ตอนที่ 292 เปลวไฟปะทุอีกครั้ง
เมื่อเห็นใบหน้าของ ฟูหลี่หยวน ทหารที่อยู่ข้าง ๆ รีบตะโกนขึ้น
ฟูหลี่หยวน ได้แสดงปฏิกิริยาทันที หากเป็นแบบนี้ต่อไป กองทัพ 1.5 ล้านนายก็จะจบสิ้น เขา ก็จะจบสิ้นตามไปด้วย
แม้ว่าจะมีพลังปราณแท้จริงในร่างกาย แต่ไฟก็ลุกลามไปทั่ว พวกเขาไม่อาจคงอยู่ได้จนกว่าไฟ จะหายไป ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เหลียนปอ จะต้องส่งกองกําลังมาที่นี่ในเวลานี้อย่างแน่นอน พวกเขาไม่ อาจรอจนกว่าไฟจะหายไปเองได้
เขาจะต้องออกไป!
ไม่สําคัญว่ากองทัพ 1.5 ล้านนายจะเป็นอย่างไร ตราบใดที่เขายังมีชีวิต เขายังมีกองทัพ 1.7 ล้านนาย ที่สามารถเปลี่ยนความพ่ายแพ้ให้เป็นชัยชนะได้!
เขาได้สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ฟูหลี่หยวน ได้มองไปรอบ ๆ และ ในที่สุด เขาก็มองไปที่ถนนที่ ถูกโขดหินขนาดใหญ่ปิดกั้นอยู่ด้านหน้า” กองทัพทั้งหมดฟังคําสั่ง หาทางทําลายก้อนหินตรงหน้า และรีบหนีออกจากเมืองทางเหนือ!”
” ขอรับ!”
แม้ว่า ความคิดของ ฟูหลี่หยวน จะแตกซ่านเพราะเหตุการณ์เมื่อครู่ แต่ความเร็วในการ ตอบสนองของเขาก็เร็วมาก
นอกจากนี้เขายังมีความสามารถและคิดหาวิธีที่ดีที่สุดในการหลบหนีออกไป
ตอนนี้ เหล่าทหารกล้าน้อยกว่า 50,000 นายที่จิตวิญญาณของพวกเขาไม่ได้ถูกกลืนกินไป ด้วยเปลวไฟพวกเขาได้ตอบสนองทันที
ทั้งพวกเขายังเป็นกองทัพพยัคฆ์ลายที่ยอดเยี่ยมที่สุดในอาณาจักรหงเปา ตราบใดที่พวกเขา ฝ่าวงล้อมออกไปได้พวกเขาย่อมประสบความสําเร็จอย่างแน่นอน
“โจมตี!”
ฟูหลีหยวน ได้ชักดาบยาวออกมาและพุ่งนําหน้าไปยังโขดหินที่ปิดกัน
ตุ้ม!
หินขนาดใหญ่ได้พังทลายลงมาต่อหน้าต่อตาของเขา
หม!
แต่ทันใดนั้นเองเขากลับพบว่าเส้นทางข้างหน้า มีกองทัพอยู่เบื้องโขดหิน ใบหน้าของเขาราว กับถูกหวดด้วยไม้
พวกเขาคิดว่านี่เป็นทางหนีที่ดีที่สุด
แต่ทว่าแท้จริงแล้วมันคือเส้นทางจบชีวิต
“โจมตี!”
ฉู่ต้าเหว่ย ที่ถูกจัดวางทัพโดยเหลียนปอ ได้สั่งการ
เขาได้พากําลังพลมาแสนนายทั้ง 80,000 นาย นั้นยังเป็นพลธนูที่เหลือเป็นทหารโล่
จุดประสงค์ง่าย ๆ ของพวกเขาก็คือ ยิงทหารทุกคนที่วิ่งออกมาการต่อสู้ของพวกเขาไม่ใช่การ ต่อสู้ระยะประชิด
ฝนลูกศรนับพันได้ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าและยิงลงมาพร้อมกับเสียงที่รุนแรง
ทหารที่อยู่เบื้องหลัง ฟูหลี่หยวน ล้มลงอย่างกระทันหัน
แม้แต่ หลี่หยวน ก็ยังยากที่จะต้านทานการโจมตีภายใต้ฝนลูกศร
เพราะลูกศรที่ นูต้าเหว่ย ยิงออกมานั้น มีลูกหยุดปราณรวมอยู่ด้วย
ฉีบ!
ในที่สุด ลูกศรบางดอกก็ยิงทะลุเกราะของ ฟูหลี่หยวน และ โดนเข้าที่ส่วนท้องล่างของเขา
ลูกศรนี้ได้ทําลายการป้องกันทั้งหมดของ ฟูหลี่หยวน โดยสิ้นเชิง
จีบ!
ลูกศรมากกว่าหนึ่งโหลได้แทงทะลุร่างของเขา
“ไม่!”
“ไม่เข้าจะไม่ยอม!”
” ข้าไม่สามารถตายได้”
ฟูหลี่หยวน ได้คํารามออกมา แต่มันก็ไม่มีประโยชน์
ไม่นาน ฝนลูกศรหยุดปราณก็แทงเข้าใส่ร่างกายของเขาจํานวนมาก
ฉิบ!
ดวงตาของ ฟูหลี่หยวน เบิกกว้าง เขาได้ล้มลงกับพื้นโดยไม่มีชีวิต
แม่ทัพใหญ่แห่งอาณาจักรหงเปา ได้เสียชีวิต
เขาเสียชีวิตภายใต้แผนการที่แยบยลของถั่วเจีย!
เสียชีวิตด้วยฝนลูกศรนับไม่ถ้วน
“ไปรีบไป!”
“ไป,รีบไป!”
แม่ทัพที่เหลือต่างก็ตะโกนขึ้น
แต่ทว่า ทุกคนต่างก็ไม่ได้ขานตอบรับ ลูกศรหยุดปราณจํานวนนับไม่ถ้วนได้แทงทะลุร่า งกายของพวกเขาทีละคน
ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กองทัพ ของ ฟูหลี่หยวน แม้แต่ กองทัพพยัคฆ์ลาย 50,000 นา ยก็ล้มลงกับพื้นโดยไม่สามารถเข้าใกล้กองทัพของ ฉ่ต้าเหว่ยได้
พวกเขาตายโดยไม่มีข้อยกเว้น!
ไม่มีใครหนีรอดไปได้!
ในสถานการณ์ตอนนี้แทบจะไม่มีใครรอดชีวิต
นอกเมืองผิงกวง เหลียนป้อ ได้นํากองทัพนับแสนรออยู่ที่นี่
ด้านหน้าไม่มีสัญญาณคบเพลิงมีแต่ความมืดมิดเพียงเท่านั้น
” ท่านแม่ทัพ,ข้าศึกจะส่งกองกําลังมาสนับสนุนจริง ๆ งั้นเหรอ?”รองแม่ทัพได้กล่าวถามเหลี ยนปอ
” แน่นอน!”
น้ําเสียงของ เหลียนป๋อหนักแน่นมาก” ฟูหลี่หยวน เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งอาณาจักรหงเปา หาก พวกเขารู้ว่ากองทหารทั้งหมดตกอยู่ในเปลวไฟ และ ไม่ส่งทหารมาช่วย พวกเขาคงไม่อาจทนรับค วามโกรธกริ้วของจักรพรรดิได้ ถึงตอนนั้น แม่ทัพในค่ายทั้งหมดก็คงจะหลบไม่พ้นจากการถูกลง โทษ!”
รองแม่ทัพได้ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกด้วยรอยยิ้ม” ตราบใดที่พวกมันส่งกองกําลังมา สนับสนุน พวกเราจะทําให้พวกมันประหลาดใจอย่างแน่นอน”
เป็นอย่างที่เหลียนปอกล่าว แม่ทัพของอาณาจักรหงเปา ที่เห็นเปลวไฟในเมืองผิงกวง พวกเขา ก็คาดเดาถึงสถานการณ์ภายในเมืองทันที
ไม่มีใครกล้าพูดออกมาว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พวกเขารีบระดมกําลังพล 1.3 ล้านนาย และ รีบมุ่งหน้าไปที่เมืองผิงกวง
อย่างไรก็ตามความเร็วในการเดินทัพของพวกเขาไม่เร็วมาก ในเวลานี้ใกล้จะถึงรุ่งสางแล้ว
” ท่านแม่ทัพ,ศัตรูกําลังมา!”รองแม่ทัพได้มองไปอย่างตื่นเต้น เขามองเห็นคบเพลิงของกองทัพ
เหลียนป้อ ได้พยักหน้าและพูดขึ้นทันที” เริ่มทันที!”
เมื่อทหารได้ยินทุกคนก็หยิบน้ํามันเพลิงที่เตรียมเอาไว้ออกมา
พวกเขาได้เทน้ํามันเพลิงไปจํานวนมากซึ่งไหลลงไปตามทางลาดชัน
ในไม่ช้ามันก็มาถึงเชิงกองทัพของอาณาจักรหงเปา
“น่าแปลก,ทําไมถึงมีน้ําบนดินได้?”
ทหารของอาณาจักรหงเปา บางคน รู้สึกขึ้นเล็กน้อยที่ใต้เท้าของพวกเขา
แต่ทว่าพริบตาต่อมาสะเก็ดไฟก็ถูกจุดขึ้นจากต้นทาง
เปลวไฟได้ลุกตามทางของน้ํามันเพลิง
ฟูว!
เปลวไฟ ได้กลืนกินทหารทัพหน้าทั้งหมดที่เดินเข้ามา
โดยเฉพาะแม่ทัพแนวหน้าที่ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ พวกเขาไม่สามารถโคจรปราณแท้จริงในร่า งกายเพื่อต้านทานเปลวไฟ
ทหารที่เหลือของอาณาจักรหงเปา เมื่อสูญเสียแม่ทัพ พวกเขาก็ถอยกรูกลับหลังอย่างหมด หวัง
อย่างไรก็ตาม ความเร็วของพวกเขาก็ยังช้ากว่าเปลวไฟ เพียงไม่นานเปลวไฟก็กลืนกินชีวิตท หารเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง
โดยเฉพาะทหารที่อยู่ด้านหลัง พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ตอนนี้กองทัพได้วุ่นวายไปทั้งหมด
“ไปกันเถอะ!”
เหลียนปอ ย่อมไม่ปล่อยโอกาสที่ดีเช่นนี้ไป เขาได้นํากําลังพลของเขาที่มีพลธนูจํานวนมากอยู่ เพื่อที่จะโจมตีคนเหล่านี้
“เจ้านํากําลังทหารที่เหลือไปปิดล้อมพวกมันจากทั้งสองฝั่ง พวกเราจะสังหารศัตรูให้ได้มากที่สุด!”
เหลียนป้อ ได้สั่งการรองแม่ทัพของเขา
” ขอรับ!
รองแม่ทัพได้ทําตามคําสั่ง และ นําทหารชั้นยอดเข้าล้อมจากทั้งสองฝั่งทันที
ทหารของอาณาจักรหงเปานั้นเก่งกาจด้านการต่อสู้ แต่นั่นคือเมื่อตอนที่มีแม่ทัพคอยสั่งการ เท่านั้น
ตอนนี้แม่ทัพได้ตกตายกองทัพไม่มีผู้นําทั้งกองทัพยังตกอยู่ในความโกลาหล เมื่อต้องเผ ชิญหน้ากับการปิดล้อมของทหารชั้นยอด ที่นําโดยรองแม่ทัพของเหลียนปอ พวกเขาย่อมไม่สา มารถต่อต้านและถูกสังหารโดยตรง
สนามรบนี้เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องของทหารจํานวนมาก และ มันยังคงดําเนินต่อไป