ร่าง​ของ​หญิงสาว​ที่นอน​นิ่ง​อยู่​บน​พื้น​กระตุก​เกร็ง​เล็กน้อย​ ​กลิ่นคาว​เลือด​จางๆ​ ​ใน​ตอนแรก​รุนแรง​ขึ้น​ ​เห็นได้ชัด​ว่านาง​ได้รับบาดเจ็บ​ก่อนที่จะ​จับ​เจียง​ซื่อ​เป็นตัว​ประกัน​เสียอีก​ ​ครั้น​ถูก​อวี​้​จิ​่น​จับ​โยน​ลงพื้น​เช่นนี้​ ​บาดแผล​นั้น​ถึง​ได้​ฉีกขาด​หนัก​กว่า​เก่า

บริเวณ​ที่​รถม้า​จอด​อยู่​คือ​ใน​ตรอก​ซง​จื่อ

ใน​ตรอก​นั้น​เงียบสงัด​ ​นก​ตัว​หนึ่ง​บน​ต้นไม้​รีบ​โบยบิน​หนี​ไป​ ​แต่​ด้วย​ความตกใจ​จึง​ทำให้​มัน​บิน​เฉี่ยว​เข้ากับ​โคมไฟ​ที่​ห้อย​อยู่​ที่​ชายคา​บ้าน​ ​โคม​นั้น​จึง​แกว่ง​ส่าย​ไปมา

แสงไฟ​ที่​ตกกระ​ทบ​ลง​บน​ใบหน้า​ของ​หญิงสาว​จึง​พลอย​สะบัด​แกว่ง​ไป​ด้วย​ ​จาก​มืด​เป็น​สว่าง​ ​จาก​สว่าง​เป็น​มืด​โดยฉับพลัน​ ​รูปลักษณ์​ของ​นาง​จึง​ดู​พิลึก​เกิน​บรรยาย

มือ​เรียว​ยาว​แข็งแรง​ข้าง​หนึ่ง​ช้อน​ร่าง​สตรี​นาง​นั้น​ขึ้น​ ​เหลิง​อิ่ง​ยืน​นิ่ง​มิได้​เอื้อน​เอ่ย​วาจา​ ​เพียงแต่​เฝ้ารอ​คำสั่ง​จาก​อวี​้​จิ​่น​เท่านั้น

ใบหน้า​ของ​อวี​้​จิ​่น​แข็งกร้าว​ประหนึ่ง​ใบ​มีด​คม​ปลาบ​ ​แววตา​เย็นเยียบ​ราวกับ​น้ำค้างแข็ง​ก็​ไม่​ปาน​ ​“​พานา​งก​ลับ​ไป​ ​เฝ้า​ไว้​อย่า​ให้​ตาย​”

“​ขอรับ​”​ ​เหลิง​อิ่ง​หันหลัง​กลับ​ไป​ขณะที่​มือ​ยัง​อุ้ม​ร่าง​นั้น

หญิงสาว​ดิ้น​พล่าน​ ​“​ปล่อย​ข้า​ ​เจ้า​พวก​คนชั่ว​ ​กู​ไหน​่​ไน​ไป​ทำ​อะไร​ให้​พวก​เจ้า​ ​พวก​เจ้า​ถึง​ได้​ตาม​จองล้างจองผลาญ​ข้า​ถึง​เพียงนี้​!​”

“​ปิดปาก​นาง​ให้​สนิท​ด้วย​”​ ​อวี​้​จิ​่น​เอ่ย​เสียง​เรียบ

เหลิง​อิ่ง​มิใช่​บุรุษ​ที่​เลือก​ปฏิบัติ​เพียง​เพราะ​เป็น​สตรีเพศ​ ​จึง​ยื่นมือ​อีก​ข้าง​ไป​อุด​ปาก​นาง​ไว้​ทันที

เสียง​ด่า​สาปส่ง​ของ​หญิงสาว​กลายเป็น​เสียง​อู้อี้​แทบจะ​ทันที​ ​เรียกว่า​นาง​กำลัง​ตกที่นั่งลำบาก​ก็​ย่อม​ได้

เจียง​ซื่อ​เอ่ยปาก​ในที่สุด​ ​“​ข้าว​่า​พานาง​เข้าไป​ด้านใน​ก่อน​จะ​ดีกว่า​”

เหลิง​อิ่ง​หันไป​มอง​อวี​้​จิ​่น

อวี​้​จิ​่​นลัง​เลชั​่ว​ครู่​ ​ทว่า​พยัก​ศีรษะ​ตกลง

เรือน​หลัง​น้อย​ดู​มีชีวิตชีวา​ขึ้น​ทันตา

“​ให้​นาง​คอย​ที่นี่​ก่อน​แล้วกัน​”​ ​อวี​้​จิ​่น​หันไป​ออกคำสั่ง​ ​แล้ว​หันไป​ลาก​เจียง​ซื่อ​เข้าไป​ใน​ห้อง

แสงไฟ​สว่างไสว​ ​อวี​้​จิ​่น​ดึง​ร่าง​เจียง​ซื่อ​มา​ไว้​ใน​อ้อมแขน​พลาง​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​พะวง​ ​“​ข้า​บอกว่า​จะ​ไป​ส่ง​เจ้า​ ​เจ้า​ก็​ไม่ยอม​ ​หาก​เมื่อ​ครู่​เกิดเรื่อง​ขึ้น​จะ​ทำ​อย่างไร​”

ทว่า​เจียง​ซื่อ​มิได้​รู้สึก​หวาดกลัว​เลย​แม้แต่น้อย

บางที​อาจ​เป็น​เพราะ​สัญชาตญาณ​ของ​นาง​ที่​ทำให้​มั่นใจ​ว่า​ ​หญิงสาว​ผู้​นั้น​ไม่มีทาง​ลงมือทำ​ร้าย​นาง

ก็​แค่​สตรี​นาง​หนึ่ง​ที่​ร้องขอ​ให้​ผู้​ที่​โดน​จี้​ช่วย​หา​ที่อยู่​ปลอดภัย​ให้​ตนเอง​เท่านั้น​ ​เนื้อแท้​ภายใน​มิได้​มีสิ​่ง​ใน​ซ่อนเร้น​ ​คน​ประเภท​นี้​มักจะ​พบ​เจอ​เรื่อง​เลวร้าย​มา​ไม่​มาก​นัก​จึง​เป็นเรื่อง​ยาก​ที่​เขา​จะ​กล้า​ลงมือ​กับ​ผู้บริสุทธิ์

ใน​จุด​นี้​เจียง​ซื่อ​ถึง​ได้​เฝ้าดู​สถานการณ์​อยู่​เงียบๆ​

“​เจ้า​ทราบ​ได้​อย่างไร​ว่า​เกิดเรื่อง​”​ ​เจียง​ซื่อ​ผละออก​จาก​พันธนาการ​ของ​อวี​้​จิ​่น​เพื่อ​เว้นระยะ​ให้​ห่าง​จาก​ชายหนุ่ม

“​แค่​ดูร​ถม​้า​คัน​นั้น​ก็​ทราบ​ได้​แล้ว​”

เจียง​ซื่อ​ช้อน​สายตา​ขึ้น​มอง​คนตรง​หน้า

อวี​้​จิ​่น​จึง​อธิบาย​ต่อ​ ​“​ก็​ดู​จาก​ร่อง​ทาง​เกวียน​ก็​พอ​จะ​กะ​น้ำหนัก​คร่าวๆ​ ​ได้​แล้ว​ ​แต่​นั่น​ไม่ใช่​ประเด็นสำคัญ​ ​เพราะ​ประเด็นสำคัญ​อยู่​ที่​ท่าที​ของ​เจ้า​”

“​ท่าที​ของ​ข้า​ทำไม​รึ​”

อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​พลาง​สัมผัส​แผ่วเบา​ที่​ปลายจมูก​ของ​นาง​ ​“​เจ้า​หา​ใช่​สตรี​ขี้อาย​ที่ไหน​กัน​ ​หาก​รู้​ว่า​ข้ามา​หาก​็​คง​เปิดม่าน​ออกมา​ด่า​ให้​หนำใจ​ ​ไม่มีทาง​หลบ​อยู่​หลัง​ม่าน​ไม่ยอม​พบ​หน้า​ข้า​เช่นนั้น​ ​ใน​ตอนนั้น​ข้า​จึง​คิด​ว่า​ ​เป็นไปได้​ไหม​ว่า​จะ​มี​ชาย​โฉด​แอบ​อยู่​ใน​รถม้า​นั่น​…​”

เจียง​ซื่อ​จ้องเขม็ง

อวี​้​จิ​่น​ปล่อย​ให้​นาง​จ้อง​อยู่​อย่างนั้น​และ​เอ่ย​ต่อ​ ​“​ข้า​จึง​ส่งสัญญาณ​ให้​อา​เฟย​และ​คนอื่นๆ​ ​หา​ที่​จอด​ ​ในขณะนั้น​คนที​่​อยู่​ด้าน​นั้น​จะ​ถูก​ดึง​ความสนใจ​ได้​ง่าย​ ​ข้า​จึง​แอบ​ย่อง​เข้าไป​ทาง​ประตู​ด้านหลัง​…​ ​นึกไม่ถึง​ว่า​แทนที่จะ​พบ​ชาย​โฉด​กลับกลาย​เป็น​หญิง​โฉด​เสีย​ได้​”

ครั้น​ว่า​ถึง​ตรงนี้​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​ได้​แต่​ถอนหายใจ​ยาว​ ​“​อา​ซื่อ​ ​คราวหน้าคราวหลัง​เจ้า​เลิก​แต่งตัว​เป็น​ชาย​เสียเถอะ​”

“​มาถึง​ขั้น​นี้​แล้ว​ ​ท่าน​เลิก​ต่อปากต่อคำ​ได้​แล้ว​”​ ​เจียง​ซื่อ​เหลือบมอง​ไป​ที่​เขา​แวบ​หนึ่ง​ก่อน​จะ​ลูบ​เบา​ๆ​ ​บริเวณ​ด้านหลัง​เอว​ ​นาง​ยังคง​จดจำ​ความรู้สึก​เย็นเฉียบ​ของ​กริช​เล่ม​นั้น​ได้ดี

“​เกิด​อะไร​ขึ้น​กัน​แน่​”

“​อา​เฟย​เป็น​คน​ไป​เช่า​รถม้า​นั้น​มา​ ​ข้า​คิด​ว่า​หญิงสาว​ผู้​นั้น​คง​อาศัย​จังหวะ​ที่​อา​เฟย​เผลอ​ลอบ​เข้ามา​ข้างใน​”

นาง​ลังเล​ครู่หนึ่ง​ก่อน​เอ่ย​ต่อ​ ​“​ข้า​เคย​พบ​นาง​มาก​่อน​”

อวี​้​จิ​่น​ไม่มี​ท่าทาง​ล้อเล่น​อีกต่อไป​ ​“​หากว่า​เช่นนั้น​แสดงว่า​นาง​หมายตา​เจ้า​ไว้​แต่แรก​?​”

เจียง​ซื่อ​ส่าย​ศีรษะ​ ​“​เปล่า​ ​ทันทีที่​นาง​รู้​ว่า​ข้า​เป็น​สตรี​ ​นาง​ก็​ตกใจ​อยู่​ไม่น้อย​”

“​พวก​เจ้า​เคย​พบกัน​ที่ไหน​หรือ​”

เจียง​ซื่อ​เล่า​เหตุการณ์​ระหว่างทาง​กลับ​จาก​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ให้​อวี​้​จิ​่น​ฟัง​คร่าวๆ​ ​“​ความจริง​แล้ว​นาง​เป็น​คน​จิตใจ​ดี​ ​มิฉะนั้น​คง​ไม่​กระโดด​ลง​จาก​ม้า​ที่​กำลัง​พยศ​ไป​ช่วย​คน​เช่นนั้น​หรอก​”

“​เช่นนั้น​ก็​ไป​ถาม​ให้​แน่ใจ​ก่อน​แล้ว​ค่อย​ว่า​กัน​”

อวี​้​จิ​่น​เดิน​ไป​ที่​ประตู​ก่อน​ส่งสัญญาณ​ให้​เหลิง​อิ่ง​พาตัว​หญิงสาว​เข้ามา

ขณะ​อยู่​ภายใต้​อาณัติ​ของ​เหลิง​อิ่ง​ ​หญิงสาว​ไร้​ซึ่ง​แรง​ต่อต้าน​ ​แต่ทว่า​ท่าที​ยังคง​แข็งกร้าว​ดื้อดึง​ ​นาง​หันไป​สบตา​กับ​อวี​้​จิ​่​นพ​ลาง​เอ่ย​อย่าง​เย้ยหยัน​ ​“​ข้า​ช่าง​โชคร้าย​ที่​บังเอิญ​ไป​ยั่วยุ​หมา​บ้า​อย่าง​พวก​เจ้า​ ​ใคร่​จะ​ฆ่า​ข้า​ ​หรือ​ฉีก​ทึ้ง​ร่าง​ของ​ข้า​ก็​เชิญ​ตามสบาย​”

อวี​้​จิ​่น​ยกมือ​ข้าง​หนึ่ง​ขึ้น​ ​เหลิง​อิ่ง​จึง​ปล่อย​ร่าง​ของ​หญิงสาว​ผู้​นั้น​ ​และ​หายวับ​ไป​ยัง​หน้า​ประตู​อย่างรวดเร็ว

ทันทีที่​ไม่มี​คน​จับ​ร่าง​ของ​นาง​ ​หญิงสาว​จึง​ทรุด​ลง​ไป​กอง​อยู่​บน​พื้น

เท้า​คู่​หนึ่ง​ปรากฏ​อยู่​เบื้องหน้า​ของ​นาง​ ​ครั้น​นาง​ช้อน​สายตา​ขึ้นไป​มอง​ก็​พบ​ว่า​เป็น​ใบหน้า​ของ​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​ที่​ละม้าย​คล้าย​กับ​รูปปั้น​น้ำแข็ง​อย่างไร​อย่างนั้น

“​เจ้า​จะ​ว่า​เจ้า​บังเอิญ​เข้าไป​อยู่​ใน​รถม้า​คู่หมั้น​ของ​ข้า​ ​แล้วยัง​จงใจ​ปล้นจี้​คู่หมั้น​ข้า​อีก​ ​มาถึง​ตอนนี้​ยัง​มาเรียก​พวก​ข้าว​่า​เป็น​หมา​บ้า​ ​แม่นาง​ ​ลอบกัด​ผู้อื่น​เช่นนี้​ ​คน​เช่น​เจ้า​มิใช่​หรือ​ที่​เป็น​หมา​บ้า​”

ถุย​!​ ​หญิงสาว​สบถ​พลาง​ถ่มน้ำลาย​ลงพื้น

อวี​้​จิ​่​นนั​่ง​ลง​บน​เก้าอี้​ ​พลาง​กล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​เย็นยะเยือก​ ​“​ข้า​คือ​เจ้าหน้าที่​ตรวจการ​ที่​คอย​ดูแล​คดีความ​ ​ข้า​ชักจะ​สงสัย​ว่า​เจ้า​คือ​คนร้าย​คดี​ฆาตกรรม​ต่อเนื่อง​หญิง​งามเมือง​ที่​แม่น้ำ​จิน​สุ่ย​เมื่อ​เร็ว​นี้​ๆ​”

หญิงสาว​ตัวสั่น​เทา​ด้วย​ความโกรธ​ ​“​ข้า​ไม่ได้​ฆ่า​สตรี​พวก​นั้น​!​ ​พวก​เจ้า​เล่น​มาสง​สัย​ข้า​ส่ง​ๆ​ ​เช่นนี้​ ​ซ้ำ​ยัง​ให้​คน​มาตาม​ฆ่า​ข้า​ไม่ว่างเว้น​ ​ข้า​ถาม​หน่อย​เถอะ​ ​คนที​่​ถูก​ฆ่า​เป็น​เพียง​หญิง​งามเมือง​จริงๆ​ ​งั้น​หรือ​ ​ดู​จาก​การ​ที่​พวก​เจ้า​ให้ความสำคัญ​ขนาด​นี้​ ​ข้าว​่า​คงจะ​เป็น​เหนียง​เหนียง​จาก​ใน​วัง​หลวง​มากกว่า​กระมัง​”

อวี​้​จิ​่น​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​พลาง​เอนหลัง​พิง​พนัก​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​“​แม่นาง​ ​คนเรา​ไม่​อาจ​โต​แต่​ตัว​ ​แต่​ไร้​ซึ่ง​การพัฒนา​ทาง​สติปัญญา​ ​ด้วย​ความสามารถ​ระดับ​เจ้า​ ​ข้ามี​ความจำเป็น​ใด​ต้อง​ส่ง​คน​ไป​ตาม​ฆ่า​ไม่​เว้น​วัน​งั้น​หรือ​ ​เจ้า​คิด​ว่า​คน​ของ​ข้า​เป็น​พวก​ไร้​น้ำยา​หรือ​อย่างไร​”

หญิงสาว​ชะงัก​ไป​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​ด้วย​ความ​สับสน​เต็มประดา​ ​“​หรือว่า​ที่แท้​พวก​เจ้า​ไม่ใช่​คน​พวก​เดียว​กับ​ที่มา​ไล่​ฆ่า​ข้า​”

“​พวก​ข้า​ไม่ใช่​คนที​่​ตาม​ฆ่า​เจ้า​อย่างแน่นอน​ ​แต่​หาก​แม่นาง​ยัง​ไม่​กล่าว​แจ้ง​แถลงไข​ว่า​เจ้า​เป็น​ใคร​ ​เห็นที​ข้า​คง​ต้อง​พาตัว​ไป​ยัง​แผนก​ตรวจการ​แล้ว​กระมัง​”

หญิงสาว​ยื่นมือ​ออก​ไป​กอด​เข่า​ ​นาง​เบน​สายตา​จาก​อวี​้​จิ​่น​ไป​ที่​เจียง​ซื่อ​ ​แล้ว​ดวงตา​ของ​นาง​ก็​พลัน​เป็นประกาย​

คน​พวก​นี้​มิใช่​คนที​่​ตามล่า​เอาชีวิต​นาง​ ​งั้น​นาง​ก็​ไม่ต้อง​ตาย​เปล่าๆ​ ​แล้ว​สิ

เมื่อ​นึกถึง​เหตุการณ์​เลวร้าย​ที่​ประสบ​ใน​ช่วง​สอง​สาม​วัน​มานี​้​ ​หญิงสาว​รู้สึก​ราวกับว่า​ตนเอง​กำลัง​ตก​อยู่​ใน​ฝันร้าย​ ​อีกทั้ง​ยัง​เป็น​ฝันร้าย​ที่​ไม่ทราบ​ต้นสายปลายเหตุ​เสียด​้วย

“​นาม​ของ​เจ้า​?​”

“​ฉู​ฉู่​”​ ​ครั้น​หญิงสาว​กล่าว​จบ​ก็​รู้สึก​ว่า​มีบา​งอย​่าง​ไม่​ถูกต้อง​ ​จึง​หันไป​จ้องเขม็ง​ใส่​อวี​้​จิ​่น

อวี​้​จิ​่น​ยังคง​กล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​เรียบ​เฉย​ ​“​ข้า​เป็น​เจ้าหน้าที่​ตรวจการ​ ​มีสิทธิ์​ใน​การ​จับตัว​คนร้าย​”

“​ข้ามิ​ใช่​คนร้าย​!​”

อวี​้​จิ​่น​หัวเราะ​ ​“​ข้ามี​สิทธิ์​ใน​การ​จับตัว​คนที​่​ข้า​สงสัย​ว่า​เป็น​คนร้าย​ ​เอาล่ะ​ ​เจ้า​อธิบาย​มา​ให้​กระจ่าง​ ​หาก​ข้า​คิด​ว่า​เจ้า​มิได้​มีที​ท่าน​่า​สงสัย​ ​ข้า​ก็​จะ​ปล่อยตัว​เจ้า​ไป​”

ฉู​ฉู่​เม้มปาก​ ​พยายาม​ข่ม​กลั้น​ความโกรธ​เอาไว้​และ​เล่า​เหตุการณ์​เลวร้าย​ที่เกิด​ขึ้น​ใน​ช่วง​ที่ผ่านมา

“​เรื่องราว​เกิดขึ้น​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​”

“​วันนั้น​ข้า​ไป​ที่​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ ​น่าจะเป็น​ช่วงเดือน​ก่อน​วันที่​ยี่สิบ​แปด​…​ ​ใช่​ ​วันที่​ยี่สิบ​แปด​ ​ตั้งแต่​นั้น​เป็นต้นมา​ก็​มี​คน​ของ​จ้อง​จะ​เล่นงาน​ข้า​ตลอดเวลา​…​”

อวี​้​จิ​่น​หันไป​มอง​เจียง​ซื่อ​อย่าง​อด​ไม่ได้

เจียง​ซื่อ​แปลกใจ​เล็กน้อย

ช่าง​บังเอิญ​อะไร​เยี่ยง​นี้​ ​ที่แท้​แล้ว​วันที่​ยี่สิบ​แปด​เดือน​แปด​ ​แม่นาง​ฉู​ฉู่​โชคร้าย​กว่านาง​เสียอีก​ ​เพราะ​ดัน​ไป​ทำให้​คน​ตาม​ฆ่า​โดย​ไม่รู้​เนื้อ​รู้ตัว

ความคิด​แปลกประหลาด​แล่น​ไปมา​ให้​หัว​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​แม้​ยัง​สรุป​หาเหตุ​ผล​ไม่ได้​ ​แต่​ก็​มั่นใจ​ว่า​หญิงสาว​ผู้​นั้น​มิได้​โป้ปด​ ​จึง​บอก​ไป​ว่า​ ​“​ปล่อยตัว​นาง​ไป​เถอะ​เจ้าค่ะ​”

แน่นอน​ว่า​อวี​้​จิ​่น​ไม่มีทาง​หักหน้า​เจียง​ซื่อ​ ​จึง​ส่งสัญญาณ​เป็น​เชิง​ให้​หญิงสาว​นาง​นั้น​ออก​ไป

“​ทำไม​ล่ะ​”​ ​อวี​้​จิ​่น​เลิก​คิ้ว​ถาม​อย่าง​เสียมิ​ได้

ฉู​ฉู่​หันกลับ​มา​และ​หันไป​บอก​เจียง​ซื่อ​ ​“​ไหน​ๆ​ ​ข้า​ก็​มา​แล้ว​ ​ให้​ข้า​หลบ​อยู่​ที่นี่​ก่อน​จะ​ได้​หรือไม่​”