ตอนที่ 301 ถ้วปาฟูข้าจะเอาชีวิตเจ้า
“จ้าวไร้เทียมทาน!”
ลิโป้ได้ตะโกนขึ้นและกดง้าวของเขาลงอย่างรวดเร็ว
ตุ้ม!
คลื่นพลังได้ปะทุออกมาจนพวกคนเถื่อนโดยรอบได้กระเด็นออกไปโดยตรง
การโจมตีครั้งนี้ได้คร่าชีวิตผู้คนอย่างน้อยห้าพัน
ลิโป้ ไม่ได้ถูกปราบปรามโดยกองทัพ นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกคนเถื่อนจะสามารถต้านทานได้
การใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายของพวกคนเถื่อนนั้นลิโป้สามารถใช้งานได้เป็นอย่างดีเขารีบพุ่งตัวเข้าไปหาหรานเหมินและฮั่วชูปิงและฆ่าพวกคนเถื่อนโดยรอบ
เพื่อปลดปล่อย หรานเหมิน และ ฮั่วชูปิงจากการปิดล้อม
“พวกเจ้าไม่เป็นไรใช่มั้ย?”
ลิโป้ มองไปที่ หรานเหมิน และ ฮั่วชูปิง
ทั้งสองคนได้สั่นศีรษะและตอบกลับ”พวกเราไม่เป็นไร”
ขณะที่ ลิโป้ ทําลายกองทัพ พลังปราณที่ถูกห้ามปรามเอาไว้ของ หรานเหมินและฮั่วชูปิงก็กลับมาทํางานได้อีกครั้งพวกเขาได้ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
“ไม่เป็นไร ? เช่นนั้นตอนนี้”
ลิโป้ มองไปที่ทั้งสองคนอย่างรวดเร็วและพูดขึ้น”คงต้องขอให้พวกเจ้ามีส่วนร่วมด้วยแล้ว!”
“ไม่มีปัญหา!”
หรานเหมินและฮั่วชูปิงได้ตะโกนขึ้นพร้อมกัน
“เดี๋ยวก่อนแม่ทัพลิโป้,ข้าน้อยมีเรื่องอยากจะขอร้อง!”
ขณะที่ ลิโป้ กําลัง พาหรานเหมินและฮั่วชูปิงถอยฝ่าจากวงล้อมออกไปก่อนฮั่วชูปิง ก็ได้อธิบายให้ลิโป้ฟัง
“เจ้าคิดจะนําทหารม้า?”ลิโป้มองไปที่ฮั่วชูปิงและพูดขึ้น
เขาเห็นได้ชัดว่า ทั้งสองคนนี้ไม่ใช่นักรบธรรมดามีเพียงนักรบไม่กี่คนเท่านั้นที่เลือกใช้อาวุธเช่นหอกยาวและหอกสองคม
นักรบส่วนใหญ่มักจะใช้ดาบหรือไม่ก็อาวุธสั้น
โดยทั่วไปแล้วจะใช้หอกยาวและหอกสองคมในสนามรบเท่านั้น
“ใช่แล้ว!”
ชั่วชูปิง มองไปที่ลิโป้และพูดขึ้น”หากท่านแม่ทัพเชื่อใจข้าและมอบทหารม้าให้ข้าสัก 800 นาย ข้าจะ เด็ดศีรษะหัวหน้าของพวกมันกลับมาให้ได้!”
“เจ้ามั่นใจ?”
ลิโป้ มองไปที่ ชั่วชูปิง และ ยิ้มออกมา”ก็ได้ข้าจะเชื่อใจเจ้าสักครั้ง!”
เพียงแค่เขายกมือทหารม้าจํานวนนึงก็มาเรียงรายกันลิโป้ได้ชี้ไปที่ชั่วชูปิงและพูดขึ้น”ถ้าเจ้าสามารถเด็ดศีรษะหัวหน้าศัตรูกลับมาได้ข้าจะพาเจ้าไปพบฝ่าบาทและขอเครดิตเป็นการส่วนตัว!”
“ฮ่าฮ่า,ขอบคุณท่านแม่ทัพ!”ฮั่วชูปิง ได้หัวเราะออกมาเขารีบไปสั่งการทหารม้า 800 นายที่ลิโป้มอบให้เขา
“ท่านแม่ทัพ ท่านไว้ใจน้องชายข้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ?”หรานเหมินกล่าวถามลิโป้ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ ลิโป้ และ น้องชายของเขาฮั่วชูปิงเพิ่งเคยพบกันแต่อีกฝ่ายกลับมอบทหาร ม้า 800 นายให้กับเขาโดยตรงซึ่งมันน่าแปลกใจเล็กน้อย
มูลค่าของทหารม้า 800 นายนั้นมีค่ามากทีเดียว
“น้องชายของเจ้าค่อนข้างผิดปกติแต่ขากลับรู้สึกว่าข้าควรลองเชื่อใจเขาดู”ลิโป้ยิ้มและมองไปที่หรานเหมิน”เจ้าเองก็มีความแข็งแกร่งไม่ธรรมดาสู้อยู่ช่วยข้าสังหารพวกคนเถื่อนตรงนี้เถิด”
“ข้าน้อยเข้าใจแล้ว!”หรานเหมินหัวเราะออกมา
ลิโป้ ได้ให้ หรานเหมิน ขี่ม้าตัวเก่งและไล่จัดการกับกองทัพแนวหน้าของศัตรเข้าชาร์จ!”
“ชาร์จ!”
ทหารม้าทั้งหมดได้ติดตาม ลิโป้ และ หรานเหมินพุ่งเข้าใส่ทหารม้าคนเถื่อน
แม้ว่าพวกคนเถื่อนจะมีทหารม้ามากกว่าพวกเขาแต่พวกเขาก็ไม่มีความหวาดกลัว
ศรทั้งสามของลิโป้ สร้างขวัญกําลังใจให้กับคนของตัวเองและทําให้ศัตรูสูญเสียขวัญกําลังใจไปจนหมด
ถั่วปาฟู ที่เห็น ลิโป้ นําทหารม้า บุกลุยเข้ามาใบหน้าของเขาซีดเผือกอย่างมาก
แม้ว่า ทหารม้าคนเถื่อนจะถูกจัดการไปโดยลิโป้ก่อนหน้านี้แต่ที่นี่ล้วนเป็นทหารม้าชั้นยอดไม่นานพวกเขาก็รวมตัวกันอีกครั้ง
ยังไงก็ตามที่นี่ยังมีทหารม้ามากกว่า 60,000 นายรูปแบบกองทัพก็ทรงพลังมากเช่นเดียวกันมันสามารถปราบปรามพลังปราณแท้จริงของลิโป้และหรานเหมิน ได้
“ฆ่า!”
ลิโป้ ได้ถือง้าวฟางเทียนในมือฟาดฟันร่างของพวกคนเถื่อนด้านหน้าจนร่างแตกสลาย
หรานเหมิน ก็ยังคงหอกสองคมฟาดฟันเอาชีวิตทหารคนเถื่อนหลายคนได้ทุกครั้ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตอนที่ร่างกายของเขาฟื้นคืนพลังกลับมาทําให้พละกําลังของเขากลับมาสู่จุดสุดยอด อีกครั้ง
ลิโป้ และ หรานเหมิน เปรียบเสมือนศรสองดอกที่พร้อมทะลวงกองทัพของพวกคนเถื่อนทําให้ทหารคนเถื่อนที่เข้ามาต่างก็จบชีวิตลงและมันก็กลายเป็นการสังหารหมู่อยู่ฝ่ายเดียว
แต่เพราะ ทหารม้าคนเถื่อนที่นี่ล้วนเป็นยอดฝีมือประสิทธิภาพการรบของพวกเขาก็ไม่ได้อ่อนแอกองทัพที่ติดตามลิโป้และหรานเหมินมาจึงเอาชนะพวกเขาได้ยาก
แม้จะฝ่าวงล้อมสังหารพวกคนเถื่อนไปได้แต่ก็มีแนวโน้มที่พวกเขาจะสูญเสียหนัก
ในฐานะผู้บัญชาการกองทัพ ลิโป้ สามารถมองเห็นการเปลี่ยนแปลงของกองทัพพวกคนเถื่อนได้อย่างรวดเร็วคิ้วของเขาขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
ไม่ใช่ว่าเขากับพวกคนเถื่อนไม่เคยต่อสู้กันมาก่อนแต่เขารับรู้ถึงพลังที่แข็งแกร่งของพวกคนเถื่อน
ในความเป็นจริง ลิโป้ มีความมั่นใจที่จะเอาชนะพวกคนเถื่อนอย่างมากหากมีทหารม้าผู้ภักดีนับแสนเพราะเขาเข้าใจวิธีการต่อสู้ของพวกคนเถื่อน
แต่ตอนนี้เขาพบว่ารูปแบบการต่อสู้ของพวกคนเถื่อนได้เปลี่ยนไป
ทหารม้าคนเถื่อนที่เคยต่อสู้กับพวกเขาตอนนี้กลายเป็นกองทัพที่แข็งแกร่งกว่าที่เขาเคยพบมาก่อน
การก่อตัวของกองทัพ 50,000 นาย ก่อนหน้านี้ไม่เพียงพอที่จะทําให้เขาหวาดกลัวได้ แม้แต่ทหารม้า 10,000 นายของเขาก็สามารถเอาชนะได้
แต่ตอนนี้มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
“ทหารม้าคนเถื่อนพวกนี้จะต้องมียอดฝีมือช่วยฝึกเป็นแน่!”
ใบหน้าของ ลิโป้ ดูเคร่งขรึม
ตอนนี้ ทัพบุกเบิกของเขากําลังตกอยู่ในอันตราย หากมียอดฝีมือซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังพวกคนเถื่อนจริง ๆตอนนี้อาณาจักรหนานหยานก็กําลังเผชิญหน้ากับปัญหาใหญ่
“สหาย,ตามข้ามา เปิดช่องว่างศัตรูและรีบออกไปจากที่นี่พร้อมกับกองทัพ!”ลิโป้ ได้พูดกับหรานเหมิน
“เข้าใจแล้ว!”
หรานเหมิน เข้าใจการก่อตัวของทหารม้า เขาสามารถเห็นการเปลี่ยนแปลงในสถานการณ์ปัจจุบันและพบว่าพวกคนเถื่อนไม่ธรรมดาในตอนนี้
ลิโป้ และ หรานเหมิน ต่างก็เป็นยอดฝีมือ พวกเขาพบทิศทางที่จะนําทหารม้าบุกฝ่าเข้าไปเพื่อหลบหนีออกไป
และ ช่องว่างมันก็กําลังจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้
“หม,คิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไปโดยไม่ถามข้าเลยหรือไม่?”ถั่วปาฟู ได้หัวเราะเยาะออกมา
ก่อนหน้านี้เขากลัวตายเพราะพลังลูกศรของลิโป้โชคดีที่ทหารม้าที่เขานําไปฝึกมาได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษและมีพลังมากกว่าทหารม้าธรรมดาหลายเท่าตัวตอนนี้ กองทัพได้รวบรวมอีกครั้งลิโป้จะหลบหนีออกจากที่นี่ไปได้อย่างไร?
“กั้นขบวน!”
ถั่วปาฟู ได้ออกคําสั่ง รูปแบบของทหารม้าได้เปลี่ยนไปในทันที ลิโป้ และ หรานเหมิน ที่กําลังมองหาทิศทางฝ่าออกจากวงล้อมก็ถูกพวกคนเถื่อนปิดกั้นเส้นทางเอาไว้โดยสมบูรณ์
“เวรเอ่ย”
ลิโป้ รู้สึกเสียใจเล็กน้อย เขาไม่ควรดูถูกพวกคนเถื่อนพวกนี้จากประสบการณ์การต่อสู้ครั้งก่อนและไม่ควรเร่งนําทหารม้ามาตอนนี้มีความเป็นไปได้สูงว่าทหารม้าบุกเบิกที่เขานํามานับหมื่นกําลังตกอยู่ในอันตราย
“ถั่วป่าฟ,ข้าจะเอาชีวิตของเจ้า!”
แต่ในขณะนี้กลับมีเสียงเจตนาฆ่าที่ชัดเจนดังขึ้นในสนามรบ
มันเป็น ฮั่วชูปิง!