ตอนที่ 291 เปลวไฟปะทุ

“กองทัพ 1.5 ล้านนี้เยอะงั้นเหรอ?”

กั่วเจีย หัวเราะเบา ๆ “ในความเป็นจริง ข้าสามารถจัดการปัญหาได้ด้วยการจุดไฟ!”

“จุดไฟ?”

หลี่ซานอี้ ถึงกับผงะ และ หัวเราะเยาะออกมา”กั่วเจีย ข้ายอมรับว่าเจ้าวางแผนมาดีจริง ๆ แต่เจ้าคิดว่า ไฟจะสามารถแก้ไขปัญหากองทัพ 1.5 ล้านนายได้เจ้าไม่คิดว่ามันไร้สาระเกินไปงั้น เหรอ?”

“ไร้สาระ?”

กั่วเจียมองไปที่ทหารของอาณาจักรหงเปาที่เข้าไปในเมืองทางประตูทางใต้และพูดขึ้น” แล้ว เจ้าจะได้รู้ว่าที่ข้าพูดไปแท้จริงแล้วใช่เรื่องไร้สาระหรือไม่”

“ข้าอยากจะรู้นักว่าเจ้าจะจัดการยังไงฮ่าฮ่า!” หลี่ซานอี้ ได้หัวเราะเยาะออกมา

กั่วเจีย ได้หยุดพูดเรื่องไร้สาระ เขามองไปที่เหลียนปอและพูดขึ้น” แม่ทัพเฒ่า กองทัพของพวกเราพร้อมแล้วหรือยัง?”

เหลียนป่อได้พยักหน้า”กองทัพได้ออกเดินทางจากเมืองตะวันออกไปแล้ว ตราบใดที่ได้รับการ สนับสนุนจากภายในข้าเชื่อว่าเราจะสามารถจับพวกมันได้ด้วยความประหลาดใจ!”

” อย่างงี้นี่เอง!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่ซานอี้ ก็นึกขึ้นได้”ที่แท้ เจ้าก็มีความคิดที่จะใช้ประโยชน์จากการที่ แม่ ทัพผู้บัญชาการค่ายออกมาสู้รบ และ พาทหารส่วนอื่น ๆ ออกไปทําลายค่ายจากทางด้านหลัง แต่…”

หลี่ซานอี้ มองไปที่ ถั่วเจีย ด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม” เจ้าคิดว่าจะสามารถทําได้ในค่ายท หารมีกองทัพมากกว่า 1.7 ล้านนาย เจ้าคิดว่าจะสามารถจัดการพวกเขาได้หรือไม่?”

กั่วเจีย ได้สั่นศีรษะทันที”ใครบอกว่าข้าจะทําลายค่ายทหารของพวกเจ้า?”

เขามองไปที่ หลี่ซานอี้ และ หัวเราะออกมา”พี่หลี่ ข้าจะสอนให้ท่านรู้จักกลยุทธ์ที่แท้จริง!”

“หม!”

หลี่ซานอี้ ต้องการจะโต้แย้ง แต่เขาจะพูดอะไรได้ เพราะตอนนี้เขาถูกจับเป็นเชลย

เพียงใช้ไม่กี่ชั่วโมงกองทัพ 1.5 ล้านนายทั้งหมดก็เข้าสู่เมืองผิงกวง ทั้งหมดเป็นเพราะประตู เมืองผิงกวงค่อนข้างมีพื้นที่จํากัดจึงใช้เวลาเยอะ

“ปิดประตู!”

กั่วเจีย ได้ออกคําสั่งให้ ทหารตันหยาง ปิดประตูเมืองทันที

ทหารที่วิ่งเข้ามาพบว่าประตูเมืองด้านหลังปิดลงพวกเขารู้สึกงุนงงและได้ส่งคนไปรายงานฟูห ลี่หยวน

แต่ในเวลานี้ ฟูหลี่หยวน ได้นําทัพหน้าจํานวน 1.5 ล้านนาย เข้าจากประตูทางใต้มุ่งหน้าเข้าสู่ ประตูเมืองทางเหนือ

“ท่านแม่ทัพ ข้างหน้าถูกปิดกั้นด้วยโขดหินขนาดใหญ่พวกเราไม่สามารถผ่านไปได้อีกทั้งยังไม่ สามารถมองเห็นอีกด้านหนึ่งด้วย” ทหารของ ฟูหลี่หยาน ได้กล่าวรายงาน

ฟูหลี่หยวน ขมวดคิ้วแน่น มีโขดหินขนาดใหญ่ในเมือง?

มันไม่น่าจะเป็นไปได้

ในเมืองผิงกวง มีคนของเหลียนปอ อยู่จํานวนมาก พวกเขาจะใช้โขดหินบิดเส้นถนนไปทําไม?

เขารู้สึกว่ามันมีอะไรผิดแปลก

แต่ความร่วมมือระหว่าง เหลียนปอ และ กั่วเจีย มีหรือที่เขาจะรู้ได้

“นั่นมันอะไร?”

สักพักทหารคนหนึ่งก็ชี้ไปที่รอยน้ําที่พื้น

ทางน้ําได้โผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน

“นี่มันอะไร?”

ฟูหลี่หยวน มองไปที่ มันและขมวดคิ้วแน่น เขาได้เคลื่อนไหวและใช้มือปาดเพื่อลองทดสอบ มองดูก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไปอย่างมาก” นี่มันน้ํามันเพลิงพิเศษของอาณาจักรหนานหยาน!”

น้ํามันเพลิงพิเศษของอาณษจักรหนานหยานไร้กลิ่นฉุนยากที่จะแยกแยะออกได้

ทําไมมันถึงปรากฏขึ้นในเมืองผิงกวงเวลานี้

“ไม่ดีแล้ว!”

ฟูหลี่หยวน นึกถึงความเป็นไปได้ที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

ไฟ!

พวกมันต้องการเผาเมืองทางใต้!

“ถอยเร็วเข้า!”

ฟูหลี่หยวน ได้ใช้ปราณแท้จริงในร่างกายเพื่อส่งเสียงให้กับทหารชั้นยอด 1.5 ล้านคนของเขา

เมื่อกองทัพได้ยินพวกเขาก็ผงะเล็กน้อยและไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

อย่างไรก็ตาม กองทัพของอาณาจักรหงเปามีความรู้ด้านการรบสูงมาก แม้พวกเขาจะไม่เข้าใจ สิ่งที่เกิดขึ้นแต่พวกเขาก็หันหลังกลับและถอยทันที

“คิดจะถอยทัพ ? สายเกินไปแล้ว!”

กั่วเจีย ที่ได้ยิน ฟูหลี่หยวน ตะโกน ด้วยปราณแท้จริงของเขา เขาได้สั่นศีรษะและส่งสัญญาณ มือพร้อมกับพูดขึ้น” ปล่อย!”

ทหารตันหยางหนึ่งแสนนายทั้งหมดได้ถือคันศร

พวกเขาได้ยิงลูกศรไฟลงไป

ฟุบ!

เสียงของลูกศรไฟแหวกทะลุอากาศพุ่งลงไปด้านล่าง

ท่ามกลางความมืดมิดเปลวไฟที่ติดบนปลายลูกศรหากมองดูแบบปลาย ๆ ก็พบว่ามันคล้าย กับภาพที่สวยงาม

แต่แล้วภาพที่สวยงามเหล่านั้นก็กลายเป็นฝันร้ายทันที

เพียงพริบตาเดียว ไฟก็ลุกท่วมจากน้ํามันพิเศษที่จินยี่เหว่ยรอบวางเอาไว้

ทหารที่อยู่ใกล้กับกระแสน้ํามันเพลิงก็ถูกเปลวไฟกลืนกินเข้าไปทันที

แม้แต่ทหารที่อยู่ห่างไกลก็บังเกิดอาการจิตหลอน

เขาได้ส่งเสียงกรีดร้องไปทั่ว

ทหารนับไม่ถ้วนพยายามถอยไปทางประตูเมืองทางใต้

แต่ประตูเมืองทางใต้นอกจากน้ํามันเพลิงพิเศษแล้วยังมีพลธนูอยู่นับแสนนาย

ทหารตันหยางแสนนายได้กวาดยิงลูกศรอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย!

ฝนลูกศรได้เข้าปกคลุมเมืองผิงกวงทางตอนใต้ ทหารที่หลบหนีไปทางประตูเมืองทางใต้ตา งก็ตกตายด้วยฝนลูกศรจนไม่มีใครหนีรอดไปได้

“แม่ทัพเฒ่า เปลวไฟในเมืองผิงกวงได้ปะทุขึ้นมาแล้ว ถ้าเกิดกองทัพของอาณาจักรหงเปา เข้ามาสนับสนุน ถึงตอนนั้น หน้าที่นี้คงต้องยกให้ท่านจัดการแล้ว!”กั่วเจีย ได้มองไปที่เหลียนปอ และพูดขึ้น

“เจ้าไม่ต้องกังวล แม้ว่าข้าจะอายุมากแล้ว แต่เรื่องการสู้รบจัดการกองทัพ ข้าสามารถพูดได้ เต็มปากว่าไม่เป็นสองรองใคร หากใครคนใดของอาณาจักรหงเปามันกล้ามาข้าจะสังหารมัน ซะ!” เหลียนปอ ได้กล่าวตอบกลับทันที

” ถ้าแม่ทัพเฒ่าพูดเช่นนั้นข้าก็สบายใจ!” กั่วเจียยิ้มออกมา

เหลียนปอ ไม่ได้พูดอะไร ร่างของเขาวูบไหวและออกจากกําแพงเมืองทางตอนใต้อย่างรวดเร็ว

ในเมืองผิงกวง นอกเหนือจากทหารตันหยาง 100,000 นาย และ ทหารชั้นยอด 100,000 นาย ที่เหลียนป่อวางเอาไว้สนับสนุนเมืองทางเหนือแล้ว กองกําลังอื่น ๆ ทั้งหมดได้ถูกส่งไปยังเมือ งทางใต้เพื่อสังหารกองทัพของอาณาจักรหงเปาที่เข้ามาสนับสนุน

ในเวลานี้ ภายใต้การปะทุของเปลวไฟ ใบหน้าของ ฟูหลี่หยวน ดูซีดเซียวอย่างมาก

ทั้งเขาและทหารรอบตัวเขาไม่ได้รับบาดเจ็บเพราะทุกคนต่างก็เป็นยอดฝีมือ แต่ทว่า ทหารธร รมดาคนอื่น ๆ ไม่ได้โชคดีเหมือนพวกเขา

จิตวิญญาณต่อสู้ของทหารหลายคนถูกเผาไปด้วยเปลวไฟเหล่านี้

เขาคิดไม่ออกว่าทําไมพวกเขาถึงตกอยู่ในการคํานวณของ กั่วเจีย ทั้งหมด!

เห็นได้ชัดว่า พวกเขาตกหลุมพลางของศัตรูและถูกเล่นงาน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองทัพ 1.5 ล้าน

นี่คือกองทัพชั้นยอด 1.5 ล้านนาย!

ในหมู่พวกเขายังมีกองทัพพยัคฆ์ลายที่ยอดเยี่ยมที่สุด 200,000 นาย ที่มีประสิทธิภาพการรบ ไม่ได้ด้อยไปกว่าทหารราบชั้นยอด 500,000 นาย

แต่ตอนนี้พวกเขากําลังจะถูกฝังใต้กองไฟ

” ท่านแม่ทัพ รีบคิดหาหนทางเร็วเข้า! หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ไม่เพียงแต่เราจะสูญเสียกองทัพ กว่า 1.5 ล้าน พวกเราจะจบสิ้นกันไปด้วย!”