MPESIH-ระบบจักรพรรดิได้เปรียบ ตอนที่ 274 การกระทําของเซียงรุยหราน
“คนเถื่อนทางตอนเหนือ?”
“ยกทัพโจมตี?”
ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของอาณาจักรเซียงได้ยินดังนั้นก็ตกใจทันที” นิกายดาบวิญญาณของเจ้าร่วมมือกับพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือหรือไม่?”
“ไร้สาระ!”
ฉางหลินได้สั่นศีรษะทันที” พวกคนเถื่อนทางตอนเหนือและอาณาจักรส่วนใหญ่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของหยุโจวล้วนมีความเกลียดชังต่อกัน นิกายดาบวิญญาณ ของข้าเป็นธรรมดาที่จะไม่ร่วมมือกับพวกมัน”
“แล้วเรื่องนี้มันหมายความว่ายังไง?”
ฉางหลิน ได้หัวเราะออกมา”เราก็แค่ปล่อยข่าวให้พวกคนเถื่อนทางตอนเหนือรู้ว่าอาณาจักรหนานหยานกําลังเผชิญหน้ากับกองกําลังพันธมิตรสามอาณาจักรอยู่”
ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของอาณาจักรอู่เซียง มองไปที่ ฉางหลิน อย่างระวัง เขาได้เพิ่มความระวังต่อนิกายดาบวิญญาณในใจของเขา
แม้ว่าพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือจะถูกเรียกว่าคนเถื่อนแต่พวกเขาก็ไม่ใช่คนโง่เขลา พวกเขาจะยอมละทิ้งโอกาสดี ๆ เช่นนี้ในการโจมตีอาณาจักรหนานหยานได้อย่างไร
คําพูดของนิกายดาบวิญญาณ ได้ผลักดันอาณาจักรหนานหยาน ลงสู่ก้นเหวอย่างสมบูรณ์
“ระหว่างทางที่ อู่เชิง จะกลับไปที่เมืองเร้ดเมเปิ้ล พวกเราจะรอที่นี่เพื่อดักฆ่าเขา” ฉางหลินได้กล่าวออกมา
ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของอาณาจักรอู่เซียง ไม่ได้พูดอะไร
บนภูเขาติงจิ้ง หลิวอี้ ได้รับมาหา ลู่เพิ่ง
“อาจารย์หลิว ท่านมาหาข้า ด้วยท่าที่รีบร้อน คิดหาวิธีทําลายเมืองเป็งหยวนได้แล้วใช่หรือไม่?” ลู่เฟิง มองไปที่ หลิวอี้ ด้วยรอยยิ้ม
ทุกวันนี้ หลิวอี้ ได้ตรวจสอบภูมิประเทศโดยรอบและคิดหาวิธีทําลายเมืองเป็งหยวน
หลิวอี้ ได้ปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้า”ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่าอาจจะพอมีหนทางอยู่”
“ลองว่ามา” ลู่เฟิง กล่าวถามด้วยท่าทีดีใจ
“ฝ่าบาท มีเมืองอยู่ข้างหลังเมืองเป็งหยวน ที่นั่นเป็นจุดเสบียงของกองทัพ สถานที่นั้นอย่างน้อยก็น่าจะมีเสบียงลําเลียงกองทัพหนึ่งปี ถ้าเราสามารถเผาเมืองนั้นได้ ไม่เกินหนึ่งเดือน ผู้พิทักษ์เมืองเป็งหยวน ที่รู้ว่าเสบียงกองทัพไม่พอ ย่อมไม่อาจทําใจยอมปกป้องเมืองต่อจากนั้นคาดว่าน่าจะถอยร่นกลับไป ทําให้พวกเราได้รับชัยชนะ”
ลู่เฟิง ได้มองไปที่แผนที่ และดูมัน เมืองนี้อยู่ห่างจากเมืองเป็งหยวนห้าสิบไมล์ มันไม่ได้ไกลจากที่นี่มากนัก หากกองทัพขนาดใหญ่มุ่งเป้าไปที่เมืองเป็งหยวน น่าจะสามารถช่วยละสายตาของพวกเขาได้
ลู่เฟิง ได้ขมวดคิ้วและกล่าวถาม” อาจารย์หลิว หากคิดโจมตีที่นี่อย่างน้อยจะต้องใช้กองทัพ 200,000 นาย หาก จิ้งซื้อหรง พบกองทัพนี้ ไม่ใช่ว่าพวกเราจะเกิดความสูญเสียทั้งหมดหรือไม่?”
“ฝ่าบาท พวกเราไม่จําเป็นจะต้องใช้กองทัพเพื่อโจมตี เราเพียงแค่ส่งยอดฝีมือไปราดน้ํามันเพลิงพิเศษของอาณาจักรหนานหยาน และ เผาไร่ข้าวและเสบียงของพวกเขา!” หลิวจ์ ได้ตอบกลับ
“ทาสดาบทั้งหก?”
ดวงตาของ ลู่เฟิง เปล่งประกายมากขึ้น” ท่านต้องการให้ทาสดาบทั้งหกเป็นคนลงมือใช่หรือไม่?”
หลิวจ์ ได้พยักหน้า” พวกเขาทั้งหกคนนั้นล้วนแข็งแกร่ง ทั้งยังเก่งเรื่องการพรางตัว ดังนั้นกระหม่อมคิดว่ามันไม่น่าจะใช่ปัญหาถ้าส่งพวกเขาไปจัดการ”
ลู่เฟิง ได้ครุ่นคิดในใจเล็กน้อย
ถ้าเสบียงถูกเผาที่นี่จนหมด ยังไงก็ตาม เมืองเป็งหยวน ก็น่าจะเหลือเสบียงอยู่ และเพียงพอใช้ได้อีกนานนับเดือน
มีกองกําลังมากกว่า สองล้านคนในเมืองเป็งหยวน เสบียงที่ใช้อาจจะมากขึ้นกว่าแต่ก่อน นี้อาจทําให้เสบียงหมดเร็วขึ้นก็เป็นได้ ถึงตอนนั้น แม้พวกเขาอยากจะโจมตีก็ยากที่จะเดินทัพแล้ว
ปัญหาที่น่ากังวลที่สุดก็คือ จิ้งซื้อหรง อาจจะวางแผนการปกป้องสถานที่สําคัญเช่นนี้เอาไว้แม้จะเป็นความแข็งแกร่งของทาสดาบทั้งหก ก็อาจจะทําไม่สําเร็จ
หากทําไม่สําเร็จ เกรงว่าแม้แต่ทาสดาบทั้งหก อาจจะตกอยู่ในอันตรายไปด้วย
นี่คือการเดิมพันว่าทาสดาบทั้งหกจะสามารถจัดการได้หรือไม่
เขาได้ครุ่นคิดและตอบกลับ” ก็ได้เช่นนั้นข้าจะให้พวกเขา…”
“รายงานฝ่าบาท ทูตจากมณฑลเฮยเสียน ต้องการเข้าเฝ้า”
ก่อนที่ คําพูดของ ลู่เฟิง จะจบลง เสียงของทหารเงาก็ดังมาจากนอกค่าย
คนผู้นึ่งในชุดเกราะที่มีลูกศรปักอยู่ได้เดินเข้ามาพร้อมกับทหารเงาสองนาย
“ฝ่าบาท,ถวายบังคมฝ่าบาท..ข้าน้อย แม่ทัพ ซึ่งลู่เฟย มีเรื่องสําคัญจะมากราบทูลพระองค์พวกคนเถื่อนทางตอนเหนือ ผู้นําเผ่า ถั่วปาหง ได้นําทัพทหารม้า 1.5 ล้านนายบุกโจมตีสามมณฑลทางตอนเหนือ ตอนนี้ ท่านอ๋อง เชียงรุยหราน ไม่สามารถต้านศึกได้ทําให้ มณฑลเฮยเสีย นตอนนี้ กําลังถูกรุกราน”
“อะไรนะ?”
อู่เพิ่ง ยืนขึ้นอย่างกระทันหันและกล่าวถามด้วยความโกรธ” พวกคนเถื่อนทางตอนเหนือส่งทัพออกศึกในเวลานี้หรือไม่ ? ฤดูใบไม้ผลิเพิ่งผ่านพ้นไป ทําไม พวกมันถึงกล้าส่งทหารออกมา?”
“นี่ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง ข้าน้อย…”
ก่อนที่ ซึ่งลู่เฟย จะพูดจบ เขาก็ตัวสั่นและแทบจะหมดสติเพราะสูญเสียเลือดมากไป
“รีบรักษาเขา!” ลู่เฟิง ได้กล่าวพูดเสียงดัง
ร่างของ ตัวนซุย ได้ปรากฏขึ้น พร้อมกับใช้ปราณแท้จริงในร่างกายเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บข อง ซึ่งลู่เฟย และทําให้เขาตื่นขึ้นมาอย่างช้า ๆ
ลู่เฟิง ได้สูดลมหายใจเข้าลึก และ พยายามระงับโทสะในใจ เขาได้กล่าวถามอย่างเคร่งขรึม”เล่ามา มันเกิดอะไรขึ้น?”
“แค่ก…”
ซึ่งลู่เฟย ได้ไอออกมาอย่างอ่อนแรง แต่เขาก็ดีขึ้นมากเพราะได้รับการช่วยเหลือจากตัวนชุย”ฝาบาท ผู้นําเผ่าคนเถื่อนทางตอนเหนือ ถั่วปาหง ได้นําทัพทหารม้า 1.5 ล้านนายบุกตีสามมณฑลทางตอนเหนือโดยไม่ทันได้ตั้งหลัก โดยพวกมัน ยึดครอง มณฑลเฮยเสียนเป็นศูนย์กลางและใช้ทัพทหารม้า 800,000 นาย บุกโจมตี”
“ท่านอ๋องเชียงรุยหราน รู้สึกหวาดกลัว เขาได้นําทหารรักษาเมืองหนึ่งแสนนายหลบหนีไปท้ายที่สุด ก็เหลือทหารอยู่ในเมืองไม่ถึงหมื่น พวกเขาถูกทัพทหารม้าแสนนายบุกโจมตีอย่างสิ้นหวังเมืองได้ถูกยึดครองภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง
“ทหารรักษาเมือง 10,000 นายภายใต้บัญชาของข้าน้อยเหล่านั้นล้วนถูกสังหารสิ้น มีเพียงข้าน้อยที่รอดมาได้ แต่ก็บาดเจ็บสาหัส โชคดีที่หลบหนีไปยังที่ตั้งของอาคมเคลื่อนย้ายทางมณฑลเฮยเสียน และ ใช้ที่นั่นโผล่มาที่เมืองเร้ดเมเปิ้ล รีบมากราบทูลฝาบาท”
“ตั้ง,ภารกิจเป้าหมาย : สกัดกั้นกองกําลังทหารม้า 1.5 ล้านนายของชนเผ่าคนเถื่อนทางตอนเหนือ”
“เป้าหมายภารกิจ : ทําลายทัพ 1.5 ล้านนาย และ กอบกู้มณฑลเฮยเสียนคืน”
“รางวัลภารกิจ : โอกาสอัญเชิญแม่ทัพห้าอันดับแรกในประวัติศาสตร์ หนึ่งครั้ง,โอกา สอัญเชิญธรรมดาสามครั้ง,ค่าประสบการณ์ 5 ล้านแต้ม, และ ทักษะปรับแต่งร่างกายแห่งสวรรค์หนึ่งอัน”
“ภารกิจล้มเหลว : สามมณฑลทางตอนเหนือถูกยึดครองโดยสมบูรณ์ อาณาจักรหนานหยานจะสูญเสียสามมณฑลทางตอนเหนือไป”
ลู่เฟิงขมวดคิ้วแน่น เขาไม่ได้สงสัยอีกต่อไปหลังจากได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ
ใบหน้าของเขามืดลงอย่างมาก”เชียงรุยหราน โทษของมัน สมควรถูกประหารชีวิต!”
ตุบ!
ซึ่งลู่เฟย ได้คุกเข่าลงบนพื้นและกล่าวขอร้อง”ฝาบาท รีบส่งกองกําลังไปช่วยชีวิตผู้คน 2.3 ล้านชีวิต ในมณฑลเฮยเสียน และ มากกว่า 6 ล้านชีวิตในสามมณฑลทางตอนเหนือ!”
“ข้าจะส่งกองกําลังไปและฆ่าพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือทั้งหมด!”
“เจ้าไปได้แล้ว ไปพักรักษาตัวซะ ให้ หมอเข้ามาทําแผล!”
“ข้าน้อยเข้าใจแล้ว!”
หลังจากนั้น ซึ่งลู่เฟย ก็ออกไป
ลู่เฟิง ได้สูดลมหายใจเข้าลึกและกล่าวด้วยน้ําเสียงหนักแน่น”ส่งผ่านคําสั่งของข้าออกไปให้ เกาชุน กองพันทหารค่ายของเขา เสี่ยวจือ ทัพพยัคฆ์ รวมถึง ทหารองค์รักษ์เตรียมออกเดิน ทางในวันนี้ พวกเขาจะต้องรีบไปยังสามมณฑลทางตอนเหนือโดยเร็วที่สุด!”
“ส่วนที่นี่ ให้ เตียวเลี้ยว เป็นแม่ทัพใหญ่ของเมืองเร้ดเมเปิ้ล,เตียวขึ้น เป็นรองแม่ทัพ และ ให้ อาจารย์หลิว ทําหน้าที่ดูแลบัญชาการแนวหน้าของเมืองเร้ดเมเปิ้ล”
“กระหม่อมรับบัญชา!”