การ​ที่​มี​ฟ้าผ่า​ใน​ฤดูใบไม้ร่วง​ไม่ใช่​ลางที​่​ดีนัก​ใน​ความคิด​ของ​ชาว​ต้า​โจว​ ​โบราณ​กล่าว​ไว้​ว่า​ ​หาก​ฟ้าผ่า​ใน​ฤดูใบไม้ร่วง​จะ​มีเรื่อง​ไม่ดี​เกิดขึ้น​ ​ทุกครั้งที่​เกิด​ฟ้าร้อง​ใน​ฤดูใบไม้ร่วง​หมายความว่า​ใน​ปีหน้า​จะ​พบ​แต่​ภัยพิบัติ

สีหน้า​ของ​เจียง​อี​เปลี่ยนไป​ทันที​ ​นาง​มอง​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า​ที่​มี​ลม​พัด​แรง

ลม​พัด​ต้นไม้ใบหญ้า​โอน​เอง​อย่างรุนแรง

บ่าว​รับใช้​สอง​คนที​่​ถูก​พี่น้อง​ทั้งสอง​สั่ง​ให้​ไปรอ​ไกลๆ​ ​บัดนี้​ได้​พากั​นวิ​่ง​เข้ามา​ ​คน​หนึ่ง​คือ​อาหมาน​ ​อีก​คน​หนึ่ง​คือ​อา​หยา​ ​ส่วน​อาจู​บ่าว​รับใช้​ข้าง​กาย​ของ​เจียง​อี​ไม่ได้​เดินตาม​เข้ามา​ ​นาง​กลับ​ไป​เก็บของ​ที่​ห้อง​รับรอง

“​คุณหนู​ ​คุณหนู​เจ้า​คะ​!​ ​ฝน​กำลังจะ​ตก​แล้ว​”​ ​อาหมา​นวิ​่ง​เข้ามา​อย่างรวดเร็ว​และ​หยุด​อยู่​ข้าง​กาย​ของ​เจียง​ซื่อ

เจียง​ซื่อ​จึง​ชี้​ไป​ที่​มุม​หนึ่ง​ท่ามกลาง​ต้นไม้​เขียวขจี​ ​พบ​ว่า​มี​ชายคา​ยื่น​ออกมา​ ​“​ข้า​กับ​พี่ใหญ่​จะ​ไป​หลบ​ฝน​ที่นั่น​ ​เจ้า​กลับ​ไป​เอา​อุปกรณ์​กันฝน​มา​”

เมื่อ​พบ​ว่า​ฝน​กำลังจะ​ตก​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​ไม่กล้า​ปล่อย​ให้​เจียง​อี​ที่​ร่างกาย​อ่อนแอ​ต้อง​เปียก​ฝน​ ​นาง​จึง​กำชับ​ให้​อาหมา​นก​ลับ​ไป​เอา​อุปกรณ์​กันฝน​ ​เนื่องจาก​ฝนตก​ใน​ครั้งนี้​จะ​ตก​นาน​เท่าใด​ไม่​อาจ​รู้​ได้​ ​หากว่า​ตก​อยู่​เป็นเวลา​นาน​จะ​ให้​สอง​พี่น้อง​อยู่​แต่​ใน​ศาลา​ตลอดไป​คง​ไม่ได้

อาหมาน​ได้ยิน​ดังนั้น​จึง​คุกเข่า​รับคำ​สั่ง​ ​“​เจ้าค่ะ​”

“​ให้​อา​หยาก​ลับ​ไป​เถิด​ ​อุปกรณ์​กันฝน​ที่​อาจู​เอา​มาด​้ว​ยอยู​่​ใน​ห้อง​รับรอง​ ​ที่นี่​อยู่​ใกล้​กับ​ห้อง​รับรอง​หน่อย​”

เจียง​ซื่อ​มอง​ไป​ทาง​บ่าว​รับใช้​ที่​ชื่อว่า​อา​หยา

มอง​ไป​แล้ว​แม่​สาวน้อย​อายุ​ไม่น่า​เกิน​สิบ​สี่​สิบห้า​ปี​ ​หน้าตา​ดู​ละเอียดอ่อน​ ​ท่าทาง​สงบนิ่ง​ ​มอง​ไป​ก็​รู้​ว่านา​งดู​เป็นผู้ใหญ่​กว่า​คน​อายุ​รุ่นราวคราวเดียวกัน

จากนั้น​เมื่อ​นาง​นึก​ไป​ว่า​บ่าว​รับใช้​ผู้​นี้​ถูก​เข้ามา​แทนที่​อา​เจิน​ ​เจียง​ซื่อ​จึง​ไม่​วางใจ​อา​หยา​เท่าไร​นัก​ ​นาง​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​ให้​พวก​นาง​ไป​ด้วยกัน​เถอะ​ ​จะ​ได้​มี​เพื่อน​”

เจียง​อี​ชะงัก​ลง​เล็กน้อย​ก่อน​จะ​ตอบรับ​คำ

สอง​พี่น้อง​เดิน​ไป​พลาง​สนทนา​กัน​ไป​ ​โดยไม่รู้ตัว​ว่า​เดิน​ไป​ใน​จุด​ที่​ไกลโพ้น​ ​ตามปกติ​แล้ว​ใน​กลางวัน​บริเวณ​วัด​ไม่มี​อะไร​น่ากลัว​ ​แต่​เมื่อ​พบ​ว่า​บัดนี้​ฝน​กำลังจะ​ตก​ ​ทั้ง​ฟ้าร้อง​ทั้ง​ฟ้าผ่า​ ​จะ​ให้​บ่าว​รับใช้​ตัว​น้อย​เดิน​กลับ​ไป​คนเดียว​ก็​ดูจะ​ใจร้าย​เกินไป

“​รีบ​ไปรี​บก​ลับ​”​ ​เจียง​ซื่อ​กำชับ

“​คุณหนู​วางใจ​ได้​”​ ​อาหมาน​หันไป​ดึง​อา​หยา​ ​“​รีบ​ไป​กัน​เร็ว​เข้า​ ​ประเดี๋ยว​ฝน​ก็​ตก​หรอก​”

เมื่อ​เห็น​ว่า​สอง​บ่าว​รับใช้​วิ่ง​ไป​ไกล​แล้ว​ ​เจียง​ซื่อ​ก็ได้​จูงมือ​เจียง​อี​วิ่ง​ไป​ที่​ศาลา​นั้น

ใน​ศาลา​มี​ขนาดเล็ก​มาก​ ​ซ่อน​อยู่​ด้านหลัง​ต้นไม้​สูงใหญ่​ ​หาก​ไม่​ตั้งใจ​มอง​ก็​คง​ไม่รู้​ว่า​มีที​่​เช่นนี้​อยู่​ด้วย​ ​สอง​พี่น้อง​วิ่ง​เข้าไป​ใน​ศาลา​ ​ทันใดนั้น​เม็ดฝน​ขนาดใหญ่​ก็​ตกลง​มา

ด้านนอก​ศาลา​มี​ลม​พัด​กระโชก​แรง​ ​กิ่งไม้​แกว่ง​ไปมา​ ​ชายคา​ของ​ศาลา​ถูก​เม็ดฝน​ซัด​ใส่​จน​ร่วงหล่น​ลงพื้น​ ​ชายคา​ทั้ง​หกกลับ​กลายเป็น​ม่าน​ฝน

“​ฝนตก​หนัก​จริง​”​ ​เมื่อม​อง​ออก​ไป​ยัง​สายฝน​อัน​หนา​เม็ด​ ​เจียง​อีก​็​พึมพำ​ออกมา

บัดนี้​สามี​ของ​นาง​เดินเล่น​อยู่​ด้านนอก​ ​ไม่รู้​ว่า​เขา​จะ​พบ​กับ​สถานที่​เหมาะสำหรับ​หลบ​ฝน​หรือไม่

ความ​หนาวเย็น​พัด​เข้ามา​จาก​ทุก​ทิศ​ของ​ศาลา​พร้อมกับ​เม็ดฝน​ ​ทำให้​ผิวหนัง​ที่อยู่​ด้านนอก​เสื้อผ้า​หนาว​จน​สั่นสะท้าน

“​น้อง​สี่​ ​เจ้า​หนาว​หรือไม่​”​ ​เจียง​อี​เอื้อมมือ​มา​จับมือ​เจียง​ซื่อ​ไว้​ ​และ​พบ​ว่า​มือ​อัน​อ่อนนุ่ม​ของ​หญิงสาว​เย็น​เหลือเกิน

เจียง​อี​เป็นกังวล​ขึ้น​มาทัน​ใด​ ​ขณะที่​นาง​กำลังจะ​เอ่ย​บางอย่าง​ออกมา​ ​เจียง​ซื่อ​ก็ได้​พูด​ขัด​ขึ้น​ว่า

“​พี่ใหญ่​ ​มี​คน​มา​!​”​ ​เมื่อ​เจียง​ซื่อ​กล่าว​จบ​ ​นาง​ก็​ไม่ได้​สนใจ​กับ​ปฏิกิริยา​ของ​เจียง​อี​ ​แต่​รีบ​ดึง​นาง​ไป​ซ่อนตัว​หลัง​ต้นไม้​ใหญ่​ด้าน​ข้าง​ศาลา​ ​ต้นไม้​นั้น​มี​ขนาด​สอง​คน​โอบ​ได้

กิ่งก้าน​ของ​ต้นไม้​เขียวขจี​ปกคลุม​ไม่​ให้​เม็ดฝน​ไหล​ลงมา​เกือบ​ได้​ทั้งหมด​ ​มี​เพียง​หยดน้ำ​เล็ก​ๆ​ ​ที่​หล่น​ลงมา​บน​ร่างกาย​ของ​หญิงสาว​ทั้งสอง​ ​แต่​ก็​ไม่​ถึงกับ​ขนาด​ทำให้​เสื้อผ้า​เปียกปอน

เมื่อ​ได้ยิน​เสียง​ฟ้าร้อง​ก้อง​เข้ามา​ใน​หู​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​ถอนหายใจ​ออกมา​อย่าง​เงียบๆ​ ​เคย​มี​คน​บอก​นาง​ว่า​เวลา​ฟ้าร้อง​อย่า​หลบ​อยู่​ใต้​ต้นไม้​ ​ไม่เช่นนั้น​อาจ​ถูก​ฟ้าผ่า​ได้​โดยง่าย​ ​และ​ผู้​ที่​บอก​นาง​เช่นนี้​ก็​คือ​อวี​้​ชี

เมื่อ​เสียง​ฝีเท้า​ย่างก้าว​เข้ามา​เรื่อยๆ​ ​ใน​ใจ​ของ​เจียง​ซื่อ​ก็​สงบ​ลง​อย่างรวดเร็ว​ ​นาง​กุมมือ​ของ​เจียง​อี​เอาไว้​แน่น​ ​บัดนี้​เจียง​อีก​็​ได้ยิน​เสียง​ฝีเท้า​เช่นกัน​ ​นาง​หันไป​มองดู​เจียง​ซื่อ​ด้วย​ความสงสัย​ ​และ​นาง​ก็​ไม่เข้าใจ​ว่า​เหตุใด​จึง​ต้อง​ซ่อนตัว​เมื่อ​รู้​ว่า​มี​คน​มา​ ​ดูเหมือน​ไม่มี​ความจำเป็น​ต้อง​ทำ​เช่นนั้น​เลย

แต่​เจียง​ซื่อ​กลับ​ไม่​ส่งเสียง​ใด​ออกมา​ ​นาง​ส่ายหน้า​เบา​ๆ​

หาก​เป็น​คนธรรมดา​ไม่ว่า​ชาย​หรือ​หญิง​ก็​ไม่จำเป็น​จะ​ต้อง​ซ่อนตัว​เช่นนี้​ ​แต่ว่า​บัดนี้​ฝนตก​แรง​ ​ประกอบกับ​กลิ่น​เลือด​จางๆ​ ​ที่​ผสม​ปนเป​กับ​ดิน​โคลน​ใกล้​เข้ามา​เรื่อยๆ​ ​เสียง​ฝีเท้า​นั้น​ก็​เดิน​ใกล้​เข้ามา​เช่นกัน

สถานการณ์​เช่นนี้​ ​ปฏิกิริยา​ของ​เจียง​ซื่อ​ก็​คือ​ต้อง​หลบ​เอาไว้​ก่อน

เมื่อ​เห็น​เจียง​ซื่อ​เป็น​เช่นนี้​ ​เจียง​อีก​็​ได้​แต่​ยิ้ม​ออกมา​อย่าง​หมดหนทาง​ ​แล้ว​มอง​ไป​ทาง​ทิศทาง​ที่​ได้ยิน​เสียง

ในไม่ช้า​ก็​มี​คน​สอง​คน​เดินตาม​กัน​เข้ามา​อยู่​ใน​ศาลา

หนึ่ง​ใน​สอง​คน​นั้น​สวม​ชุด​ยาว​ดู​สะอาดสะอ้าน​และสง่า​งาม

อีก​คน​หนึ่ง​แต่งตัว​เรียบร้อย​ ​หน้าตา​เต็มไปด้วย​หนวดเครา​ ​มัน​ดูเหมือน​พวกเขา​จะเข้า​กัน​ไม่ได้​เลย

สายตา​ของ​เจียง​ซื่อ​จับจ้อง​ไป​ยัง​ผู้​ที่​มี​หนวดเครา​ครึ้ม

เนื่องจาก​กลิ่น​เลือด​จางๆ​ ​มาจาก​บุคคล​นี้

แต่​เจียง​อี​ไม่รู้​สึก​ถึง​สิ่ง​เหล่านี้​ ​นาง​เพียง​มอง​ไป​ยัง​ชาย​แปลกหน้า​สอง​คน​ด้วย​ความรู้สึก​โชคดี​เหลือเกิน

มองดู​ก็​รู้​ว่า​ชาย​คนที​่​มี​หนวด​คราว​ไม่ใช่​คนดี​อะไร​ ​ดังนั้น​หวัง​ว่าน​้​อง​สี่​จะ​ไม่​ไป​ก่อเรื่อง​อัน​ใด​ขึ้น

เมื่อ​เห็น​เช่นนี้​ ​จึง​รู้สึก​ว่าการ​ที่​น้อง​สี่​ลาก​ตน​มา​หลบ​นั้น​เป็นเรื่อง​ถูกต้อง​แล้ว

“​เฮ้อ​ ​เวลา​แบบนี้​จู่ๆ​ ​ฝน​ก็​มาตก​เอา​ได้​”​ ​ชาย​คนที​่​มี​หนวดเครา​รุงรัง​มอง​ไปร​อบ​กาย​ก่อน​จะ​บ่น​ออกมา

ชาย​ผู้​สวม​ชุด​ยาว​ไม่ได้​สนทนา​ต่อ​จาก​บทสนทนา​เมื่อ​ครู่​ ​เขา​ขมวดคิ้ว​เข้าหา​กัน​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​เป็น​อย่างไรบ้าง​”

ชาย​ผู้​มี​เครา​ครึ้ม​ยิ้ม​ขึ้น​ ​“​ส่งตัว​มา​แล้ว​ ​อยู่​ที่​เดิม​”

“​จากนั้น​เล่า​”

ดวงตา​ของ​ชาย​ที่​มี​เครา​ครึ้ม​เย็นวาบ​ขึ้น​ ​“​วางใจ​เถอะ​ ​พวก​คนที​่​ไม่​ควร​ปล่อย​เอาไว้​ ​จะ​ไม่มี​โอกาส​เปิดปาก​พูด​อีกต่อไป​”​ ​เมื่อ​ประโยค​นี้​กล่าว​ออกมา​ ​มือ​ของ​นาง​ที่​กุมมือ​ของ​เจียง​อี​เอาไว้​ก็​รัดกุม

พวก​นาง​ได้ยิน​ใน​สิ่ง​ที่​ไม่​ควร​ได้ยิน​ใช่​หรือไม่

บางที​อาจ​เป็น​เพราะ​กลิ่นคาว​เลือด​อ่อน​ๆ​ ​นั้น​ ​เมื่อ​เจียง​ซื่อ​ได้ยิน​ประโยค​เหล่านี้​จึง​ไม่ได้​คิด​อะไร​มาก

ใน​วันที่​ฝนตก​ท่ามกลาง​ศาลา​อัน​เงียบสงบ​ ณ​ ​วัด​บน​ภูเขา​ ​มีกลิ่น​เลือด​จางๆ​ ​ลอยมา​ ​หากว่า​สอง​คน​นี้​เป็น​คนธรรมดา​ทั่วไป​นาง​จะ​รู้สึก​แปลก​ยิ่งนัก

แต่​ในไม่ช้า​ชาย​ชุด​คลุม​ยาว​ก็​กล่าว​ประโยค​หนึ่ง​ออกมา​ ​เปรียบเสมือน​เสียง​ระเบิด​ดังสนั่น​อยู่​ใน​ใจ​ของ​เจียง​ซื่อ​ว่า

“​สตรี​ผู้​นั้น​เหมือนกับ​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​หรือไม่​”

สีหน้า​ของ​เจียง​ซื่อ​เปลี่ยนไป​ทันที​ ​มือ​ที่​กุม​พี่สาว​เอาไว้​ก็​สั่นคลอน

สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​?

ใน​โลก​ใบ​นี้​ ​นาง​รู้จัก​ผู้​ที่​ถูก​เรียกว่า​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​ ​ซึ่ง​อยู่​ห่าง​ออก​ไป​ใน​ชน​เผ่า​อู​เหมียว​แห่งหนาน​เจียง​ ​หรือว่า​การ​ที่​ชายหนุ่ม​คน​นี้​เอ่ยถึง​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​จะ​เกี่ยวข้อง​กับ​ชน​เผา​อู​เหมียว​?

ความคิด​นี้​ทำให้​ใจ​ของ​เจียง​ซื่อ​เต้น​ผิดจังหวะ

เจียง​อีสัง​เกต​ได้​ถึง​ความผิดปกติ​ไป​ ​จึง​หันไป​มองดู​นาง​ด้วย​สายตา​งุนงง​และ​เป็นห่วง​กังวล

“​คล้ายคลึง​อยู่​มากกว่า​ครึ่ง​”

“​มากกว่า​ครึ่ง​หรือ​ ​อืม​ ​เพียงพอ​แล้ว​ ​จาก​ที่​ข้า​ไป​สืบมา​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​ชื่นชม​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​แห่ง​อู​เหมียว​นัก​ ​บัดนี้​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​แห่ง​อู​เหมียว​ไม่ได้​เดินทาง​ไป​ไหน​เนิ่นนาน​แล้ว​ ​หาก​มีส​ตรี​ที่​หน้าตา​คล้ายคลึง​กับ​นาง​ปรากฏตัว​ขึ้น​ใน​ตอนนี้​ ​คาด​ว่า​คงจะ​เอาชนะ​ใจ​องค์​ชาย​เจ็บ​ได้​อย่างง่ายดาย​”

เจียง​ซื่อ​กัด​ริมฝีปาก​ของ​ตัวเอง​อย่าง​แน่น​ ​เพื่อ​ควบคุม​ไม่​ให้​สติ​ของ​ตนเอง​หลุดลอย​ไป

สอง​คน​นี้​ต้องการ​จะเข้า​ใกล้​อวี​้​ชี​เพื่อ​สิ่งใด​กัน

เดิมที​เจียง​ซื่อ​ต้องการ​จะ​บอก​กับ​ตัวเอง​ว่านาง​ไม่เกี่ยว​ข้อง​อัน​ใด​กับ​อวี​้​ชี​ ​แต่​เมื่อ​เห็น​แววตา​ของ​ชาย​ชุด​คลุม​ยาว​อัน​โหดร้าย​ ​นาง​ก็​ละทิ้ง​ความคิด​นั้น​ไป

ไม่ว่า​อย่างไร​นาง​ก็​หวัง​ว่า​อวี​้​ชี​จะ​อยู่รอด​ปลอดภัย​อย่างสงบ​สุข

“​อ้อ​จริง​สิ​ ​สตรีที​่​คุณชาย​เจ็ด​เข้าไป​ปกป้อง​ไว้​ใน​วันนั้น​ ​รู้​หรือยัง​ว่า​เป็น​ผู้ใด​”​ ​จู่ๆ​ ​ชาย​ชุด​คลุม​ยาว​ก็​เอ่ย​ถาม​ขึ้น

“​สืบ​ได้ความ​แล้ว​ ​เป็นคุณ​หนู​สี่​ใน​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​”

เมื่อ​ได้ยิน​ประโยค​นี้​ ​เจียง​อีก​็​ถอยหลัง​ออก​ไป​ก้าว​หนึ่ง​และ​เหยียบ​เข้ากับ​กิ่งไม้​แห้ง

เสียง​กิ่งไม้​กรอบแกรบ​ท่ามกลาง​พายุฝน​กระหน่ำ​จึง​ดึงดูด​ความสนใจ​เป็น​ยิ่ง​ ​ชาย​เครา​ครึ้ม​ลุกขึ้น​ยืน​ทันใด​แล้ว​มอง​ไปร​อบ​ข้าง​อย่างระมัดระวัง