คืนนั้นเซเลสทีเนียทำลายผนึกของตัวเองไป แต่ส่วนหนึ่งของตัวเธอนั้นได้เสียชีวิตไปแล้ว
เธอวิ่งกลับเข้าไปในป่าทันทีที่ได้รับพลังกลับคืนมา แต่บริเวณนั้นกลับไม่มีอะไรให้สนใจอีกต่อไป ไม่มีเหลืออะไรเลย ลึกๆ แล้วเซเลสทีเนียรู้อยู่แล้วว่าเด็กชายที่เธอรักได้ตายไปแล้ว แต่เธอกลับยังคงไม่ยอมแพ้ เธอจึงค้นหาและค้นหาจนแทบบ้าคลั่ง
เธอค้นหาเขาเป็นเวลา 1 เดือนเต็มแต่กลับไม่พบสิ่งใดเลย ความรู้สึกหดหู่อย่างมากที่กระทบเธอนั้นทำให้มันเกือบจะคร่าชีวิตเธอ เป็นเพราะการแทรกแซงของจักรพรรดิมังกรที่ทำให้เธอรอดและช่วยรักษาจิตใจของเธอ
ความทรงจำทั้งหมดของเด็กชายถูกจักรพรรดิมังกรปิดผนึกไว้ ทำให้เธอกลับมาเป็นปกติ
มุมมองของออสติน :
“เธอผลักฉันเข้าไปในนั้น ปล่อยฉันให้ตาย และฉันก็คงจะตายไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะ…”
ผมหยุดพูดในที่สุด โดยซ่อนเหตุผลที่ตัวเองรอดชีวิตมาได้เอาไว้ ดวงตาของผมหันไปทางเซเลสทีเนียที่ปลอมตัวอยู่ซึ่งกำลังมองมาที่ผมด้วยสายตาสงสาร โดยซ่อนความรู้สึกโกรธแค้นในตัวเธอไว้อย่างชัดเจน
“ถ้าไม่ใช่เพราะ?”
เซเลสทีเนียถามซึ่งผมส่ายหัวอย่างไม่เต็มใจที่จะตอบ
“ขอโทษที แต่นั่นเป็นความลับที่ฉันเองก็ไม่สามารถเปิดเผยได้”
พูดจบผมก็เอนหลังพิงเก้าอี้ด้วยภาพลักษณ์ที่เปลี่ยนเป็นเหนื่อยล้า สายตาของผมจ้องมองอากาศขณะเอนตัวอยู่
“นายยังรู้สึกอะไรกับเธออยู่หรือเปล่า?”
เซเลสทีเนียที่ปลอมตัวอยู่ถามขึ้นมา เธอมีใบหน้าที่เป็นมิตรและห่วงใยขณะที่เธอแตะมือของผม
ผมครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งก่อนจะตอบ
“ฉันไม่รู้สิ ลึกๆ ในใจฉัน ทุกอย่างเกี่ยวกับการกระทำของเธอในตอนนั้นดูไม่เหมือนเธอตามปกติเลยสักนิด แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเธอโยนฉันไปสู่ความตาย”
ผมตอบ และในขณะนั้นผมก็เห็นแสงแห่งความหวังส่องสว่างในดวงตาของเธอ
ตอนนี้ผมกำลังเปิดโอกาสให้เธออยู่ ตราบใดที่เธอสามารถพิสูจน์ได้ว่าทุกสิ่งที่เธอทำไม่ใช่ ‘เธอ’ บางทีเธออาจจะได้รับความรู้สึกของผมคืนมาก็ได้
สิ่งนี้จะทำให้เธอยุ่งมากพอ ความสนใจของเธอส่วนใหญ่ตอนนี้คงมีเพียงการทำให้ผมกลับมารักเธอมากกว่าการพยายามฆ่าผู้หญิงทุกคนที่อยู่ข้างผม
นี่เป็นตัวเลือกที่ดีกว่าเพราะผมสามารถคาดการได้ว่าเธอจะอยู่ในมือของผมได้นานแค่ไหน แค่เล่นไปตามบทที่เธอจะส่งมาให้ ในขณะที่ค่อยๆ ลบล้างความโกรธของผมที่มีต่อเธอ นี่จะเป็นบทบาทของเธอจนกว่าผมจะให้อภัยเธอ จนกว่าผมจะรู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะระเบิด
ต่างจากสาวๆ คนอื่นๆ ของผมเนื่องจากมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะติดตามเธอ แม้แต่การคิดจะทำเรื่องนี้ก็ถือว่าโง่แล้ว
“นั่นหมายความว่านายยังไม่ได้ตัดใจไปจนหมดสินะ?”
เซเลสทีเนียถามด้วยสีหน้าสงสัยแต่โกรธ เป็นตัวอย่างที่ดีของเพื่อนที่โกรธคุณ
‘เธอแสดงได้ดีเลย’
ผมครุ่นคิดขณะแสดงสีหน้าลังเลเหมือนมีการต่อสู้ครั้งใหญ่เกิดขึ้นในใจก่อนจะยกมือขึ้นและตอบเธอไป
“ฉันไม่รู้เลยจริงๆ”
หน้าของผมตกลงพร้อมกับไหล่ แต่มันก็อยู่ได้ไม่นานเมื่อผมฟื้นคืนสติกลับมา
“เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอก เพราะตอนนี้ฉันมีผู้หญิงที่รักแล้วและเธอก็รักฉันตอบจริงๆ เรื่องของอดีตก็จะคงอยู่แค่อดีต”
ขณะที่ผมพูดคำเหล่านี้ ผมก็เห็นว่าใบหน้าของเซเลสทีเนียมืดลงครู่หนึ่งก่อนที่จะมีรอยยิ้มกลับคืนมา
“ดีแล้วล่ะ หลังจากผ่านอะไรมาทั้งหมดแล้ว นายก็สมควรที่จะจบแบบมีความสุข”
“ขอบคุณ ดีใจที่ได้คุยกับเธอนะ แต่ฉันต้องไปแล้ว”
ผมพูดขณะลุกขึ้นยืน เซเลสทีเนียพยักหน้ารับความขอบคุณ จากนั้นผมจึงเริ่มเดินออกจากห้องไปโดยไม่หันกลับมามองเลย
มุมมองบุคคลที่สาม :
‘อย่าไปนะ’
เซเลสทีเนียตะโกนเรียกในใจเมื่อเห็นออสตินที่กำลังเดินจากไป ในขณะที่ตัวตนภายในของเธอปฏิเสธที่จะปล่อยเขาไป หัวใจของเธอบีบรัดอยู่ในตัวเองด้วยความเจ็บปวดอันยิ่งใหญ่ที่แทบจะทนไม่ไหวที่กำลังเข้ามาปกคลุมเธอพร้อมกับความสูญเสียและความเกลียดชังต่อตัวเองที่ทำลายเธอ
แม้ว่าความทรงจำของเธอจะถูกผนึกไว้ในส่วนลึกของความทรงจำ แต่ความทรงจำก็ยังคงมีอยู่ บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้ที่ทำให้เธอรู้สึกผูกพันกับออสตินมากทั้งที่เธอคิดว่าตัวเองไม่เคยพบเขามาก่อน
ลึกๆ ในตัวเขา เธอรู้สึกถึงความใกล้ชิด และทันทีที่ออสตินเรียกเธอว่าเซเลส ความทรงจำที่ถูกผนึกไว้ก็ระเบิดออกมาสู่ทั้งร่างกายและจิตใจ ภายในไม่กี่วินาทีทุกอย่างเติมเต็มเธอ ราวกับว่าเวลาไม่เคยผ่านไป
ไม่มีใครสามารถจินตนาการถึงความรู้สึกที่เซเลสทีเนียได้รับได้ มันมีทั้งความสุข, ความเศร้า, ความรู้สึกผิด, ความยินดี, ความปรารถนาและที่สำคัญที่สุด……..ความต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ
ความเจ็บปวดจากการสูญเสียได้กระทบกระเทือนจิตใจเธออย่างแรง โดยธรรมชาติแล้วมังกรเป็นคนขี้หึง แต่สำหรับเซเลสทีเนีย สิ่งที่เธอต้องเผชิญนั้นทำให้ความต้องการแสดงความเป็นเจ้าของของเธอนั้นเพิ่มขึ้นเป็น 3 เท่า จิตใจของเธอบิดเบี้ยวและเปลี่ยนเป็นความโล่งใจและความปรารถนา
ทันทีที่ออสตินเรียกชื่อเธอ ทุกอย่างที่เธอคิดเอาไว้ก็ลงล็อคพอดี ทุกอย่างชัดเจนขึ้นมาก ในที่สุดความรู้สึกผิดที่ถูกกักขังก็ได้รับการปลดปล่อยออกมา และเธอก็รู้ว่าตัวเองต้องทำอะไร
ตราบใดที่ยังคงมีร่องรอยความรักที่ออสตินมีต่อเธอจากอดีตอยู่ เธอก็จะพยายามทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อนำเขากลับมา
ก่อนที่ความทรงจำของเธอจะถูกผนึกไว้และในตอนที่เธอสูญเสียเขาไป เธอมักจะฝันและคิดว่าใบหน้าของเด็กชายที่เธอรักเป็นอย่างไร? เขาเป็นใครกันแน่? และเธอรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาแล้วหรือเปล่า? และตอนนี้เธอก็รู้จักใบหน้าของคนรักของตัวเองแล้ว แต่น่าแปลกที่เขาอยู่ห่างไกลจากเงื้อมมือของเธอ เธอรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองจะแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ในตอนที่ออสตินมองเธอด้วยความไม่ชอบหรือเกลียดชัง
‘มันยังไม่จบ…’
เซเลสทีเนียครุ่นคิด เธอไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ ความเจ็บปวดในใจมีแต่จะผลักเธอไปข้างหน้า
เธอจะต้องได้รับความรักของออสตินกลับคืนมา เธอรู้ว่าตัวเองจะได้รับมันกลับมา แต่ในไม่ช้าอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดในเส้นทางของเธอก็เข้ามาเติมเต็มจิตใจของเธอ
‘สการ์เล็ต…..’
ความรู้สึกที่ซับซ้อนอัดแน่นอยู่ข้างในหัวใจของเธอ ในไม่ช้าความเป็นเจ้าของและความปรารถนาก็ต่อสู้กับความรู้สึกของเธอ แต่มันก็อยู่ได้ไม่นานเมื่อคำตอบมาถึงเธอในไม่ช้า
‘สการ์เล็ตต้องตาย’
เธอมีความคิดที่แน่วแน่แต่ยังทำตอนนี้ไม่ได้ แผนการของเธอต้องไม่มีที่ติ จนออสตินไม่มีวันพบความจริง เธอรู้ว่าพวกเขากำลังมีความรักกัน และสิ่งนี้กำลังบิดเบี้ยวอยู่ภายในของเธอ เพียงแค่ความคิดที่ว่าคนรักของเธอไปจับมือกับผู้หญิงคนอื่นก็ทำให้เกิดความโกรธลึกๆ ในตัวเธอแล้ว ความปรารถนาที่ต้องการฆ่ากำลังลุกโชนขึ้นมา แต่เธอก็ระงับไว้
ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา ตอนนี้เธอยังขาดความรักของเขาอยู่ เซเลสทีเนียรู้ดีว่าเขามีอารมณ์ที่ค้างอยู่ซึ่งอาจหายไปเมื่อใดก็ได้ ดังนั้นแผนการของเธอจะต้องเด็ดขาด ไม่ควรเกิดข้อผิดพลาดใดๆ ขึ้น และเธอจะได้รับความรักกลับคืนมาโดยชอบธรรม
‘บางทีหลังจากสการ์เล็ตเสียชีวิต ฉันอาจจะเข้าใกล้เขาในฐานะพี่สาวของคนรักที่เข้ามาปลอบโยนเขาในช่วงเวลาที่ยากลำบาก และทำให้พวกเราใกล้ชิดกันมากขึ้นก็ได้’
เซเลสทีเนียวางแผนเอาไว้ แต่ตอนนี้เธอยังทำอะไรไม่ได้
สำหรับตอนนี้เธอจะปล่อยให้คนรักของเธออยู่กับสการ์เล็ตไปก่อน แผนการหลักของเธอคือการนำออสตินกลับมา เพื่อให้เขาเห็นความจริง
‘ฉันจะไม่มีทางปล่อยนายไป นายเป็นของฉัน!’
เซเลสทีเนียวางแผนเมื่อเธอเห็นออสตินเดินจากไป
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต