ตอนที่ 271 รับเลี้ยง

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

มุม​ปากของ​เจียง​ซื่อ​มี​รอยยิ้ม​จางๆ​ ​แววตา​สุขุม​นิ่ง​ลึก​ ​ให้ความรู้​สึก​ยาก​ที่จะ​คาดเดา

สาวน้อย​ร้อนรน​เล็กน้อย​ ​นางร้องไห้​และ​กล่าว​ ​“​หาก​คุณหนู​ไม่​รับ​ข้า​ไว้​ ​ข้า​ก็​ไม่มี​ที่​ไป​ ​ท้ายที่สุด​ ​ข้า​ก็​จะ​ถูกขาย​ใน​ซ่อง​โดย​พี่ชาย​ผี​พนัน​ของ​ข้า​…​”

เจียง​ซื่อ​ถอนหายใจ​…​ฉะนั้น​อย่า​รับบท​คนดี​ ​ไม่เพียงแต่​จะ​ทำให้​ตัวเอง​สูญเสีย​เงินทอง​ ​แล้วยัง​ต้อง​รับผิดชอบ​อีก

“​ถ้าเช่นนั้น​ ​จะ​ให้​ข้า​เรียก​คนที​่​รับ​ทองคำ​ก้อน​ไป​กลับมา​หรือ​”​ ​เจียง​ซื่อ​ฟัง​สาวน้อย​ร้องไห้​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​จึง​เอ่ย​ถาม​หน้า​นิ่ง

เสียงร้อง​ไห้​ของ​สาวน้อย​เงียบ​ลง​ ​เพราะ​หยุด​กะทันหัน​จึง​สะอึก​ไป​หนึ่ง​ที​ ​ใบหน้า​พลัน​แดง​และ​บวม​ขึ้น​มา​ใน​ทันใด​ ​นาง​มั่นใจ​แล้ว​ว่า​ ​คุณหนู​คนตรง​หน้า​คน​นี้​แตกต่าง​จาก​คุณหนู​ชนชั้นสูง​อื่นๆ​!

เมื่อ​สามารถ​ทำให้​สาวน้อย​ตอบโต้​ไม่ได้​อีก​ ​เจียง​ซื่อ​รู้สึก​หายใจ​โล่ง​ขึ้น​ ​แม้ว่า​จะ​มี​การตัดสินใจ​ที่จะ​ไม่เปลี่ยนแปลง​วิถี​เดิม​ชั่วคราว​ ​แต่​การแสดง​ละคร​ของ​คนที​่​ทำร้าย​พี่ใหญ่​ ​ดูแล​้​วน​่า​ขยะแขยง​เสีย​เหลือเกิน

เจียง​อี​เอ่ย​เตือน​อย่าง​อด​ไม่ได้​ ​“​น้อง​สี่​ ​หยุด​เถอะ​”

ท่ามกลาง​ผู้คน​ ​หญิงสาว​พูดจา​แหลมคม​มาก​ไป​ใช่​ว่า​จะ​เป็นเรื่อง​ที่​ดี​ ​หาก​แพร่ง​กระจาย​ออก​ไป​ ​มี​แต่​จะ​ทำให้​ชื่อเสียง​ของ​น้อง​สี่​นั้น​แย่​

เจียง​ซื่อ​เข้าใจ​ถึง​ความเป็นห่วง​ของ​เจียง​อี​ ​แต่​นาง​ไม่​คิด​เช่นนั้น​ ​หากว่า​จะ​ปกป้อง​ชื่อเสียง​ที่​ดีด​้ว​ยการ​ฝืนทน​หรือ​แม้กระทั่ง​กล้ำกลืน​ความ​ไม่เป็นธรรม​เพื่อ​รักษาหน้า​ทุกฝ่าย​ ​ชื่อเสียง​ที่​ดี​เช่นนี้​ ​ไม่เอา​ก็ได้

สาวน้อย​หัน​ศีรษะ​ ​และ​คุกเข่า​ตรงหน้า​เจียง​อี​ต่อ​ ​“ฮู​หยิน​ ​ได้​โปรด​รับ​ข้า​ไว้​ด้วย​นะ​เจ้า​คะ​ ​ข้า​ทำเป็น​ทุกอย่าง​ ​ขอ​แค่​ให้​ที่อยู่​กับ​ข้า​สักที​่​ ​มี​ข้าว​ให้​ข้า​กิน​ก็​พอแล้ว​เจ้าค่ะ​…​”

ฝูงชน​ที่​ห้อมล้อม​ดู​ความคึกคัก​มีมาก​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​เสียง​วิพากษ์วิจารณ์​เริ่ม​ดัง​จนได้​ยิน​ ​เจียง​อี​รู้สึก​ทำ​อะไร​ไม่​ถูก​มาก​ ​ลังเล​ครู่หนึ่ง​ถึง​ตัดสินใจ​ ​“​น้อง​สี่​ ​หากว่า​เจ้า​ไม่​สะดวก​ ​ก็​ให้​หญิง​ผู้​นี้​ไป​กับ​ข้า​เถอะ​ ​สภาพ​นาง​เช่นนี้​ ​ถ้า​กลับ​ไป​ ​ก็​ไม่มีทาง​รอด​เหมือนกัน​…​”

หญิงสาว​ผู้​ไม่มี​บิดา​มารดา​ให้​พึ่งพา​ ​เคย​ถูก​พี่ชาย​ขายตัว​หนึ่ง​ครั้ง​ ​ย่อม​มี​ครั้ง​ที่สอง​ ​หาก​รับ​หญิง​ผู้​นี้​มา​ไว้​ ​ก็​นับว่า​เป็นการ​ช่วย​จน​สุดทาง​แล้ว​ ​เจียง​ซื่อ​ถอนหายใจ​อยู่​ภายในใจ​ ​เป็นไปตาม​คาด​ ​ถึง​นาง​เป็น​คน​ออก​เงิน​ซื้อ​ตัว​หญิงสาว​ ​แต่​ภายใต้​เหตุการณ์​ที่​ไม่มี​การขัดขวาง​ ​ท้ายที่สุด​หญิงสาว​ก็ได้​อยู่​กับ​พี่ใหญ่​อยู่ดี

หญิงสาว​ดีใจ​มาก​เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนั้น​ ​พลัน​ก้มหัว​ให้​กับ​เจียง​อี​ ​ปึก​ๆ​ ​หลาย​ที​ ​“​ขอบคุณฮู​หยิน​มาก​เจ้าค่ะ​ๆ​…​”

เจียง​อี​รีบ​ดึง​หญิงสาว​ขึ้น​มา​ ​“​ไม่ต้อง​ทำ​ถึง​เช่นนี้​ ​ข้า​ยัง​ไม่รู้​ชื่อ​ของ​เจ้า​เลย​”

“​บ่าว​มีชื่อ​ว่า​ ​ฉิง​เอ๋อร​์​เจ้าค่ะ​ ​หากฮู​หยิน​รู้สึก​ว่า​เป็น​ชื่อ​ที่​ไม่ดี​ ​ได้​โปรด​ตั้งชื่อ​ใหม่​ให้​บ่าว​ด้วย​นะ​เจ้า​คะ​”​ ​ผู้หญิง​คน​นี้​เป็น​คนฉลาด​ ​นาง​เปลี่ยน​คำ​เรียก​แทน​ตัวเอง​อย่างรวดเร็ว

เจียง​อี​ยิ้ม​ ​“​ฉิง​เทียน​…​ท้องฟ้า​ปลอดโปร่ง​หลัง​ฝนตก​ ​นี่​เป็น​ชื่อ​ที่​ดี​แล้ว​ไม่จำเป็น​ต้อง​เปลี่ยน​ ​ต่อไปนี้​ก็​เรียก​เจ้า​ว่า​ฉิง​เอ๋อร​์​นั่น​ล่ะ​”

เจียง​อี​ไม่​อยาก​อยู่นาน​ให้​คน​มุง​ดู​ ​จึง​ให้สัญญาณ​แก่​อาจู​ให้​พา​ฉิง​เอ๋อร​์​ไป​ยัง​ด้านหลัง​รถม้า

“​อี​เหนียง​ ​พวก​เจ้า​ก็​ขึ้นรถ​ม้า​เถอะ​”​ ​เมื่อ​เห็น​ว่า​สายตา​ของ​เจียง​อี​ยัง​จับจ้อง​อยู่​ที่​ด้านหลัง​ของ​รถม้า​ ​จู​จื่อ​อวี​้​จึง​ยิ้ม​ ​“​สาวน้อย​คน​หนึ่ง​เท่านั้นเอง​ ​หากว่า​นาง​มีพรห​มลิ​ขิต​กับ​เจ้า​ ​ก็​ให้​อยู่​ที่​เรือน​ของ​เรา​ ​แต่​ถ้าหาก​เจ้า​ไม่​ชอบ​ ​ก็​ส่ง​ไป​ทำงาน​ที่ไหน​สักที​่​หนึ่ง​ก็​พอ​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​เก็บ​มา​ใส่ใจ​”

ความเอาใจใส่​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​ทำให้​เจียง​อี​ยิ้ม​อย่าง​อ่อนโยน​ ​“​ที่อื่น​ได้​จัด​คนไว​้​เรียบร้อย​แล้ว​ ​ช่างเถอะ​เจ้าค่ะ​ ​ให้​นาง​อยู่​ที่​เรือน​ ​ดูแล​เรื่อง​กวาด​พื้น​รดน้ำ​ก็ได้​เจ้าค่ะ​”

ที่​อาศัย​ของ​ฉิง​เอ๋อร​์​ถูก​กำหนด​เสร็จสิ้น​ใน​หนึ่ง​ประโยค​ ​ทำให้​เจียง​ซื่อ​ยิ่ง​มั่นใจ​ได้​ว่า​ ​ฉิง​เอ๋อร​์​คือ​คนที​่​พี่ใหญ่​เอ่ยถึง​เมื่อ​ชาติก่อน​ไม่มี​ผิด​แน่

หลังจาก​ขึ้นรถ​ม้า​ ​คิ้ว​ที่​ย่น​ของ​เจียง​ซื่อ​ได้​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​เจียง​อี​ ​“​น้อง​สี่​ ​เจ้า​ไม่ดี​ใจ​ที่​ข้า​รับ​เลี้ยง​ฉิง​เอ๋อร​์​รึ​”

เจียง​ซื่อ​เงยหน้า​ขึ้น​สบตา​กับ​เจียง​อี​ ​ยังคง​ไม่​เอ่ย​คำ​ใด

เจียง​อี​ถอนหายใจ​พลาง​ดึง​เจียง​ซื่อ​มา​เกลี้ยกล่อม​ ​“​น้อง​สี่​ ​เจ้า​ช่วย​ฉิง​เอ๋อร​์​แก้ไขปัญหา​ใหญ่​ ​เป็นการ​แสดง​ความมีน้ำใจ​อันเป็น​ที่​รู้จัก​กัน​ดี​ ​เช่นนั้น​ ​จะ​แข็งกระด้าง​เพื่อ​สิ่งใด​อีก​ ​คน​อย่าง​พวกเรา​ไม่​ขาด​ของกินของใช้​ ​ฉิง​เอ๋อร​์​กลับบ้าน​มี​แต่​ทางตัน​ ​หาก​ทำ​เช่นนี้​ลง​ไป​ ​ความดี​ของ​เจ้า​จะ​กลายเป็น​สิ่ง​ที่​ไม่​ถูกต้อง​ใน​สายตา​ผู้อื่น​ได้​…​”

เจียง​ซื่อ​ขมวดคิ้ว​และ​พูดแทรก​เจียง​อี​ ​“​พี่ใหญ่​ ​ความคิด​ของ​คนอื่น​สำคัญ​ขนาด​นั้น​เชียว​หรือ​”

เจียง​อีนิ​่ง​ ​ใน​ใจ​พลัน​เกิด​ความคิด​หนึ่ง​ขึ้น​มา​ ​ความคิด​ของ​คนอื่น​ไม่สำคัญ​หรอก​หรือ

นี่​คือ​ความแตกต่าง​ของ​สอง​พี่น้อง​ ​ถึง​จะ​ไม่เคย​ผ่าน​การก​ลับ​ชาติ​มาเกิด​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​หา​ใช่​คนที​่​มีนิ​สัย​ซื่อตรง​ไม่​ ​ชาติที่แล้ว​ ​นาง​มีนิ​สัย​ถึงขั้น​ทำตาม​ใจ​ตัวเอง​มากกว่า​ ​ส่วน​เจียง​อี​เป็นคุณ​หนู​ที่​ตรง​ตามมา​ตร​ฐาน​ของ​ตระกูล​ผู้ดี​เสมอมา​ ​ทำตาม​กฎเกณฑ์​ทุก​ระเบียบ​นิ้ว

“​พี่ใหญ่​ ​ยัง​จำ​คำพูด​ที่​ข้า​พูด​ไว้​เมื่อ​ตอน​อยู่​ที่​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​หรือไม่​”

เมื่อ​พูดถึง​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ ​สีหน้า​ของ​เจียง​อีซี​ดล​งอย​่า​งอด​ไม่ได้​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​สถานที่​แห่ง​นั้น​ ​สำหรับ​นาง​มัน​ไม่มี​ความทรงจำ​ที่​ดี​เท่าไร​ ​เกรง​ว่า​ในอนาคต​ก็​จะ​ไม่​ไป​ที่นั่น​อีก​พักใหญ่

“​พี่ใหญ่​ ​ข้า​พูด​กับ​พี่​ว่า​ข้า​ฝัน​เห็น​พี่​ช่วย​งู​ตัว​หนึ่ง​มิใช่​หรือ​ ​แต่งู​ตัว​นั้น​กลับ​แว้งกัด​พี่​หนึ่ง​ที​…​”

เจียง​อี​ใจเต้น​ ​“​เจ้า​หมายความว่า​…​”

“​เรื่องราว​ทั้งหมด​บังเอิญ​เกินไป​ ​ข้า​เพิ่ง​ฝัน​ ​ฉิง​เอ๋อร​์​ก็​ปรากฏตัว​ขึ้น​ ​ข้า​เลย​รู้สึก​ว่าความ​ฝัน​นี้​ต้อง​เป็น​คำเตือน​แน่ๆ​!​”

เจียง​อี​รู้สึก​ยาก​ที่จะ​เชื่อ​ ​จึง​บ่น​ ​“​แต่​คนที​่​ช่วย​ฉิง​เอ๋อร​์​คือ​น้อง​สี่​…​”

เจียง​ซื่อ​เกือบจะ​โกรธ​ ​จึง​กล่าว​ออก​ไป​อย่าง​จนใจ​ ​“​พี่ใหญ่​ ​ถ้า​ข้า​ไม่​ออกหน้า​แทน​ ​คนที​่​ช่วย​ฉิง​เอ๋อร​์​จะ​เป็น​ใคร​กัน​เล่า​”

เจียง​อีสะ​อึก​…​หาก​ไม่มี​น้อง​สี่​แทรก​เข้ามา​ ​อย่างไร​เสีย​ ​นาง​ก็​เลือก​ช่วย​คน

“​พี่ใหญ่​ ​พี่​ลอง​จับตา​ฉิง​เอ๋อร​์​ลับ​ๆ​ ​ดูก​็​ได้​ ​คอย​สังเกต​พฤติกรรม​ของ​นาง​เอาไว้​ ​อย่า​ให้​นาง​เล่นงาน​พี่​ได้​”​ ​เจียง​ซื่อ​กลัว​เจียง​อี​ไม่​คิด​เช่นนั้น​ ​จึง​กล่าวย้ำ​ ​“​อย่า​ไว้ใจ​ทาง​ ​อย่า​วางใจ​คน​ ​หากว่า​เกิด​สิ่งใด​ขึ้นกับ​พี่​ ​คนที​่​น่าสงสาร​ที่สุด​คือ​เยียน​ๆ​”

เจียง​อี​พยักหน้า​ ​“​น้อง​สี่​ไม่ต้อง​เป็นห่วง​ ​พี่​จะ​คอย​สังเกต​นะ​”

ถึงแม้​เจียง​อี​จะ​รู้สึก​ว่ายาก​ที่จะ​จินตนาการ​ออก​ว่า​บ่าว​รับใช้​รดน้ำ​กวาด​พื้น​คน​ใหม่​คน​หนึ่ง​จะ​เล่นงาน​มาถึง​นาง​ได้​อย่างไร​ ​แต่​ในเมื่อ​น้อง​สี่​ฝัน​ประหลาด​เช่นนี้​ ​เพื่อ​เยียน​ๆ​ ​นาง​ควรจะ​สนใจ​จริงๆ

แน่นอน​ว่า​เจียง​ซื่อ​ไม่มีทาง​ปล่อยวาง​เพราะ​เจียง​อี​พยักหน้า​ ​ภายในใจ​มีแผน​การ​อื่น​เรียบร้อย

เจียง​อี​รู้สึก​หนักใจ​ ​เมื่อ​นึกถึง​เรื่อง​ที่​น้องสาว​ฟ้อง​ทางการ​ ​ก็​หน้านิ่วคิ้วขมวด​ขึ้น​มา

“​ช้าก่อน​ ​นี่​จะ​ไป​ที่ใด​”​ ​มีเสียง​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​ดัง​ขึ้น​มาจาก​ด้านนอก

เหล่า​ฉิน​เอ่ย​ตอบ​ ​“​คุณหนู​แจ้ง​ให้​กลับ​จวนปั​๋ว​ขอรับ​”

จู​จื่อ​อวี​้​ดึง​เชือก​และ​ตะโกน​ ​“​หยุด​ก่อน​!​”

รถม้า​เลย​ผ่าน​จู​จื่อ​อวี​้​ไป​ช้าๆ​ ​ตามมา​ด้วย​การ​ฟาด​ลง​ไป​ของ​เหล่า​ฉิน​ ​ม้า​ที่​ดึง​รถม้า​พลัน​ยก​เท้า​ขึ้น​และ​เริ่ม​วิ่ง​เร็ว​ ​รถม้า​ไกล​ออก​ไป​ใน​พริบตาเดียว​ ​เหลือ​ไว้​เพียง​จู​จื่อ​อวี​้​ที่​สำลัก​ผง​ฝุ่น

ความเร็ว​ของ​รถม้า​ที่​เพิ่มขึ้น​กะทันหัน​ทำให้​เจียง​อี​ตกใจ​มาก​ ​นาง​จับ​ผนัง​รถม้า​และ​มองออก​ไป​ ​พลาง​เห็น​ว่า​จู​จื่อ​อวี​้​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ข้างหลัง​ ​จึง​กล่าว​อย่าง​ร้อนใจ​ ​“​น้อง​สี่​ ​เกิด​อะไร​ขึ้น​”

เจียง​ซื่อ​ยิ้มแหย​ๆ​ ​ปลอบใจ​ ​“​พี่ใหญ่​อย่า​ได้ใจ​ร้อน​ไป​ ​เรา​กลับ​จวนปั​๋​วก​่อน​ ​แล้ว​นำ​เรื่อง​ที่เกิด​ขึ้น​วันนี้​บอก​กับ​ท่าน​พ่อ​เสียหน่อย​”

เจียง​อี​คิดไม่ถึง​ว่า​เจียง​ซื่อ​คิด​ทำ​จริงๆ​ ​สีหน้า​และ​แววตา​แสดง​ไว้​ด้วย​ความร้อนรน​ ​“​นี่​เป็นเรื่อง​ของ​จวน​จูนะ​น้อง​สี่​ ​หาก​กลับ​ถึง​จวน​แล้ว​ ​ข้า​จะ​ตรวจสอบ​พร้อมกับ​พี่เขย​เจ้า​อย่างละเอียด​ ​เหตุใด​ถึง​ต้อง​ไป​จวนปั​๋ว​แล้ว​ทำให้​ท่าน​พ่อ​มิส​บาย​ใจ​อีก​เล่า​”

เจียง​ซื่อ​ไม่รู้​สึก​หวั่นไหว​ใดๆ​ ​“​พี่ใหญ่​นั่ง​ดี​แล้ว​ใช่​หรือไม่​”

“​น้อง​สี่​…​”

ไม่ว่า​เจียง​อี​จะ​รู้สึก​กังวล​เพียงใด​ ​ภายใต้​การ​บังคับ​รถม้า​ของ​เหล่า​ฉิน​ ​รถม้า​ก็ได้​จอด​อยู่​ด้านหน้า​ประตู​จวน​ตง​ผิงปั​๋​วอ​ย่าง​รวดเร็ว​ ​เจียง​อี​เป็น​คน​ยอม​คน​ง่าย​ ​เมื่อมา​ถึงขนาด​นี้​ ​ก็​คง​ทำได้​เพียง​เดินตาม​เจียง​ซื่อ​เข้าไป​ข้างใน​ ​เจียง​ซื่อ​เพิ่ง​ก้าว​ข้าม​ประตู​ใหญ่​จวนปั​๋ว​ ​พลัน​เกิด​ความรู้สึกผิด​ปกติ​บางอย่าง​ขึ้น​มาทัน​ที