ตอนที่ 267 ม้าตื่นตกใจ

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

ใน​กลุ่ม​ฝูงชน​ ​ชาย​ชุด​ยาว​กับ​ชาย​มี​เครา​สบตา​กันและกัน​ ​ต่าง​เกิด​ความรู้สึก​ประหลาดใจ​กับ​การ​พบ​เจอ​ที่​ไม่​คาดคิด​นี้​ ​พวกเขา​สันนิษฐาน​ว่า​คนที​่​แอบ​ฟัง​อยู่​ด้านหลัง​ต้นไม้​และ​โจมตี​พวกเขา​ ​น่าจะเป็น​สตรี​อันธพาล​คน​หนึ่ง​ ​แล้ว​ใน​ตอนที่​พวกเขา​กำลัง​หงุดหงิด​ใจ​กับ​การ​ที่​ไม่มี​เบาะแส​ใด​ ​พวกเขา​ก็​คิดไม่ถึง​ว่า​จะ​ได้​พบ​บุคคล​น่าสงสัย​ที่นี่

คนที​่​ชอบ​ดู​ความคึกคัก​เป็น​ชีวิตจิตใจ​อาจ​ไม่ทันสังเกต​ ​แต่​เขา​สอง​คน​รู้​ตั้งแต่​วินาที​ที่​หญิงสาว​พุ่ง​ออก​ไป​ช่วยชีวิต​เด็ก​แล้ว​ว่านาง​เป็น​คนที​่​มี​วรยุทธ์​ ​เมื่อ​ดู​จาก​ทิศทาง​ที่​หญิงสาว​เดิน​มา​ ​มัน​คือ​ที่ตั้ง​ของวัด​ไป๋​อวิ​๋​นพ​อดี​ ​สตรี​วัยสาว​คน​หนึ่ง​ที่​มี​ความเป็นไปได้​ว่า​เคย​ไป​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ ​และ​ยัง​มีวิชา​อยู่​ใน​ตัว​ ​นี่​ไม่ใช่​คนที​่​ตรง​ตามเงื่อนไข​ที่สุด​อีก​หรือ

“​ตาม​นาง​ไป​”​ ​ชาย​ชุด​ยาว​เอ่ย​เสียงต่ำ

คน​มี​เครา​พยักหน้า​พร้อมกับ​จับ​ไม้​กระบอง​เหล็ก​ตรง​เอว​ ​แสง​แห่ง​ความดุร้าย​พลัน​แล่น​ผ่านสายตา

กล้า​สาด​ผง​พริก​ใส่​ตาเขา​?​ ​กล้า​ทุบ​ศีรษะ​เขา​จน​สลบ​?​ ​หาก​ใน​วันนี้​เขา​ไม่ได้​สั่งสอน​นาง​คน​นี้​ให้​ทำตัว​ดี​ๆ​ ​หลาย​ปี​มานี​้​เขา​คง​ใช้ชีวิต​ไป​อย่าง​สูญเปล่า​มาก​!

เมื่อ​เห็น​เพื่อน​เดิน​ไป​ ​ชาย​ชุด​ยาว​จึง​ไม่สน​ใจ​ใน​ความคึกคัก​ที่อยู่​ตรงหน้า​อีก​ ​เขา​จ้องมอง​เจียง​ซื่อ​หนึ่ง​ที​แล้วจึง​จากไป​เงียบๆ​ ​คุณหนู​สี่​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋​วกั​บส​ตรี​ศักดิ์​อา​ซัง​มี​ใบหน้า​ที่​คล้าย​กัน​มาก​ ​หาก​ตรง​หว่าง​คิ้ว​มี​ไฝ​สีแดง​หนึ่ง​จุด​ ​แล้ว​ตบแต่ง​เพิ่ม​อีก​เสียหน่อย​ ​ก็​เพียงพอ​ที่จะ​มอง​ของปลอม​เป็น​ของจริง​ได้

เสียดาย​นัก​ ​ที่​หญิงสาว​คนตรง​หน้า​เกิด​ใน​จวนปั​๋ว​ ​หาก​คน​เป็น​คน​หนึ่ง​หาย​ไป​อย่างไร​้​ร่องรอย​จะ​ต้อง​เกิด​ความปั่นป่วน​โกลาหล​ขึ้น​แน่​ ​ต่อไป​ก็​จะ​ไม่​สามารถ​ปรากฏตัว​ต่อหน้า​องค์​ชาย​เจ็ด​อย่างเปิดเผย​ได้​อีก​ ​หากว่า​เป็น​เช่นนี้​ ​ถึง​มี​ใบหน้า​ที่​คล้าย​กัน​แค่ไหน​ก็​คง​ทำได้​เพียง​ล้มเลิก​ ​มิสู​้​หญิงสาว​ใน​ซ่อง​ที่​ควบคุม​ได้​ง่าย​กว่า

“​อี​เหนียง​ ​เจ้า​เป็น​อะไร​หรือไม่​”​ ​แล้ว​จู​จื่อ​อวี​้​และ​คนอื่นๆ​ ​ก็​มาถึง

พอ​เห็น​สีหน้า​กังวลใจ​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​ ​เจียง​อี​พลัน​รู้สึก​ขาอ่อน​ ​และ​เกือบ​ร้องไห้

จู​จื่อ​อวี​้​พุ่ง​เข้าไป​คว้า​ตัว​เจียง​อี​พร้อมกับ​เอ่ย​ปลอบ​ด้วย​น้ำเสียง​ที่​อ่อนโยน

อาหมา​นวิ​่​งมา​กอด​เจียง​ซื่อ​ไว้​อย่าง​ร้อนใจ​ ​เสียงพูด​สั่น​ระริก​ ​“​คุณหนู​ ​บ่าว​ตกใจ​หมด​เลย​!​”

เจียง​ซื่อ​ตบ​ๆ​ ​อาหมาน​ให้​นาง​คลาย​มือ​ออก​ ​จากนั้น​เดิน​ไปหา​ม้า​ตื่นตกใจ​โดย​ไม่​เอ่ย​คำ​ใด

ตอนนี้​ม้า​ตื่นตกใจ​ได้​เงียบ​ลง​แล้ว​ ​มัน​ยืน​เรียบร้อย​อยู่​ใต้​ต้นไม้​ ​เม็ด​เหงื่อ​ไหล​พราก​ดุจ​ธาร​น้ำ​ ​กำลัง​ส่าย​หาง​กระสับกระส่าย​ไปมา​ ​ไม่มี​ความบ้า​คลั่ง​เหมือน​เมื่อ​สักครู่​เลย​สักนิด

อาหมา​นค​ว้า​เจียง​ซื่อ​ไว้​อย่าง​รีบเร่ง​ ​“​คุณหนู​…​”

“​ไม่เป็นไร​”​ ​เจียง​ซื่อ​เดิน​อ้อม​ม้า​ตื่นตกใจ​สอง​สาม​ก้าว

เหล่า​ฉิน​เดิน​เข้ามา

“​เหล่า​ฉิน​ ​เจ้า​คิด​ว่า​ม้า​ตัว​นี้​เหตุใด​ถึง​ตื่นตกใจ​ขึ้น​มากะ​ทัน​หัน​”

เหล่า​ฉิน​เดิน​ไป​ตรวจดู​ปาก​กับ​จมูก​ของ​ม้า​ ​เขา​ขมวดคิ้ว​และ​ตอบ​ ​“​โดยปกติ​ ​ม้า​ที่​ถูก​ฝึก​มา​แล้ว​ตื่นตกใจ​กะทันหัน​ ​อาจ​เป็น​เพราะ​มัน​กิน​ของ​ผิดปกติ​ที่​ผสม​อยู่​ใน​หญ้า​และ​ของ​สิ่ง​นั้น​สามารถ​ทำให้​ม้า​เกิด​ความบ้า​งคลั​่ง​ขึ้น​มา​ ​และ​อาจ​เป็น​เพราะ​มัน​รู้สึก​ไม่สบาย​ตัว​ขึ้น​มากะ​ทัน​หัน​ ​หรือไม่ก็​อาจ​ตกใจ​กับ​สิ่งรบกวน​จาก​ภายนอก​ขอรับ​ ​ก่อน​เริ่ม​เดินทาง​ทุกอย่าง​ยัง​เป็นปกติ​ ​ฉะนั้น​ ​สามารถ​ตัด​เรื่อง​การถู​กรบ​กวน​ออก​ไป​ได้​ ​เมื่อ​สักครู่​ ​ข้า​ได้​ตรวจดู​แล้ว​ ​บน​ตัว​ม้า​ไม่มี​บาดแผล​ภายนอก​ ​แต่​มัน​รู้สึก​ไม่สบาย​ตัว​หรือไม่​คง​ต้อง​ว่า​กัน​อีกที​ ​ส่วน​หญ้า​ที่​กิน​ ​ผิดปกติ​หรือไม่​ ​จะ​ต้อง​ไป​ตรวจ​หญ้า​ที่​เหลือก​่อน​ถึง​จะ​ทราบ​ขอรับ​…​”

“​ตรวจดู​เศษอาหาร​ใน​กระเพาะ​ของ​ม้า​ก็​รู้​ได้​เหมือนกัน​ใช่​หรือไม่​”

เหล่า​ฉิน​ตะลึงงัน​พูดไม่ออก​ไป​ชั่วขณะ​ ​เขา​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​แล้วจึง​กล่าว​ ​“​ถ้าเช่นนั้น​ก็​ต้อง​ดู​สถานการณ์​อีกที​ขอรับ​ ​หากว่า​สิ่งผิดปกติ​ที่​ผสม​กับ​หญ้า​ยัง​ไม่​ย่อย​ ​หมอ​ที่​มีประสบการณ์​บางที​อาจ​หา​สาเหตุ​เจอ​ ​แต่ทว่า​มัน​ย่อยสลาย​จน​หมด​แล้ว​คง​ยาก​ ​และ​หากว่า​อยาก​ใช้​วิธี​นี้​หา​สาเหตุ​ที่แท้​จริง​ ​ก็​ต้อง​ผ่า​ท้อง​ของ​ม้า​ออก​ขอรับ​…​”

เขา​ไม่​ขมวดคิ้ว​เวลา​ฆ่า​คน​ ​จะ​ฆ่า​ม้า​หนึ่ง​ตัว​ก็​ย่อม​เป็นเรื่อง​ที่​ง่าย​มาก​ ​แต่​ที่​ทำให้​เขา​ประหลาดใจ​คือ​คุณหนู​กลับ​นึกถึง​วิธี​นี้​…​ ​เมื่อ​นึกถึง​การแสดงออก​ที่​ไม่มี​ความเปลี่ยนแปลง​ใดๆ​ ​ของ​เจียง​ซื่อ​เมื่อ​เขา​บอกว่า​เขา​ฆ่า​คน​เป็น​ ​เหล่า​ฉิน​ก็​เข้าใจ​ทันที​ ​สตรีที​่​กล้า​รับ​คน​อย่าง​เขา​ ​แน่น​นอ​ว่า​ต้อง​เป็น​คนที​่​แกร่ง​กว่า​ใคร

อา​หยา​ที่​เงี่ยหู​ฟัง​เงียบๆ​ ​มองดู​เจียง​ซื่อ​พร้อม​เผยอา​การ​หวาดกลัว​ออกมา​ ​พลัน​เอา​มือ​ปิดปาก​แน่น​สนิท

เห็น​หรือไม่​ๆ​ ​คุณหนู​เจียง​จะ​ชื่นชอบ​การปรุง​น้ำหอม​อย่างที่​อาหมา​นพูด​ได้​อย่างไร​ ​นี่​ต่างหาก​ที่​เป็นความ​สามารถ​จริงๆ​ ​ของ​คุณหนู​เจียง

อาหมาน​ประหลาดใจ​ไม่​ต่าง​ ​แต่​นาง​ก็​แสดง​สีหน้า​ไม่สน​ใจ​ออกมา​อย่างรวดเร็ว

เจ้า​ม้า​ตัว​นี้​เกือบ​ทำให้​คุณหนู​ของ​นาง​เกิด​อุบัติเหตุ​ ​หาก​ถูก​ผ่า​ท้อง​ ​ก็​สมควร​แล้ว​ล่ะ

เจียง​ซื่อ​เพียง​วิเคราะห์​ตาม​สถานการณ์​ ​เมื่อ​เห็น​สีหน้า​ประหลาดใจ​ของ​ทั้ง​สาม​คน​นาง​ก็​เข้าใจ​ทันที​ว่า​ทั้ง​สาม​เข้าใจผิด​ ​แต่​นาง​รู้สึก​พอใจ​ใบหน้า​ที่​ตะลึง​ตกใจ​ของ​อา​หยา​เป็นอย่างมาก​ ​นาง​จึง​ไม่​คิด​แก้ต่าง​ใดๆ​ ​และ​ยัง​เอ่ย​ถาม​ต่อ​ ​“​แล้ว​ถ้า​ตรวจดู​อุจา​ระ​ของ​ม้า​ล่ะ​”

เหล่า​ฉิน​ถึงกับ​ตะลึง​ตอบ​ไม่​ถูก​ ​เขา​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ถึง​เอ่ย​ตอบ​ ​“​พูด​ยาก​ขอรับ​ ​สิ่งผิดปกติ​บางอย่าง​ไม่มี​พิษ​ ​มัน​เพียงแค่​เกิดผล​ขึ้นกับ​ม้า​พอดี​ ​ถ้าเช่นนั้น​อุจา​ระ​ของ​ม้า​ก็​ตรวจสอบ​อะไร​ไม่ได้​ขอรับ​”

“​เป็น​เช่นนี้​หรือ​…​”​ ​เจียง​ซื่อ​ก้าว​ไป​ข้างหน้า​หนึ่ง​ก้าว​ ​แล้ว​ยกมือ​ขึ้น​กด​รอบ​ๆ​ ​ก้น​ของ​ม้า

ทั้ง​สาม​คนที​่​เห็นท่า​ที​ของ​นาง​พลัน​เกิด​ความหวาดกลัว​ขึ้น​ใน​ทันใด

พวกเขา​ไร้เดียงสา​มาก​ไป​แล้ว​ ​เมื่อครู่นี้​ที่​คุณหนู​คิด​จะ​ผ่า​ท้อง​ของ​ม้า​เป็นเรื่อง​กระจอกงอกง่อย​มาก​ ​การ​จับ​ก้น​ม้า​ด้วย​หน้า​นิ่ง​ๆ​ ​นี่​สิ​ถึง​น่า​ตกใจ​!​ ​อย่า​บอก​นะ​ว่า​คุณหนู​กำลัง​ดัน​ให้​ม้า​รีบ​ถ่ายอุจจาระ​…​ ​เมื่อ​นึกถึง​ภาพ​ๆ​ ​นั้น​ ​ทั้ง​สาม​คน​พลัน​ขนลุก​ขึ้น​มา​พร้อมกัน

เจียง​ซื่อ​ไม่สน​ใจความ​คิด​คน​รอบข้าง​อยู่​แล้ว​ ​นาง​ลูบ​ก้น​ของ​ม้า​อย่างใจจดใจจ่อ​ ​ม้า​ตื่นตกใจ​เหมือน​ไม่เคย​พบ​ไม่เคย​เจอ​คน​ไร้ยางอาย​เช่นนี้​มาก​่อน​ ​ใน​ตอนแรก​ยังคง​ไร้​ปฏิกิริยา​ตอบสนอง​จนกระทั่ง​คุณหนู​ลูบ​จับเป็น​เวลา​นาน​มาก​ ​จู่ๆ​ ​มัน​ก็​ยก​ขา​หลัง​ขึ้น​มา​ ​อาหมาน​ตกใจ​มาก​ ​นาง​คว้า​เจียง​ซื่อ​แล้ว​ถอยหลัง​ทันที​ ​ม้า​ตื่นตกใจ​เตะ​ขา​หลัง​อยู่​หลาย​ที​ ​ไม่นาน​นัก​มัน​ก็​เงียบสงบ​ลง

จู​จื่อ​อวี​้​พยุง​เจียง​อี​เดิน​เข้ามา​ ​พลาง​เอ่ย​ถาม​ด้วย​สีหน้า​เป็นห่วง​ ​“​น้อง​สี่​ไม่เป็นไร​ใช่ไหม​”

เจียง​ซื่อ​มอง​จู​จื่อ​อวี​้​ ​ขน​ตา​พลาง​สั่น​เล็กน้อย​ ​น้ำเสียง​นิ่ง​เรียบ​แต่​แฝง​ไว้​ด้วย​อารมณ์​ที่​ทำให้​คน​เดา​ไม่​ถูก​ ​“​ไม่เป็นไร​เจ้าค่ะ​”

ใบหน้า​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​แสดง​ไว้​ด้วย​รอยยิ้ม​ที่​อบอุ่น​ ​ราวกับ​เอ็นดู​เจียง​ซื่อ​เหมือน​น้องสาว​ของ​เขา​เอง​ปาน​นั้น​ ​“​ม้า​ตัว​นี้​ตื่นตกใจ​ ​เดา​อารมณ์​ยาก​ ​น้อง​สี่​อย่า​เข้าใกล้​มัน​อีก​เลย​”

เจียง​อี​พูดตาม​ ​“​ใช่​ ​น้อง​สี่​ ​เมื่อครู่นี้​ที่​เจ้า​เข้าใกล้​ม้า​ ​มัน​อันตราย​มาก​”

เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​ ​“​พี่เขย​พูด​ถูก​ ​ม้า​ที่​ตื่นตกใจ​นั้น​อันตราย​มาก​ ​เมื่อ​ตอนที่​ข้า​กับ​พี่ใหญ่​นั่ง​อยู่​ใน​รถม้า​ ​ถ้า​ไม่ใช่​เพราะ​เหล่า​ฉิน​มาช​่วย​ทันเวลา​ ​แต่​รอ​ให้​รถม้า​พุ่งชน​ต้นไม้​หรือ​ผู้คน​บน​ถนน​จน​พลิกคว่ำ​ ​ข้า​ไม่กล้า​พูด​เลย​ว่า​จะ​เกิด​สิ่งใด​ขึ้น​”

เจียง​อีนึก​ถึง​ภาพ​เหตุการณ์​ที่​น่าหวาดกลัว​อย่างที่​สุด​เมื่อครู่นี้​พลาง​รู้สึกตัว​สั่น​อย่าง​หยุด​ไม่ได้​ ​หากว่า​เกิด​สิ่งใด​ขึ้นกับ​น้อง​สี่​ ​นาง​จะ​รายงาน​ต่อ​ท่าน​พ่อ​อย่างไร​ ​แล้ว​ถ้า​เกิด​สิ่งใด​ขึ้นกับ​นาง​ ​เยียน​เยียน​ยัง​เด็ก​มาก​ ​ถ้า​ไม่มี​แม่​จะ​ทำ​อย่างไร​ ​เจียง​อี​เพียงแค่​คิดถึง​เรื่อง​เหล่านี้​ ​ความกลัว​ต่างๆ​ ​ก็​กระโจน​เข้ามา​เหมือน​คลื่น​ทะเล​ซัด​ ​มัน​น่ากลัว​ยิ่งกว่า​การ​ที่​รถม้า​สูญเสีย​การควบ​คุม​เสียอีก

เจียง​ซื่อ​มองดู​รถม้า​ที่​จอด​นิ่ง​อยู่​ด้าน​ข้า​หนึ่ง​ที​ ​จากนั้น​เงยหน้า​ขึ้น​เอ่ย​ถาม​จู​จื่อ​อวี​้​ ​“​พี่เขย​เจ้า​คะ​ ​คนขับรถ​ม้า​ล่ะ​เจ้า​คะ​”

จู​จื่อ​อวี​้​กวาดสายตา​ไป​ด้าน​ข้าง​หนึ่ง​ที​ ​ชาย​แข็งแกร่ง​อายุ​ราวๆ​ ​สี่​สิบ​คน​หนึ่ง​เดิน​ออกมา​คุกเข่า​ต่อหน้า​จู​จื่อ​อวี​้​พร้อมกับ​ร้องขอ​อภัย​ ​“​ข้า​น้อย​สมควร​ตาย​ ​ตอนนั้น​ข้า​ถูก​เหวี่ยง​ลง​ไป​กะทันหัน​ ​จน​ไม่ได้​ปกป้องฮู​หยิน​กับ​คุณหนู​…​”

เจียง​ซื่อ​มอง​คนขับรถ​ม้า​ของ​จวน​จู​ที่​กำลัง​ยอมรับ​ความผิด​อย่าง​เย็นชา​และ​ไม่ได้​ตอบสนอง​ใดๆ​

เจียง​อี​เป็น​คน​ใจอ่อน​ ​นาง​ถอนหายใจ​และ​กล่าว​ ​“​เอาล่ะ​ ​อุบัติเหตุ​เช่นนี้​ก็​หา​ใช่​เรื่อง​ที่​เจ้า​จะ​คาดเดา​ได้​…​”

จู​จื่อ​อวี​้​มอง​เจียง​ซื่อ​ด้วย​สีหน้า​รู้สึก​ผิด​ ​“​ถึงแม้​คนขับรถ​ม้า​กระทำความผิด​โดย​ไม่ได้ตั้งใจ​ ​แต่​ก็​ละเลย​ใน​หน้าที่​ ​น้อง​สี่​วางใจ​ได้​ ​พี่เขย​จะ​ลงโทษ​เขา​อย่างหนัก​ ​เรื่อง​ที่เกิด​ขึ้น​ใน​วันนี้​เป็น​เพราะ​ข้า​เอง​ที่​วางแผน​ไม่ดี​ ​ไว้​ข้า​ไป​ขอรับ​การอภัย​จาก​ท่าน​พ่อตา​ด้วยตัวเอง​ที่​จวน​นะ​…​”

เจียง​ซื่อ​ฟัง​จู​จื่อ​อวี​้​พูด​จน​จบ​ด้วย​ใบหน้า​ที่​ไร้​สีหน้า​ใดๆ​ ​จากนั้น​ ​นาง​ยิ้ม​เย็นเยือก​ให้​เขา​หนึ่ง​ที​ ​“​พี่เขย​ควร​ไป​ขอรับ​การอภัย​จาก​ท่าน​พ่อ​จริงๆ​ ​เจ้าค่ะ​”