มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 296 ผู้มีเงินได้ครอบครอง
สาวงามในการประมูลกล่าวว่า”ฉันเชื่อว่าทุกคนตั้งตารอมานาน ดังนั้นฉันจะไม่พูดอะไรมาก ราคาต่ำของแหวนรักที่ไม่สมหวังนี้คือ 50 ล้าน และทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่ต่ำกว่า 1 ล้าน ทุกคน ประมูลได้เริ่มขึ้นแล้ว”
เมื่อพูดจบ การประมูลทั้งหมดก็ตกอยู่ในความเงียบชั่วครู่ เพราะว่า มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถซื้อสิ่งของ 50 ล้านได้ คนส่วนใหญ่มีมูลค่าไม่ถึง 50 ล้านด้วยซ้ำ ที่มาในครั้งนี้ จุดประสงค์หลักของการมาส่วนใหญ่คือ เพื่อชมการแสดงดีๆสนุกๆ
ผู้ที่สามารถจ่ายได้ ควรนั่งอย่างน้อยล็อคที่สามขึ้นไป
อย่างไรก็ตาม คนส่วนใหญ่ยังคงมองไปที่มู่เซิ่งและอู๋ซื่อซวินที่นั่งอยู่ในห้องด้านบน
เนื่องจากอู๋ซื่อซวินได้ประกาศไปแล้วว่าเขาต้องการมอบแหวนนี้ให้กับคู่หมั้นของเขาก่อนที่เขาจะมา ดังนั้น แม้ว่าคนที่อยู่ในห้องล็อคที่สองจะสามารถซื้อได้ แต่พวกเขาก็จะยอมมอบแหวนนี้ให้กับอู๋ซื่อซวิน
“หกสิบล้าน!”
แน่นอนว่า ภายใต้สายตาที่จับตามองของทุกคน อู๋ซื่อซวินเสนอราคาซึ่งทำให้ราคาของแหวนวงนี้พุ่งสูงขึ้น 10 ล้านในทันทีถึง 60 ล้านอย่างน่าทึ่ง
ทุกคนอุทานด้วยความชื่นชมกับฝีมือของอู๋ซื่อซวิน
“สมแล้วที่เป็นคุณชายอู๋ แค่ลงมือก็เพิ่ม 10 ล้านเลย ในสายตาของเขา เงินก็เหมือนเล่นๆ”
“นั่นแน่นอนอยู่แล้ว ทรัพย์สินของตระกูลอู๋หลายพันล้าน เงินแค่นี้ ไม่อยู่ในสายตาหรอก”
“อิจฉาคู่หมั้นของเขาจริงๆ ถ้าเธอไม่แต่งงานกับคุณชายอู๋ เกรงว่าชีวิตนี้เธอคงจะไม่สามารถสวมแหวนระดับนี้ได้หรอกมั้ง?แต่ผู้หญิงในห้องนั้นก็โง่จริงๆ กล้าจะปฏิเสธความชอบของคุณชายอู๋”
ผู้ชมที่นั่งในล็อคที่ 4 และวงนอกสุด ต่างก็เอ่ยปากเชยชมคุณชายอู๋พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสร้างความประทับใจต่อหน้าอู๋ซื่อซวิน แม้ว่าในใจจะรู้ดี คำพูดของพวกเขาอู๋ซื่อซวินไม่ได้ยินหรอก
อย่างไรก็ตาม ถ้าหากเขาได้ยินล่ะ?
หากอู๋ซื่อซวินได้ยิน และได้เป็นมิตรกับเขา ก็คงเหมือนไก่ที่กลายเป็นนกฟีนิกซ์และกระโดดขึ้นไปบนกิ่งไม้
หลังจากเสนอราคาแล้ว อู๋ซื่อซวินก็เหลือบมองมู่เซิ่งอย่างเฉยเมย สีหน้าได้ใจนั้น เกินความบรรยายและกล่าวว่า”การประมูลมีไว้สำหรับคนรวย หากคุณไม่มีเงิน ยังไม่รีบไสหัวออกจากห้องนี้โดยเร็วที่สุด จะได้ไม่ให้สกปรกตาของผม”
“เงิน 60 ล้านสำหรับผม มันแค่เงินเล็กน้อย แต่สำหรับคุณ เกรงว่าตลอดชีวิตก็คงไม่สามารถหาเงินได้มากมายขนาดนั้นหรอกใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินการเสียดสีของอู๋ซื่อซวิน เจียงหว่านก็แอบดึงมือของมู่เซิ่ง ในสายตาของเธอ ราคา 60 ล้านนั้นมากเกินไปและเธอรู้สึกเสียดาย ดังนั้นกังวลว่ามู่เซิ่งจะโกรธเพราะคำพูดของเขา
อย่างไรก็ตาม มู่เซิ่งตบหลังมือของเจียงหว่านเบาๆ บอกเธอว่าไม่ต้องกังวล
เขาหันศีรษะ ยิ้มและพูดกับเจียงหว่าน”ที่รัก มือที่สวยงามเช่นนี้ของคุณจะไม่มีแหวนได้อย่างไร?ทั่วทั้งเกาะสองใจมีเพียงแหวนวงนี้เท่านั้นที่คู่ควรกับคุณผมจะซื้อมันให้ได้”
“กะล่อน”จริงๆ เจียงหว่านหน้าแดงทันที
และหลังจากที่มู่เซิ่งพูดคำเหล่านี้ เขาก็ชูป้ายต่อหน้าเขาและเสนอราคา”หนึ่งร้อยล้าน!”
เสียงนุ่มและเบามาก
แต่เมื่อมันออกมาจากไมโครโฟน ทุกคนในกลุ่มผู้ฟังก็เงียบไปโดยไม่รู้ตัว
มู่เซิ่งเสนอราคา
พอเปิดปากปุ๊บ ก็ราคา 100 ล้าน!
ทุกคนมองไปที่มู่เซิ่งอย่างเคร่งขรึม ผู้ชายคนนี้ มาจากไหนกัน เขาสามารถเรียกราคาได้ถึง 100 ล้าน ที่สำคัญกว่านั้นเขามีความกล้าที่จะท้าทายอู๋ซื่อซวิน?
หยางเหนิงและเจ้าของร้านชุดแต่งงานมีดวงตาที่ร้อนแรงยิ่งขึ้นไปอีก พวกเขารู้อยู่ในใจว่า อาจมีฉากการแสดงที่สนุกๆในวันนี้
“หนึ่งร้อยล้าน?เยอะไปไหม?”
เมื่ออู๋ซื่อซวินเห็นการเสนอราคาของมู่เซิ่ง เขาไม่โกรธ เขายิ้มเบาๆและพูดว่า “เงินแค่นี้ ผมไม่เห็นมันอยู่ในสายตาหรอก 110 ล้าน!”
“110 ล้าน ครั้งที่หนึ่ง!”ทรวงอกของสาวงามทั้งหมดบนเวทีการประมูลสั่นสะท้าน และพวกเธอก็ตะโกนราคาที่อู๋ซื่อซวินเสนอด้วยความกลัว
จาก 50 ล้านเป็น 110 ล้าน การเพิ่มราคานี้เกินไปมาก
อู๋ซื่อซวินยังคงมองไปที่มู่เซิ่งอย่างยั่วยุและพูดว่า”ไอ้ขยะ คุณยังกล้าที่จะเสนอราคาต่อไปหรือไม่?การแข่งรวย ผมอู๋ซื่อซวินไม่เคยกลัวใครเลย!”
“ยินดีเล่นกับคุณจนถึงที่สุด”
มู่เซิ่งยิ้ม
อู๋ซื่อซวินไม่แคร์เงิน มู่เซิ่งก็ไม่ต่างกัน?เขาไม่เคยอยากสืบทอดทรัพย์สินของตระกูลมู่ เพราะเขารู้อยู่ในใจว่าตราบใดที่เขาเต็มใจ เงินก็เป็นเพียงตัวเลขในสายตาของเขา
“สองร้อยล้าน”มู่เซิ่งชูป้ายขึ้น
หืม!
คราวนี้ ทุกคนต่างอ้าปากค้างพร้อมเพรียงกัน
อู๋ซื่อซวินเพิ่มราคาครั้งละ 10 ล้านเท่านั้น แต่ชายคนนี้เสนอราคา100 ล้านโดยตรง ราคานี้จะเกินไปไหม?
หรือว่าเขาร่ำรวยกว่าอู๋ซื่อซวิน?
“ชายคนนี้คือใคร?เสนอราคา200 ล้านออกมาอย่างง่ายดาย หรือเขาเป็นคนใหญ่คนโตงั้นเหรอ?”
“ฉันว่าน่าจะใช่ ไม่เช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะนั่งบนห้องระดับสูงสุด กล้าท้าทายอู๋ซื่อซวินต้องมีความมั่นใจอยู่แล้ว แค่ไม่รู้ว่าความมั่นใจนี้ ต่อหน้าตระกูลอู๋นั้นเพียงพอไหม”
“หรือว่า เขาคือคนใหญ่คนโตที่มาจากเยียนจิง”ทันใดนั้นมีคนทำการคาดเดา
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ก็มีการตอบรับมากมาย เขารวยแต่ไม่รู้จักตัวตนของเขา เขาอาจจะเป็นคนใหญ่คนโตจากเยียนจิงจริงๆด้วย แต่ถ้าเป็นกรณีนี้ ครั้งนี้อู๋ซื่อซวินซวยแล้วที่เจอคนจริง
เนื่องจากภูมิหลังที่ลึกของคนใหญ่คนโตในเยียนจิง ได้ยินว่าเขาเชื่อมโยงกับยักษ์ใหญ่ในเยียนจิง แม้ว่าตระกูลอู๋จะใหญ่ แต่ก็สามารถเป็นเพียงจักรพรรดิท้องถิ่นบนเกาะสองใจเท่านั้น เมื่อเทียบกับคนใหญ่คนโตเช่นนั้น ก็เทียบไม่ติดเลย
“ไม่ใช่เขาหรอก ผมเคยเห็นคนใหญ่คนโตจากเยียนจิงคนนั้น เขากำลังมา และยังไม่ถึงเกาะสองใจเลย” ในขณะนี้ คนๆหนึ่งพูดขึ้น ทำลายการคาดเดาของทุกคน
ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่ไม่ใช่คนใหญ่คนโตคนนั้น มิฉะนั้นถ้ามู่เซิ่งได้ยินการซุบซิบนินทาที่พวกเขาพูดในเมื่อกี้นี้ ก็ซวยแล้ว แต่ในใจของคนเหล่านั้นก็กลับมาตึงเครียดอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ในเมื่อมู่เซิ่งไม่ใช่คนใหญ่คนโตจากเยียนจิง แล้วเป็นใครกันล่ะ?
“หยางเหนิงหาเวลาให้ฉันหน่อย ฉันต้องขอโทษมู่เซิ่ง คำพูดที่ฉันพูดในร้านก่อนหน้านี้ เป็นเพราะฉันโง่เกินไป”เจ้าของร้านขายชุดแต่งงานก็คว้ามือของหยางเหนิงทันทีและพูดอย่างประหม่า
หยางเหนิงพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
ตอนนี้แม้แต่คนโง่ก็ดูออกว่า เงินของมู่เซิ่งไม่ได้มาจากเจียงหว่าน เพราะทั้งบริษัทของเจียงหว่านก็มีมูลค่าเพียงหนึ่งพันล้าน สามารถมีกระแสเงินทุนหมุนได้ 100 ล้านก็ไม่เลวแล้ว จะมีตั้ง 200 ล้านได้อย่างไร เกรงว่ามู่เซิ่งจะไม่ใช่คนไม่ได้เรื่องตามที่เขาร่ำลือ
แต่ตอนนี้ คนที่มู่เซิ่งยั่วยุคืออู๋ซื่อซวินและสิ่งที่เขากังวลมากกว่าตอนนี้คืออู๋ซื่อซวินจะจัดการกับมู่เซิ่งอย่างไรหลังจากการประมูลสิ้นสุดลง
“แม้ว่าเขาจะร่ำรวย แต่ตระกูลอู๋ก็เป็นอิทธิพลมืด หวังว่ามู่เซิ่งจะไม่ทำอะไรเกินเลยกว่านี้นะ” หยางเหนิงพึมพำ
มู่เซิ่งเป็นเพื่อนของท่านหลง และหากมีอะไรเกิดขึ้น เขาก็ต้องรับผิดชอบด้วย
“สองร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง!”
ผู้ประมูลในการประมูลตะโกนอย่างตื่นเต้น
ยิ่งราคาประมูลสูงเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งได้ค่าคอมมิชชั่นจากสินค้าที่ประมูลได้มากเท่านั้น ถึงจะไม่มากแต่ก็มีหลักแสน
“ไอ้สารเลว คุณเสนอราคาไปเรื่อยหรือเปล่า?” อู๋ซื่อซวินมองไปที่มู่เซิ่งอย่างเย็นชาในขณะนี้ และพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว
“ในงานประมูล คนรวยได้ครอบครองไม่ใช่เหรอ?ถ้าคุณไม่มีเงิน ก็รีบไสหัวออกไปซะ”มู่เซิ่งย้อนคำพูดเดิมของอู๋ซื่อซวินให้เขา
ทันใดนั้น สีหน้าของอู๋ซื่อซวินก็น่าเกลียดมาก