สีหน้า​ของ​นาย​ประตู​ที่​อยาก​พูด​แล้ว​หยุด​และ​สีหน้า​ตึง​ที่​เครียด​กับ​การก​้า​วอ​ย่าง​ฉับไว​ของ​บ่าว​รับใช้​ ​ล้วนแต่​ทำให้​เจียง​ซื่อ​รู้สึก​ว่า​มีความผิด​ปกติ​เกิดขึ้น​ใน​จวน

เจียง​ซื่อ​จึง​ขวาง​บ่าว​รับใช้​คน​หนึ่ง​ไว้​และ​เอ่ย​ถาม​ ​“​เกิดเรื่อง​ขึ้น​ใน​จวน​ใช่​หรือไม่​”

บ่าว​รับใช้​มอง​เจียง​อี​หนึ่ง​ที

สีหน้า​ของ​เจียง​ซื่อ​พลัน​นิ่ง​ขรึม​ ​“​เกิด​อะไร​ขึ้น​”

บ่าว​รับใช้​กล่าว​อย่างระมัดระวัง​ ​“​เอ้อร​์​ไท่​ไท่​หายตัว​ไป​ขอรับ​!​”

เจียง​ซื่อ​ตกใจ​มาก​ ​“​เรื่องราว​เป็น​อย่างไร​”

เห็นได้ชัด​ว่า​เรื่องราว​แพร่กระจาย​ไป​ทั่ว​จวน​แล้ว​ ​บ่าว​รับใช้​เริ่ม​บอกเล่า​ใน​สิ่ง​ที่​ตนเอง​รู้​ทั้งหมด​ ​“​วันนี้​ ​เอ้อร​์​ไท่​ไท่​ไป​ไหว้พระ​ที่​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ ​พอไปได้​ครึ่งทาง​ ​พลัน​มี​คน​ปิดหน้า​สอง​คน​พุ่ง​ออกมา​เตะ​เหล่า​จางค​นขับ​รถม้า​ลง​ ​แล้ว​ขับรถ​ม้า​หนี​ไป​…​”

“​สวรรค์​!​”​ ​เจียง​อี​ประหลาดใจ​และ​ปิดปาก​ด้วย​ความ​ตื่นตระหนก

วันนี้​เกิด​อะไร​ขึ้น​ ​นาง​กับ​น้อง​สี่​ประสบอุบัติเหตุ​ต่อเนื่อง​ ​แม้แต่​อาสะใภ้​รอง​ก็​เกิดเรื่อง​…

หัวใจ​ของ​เจียง​ซื่อ​เต้น​ผิดจังหวะ​เมื่อ​ได้ยิน​เรื่อง​นี้​ ​จู่ๆ​ ​นาง​ก็​รู้สึก​กลัว​จน​พูดไม่ออก​ ​หากว่า​วันนี้​นาง​เป็น​คนที​่​นั่ง​รถม้า​ของ​จวนปั​๋ว​ไป​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ ​จะ​เป็น​เช่นไร

เจียง​ซื่อ​ไม่ได้​รู้สึก​ว่า​ตน​คิดมาก​ไป​ ​ตั้งแต่​กลับชาติมาเกิด​ ​ทุกๆ​ ​ฝีก​้าว​มี​แต่​ความเสี่ยง​ ​สำหรับ​นาง​ ​ทุกๆ​ ​อุบัติเหตุ​นั้น​มี​ความเป็นไปได้​ว่า​เกิดขึ้น​โดย​ฝีมือ​คน

เพียงแค่​นึกคิด​ ​หากว่า​ใน​วันนี้​นาง​ขึ้นรถ​ม้า​ของ​จวนปั​๋ว​ ​ถ้าเช่นนั้น​คนที​่​หายตัว​ไป​ก็​คือ​นาง​ ​กับ​การ​หายตัว​ไป​ของ​เอ้อร​์​ไท่​ไท่​เซียว​ซื่อ​ ​เจียง​ซื่อ​ไม่ได้​ดีใจ​ ​มี​แต่​ความ​หนักใจ

เรื่อง​นี้​จะ​ปล่อยไป​โดย​มักง่าย​ไม่ได้​เป็นอันขาด

“​ตอนนี้​อาสะใภ้​รอง​กลับมา​หรือยัง​”

บ่าว​รับใช้​กล่าว​ ​“​ยัง​ขอรับ​ ​นายท่าน​สาม​คน​ออก​ไปหา​ทุกคน​ ​ตอนนี้​มี​เพียง​นายท่าน​ใหญ่​กลับมา​แล้ว​”

“​น้อง​สี่​…​”​ ​เจียง​อี​ขาน​เรียก​พร้อม​สีหน้า​ซีดเผือด​ ​นาง​กล่าว​ด้วย​ความไม่สบายใจ​ ​“​ข้าว​่า​ข้า​กลับ​ก่อน​ดีกว่า​ ​ที่​จวน​วุ่นวาย​เพียงนี้​ ​ไม่​ควร​เพิ่ม​ความวุ่นวาย​ให้​กับ​ท่าน​พ่อ​อีก​…​”

เมื่อ​เห็น​ว่า​จู​จื่อ​อวี​้​ตามมา​จนถึง​ประตู​ใหญ่​จวนปั​๋ว​ ​เจียง​ซื่อ​พลัน​ดึง​มือ​เจียง​อี​ไว้​ ​“​พี่ใหญ่​กล่าว​เช่นนี้​ไม่​ถูก​ ​ยิ่ง​เรื่องราว​มาป​ระ​จบ​พร้อมกัน​ก็​ยิ่ง​น่าสงสัย​ ​เรื่อง​ของ​วันนี้​อย่างไร​เสีย​ก็​ต้อง​รายงาน​ถึง​ท่าน​พ่อ​เจ้าค่ะ​”

“​นายท่าน​ใหญ่​ ​มาด​้วย​หรือ​ขอรับ​”​ ​นาย​ประตู​รู้สึก​ประหลาดใจ​ตั้งแต่​เห็น​เจียง​อี​ ​พอ​เห็น​จู​จื่อ​อวี​้​รีบ​ลง​จาก​หลัง​ม้า​และ​เดิน​เข้ามา​ข้างใน​ทันที​ก็​ยิ่ง​ประหลาดใจ​กว่า​เดิม

จู​จื่อ​อวี​้​พยักหน้า​ให้​กับ​นาย​ประตู​อย่าง​รีบร้อน​และ​ก้าว​เท้า​มาหา​อย่าง​ฉับไว​ ​“​อี​เหนียง​ ​ช้าก่อน​”

เมื่อ​เห็น​พี่ใหญ่​หยุด​เดิน​ ​เจียง​ซื่อ​จะ​ดึง​ให้​เดิน​ต่อ​ก็​ทำไม​่​ได้​ ​จึง​ยอม​รอ​อยู่​ที่​เดิม​ ​พอ​จู​จื่อ​อวี​้​เดิน​มานาง​ยิ้ม​เย็นชา​และ​กล่าว​ ​“​พี่เขย​เพิ่ง​รับปาก​ไป​ ​จะ​คืนคำ​แล้ว​หรือ​เจ้า​คะ​”

สายตา​ที่​ผิดปกติ​ของ​บ่าว​รับใช้​จวนปั​๋ว​ ​ทำให้​จู​จื่อ​อวี​้​รู้สึก​ทำตัว​ไม่​ถูก​มาก​ ​จึง​ฝืนยิ้ม​และ​กล่าว​ ​“​ข้า​ยัง​ยืนยัน​คำ​เดิม​แน่นอน​…​”

“​ถ้าเช่นนั้น​ก็ดี​แล้ว​เจ้าค่ะ​ ​ถ้าเช่นนั้น​เรา​ไป​พบ​ท่าน​พ่อ​ด้วยกัน​เลย​”​ ​เจียง​ซื่อ​ดึง​เจียง​อี​และ​ตรง​ไป​ยัง​เรือน​ฉือ​ซิน

เจียง​ซื่อ​เข้าใจ​แล้ว​ว่า​ ​กับ​คนที​่​ประพฤติตน​ดี​ใน​ทุกๆ​ ​เรื่อง​ ​อย่าง​จู​จื่อ​อวี​้​ ​หาก​นาง​ปฏิบัติตน​เป็นคุณ​หนู​ผู้​อ่อนโยน​และ​เงียบงัน​เหมือน​ดั่ง​คุณหนู​ส่วนใหญ่​ ​มัน​ไม่มีทาง​ได้ผล​ ​มี​เพียง​ยอม​เสียหน้า​เท่านั้น​ถึง​จะ​ได้เปรียบ​กว่า

เจียง​ซื่อ​คิด​ไม่ผิด​ ​เวลานี้​เจียง​อัน​เฉิง​อยู่​ที่​เรือน​ฉือ​ซิน​พอดี​ ​ใบหน้า​เต็มไปด้วย​ความดีใจ​เมื่อ​เห็น​นาง​เดิน​เข้ามา​ ​“​ซื่อ​เอ๋อร​์​ ​เจ้า​กลับมา​สักที​ ​พี่​รอง​เจ้า​ล่ะ​”

เจียง​อัน​เฉิง​ตะลึง​ตกใจ​เมื่อม​อง​เห็น​เจียง​อี​ ​“​อี​เอ๋อร​์​ก็​มาด​้วย​รึ​”

เจียง​อีกับ​จู​จื่อ​อวี​้​น้อม​ทักทาย​กับ​เจียง​อัน​เฉิง​และเฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ทันที

สีหน้า​อัน​หนักหน่วง​ของเฝิง​เหล่าฮู​หยิน​พลัน​ผ่อนคลาย​ลง​เมื่อ​เห็น​จู​จื่อ​อวี​้​ ​“​อาฝู​ ​ริน​น้ำชา​ให้​นายท่าน​ใหญ่​และฮู​หยิน​ใหญ่​”

เจียง​อัน​เฉิง​ไม่สน​ใจ​พิธีกรรม​ต่างๆ​ ​เหล่านี้​ ​เขา​เอ่ย​ถาม​เจียง​ซื่อ​ ​“​พี่​รอง​เจ้า​ไม่ได้​มาด​้ว​ยกัน​หรอก​หรือ​”

“​พี่​รอง​ไปหา​ข้า​หรือ​เจ้า​คะ​”

เจียง​อัน​เฉิง​พยักหน้า​ ​“​อาสะใภ้​รอง​เจ้า​ถูก​คน​ลักพาตัว​ไป​ ​เกิดเรื่อง​ใหญ่​เพียงนี้​ ​ข้า​ไม่สบายใจ​ ​จึง​สั่ง​ให้​พี่​รอง​เจ้า​ไปหา​เจ้า​”

“​ลูก​คง​คลาด​กับ​พี่​รอง​น่ะ​เจ้า​คะ​”

เวลานี้​อาฝู​กำลัง​ริน​น้ำชา​ เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​เอ่ย​ถาม​ด้วย​ความสงสัย​ ​“​อี​เอ๋อร​์​ ​วันนี้​ ​ทำไม​เจ้า​กับ​หลาน​เขย​มาที​่​นี่​ด้วยกัน​ได้​”

เจียง​อีกับ​จู​จื่อ​อวี​้​ได้​แต่​มอง​กัน​ไป​มอง​กัน​มา​ ​ไม่รู้​จะ​เริ่ม​จาก​ตรงไหน​ดี

“​เพราะ​มีเรื่อง​จะ​รายงาน​ต่อ​ท่าน​พ่อ​กับ​ท่าน​ย่า​เจ้าค่ะ​”​ ​เจียง​ซื่อ​ไม่ได้​รู้สึก​ว่า​พูด​ยาก​ ​จึง​ได้​กล่าว​สิ่ง​ที่​เผชิญ​ใน​วันนี้​ออกมา​ ​สุดท้าย​กล่าว​ด้วย​หน้า​เย็นชา​ ​“​มี​คน​จาก​ตระกูล​จู​จะ​ทำร้าย​พี่ใหญ่​ ​ข้าวาง​ใจ​ไม่​ลง​ ​เลย​พา​พี่ใหญ่​กลับมา​ ​เพื่อให้​ท่าน​ย่า​กับ​ท่าน​พ่อ​ช่วย​พี่ใหญ่​ตัดสินใจ​เจ้าค่ะ​”

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ขมวดคิ้ว​ครั้งแล้วครั้งเล่า​เมื่อ​ได้​ฟัง

บุตรสาว​ที่​แต่ง​ออก​ไป​เท่ากับ​น้ำ​ที่​สาด​ออก​ไป​ ​เรื่อง​ม้า​ตื่นตกใจ​ควรจะ​กลับ​ไป​ตรวจสอบ​ที่​จวน​จู​ ​อย่างมาก​ก็​คง​เป็น​อุบาย​ระหว่าง​หญิงสาว​ที่อยู่​ท้ายเรือน​ ​จัดการ​แก้ไข​กัน​ภายใน​ก็​พอ​ ​เจียง​ซื่อ​พา​คน​มาถึง​จวนปั​๋ว​ ​ซึ่ง​เป็นการ​เพิ่ม​ความวุ่นวาย​ไม่ใช่​หรือ​ ​จะ​ให้​จวนปั​๋ว​แทรกแซง​เรื่อง​ของ​ตระกูล​จู​คง​มิได้​หรอก​กระมัง

เจียง​อัน​เฉิง​ตบ​โต๊ะ​ดัง​ ​ปัง​ ​“​ซื่อ​เอ๋อร​์​ทำดี​มาก​!​”

เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​เบา​ๆ​ ​“​ลูก​ได้​ฟ้อง​ทางการ​ด้วย​เจ้าค่ะ​”

“​ก็​ควร​ทำ​เช่นนี้​!​”​

“​พาล​หาเรื่อง​!​”​

เสียง​ของ​เจียง​อัน​เฉิง​กับเฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ดัง​ขึ้น​พร้อมกัน​ ​ท่าที​ที่​แตกต่าง​กัน​สิ้นเชิง​ของ​ทั้งสอง​คน​ ​พลัน​ทำให้​บรรยากาศ​ยิ่ง​อึดอัด

ท่าที​ของเฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ไม่ได้​ผิดคาด​ไป​จาก​การคาด​เดา​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​นาง​ขยับ​สายตา​และ​มองเฝิง​เหล่าฮู​หยิน​อย่าง​สงสัย​ ​“​ท่าน​ย่า​รู้สึก​ว่า​หลาน​ทำไม​่​ถูก​หรือ​เจ้า​คะ​”

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​รู้สึก​โกรธ​มาก​ ​แต่​ต้อง​พยายาม​เก็บความ​โกรธ​เอาไว้​ ​“​คนบริสุทธิ์​ทั้งคน​ ​ไม่มีเหตุผล​ที่จะ​ต้อง​ฟ้อง​ต่อ​ทางการ​เลย​ ​จะ​ไม่​กลายเป็น​เรื่องตลก​สำหรับ​ผู้อื่น​หรือ​”

เจียง​ซื่อ​ยิ้มแห้ง​ ​“​คนขับรถ​ม้า​ทิ่ม​เข็ม​ลง​ที่​ก้น​ม้า​เพื่อ​ทำร้าย​เจ้านาย​ ​ยัง​นับว่า​เป็น​คนบริสุทธิ์​อยู่​อีก​หรือ​เจ้า​คะ​”

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​คิด​ว่า​ทำไม​่​ถูกต้อง

เรือน​ใหญ่​เรือน​โต​ ​มีต​ระ​กูล​ไหน​บ้าง​ที่​ไม่มี​เรื่อง​สกปรก​ ​หาก​ฟ้อง​ทางการ​ทุก​เรื่อง​ ​เกรง​ว่า​เวลา​กินข้าว​ก็​คงจะ​ไม่มี

“​เรื่อง​นี้​ผู้อาวุโส​ใน​จวน​จู​จะ​ตัดสินใจ​ให้​พี่ใหญ่​ของ​เจ้า​เอง​ ​ความ​หุนหันพลันแล่น​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​ทำให้​พี่ใหญ่​ของ​เจ้า​อับอาย​ในอนาคต​หรือ​”

สีหน้า​และ​แววตา​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​บรรเทา​ลง​เล็กน้อย​ ​ท่าน​ย่า​ของ​ภรรยา​เป็น​คนที​่​รู้​เหตุ​รู้​ผล​เป็น​อย่างดี​ ​อย่างน้อย​ก็​มิได้​ให้ท้าย​หลาน​ตัวเอง

ทุก​คำพูด​ของเฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ ​เห็นได้ชัด​เจน​ว่านา​งม​อง​เจียง​อี​เป็น​คน​ของ​ตระกูล​จู​ ​และ​จวนปั​๋ว​ไม่​ควร​แทรกแซง​เรื่อง​ของ​จวน​จู

เจียง​ซื่อ​รู้สึก​เย็น​วูบ​ ​จึง​กล่าว​อย่าง​เฉียบขาด​ออก​ไป​ ​“​ท่าน​ย่า​ ​หลาน​ไม่​คิด​ว่า​เรื่อง​นี้​เป็นเรื่อง​ของ​ตระกูล​จู​เพียง​เท่านั้น​ ​กลับกัน​ ​เรื่อง​นี้​จวนปั​๋​วจะ​ต้อง​ให้ความสำคัญ​เจ้าค่ะ​”​

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ขมวดคิ้ว​ฟัง​เจียง​ซื่อ​พูด

เจียง​ซื่อ​ชำเลือง​มอง​จู​จื่อ​อวี​้​หนึ่ง​ที​ ​และ​กล่าว​ด้วย​ความ​ไม่​เร่งรีบ​และ​ไม่​ช้า​ไป​ ​“​วันนี้​คนขับรถ​ม้า​ของ​จวน​จู​สามารถ​ทำร้าย​ชีวิต​พี่ใหญ่​ ​วัน​ต่อไป​ ​ใคร​สามารถ​ยืนยัน​ได้​ว่า​จะ​ไม่มี​วิธี​ที่​เลวทราม​กว่านี​้​ ​ยัง​ไม่พูดถึง​อย่าง​อื่น​ ​หากว่า​มี​คน​ใส่ร้าย​ชื่อเสียง​และ​ความบริสุทธิ์​ของ​พี่ใหญ่​ ​แล้ว​จวนปั​๋ว​ของ​เรา​จะ​เงยหน้า​ขึ้น​มา​อย่างไร​อีก​เจ้า​คะ​”

สีหน้า​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​เปลี่ยน​ในทันที​ทันใด​ ​“​น้อง​สี่​ ​เจ้า​พูด​เกินไป​แล้ว​…​”

เจียง​ซื่อ​โต้กลับ​ ​“​คง​ไม่​มาก​ไป​กว่า​คนใน​ตระกูล​ของ​พี่เขย​ที่สามา​รถ​สั่ง​คนขับรถ​ม้า​ได้​เจ้าค่ะ​”

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​พลัน​เงียบ​ลง

หาก​เรื่อง​เช่นนี้​เกิดขึ้น​จริง​ ​จวนปั​๋ว​คง​มิ​อาจ​สู้หน้า​คนใน​เมืองหลวง​ได้​แล้ว​ ​และ​นี่​ก็​ไม่ได้​เป็น​แค่​เรื่อง​ของ​จวน​จู​อีก

เมื่อ​เห็น​ว่า​สีหน้า​ของเฝิง​เหล่าฮู​หยิน​เปลี่ยนไป​ ​เจียง​ซื้อ​ยิ้มแห้ง​ภายในใจ​ ​ต้อง​เกี่ยวข้อง​กับ​ผลประโยชน์​ของ​จวนปั​๋​วนั​่น​เอง​ ​ถึง​สามารถ​ทำให้​ท่าน​ย่า​หันมา​สนใจ​ได้

เจียง​อัน​เฉิง​มอง​ค้อน​จู​จื่อ​อวี​้​หนึ่ง​ที​ ​จากนั้น​ก้าว​เท้า​เดิน​ทันที​ ​“​ไป​จวน​จู​กับ​ข้า​!​”

“​ท่าน​พ่อ​…​”​ ​เจียง​อี​ลำบากใจ​ทั้งสอง​ฝั่ง

เจียง​อัน​เฉิง​ได้​ก้าว​เท้า​กว้าง​เดิน​ออก​ไป​แล้ว

เรือน​ฉือ​ซิน​พลัน​เงียบ​ลง​ทันควัน​ เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​นวด​หว่าง​คิ้ว

คลื่น​ลูก​หนึ่ง​ยัง​ไม่ทัน​สงบ​ ​คลื่น​อีก​ลูก​ก็​ม้วน​มา​อีก​ระลอก​ ​เวลานี้​ก็​ยัง​ไม่รู้​ว่า​เซียว​ซื่อ​อยู่​ที่ไหน​!

และ​เวลานี้​ ​เซียว​ซื่อ​มอง​สภาพแวดล้อม​ที่อยู่​ตอนนี้​ ​รู้สึก​ตนเอง​แทบ​พังทลาย

ใคร​สามารถ​บอก​กับ​นาง​ได้​บ้าง​ว่า​เกิด​สิ่งใด​ขึ้น​ ​นาง​นั่ง​รถม้า​จะ​ไป​ไหว้พระ​ ​กิน​เมล็ด​ทานตะวัน​อยู่ดีๆ​ ​เพียงพริบ​ตาเดียว​ก็​มาถึง​ที่นี่​!