ตอนที่ 523 พายุลูกใหญ่พลันบังเกิด (2) / ตอนที่ 524 พายุลูกใหญ่พลันบังเกิด (3)
ตอนที่ 523 พายุลูกใหญ่พลันบังเกิด (2)
แต่ครั้งนี้ หนิงซินได้นำข่าวที่น่าเหลือเชื่อกลับมาด้วย
จวินอู๋เสียผู้ซึ่งไม่เคยอยู่ในสายตาของหนิงรุ่ยมาก่อนกลับมีพลังแข็งแกร่งอย่างนั้น และศิษย์ตึกรองลึกลับกลุ่มนั้นก็มีพลังวิญญาณระดับสีม่วง
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก
พลังวิญญาณระดับสีม่วงนั่นคือผู้แข็งแกร่งที่ไม่เคยปรากฏตัวมาเป็นเวลาร้อยปีแล้ว จะปรากฏขึ้นบนตัวชายหนุ่มที่เป็นศิษย์ตึกรองเหล่านั้นได้อย่างไร เรื่องทั้งหมดนี้ทำให้หนิงรุ่ยตกใจและงงงวยจนไม่สามารถหาคำตอบได้
“ข้าดูไม่ผิด มันเป็นความจริง…” หนิงซินตัวสั่นทันทีเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น
หนิงรุ่ยขมวดคิ้ว “เจ้าเคยมีเรื่องกับจวินเสียมาก่อนหรือไม่”
หนิงซินส่ายหัวทันที
“ไม่เคย เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นอิ่นเหยียนเป็นคนออกหน้าทั้งหมด”
หนิงรุ่ยเคาะโต๊ะอย่างครุ่นคิด หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวว่า “ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ เจ้าก็ต้องหาวิธีใกล้ชิดกับจวินเสียคนนั้น ถ้าเด็กหนุ่มผู้ทรงพลังอย่างนี้อยู่กับฟ่านจิ่นจริง มันมิใช่ข่าวดีสำหรับแผนการของเราอย่างแน่นอน หากเจ้าไม่เคยมีความขัดแย้งกับจวินเสียโดยตรง เจ้าก็ใช้ความสามารถของเจ้าทำให้นางมาอยู่กับเจ้าให้ได้”
ไม่มีมิตรแท้หรือศัตรูถาวร หนิงรุ่ยประเมินเหตุการณ์และทำการเปลี่ยนแปลงตามสถานการณ์ได้เป็นอย่างดี
ในตอนที่จวินอู๋เสียไร้ประโยชน์ เขาก็เห็นด้วยที่บุตรีของเขาใช้หมากตัวนี้ แต่เมื่อหมากตัวนี้มีพลังแข็งแกร่งมากพอก็ไม่ควรปล่อยให้เขาอยู่เคียงข้างศัตรู
หนิงซินผงะเล็กน้อย “ท่านพ่อ จวินเสียคนนั้นอาจแข็งแกร่งกว่าที่เราคิด แต่อายุของเขายังน้อยอยู่ ข้าคิดว่าเรายังไม่ต้อง…”
“เจ้าจะไปรู้อะไร” หนิงรุ่ยตะคอกอย่างเสียงดัง
หนิงซินตัวสั่นเล็กน้อย
“เจ้าคิดว่าคนที่มีพลังวิญญาณระดับสีม่วงเหล่านั้นมาจากที่ใด ข้าได้ตรวจสอบผู้คนรอบข้างฟ่านจิ่นหมดแล้ว ฉะนั้นไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเป็นแค่ชายหนุ่มคนหนึ่ง เพราะแม้แต่บิดาของเขาก็ไม่มีความสามารถที่จะไปรู้จักกับคนที่มีพลังวิญญาณระดับสีม่วงได้อย่างแน่นอน! ถ้าฟ่านจิ่นมีความสามารถอย่างนั้น เขาก็คงไม่ถูกเจ้าปั่นหัวแบบนี้ คนที่มีพลังวิญญาณระดับสีม่วงเหล่านั้นจะต้องเกี่ยวข้องกับจวินเสียคนนั้นอย่างแน่นอน ดึงตัวจวินเสียมาไม่ได้หมายความว่าดึงตัวเขามาแค่คนเดียว แต่ยังมีคนที่พลังวิญญาณระดับสีม่วงเหล่านั้นที่อยู่เบื้องหลังเขาด้วย!” หนิงรุ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มเยือกเย็น ฟังจากคำพูดของหนิงซินแล้วพลังวิญญาณของจวินอู๋เสียคงทะลวงระดับสีเหลืองแล้ว
เด็กหนุ่มอายุสิบสี่ปีที่ทะลวงระดับสีเหลืองได้นั้น พรสวรรค์ของเขาจะยอดเยี่ยมเพียงใด บวกกับวงแหวนภูติวิญญาณข้างกายนางที่มีพลังไม่ธรรมดา แน่นอนว่าเป็นเป้าหมายที่ดีมาก แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือคนที่มีพลังวิญญาณระดับสีม่วงเหล่านั้นที่อยู่เบื้องหลังนาง
หากสามารถดึงคนที่มีพลังวิญญาณระดับสีม่วงมาได้ ทุกอย่างก็มิใช่ปัญหาอีกต่อไป
หนิงซินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อเข้าใจคุณค่าที่แท้จริงของจวินอู๋เสีย
“แต่ว่าอิ่นเหยียนเป็นคนที่ข้าดูแล เรื่องระหว่างเขากับจวินเสียนั้น… ” หนิงซินกัดริมฝีปากตัวเอง เหตุผลที่อิ่นเหยียนไม่ถูกไล่ออกจากสำนักศึกษาเฟิงหัว มิใช่เพราะความตั้งใจของบิดาของนาง แต่เป็นเพราะตำแหน่งของอิ่นเหยียน
ศิษย์ของสาขาผู้เยียวยาจิตวิญญาณจะอยู่ภายใต้การดูแลของกู้หลีเซิงมาโดยตลอด แม้แต่อาจารย์ใหญ่ก็ไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงได้ และสิ่งที่เกิดขึ้นในป่าประลองวิญญาณก็มีเพียงหนานกงซวี่ ฟ่านฉี หนิงรุ่ยและคนไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ เพื่อปกป้องชื่อเสียงของสำนักศึกษาเฟิงหัวจึงไม่มีผู้ใดกล้าพูดออกไป กู้หลีเซิงไม่รู้เรื่องนี้เขาจึงไม่ได้ไล่อิ่นเหยียนออกไป
อิ่นเหยียนตามหนิงซินมาเป็นเวลานาน ด้วยความฉลาดของนาง นางจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าอิ่นเหยียนคิดอย่างไรกับนาง
แต่เพราะตำแหน่งและความเชื่อฟังของเขาเท่านั้นที่ทำให้นางรู้สึกวางใจที่จะใช้งานเขา แต่ถ้ามันส่งผลกระทบต่อตัวเอง หนิงซินก็สามารถละทิ้งเขาได้ทันที
ตอนที่ 524 พายุลูกใหญ่พลันบังเกิด (3)
“แท้จริงแล้วทุกสิ่งเกิดขึ้นจากคนที่ชื่อหลี่จื่อมู่เท่านั้น อิ่นเหยียนเป็นเพียงแค่คนที่ถูกหลอกเท่านั้น” หนิงรุ่ยกล่าว
ดวงตาของหนิงซินเป็นประกายขึ้นมาเล็กน้อย รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนางทันที
“ท่านพ่อพูดถูก ข้าจะให้อิ่นเหยียนไปขอโทษจวินเสียทันที”
หนิงรุ่ยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “เรื่องนี้ เจ้าอย่าได้ทำผิดพลาดอีก ไม่อย่างนั้นข้าจะผิดหวังในตัวเจ้าที่สุด” หนิงรุ่ยส่งสายตาดุดันไปที่หนิงซินจนทำให้หนิงซินรู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาทันที แม้ว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ทางสายเลือด แต่หนิงซินก็กลัวบิดาของนางมาก
“เจ้าค่ะ…” หนิงซินลอบกลืนน้ำลายแล้วค่อยๆ เดินออกไป
แต่เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นไปตามที่หนิงซินและหนิงรุ่ยคาดไว้
หนิงรุ่ยคิดว่าจะปล่อยให้ลู่เว่ยเจี๋ยและศิษย์อีกยี่สิบกว่าคนเป็นแพะรับบาปแทนบุตรีตัวเอง เดิมที เขาคิดว่าลู่เว่ยเจี๋ยชื่นชอบหนิงซิน เขาจะต้องปิดบังให้บุตรีตัวเองอย่างแน่นอน
แต่…
เขาไม่รู้ว่า หนิงซินได้มีการปิดบังบางสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เพื่อปกป้องตัวเองนางพาอิ่นเหยียนกลับมาเพียงคนเดียวแล้วปล่อยให้ลู่เว่ยเจี๋ยและคนอื่นๆ อยู่ที่เดิมจนทำให้พวกเขาเกือบเสียชีวิต
และตอนนี้ อย่าว่าแต่ให้ลู่เว่ยเจี๋ยปิดบังความจริงเพื่อหนิงซินเลย เพราะทันทีที่เขารู้ว่าตัวเองและศิษย์คนอื่นๆ ถูกไล่ออกจากสำนักศึกษาเฟิงหัว แต่หนิงซินและอิ่นเหยียนกลับไม่ถูกลงโทษอะไรเลย
ลู่เว่ยเจี๋ยเดือดดาลแทบคลั่ง
ที่หน้าประตูสำนักศึกษาเฟิงหัว ศิษย์ยี่สิบกว่าคนที่ถูกไล่ออกจากสำนักศึกษาเฟิงหัวเปลี่ยนจากชุดสำนักศึกษาเป็นเสื้อผ้าของตัวเองแล้วมองสำนักศึกษาที่คุ้นเคยด้วยใบหน้าที่โศกเศร้า
เมื่อนึกถึงความทะเยอทะยานที่พวกเขาฝ่าฟันต่อสู้กับผู้คนมากมายที่มาสมัครจนผ่านเข้ามาได้ ใฝ่ฝันว่าวันหนึ่งพวกเขาจะประสบความสำเร็จ แต่วันนี้ พวกเขาไม่เหลืออะไรแล้ว ถูกสำนักศึกษาเฟิงหัวไล่ออกทั้งๆ ที่ยังไม่จบการศึกษา ความฝันทั้งหมดพังทลายในทันที
“ศิษย์พี่ลู่ เราจะทำอย่างไรกันต่อดี” ชายหนุ่มที่ถูกไล่ออกจากสำนักศึกษาเฟิงหัวมองลู่เว่ยเจี๋ยด้วยสีหน้าโศกเศร้า ที่ประตูใหญ่มีศิษย์มากมายมาดูคนน่าสงสารที่ถูกทอดทิ้งอย่างพวกเขา
ใบหน้าของลู่เว่ยเจี๋ยซีดเผือด เขาจ้องศิษย์มากมายที่จับกลุ่มกระซิบกันในสำนักศึกษาเฟิงหัว ไฟโทสะค่อยๆ ลุกโหมไปท่วมตัว
“ทำอย่างไรดีหรือ ในเมื่อสำนักศึกษาเฟิงหัวตัดทุกทางรอดของพวกเรา แล้วเพราะเหตุใดเรายังต้องไว้หน้าพวกเขาอีก มากสุดก็แค่มัจฉาตายตาข่ายขาด ข้าจะไม่สนใจสำนักศึกษาเลวๆ แบบนี้อีก” ลู่เว่ยเจี๋ยตะโกนด้วยความโมโห
สำนักศึกษาเฟิงหัวไล่พวกเขาทั้งหมดออกโดยกล่าวหาว่าพวกเขาศีลธรรมต่ำและมีพฤติกรรมเลวร้าย
คำพูดเหล่านี้ทำลายทุกทางออกของพวกเขา เมื่อมีคำพูดแบบนี้จากสำนักศึกษาเฟิงหัวจะมีสำนักศึกษาที่ดีที่ไหนยอมรับพวกเขาได้อีก
ลู่เว่ยเจี๋ยแทบจะระเบิดความโมโหออกมา ทั้งๆ ที่เขากำลังมีอนาคตที่ดี เขาเป็นผู้ชนะอันดับสองของศึกประลองภูติวิญญาณ ต่อไปเขาสามารถมีทุกอย่างที่เขาต้องการได้ แต่เขากลับถูกหลอกให้ทำเรื่องที่ผิดแบบนี้ แต่สุดท้ายคนที่ถูกทำลายอนาคตกลับเป็นเขาเพียงผู้เดียว คนที่รับผิดชอบทุกอย่างก็เป็นเขา แต่คนที่ริเริ่มทุกอย่างกลับรอดเพราะท่านพ่อเป็นรองอาจารย์ใหญ่ ไม่เพียงแต่ไม่ถูกไล่ออกจากสำนักศึกษาเฟิงหัว แต่ยังคงเป็นศิษย์พี่หนิงที่ทุกคนชื่นชม
มีสิทธิ์อะไร!
คนชั่วแบบนั้น คนไร้ยางอายอย่างนั้น มีสิทธิ์อะไรที่ปล่อยให้เขามารับทุกอย่างแทนนางเพื่อให้นางมีอนาคตที่ดี
สีหน้าของลู่เว่ยเจี๋ยเริ่มเย็นชาขึ้นเรื่อยๆ ความไม่พอใจและความโมโหในใจทำให้เขาก้าวออกมายืนต่อหน้าลูกศิษย์ทุกคนที่มาล้อมดูแล้วตะโกนออกมา