ตอนที่ 148 ไม่ ฉันจะไม่ทํามันอีก!
ถังลี่เสี่ยยังตระหนักว่าหลังจากที่เธอลงทะเบียนในอาคารการศึกษาแห่งนี้แล้ว ตราทองแดงและการ์ดทองแดงของเธอก็เชื่อมต่อกัน
บัตรทองแดงของถังลี่เสี่ยยังเหลืออีกเก้าสิบเครดิต หลังจากที่แสงสีขาวบินออกจากตราทองแดงของเธอ และเข้าสู่เหรียญทองแดงของทีมหลี่จึง
ถังลี่เสวี่ยรู้ว่าเครดิตเหล่านี้เป็นสกุลเงินในสถาบันจิ้งจอกนับหมื่น แต่คนอื่นยังไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้
หลังจากที่อาจารย์เหมยหลานออกจากชั้นเรียน ถังลี่เสวี่ยและคนอื่นๆ ก็กลับไปที่อาคารพักอาศัยสูงของพวกเขา
พวกเขาทั้งหมดหิวโหย ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจมองหาที่กินในอาคารที่พักอาศัยนั้นและพวกเขาก็หาร้านอาหารขนาดใหญ่ที่ชั้นหนึ่งได้
ในบรรดาพวกเขาทั้งหมด มีเพียงถังลี่เสวี่ยและหลี่จิงเท่านั้นที่สามารถใช้ทักษะ [กระแสจิต]ได้อย่างเชี่ยวชาญ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงเปรียบเสมือนผู้นําในทีมของตนในตอนนี้
แต่ถังหลี่เสี่ยตกใจทันทีเมื่อเธอเปิดหนังสือเมนูบนโต๊ะของพวกเขา
ซุปเต่าใต้: 5 เครดิต
สตูว์นกไฟ: 7 เครดิต
ลูกชิ้นงูหลามสองหัว: 9 เครดิต
ซี่โครงเสือย่างซอสบาร์บีคิว 15 เครดิต
หมูปาสามเขาเปรี้ยวหวาน: 17 เครดิต
ถังลี่เสวี่ยและกลุ่มของเธอก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ ขณะที่พวกเขาจ้องไปที่อาหารในหนังสือเมนูที่ละรายการ
“แพงมาก! นี่เป็นการหลอกลวงหรืออะไร! ถังลี่เสวี่ยกรีดร้องในใจของเธอ ถังลี่เสวี่ยมีเครดิตมากที่สุดในบรรดาพวกเขาทั้งหมด และแม้กระทั่งเธอรู้สึกว่าอาหารเหล่านี้มีราคาแพงมาก
ตัวเธอเองเป็นคนตะกละ ดังนั้นเธอจึงต้องการอาหารอย่างน้อยสามจานเพื่อเติมเต็มท้องของเธอ
นอกจากเธอแล้ว ยังมีญาญ่าอีก! ญาญ่าต้องกินถึงห้าหรือหกจาน เพื่อเติมเต็มท้อง และเธอต้องการอย่างน้อยสิบสองจานเพื่อให้ไม่รู้สึกหิว
ยิ่งไปกว่านั้นปิงอี้มีเครดิต -10 เครดิตเพราะทีมของพวกเขาแพ้ให้กับทีมของหลี่จิง ถังลี่เสวี่ยรู้สึกผิดจริง ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้เนื่องจากทีมของเธอแพ้เพราะเธอ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะเลี้ยงอาหารเธอในวันนี้
โชคดีที่จิ้งจอกดํา เฮยหยิ่งห่าวยังคงมี 20 เครดิตในการ์ดทองแดงของเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถจ่ายค่าอาหารของตัวเองได้ในวันนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นเครดิตของถังลี่เสวี่ยจะหมดไปในมื้อเที่ยงนี้อย่างแน่นอน
หลี่จึงมี 80 เครดิตในบัตรทองแดงของเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่มีปัญหาใดๆ ในขณะที่เพื่อนร่วมทีมสองคนของเธอ กันอาโอเมียวและหวงห่าวมี 50 เครดิตในการ์ดทองแดงของพวกเขา
อาหารทั้งหมดถูกส่งไปที่โต๊ะโดยบริกรหลังจากสั่งอาหารได้ไม่นาน
ถังลี่เสวี่ยและคนอื่น ๆ กินอย่างเงียบ ๆ และช้า ๆ ได้ลิ้มรสอาหารอันโอชะที่แสนอร่อยด้วยความสุข
พวกเขายอมรับได้เพียงว่าอาหารทั้งหมดที่นี่คุ้มค่ามาก
เนื้อทั้งหมดปรุงด้วยเครื่องปรุงพิเศษที่ทําจากสมุนไพรล้ําค่าหลายชนิด
พวกเขาเกือบกลืนลิ้นเพราะความอร่อยของอาหาร
“หลี่จิง ฉันคิดว่าคุณเป็นแม่ชี คุณก็กินเนื้อเหมือนกันหรอ!” ถังลี่เสวี่ยหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นการแสดงออกที่มีความสุขของหลี่จิง เมื่อเธอได้ลิ้มรสอาหารจานเนื้อแสนอร่อยที่อยู่ตรงหน้าเธอ
“อมิตาพุทธ! ผู้ให้ทานถัง ฉันเป็นจิ้งจอกเหมือนกันนะ แน่นอน ฉันสามารถกินเนื้อสัตว์ได้เช่นกันฉันสามารถฆ่าสิ่งมีชีวิตได้ถ้าต้องการ แต่ฉันเลือกที่จะไม่ทํา การกินเนื้อสัตว์ก็โอเคแต่ก็ไม่ดีขณะที่เราใช้ชีวิตใดๆ ก็ตาม กรรมของเราก็จะถูกผูกมัดกับคนที่เราฆ่าโดยไม่รู้ตัวดังนั้นจะดีกว่า ถ้าเราพยายามหลีกเลี่ยงการฆ่าใครก็ตามให้มากที่สุดเท่าที่เราจะทําได้”หลี่จิงตอบถังลี่เสวี่ยและยิ้มให้เธอในขณะที่ให้คําแนะนํากับเธอ
“กรรมของเราก็จะถูกผูกมัดกับคนที่เราฆ่า… คือ ถังลี่เสี่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง และยิ้มขณะที่ เธอพยักหน้าให้หลี่จิงอย่างไม่เป็นทางการ
ข้าวไข่เจียวไข่เหยี่ยวไฟราชาสายฟ้า: 4999 เครดิต
ถังลี่เสวี่ยมองดูอาหารที่แพงที่สุดในหนังสือเมนูและสาบานว่าจะกินกับญาญ่าให้ได้ในสักวันหนึ่ง
หลังจากเลี้ยงอาหารญาญ่าและปิงอี้แล้วในเที่ยงนี้ เครดิตของเธอก็ลดเหลือเพียงแค่ 23 เครดิต
อย่างไรก็ตาม พวกเขายังไม่ได้ตระหนักถึงความสยดสยองที่แท้จริงที่พวกเขาจะต้อง เผชิญในภายหลัง
พวกเขาเพิ่งตระหนักได้หลังจากที่พวกเขากลับมาที่ห้องของตน และพบว่าบางคนไม่สามารถเปิดใช้งานห้องของตนเองได้ แม้ว่าจะใส่การ์ดทองแดงลงในกล่องเล็กๆ สีดําหลังประตูแล้วก็ตาม!
หมายความว่าอย่างไร หากพวกเขาไม่สามารถเปิดใช้งานห้องด้วยการ์ดทองแดงได้? หมายความว่าพวกเขาสามารถอาศัยอยู่ในห้องขนาดเท่าตู้เสื้อผ้าที่มืดมิดเท่านั้นหรอ ไม่ได้อยู่ในพื้นที่พิเศษที่มีบ้านสองชั้นเหมือนเมื่อก่อน!
สุนัขจิ้งจอกที่ยังคงมีเครดิตอยู่ในการ์ดทองแดงอย่างถังลี่เสวี่ยและหลี่จิงไม่รู้เรื่องนี้ แต่สุนัขจิ้งจอกตัวอื่นในกลุ่มของพวกเขาตื่นตระหนก พวกเขาคิดว่าการ์ดทองแดงนี้เสียแล้ว
ปิงอี้และเฮยหยิงห่าวเคาะประตูห้องของถังลี่เสวี่ยสองสามครั้ง และบอกทุกอย่างกับเธอหลังจากที่เธอออกมาจากห้องของเธอ
ถังลี่เสี่ยพาพวกเขาไปที่ชั้นหนึ่ง และช่วยพวกเขาถามเจ้าหน้าที่แผนกต้อนรับเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่พบว่าพวกเขาต้องจ่าย 10 เครดิตทุกวันเพื่อเปิดใช้งานพื้นที่พิเศษกับบ้านสองชั้นนั้น
พวกเขาสามารถอัพเกรดพื้นที่พิเศษ และทําให้บ้านในพื้นที่นั้นหรูหรายิ่งขึ้นได้หากต้องการแต่ต้องจ่ายเงินจะเพิ่มขึ้นเป็นหลายร้อยหรือหลายพันเครดิต
ไม่นานหลังจากนั้นหลี่จิงก็พาเพื่อนร่วมทีมของเธอไปที่ชั้นหนึ่งเพื่อถาม แต่ถังลี่เสี่ยบอกหลี่จึงก่อนเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนที่หลี่จึงจะถามเจ้าหน้าที่แผนกต้อนรับ
“สรุปคือตอนนี้เรายากจนจริงๆ” ถังลี่เสวี่ยลูบหน้าผากของเธอเพื่อคิดว่าพวกเขาจะทําอะไรต่อไป
จิ้งจอกตัวอื่นเกือบจะร้องไห้เมื่อถังลี่เสวี่ยพูดความจริงนั้นต่อหน้าทุกคน
สิ่งแรกที่เข้ามาในความคิดของถังลี่เสวี่ยคือการแลกเปลี่ยนหินวิญญาณระดับต่ําหลายร้อยก้อนในกระเป๋าอวกาศของเธอเพื่อรับเครดิต เธอได้รับหินวิญญาณระดับต่ํานับสิบจากจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอทุกวันอยู่แล้ว
แต่เจ้าหน้าที่แผนกต้อนรับจ้องไปที่ถังลี่เสวี่ยอย่างแปลกประหลาดชั่วครู่หนึ่ง เมื่อถึงลี่เสวี่ยถามพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ และพวกเขาก็อธิบายกับเธอว่าสัตว์อสูรไม่สามารถใช้หินวิญญาณใด ๆ เพื่อพัฒนาต่อไปได้
เป็นสามัญสํานึกที่มีเพียงเผ่าพันธุ์มนุษย์เท่านั้นที่สามารถใช้หินวิญญาณเพื่อการฝึกฝนได้ในขณะที่เผ่าพันธุ์อสูรสามารถใช้หินพลังชีวิตเพื่อพัฒนาความแข็งแกร่งของพวกเขา
สําหรับเผ่าพันธุ์อสูรนั้น หินวิญญาณทั้งหมดเป็นเพียงหินแวววาวไร้ค่าจํานวนหนึ่ง
ถังลี่เสวี่ยทําได้เพียงกัดฟันด้วยความโกรธ และความผิดหวังเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอได้พยายามรวบรวมหินวิญญาณระดับต่ําเหล่านี้ทุกวันจากจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอแต่เธอไม่สามารถแลกเปลี่ยนมันในสถาบันจิ้งจอกนับหมื่นได้
แน่นอน เธอยังคงสามารถใช้หินวิญญาณระดับต่ําทั้งหมดเหล่านี้เพื่อรับ EXP ให้ตัวเองทุกวันแต่เธอก็ยังลังเลที่จะทําอย่างนั้นเพราะเธอสามารถแลกเปลี่ยนหินวิญญาณระดับต่ําเหล่านี้กับของล้ําค่ามากมายในเมืองมนุษย์ได้ในภายหลัง โดยเฉพาะตอนนี้หลังจากที่เธอได้ร่างแปลงร่างเป็ นมนุษย์แล้ว และเธอก็สามารถใช้มันเพื่อแอบเข้าไปในเมืองมนุษย์ใดๆ ได้
ดวงตาสีทองของหลี่จึงส่องประกายด้วยความมุ่งมั่น และเธอไปที่แผนกต้อนรับเพื่อถามว่าพวกเขาจะได้เครดิตเพิ่มได้อย่างไร
มีเพียงสามวิธีในการรับเครดิตมากขึ้น
วิธีแรกมาจากแผนกการศึกษา และได้รับเครดิตจากความสําเร็จเช่นเดียวกับที่พวกเขาทําในวันนี้
วิธีที่สองมาจากสนามการต่อสู้ พวกเขาสามารถต่อสู้กับสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นที่นั่น หรือใส่เครดิตและเดิมพันว่านักสู้คนใดจะชนะ แต่อย่างน้อยพวกเขาต้องมีการ์ดเงินหรือเหรียญตราเพื่อเข้าสู่สนามประลองแต่ตอนนี้พวกเขาไม่มี เลยทําให้ไม่สามารถเข้าไปที่นั่นได้ในตอนนี้
วิธีสุดท้ายคือการทําภารกิจให้สําเร็จจากโถงภารกิจ
โถงภารกิจ อยู่ที่ไหน มันคืออาคารที่สง่างามราวกับอาสนวิหารซึ่งพวกเขาเข้าไปหลังจากที่พวกเขาเข้ามาในสถาบันจิ้งจอกอันมากมายแห่งนี้ สถานที่ที่พวกเขาได้พบกับหรงเจีย!
ถังลี่เสวี่ยและหลี่จิงขอบคุณเจ้าหน้าที่แผนกต้อนรับสําหรับข้อมูลของพวกเขา และวิ่งไปที่โถงภารกิจพร้อมเพื่อนร่วมทีมทุกคนโดยเร็วที่สุด
พวกเขาเข้าไปในอาคารของโถงภารกิจอันสง่างามด้วยกัน และเดินไปที่แผนกต้อนรับ ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อพบว่าคนที่อยู่ในกะวันนี้ไม่ใช่หรงเจี้ยในครั้งนี้
พนักงานของแผนกต้อนรับยิ้มแย้มแจ่มใสและอธิบายให้พวกเขาฟังอย่างอดทน
ภารกิจทั้งหมดในโถงภารกิจนี้แบ่งออกเป็นหลายระดับจากสูงไปต่ํา: S, A, B, C, D และ E เป็นระดับต่ําสุด
ผู้ถือเหรียญทองแดงอย่างพวกเขาทําได้แค่ภารกิจระดับ E เท่านั้น
ในขณะที่ผู้ที่มีเหรียญตราเงินสามารถปฏิบัติภารกิจระดับ D ได้ ผู้ถือเหรียญตราทองคําสามารถรับภารกิจระดับ C ได้ ผู้ถือเหรียญตราทองคําขาวสามารถรับภารกิจระดับ B ได้ และผู้ถือเหรียญตราหยกสามารถรับภารกิจระดับ A ได้
ภารกิจระดับ S เป็นภารกิจพิเศษ และโดยปกติผู้ถือป้ายหยกหลายสิบรายต้องร่วมมือกันเพื่อให้สําเร็จ แต่มันยังเร็วเกินไป และไกลเกินไปสําหรับพวกเขาที่จะคิดถึงภารกิจในเกรดนี้ในตอนนี้
ถังลี่เสวี่ยและคนอื่น ๆ ถามเจ้าหน้าที่อย่างใจร้อนว่าพวกเขาสามารถดูรายการภารกิจระดับ E ได้ที่ไหนที่พวกเขาสามารถทําได้ในวันนี้
พนักงานชี้ไปที่ห้องหนึ่งด้วยนิ้วของเธอ จากนั้นยังลี่เสวี่ย พร้อมกับคนอื่นๆ ก็รีบไปที่ห้องนั้นและเห็นรายการภารกิจระดับ E ยาว ๆ วางอยู่บนผนัง
ทําความสะอาดพื้นที่อยู่อาศัย : 20 เครดิต/ชั้น (การชําระเงินจะถูกยกเลิกหากพื้นยังสะอาดไม่พอ!)
กวาดหญ้าข้างทางทั้งหมด 15 เครดิต/ทาง (การจ่ายเงินจะถูกยกเลิกหากมีหญ้าเหลืออยู่บนถนนเส้นนั้น!)
ยกวัสดุก่อสร้างหนักที่ไซต์ก่อสร้าง: 20 เครดิต/ชั่วโมง (การชําระเงินจะถูกยกเลิกหากมีผู้บังคับบัญชาบอกว่าคุณขี้เกียจ!)
ปากของถังลี่เสวี่ยกระตุกอย่างแรง เมื่อเธอเห็นภารกิจที่ระบุไว้ในภารกิจระดับ E นี้
เธอทํางานเหล่านี้ไปหมดแล้วในชาติที่แล้ว จนกระทั่งเธอเสียชีวิตจากการทํางานหนักเกินไปและไม่มีทางที่เธอจะตกลงทําเช่นนี้อีกในชีวิตตอนนี้ของเธอ!
‘เพื่อเห็นแก่พระเจ้า ฉันกลับชาติมาเกิดในโลกอมตะนี้ด้วยระบบที่ทรงพลังและยอดเยี่ยมจากปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่จากสวรรค์! ทําไมฉันต้องทํางานแบบนี้อีก! ไม่ ไม่มีทาง!” ถังลี่เสวี่ยกรีดร้องในใจ
ในขณะที่หลี่จิงและคนอื่นๆ กําลังยุ่งอยู่กับการเลือกภารกิจระดับ E ที่พวกเขาจะทํา แต่ถังลี่เสวี่ยได้ละทิ้งภารกิจระดับ E ไปแล้ว
ถังลี่เสวี่ยยืนอยู่ข้างหลังคนอื่น ๆ อย่างเงียบ ๆ เธอคิดนานและหนักมากเกี่ยวกับสิ่งที่เธอจะทําเพื่อให้ได้เครดิตเร็วขึ้น
หลังจากนั้นไม่กี่นาที นัยน์ตาสีฟ้าบุษราคัมของถังลี่เสวี่ยก็เป็นประกายเมื่อเธอนึกถึงบางสิ่งที่เธอได้รับจากระบบของเธอ
[แพ็คเกจเสริมอาชีพ]!
เธอเคยลังเลที่จะเลือกระหว่างนักเล่นแร่แปรธาตุและนักจารึก แต่ตอนนี้เธอได้ตัดสินใจอย่างมั่นคงแล้ว
ในการเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเล่นแร่แปรธาตุ เธอต้องใช้สมุนไพรล้ําค่ามากมายในการปรุงยาและมีโอกาสสูงที่เธอจะล้มเหลวหลายครั้งก่อนที่เธอจะปรุงยาได้สําเร็จ
ความเป็นจริงแตกต่างอย่างมากจากนวนิยายที่ตัวละครหลักสามารถหาสมุนไพรล้ําค่ามากมายที่ริมถนน จากนั้นปรุงยาใดๆ ที่มีโอกาสสําเร็จ 100% และตัวละครหลักกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเล่นแร่แปรธาตุในเวลาเพียงไม่กี่วัน
ต่อมาตัวละครหลักจะค่อนข้างเป็นที่นิยม และขายยาของเขาด้วยราคาที่สูงเสียดฟ้า แต่อย่างใดหลายคนยังคงแย่งชิงเพื่อซื้อมัน และแม้กระทั่งเชิญตัวละครหลักเข้าร่วมกลุ่มของพวกเขา
ในความเป็นจริง แม้แต่อัจฉริยะที่ฉลาดที่สุดก็ยังต้องใช้เวลาหลายเดือนของการลองผิดลองถูกในการปรุงยาเพื่อที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเล่นแร่แปรธาตุ
ใครจะรู้ว่าในช่วงหลายเดือนนั้นสมุนไพรล้ําค่าที่อัจฉริยะจะต้องเสียไปมากแค่ไหนเพื่อที่จะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญการเล่นแร่แปรธาตุ!
นักเล่นแร่แปรธาตุเป็นอาชีพเผาเงินมาตลอด!
เป็นไปไม่ได้ที่ถังลี่เสวี่ยที่น่าสงสารในตอนนี้จะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญการเล่นแร่แปรธาตุแม้จะได้รับความช่วยเหลือจาก [แพ็คเกจเสริมอาชีพ] เนื่องจากเธอไม่มีเครดิตในการซื้อส่วนผสมใดๆ เช่นก้านสมุนไพรล้ําค่าสองสามต้นในการทํายา
แน่นอน เธอสามารถเลือกที่จะใช้ [สติกเกอร์มหาโชค) อันสุดท้ายเพื่อเพิ่มโชคให้สูงสุด และ ค้นหาสมุนไพรล้ําค่ามากมายริมถนน เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเธอใช้ [สติกเกอร์โชคดี เพื่อค้นหา ก้านของ [หญ้าดาวเจ็ดสี] เพื่อช่วยใครซักคนในตอนนั้น
อย่างไรก็ตาม ถังลี่เสวี่ยจะไม่ทําอย่างนั้นเพราะเธอตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะใช้ [สติกเกอร์มหาโชค] ในสิบวันต่อมา ก่อนที่เธอจะพัฒนาไปสู่ระดับถัดไป
ลองคิดดูสิ ใครคือผู้โชคดีที่ฉันช่วยชีวิตในตอนนั้นด้วย [หญ้าดาวเจ็ดสี? ฉันจะจําอะไรเกี่ยวกับบุคคลนั้นไม่ได้ได้อย่างไร นี่มันแปลก… ฉัน ถึงหลี่เสวี่ยมักจะจําใครก็ตามที่เป็นหนี้ฉันได้ เสมอ!? ถังลี่เสวี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเธอพยายามจําเหตุการณ์นั้นอีกครั้งในใจของเธอ
ถังลี่เสวี่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่เธอก็ส่ายหัวเมื่อเธอยังจําอะไรไม่ได้เกี่ยวกับผู้ชายที่โชคดีคนนั้นเธอตัดสินใจลืมมันไปเสียก่อนและจดจ่อกับเรื่องตรงหน้าอย่างจริงจัง
“ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะเลือกนักจารึกเป็นอาชีพครั้งแรกของฉัน!”
“นอกจากนี้ ฉันยังมีหนังสือและบันทึกทั้งหมดที่เหลืออยู่โดยสิ่งที่นักเล่นแร่แปรธาตุจากนิกายปีศาจอสูรในวงแหวนอวกาศของเขาที่ฉันเคยขโมยมาก่อนหน้านี้ ด้วยความรู้ทั้งหมดเช่นสูตรยาและคู่มือการปรุง ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าฉันสามารถเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุได้ในภายหลังแม้จะไม่มี [แพ็คเกจเสริมอาชีพ] ช่วย!”
ถังลี่เสี่ยกําหมัดแน่น ขณะที่ดวงตาของเธอส่องประกายด้วยความมุ่งมั่น เธอออกจากห้องโถงภารกิจตามลําพังกับญาญ่า และเข้าไปในร้านจารึก