารถขั้นเทพของ [เสริมประสาทสัมผัสทั้งห้า] มากกว่า! ดังนั้นไม่เลย” ถังลี่เสี่ยปฏิเสธความคิดที่จะรวมมันเข้าด้วยกันทันที
อาจารย์เหมยหลานเริ่มแนะนําสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นทีละขั้นตอน และกล่าวถึงสิ่งสําคัญสองสามประการเกี่ยวกับ [กระแสจิต] เพื่อให้พวกมันจดจําและเข้าใจอย่างช้าๆ
ถังลี่เสวี่ยไม่สนใจเรื่องนี้ ขณะที่เธอเบิดริมฝีปากสีชมพูและพยายามใช้ [กระแสจิต] ของเธอในเวลาเดียวกัน
” ทดสอบ…. ทดสอบ… หนึ่ง, สอง, สาม, สี่, ห้า….”
เสียงที่ไร้เดียงสาแต่อ่อนหวานเข้ามาในใจของทุกคน และพวกเขามองไปรอบ ๆ ชั่วครู่ก่อนที่พวกเขาจะจ้องมองไปที่ถังลี่เสวี่ย
“เสียงนั้นคือคุณ ถังลี่เสวี่ยใช่ไหม ลองพูดกับฉันอีกครั้งสิ” ดวงตาของอาจารย์เหมยหลานเป็นประกายเมื่อเธอจ้องไปที่ถังลี่เสวี่ย
“ฉันเอง อาจารย์เหมยหลาน! ฉัน ฉันพูดได้แล้ว! ฮีสี่ฮี” ถังลี่เสวี่ยพยายามอีกครั้งและหัว ราะอย่างภาคภูมิใจหลังจากนั้น
“ดี! คุณมีความสามารถในการเข้าใจที่สูงมาก! ให้รางวัลหนึ่งร้อยเครดิต!” อาจารย์เหมยหลานยิ้มอย่างอ่อนโยน และหยิบตราหยกสีขาวของเธอออกมาและแสงสีขาวเล็ก ๆ มุ่งไปที่ป้ายทองแดงของถังลี่เสวี่ย
จํานวนที่แสดงในตราทองแดงของถังลี่เสวี่ยเพิ่มขึ้นจากยี่สิบเป็นหนึ่งร้อยยี่สิบในขณะนี้
ถังลี่เสวี่ยยิ้มอย่างสดใสเมื่อเห็นสิ่งนั้น และขอบคุณอาจารย์เหมยหลานอย่างรวดเร็วสําหรับรางวัล
อาจารย์เหมยหลานบอกถังลี่เสวี่ยเพื่อให้เธอช่วยสอนสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นเกี่ยวกับ [กระแสจิต] จิ้งจอกระดับ [ไม่ธรรมดา] เหล่านี้ฉลาดจริงๆ และพวกเขาสามารถใช้ [กระแสจิต] ได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงแม้ว่าจะยังงุ่มง่ามมากก็ตาม
บทเรียนของพวกเขาสําหรับวันนี้สิ้นสุดลงโดยไม่รู้ตัว และอาจารย์เหมยหลานก็ยืนอยู่ หน้าชั้นเรียนอีกครั้ง
“เอาล่ะ เด็กๆ บทเรียนของวันนี้จบลงแล้ว! พวกคุณทุกคนสามารถนําเสื้อคลุมตัวนอกนี้ไปและจําไว้ว่าคุณต้องสวมมันเสมอเมื่อเข้าไปในอาคารการศึกษาแห่งนี้” อาจารย์เหมยหลานมอบเสื้อคลุมสีน้ําเงินตัวนอกให้แต่ละคน
“คนที่สวมชุดคลุมสีน้ําเงินคือนักเรียนคลาสผู้ตรวจสอบ คนที่สวมชุดคลุมสีแดงเลือดนกเป็นนักเรียนคลาสปฏิบัติการ ในขณะที่คนที่สวมชุดคลุมสีดํานั้นเป็นนักเรียนจากคลาสชั้นยอด ดังนั้นอย่าไปยั่วยุคนชุดดํา แต่คุณสามารถ ไม่ คุณต้องยั่วยวนผู้สวมชุดคลุมสีแดง!” อาจารย์เหมยหลานหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เธอบอกพวกเขา
ถังลี่เสวี่ยและคนอื่น ๆ ตะลึงในชั่วขณะหนึ่ง เมื่อพวกเขาพยายามสวมเสื้อคลุมสีฟ้าครามหลังจากที่ได้ยินคําพูดของอาจารย์เหมยหลาน
“อีกอย่าง…. หลังจากที่เธอสวมชุดนั้นแล้ว ฉันอยากให้พวกคุณทุกคนแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มละสามจิ้งจอก” อาจารย์เหมยหลานกล่าวกับพวกเขา
พวกเขาใช้เวลาไม่นานในการสร้างสองกลุ่ม
ถังลี่เสวี่ย ปิงอี้และเฮยหยิงห่าวอยู่ในกลุ่มเดียวกัน ในขณะที่หลี่จิง กันอาโอเมียว และหวงห่าวอยู่อีกกลุ่ม
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกผิดกับจิ้งจอกดําจริง ๆ เนื่องจากเธอลืมเขาไปสนิทเลย ซึ่งเขาทําให้เธอได้รับศิลปะแห่งการปกปิด] ดังนั้นเธอจึงเชิญเขาเข้าร่วมทีมของเธอเป็นการส่วนตัว
เฮยหยิ่งห่าวจิ้งจอกดํามีความสุขมากเมื่อถังลี่เสี่ยเรียกเขาให้เข้าร่วมกลุ่มของเธอ
เขาน้ําตาไหลและวิ่งไปหาถังลี่เสวี่ยอยากจะกอดเธออีกครั้ง แต่เขากลับถูกขัดขวางโดยบังอี้และญาญ่าในทันที ใบหน้าของพวกเขาเย็นชาราวกับว่าจะฉีกเขาออกเป็นชิ้น ๆ ถ้าเขากล้าเข้า ใกล้อีกก้าว
| องค์ประกอบทีมไม่เลว มาสู้กันเพื่อดูว่าคุณมีความสามารถอะไร!” อาจารย์เหมยหลานโบกมือที่เรียวยาวสีขาวของเธอ และฝาครอบที่มองไม่เห็นห่อหุ้มไว้ทั้งหมดเพื่อไม่ให้ห้องเรียนเสียหายเมื่อทําการต่อสู้กัน
“เด็กน้อย มานี่ คราวนี้คุณไม่สามารถเข้าร่วมการต่อสู้นี้ได้ ปล่อยให้เจ้านายของคุณต่อสู้คนเดียว” อาจารย์เหมยหลานโบกมือให้ญาญ่า
ญาญ่ามองไปที่ถังลี่เสวี่ยเพื่อขอความเห็นชอบจากเธอ และถังลี่เสวี่ยพยักหน้าให้ญาญ่า
ญาญ่าขมวดคิ้ว เธอออกจากถังลี่เสวี่ยเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ และโฉบอยู่ข้างอาจารย์เหมยหลาน
“ทุกคนพร้อมหรือยัง เริ่ม!” อาจารย์เหมยหลานให้สัญญาณ
ในตอนแรก ทุกคนยังคงตกใจกับคําสั่งกะทันหันของอาจารย์เหมยหลาน แต่พวกเขาก็เงียบขรึมและพุ่งเข้าหากันทันที
ถังลี่เสวี่ยต้องการเปิดใช้งาน (ร่างเทพ] ของเธอ และซุ่มโจมตีศัตรูจากด้านหลัง แต่ก่อนที่เธอจะทําได้นั้น กันอาโอเมียวก็ใช้ความสามารถขั้นเทพของเขาควบคุมจิตใจของเธอไว้แล้ว
ดวงตาสีฟ้าบุษราคัมของถังลี่เสวี่ยส่องประกายด้วยแสงสีม่วง และร่างกายของเธอไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป เธอค่อยๆสูญเสียการควบคุมร่างกายของเธอเอง
“ไอ้บ้า! ฉัน… ฉันขยับไม่ได้! ฉันเริ่มสูญเสียการควบคุมร่างกายของฉันเอง! ถังลี่เสวี่ยกัดฟันของเธอและพยายามเขย่าร่างกายของเธอให้หลุดพ้นจากการควบคุมของกันอาโอเมียว แต่เธอล้มเห ลวอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้เธอไม่สามารถขยับแม้แต่นิ้วเดียวของเธอได้
ถังลี่เสวี่ยเริ่มเหวี่ยงหมัดไปรอบๆ กําหนดเป้าหมายเพื่อนร่วมทีมของเธอเองภายใต้การควบคุมของกันอาโอเมียว
เฮยหยิงห่าวจิ้งจอกดทุ่งด้วยความเร็วสายฟ้าเพื่อกระแทกกันอาโอเมียวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้เพื่อที่เขาจะได้ปลดปล่อยถังลี่เสี่ยออกจากความสามารถในการควบคุมจิตใจอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม เขาถูกหลี่จึงปิดกั้นก่อนที่เขาจะได้ใกล้ชิดกับกันอาโอเมียว
“ฉันขอโทษจริงๆ ผู้ให้ทานเฮยแต่เจ้าไปจากที่นี่ไม่ได้แล้ว” หลี่จึงประสานมือและพูดกับเฮยหยิ่งห่าว
หลี่จึงเธอเกือนจะได้เข้าคลาสชั้นสูงแล้ว เธอจึงเป็นอัจฉริยะ และสามารถเชี่ยวชาญทักษะ [กระแสจิต] ได้อย่างสมบูรณ์เป็นคนที่สองต่อจากถังลี่เสวี่ย โดยที่เธอไม่ได้รับการช่วยเหลือใดๆเลย
เหตุผลที่หลี่จึงปฏิเสธที่จะเข้าสู่คลาสชั้นสูงคือเธอปฏิเสธที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิตใด ๆ ในทุกสถานการณ์
สายพันธุ์ของหลี่จิงคือ จิ้งจอกสหายอวโลกิเตศวร (สองหาง) ในฐานะที่เป็นสุนัขจิ้งจอกที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับศาสนาพุทธ เธอจะฆ่าอย่างปาเถื่อนเหมือนสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นๆได้อย่างไรกันล่ะ?
แต่ถึงแม้ว่าเธอจะไม่สามารถฆ่าสิ่งมีชีวิตใดๆ ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่สามารถตรึงพวกมันได้
อันที่จริงความสามารถขั้นเทพของหลี่จิงนั้นเชี่ยวชาญในการผนึกจิตใจ และร่างกายของคู่ต่อ
หลี่จึงเริ่มสวดมนต์พุทธมนต์ในขณะที่จิ้งจอกดําเฮยหยิงห่าวเพิกเฉยต่อเธอ และผ่านไปอย่างรวดเร็วจากด้านซ้ายของเธอเพื่อจัดการเป้าหมายกันอาโอเมียว
แต่ทันใดนั้นร่างกายของเฮยหยิงห่าวก็หนักขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าน้ําหนักตัวของเขาเพิ่มขึ้นหลายร้อยเท่า
เขากัดฟันและพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะลากร่างที่หนักอึ้งของเขา แต่ยิ่งหลี่จิงสวดมนต์สวดมนต์ของเธอมากเท่าไหร่ ร่างกายของเขาก็ยิ่งหนักขึ้นเท่านั้น
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็ไม่สามารถรองรับน้ําหนักตัวของเขาเองได้อีกต่อไป และล้มลงไปข้างหน้า เขาไม่สามารถยืนขึ้นได้อีกต่อไปราวกับว่ามีภูเขาขนาดมหึมาที่กดทับบนร่างกายของเขา
หวงห่าวจิ้งจอกขโมยเปิดใช้งานความสามารถขั้นเทพของเขา (ร่างแยกเงา] และรูปหล่อของเขาแบ่งออกเป็นสิบ!
หวงห่าวก็เข้าร่วมการต่อสู้ทันที โดยโจมตีป้องด้วยหมัดและล้อมรอบชิงอี้ด้วยร่างแยกเงาทั้งเกาของเขา
อันที่จริงปิงอี้สามารถเปิดใช้งานเยือกแข็งของเธอเพื่อทําลายร่างแยกของหวงห่าวทั้งหมดได้แม้กระทั่งแช่แข็งร่างกายที่แท้จริงของเขา แต่ถังลี่เสวี่ยก็อยู่ใกล้เธอมากในตอนนี้ และหากเธอเปิดใช้งานการเยือกแข็งของเธอ มันจะทําร้ายถังลี่เสวี่ยไปด้วย
กันอาโอเมียวสามารถควบคุมนกขนาดใหญ่ และจระเข้ยักษ์จํานวนมากได้ในคราวเดียวในการทดสอบครั้งแรก และทําให้พวกมันฆ่ากันก่อนหน้านี้ ทําไมเธอถึงทําแบบเดียวกันไม่ได้ในตอนนี้! ดวงตาสีม่วงของเธอส่องประกายอีกครั้ง ขณะที่เธอพยายามควบคุมบังอี้ด้วยในครั้งนี้!
บิงอี้รู้สึกว่าจิตใจของเธอสับสน และร่างกายของเธอก็เคลื่อนไหวยากขึ้น ขณะที่เธอ หลบเลี่ยงถังลี่เสวี่ยและหวงห่าวการโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง
“พอแล้ว! ทีมของหลี่จึงเป็นผู้ชนะ!” อาจารย์เหมยหลานส่ายหัวด้วยความผิดหวัง
หลี่จิงหยุดสวดมนต์พุทธมนต์ของเธอและเฮยหยิงห่าวสามารถขยับร่างกายของเขาได้ตามปกติ
กันอาโอเมียวหยุดใช้ความสามารถในการควบคุมจิตใจของเธอ ดังนั้นถังลี่เสวี่ยจึงกลับมาควบคุมร่างกายของเธออีกครั้ง และหวงห่าวก็หยุดการโจมตีของเขาเช่นกัน
“ทีมของหลี่จิงบวก 30 เครดิตเป็นรางวัล! ทีมของถังลี่เสวี่ยลบสามสิบเครดิตเป็นการลงโทษ!” อาจารย์เหมยหลานประกาศขณะที่เธอยกตราหยกขาวขึ้น
แสงสีขาวบินออกจากเหรียญทองแดงของทีมถังลี่เสวี่ยและเข้าสู่เหรียญทองแดงของทีมหลี่จิง
ถังลี่เสวี่ยกัดฟันด้วยความโกรธเพราะคิดว่าตัวเองไร้ประโยชน์ และความผิดหวัง โดยความผิดหวังท่วมท้นหัวใจของเธอ
ไม่จําเป็นต้องให้ใครมาบอกเธอ การต่อสู้ครั้งนี้จบลงด้วยความพ่ายแพ้อย่างยับเยินเพราะเธอ!
แต่เธอก็เตือนตัวเองอยู่เสมอว่า อดทนไว้! ไม่เกินสิบวัน! ฉันต้องการเวลาไม่ถึงสิบวันเพื่อพัฒนาเป็นระดับ [ไม่ธรรมดา] แบบพวกเขา! ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าสองเท่าอย่างแน่นอนหลังจากที่ฉันวิวัฒนาการในภายหลัง!”
เหตุผลที่ถังลี่เสวี่ยสามารถตกอยู่ภายใต้การควบคุมจิตใจของกันอาโอเมียวได้อย่างง่ายดายก็คือจิตวิญญาณของเธออ่อนแอที่สุดในบรรดาทุกคนที่นี่
เธอสามารถปกปิดจุดอ่อนของเธอในด้านความแข็งแกร่งและความว่องไวด้วยการฝึกฝนของมนุษย์ในตันเถียนซึ่งทําให้เธอได้รับค่าสถานะเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่จิตวิญญาณของเธอก็ยังคงอยู่ที่ระดับ [ธรรมดา]
พลังวิญญาณของเธอในตอนนี้อ่อนแอเกินไป!