ตอนที่ 152 อุบัติเหตุ

ถังลี่เสี่ยยังไม่มั่นใจว่าเธอจะสามารถหาช่องโหว่ของพื้นที่ปิดที่สร้างจากนักจารึกระดับปรมาจารย์นี้ได้มั้ยแต่เธอก็ยังพยายามที่จะหา แทนที่จะยอมแพ้ไป

ถังลี่เสวี่ยได้ยกเลิกความสามารถ [การแปลงร่าง]ของเธอแล้วกลับไปสู่ร่างจิ้งจอกเพื่อที่เธอจะได้ต่อสู้อย่างเต็มกําลังหากจําเป็น

เธอดําเนินการอย่างระมัดระวังใน ร่างเทพ]ในขณะที่เฝ้าสังเกตทุกสิ่งรอบตัวเธอ

ถนนเส้นเดิมที่เธอเดินผ่านทุกวันอาคารเดิมที่เธอเห็นทุกวันแต่ไม่มีใครเลยตลอดถนนสายนี้

เธอพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อหาช่องโหว่ของพื้นที่ปิดผนึกนี้เพื่อที่เธอจะได้หนีจากที่นี่โดยเร็วที่สุดเพราะยิ่งเธอถูกขังอยู่ในนี้นานเท่าไรเธอก็ยิ่งรู้สึกอันตรายมากขึ้นเท่านั้น แต่น่าเสียดายที่ก่อนที่เธอจะทําเช่นนั้นได้…

บูมมมม !!!

มีการระเบิดทําลายล้างเกิดขึ้น ทําให้อาคารทางทิศตะวันออกเก็บอทั้งหมดถูกทําลาย แม้แต่ถนนที่ถังลี่เส วี่ยยืนอยู่ก็เต็มไปด้วยรอยแตก

ถังลี่เสวี่ยไม่สามารถหลบหนีจากคลื่นกระแทกของระเบิดทําลายล้างได้และกระเด็นออกไปหลายสิบเมตร

โชคดีที่เธอยังคงอยู่ใน ร่างเทพ]ดังนั้นร่างเล็กขนยาวของเธอจึงทะลุผ่านวัสดุทั้งหมด เช่นกําแพงทึบและสิ่งกีดขวางต่างๆโดยไม่ได้รับอันตรายใดๆถ้าเธอไม่อยู่ใน[ร่างเทพ] เธอคงชนเข้ากับกําแพงโต๊ะประตู ฯลฯ และได้รับบาดเจ็บสาหัสในที่สุด

ถังลี่เสวี่ยลุกขึ้น และตรวจร่างกายที่มีขนยาวของเธอครู่หนึ่งเธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อไม่พบอาการบาดเจ็บใดๆและ HP ของเธอก็เต็มเช่นเดิม

ถังลี่เสี่ยเริ่มลังเลว่าเธอควรจะวิ่งหนีจากแหล่งกําเนิดระเบิดหรือเข้าใกล้แหล่งกําเนิดของการระเบิดเพื่อค้นหาสาเหตุ

ถังลี่เสวี่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง

ถ้ามันยังคงเป็นแบบนี้ ฉันจะไม่มีวันหาทางออกจากพื้นที่ที่ถูกปิดผนึกนี้ได้และใครจะรู้ว่าพื้นที่ที่ถูกปิดผนึกนี้จะอยู่นานแค่ไหนดูเหมือนว่าฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมองหารอยร้าวในอวกาศที่แหล่งกําเนิดของการระเบิดนั้น!หวังว่าการระเบิดนั้นจะแรงพอที่จะทําให้เกิดรอยร้าวเล็กๆ ในพื้นที่ปิดผนึกนี้ เพื่อที่ฉันจะได้แอบออกไปโดยไม่มีใครพบ!!

ถังลี่เสวี่ยกัดฟันขณะที่ดวงตาสีฟ้าบุษราคัมส่องประกายด้วยความมุ่งมั่นอย่างแน่วแน่ เธอเข้าใกล้ที่มาของการระเบิดอย่างระมัดระวังโดยร่างเทพ] ของเธอยังคงเปิดใช้งานอยู่

เธอก้มศีรษะลงทันที และหยุดเคลื่อนไหวเมื่อหูของเธอซึ่งได้รับการปรับปรุงหลายครั้งด้วยทักษะ [การได้ยินขั้นสูง] ได้ยินอะไรบางอย่าง

“ยอมแพ้! คุณไม่สามารถเอาชนะฉันได้หรอกให้สิ่งนั้นกับฉันตอนนี้แล้วฉันจะปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่”

“แก… แค่ก… แค่ก… พระเจ้าของฉันจะไม่ละเว้นสําหรับเรือ

“หุบปาก! ฉันคุยเรื่องไร้สาระกับคุณพอแล้ว!มันไม่มีประโยชน์สําหรับคุณที่จะถ่วงเวลาอีกต่อไป! คุณอยู่ในพื้นที่ปิดผนึกของฉันตอนนี้และคุณจะไม่มีวันหนี้จากที่นี่ไปได้ เว้นแต่ฉันจะยกเลิกการใช้งานพื้นที่ปิดนี้ด้วยตัวเองจะเอาให้ฉันตอนนี้ หรือจะตาย!”

“โอเค… โอเค ฉันเข้าใจแต่คุณต้องสาบานว่าจะยอมปล่อยฉันหลังจากที่ฉันให้ไอเทมกับคุณแล้ว! “ฉันสาบานว่าฉันจะปล่อยคุณไปถ้าคุณให้สิ่งนั้น” กับฉันในตอนนี้!

ถังลี่เสวี่ยได้ยินเพียงเสียงของพวกเขาเธอยังคงห่างไกลจากพวกเขาอยู่มาก และบริเวณรอบๆนั้นก็เต็มไป ด้วยควันฝุ่นและซากปรักหักพังที่ขัดขวางการมองเห็นของเธอ เธอมองไม่เห็นแม้แต่เงาของทั้งสองอย่างชัดเจน

ถังเสวี่ยสามารถเดาเพศของพวกเขาได้จากเสียงเท่านั้นคนที่ข่มขู่เป็นผู้ชาย คนที่โดนขู่คือผู้หญิง!

ถังลี่เสวี่ยไม่กล้าเข้าใกล้พวกเขาเพราะเธอสามารถสัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัว และรัศมีที่เปล่งออกมาจากที่ที่ทั้งสองคนอยู่ตอนนี้

สองคนนี้แข็งแกร่งกว่าเธอหลายเท่าอย่างแน่นอนถังลี่เสวี่ยไม่น่าจะเป็นเพียงมดที่บังเอิญมาติดอยู่ในกรง ของพวกเขามากกว่า

และพวกเขาคงจะฆ่าเธออย่างแน่นอนถ้าพบว่าเธอติดอยู่ที่นี่เพื่อเป็นการปิดปากพยานที่มีชีวิตเช่นเดียวกับคําพูดที่ว่าคนตายเท่านั้นที่จะไม่พูดอะไร

ถังลี่เสี่ยคิดว่ามันบังเอิญมากไปมั้ยที่เธอต้องมาพบเจอกับความขัดแย้งครั้งใหญ่ของจิ้งจอกที่แข็งแกร่งหลังจากที่เธอเพิ่งจะเข้ามาในสถาบันจิ้งจอกนับหมื่นนี้ได้เพียงแค่สองวันเท่านั้นเอง!

“ช่างโชคร้ายเสียนี่กระไร! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าโชคของฉันยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเลยเมื่อเทียบกับชีวิตก่อนหน้าของฉัน แม้ว่าจะมีการเพิ่มค่าสถานะโชคทั้งหมดที่ฉันมีในตอนนี้แล้วก็ตาม!ถังลี่เสวี่ยสาปแช่งโชคของเธอในใจ

สร้อยคอแหวนที่คอของเธอมีคุณสมบัติเพิ่มโชคพร้อมกับจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอ! แล้วโชคของเธอยัง แย่ขนาดนี้ได้ยังไง!

“การต่อสู้ของพวกเขาจบลงแล้ว พวกเขาจะยกเลิกพื้นที่ปิดนี้และฉันก็จะสามารถหนีออกไปได้โดยไม่ถูก พบ หวังว่าทุกอย่างจะเป็นอย่างที่คิดนะถังลี่เสวี่ยสวดภาวนาในใจของเธออย่างเงียบ ๆ

ความเงียบไม่กี่วินาทีรู้สึกเหมือนใช้เวลาสองสามชั่วโมงสําหรับถังเสวี่ยขณะที่เธอกลืนน้ําลายด้วยความประหม่า

“ทําบ้าอะไรเนี่ย! อยากตายจริงๆเหรอ!” “แกมันคนโกหกแกจะปล่อยฉันไปได้ยังไงกัน ฉันจะต้องถูกฆ่าปิดปากอย่างแน่นอนใช่มั้ย?!กล้าดียังไงมาอยากได้ของของฉันมาลงนรกไปพร้อมๆกันเถอะ!

อ้าาาาาาาาา!!!”

บูมมมม!!

โชคดีที่คราวนี้ถังลี่เสวี่ยได้เตรียมการของเธอแล้วเธอซ่อนตัวอยู่หลังกําแพงทึบ ดังนั้นคลื่นกระแทกจากการต่อสู้อันดุเดือดของพวกเขาจึงไม่ทําให้เธอต้องกระเด็นถอยหลังอีก

“อะไรเนี่ย! ทําไมพวกเขาถึงทะเลาะกันอีก!คุณสองคนคุยกันอย่างสันติไม่ได้เหรอ แบ่งของสิ่งนั้นเป็นสองส่วนไม่ได้หรอไง!’ถังลี่เสวี่ยนอนลงในขณะที่ดสุนัขจิ้งจอกสองตัวที่แข็งแกร่งในใจของเธอ

อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ครั้งนี้กินเวลาเพียงครู่หนึ่งก่อนที่จะเงียบไปอีกครั้ง

“ฮ่ม! ช่างน่ารังเกียจเสียนี่กระไร!คนอ่อนแอแบบนี้จะพาฉันไปลงนรกได้ยังไง? ฝันไปเถอะ!” “แก…จะ… เสียใจ… พระเจ้า… จะ… ไม่..ให้… แก…“

พี่บบบบ Now!!!

ร่างเล็กขนยาวของถังลี่เสวี่ยสั่นและคอของเธอก็รู้สึกเย็นเสียงสุดท้ายนั้นคุ้นเคยกับเธอมาก นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยินตอนที่เธอเสียชีวิตในภาพลวงตาที่สร้างโดยสะพานแห่งความจริงใจก่อนหน้านี้

แทป…แทป…แทป…แทป…

ถังลี่เสวี่ยได้ยินเสียงฝีเท้าหนักเข้ามาใกล้เธอในตอนนี้

“ไอ้บ้า! ทําไมเขาต้องมาที่นี่ในเวลานี้ด้วย!ไปทางอื่นไม่ได้หรอไง! หรือเขารู้สึกถึงฉันแล้วงั้นหรอ? มันเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย? จะทํายังไงดีล่ะ! ฉันควรวิ่งหนีให้เร็วที่สุด หรือควรซ่อนอยู่ที่นี่ต่อไป”

ถังลี่เสวี่ยเริ่มเสียใจอย่างมากที่เธอไม่ได้เชี่ยวชาญ[ศิลปะแห่งการปกปิด] แต่เนื่องจากเธอไม่มีเวลาว่างในการเรียนรู้จนถึงตอนนี้

ถังลี่เสวี่ยตัดสินใจหลับตา และนึกถึงส่วนสําคัญบางอย่างจาก[ศิลปะแห่งการปกปิด] อย่างรวดเร็ว

เธอเริ่มควบคุมการหายใจของเธอ และทําให้หัวใจเต้นช้าลงตามคําแนะนําของ [ศิลปะแห่งการปกปิด]

หัวใจของเธอสงบลงมาก ความกังวลและความกลัวของเธอจางหายไปพร้อมกับฉากรอบตัวเธอลมหายใจและการเต้นของหัวใจของเธอก็ช้าลงและช้าลงเช่นกัน

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอใช้มันเพราะเธอไม่เคยแม้แต่จะฝึกฝนมันมาก่อนดังนั้นผลจึงมีจํากัดและห่างไกลจาก ความสมบูรณ์แบบแต่เมื่อรวมกับความสามารถขั้นเทพของเธอ [ปกปิด]และ[รูปแบบเทพ] มันก็เพียงพอแล้วที่จะหลอกลวงชายคนนั้น และทําให้เขารู้สึกสงสัยในความรู้สึกของเขา

ถังลี่เสวี่ยหลับตา และปิดประสาทสัมผัสทั้งหมดของเธอทําให้เธอไม่สามารถมองเห็น หรือรู้สึกได้ว่าชายคนนั้นยืนอยู่หน้ากําแพงที่เธอซ่อนในตอนนี้!

ชายคนนั้นขมวดคิ้วขณะยกมือขึ้นและ…

ตู้มมมมมval!

กําแพงทึบด้านหน้าถังลี่เสวี่ยถูกทุบและแม้แต่พื้นใต้เท้าของถังลี่เสวี่ยก็เต็มไปด้วยรอยแตก

“ไม่มีใครอยู่ที่นี่จริงๆเหรอ… ดูเหมือนว่าฉันจะหวาดระแวงมากขึ้นเพราะภารกิจนี้ จะมีคนแอบเข้ามาในพื้นที่ปิดนี้โดยที่ฉันไม่รู้ได้ยังไงเห้อ…จบเรื่องนี้ฉันควรต้องพักผ่อนจริงๆแล้ว”

“ฉันเกรงว่าเจ้าหน้าที่บางคนจะมาที่นี่เร็วๆนี้เพื่อตรวจสอบ พวกเขาน่าจะสัมผัสได้ถึงความผันผวนของพื้นที่ที่ผิดปกติเมื่อฉันเปิดใช้งานพื้นที่นี้ ฉันต้องรีบหนีจากที่นี่ก่อนที่พวกเขาจะมาแต่ฉันควรจะไปเอาแผ่นจารึกน นก่อน”

ชายคนนั้นส่ายหัว และถอนหายใจด้วยความโล่งอกจากนั้นเขาก็ไปยังตําแหน่งที่เขาวางแกนพื้นที่เอาไว้เพื่อที่จะได้ปิดพื้นที่นี้และนําแผ่นจารึกนั้นกลับมา

ไม่กี่นาทีหลังจากที่ชายคนนั้นออกไปถังลี่เสวี่ยก็ไออย่างรุนแรงตอนนี้เธอรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว

แต่ถังเสวี่ยยังคงรู้สึกขอบคุณเทคนิคนี้เพราะเธอสามารถเอาชีวิตรอดในวันนี้ได้ด้วยเทคนิคนี้

ถังลี่เสวี่ยรู้สึกว่าเธอควรจะออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุดแต่ด้วยความอยากรู้ของเธอ ทําให้เธออยากจะไปตรวจสอบศพดูก่อน

ถังเสวียตัดสินใจเลือกหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งและกระซิบกับตัวเองในใจว่า

โชคมักจะชอบคนที่กล้าหาญ! ไปซะถังลี่เสวี่ย!แม้ว่าชายคนนั้นจะยึดทรัพย์สินของผู้หญิงคนนั้นไปแล้วห ลังจากที่ฆ่าเธอแต่อย่างน้อยฉันก็ยังสามารถเอาแกนอสูรออกจากศพของเธอได้!ถ้าฉันได้แกนอสูรระดับ [หา ยาก] ฉันสามารถนําไปขายได้ในราคามากกว่า 50,000 เครดิต!”

ถังลี่เสวี่ยพุ่งอย่างรวดเร็วเท่าที่จะทําได้ใน [ร่างเทพ]เธอยังคงไม่กล้าที่จะปิด ร่างเทพ] ของเธอแม้แต่ตอนนี้

หลังจากที่เธอไปถึงสถานที่ที่ทั้งสองคนต่อสู้กันถังลี่เสวี่ยก็เห็นศพจิ้งจอกสีเทาสามหาง และมันก็ค่อนข้างใหญ่เกือบจะใหญ่เท่ากับม้า

“ว้าว สามหาง… ฉันเดาถูก! มันเป็นจิ้งจอกระดับ (หายาก]!’ถังลี่เสี่ยเริ่มตื่นเต้นมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม สภาพของซากศพจิ้งจอกนี้ค่อนข้างแย่ดูเหมือนว่าชายคนนั้นใช้ยาพิษหรือยาบางชนิดกับซากศพของจิ้งจอก

ขน เนื้อ กระดูก และเลือดค่อยๆ ละลายไปทีละนิดและกลายเป็นของเหลวใสราวกับน้ํา อาจต้องใช้เวลาสิบนาทีหรือมากกว่านั้นก่อนที่ซากศพของจิ้งจอกตัวนี้จะกลายเป็นแอ่งน้ําใสและจะไม่มีหลักฐานเหลือทิ้งไว้เบี้องหลัง

ดวงตาสีฟ้าบุษราคัมของถังลี่เสวี่ยก็เป็นประกายเมื่อเธอคิดว่าจะไม่มีใครรู้ว่าเธอเอาแกนอสูรจากจิ้งจอกนี้ ไป ก่อนที่มันจะละลายหายไปหมด

มันจะเสียเปล่า! ถ้าไม่เอาแกนอสูรไปมันจะละลายและกลายเป็นของเหลวในที่สุดใช่ไหม? เห้อ ดังนั้นฉัน ไม่ได้ทําอะไรผิดเลยนะ!ฉันแค่ใช้แกนอสูรนี้แทนที่จะปล่อยให้มันสูญเปล่าไปเฉยๆ!สิ่งที่ฉันทําอยู่ตอนนี้คือการหลีกเลี่ยงการใช้ทรัพยากรอย่างสิ้นเปลืองต่างหาก!!

ถังลี่เสี่ยเลียริมฝีปากของเธอและปิดเธอร่างเทพ]เธอพยายามแยกส่วนอกของซากศพจิ้งจอกออกด้วย กรงเล็บอันแหลมคมของเธอเพื่อที่เธอจะได้เอาแกนอสูรออกจากข้างใน แต่เนื้อและกระดูกของจิ้งจอกตัวนี้ยังคงแข็งแกร่งจริงๆ

ถังลี่เสวี่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะหยิบ [ปากกาจารึก]สีทองออกจากระบบคลังของเธอ และใช้มันเพื่อแงะเปิดหน้าอกของซากศพจิ้งจอกทีละน้อย

[ปากกาจารึก] สีทองคมอย่างหาที่เปรียบมิได้มันสามารถเจาะกระดูกและเนื้อของซากศพจิ้งจอกได้โดยง่ายข้อเสียเพียงอย่างเดียวคือมันยาวประมาณยี่สิบเซนติเมตรเท่านั้นและมีเพียงปลายปากกาที่แหลมเท่านั้น

โชคดีที่ถังลี่เสวี่ยสามารถเอาแกนอสูรออกมาด้วย [ปากกาจารึก] สีทองของเธอก่อนที่ศพจะละลายอย่างสมบูรณ์

ถังลี่เสวี่ยอยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ อย่างมีความสุขเมื่อเธอเห็นลูกบอลคริสตัลขนาดใหญ่เท่ากับกําปั้นผู้ใหญ่ในอุ้งเท้าของเธอ

แม้ว่าคืนนี้เธอจะบังเอิญไปเจออันตรายใหญ่หลวงจนเกือบจะถูกฆ่าตายแต่เธอก็ยังรู้สึกโชคดีอยู่มากและเธอก็พอใจกับการเก็บเกี่ยวในครั้งนี้จริงๆ

เช่นเดียวกับที่ทุกคนพูดเสมอว่าโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่มักมาพร้อมกับอันตรายที่ยิ่งใหญ่เสมอ ฉันเห็นด้วยกับประโยคนี้!

เมื่อเธอขโมยยาจากห้องเก็บยาหรือเมื่อเธอเอาสมุนไพรล้ําค่าจากสวนของนักเล่นแร่แปรธาตุมานั้น ทุกอย่า งมาพร้อมกับอันตรายอย่างใหญ่หลวงในที่สุดเธอก็ยังสามารถรอดชีวิตมาได้ ทําให้ได้รับประสบการณ์และผลประโยชน์มากมาย

แต่เมื่อถึงลี่เสวี่ยต้องการเปิดใช้งาน [ร่างเทพ]ของเธออีกครั้งและวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุดจากที่นี่เธอพบกล่องเล็กสีดําเหมือนกล่องแหวนหลังจากที่ศพของจิ้งจอกละลายจนกลายเป็นแอ่งของเหลวใส

เธอจําเรื่อง สิ่งของ” ที่ทั้งสองคนกล่าวถึงก่อนหน้านี้ได้โดยไม่รู้ตัว

เห็นได้ชัดว่าสุนัขจิ้งจอกตัวนี้ไม่ได้เก็บ สิ่งของ”นั้นไว้ในกระเป๋าอวกาศแต่อยู่ในร่างกายของเขาเอง!

ปากของถังลี่เสวี่ยกระตุกอย่างรุนแรงเมื่อเธอตระหนักว่าเธอบังเอิญเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เธอไม่ควรรับรู้

เธออยากจะทิ้งกล่องเล็กๆ สีดําใบนี้เสียจริงๆเธอยังเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าอย่าตกหลุมพรางที่อันตรายนี้และอย่าตกอยู่ภายใต้ความอยากรู้ของเธอเองเพราะความอยากรู้มักจะฆ่าตัวเอง!

“ไอ้บ้าเอ้ย! ฉันเกลียดความอยากรู้ของฉันจริงๆ!แต่ถ้าฉันไม่รับกล่องเล็กๆสีดํานี้ชื่อของฉันจะไม่ใช่ถังลี่เส ยอีกต่อไป!

ถังเสวี่ยกัดฟันของเธอ เธอหยิบแหวนอวกาศของนักเล่นแร่แปรธาตุที่เธอได้รับจากนิกายปีศาจอสูรและหยิบหม้อขนาดใหญ่โบราณที่เต็มไปด้วยรอยแตกออกมา

ถังลี่เสี่ยโยนกล่องเล็ก ๆ สีดําลงในหม้อโบราณเก่าก่อนจะเก็บมันอีกครั้งในวงแหวนอวกาศของนักเล่นแร่ แปรธาตุ จากนั้นเธอก็ยัดแหวนมิติเข้าไปในกระเป๋าอวกาศของเธอ

ฉันกลัวจริงๆ ว่าชายคนนั้นจะติดตามกล่องดําเล็กๆนี้ได้ในภายหลัง…หวังว่านี่จะเพียงพอแล้วที่จะป้องกันไม่ให้ชายคนนั้นติดตามกล่องนี้!’ถังลี่เสวี่ยสวดภาวนาในใจของเธออย่างเงียบ ๆ

เธอเปิดใช้งาน [ร่างเทพ] และรอสักครู่

เมื่อชายผู้นั้นสามารถปิดพื้นที่ได้เธอจึงใช้ทักษะ [ก้าวพริบตา]ซ้ําแล้วซ้ําเล่าและออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทําได้จากที่นี่

ถังลี่เสวี่ยต้องการกลับไปที่อาคารที่พักของเธอให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้