บทที่ 328 ชนและแซง
บทที่ 328 ชนและแซง
“เหอะ! เหอะ! คิดจะแซงฉันอย่างนั้นเหรอ ไม่มีวัน!” หานเป่าฟางที่เห็นสถานการณ์ของไช่หงผ่านทางกระจกมองหลัง ก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำอย่างภาคภูมิใจ
ทั้งหานเป่าฟางและไช่หงต่างก็เคยเป็นอดีตคู่แข่ง ก่อนหน้านี้เคยประลองกันมาแล้วหลายครั้ง ตอนนี้เมื่อเจอกันอีกครั้งและสามารถทิ้งห่างอีกฝ่ายได้ เขาย่อมรู้สึกภูมิใจ
ทว่าก่อนที่เขาจะได้ภูมิใจอยู่นานนั้น หางตากลับได้เห็นรถคันสีดำกำลังวิ่งมาข้าง ๆ
หานเป่าฟางจ้องรถคันดังกล่าว เจ้าของรถคันนั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นอู๋ฝาน
เมื่อเห็นดังนี้ หานเป่าฟางก็ต้องประหลาดใจ
อีกฝ่ายขึ้นมาตีคู่ตั้งแต่เมื่อไหร่? ไม่ได้ช้าลงเพราะโค้งเมื่อกี้งั้นเหรอ?
ไม่ได้ จะให้มันแซงหน้าไปไม่ได้!
หานเป่าฟางที่พบว่ารถของอู๋ฝานกำลังตีคู่ ขณะนี้จึงเร่งความเร็วรถของตนเองขึ้นนำหน้า เขายังพอมีประสบการณ์เลี้ยวทางโค้งลาดชัน แต่ไม่นานหานเป่าฟางก็ได้รู้ว่าตนเองไม่อาจทิ้งห่างชายหนุ่ม หรือทำให้อีกฝ่ายเจอสถานการณ์อันตรายจากทางคดเคี้ยวได้ เขาตระหนักว่าไม่ใช่เพียงแค่ตนที่มีฝีมือการควบคุมรถในทางคดเคี้ยวได้ดี แต่อู๋ฝานก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
หลังทราบดังนั้นหานเป่าฟางก็เริ่มหันพวงมาลัยชนรถของอู๋ฝานอย่างดุดัน เพราะครั้งนี้เขาเข้าใจแล้วว่า แม้ศักยภาพรถของตนเองจะดีเยี่ยมเพียงใด แต่หากเทียบเปรียบกับรถของชายหนุ่ม รถของเขาก็ยังไม่อาจเปรียบเทียบได้ในด้านความเร็ว เมื่อรถทั้งสองเข้าสู่ช่วงทางตรงอีกครั้ง ตอนนั้นเขาอาจถูกอีกฝ่ายแซงทิ้งห่างไปก็เป็นได้
ดังนั้นเบียดให้พ้นทางเดี๋ยวนี้ มันคือทางเลือกที่ดีที่สุด!
ส่วนจะกำจัดภัยคุกคามอย่างอู๋ฝานในช่วงทางโค้งเช่นนี้อย่างไร หานเป่าฟางย่อมต้องคิดชนปะทะ เพื่อทำลายทั้งคนและรถไปพร้อมกัน
“อย่าโทษกันเลยนะ ไปโทษตัวแกเองเถอะที่กระหายชัยชนะจนดื้อรั้นจะแข่งถึงขนาดนี้ ในการแข่ง ฉันคือผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!” หานเป่าฟางเผยสีหน้าดุร้ายโหดเหี้ยม พร้อมเบียดรถตนเองใส่รถของอู๋ฝานอย่างรุนแรง
ในเมื่อเป็นการแข่งขันที่มีเดิมพันมากถึงห้าหรือหกสิบล้านหยวน เมื่อชนะการแข่งขันครั้งนี้ เขาก็มีโอกาสได้รับครึ่งหนึ่ง มันไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อย สำหรับเขาที่เกษียณตัวเองและยังต้องใช้จ่ายเงินเป็นจำนวนมาก มันคือโบนัสก้อนสำคัญที่ต้องคว้าเอามาให้ได้
“ตึง!”
รถทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง บรรดาผู้ชมที่ได้เห็นเรื่องดังกล่าวถึงกับเหงื่อออกแทนอู๋ฝานและถังอวี่เฟย รถของชายหนุ่มนั้นอยู่เลนนอกชิดริมขอบหน้าผา และหานเป่าฟางก็เลือกที่จะเบียดรถตนเองเข้าชนรถของอีกฝ่าย มันมีโอกาสสูงมากที่รถจะตกจากภูเขา เมื่อรถร่วงหล่นลงไป ทั้งอู๋ฝานและถังอวี่เฟยก็ต้องได้รับบาดเจ็บ หรืออาจถึงขั้นเสียชีวิตคาที่
เพียงแต่ที่ทำพวกเขาต้องประหลาดใจ คือการที่แม้จะถูกหานเป่าฟางชนอย่างรุนแรง แต่รถของอู๋ฝานกลับยังนิ่งไม่ไหวติง มันวิ่งไปต่อตามเส้นทางเดิม ไร้วี่แววที่ล้อรถจะเสียการควบคุมจนตกหน้าผา
สถานการณ์ตอนนี้ ทั้งบรรดาผู้ชมและหานเป่าฟาง ต่างก็ต้องประหลาดใจกันถ้วนหน้า
ก่อนหน้านี้ตอนที่หานเป่าฟางและไช่หงกระหนาบข้างเบียดรถของอู๋ฝานพร้อมกัน รถของชายหนุ่มติดอยู่ตรงกลาง ทุกคนเลยไม่ได้ตระหนักว่ารถของอีกฝ่ายแทบไม่มีความเสียหายจากแรงปะทะเลย ขณะนี้มันเพิ่งแสดงให้ทุกคนได้เห็นถึงความสามารถในการรองรับแรงปะทะ
หานเป่าฟางรู้สึกยากที่จะยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น ขณะเดียวกันกับที่เขาไม่ยินดี หลังรถทั้งสองคันแยกครู่หนึ่งมันก็ปะทะกันอีกครั้ง และครั้งนี้มีเจตนาชนให้รถของอู๋ฝานตกหน้าผาอย่างเห็นได้ชัด
ถึงการปะทะจะเกิดขึ้นหลายครั้ง แต่มันกลับไม่ประสบผลสำเร็จ รถของหานเป่าฟางประหนึ่งเบียดเข้ากับกำแพงเหล็กกล้า นอกจากเรื่องที่อาจทำให้เกิดอาการวิงเวียนจากแรงสะเทือนของรถ มันก็ไม่มีผลกระทบอื่น ๆ แม้แต่น้อย
“หานเป่าฟางคนนี้ช่างน่ารังเกียจจริง ๆ” ถังอวี่เฟยพูดด้วยท่าทีไม่พอใจ ขณะดูหานเป่าฟางชนรถของอู๋ฝานซ้ำแล้วซ้ำเล่า
หลังรู้ว่ารถของอู๋ฝานมีเสถียรภาพมั่นคงรองรับแรงปะทะจนเกินจะเชื่อได้ ถังอวี่เฟยจึงไม่แตกตื่นเช่นก่อนหน้าอีก ทว่าการถูกหานเป่าฟางชนหลายต่อหลายครั้ง แม้จะไม่เกิดอันตราย แต่มันก็ยังเป็นเรื่องที่ชวนให้โมโห
อู๋ฝานก็คิดเช่นเดียวกัน
“ชนแล้วเลิกรากันไปก็เข้าใจได้ แต่ในเมื่อจ้องจะฆ่ากันถึงขนาดนี้ ก็คงต้องสอนให้เขารู้แล้วว่าถูกชนมันรู้สึกยังไง” อู๋ฝานยิ้มมุมปากเล็กน้อย พร้อมกับเผยสีหน้าดุดันเจตนาฆ่าฟัน
การกระทำของหานเป่าฟางไม่ต่างกับการพยายามฆ่าโดยเจตนา หากรถของเขาไม่ได้ต้านทานการปะทะถึงระดับนี้ เกรงว่าก็คงถูกอีกฝ่ายเบียดจนตกถนนไป หรืออาจถึงขั้นตกหน้าผาแล้ว หลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้นก็คงพอทราบกันได้
แม้เป็นก้อนโคลนก็สามารถติดไฟได้ ไม่แปลกหากอู๋ฝานที่ทนมานานแล้วจะโกรธเพราะการกระทำยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำเล่าของหานเป่าฟาง
หลังหานเป่าฟางชนไม่สำเร็จอีกครั้ง เขาก็คิดจะรวบรวมกำลังลงมืออีกครั้งหนึ่ง แต่กลับพบว่าอู๋ฝานที่เป็นฝ่ายถูกเบียดชนมาโดยตลอด กำลังเป็นฝ่ายหันรถเข้าหา เห็นได้ชัดว่าคิดจะชนรถของเขา
“คิดชนฉันงั้นเหรอ? ไม่มีวัน!” หานเป่าฟางตอบกลับอย่างนึกเหยียดหยันอยู่ในใจ เขาเป็นฝ่ายชนคนอื่นมาโดยตลอด ดังนั้นจึงเป็นผู้มากประสบการณ์ถึงวิธีรับมือการชนด้วยเช่นเดียวกัน อีกทั้งรถของเขายังมีศักยภาพดีเยี่ยม เขาจึงไม่คิดว่าจะพ่ายแพ้ให้กับอีกฝ่าย
หลังหานเป่าฟางเห็นรถของอู๋ฝานเข้ามาเบียด เขาก็ไม่รอเฉย ๆ แต่เลือกที่จะหันรถเบียดเข้าหา ราวกับคิดเผชิญหน้ากับชายหนุ่มโดยตรง และบางทีครั้งนี้ เขาอาจเบียดรถของอีกฝ่ายจนเสียการควบคุมได้สำเร็จ
“ตึง!”
ภายใต้สายตาของผู้ชมมากมาย รถทั้งสองคันปะทะกันโดยไม่ใช่อุบัติเหตุใดทั้งสิ้น หลังจากนั้น ทุกคนกลับต้องประหลาดใจที่ได้เห็นว่ารถทั้งสองคันไม่ได้มีศักยภาพในระดับเดียวกัน
หลังรถเกิดการปะทะ รถของอู๋ฝานไม่ขยับหันเหเปลี่ยนทิศทางแม้แต่น้อย ยังคงเบียดรถของหานเป่าฟางอย่างต่อเนื่องไปทางริมขอบภูเขาสูงชัน ชายหนุ่มไม่ได้ควบคุมรถให้ถอยออกมา แต่เบียดรถของหานเป่าฟาง ผลักรถของอีกฝ่ายให้เข้าใกล้ภูเขามากขึ้นและมากขึ้น
หานเป่าฟางที่อยู่ในรถแตกตื่นและร้อนรน เขาไม่เคยคิดว่ารถของอู๋ฝานจะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ ฝีมือการขับรถของอีกฝ่ายก็ไม่ใช่เล่น ทั้งที่เขาพยายามทุ่มสุดตัวแล้ว แต่กลับไม่อาจกำจัดรถของชายหนุ่มได้ กลับเป็นรถของเขาซะเองที่ตอนนี้กำลังเอนเอียงใกล้จะเบียดกับภูเขา
ต้องทำยังไง?
ตอนนี้หานเป่าฟางเหลือเพียงลดความเร็วหรือสู้ตอบโต้ ถ้าลดความเร็ว อู๋ฝานจะสามารถแซงหน้าและทิ้งห่างไปได้ แต่หากสู้ตอบ ถ้าชนะก็ไม่เป็นไร แต่หากรถเบียดภูเขาจนเสียการควบคุมไป มันจะกลายเป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่
ขณะที่หานเป่าฟางกำลังลังเลว่าควรเลือกทางใดอยู่นั้นเอง รถของอู๋ฝานก็พลันเร่งความเร็วมากขึ้น ทำให้รถของเขายิ่งเอนเอียงไปทางขอบหน้าผามากยิ่งขึ้น สถานการณ์ตอนนี้ทำให้หานเป่าฟางตื่นตระหนก เขาคิดจะลดความเร็วลง เพื่อให้หลุดพ้นจากการควบคุมสถานการณ์ของอีกฝ่าย
“คิดจะลดความเร็วตอนนี้อย่างนั้นเหรอ? สายเกินไปแล้ว!” อู๋ฝานรู้ถึงความคิดของหานเป่าฟาง แต่เขาไม่คิดปล่อยอีกฝ่ายไปง่าย ๆ ก่อนหน้านี้อีกฝ่ายเจตนาเล่นงานรถของเขาให้ตกหน้าผา ทำให้ชายหนุ่มโกรธจัด ขณะนี้จึงตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนหนัก ๆ ให้แก่อีกฝ่าย
รถของอู๋ฝานรีบลดความเร็วลง จนไปอยู่บริเวณด้านหลังรถของหานเป่าฟาง ก่อนที่อีกฝ่ายจะทันตอบสนอง มันก็ชนท้ายรถของหานเป่าฟางอย่างรุนแรงแล้ว
“ตึง!”
รถของหานเป่าฟางปะทะเข้ากับหน้าผาสูงชัน จนกลิ้งไปมากับพื้นถนนอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
——————————