มุมมองของออสติน :

“อรุณสวัสดิ์ยัยขี้เซา”

ออสตินพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นกับผู้หญิงบนเตียงที่ลืมตาขึ้นช้าๆ ดวงตาของเธอสั่นไหวและสิ่งแรกที่เข้ามาในดวงตาของเธอคือรอยยิ้มอันอบอุ่นของผม

“ออสติน?…..”

“หลับสบายไหม?”

ผมถามขณะจูบหน้าผากเธอ โดยที่ร่างอันเปลือยเปล่าของเธอแนบชิดอยู่กับผม แต่ผมก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลยได้แต่ยิ้มและลูบผมเธออย่างช้าๆ

“เกิดอะไรขึ้นกัน?”

โซเนียถามด้วยน้ำเสียงสับสน จิตใจของเธอยังคงกระสับกระส่ายจากทุกสิ่งที่เธอเผชิญ ผมสีบลอนด์เข้มของเธอนั้นให้สัมผัสที่เรียบเนียนมาก ในขณะที่ดวงตาที่ราวกับอัญมณีสีแดงเลือดของเธอขโมยลมหายใจของผู้ที่จ้องมองไปและร่างกายของเธอก็สูงขึ้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่จากรูปร่างที่แต่ก่อนเคยเล็กของเธอ ในขณะที่หน้าอกและก้นของเธอมีขนาดเพิ่มขึ้นจริงๆ

“บางสิ่งที่พิเศษหน่ะ”

ผมตอบทำให้เธอสับสนมากขึ้น 

เมื่อเห็นใบหน้าที่สับสนของเธอแล้ว ดูเหมือนว่าการกระทำทั้งหมดของเธอต่อผมในตอนนั้นจะเป็นไปตามสัญชาตญาณของแวมไพร์

ผมบีบจมูกอันน่ารักของเธอก่อนจะพูดต่อ

“และตอนนี้ ฉันคิดว่าเธอน่าจะสนใจความจริงที่ว่าตัวเองโป๊อยู่ก่อนนะ..…”

ผมพูดหยอกออกไปและคำพูดของผมก็ทำให้เธอมองลงไปจนเห็นร่างอันเปลือยเปล่าของตัวเอง 

ผมเห็นว่าใบหน้าของเธอมีสีแดงฉานปกคลุมใบหน้าก่อนที่เธอจะพยายามใช้มือปกปิดร่างกายของตัวเองตามสัญชาตญาณ แต่แล้วเธอก็หยุดก่อนจะปล่อยมือ โดยที่สายตาของเธอมองมาที่ผม

“โฮโห้? ไม่ปิดหน่อยเหรอ?”

ผมถามขึ้นมา ซึ่งเธอก็ส่ายหัว

“ฉันเป็นของคุณแล้ว..…”

พูดจบเธอก็กอดผมแน่นจนทำให้ร่างกายของพวกเราแนบชิดกัน ทำให้น้องชายของผมค่อยๆ ตื่นขึ้นจากการหลับใหลจนไปจิ้มก้นของเธอ 

ผมสัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอสั่นไหวขณะอยู่ในอ้อมกอดของผม แต่เธอก็ไม่ได้ผลักผมออก ที่จริงแล้วเธอแอบถูจุดซ่อนเร้นของเธอลงบนเจ้าน้องของผมด้วยซ้ำ!

‘เธอเปลี่ยนไปนิดหน่อยนะ…..’

เมื่อเห็นเช่นนั้นผมก็ยิ้มขณะเชยคางเธอขึ้นมาจนทำให้ดวงตาอันสวยงามที่กำลังสั่นเทาอยู่ของเธอมองมาที่ผมก่อนผมจะขยับหน้าเข้าไปเพื่อลิ้มรสริมฝีปากอันหวานละมุนของเธอ 

ริมฝีปากทั้ง 2 ของเราจูบกันอย่างเย้ายวน ในขณะเดียวกันมือของโซเนียก็จับหน้าอกของผมไว้พร้อมกับที่ริมฝีปากของเธอเปิดขึ้น เธอเคลื่อนไหวอย่างงุ่มง่ามขณะที่เธอดูดริมฝีปากและกัดริมฝีปากของผมเล็กน้อยก่อนจะเลียมัน

มือของผมลดต่ำลงจากเอวจนไปหยุดอยู่ที่ก้นของเธอก่อนที่ผมจะจับมันอย่างปราณีตเพื่อสัมผัสถึงความนุ่มนวลของมัน มือของผมจมลงไปขณะที่ผมเริ่มคลำมันเล่น 

ร่างกายของโซเนียเริ่มเคลื่อนไหวในขณะที่จุดซ่อนเร้นของเธอถูกับส่วนล่างของผมหนักขึ้นจนทำให้เป็นคราบ 

ลิ้นของเธอยื่นออกมาด้านนอกก่อนจะเข้ามาพัวพันกับลิ้นของผม

จ๊วบบบ ~ จ๊วบบบ ~ จ๊วบบบ ~

เสียงจูบอันเร่าร้อนของเราดังก้องไปทั่วทั้งห้อง โดยที่มือของผมยังคงบีบก้นของเธออยู่ เราจูบกันค้างประมาณ 1 นาทีก่อนที่จะแยกออกจากกัน

“ไม่~”

โซเนียประท้วงขณะที่เธอพยายามขยับริมฝีปากกลับมาหาผมพร้อมกับดวงตาของเธอที่เริ่มเปล่งประกายมากขึ้น แต่ผมก็ไม่ยอมให้เป็นอย่างที่เธอต้องการ มือของผมหลุดออกจากก้นของเธอก่อนจะบีบหัวนมขวาที่แข็งของเธอไว้

“อื้อออ~”

โซเนียครางออกด้วยร่างกายที่สั่นเทาพร้อมกับมีน้ำหวานเหนียวๆ ออกมาจากจุดซ่อนเร้นของเธอ 

ร่างของเธอยังคงสั่นอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ศีรษะของเธอพาดลงมาบนไหล่ของผม ขณะที่มือของเธอจับเสื้อของผมอยู่ 

ไม่นานนักก็ผ่านไป 1 นาทีก่อนที่เธอจะกลับมาเป็นปกติ ตัณหาในร่างกายของเธอหายไป ในขณะที่ดวงตาของเธอฟื้นคืนความชัดเจนอีกครั้ง

ผมลูบหัวเธอเพื่อช่วยให้เธอสงบลงมากขึ้น

“เธอโอเคไหม?”

ผมถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซึ่งได้รับการพยักหน้าตอบกลับมาจากเธอ

เมื่อเห็นอย่างนั้นผมก็เงยหน้าขึ้นมองก่อนจะจูบริมฝีปากของเธอ แล้วเอามือลูบริมฝีปากสีแดงสวยของเธอขณะพูด

“ฉันขอโทษด้วยนะ แต่เราไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ได้ สถานการณ์ปัจจุบันของเธอยังไม่มั่นคง เธอรู้สึกได้ใช่ไหม? การสูญเสียการควบคุมตัวเองของเธอ…”

คำถามของผมทำให้เธอพยักหน้าพร้อมกับมีคำถามมากมายอยู่ในใจ 

เมื่อเห็นว่าเธอยังว่าง่ายอยู่ผมก็ยิ้มออกมา

“เธออาจจะสับสนอยู่สินะ เดี๋ยวฉันจะอธิบายให้ฟัง…”

พูดดังนั้นแล้วผมก็เริ่มเล่าเกี่ยวกับข้อมูลที่เพิ่ง ‘ได้รับ’ จากไนล่า (ไม่เคยรู้มาก่อนเลยจริงจริ๊ง) ผมอธิบายให้เธอฟังอย่างชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเธอและผมอธิบายให้เธอฟังอย่างแน่ใจว่าตอนนี้การมีเพศสัมพันธ์อาจทำให้เธอสูญเสียความเป็นตัวเองไปกับความสุขได้ ซึ่งเป็นการเพิ่มโอกาสที่จะทำให้จิตใจของเธอแตกสลาย คำพูดที่ใส่ใจครั้งสุดท้ายของผมทำให้โซเนียยิ้มอย่างมีความสุข

“สรุปว่าฉันเป็นครึ่งแวมไพร์งั้นเหรอ?”

โซเนียถามด้วยความงุนงงและผมก็พยักหน้า

“เธอรู้อะไรเกี่ยวกับแม่ของเธอบ้างไหม? พ่อของเธอเคยพูดอะไรบ้างไหม?”

ผมถามว่าโซเนียซึ่งส่ายหัวตอบกลับมา ความสับสนดังก้องอยู่ในเสียงของเธอ

“พ่อของฉันไม่เคยพูดถึงแม่เลย สิ่งเดียวที่เขาบอกฉันคือเธอเสียชีวิตไปแล้ว”

“งั้นเหรอ….”

ผมพยักหน้าให้สำหรับเรื่องนี้ แม้จะไม่ค่อยสนใจแต่ก็ยังต้องพูดต่อไป

“ไม่ต้องกังวลไปนะ ฉันได้ทำข้อตกลงกับไนล่าให้ช่วยเธอแล้ว”

ผมพูดพร้อมกับลูบผมนุ่มน่าหลงใหลของเธอขณะที่ตัวของเธอนอนอยู่เหนือร่างกายของผม

“ฉันขอโทษ เป็นเพราะฉัน คุณถึง-”

“ชู่ววว…อย่าพูดแบบนั้นสิ เธอเป็นผู้หญิงของฉันแล้วนะและฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะโอเค”

คำพูดของผมทำให้เธอยิ้มอย่างมีความสุขอีกครั้งก่อนเธอจะเริ่มหัวเราะและกอดผมแน่นขึ้น

“เธอควรเรียนรู้ทุกอย่างให้ได้เร็วๆ นะ เพื่อที่เราจะได้…”

เมื่อถึงจุดสิ้นสุดของประโยค ผมก็เอื้อมมือไปที่ก้นทั้ง 2 ของเธอก่อนจะจับพวกมัน และแยกแก้มก้นเหล่านั้นออกในขณะที่ผมนวดพวกมัน

“อื้มมม~ได้จ่ะ”

โซเนียตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังแต่แฝงไปด้วยความปรารถนา 

เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วผมก็เอามือกลับไปจับที่เอวและจูบหน้าผากเธอ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันมากนักในขณะที่เรานอนบนเตียง ผมอยู่ที่นั่นกับเธอ 2-3 ชั่วโมงต่อจากนั้น เพลิดเพลินกับร่างกายที่เย็นเฉียบของเธอ


“อื้ม~ใช่ แบบนี้แหละ~อื้ม~~” 

คาร์เมลครางออกมาขณะที่เธอกินอาหารที่ฉันทำเองไปคำหนึ่ง ร่างกายของเธอขดตัวในขณะที่ใบหน้าของเธอแสดงความปีติยินดีกับรสชาติของเค้กที่อยู่ตรงหน้าเธอ  

ในขณะเดียวกันผมที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอได้แต่มองเธอด้วยสายตาเบื่อหน่าย 

“รุ่นพี่รู้ไหมว่าถ้าใครได้ยินเสียงคุณในตอนนี้พวกเขาอาจจะเข้าใจผิดหน่ะครับ” 

ผมพูด แต่เธอก็พ่นลมหายใจให้กับคำพูดของผมก่อนจะตอบกลับมา 

“ฮึ่ม! ไม่มีใครอยู่ที่นี่ซักหน่อย เป็นไปได้ไหมว่าเธอกำลังถูกปลุกเร้าด้วยเสียงของฉันเหรอ?” 

คาร์เมลถามด้วยรอยยิ้มซุกซนขณะชี้ช้อนมาที่ผมพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น ซึ่งผมก็ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มเบี้ยว 

“ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะครับ แต่ผมไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลือเป็นคนทำอาหารหรอกนะครับ” 

“นี่! เสียมารยาท!” 

คาร์เมลประท้วงซึ่งผมก็ยังคงยึดถือความเห็นของตน 

“ผมอยากคุยกับคุณคาร์เมเลียมากกว่าครับ” 

“อุ๊ย!.…อึ๊กกก…อึ๊กกก…..รุ่นน้องของฉันโหดร้ายมาก” 

คาร์เมลแสดงท่าทางเกินจริงต่อคำพูดของผม ขณะที่เธอจับหัวใจและแสร้งทำเป็นสะอื้น ทำให้ผมส่ายหัว 

“อย่างน้อยก็เช็ดครีมออกจากหน้าหน่อยเถอะครับ” 

ผมพูดในขณะที่รุ่นพี่ยังคงแสดงท่าทางที่ดราม่าเกินจริงของเธอต่อไป 

“แล้วแผนสำหรับอีเว้นท์ที่กำลังจะมาถึงทั้งหมดของเธอเสร็จหรือยัง?” 

จู่ๆ คาร์เมลก็ถามผมขึ้นมา ซึ่งผมก็พยักหน้าตอบกลับ 

“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ กลุ่มของผมจะต้องได้กินพายชิ้นนี้อย่างแน่นอนครับ” 

ผมพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ 

“พาย?!” 

“ไม่ใช่พายแบบนั้นครับ!” 

ผมตอบกลับไปดับอารมณ์ของหญิงสาวตรงหน้า 

“เอาจริงๆ ผมกังวลว่ารุ่นพี่อาจจะโดนอาหารล่อใจจังครับ” 

ผมพูดขึ้นมา ซึ่งเธอก็รีบตอบกลับในทันที 

“ไม่หรอก ตราบใดที่เธอยังอยู่กับฉันหล่ะก็นะ” 

คาร์เมลตอบกลับด้วยรอยยิ้มเปี่ยมด้วยความไว้วางใจ 

‘ดูดีเหมือนเราได้เข้าถึงระดับความไว้วางใจที่ต้องการแล้ว’ 

คิดแบบนั้นแล้วผมก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะที่ผมพูดพร้อมกับส่ายหัว 

“เห้อออ.…ผมนจะทำยังไงกับรุ่นพี่ดีเนี่ยครับ?…” 

 

 

 

-Donate- 

True Money Wallet ID : mraxzy  

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต